248/

ART&FASHIONTHINGS WE

LOVEREAL LIFE PULP

MAGAZINE

#1 STEP INTO MYWORLD

WW

W.MO

DE-M

ARCH

E.COM

DRENTSE LOCAL LIDIAN BLIJFT ONS VERBAZEN MET UITSPRAKEN ALS: “BEN JE OP 1 JANUARI JARIG? DAN MOET JE NOG EEN HEEL JAAR WACHTEN TOT JE WEER JARIG BENT!” SAILORTRASH GEKLEED GAAT ZIJ HUPPELEND DOOR HET LEVEN.

SANNE TWITTERT: @LILYALLEN “I THINK WE SHOULD BE FRIENDS” EN WAANT ZICH IEDERE DAG IN EEN AF-LEVERING VAN SATC. VERKLEED ZICH ELKE DAG, MAAR CARNAVAL DOET HAAR NIETS.

<DIV ID=”LANDA”> WOONT IN HAAR ROZE HUISJE ONDER DE ROOK VAN ROTTERDAM. SAMEN MET CANTA DRIVING CAVIA DIE ZE KROONDE TOT KATE MOSS. ZWART IS VOOR HAAR HET HET NIEUWE ZWART EN ZE WIL NIET MET DE KLEUR ORANJE WORDEN GEASSOCIEERD. KONINGINNEDAG IS EEN SLECHTE DAG MAAR SINAASAPPELS ZIJN LEKKER. DURFT ZICH HARDOP AF TE VRAGEN WIE TOCH DE HOOFDROL ZOU SPELEN ALS ER EEN FILM OVER HAAR VERSCHIJNT NA HAAR DOOD. IS GROUPIE VAN DE BACKYARDACKYARD BABIES EN HEEFT TROUWENS EEN HEKEL AAN DIKKE ROCKS-TERREN. ALS JE OP HET PODIUM WIL STAAN MOET JE AFGETRAIND ZIJN (EN VEEL TATTOO’S HEBBEN, WEL MOOIE!). OVER GROUPIES GESPRO-KEN... ZE KENT ALLE AFLEVERINGEN VAN BASSIE & ADRIAAN UIT HAAR HOOFD. KWAM ER DANKZIJ DIT STUKJE ACHTER DAT ZE ECHT GEK IS. MAAR WACHT MAAR AF. LANDA VON UNWERTH GAAT HET MAKEN. </DIV

HAUTERFLY LUNE STRUINT OP HAAR SKYSCRAPER HEELS ELKE STAD AF ALSOF HET NEW YORK IS. SLAAT STIJLVOL ELKE SIGARET AF. PARTY - WORK - PARTY - WORK. WHO NEEDS SLEEP ANYWAY?

LUNE

Us. . LA

NDA

SANN

E

LIDIAN

Ik vraag hem hoe het zit met Angga en seks. Er zit altijd seks in je foto’s.“Uh, altijd ja? Nou ja, ik ben een seksueel iemand, maarja, wie niet? Het hoeft niet per se porno te zijn, het gaat om de spanning. Ja, ik wil een spanning creëren.” Als je naar de foto kijkt, krijg ik wel het gevoel dat ze zeker seks hebben gehad.

Lune kijkt bedenkelijk en vraag hoe hij modellen zover krijgt om helemaal los te gaan voor de camera. Hoe doe je dat? En hoe krijg je je modellen zo ver dat ze voor je uit de kleren gaan?“Soms bespreek ik mijn ideeën van te voren met ze, maar soms gebeurt het gewoon. Als de klik er is, gaat dat vanzelf. Dat werkt uitein-delijk toch het beste.

‘mr. photographer, do me’Op de vraag of hij ooit seks heeft gehad met een model, geeft ie niet zo snel een antwoord. De eerste keer ontwijkt hij de vraag subtiel. Na de volgende fles wijn proberen we het nog een keer.

