Republic of the Philippines

Department of Education Regional Office IX, Zamboanga Peninsula

Zest for Progress

Zeal of Partnership

Filipino Ikatlong Markahan- Modyul 5:

Ipahayag at Ilarawan Mo

Pangalan:

Baitang/Seksyon:

Paaralan:

1

Bumuo sa Pagsusulat ngModyul

Manunulat:

Editor:

Tagasuri:

Mary Lou P. Dajuela

Lindo O. Adasa Jr.

Analisa A. Bagarinao, EMD.

Roderick R. Luna

Julieta H. Tibon

Tagaguhit/TagakuhangLarawan:Edgardo P. Jamilar Jr.

Tagalapat: Peter Alavanza

Tagapamahala: Felix Romy A. Triambulo, CESO V

Oliver B. Talaoc, Ed.D.

Ella Grace M. Tagupa, Ed.D.

Jephone P. Yorong, Ed.D. Lindo O.

Adasa, Jr.

matalino

Panuto:Bilugan ang titik ng tamang sagot.

Alamin

Pagkatapos mong isagawa ang modyul na ito, ikaw ay inaasahang:

❖ Mailalarawan ang damdamin ng isang tauhan sa kuwentong napakinggan.F1PN-Iii-1.1

❖ Maipapahayag ang sariling ideya/dadamin ng isang tauhan sa kuwentong napakinggan. F1PS-Iii-1

Balikan

1.) Alin sa mga sumusunod ang salita?

A. maligaya

B. Ang mag-anak ay maligayang namasyal sa parke.

C. C.Si nanay ay naglulutong pagkain sa kusina.

D. Naglalaro ng sipa si kuya.

2.) Alin sa mga sumusunod ang pangungusap?

A. umaawit B. madungis

B. guro C. Madulas ang kalsada matapos umulan.

3.) Ang nasa kahon ay halimbawa ng

A. salita B. Pangungusap C. salitang kilos D. baga

Tuklasin

Ipabasa mo ang kuwento sa iyong magulang o kasama sa bahay. Makinig ka nang mabuti at unawain ang bawat detalye. Pagkatapos mong makinig ay sagutin mo ang kasunod na taning.

Aralin 1 Pagpapahayag at Paglalarawan ng

Damdamin o Sariling Ideya

1

May gagawin ka ba, kaibigang Baka?

Wala naman.

Bakit?

Nagkapalit ng Damit

Magkaibigan sina Baka at Kalabaw. Magkasama sila kahit saan.

Isang araw, niyaya ni Kalabaw si Baka na maligo sa ilog.

Maligo tayo sa

ilog. Mabuti pa nga. Mainit

ang panahon.

Masayang naligo ang dalawa sa ilog. Maghapon silang nagbabad sa tubig.

Sana’y araw-araw na

tayong maligo dito. Ang

tahimik dito.

Oo nga. Malinis at malinaw ang

tubig. Hindi pa tayo binabato ng

mga bata.

2

Maya-maya, narinig nila ang tawag ng amo ni Kalabaw. Dali-daling umahon sa tubig ang dalawa. Nagmamadali sila sa pagbibihis. Hindi nila napansin na nagkapalitan sila ng damit.

Hanggang ngayon, mapapansin na ang balat ng kalabaw ay masikip para sa kaniya. Maluwag naman ang balat ng baka.

Mga Tanong:

1. Ano ang ginawa nina Kalabaw at Baka isang araw?

A. Naligo sa ilog. B. Naglaba sa ilog.

C. Namasyal sa ilog. D. Kumain sa ilog.

2. Ano ang nangyari nang nasa ilog sila at naliligo?

A. Nalunod si baka. B. Nasira ang damit nila.

C. Nagkapalit sila ng damit D. Giniginaw sila.

3. Ano kaya ang nararamdaman ni Baka at Kalabaw nang narinig nila ang boses ng kanilang amo?

A. masaya B. natakot

C. nalungkot D. Maligaya

Suriin

Naku, Dalian natin! Nariyan na ang amo ko! Hinahanap na ako. Hindi kasi ako nagpaalam sa kanya.

Bakit hindi mo sinabi

kaagad? Tayo na.

