N.A.A.K.T. Nieuw Actueel Archeologisch en Kunsthistorisch Tijdschrift

Academiejaar 2011-2012 Nr. 3

21 DECEMBER 2012

WHERE WILL YOU BE?

Studying?

Spen

din

g t

ime

wit

h t

he K

HK

?

Preparing for the end of the world?

Working?

Laughing your ass off?

Reading?

2

Met dank aan:

Raf Wollaert

Vince Van Thienen

Sophie De Winter

Anna De Rijck

Bram De Raeve

Matthias Galloo

en

Het KHK-Praesidium

3

4

Voorwoord Scriptor

5

Voorwoord Praeses

6

December 2011 bij de

KHK

13

KHKalender

20

21 december 2012

22

Survival tips & tricks

25

The end is near!!

28

Je bent afgestudeerd,

en dan?

32

De lessenroosters

34

Inhoud en tips voor de

vakken van het tweede

semester

39

Archeo News

43

Cartoons

44

Mééé het Superschaap

4

Donkere wolken pakken zich samen boven het jaar 2012. Geruchten over de Maya’s die het einde

van de wereld voorspelden in 2012 doen al enkele jaren de ronde, en zullen dit jaar ongetwijfeld

een hoogtepunt bereiken en aanleiding zijn voor een hele reeks massale zelfmoorden in the crazy

United States.

De eerste grimme voortekenen beginnen al op te duiken. Inderdaad mijn beste lezers. U was

wellicht al op de hoogte van de sombere toestand van de KHK-kas, maar nu ondervindt u het

misschien pas voor de eerste maal zelf. Als u dit leest bent u ofwel één van de weinigen die

hebben willen betalen voor dit kleinood, en hem toch in gedrukte versie hebben. Maar veel kans

dat u dit leest vanop een computerscherm (weliswaar in kleur, toch een voordeel). Wij kunnen

het helaas niet meer opbrengen om elke keer voor jullie gratis de N.A.A.K.T. af te drukken.

Voorlopig zal het digitaal gebeuren, tot onze kas er weer bovenop is (sponsoring altijd

welkom :p). Ook onze eerste cantus van 14 maart is er helaas aan moeten geloven. Maar geen

nood, wij voorzien voldoende andere lucratieve, minder verliesmakende activiteiten het

komende semester. Het voorlopige programma vindt u terug in deze N.A.A.K.T. (vanaf p. 13).

Ook zullen wij vanaf nu voor elke activiteit een inschrijving vragen, kwestie van nog meer

verlies te voorkomen. Dus vergeet je vanaf nu niet in te schrijven als je wil mee genieten van

onze activiteiten, in de kelder, elke weekdag tussen 13 en 15 uur.

Maar misschien moeten we het toch niet zo somber inzien. Lees gezwind verder en ontdek hoe

het werkelijk zit met 21 december 2012 (vanaf p. 20). Druk misschien zelf een versie van deze

N.A.A.K.T. af en neem hem mee naar de les, ter ontspanning tijdens een doodsaai moment. Er

staan enkele lucratieve en ook informatieve artikels in die uw brein wellicht soelaas kunnen

bieden tijdens een iets theoretischer gedeelte van de lessen Antropologie bijvoorbeeld.

Verder zullen de eerstejaars in deze N.A.A.K.T. tips terugvinden voor de nieuwe vakken die zij

in dit tweede semester moeten volgen na het eerste semester (hopelijk succesvol) te hebben

doorstaan. Voor de eerstejaars maar ook voor de ouderejaars staan in deze N.A.A.K.T. enkele

nuttige tips voor het leven na je studie (waarvoor dank Sophie en Vince). Ik raad iedereen ten

zeerste aan deze te lezen, ik vond ze zelf onwijs boeiend en leerrijk.

Naast deze nuttige informatie bevat deze N.A.A.K.T. natuurlijk ook weer de nodige kwakzalverij

en complete larie en apekool. Ook Superschaap ontbreekt niet (voor wie hem al miste, ik wel ;p ).

Dus mijn liefste lezertjes, ik wens u veel leesplezier toe en hoop u weer nederig van dienst te

kunnen zijn geweest. Vergeet vooral ook niet om op de volgende pagina het voorwoord van

onze eerbiedwaardige Praeses te lezen!!

Ik hoop jullie allen terug te zien in een volgend leven in 2013!

Gegroet!!

Uw Scriptor Erik Verbeke

Scriptor KHK 2011-2012

5

Het wonder is geschied!

Jawel, mijn beste KHK'ertjes: het wonder is geschied. Het leek een onmogelijke opdracht, maar

niets is minder waar: samen met mij en de rest van mijn geweldige praesidium, zijn ook jullie

door die verdomde examens geraakt.

Als KHK-praesidium willen wij hier graag de nodige eer voor opstrijken, maar laat ons eerlijk

zijn; het zijn voornamelijk jullie zelf die voor deze zege hebben gezorgd!

Nu, genoeg gejammerd over die examens; ik wil immers niet op jullie mama lijken. Sta mij toe

jullie aandacht te vestigen op wat nu écht telt: deze N.A.A.K.T.!

Deze derde editie van ons alomgeroemd blad gaat immers gepaard met een volledig nieuw

semester, helemaal gevuld met nieuwe vakken en proffen, maar bovenal met opnieuw een

KHKalender om U tegen te zeggen. Mijn scriptor vroeg me vorige keer om in het vervolg wat

beknopter te zijn in m'n voorwoord, dus zal ik het deze keer laten om al mijn favoriete (laat ons

zeggen, zowat alle) activiteiten op te sommen. Wel raad ik jullie graag aan om wat verder in

deze topliteraire productie op zoek te gaan naar de kalender van de komende maanden en die

gelijk over te pennen in jullie nieuwe agendaatjes :-).

Verder spreekt het uiteraard voor zich dat ik dan ook hoop jullie allen te mogen verwelkomen

op verschillende activiteiten; wij zorgen er alvast voor dat de ene nóg leuker wordt dan de

andere! Wélke activiteit nu juist leuker zal worden dan de andere, zal je wel zelf moeten komen

uitzoeken :-).

Naast dit ietwat overweldigende aanbod van ontspanningsmogelijkheden, houden wij uiteraard

ook dit semester elke namiddag permanentie, opnieuw van 13 tot 15 uur in de kelder. Kom

gerust eens langs voor een babbeltje, tips of de gebruikelijke onnozeliteiten; wij staan steeds ter

uwer beschikking.

En laat daarmee ineens het belangrijkste gezegd geweest zijn; aangezien een dergelijk gevulde

N.A.A.K.T. niet op één, twee, drie geschreven is, schrijf ik dit voorwoord in de onmiddelijke

nadagen van mijn examens. Ik hoop dat u dan ook kan begrijpen, dat ik 1. niet veel goesting

meer heb om nog pagina's vol te schrijven, en 2. mij moet gaan klaarmaken voor onze

fantastische trip naar Malaga (met ergens een accent égue gelijk ze zeggen, maar ik weet niet

juist meer waar :-)), waarvan u tevens meteen het verslag kan lezen, een aantal pagina's

verderop

Ik wens jullie allemaal een zalige intersemestriële vakantie, en tot op één van onze activiteiten!

Hasta luego!

Jullie allerpraeses Joke Smedts

Praeses KHK 2011-2012

6

Donderdag 1 december: Museumnacht

Donderdag 1 december was er de jaarlijkse

museumnacht in Gent. Doel was om eens

niet de typische musea te doen zoals het

SMAK of M.S.K. maar om eens de andere

musea van Gent te ontdekken, en dat

allemaal gratis. Desondanks de regen waren

we toch nog met een aantal die-hard-

museumfans die dit rotweer hebben

doorstaan om het stad door te trekken

richting Designmuseum, onze eerste stop. En het was de moeite! Die natte jas en dat natte haar

heeft niemand van ons kunnen tegenhouden om te genieten van een indrukwekkende Coca-Cola

tentoonstelling. Ze loopt nog tot 26 februari, dus als je nog even tijd hebt: zeker eens naar toe

gaan! Een kleine domper op de pret was dat je heel die tentoonstelling zoooo’n goesting krijgt in

Cola, maar eens we buiten kwamen was de gratis Cola die ze uitdeelden op :-( , niet leuk! Mja,

genoeg cafeetjes in Gent om je Cola dorst te stillen :-). Voor alle duidelijkheid: het is niet alleen

Coca Cola dat de klok slaat in dat museum, in m’n enthousiasme zou ik bijna vergeten dat er ook

nog een vaste collectie is die ook zeker de moeite waard is.