“Ik had een keer een shoot. Ze wilde niet naakt dus zei ik: Oké, dan maak ik een portret van je. Nou ja, toen ging ze topless, daarna ging alles uit. En toen kwam het: als je nou geen vriendin had..”

Ik: Eigenlijk is toch ook een soort piloot stewardess situatie, het is part of the job zou ik zeggen.

Lune vindt dat je als fotograaf een hogere positie hebt en snapt het dat meisjes daarvoor vallen.

“Maybe, daar heb ik nooit over nagedacht.” Yeah right Ang.

“Als het meisje zich comfortabeler voelt als ik ook naakt ben, zou ik dat wel doen” Hmm, wij snappen waar die verzoeken vandaam komen..

“EIGENLIJK IS HET TOCH OOK EEN SOORT PILOOT - STEWARDESS SITUATIE, HET IS PART OF THE JOB ZOU IK ZEGGEN.” -SANNE

MR.PHOTO-GRAPHER

DO ME

De eerste fotoshoot voor 24/8. Koude hamburger drama’s met een model dat allergisch bleek voor gluten. Gedwon-gen hebben we, tja Lune en Sanne zijn adorable tot het om werk gaat.Oja, bijna zonder Landa, die haar zin-nen had gezet op een partyfotograaf bi-jbaantje. Waar ze overigens ondertussen alweer mee is gestopt.

34

ART&FASHIONTHINGS WE

LOVEREAL LIFE PULP

MAGAZINE

248/

29

De voorpret van dit interview was alleen al drie pagi-na’s waard. Vriend S. geregeld om met een list het vriendin-netje van Angga het huis uit te werken. Ach, zullen we het maar gooien op onze journalistieke skills, alles voor de juicy details toch?

#1 STEP INTO MYWORLD

12

Outsider art. Nice, maar wat is het nou? Nee, ik begin niet weer. Lees het zelf maar.

18De konijnenmoed-er is leuk! een re-portage van ons op stap met een van haar kunst-konijnenbabies.

22

mummy

mummy raBBit

Daar zitten we dan met ons kunstkonijn. Na een dag op stap met 24/8 mag het terug naar huis. Terug naar mijn moeder, Lunes moeder, de konijnenmoeder Liset van Dommelen.

InIn 2003 begon ze met het concept Koni-jnen Verbeelden Verhalen. De familie-herinneringen geprint op konijnen. Niet dat mijn familie van die fanatieke koni-jnen zijn, maar konijnen vermenigvuldi-gen zich net als herinneringen vrij snel. Om haar werk op een nieuwe manier onder de aandacht te brengen, begon af-gelopen zomer het project Rabbit Art On The Move. Het liefst was ze in haar eentje de hele wereld over gegaan met een konijn op haar rug maar geld en tijd waren een probleem. Daarom worden er nu op meer-dere continenten konijnen losgelaten in de hoop dat er een kettingreactie ontstaat.

Weinig kinderen zullen zich niet ge-schaamd hebben voor hun ouders toen ze jonger waren. Maar wat wil je als je een moeder hebt die konijnen bedrukt en ver-volgens het plan heeft om dit met de hele wereld te delen?

Lidian heeft er niet zoveel mee. Dat Liset op missie is om haar kunst te verspreiden bevalt haar wel. Maar wat voor een missie het is, maakt verder niet uit. Alleen in het hele ‘konijnen uitza-gen en bedrukken’ proces kan ze zich niet vinden. Ook Landa moest even wennen aan het konijnenidee. Naar eigen zeggen heeft ze nooit eeneen knuffelend konijn meegemaakt dus is ze er niet zo dol op.

Inmiddels maken de konijnen haast deel uit van het Kuipers -Van Dommelen-gezin. We krijgen allemaal per mail een update als er weer een nieuwe konijnenfoto binnen is gekomen en een paar jaar geleden ging het eerste proefkonijn al mee op wintersport. Daar langlaufde Liset vroli-jk door de Zweedse bergen met een konijn op haarhaar rug. Je raakt eraan gewend, de schaamte zijn we nu wel te boven.