Mahalaga na malalaman ng nakikinig o nagbabasa ng isang kuwento o tula

kung ano ang nararamdaman ng tauhan sa kuwento. Dito masusukat ang isang

mabisang pakikinig o pagbabasa sa seleksiyon. Nalalaman natin na may iba’t iba

tayong mararamdaman sa ating pakikinig o pagbabasa ng kuwento katulad na

lamang ng takot, saya, galit, lungkot at iba pa.

3

Anoangnararamdamanni Brandon sakuwento?___________________

May alagang aso si Brandon.Tagpi ang pangalan nito. Naging pabaya si Brandon kay Tagpi. Minsan lamang niya ito pinakakain at pinaliliguan. Isang araw, lumayas si Tagpi. Nalungkot si Brandon.

AngPasko

Masayang-masaya ang Araw ng Pasko

Pagkat kaarawan ng Diyos na tao,

Iba’t ibang parol-malaki, maliit

Sa mga bahay-bahay nakasabit.

I. Panuto: Ipabasa ang kuwento sa iyong magulang o kasama sa bahay.

Bilugan ang titik ng tamang sagot.

Pagyamanin

Basahin nang mabuti ang maikling kuwento/tula. Isulat ang sagot sa patlang.

Seleksiyon 1

Ano ang naramdaman ni Brandon sa kuwento?

Seleksiyon 2

Ano ang nadarama mo sa araw na ito?

Isaisip

Ano-ano ang kadalasang damdamin na ibig ipahiwatig ng may akda sa kuwento? _, , ,

Tayahin

4

Magtatanong Lang Po!

May isang

batang Niño ang

ngalan; Sa

paglalakad niya,

Siya ay naligaw.

Sa pulis lumalapit,

Marahang sinambit,

“Magtatanong lang po”.

“Nawawala ako”.

Pulis ay nagtanong,

“Anong pangalan mo?”

“Niño Vizon, po”.

Mabilis na tugon.

“Alam mo ba ang

bahay na tirahan

mo?”

“Doon po sa Paco,

Daang Quezada

po”.

Bata’y sinamahan ng

pulis sa tahanan.

“Maraming salamat

po”, agad niyang

tugon. Sumagot ang

pulis, “Walang

anuman”.

Mga Tanong:

1. Sino ang naligaw?

A.Niko B. Nito C. Niño D. Nano

2. Ano kaya ang naramdaman niya nang siya ay naligaw?

A. masaya B. nagalit C. natakot D. Nagulat

3. Kanino siya lumapit?

A. pulis B. guro C. doctor D.magsasaka

4. Ano kaya ang nararamdaman ni Niño nang siya’y ihatid ng pulis?

A. masaya B. natakot C. malungkot D. nagdalamhati

D. nagalit

Sanggunian:

Lydia B. Liwanag, Ph.D. (2011), Landas sa Wika at Pagbasa 1, Quezon City,EduResources Publishing, Inc., pp. 154,

5

Region IX: Zamboanga Peninsula Hymn – Our Eden Land

Here the trees and flowers bloom

Here the breezes gently Blow,

Here the birds sing Merrily,

The liberty forever Stays,

Here the Badjaos roam the seas

Here the Samals live in peace

Here the Tausogs thrive so free

With the Yakans in unity

Gallant men And Ladies fair

Linger with love and care

Golden beams of sunrise and sunset

Are visions you’ll never forget

Oh! That’s Region IX

Hardworking people Abound,

Every valleys and Dale

Zamboangueños, Tagalogs, Bicolanos,

Cebuanos, Ilocanos, Subanons, Boholanos,

Ilongos,

All of them are proud and true

Region IX our Eden Land

Region IX

Our..

Eden...

Land...

The Footprints Prayer Trees by Joyce Kilmer

One night I had a dream. I dreamed

that I was walking along the beach

with the LORD.

In the beach, there were two (2) sets

of footprints – one belong to me and

the other to the LORD.

Then, later, after a long walk, I

noticed only one set of footprints.

“And I ask the LORD. Why? Why?

Why did you leave me when I am sad

and helpless?”

And the LORD replied “My son, My

son, I have never left you. There was

only one (1) set of footprints in the

sand, because it was then that I

CARRIED YOU!

I think that I shall never see

A poem lovely as a tree.

A tree whose hungry mouth is prest

Against the earth’s sweet flowing

breast;

A tree that looks at God all day,

And lifts her leafy arms to pray;

A tree that may in Summer wear

A nest of robins in her hair;

Upon whose bosom snow has lain;

Who intimately lives with rain.

Poems are made by fools like me,

But only God can make a tree.