Bon, genoeg hierover, op naar onze volgende stop: het Huis van Alijn. Hier werden we in een

heel andere wereld gedompeld, de wereld van ‘toen’. Het museum heeft een hele collectie van

spullen waarmee ze het leven van de 20ste eeuw reconstrueren. Dat is de vaste collectie. Er loopt

ook een tentoonstelling over communicatie en briefwisseling tot 18 maart. Dat is een zeer

interactieve tentoonstelling met bijvoorbeeld een kaart waarop je dan een dialect kan aanduiden

en horen, zeer grappig eigenlijk. Op het einde kan je ook zelf een brief versturen en er zijn een

aantal brieven geschreven rond bepaalde thema’s. Vanalles en nog wat te doen dus in het ‘Huis

van Alijn’. Deze twee liggen eigenlijk maar op wandelafstand van elkaar, dus ben je in het

centrum van Gent en wil je je museumhonger stillen: combineer dan deze twee musea/ twee

werelden :-).

Voor onze laatste stop gingen we weer richting Blandijn, meer bepaald richting Sint-Pietersabdij

(nee nog niet richting Amber!) waar een tentoonstelling loopt over ‘L’oiseau bleu’, een verhaal

van Maeterlinck.

Even een tip tussendoor: het is 100 jaar geleden dat Maeterlinck de Nobelprijs voor

literatuur heeft gewonnen (de enige Belg ooit!), en hij is geboren in Gent dus zijn er dit jaar

heel wat festiviteiten rond deze schrijver. Wij gaan ook nog naar ‘De Blinden’ op 27/4, een

muziektheaterstuk van hem.

Was je druk bezig in december en heb je niet alle KHK-activiteiten kunnen meemaken? Ben je

benieuwd om te weten hoe onze maand december, misschien wel onze laatste maand december

(zie p. 20) eruit zag? Lees dan rustig verder.

7

Dinsdag 6 december: Vat van de Sint

Ongelooflijk hoeveel volk er in de Amber

zat voor ons vat van de Sint dit jaar. Wellicht

was dit deels te verklaren door een hoop

VGK’ers die na ons ook een bezoek kregen

van die heilige man. Spijtig voor hen want

nu konden ze zien dat hun Sint fake was en

die van ons de echte.

Om mijn verhaal dus verder te zetten: ’L’oiseau bleu’ in het kort: het gaat over de zoektocht naar

geluk. Wil je meer uitleg over het verhaal vraag het dan aan de 1ste jaar kunstwetenschappers die

dat nog maar net hebben gezien. Van de tentoonstelling hebben we helaas weinig gezien,

doordat we te laat waren toegekomen en die eigenlijk al gesloten was. Geen nood: de

tentoonstelling loopt nog tot 22 april, allen daarheen dus :-). Waar we wel nog hebben kunnen

van genieten is de gezellige aankleding van de abdij en de tuin met veel lichtjes. Er liepen ook

verschillende mensen verkleed rond, dus sfeer verzekerd!

Waar kan je dan een geslaagde Museumnacht nu beter afsluiten dan in de Amber, als we er toch

zo dicht bij zijn? Eindelijk die Cola-dorst kunnen lessen! Het was dan nog eens jeneveravond van

de 3de jaar archeologie dus onze avond was geslaagd. Op naar een volgende editie volgend jaar,

maar misschien met iets minder regen?!

Nog juist de adressen van het Designmuseum en Huis van Alijn voor diegenen die nu helemaal

enthousiast zijn geworden door mijn verslag :-) :

Designmuseum: Jan Breydelstraat 5

Huis van Alijn: Kraanlei 65

Delphine Vincent

Om nog maar te zwijgen van de Pieten. Vanwege

de drukte en de hitte die daarmee gepaard ging

was het slechts een blitsbezoek dit jaar,

ten slotte is die goede Sint ook al lang geen

tachtig meer. Maar iedereen werd goed

voorzien van koekjes en DRAAAAAAANK!!

8

Dinsdag 13 december: Vat van fortuin

Man, man, man. Marginale prijzen dat ik daar gezien heb. Maar ook wel vet coole!! Ik ben nog

steeds stikjaloers op de winnaar van het dartbord, wie het ook moge zijn. Gelukkig werd dit

mooi goed gemaakt door het gigantische, opblaasbare, plastieken oogventje-achtig iets dat ik dan

weer gewonnen heb. En de vele shotjes maison die ik die avond aan halve prijs heb kunnen

drinken: ze kosten immers 1 euro en een draai aan het rad maar een halve. Enkele andere mooie

prijzen die die avond door hun nieuwe eigenaars liefdevol werden ontvangen waren de

felbegeerde kussentjes, kaartspelen, een jojo, een gigantisch pizzasnijmes, zalfjes, strandgerief,

belachelijke speeltjes, enzv.

Los van het vat van fortuin was dit ook weer een geslaagde Amber-avond waarbij de nodige

moppen werden getapt (en bier ook natuurlijk, beiden zijn vaak gerelateerd aan elkaar). Het vat

van fortuin bleek een succesvol extraatje te zijn, het was voor ons een primeur, maar we gaan het

zeker nog doen.

Ik heb helaas geen foto’s gevonden :(

Woensdag 7 december: Spelletjesavond

Ons vertrouwde lokaal in de Therminal zat weer goed vol met al die toffe mensen en toffe

spelletjes die moesten opengelegd worden: Risk, Kolonisten van Catan, Mikado, Jungle Speed,

Carcasonne, Trivial Pursuit, enzv.

De meeste spelletjes daarvan heeft iedereen wel al eens een keer gespeeld, maar het blijft toch

nog iets apart om het met de KHK te doen. Het was bijvoorbeeld bij mijn weten het meest

belachelijke, moeilijke, hilarische en langste spel Trivial Pursuit dat ik ooit in mijn leven gespeeld

heb.

De traditionele gratis chipjes en frisdrank waren wederom bijzonder welkom en de avond was

bijzonder geslaagd. Waarom doen we dit nog steeds niet alle weken?

Ook hier geen foto’s van :(

Woensdag 14 december: Massacantus

De massacantus op 16 december 2011 begon voor

sommigen onder ons al vroeg op de avond toen enkele

dappere zielen in samenwerking met VGK en FILO in

de kou en regen gingen staan om goede plaatsen te

voorzien voor de gehele bende die later met de tram

kwam. Wat er allemaal onderweg gebeurd is weet ik niet aangezien ik één van de dappere zielen

was, maar wat er ook gebeurd is onderweg, het valt in het niets met wat nog komen moest! Als

iedereen eindelijk een plaatsje had en er schachten naar de tapkranen waren gestuurd kon het

feest beginnen. Emmers rodenbakkes vloeiden uit de tapkranen en werden naar de tafel gedragen

om met bekers opgeschept te worden. Ondertussen konden we ook al genieten van het

vlaggenspektakel waarmee de 19de editie van de massacantus op gang werd getrokken. Een

eigen vlag hadden we niet, en ook het alternatief (onze kartonnen Romein op een paraplu) heeft

het niet gehaald, een gemis weliswaar maar misschien een goed idee voor volgend jaar?!

9

Na dit spektakel kon het zingen beginnen en dat gebeurde dan ook naar aloude traditie met een

Io Vivat en een Gaudeamus. De eerste tempus verliep alles nog vrij ordelijk, al begonnen er al

tekenen van wanorde en chaos de kop op te steken! Zo had je een kring, vlak bij ons gezeten, die

al een schacht zover had gekregen dat deze de tafel en omzittenden volledig onderkotste, en het

vervolgens de hele avond liet stinken! Het zingen zelf verliep ook niet zonder moeite aangezien

we niet alles konden horen wat gezegd werd en met zo’n bende zingen en dat goed doen is ook

niet altijd evident! Na een eerste tempus waarin iedereen kon genieten van een welverdiend

plasje en sigaretje begon de chaos pas echt. Er is over die chaos niet te klagen want dat is eigen

aan de massacantus en draagt bij tot z’n unieke sfeer! Het verdere verloop van de cantus

verdwijnt dan ook gedeeltelijk uit mijn geheugen wegens, al zeg ik het zelf, onverantwoordelijk

drankgebruik (en het bier was dan nog niet eens echt lekker!). Al zijn vlagen van grappige en

toffe momenten nog wel te vinden in de herinneringen aan die avond. Zo had je een mooi bord

met daarop “GRATIS SEKS, BEL ********** “ , het nummer van een nietsvermoedend en

onschuldig (kuh) meisje dat zelf nog

zat te lachen met het bord tot ze toch

wel veel telefoontjes kreeg. Ook een

bord met “WIJ WILLEN PIEMELS

ZIEN” ontbrak niet. Om het leed toch

wat te verzachten werd door

sommigen dan ook Jägermeister of

grenadine in het bier gemengd. Dat

eerste zorgde voornamelijk voor nog

meer chaos maar maakte het wel

aangenamer om in dergelijke staat te

geraken. Wat volgde op het feest was

een rit huiswaarts met nog een leuke

wandeltocht richting een gesloten

Amber, Overpoort of een kot, met op de weg een aantal entertainende taferelen. Ruziënde

koppels, wenende koppels, zatte mensen, nog meer zatte mensen, etc.