Ook Sanne had zich als kind waarschijnlijk ge-schaamd. Maar in het ouder worden gaan we onze ouders (met hun gekke kanten) allemaal wat meer waarderen. Ze vindt het concept goed gevonden omdat je kunst op deze manier wat meer toegankelijker maakt voor mensen die nor-maal niet snel een museum in stappen. Iedereen kan onderdeel worden van een kunstwerk.

En dat begint nu te komen. De konijnen zijn al in Zweden, Canada en naar het strand in Schev-eningen geweest. Georgië, Zuid-Amerika en Italië staan op de planning. Eén lucky rabbit mocht zelfs fungeren in een modeshoot. Zelf wil Liset graag nog naar Japan voor de jaarlijkse Ja-panse konijnenbeurs waar iedereen met z’n echte (vaak aangeklede) konijn komt zodat de beesten vrienden kunnen maken.

Lidian heeft er niet zoveel mee. Dat Liset op missie is om haar kunst te verspreiden bevalt haar wel. Maar wat voor een missie het is, maakt verder niet uit. Alleen in het hele ‘konijnen uitza-gen en bedrukken’ proces kan ze zich niet vinden. Ook Landa moest even wennen aan het konijnenidee. Naar eigen zeggen heeft ze nooit eeneen knuffelend konijn meegemaakt dus is ze er niet zo dol op.

Inmiddels maken de konijnen haast deel uit van het Kuipers -Van Dommelen-gezin. We krijgen allemaal per mail een update als er weer een nieuwe konijnenfoto binnen is gekomen en een paar jaar geleden ging het eerste proefkonijn al mee op wintersport. Daar langlaufde Liset vroli-jk door de Zweedse bergen met een konijn op haarhaar rug. Je raakt eraan gewend, de schaamte zijn we nu wel te boven.

Ook Sanne had zich als kind waarschijnlijk ge-schaamd. Maar in het ouder worden gaan we onze ouders (met hun gekke kanten) allemaal wat meer waarderen. Ze vindt het concept goed gevonden omdat je kunst op deze manier wat meer toegankelijker maakt voor mensen die nor-maal niet snel een museum in stappen. Iedereen kan onderdeel worden van een kunstwerk.

En dat begint nu te komen. De konijnen zijn al in Zweden, Canada en naar het strand in Schev-eningen geweest. Georgië, Zuid-Amerika en Italië staan op de planning. Eén lucky rabbit mocht zelfs fungeren in een modeshoot. Zelf wil Liset graag nog naar Japan voor de jaarlijkse Ja-panse konijnenbeurs waar iedereen met z’n echte (vaak aangeklede) konijn komt zodat de beesten vrienden kunnen maken.

NietNiet iedereen begrijpt de eerste keer dat het om kunst-konijnen gaat in plaats van een echt konijn. Iemand mailde pas dat ie best een konijn mee wilde nemen. Maar moest zo’n beestje dan nietniet eerst in quarantaine? No worries. Zo’n houten beestje heeft geen eten nodig en loopt geen enge ziektes op. Als je graag zelf een konijn mee wil nemen voor een tripje, bezoek dan

www.rabbitartonthemove.blogspot.com

Lidian: “Zouden wij dat ook kunnen?”Lune: “Je komt misschien wel het dichtste bij als je net als mijn moeder een jaar mediastilte doet”Sanne: “Mediastilte? Geen krant, geen magazines, geen tv....?”Lune: “Geen radio”Lidian: “Een jáár?!”Lune: “Een jaar”Sanne: “Oh dat kunnen wij dan ook nog wel even doen.”

BRUTE KUNSTWe doen een poging om Outsider Art, ook wel Art Brut, te definiëren. Het gaat veelal om geestelijk gehandicapte of geesteszieke kunstenaars. Het belangrijkste is dat deze kunstenaars geen druk van realiteit ervaren. Nooit hebben ze het gevoel dat het niet voldoet aan tradities, verwachtingen of verhoudingen. Kunst dus in zijn meest directe en ongeremde vorm. De gedachtegang gaat erg ver en omdat realiteit buiten spel staat neemt de fantasie het over. Wanneer ze iets op papier willen zetten komt dat recht uit het hoofd, er is geen drempel. De outsider probeert op geheel ei-gen, authentieke wijze uitdrukking te geven aan zijn gevoelens door te schilderen.

Lidian: “Al voor het de naam kunst kreeg werden de schilderijen van deze geestelijk zieke mensen gebruikt door psychiaters. Omdat ze op papier hun gedachtegang kwijt kunnen konden medici zien wat er in hun hoofd om ging en konden ze geholpen worden”Landa: “Ze kunnen vaak niet praten dus dan is het hun manier van uiten”

“Dit onderwerp is erg moeilijk

te begrijpen, voor outsiders

als wij

”

Sanne: “Waarschijnlijk is onze creativiteit enigszins beperkt gebleven, op de basisschool maakte ik op tekenin- gen het gras altijd blauw. “Nee Sanne, gras is niet blauw. Gras is groen”Lidian: “Ik maakte wolken altijd blauw”Sanne: “Nee, wolken waren wit. En ik had al vrij snel door dat daar watten op moesten”

Landa: “Bij mijn zusje, die het VCF-syndroom heeft, wordt het juist gestimuleerd om je fantasie te laten gaan en wordt ze niet gecorrigeerd. Zo tekent ze bijvoor- beeld elke dag twee a4-tjes vol met hartjes, om vervolgens het hele blad van hoek tot hoek in te kleuren.

Landa met haar zusje en een vriendinnetje in 1995

“Outsider of niet, wanneer je ergens geld voor kan krijgen, voor iets waar je voldoening uit haalt, is het logisch dat je net iets vaker de kwasten pakt.

Kenners van deze brute kunst zeggen het aan het schilderij te kunnen zien of het werk belangrijk is voor de kunstenaar. Outsider Art is met noodzaak gemaakt; ze moeten het kwijt. Zij beschou-wen zichzelf dan ook niet als kunstenaar en vinden van zichzelf ook niet dat ze kunst produceren.Voorbeelden van bekende out-siders zijn Caravaggio en Van Gogh. Kunstkenner Joost van den Toorn zegt “Veel kunst is een product geworden, maar bij de out-sider kunst zie je de originele scheppingskracht van mensen.”

Dat Outsider Art de laatste tijd meer onder de aandacht komt is waarschijnlijk omdat we een in geïndividualiseerd tijdperk leven. Iedere kunstenaar wil zijn naam vestigen, zichzelf ver-eeuwigen en beroemd zijn. Juist daarom is het interessant dat er mensen zijn die het voor zichzelf doen. Voor ons is het mis-schien wel een ideaal om onbeïnvloed te zijn door de me-dia en heersende tradities maar dit is vrijwel onhaalbaar.

Volgens ons is een belangrijk aspect of de kunstenaars het voor zichzelf doen, of met de reden om geld te verdienen. In eerst instantie zou de kunst vrijblijvend moeten zijn en niet gemaakt worden met de reden om geld te verdienen.

”

Sanne: “Ik denk dat de grote meesters van vroeger ook alle maal outsiders waren”Wij: “Hoezo?”Sanne: “Nou, bijvoorbeeld van Gogh. Als je je eigen oor eraf snijdt zit er toch ergens een steekje los”Lidian: “Dat dwangmatige zie je ook wel terug in die bekende schilders, als je in je leven zoveel schilderijen hebt gemaakt en elke dag bezig bent met schilderen, dan kun je hem denk ik wel de stempel outsider opdrukken”

“Outsider of niet, wanneer je ergens geld voor kan krijgen, voor iets waar je voldoening uit haalt, is het logisch dat je net iets vaker de kwasten pakt.