De volgende dag was het voor velen dan ook moeilijk opstaan en de dag doorkomen, maar de

avond had wel voor veel leuke herinneringen gezorgd, of meer toepasselijk: voor veel zwarte

gaten!

Het nietsvermoedende en verwarde slachtoffer Één der daders

10

Woensdag 21 december: Jeneverschaats

Woensdag 21 december was het weer zover, de KHK organiseerde weer het legendarische

jeneverschaatsen. Ja je leest het goed, in het midden van de inhaalweek, maar dat hield ons écht

niet tegen hoor. De avond begon omstreeks 20u in de Amber waar de jenevertjes – in

verschillende smaken – begonnen te vloeien. Al snel sneuvelde de ene fles na de andere, de appel

-, citroen-, vanille- en bessenjenever ging er bij iedereen vlotjes in. Eens alle flessen leeg waren

werd het tijd om stilletjes aan richting het Sint-Pietersplein te wandelen. Daar wachtte de

openluchtijspiste op ons. Het schaatsen ging bij de een al wat vlotter dan bij de ander maar naar

mijn bescheiden opinie was het toch wel een zeer geslaagde avond! Ik hoop jullie allemaal te zien

op een van de volgende feestactiviteiten (lees: fuif, kateravond …)

Elke Vande Bergh

Zaterdag 4 febriari—zaterdag 11 februari: Malaga

MALAGA: De Memoires

Malaga is de zesde stad van Spanje.

Malaga is de geboortestad van Pablo Ruiz

Picasso.

Malaga is echter vooral de plaats waar wij, uw

KHK-delegatie, 7 dagen van nogal wat aspecten

van Spanje genoten hebben. Naar mijn mening

waren toch vooral de zon en de eerste avond

interessant.

De rest valt er immers uit af te leiden.

DUS

in sleutelwoorden:

*En wie hier meer wil dan sleutel-,staak- of steekwoorden moest er zelf maar bij zijn. Of als het

van de foto’s op facebook afhangt, deze raadplegen.

LOUCHE. Al lag het in sommige gevallen misschien aan ons, verdachte gebeurtenissen troef!

Want louche is zeker de manier waarop sommigen onder ons cliché-gewijs binnendrongen in

het Alhambra. Gezien dit prachtig staaltje van Moorse architectuur en vooral decoratie, kon de

security in mijn ogen dus beter. Daarnaast valt onder dit sleutelwoord ook zeker de ongure

manier van poseren te vermelden waarmee we vaak te maken

hadden bij het passeren van spleten, rotsen en in het bijzonder

grotten. U twijfelt aan het bestaan van uil-grotten of uil-forten?

Ik zeg u: Ze bestaan! Met andere woorden: ‘Owling’

herbevestigd als anti-cool, maar dan in het Spaans. Tenslotte

was ook de wijze waarop enkelen de nacht doorbrachten uiterst

dubieus te noemen, hoewel reeds gedetailleerder bekend in

KHK-kringen.

11

1L MOJITO – 4 EURO. ‘Goede’ deals alom, al wil ik het hier vooral over de culinaire kant van

de zaak hebben. Ten eerste: Spanje=tapas, in alle geuren en kleuren, lekker. Let wel: wanneer de

gemiddelde Spanjool genoeg heeft van zijn tapas, gaat hij over op het iets minder idyllische

lekkernijen als de ‘Steakhouse Cesar’, de ‘Double Cheese Bacon’ of de ‘Whopper’; wijselijk zijn

wij hem hierin gevolgd. Uiteindelijk toch over de deals gesproken: eerst de minder goede:

Vertrouw niet zoiets als ‘Pub crawl’ waarbij een half aangeschoten Amerikaan u met succes

tracht te verleiden tot het ‘crawlen’ langsheen verschillende bars, cocktails à la hoestsiroop en

shotjes gebaseerd op chocomelk of slootwater inbegrepen. Of nog sterker: in Granada is een

terrasje in de zon blijkbaar goed voor 15% toeslag. In tegenstelling tot Catherine en Michael,

onvervalste ‘Pub Crawlers’, of de horecasector in Granada, had onze eigenste hostel-eigenaar,

beter bekend als ‘Mimi’, wel degelijk oog voor goede deals. “Tomorrow we’ll kill you with te-

quila!” (dixit Mimi). True story.

HOLBEWONERS IN DE GAYBAR. Het zou al te gênant zijn dit absurd, doch reëel verband hier

in het lang en het breed uit de doeken te doen, daarom houden we het hier bij nader inzien op

holbewoners. Na de eerste avond bleken de primitieve instincten, samen met de kater, immers

nog niet vervlogen, want enkele dagen later, bij ons bezoek aan enkele megalithische dolmens,

(of zijn die sowieso altijd megalithisch? Een archeologische kwestie) kwamen de oerkreten des

te krachtiger opnieuw naar boven. Ook bij het zien van een paar werken van Picasso die in Mal-

aga uiteraard een thuismatch speelde tegen onze esthetische vermogens, konden we de luide

‘oooooh’s’, ‘hmmmm’s’ en ‘eeeiiih’s’ moeilijk onderdrukken. Wees echter gerust: hoewel onze

gelaatsuitdrukking, en dan vooral die van de archeologen onder ons, vaak dicht in de buurt

kwam van die op Picasso’s portretten, zijn we niet gestorven door naar een abstract schilderij te

kijken.

DE HEUVELTJES VAN… Andalusië natuurlijk, wat dacht u wel! Andalusië, voor alle duidelijk,

is de streek rondom Malaga waarbinnen wij opereerden, openbaar vervoer-gewijs nog wel. Het

landschap dat wij vanuit de trein of de bus zo te zien kregen, hoewel vaak in slaapdronken toes-

tand (“Ik zet de wekker om half 7?”), was gezien zijn heuvelachtig karakter enorm charmant.

Niet alleen omwille van de sensatie van

bergen, Spaanse windmolens en prefab-

dorpen was reizen met het openbaar

vervoer in Spanje verassend aangenaam.

Bussen en treinen zijn er namelijk snel, op

tijd en vooral zéér ‘comfi’. Liften echter, is

andere koek. Het lijkt er immers op dat de

Spanjool, eenmaal achter het stuur, u liev-

er brutaal van de baan rijdt, dan u een lift

te geven. Zelfs de nodige ‘heuveltjes’ in de

groep volstonden niet om succes te gar-

anderen, met paniek op de middenberm

van een semi-snelweg als gevolg.

12

DE NAAKTE HOLLANDER! Hoewel het hier om een

misverstand gaat en ik geen namen ga noemen, is mijn

impulsieve uitroep (zie boven) na een onappetijtelijk

voorval toch relevant. Bij mijn kreet kan immers de

kanttekening gemaakt worden dat het zelfs in Zuid-

Spanje, begin februari, uit den boze is uzelf naakt te

begeven buiten de douche, laat staan in het openbaar,

en dan alleen uit klimatologische overwegingen. De

zon mocht dan wel altijd van de partij zijn, een trui

was toch steeds warm aan te bevelen, behalve dan op

die momenten dat er wel degelijk ge-zon-d kon

worden bijvoorbeeld op een pier in zee, op de pit-

toreske pleintjes van Cordoba, vergezeld door

zigeuners, of gewoon op één van de vele ‘terraskes’

waar tegelijk net iets meer dan ‘dos cervezas’ verzet

werden.

DUS

Ik gok dat iedereen enorm van deze vakantie enorm genoten heeft.

Ik denk dat dit dan ook af te leiden valt uit dit verslag.

Ik vond het in ieder geval awesome om mee te gaan,

En om aan dit veslag te schrijven.

Ten slotte:

Merci Merci Merci

Aan onze reispraesessen Sarah en Aaike uiteraard

voor de geweldige reis,

Merci!

Raf Wollaert

13

Een grote kalender deze keer, met vele en nog eens vele activiteiten in het verschiet voor de

komende maanden. Laat je bevallig oog er al eens over glijden en neem je agenda erbij, zo kan je

enkele data al zeker vrijhouden voor activiteiten waar je zeker bij wil zijn. Volg de rode draad (of

de grijze als je een gedrukte versie hebt) !!

Maandag 13 februari: Caféavond

We beginnen het tweede semester

rustig met een caféavondje in den

Amber. Ideaal voor het bijkletsen na de

examens en eventuele reizen. Dat doe je

sowieso op deze avond, dus waarom

niet in de Amber om 21u? Goedkope

drank (4 pintjes voor 5 euro) en sfeer

verzekerd!!

Donderdag 16 februari: Filmavond

Onze eerste donderdag van het nieuwe semester

doen we ook nog rustig aan met een gezellige

filmavond. Deze keer gaan we voor een luttele 4

euro naar de cinema. We zullen Shame gaan zien

in de Sphinx. Ongetwijfeld zetten we daarna onze

gesprekken van maandag verder in een

nabijgelegen café.

W o e n s d a g 2 2 f e b r u a r i :

Waterpret

De concrete invulling van deze

activiteit moet nog gebeuren,

maar ik kan al dit zeggen: het

zal om 20u plaatsvinden in het

Van Eyck zwembad, we spreken

om 19u 30 af aan de trabla. Voor

een luttele 3 euro krijgen jullie

een heel programma aan

waterspelletjes voorgeschoteld

en een gratis drankje!!

14

Maandag 27 februari: Praesidiumverkoop

Voor het spijzen van onze KHK-kas organiseren

we op 27 februari een praesidiumverkoop. Help

ons om dit jaar en deze die volgen voor u en uw

nakomelingen fijne activiteiten te voorzien aan

belachelijk lage prijzen. Wat krijg je ervoor terug?

De hoogste bieder koopt een praesidiumlid en

krijgt deze dan een aantal uur volledig in zijn

bezit. Moet uw kot dringend gekuist worden?

Heb je graag eens ontbijt op bed? Moet je naar de

tandarts en wil je zelf niet gaan? Heb je je in een

zatte bui ingeschreven voor een tweegevecht tot

de dood? Heb je een levend doelwit nodig om op

te oefenen voor het paintballen? Het KHK-

praesidium staat u gewillig ter dienst mits een

(liefst genereuze) bijdrage aan de KHK-kas.

Woensdag 29 februari: Workshops

creatief musiceren en collage: Music &

Col

Op woensdag 29 februari organiseren

we een workshop net als vorig jaar

(zoals enkele anciens zich het

misschien nog herinneren). Ook deze

keer zal het in de Therminal doorgaan

in vergaderzaal 1 en 2 om 20u. Ben je

ietwat muzikaal, creatief of kunstig

aangelegd? Of juist helemaal niet?

Alles is mogelijk, iedereen is welkom

(zelfs de archeologen onder ons)! Uit

persoonlijke ervaringen van vorig jaar

(en ik ben archeoloog) weet ik dat het

de moeite waard is!!

Dinsdag 1 maart: Impro comedy

Voor een luttele 2 euro mag u op dinsdag 6

maart met ons mee naar Le Bal Infernal in

Gent, voor een avond vol impro comedy. Dit

is cultuur waar zelfs de doorsnee archeoloog

wat van snapt!! Wie lacht er nu niet graag?

Hou zoals altijd onze site, flyers en posters

in de gaten voor verdere informatie, of

spreek ons aan in de kelder, Amber, of een

andere plaats waar je ons toevallig tegen het

lijf loopt.

15

Dinsdag 13 maart: Bal Masqué

Ladies and gentlemen! Trekt uw schoonste galakleedjes en kostuums aan, en zoekt u een sjeik/

zot/mooi/(on)opvallend masker uit!! Want op dinsdag 13 maart is het zover!! Ons jaarlijkse Bal

Masqué!! Dit is werkelijke waar een topactiviteit elk jaar. In samenwerking met enkele

bevriende kringen van de Blandijn zorgen wij voor een schitterend feest, dat je voor geen geld

ter wereld wilt missen. In tegenstelling tot de galabals van de grotere kringen zijn de kaarten bij

ons ook niet onbetaalbaar voor de normale student, laat je daar dus alvast niet door

tegenhouden! Tot op heden is het Bal Masqué altijd al doorgegaan in de Cocteau. Dit jaar echter

zal het in ‘De Centrale’ doorgaan. Ik ben eens benieuwd.

Donderdag 8 maart: Symposium Leuven

Wie is er eens benieuwd naar onze broeders uit Leuven? Op

donderdag 8 maart spenderen we een hele dag in Leuven en

maken we kennis met de studentenverening Alfa (enkel

archeologen helaas). Hoe het programma er precies uitziet weten

we nog niet, er zullen allicht enkele lezingen zijn overdag,

cafébezoeken, misschien paintball en wellicht ook een

gezamenlijke sportactiviteit ‘s avonds.

16

Woensdag 21 maart: Bezoek aan de Boekentoren

Iedereen kent de Boekentoren, het symbool van de Blandijn, of

zelfs van de Universiteit Gent. Je studeert daar misschien op het

gelijkvloers, maar hoe ziet de rest van de Boekentoren eruit?

Weinigen hebben ooit dit mysterieus gebouw betreden. De KHK

biedt u de mogelijkheid om uw nieuwsgierigheid te bevredigen

en een bezoekje te brengen aan dit fenomenaal gebouw. Om 14u

zullen wij haar (of zijn?) geheimen ontsluieren voor een

symbolische prijs van 1 euro. Hiervoor zal je je moeten

inschrijven tijdens onze permanenties in de kelder (van 13-15u).

Want we kunnen maar 25 à 30 personen meenemen.

Donderdag 22 maart: Dies Natalisfuif

Donderdag is het Dies Natalisfuif in het ICC.

Waarom? Omdat het vrijdag Dies Natalis is

natuurlijk, de ‘geboortedag’ van de Universiteit

Gent. Het zal daar goed vol zitten want heel de

Universiteit viert dan feest (ha ja, want vrijdag is

het dan geen les op de Universiteit).

Dinsdag 20 maart: Streekbierenavond

Mijn herinneringen (voor zover ik die nog heb) over

vorige streekbierenavonden zeggen mij dat ik deze

dag moet vrijhouden in mijn agenda. De

streekbierenavond met de KHK is altijd al episch

geweest. Zot lekkere bieren aan zot lage prijzen

hebben tot nu toe altijd voor een zot geweldige avond

gezorgd. Zoals gewoonlijk zal het ook dit keer

doorgaan in de Amber vanaf 20u ‘s avonds. Kom op

tijd want de lekkerste biertjes zijn natuurlijk het eerste

op! Ook mensen die geen bier lusten moeten geen

schrik hebben om af te komen, om de een of andere

bizarre reden zijn de mensen altijd bijzonder goed

geluimd op onze streekbierenavond wat het altijd

bijzonder gezellig maakt, ook voor niet-bierdrinkers.

17

Dinsdag 27 maart:: Urban Golf

Als alles meezit dan gaan we dinsdag 27

maart golfen in ‘t stad!! Megawijs concept

dat we al niet meer gedaan hebben sinds

de lente van 2009 als ik het mij goed

herinner. Ongetwijfeld kom je op onze

tocht door Gent ook mooie plekjes tegen

die je daarvoor nog niet kende (we gaan

uiteraard op de iets rustigere plekken

golven, en niet tussen het verkeer) (of toch

niet te veel, héhé). Laten we hopen dat het

goed weer wordt!!

Donderdag 29 maart: 24u van de Amber

De Amber is 24u open!! Vanaf 9u ‘s morgens op

donderdag 29 maart. Hoewel dit geen activiteit

van de KHK is zal u ons ongetwijfeld tijdens

deze 24u regelmatig (of constant) wel in de

Amber aantreffen. Hebt ge tussen u lessen door

eens zin in een pintje? Vandaag moogt ge u

eens laten gaan!!

Dinsdag 17 april: Fuif!!

Eindelijk is het dan

zover!! Oké, we hebben

het Bal Masqué wel

gehad op 13 maart, maar

na een tijd begint een

mens toch wel verlangen

te krijgen naar een zot

goe KHK-feesje met alles

derop en deraan. De

moment is aangebroken

om u van uw creatiefste

kant te laten zien en u naar hartelust te verkleden om u vervolgens

naar een bangelijk wijs feesje in de Rector te begeven!! Het thema is deze keer: FLUO!!! Dus kleed

u zo flashy as ge kunt!! De vorige locatie bleek niet echt geschikt te zijn om een echte ‘fuif’ te

houden (twas daar veel te licht, mensen konden u zien :p ), de Rector heeft gelukkige al meerdere

malen de proef doorstaan, dus laat u maar gaan

op die dansvloer!!

18

Vrijdag 20 april: Hedendaagse Opera

Na de sport volgt de ontspanning, en het

opsnuiven van cultuur!! Onze cultuurpraeses

Delphine heeft voor ons in de Vlaamse Opera van

Gent tickets gereserveerd. Haast u met inschrijven

tijdens onze permanenties want de plaatsen zijn

beperkt (€5 leden/€7 niet-leden)!! We hebben

slechts 10 tickets! De opera die we zullen zien is,

hou u vast... RUMOR!! Roddels doen de ronde

wanneer het lijk van een jonge vrouw wordt

gevonden. Vermoedens, halve waarheden en

gissingen bepalen de zoektocht naar de dader. De

geruchtenstroom gaat van kwaad naar erger, tot

de verhalen op angstaanjagende manier een eigen

leven gaan leiden.