Kenners van deze brute kunst zeggen het aan het schilderij te kunnen zien of het werk belangrijk is voor de kunstenaar. Outsider Art is met noodzaak gemaakt; ze moeten het kwijt. Zij beschou-wen zichzelf dan ook niet als kunstenaar en vinden van zichzelf ook niet dat ze kunst produceren.Voorbeelden van bekende out-siders zijn Caravaggio en Van Gogh. Kunstkenner Joost van den Toorn zegt “Veel kunst is een product geworden, maar bij de out-sider kunst zie je de originele scheppingskracht van mensen.”

Dat Outsider Art de laatste tijd meer onder de aandacht komt is waarschijnlijk omdat we een in geïndividualiseerd tijdperk leven. Iedere kunstenaar wil zijn naam vestigen, zichzelf ver-eeuwigen en beroemd zijn. Juist daarom is het interessant dat er mensen zijn die het voor zichzelf doen. Voor ons is het mis-schien wel een ideaal om onbeïnvloed te zijn door de me-dia en heersende tradities maar dit is vrijwel onhaalbaar.

Volgens ons is een belangrijk aspect of de kunstenaars het voor zichzelf doen, of met de reden om geld te verdienen. In eerst instantie zou de kunst vrijblijvend moeten zijn en niet gemaakt worden met de reden om geld te verdienen.

”

Sanne: “Ik denk dat de grote meesters van vroeger ook alle maal outsiders waren”Wij: “Hoezo?”Sanne: “Nou, bijvoorbeeld van Gogh. Als je je eigen oor eraf snijdt zit er toch ergens een steekje los”Lidian: “Dat dwangmatige zie je ook wel terug in die bekende schilders, als je in je leven zoveel schilderijen hebt gemaakt en elke dag bezig bent met schilderen, dan kun je hem denk ik wel de stempel outsider opdrukken”

Lune: “Maar bijvoorbeeld een paard, dat zien zij wel hetzelfde als wij, toch?”Landa: “Nou, misschien niet. Misschien zien ze het als almachtige wezens. Of beste vrienden.”Lune: “Ohja, nee daar kan ik met mijn hoofd niet bij”Landa: “Beschrijf jij eens een paard”Sanne: “Benen, geen poten”Lune: “Ik hou niet van paarden”Landa: “Ik ook niet”

Realiteit speelt dus geen rol en je moet auto-didact zijn, niet als kunstenaar opgeleid. Ze zouden het in eerste instantie niet voor het geld moeten doen. Uit ons zelfonderzoek is gebleken dat wij als ‘gewone’ mensen al teveel gevormd zijn door onze omgeving en realiteit, dus verwachtingen, normen en waarden, niet los kun-nen laten. Daarbij gaat onze fantasie ook niet zo ongeremd ver.

Toch is er voor ons een uitdaging ontstaan, hoe kunnen wij zo dicht mogelijk in de buurt komen van outsider art? Wellicht door ons een weekendje af te zonderen en helemaal los te gaan.Wordt vervolgd!

W eekendW Fotografie: Landa Penders, haar en make-up: Lidian van Megen, styling: Sanne de Wild & Lune Kuipers

LinksTaillebroekje €34,95 (River Island),Tasje €9,- (NoordermarktRechtsPaillettenbroekje €29,95 (River Island)(River Island)

arriors

W eekendW Fotografie: Landa Penders, haar en make-up: Lidian van Megen, styling: Sanne de Wild & Lune Kuipers

LinksTaillebroekje €34,95 (River Island),Tasje €9,- (NoordermarktRechtsPaillettenbroekje €29,95 (River Island)(River Island)

arriorseekendW

Fotografie: Landa Penders, haar en make-up: Lidian van Megen, styling: Sanne de Wild & Lune Kuipersarriors