Woensdag 25 april: 12-

urenloop

Op woensdag 25 april zal

de 29ste 12-urenloop

doorgaan. Dit gaat zoals

altijd door op het Sint-

Pietersplein. Loop mee en

v e r t e g e n w o o r d i g d e

Blandijn in de verschillende

soorten rondes!! Meer info

zal later nog door het FK

worden verspreid.

Donderdag 19 april: Bierbaseball

Vorig jaar heb ik niet kunnen meedoen

met het Bierbaseball wegens een excursie

met de Universiteit, en ik betreur dat nog

altijd want ik heb de foto’s gezien en de

verhalen gehoord en ik moest bijna

bleiten. Ik kan langs geen kanten

baseballen, u, mijn liefste lezer, misschien

ook niet, maar dat maakt niet uit, want

we hebben bier, na een tijd zal er dus

waarschijnlijk niemand nog goed kunnen

baseballen. Schrijf u met zen allen

massaal in voor deze activiteit! Want ze

zal ongetwijfeld geweldig zijn, en hoe

meer zielen, hoe meer vreugd!!

19

Donderdag 26 april: Dessert picknick

Als de aprilse grillen het ons toelaten zullen we op

donderdag 26 april gaan picknicken in het

Muinkpark, ergens in de namiddag (meer info volgt

nog). Het zal echter een desserten picknick worden.

Wat dat precies inhoud weet ik zelf ook nog niet,

maar ik heb al het woord sangria horen vallen!

Vrijdag 27 april: De Blinden van Maurice Maeterlinck

‘De Blinden’ een toneelstuk waarmee Maurice Maeterlinkc in

1911 de Nobelprijs voor de literatuur won (waarmee hij nog

steeds de enigste Belgische winnaar van een Nobelprijs voor de

literatuur is) wordt op 27 april in de Vooruit door de jonge

Gentse componist Daan Janssens en de Luikse plastisch

kunstenaar/theatermaken Patrick Corillon bewerkt tot een

parabel over blindheid in al zijn betekenissen. Wie mee wil

genieten van dit stukje muziektheater kan dat samen met de

KHK doen, mits je je komt inschrijven (€4 leden/€6 niet-leden)

tijdens onze permanenties in de kelder (13-15u) want plaatsen

zijn wederom beperkt.

Woensdag 2 mei: Parijs!!

Op 2 mei doen we naar goede gewoonte

onze jaarlijkse Parijsreis (die vorig jaar

w e l i s w a a r w e g v i e l w e g e n s

omstandigheden). We vertrekken ‘s

morgens vroeg met de bus en spenderen

een hele dag in het mooie Parijs, La Ville

Lumière. De volgende N.A.A.K.T. (tevens

de laatste van dit jaar, ween ween) zal u op

de bus krijgen (als u meegaat natuurlijk).

Daarin zal er meer informatie

staan die u kan helpen in Parijs.

Inschrijven is ook weer verplicht,

want plaatsen in de bus zijn

beperkt (maar normaal gezien wel

voldoende voor iedereen die

meewil).

20

Hoe zit het nu precies met 21 december 2012? De wereld vergaat!! Dood en verderf overal! We zijn gedoemd!

De Maya’s!! De Maya’s! Ze wisten het! De Mayaaaaaaaaaa’s!!!!

Deze en andere uitroepen van wanhoop hebt u wellicht de

afgelopen maanden meer en meer horen weerklinken.

Inderdaad. Er wordt gezegd dat de Maya’s hebben voorspeld

dat de wereld zou vergaan op 21 december 2012. Dit jaar!!

Zulks een voorspelling is natuurlijk niet van de poes. Er wordt

zoveel heisa rond gemaakt dat uw trouwe reporter (helaas niet

ter plaatse) op onderzoek uitging.

Wat volgt is een zeer gepassioneerd, intiem en vurig interview,

via Skype, met Mexicaans archeoloog (en Maya) José Huchim. Aangezien niet iedereen even

bedreven is in het Mexicaans Spaans heb ik het hier voor het gemak even vertaald.

- Er wordt her en der gezegd dat de Maya’s hebben voorspeld dat de wereld zal vergaan op

21 december 2012. Hoe zit dat nu precies? Hoe weet men dat?

De Maya’s hebben voorspeld, de Maya’s hebben voorspeld. Ik word daar zo koleirig van e!!

Daar kan ik dus ni tegen e, as ze mijn voorouders beschouwen als veredelde waarzeggers

dan begint mijn bloed te koken! Ik heb vree veel goesting om die smeerlappen hun nek om

te wringen da ze me uldere neus hun eigen k...

- 21 december, José! Hoe zit dat daar nu mee?

Oh ja, wel, de Maya’s hadden verschillende soorten kalenders voor verschillende

doeleinden. De kalender die men gebruikte voor het dateren van historische feiten noemt

men de Lange Telling. Die werkt met een hiërarchisch systeem zoals bij ons een eeuw

honderd jaar is, en een jaar 365 dagen, en een dag 24 uur enzoverder e, ge snapt mij wel.

Die van de Maya’s werkt met cycli waarbij elke cyclus is opgebouwd uit kleinere cycli. En

zo is er dus de Pictun-cycli die elk opgebouwd zijn uit 20 Baktun-cycli. Elke Baktun-cyclus

is 144 000 dagen lang, of 394,3 jaar. En op 21 december 2012 komt de 13de Baktun-cyclus

van de huidige Pictun-cyclus ten einde. Das al.

- Ach so, en dat wil dan niet zeggen dat...

Hoe die halve garen derop zijn gekomen dat da het einde van de wereld zou zijn weet ik

ook ni. Ik bedoel. Cyclus. Cyyyyyclus. Rond. Rooooond (maakt grote cirkelvormige bewegingen

met zijn handen). Geen einde, maar opnieuw en opnieuw en opnieuw. Ale ja, kweeni ze.

- Oh, dus geen grote natuurrampen?

Nope.

21

- Geen meteoren?

Nope.

- Monsters?

Nope.

- Algemene stakingen?

Euh, niet dat ik weet. Dat is toch het einde van

de wereld niet?

- Wel als ge dien dag examen hebt.

Aha. Nee. Nee, maar wat er wel zou zijn op 21

december is de neerdaling van de god Bolon

Yokte. We weten niet echt of dat zo’n

probleem zou geven en of we daar bang voor

moeten zijn. Maar de oude Maya’s zagen 21

december 2012 in ieder geval niet als het einde

van de wereld. Dat zou pas komen op 12

oktober 4772 wanneer de huidige Pictun-

cyclus van 7885 jaar ten einde komt. Na elke

Pictun-cyclus wordt de bestaande wereld namelijk vernietigd en terug gevormd.

- Zoooo, echt waar? Boeiend. Interessant. Wel, bedankt voor de informatie men beste José, u

zal onze lezers ongetwijfeld hebben kunnen boeien met uw diepe en grondige kennis van

die oude Maya-cultuur.

Anytime for you, Erik. Anytime.

Archeoloog en Maya José Huchim.

Tortuguero Monument 6, de steen waarop het einde

van Baktun 13 op staat aangegeven.

22

SURVIVAL TIPS & TRICKS Als de Aarde blijft opwarmen en de gletsjers smelten kan het zijn dat de

Thermohaliene Circulatie wegvalt. We zouden dan geen warmte meer

krijgen van de warme golfstroom en in een nieuwe ijstijd terechtkomen.

Pakken en pakken sneeuw zouden uit de lucht vallen. Stel je moet op

zoek naar voedsel en je hebt geen sneeuwschoenen. Je zou ten dode zijn

opgeschreven, tenzij je deze N.A.A.K.T. hebt gelezen!! Lees snel verder

en leer hoe je ze zelf kan maken.

Dat gaat als volgt:

1) Snij voor elke schoen vijf duimdikke takken af, ongeveer zo lang als de afstand tussen je

voeten en je oksels. Snij ook drie kortere takken af voor de dwarsverbindingen.

Bind de uiteinden van de lange stokken zorgvuldig samen.

Kijk waar de bal van je voet de sneeuwschoen raakt en maak daar een

dwarsverbinding met gelijkmatige afstanden.

2) Bind de uiteinden aan de achterkant samen samen. Doe dat zeer zorgvuldig; de stokken

mogen onderweg niet los raken.

Maak een tweede dwarsverbinding, zo’n vijf centimeter achter de eerste.

Maak een derde verbinding op de plaats waar je hak komt.

Herhaal stap 1 en 2 voor de andere schoen en ga dan verder met stap 3

We weten nu dankzij José Huchim dat het einde van de wereld op 21 december 2012 pure onzin

is. Maar ben je zoals ik en neem je liever het zekere voor het onzekere? Dan zijn hier al vast

enkele

23

Je hebt touw nodig, maar alle winkels zijn verwoest en er is nergens

nog touw te vinden, hoe ga je te werk? Je kan met een geïmproviseerd

touw van wortels en plantenstengels ook heel veel doen. De beste

stengels zijn van volgroeide brandneltels en dovenetels, die hebben de

beste vezels.

1) Trek handschoenen aan moest ge die nog hebben (handig met brandnetels) en pak de

onderkant van de stengel stevig vast. Sluit je andere hand rondom de steel tot een vuist en

trek hem samengeknepen omhoog, waarbij je de bladeren in één beweging meeneemt.

2) Ga schrijlings op een boomstam zitten en leg de stengel voor je neer. Rol een gladde ronde

stok als een deegroller over de stengel terwijl je blijft drukken. Ga door totdat de hele steel geplet

is.

3) Maak met je duimnagel een inkeping en werk de hele steel open, hierdoor komt het sponzige

merg tevoorschijn.

3) Zet je voet op de sneeuwschoen met de bal van je voet boven de voorste dwarsverbinding. Je

hak moet nu op de achterste verbinding rusten.

Bind je laars vast aan de sneeuwschoen, maar zorg dat de hak vrij kan bewegen.

Herhaal de procedure voor je andere voet.

24

En dan natuurlijk het belangrijkste van al: water!! Je hebt dorst en je hebt geen

drinken (en je kan niet naar de Amber voor een heerlijk fris pintje, want die ligt in

puin).

Je kan dan dan via verdamping drinkwater halen uit vegetatie , ongezuiverd water of vochtige

aarde. Wat moet je doen:

1) Zoek of graaf een gat in de grond van minstens 60cm breed en diep. Zet een leeg blik in het

midden. Vul het gat met vegetatie of zet er een bakje ondrinkbaar water (zoutwater of... pis) in of

een doek gedrenkt in vuil water.

4) Buig de stengel. De Merglaag zal daardoor loskomen van de schil, die je nu gemakkelijk kunt

verwijderen.

5) Trek de buitenste schil voorzichtig los van de merglaag.

Trek de schil met duim– en wijsvinger van de steel af terwijl je andere duim met de

loskomende schil mee naar beneden duwt.

Met de lange, vezelige stroken die je overhoudt, kun je iets vastmaken of er een touw

van draaien.

25

2) Leg over het gat een plastic zeiltje en zet het vast met stenen of andere zware voorwerpen. Leg

vervolgens een kleine steen in het midden van het zeil, recht boven het lege blik. Door de hitte

van de zon stijgt er schone waterdamp op uit het onzuivere water, de planten en de urine, die

aan de onderzijde van het plastic condenseert. De druppels glijden naar het laagste punt en

vallen in het lege blik.

The world is gonna end tonight door Anna De Rijck

The world is gonna end tonight (of alleszins toch binnenkort)! De mannen van School is Cool

wisten het al en nu onze aller scriptor het ook bevestigde (nvdr, maar zie p. 20-21!!) zit er

natuurlijk niets anders op dan ons zeer grondig voor te bereiden op wat komen gaat. Daarom een

stappenplan voor het komende jaar…

Januari: Vloeken op de Maya’s, sie haben das gewusst! Veel meer valt er niet te doen, ’t is

vandaag 31-1-2012.

Stel, de Aarde vergaat wel degelijk op 21 december 2012. Want uiteindelijk waren de Maya’s ook

maar mensen, en misschien waren ze wel totaal verkeerd over dat cycli-gedoe, en is het

binnenkort boem-boem met de Aarde. Daarom vroeg ik aan enkele collegae uit men jaar om eens

goed na te denken om te zien of zij geen goede tips/levensvisies/ideeën hadden over het einde

van de wereld. Hier is waar zij mee op de proppen kwamen.

The end is near!!

26

Februari: Ik ga te rade bij alle heelalologen, vraag hen hoe de aarde precies zal vergaan en maak

dan op zijn Van Den Abeele’s een multivariaat statistiekjen. Gaan we tegen een andere planeet

gekatapulteerd worden (a)? Explodeert gans het boeltje van binnenuit (b)? Krimpen we

geleidelijk aan tot er van Moeder Aarde niets meer overschiet dan een rookpluim (c)? Straalt de

zon ons kapot (d)? Komt er een exponentiële versnelling in de opwarming van de Aarde zodat

we gebraad en geroosterd en tegelijk overspoeld worden (e)? ...

Maart: Hoog tijd om te anticiperen op het statistiekjen. In geval van

grote kans op (a): helm en maliënkolder aan, botsing zou mogelijk hard

kunnen aankomen. Op consultatie bij Al Qaida bij (b). Als (c): uitstel

van executie: beginnen met tunnel te graven naar de binnenste

aardkern, duurt wel nog efjes eer Aarde zo hard gekrompen is. Ik zou

nu al heel radio-actief worden indien (d), headbangen op uw favoriete

stubru-plaat telt niet. Voor (e) mag je zelf iets bedenken, ik ga hier niet

al het werk doen ;-)

April: Wereldreis. Veel foto’s trekken en dan versturen en opslaan op

harde schijf van een buitenaardse satelliet, gaat da? :D

Mei: Woeps, scriptiedeadline komt er aan. Met gans die toestand van het begin van ’t einde

(gelijk mijn oma altijd zegt) helemaal niet meer aan gedacht. Snel toch nog iets forceren! Toch

liever doodgaan als archeoloog dan als net niet afgestudeerde wannabe archeoloog…

Juni: Nog 6 maand. Slik. Klinkt zo terminaal. Maar maar maar: de zomer is in ’t land. Tijd voor

sandalen, rok of korte broek, terrasski’s, buitenzwemmennnnnnn. Gewoon negeren die handel.

Nostradamus zat er ook schoon naast, niewaar.

Juli: Deze maand wordt de maand van de geïnduceerde beurscrash, ik wil dat al het stinkend

geld van de grote geldmagnaten zogezegd geen fluit meer waard is, maar dat het eigenlijk

feitelijk integraal naar de derde en vierde wereld vloeit. Huppah, fiesta africana. Strak plan, al

zeg ik het zelf.

Augustus: En als we dan toch bezig zijn… De pacifist in mij wil het einde van de wereld inluiden

met het einde van oorlog waar dan ook! Een huge wapenstilstand als het ware. Klaar voor de

start! En gaan. Het land dat eerst zijn wapens inlevert mag in december als laatste vergaan,

erewoord beloofd.

September: Oei, mijn toegewezen aantal vierkante centimeters witruimte is bijna vol. Het einde is

dus echt nabij. Gewoon veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel knuffels geven aan alle mensjes die je

graag ziet. Ofzo?

Oktober tem 21 december: laatste wanhoopspogingen: springen tot op Mars, terug in de buik van

de mama kruipen, eerstehulpbijvergaandewereld-cursus installeren en red jezelf-pakketten

uitdelen, … Of misschien toch gewoon gaan voor de gigantische opgraving? Iedere archeoloog

kruipt in zijn coupe… en dan verstoppen voor Het Grote ‘opgepast, ik ga de wereld mooi

vierendelen en meedogenloos opeten’ Monster!

27

Is it really the end of the world? door Bram De Raeve

Het is 21 december, twee minuten voor middernacht. Ik wandel alleen door de Sint-

Pietersnieuwsstraat, maar herinner me niet hoe ik daar geraakt ben. Enkel het geluid van

krakende sneeuw onder m’n schoenen doorbreekt de stilte. Ik denk aan de anders zo gezellige

kerstsfeer die rond deze periode in de Gentse staten hangt. Ik mis de geur van glühwein en

warme chocolademelk, de -al dan niet- foute kerstmuziek en de kleurrijke verlichtingen. Maar

vandaag is het gewoon weer een zoveelste grauwe, grijze nacht.

“Is dit nu écht het einde? Of hebben die Maya’s en verdomde getuigen van Jehova ons dan

toch goed voor de gek gehouden?”

Ik kijk nog eens naar mijn horloge maar besef dat het toch geen zin meer heeft om te weten hoe

laat het is. De voorbije maanden werden immers steeds meer en meer onheilspellende berichten

de wereld ingestuurd. Overstromingen, vulkaanuitbarstingen, koudegolven, faillissementen en

global warming vulden dag na dag de voorpagina’s van alle kranten. Een lichte vorm van paniek

verspreidde zich langzaamaan onder de mensen.

M’n horloge geeft ondertussen aan dat het nog maar één minuut

voor het einde der tijden is. Ik ga even zitten aan een verlaten

cafeetje en wandel in m’n gedachten door de herinneringen van mijn

kindertijd. “… I think to myself what a wonderful world” klinkt

intussen uit een radio die de duidelijk tot het einde wil doorgaan.

Hoe ironisch.

Ik heb de voorbije dagen en uren al heel wat gepiekerd en gepanikeerd maar volgens m’n

psycholoog was dat volstrekt normaal. Ik ben volgens hem al door de ontkenningsfase,

twijfelfase, onderdrukkingsfase, agressiefase, psychische klachtenfase, toegeeffase en

erkenningsfase gegaan. Nu zit ik aan de acceptatiefase. Ik ben benieuwd hoeveel ik er nog ga

doormaken.