LinksJurk €49,95 (H&M), Oorbellen €11,95 (River Island)

RechtsBlouse met pofmouwen €44,90 (Zara),

slangenprintlegging€19,90 (H&M), Moschino riem (stylists own), schoenen €69,90 (Zara)

LinksJurk €49,95 (H&M), Oorbellen €11,95 (River Island)

RechtsBlouse met pofmouwen €44,90 (Zara),

slangenprintlegging€19,90 (H&M), Moschino riem (stylists own), schoenen €69,90 (Zara)

Jasje met schoudervulling €25,- (Zipper), zwarte jurk€34,90 (H&M), schoenen €39,95 (H&M), sieraden (stylists own)

Pailettentop €11 (Noordermarkt)

Pailettentop €11 (Noordermarkt)

Links Glitter trui €25,- (Episode)Rechts Glitter spencer €53,95 (River Island)Sieraden (stylists own)

INTERVIEW MET UPCOMING FOTOGRAAF ANGGA PRATAMA

INTERVIEW MET UPCOMING FOTOGRAAF ANGGA PRATAMA

CATA .

PULTME

INTO YOUR COSMIC MIND

“

“

Ik stijl ‘m iedere dagJean - Baptiste, 28

“

Gezegend met twee halve liters Monster, blikjes bier en een bodempje Martini begint onze treinreis naar Amsterdam. We complimenteren elkaar met de gekozen outfits. Zelf beginnen met een goeie outfit is het halve werk.

HetHet sneeuwt, het is glad en verschrikkelijk koud. Op naar onze eerste spot: Club NL. En nee Landa, daar wordt geen Nederlandse muziek ge-draaid. Sinds de eerste 24/8-party (Buurtsuper in Watt Rotterdam) zijn wij het gewend om op de gastenlijst te staan. Of, nouja, om in volste over-tuiging te zeggen dat we erop staan. Lidian hoeft ook deze avond maar twee keer te knipperen met haar ogen en we staan al binnen.

Club NL: “ Staan jullie op de lijst?” “Als het goed is wel.” (Op de meest nonchalante toon die je je kunt bedenken.)“Naam?” “We zijn van het magazine 24/8 en komen hier voor het streetreport.” “Staat er niet op, maar gezellig dat jullie er zijn!”Lune (fluisterend): “Ik ga dus nooit meer ergens entree betalen.”

Katapult, Studio 80:“Vier kaartjes?”“Nee, we staan op de lijst.”“Naam?”“24/8 Magazine”“Mmh,“Mmh, ik zie het niet staan en ik ken dat magazine ook niet.”“Nee klopt, het wordt binnenkort gelanceerd.” “Oh vandaar, wie was jullie contactpersoon?”“Michiel? Michael? Michel? Misha?” (Op een toon van, wat boeit ons dat?)“Oke, nou hier heb je vier vrijkaartjes.” “Thanks!” “Thanks!”

Score: een egoboost van 30% en €3,50.

OnzeOnze club met de aan Landa beloofde Neder-landse klassiekers scoort in de catogorie ‘24/8 waardig gekleed’ erg laag. Er is een potentieel meisje dat de bril van haar opa draagt maar na twintig foto's staan zij plus bril er nog altijd niet goed op. Op een paar clubbers na ziet de rest van het Club NL publiek er, zoals de naam al doet ver-moeden, uit als Nederlanders. Spijkerbroek, T-shirt en gympen. Goede outfits of niet, Lidian heeft de Amsterdamse man herontdekt. Ze voldoen allen aan haar sailortrash-ideaal en met de nodige gesprekken weet ze zelfs een stage bij G-Star los te peuteren. Haar gesprekspartner ziet er in z'n lichtblauwe blouse uit om door een zeilring te halen. Steek die maar in je Gaastra jaszak. Als we onze eigen jassen gaan halen valt ons oog op het mooi geruite pak van de jassenbewaker. Stijl komt misschien met de jaren?