Ik denk aan alle dingen die ik nog wou doen, beleven, bekijken, ervaren. Nu het te laat is besef ik

pas hoe de meest banale zaken nu van levensbelang lijken. Ik kijk nogmaals naar m’n horloge en

zie de seconden vertraagd wegtikken. Vijf, vier, drie, twee, één…

Ik word verdwaasd en met bonkende hoofdpijn wakker. Ik open m’n ogen zie een vijftal mensen

rondom mij staan. Eén van hen buigt zich naar me toe.

“Is alles OK met je?”

28

Ik zeg iets onverstaanbaars en zie het meisje in kwestie verbaasd kijken.

“Zouden we toch niet beter een ambulance bellen?”, hoor ik een jongen zeggen.

“Maar nee, hij zal er wel doorkomen, geef hem gewoon een glas water.”, zegt nog een

andere jongen.

“Ik heb net de meest vreemde ervaring van men leven gehad.”, stamel ik uit.

Moraal van het verhaal: say no to alcohol (and enjoy the little things in your life).

Tot slot een filosofische noot met:

Pluk de dag door Matthias Galloo

Wat ik zou doen moest ik nog maar een jaar te leven hebben?

Goh, zoveel… eigenlijk alles wat ik ooit heb willen doen…

Maar als ik er zo over nadenk ben ik dat al bezig. Muziek beluisteren, tekenen, me bezig houden

met archeologie en me vooral amuseren met mijn vrienden, daarmee nog een jaar vullen is

hetgeen ik wil doen. Gewoon genieten van het leven om het leven.

Diegene die daar nog niet mee bezig zijn zouden er beter vlug mee beginnen.

Of je nu in het eerste, in het tweede, het derde of in je laatste jaar zit, iedereen vraagt zich af hoe

het verder zal gaan eenmaal je afgestudeerd bent. Zal mijn studie mij iets opgebracht hebben?

Zal het nuttig blijken te zijn op de arbeidsmarkt? Zal ik wel werk vinden? Studeer ik verder? Etc.

Om je een idee te geven van hoe het leven er na je studie zou kunnen uitzien vroeg ik aan twee

mensen die nog niet zo lang geleden zijn afgestudeerd welke acties zij na hun studie hebben

ondernomen, hoe ze aan hun huidige job zijn geraakt en in hoeverre hun opleiding aan de UGent

hen daarbij geholpen heeft.

Sophie De Winter is twee jaar geleden als kunstwetenschapster afgestudeerd en heeft dan nog

een jaar een specifieke lerarenopleiding gevolgd. Ze werkt nu als cultuurmedewerkster in haar

eigen gemeente. Vince Van Thienen studeerde vorig jaar af als archeoloog aan de UGent en is

vandaag de dag aan het werk bij GATe (Ghent Archaeological Team, een spin-off van de

vakgroep archeologie).

29

Sophie De Winter voor kunstwetenschappen

“Kunstwetenschappen… Wat kan je daar

eigenlijk mee doen?” Deze vraag klinkt voor

vele kunstwetenschappers bekend in de

oren. Je tracht een zo volledig en pasklaar

antwoord te geven. Na een tijd antwoord je

enkel nog met “Veel hoor, je zou er van

verschieten”. Wanneer je afstudeert, begin je

deze vraag aan jezelf stellen. Wat wil ik doen

met dit diploma? Wat zijn mijn

mogelijkheden? En wil ik hier eigenlijk echt

wel iets mee doen? Dat laatste antwoord

staat voor de meeste vast, ook voor mij.

Maar dat maakt ‘de weg naar de top’ er niet

makkelijker of minder avontuurlijk op.

Met volle moed stelde ik mij eind augustus achter mijn werkinstrument voor de komende

weken en startte met een fantastisch cv op te stellen. Over dat fantastisch kan gediscussieerd

worden. Maar in mijn ogen was het een cv dat ging schitteren tussen de anderen. Zolang je

hier in gelooft, ben je al een heel eind onderweg. Ik ging de kunst- en cultuurmarkt ten strijde

en staarde de ‘vele’ vacatures aan. Ervaring, referenties, basiscompetenties, functie van de

job… Het klonk als chinees en ‘een ver van mijn bedshow’ voor mij.

Met een bang hartje verstuurde ik enkele brieven en wachtte hun antwoord af. Niet bekwaam,

we hebben al iemand gevonden, doe eerst nog maar eens een opdrachtje,… Ik legde mij bij

deze teleurstellende antwoorden neer en deed zelfs het opdrachtje mee. Maar nog altijd geen

resultaat. Laat staan, een stap dichter bij ‘de top’.

Af en toe mocht ik wel eens op gesprek. Deze waren leerrijk. Vragen als: ‘ Wat is je droomjob?’,

‘Hoe zou je deze situatie oplossen?’ en ‘ Hoe zie je jezelf binnen dit en vijf jaar?’ werden mij

toegefluisterd.

Hier werd ik niet op voorbereid tijdens de opleiding. Een jury van vijf personen, een examen

of een testje. Alle vormen van ‘ondervraging’ hebben mij op mijn pad gekruist. Toch had ik

ook genot van deze kruisverhoren. Het zet je aan tot denken. Na een aantal gesprekken lukte

het wel om hier zelfverzekerder op te antwoorden.

Drie maand later, oktober, had ik de moed opgegeven. Thuis zitten was fijn maar ik miste

uitdagingen, deadlines, communicatie, ontmoetingen en zoveel meer. Gelukkig kon ik af en

toe rondleidingen geven bij NTGent aan een meute jongeren die zich verplicht kwamen

verdiepen in het toneelwereldje.

Eind oktober nam ik de beslissing om mij in te schrijven bij een interim-kantoor. Daar is toch

altijd werk dacht ik. Inderdaad, twee dagen later kreeg ik mijn eerste jobaanbieding. Het was

een job voor drie weken, part-time, op een kantoor van een bedrijf dat plastiek maakt voor

Nutella, Danone,…

30

Met volle moed begon ik aan deze job. Maar wat bleek? Ze hadden daar geen werk voor mij. Op

drie dagen tijd was het werk afgerond. Gelukkig had ik een geweldige collega waar ik af en toe

eens een babbeltje mee kon slagen.

Op mijn laatste werkdag in deze job kreeg ik het verlossende telefoontje. Ik had gesolliciteerd bij

de gemeente waar ik woon voor cultuurmedewerkster. Een job die veel instapmogelijkheden en

zekerheid biedt. Na het examen en mondeling gesprek voor een jury van vijf specialisten dacht

ik het te mogen vergeten. Dit telefoontje bracht een andere boodschap: “ U hebt de job!”

Vanaf dan was ik gelanceerd.

Ik startte in november en vier maanden later ken

ik al heel wat van het lokaal cultuurbeleid,

subsidies, erfgoed en de organisatie van

evenementen. Het is een zeer veelzijdige job en

uitdagend genoeg om zelf dingen te durven

ondernemen. Door deze job besef ik dat mijn

opleiding een springplank was naar zoveel meer.

Het is maar het topje van de ijsberg. Maar dit

topje is nodig wil men enige kennis vergaren

over het werkveld. De opleiding

kunstwetenschappen gaf me zin om te leren, om

de wereld te ontdekken. Eens je in het werkveld

staat, merk je dat je iets kent. Maar hoe het er in

de cultuurwereld echt aan toe gaat, blijft een

voortdurende uitdaging en wisselwerking tussen

theorie en praktijk. Zoek zowel tijdens de opleiding als tijdens je job de constante prikkeling op

tussen het mogen leren en durven ontdekken.

Mijn droomjob heb ik ondertussen ontdekt en hoop ik binnen dit en tien jaar bereikt te hebben.

Indien niet, kan ik toch voor mezelf toch antwoorden op de vraag “ Kunstwetenschappen… Wat

kan je daar eigenlijk mee doen?”.

Vince Van Thienen voor archeologie

Velen onder jullie vragen zich waarschijnlijk af, vooral de Masters dan, dat leren hier allemaal

goed en wel, maar dan? Na de unief dient men te gaan werken, maar hoe dit precies in zijn werk

gaat, schijnt niemand ooit in detail uit te leggen. Voor de archeologen onder jullie kan mijn

verhaal misschien een hulp zijn.

Ik ben vorig jaar in juni afgestudeerd als master in de archeologie en wist nog niet goed welke

kant ik op wou. Daarom had ik mij voorgenomen om elke kans aan te nemen die ik tegenkwam.

Het eerste dat zich aandiende was een vakantiejob bij het VIOE dankzij het feit dat mijn

thesismateriaal van het VIOE kwam. Toen dat echter zijn eind bereikte bleek dat er gedurende

een tijdje geen nieuwe jobs binnen het VIOE zouden zijn, dus stond ik terug bij af, ware het niet

dat ik een tip had gekregen van iemand dat er een groot project van start ging gaan bij GATe.