“

Gezegend met twee halve liters Monster, blikjes bier en een bodempje Martini begint onze treinreis naar Amsterdam. We complimenteren elkaar met de gekozen outfits. Zelf beginnen met een goeie outfit is het halve werk.

HetHet sneeuwt, het is glad en verschrikkelijk koud. Op naar onze eerste spot: Club NL. En nee Landa, daar wordt geen Nederlandse muziek ge-draaid. Sinds de eerste 24/8-party (Buurtsuper in Watt Rotterdam) zijn wij het gewend om op de gastenlijst te staan. Of, nouja, om in volste over-tuiging te zeggen dat we erop staan. Lidian hoeft ook deze avond maar twee keer te knipperen met haar ogen en we staan al binnen.

Club NL: “ Staan jullie op de lijst?” “Als het goed is wel.” (Op de meest nonchalante toon die je je kunt bedenken.)“Naam?” “We zijn van het magazine 24/8 en komen hier voor het streetreport.” “Staat er niet op, maar gezellig dat jullie er zijn!”Lune (fluisterend): “Ik ga dus nooit meer ergens entree betalen.”

Katapult, Studio 80:“Vier kaartjes?”“Nee, we staan op de lijst.”“Naam?”“24/8 Magazine”“Mmh,“Mmh, ik zie het niet staan en ik ken dat magazine ook niet.”“Nee klopt, het wordt binnenkort gelanceerd.” “Oh vandaar, wie was jullie contactpersoon?”“Michiel? Michael? Michel? Misha?” (Op een toon van, wat boeit ons dat?)“Oke, nou hier heb je vier vrijkaartjes.” “Thanks!” “Thanks!”

Score: een egoboost van 30% en €3,50.

OnzeOnze club met de aan Landa beloofde Neder-landse klassiekers scoort in de catogorie ‘24/8 waardig gekleed’ erg laag. Er is een potentieel meisje dat de bril van haar opa draagt maar na twintig foto's staan zij plus bril er nog altijd niet goed op. Op een paar clubbers na ziet de rest van het Club NL publiek er, zoals de naam al doet ver-moeden, uit als Nederlanders. Spijkerbroek, T-shirt en gympen. Goede outfits of niet, Lidian heeft de Amsterdamse man herontdekt. Ze voldoen allen aan haar sailortrash-ideaal en met de nodige gesprekken weet ze zelfs een stage bij G-Star los te peuteren. Haar gesprekspartner ziet er in z'n lichtblauwe blouse uit om door een zeilring te halen. Steek die maar in je Gaastra jaszak. Als we onze eigen jassen gaan halen valt ons oog op het mooi geruite pak van de jassenbewaker. Stijl komt misschien met de jaren?

Nou ik ben dus gay, maar dat dacht je misschien al

Victor, 20

“

“

Nice try““

Sanne, 22

In Katapult is het tot onze verbazing nog erg rustig. Genoeg tijd om de omgeving te verkennen en de mensen die er al zijn te analyseren. Op een groep in galakleding na, ligt het gevoel voor stijl hier -goddank- wat hoger. De outfits zijn gedurfder maar niet over-dressed. Goed gesneden colberts, wollenwollen vesten, ze gaan hier duidelijk voor laagjes. En van de galacrew of niet, een blouse knoop je tot het laatste knoopje dicht. Ze doen hier duidelijk wat meer hun best, het is alleen niet zo gewaagd. Op de danseres-sen na dan, die gaan gehuld in een ‘netjurkje’. En daarmee bedoelen we niet netjes, integendeel. Het zou een netpanty kunnen zijn die ze om hun lichaam hebben getrokken.

Na een poosje komen we helemaal op gang. Landa flitst erop los en wij knopen de nodige gesprekken aan. Lune heeft het ene gesprek na het andere en stort zich naast het reporten ook op netwerken. Sanne wint alle knappe mannen voor zich en wordt bijna ge-zoend door een goed geklede, goodlooking man.man. Tsja, alles voor 24/8 San...

De Katapulters hebben niet alleen qua kled-ing meer hun best gedaan, maar experimen-teren ook met hun kapsel. Jongens met langer haar dan Lune, meisjes met kort haar en haarkleuren waar zelfs Landa een puntje aan kan zuigen. De winnaar van de avond is duidelijk de Studio 80-deurman die z'n baard iedere ochtend vol liefde stijlt.

We sluiten de avond af in een of andere skihut in een achterwijk van Amsterdam omdat D. uit A. ons daar naartoe lokt. Als Sanne en Lidian een glas gevuld met kots signaleren, is het gauw gedaan met de pret. We drinken ons welverdiende, maar niet weg te krijgen biertje op en lopen naar station. ZonderZonder Lune overigens want die kruipt die nacht lekker tegen D. uit A. aan.

Over de terugweg: lang wachten, koud sta-tion, geen eten, lange treinreis, heel veel sneeuw, vallen op de gladde weg, kettingen die eraf gaan, metro’s die om 6 uur pas weer rijden en vastklampen aan de deur van een taxi omdat deze man de auto op z'n zachts gezegd niet helemaal onder controle heeft. UiteindelijkUiteindelijk ligt iedereen veilig en wel in een warm bed. Daar waren we aan toe.

Nice try““

Sanne, 22

In Katapult is het tot onze verbazing nog erg rustig. Genoeg tijd om de omgeving te verkennen en de mensen die er al zijn te analyseren. Op een groep in galakleding na, ligt het gevoel voor stijl hier -goddank- wat hoger. De outfits zijn gedurfder maar niet over-dressed. Goed gesneden colberts, wollenwollen vesten, ze gaan hier duidelijk voor laagjes. En van de galacrew of niet, een blouse knoop je tot het laatste knoopje dicht. Ze doen hier duidelijk wat meer hun best, het is alleen niet zo gewaagd. Op de danseres-sen na dan, die gaan gehuld in een ‘netjurkje’. En daarmee bedoelen we niet netjes, integendeel. Het zou een netpanty kunnen zijn die ze om hun lichaam hebben getrokken.

Na een poosje komen we helemaal op gang. Landa flitst erop los en wij knopen de nodige gesprekken aan. Lune heeft het ene gesprek na het andere en stort zich naast het reporten ook op netwerken. Sanne wint alle knappe mannen voor zich en wordt bijna ge-zoend door een goed geklede, goodlooking man.man. Tsja, alles voor 24/8 San...

De Katapulters hebben niet alleen qua kled-ing meer hun best gedaan, maar experimen-teren ook met hun kapsel. Jongens met langer haar dan Lune, meisjes met kort haar en haarkleuren waar zelfs Landa een puntje aan kan zuigen. De winnaar van de avond is duidelijk de Studio 80-deurman die z'n baard iedere ochtend vol liefde stijlt.

We sluiten de avond af in een of andere skihut in een achterwijk van Amsterdam omdat D. uit A. ons daar naartoe lokt. Als Sanne en Lidian een glas gevuld met kots signaleren, is het gauw gedaan met de pret. We drinken ons welverdiende, maar niet weg te krijgen biertje op en lopen naar station. ZonderZonder Lune overigens want die kruipt die nacht lekker tegen D. uit A. aan.

Over de terugweg: lang wachten, koud sta-tion, geen eten, lange treinreis, heel veel sneeuw, vallen op de gladde weg, kettingen die eraf gaan, metro’s die om 6 uur pas weer rijden en vastklampen aan de deur van een taxi omdat deze man de auto op z'n zachts gezegd niet helemaal onder controle heeft. UiteindelijkUiteindelijk ligt iedereen veilig en wel in een warm bed. Daar waren we aan toe.

www.248mag.com

24/8 WILL BE BACKSUMMER 2010