31

Dus de dag na het einde van mijn vakantiewerk besloot ik een mail te sturen naar GATe en naar

SOLvA, aangezien ik in eerste instantie in de provincie Oost-Vlaanderen wou blijven, en mailde

ik voor de zekerheid mijn cv door naar het VIOE. Maar ik sla hier een stap over: eerst diende ik

mijn cv op te stellen, wat een stuk lastiger bleek te zijn dan gedacht, dus hier een tip: rek gerust

eens een dag in de vakantie uit om je er mee bezig te houden. Als je veel werk gedaan hebt

buiten de archeologie, maar je solliciteert alleen bij archeologische bedrijven, laat dan de

randfactoren gerust wat achterwege.

Toen die mails verzonden waren (spontaan via mail

solliciteren is geen probleem tegenwoordig), dacht ik eraan

dat ik mij bij de VDAB moest inschrijven. Nog zo een lastig

werkje dat langer duurt dan verwacht. Toen ik daarmee klaar

was, had ik tot mijn grote verrassing al een mail

teruggekregen van GATe, om te vragen of ik de maandag erop

al kon beginnen. Mijn verrassing werd nog groter. Ik had

gedacht dat het veel moeilijker ging zijn om als pas

afgestudeerde met een minimum aan veldervaring aan werk te

komen. Hier volgt dus nog een tip: probeer in juni af te

studeren, want in de zomer is er veel meer vraag voor juniors

zonder ervaring dan in de winter. De kans dat je meteen in een

project kunt beginnen is groter dan je denkt.

En zo begon ik als groene archeoloog bij een groot team van Gentse alumni. In het begin was het

soms moeilijk om het tempo van de ervaren archeologen bij te houden, maar dat wende zeer

snel. Dus wie zich daar zorgen om maakt: no worries! Kennis, vaardigheden en ervaring die je

nog niet hebt, dient zich snel aan en vormt normaal geen probleem voor de doorsnee archeoloog.

Ondertussen werk ik nog altijd bij GATe en heb ik de meeste taken van een junior al mogen

uitvoeren. Die bestaan voornamelijk uit veldwerk en basisverwerking zoals tekenen,

vondstverwerking (een mooi woord voor wassen, sorteren en dergelijke …, niet het meest

opwindende, maar het moet gebeuren) en digitaliseren. Werken aan grondplannen en

meewerken aan artikels is meestal voor de meer ervaren junior-archeologen, maar denk niet dat

je geen inspraak hebt. Zolang je geen fantasierijk verhaal ophangt over kabouters in de ijzertijd of

sporen die bioturbaties oversnijden en dergelijke, zal er meestal wel naar je mening of inzicht

geluisterd worden. Dan is al dat blokken toch niet voor niets geweest! Na twee goede tips vind ik

het nodig om ook een tip te geven die minder in de smaak zal vallen bij sommigen: een degelijke

kennis van bodemprocessen blijkt toch zeer relevant te zijn (had ik mij daarin vergist …).

Dus om hier af te ronden kan ik stellen dat het werk als veldarcheoloog vaak zwaar is, met

overuren onder de slechtste weersomstandigheden (ter bescherming van uw sporen, het helpt

om dat te onthouden), maar kan ook veel voldoening geven. Al was het maar dat je de mooie

dagen veel voller kan beleven en soms indrukwekkende natuurbeelden krijgt. Dus wanneer je je

punten krijgt (op dat diploma moet je niet wachten, het duurt een eeuwigheid eer je dat in je

handen hebt), aarzel dan niet om rond te mailen naar de archeologische bedrijven die je

aanspreken of om collega’s aan te spreken of ze weet hebben van een nieuw project. Mijn beste

advies is: go for the summer!

32

Yes, de nieuwe lessenroosters!! Benieuwd wat je dit semesters voor nieuws gaat leren? Of welke

dagen je vrij bent en je in je bed een kater kan uitslapen? Zoek ze op op het internet, of nog veel

eenvoudiger: kijk gewoon een beetje naar beneden of een beetje naar rechts!!

33

!!! Opgelet archeologen!!!

Op woensdag is er van 10-13u Inleiding tot de antropologie van Prof. Dr. Pinxten in het Ufo

34

Kunstwetenschappen

De nieuwsgierigheid van eerstejaars kunstwetenschappers naar de vakken in het tweede

semester zal door onze studie kunst (Hanne Luyten) hier worden bevredigd.

Mijn allerbeste kunstwetenschappertjes, jullie

eerste semester zit er weeral op, dus hou jullie

klaar voor het tweede! Hierbij volgt een klein

overzichtje van de lessen dit semester, met enkele

tips en - eventuele - opmerkingen.

Architectuurgeschiedenis

Ik start bij architectuurgeschiedenis met een grote tip: ga naar de lessen!

Prof. Dr. De Meyer vertelt heel wat extra info, en laat heel wat extra

beeldmateriaal zien in de les. Deze kunnen gevraagd worden op het examen

en zijn dus cruciaal. Een moeilijkheid in dit vak is dat de lessen starten vanaf

de renaissance, maar dat alles ervoor (dus de oudheid en middeleeuwen)

ook gekend moeten worden. Dit aan de hand van zelfstudie, of eventueel

weer aan de hand van extra colleges door een assistent(e) van de prof.

Voor het examen moet je voor deze cursus, zoals bij een beeldend vak, de

afbeeldingen van verschillende gebouwen (en dat zijn er heel wat – van de

oudheid tot de 20e eeuw) goed vanbuiten blokken. Er worden verschillende

afbeeldingen getoond op het examen waarbij jij de juiste info moet kunnen

plaatsen (wie, wat, waar, wanneer, etc). Het examen bestaat dus uit enkele

afbeeldingvragen en enkele theorievragen, waarbij je de evolutie in bepaalde

stromingen moet kunnen verklaren of de kenmerken geven van een

bepaalde periode.

Overzicht beeldende kunsten II

Dit vak is nieuw dit jaar, daarom kan ik jullie weinig meedelen! Jammer

maar helaas zal dit tekstje pas volgend jaar geschreven worden. Mijn

excuses!

35

Esthetica 1

Prof. Dr. Vandenabeele neemt jullie mee doorheen de werken van enkele

grote filosofen, en zal jullie de schoonheid beetje bij beetje bijbrengen aan de

hand van hun werken. Van Hume tot Kant tot Schopenhauer zullen jullie in

zijn lessen ondergedompeld worden in originele (vertaalde) teksten van de

filosofen, waaruit jullie hun visie op schoonheid kunnen afleiden.

Naar de lessen gaan is voor dit vak redelijk cruciaal, prof. Vandenabeele

vertelt de essentie van elke tekst en geeft tips in het herkennen van theorieën.

Dankzij de professor zijn warme stem en grote kennis zijn de lessen leuk en

interessant om bij te wonen.

Het examen bestaat uit een begrippenvraag (plaats het juiste begrip bij de

juiste filosoof en leg uit), een blinde tekst (welke filosoof en werk? En een

bijkomende vraag) en een kleinere, open vraag over een specifiek aspect in de

theorie van een filosoof.

Antropologie

Antropologie is een boeiend vak, waarbij je in de les zeer leuke dingen te

weten komt over verschillende culturen over de hele wereld. Ook het

handboek “Mensen” van professor Pinxten staat vol met leuke weetjes en

verhalen.

Toch is dit hét vak waarbij de lessen niet zo belangrijk zijn. Er wordt op het

examen enkel uit het boek gevraagd. Je kan in de les dus op het gemakje

luisteren, zonder dat aantekeningen of nota’s nodig zijn.

Het examen bestaat uit een begrippenvraag en twee of drie hoofdvragen,

deze grote vragen gaan over enkele hoofdstukken van de cursus. Per vraag

één hoofdstuk.

!! Voor jullie les woensdag zullen we aan de aula in het UFO staan met het

handboek “Mensen” !!

Sociologie

In dit vak wordt er een inleiding gegeven over sociologie. Het is een vak

waarbij ik zeker aanraad om naar de lessen te gaan, hier wordt extra info

gegeven over bepaalde theorieën. Toch ligt de nadruk op het handboek.

Als je dit kent, zal je zeker voldoende halen op het examen.

Het examen is volledig meerkeuze, mét giscorrectie. Je antwoorden goed

afwegen en zeker zijn is dus een aanrader. Ik neem aan dat jullie

ruimschoots begrijpen wat meerkeuze inhoudt, dus meer info zal niet

nodig zijn!

36

Archeologie

Voor de Archeologen heeft onze studie archeologie (Eva De Laere) voor elk vak een volledige

fiche gemaakt. Dus zet u gemakkelijk in uwen bureaustoel en beef en sidder voor wat je dit

semester te wachten staat (grapje hé).

Archeologie van het Oude Nabije Oosten en Egypte

Tijdstip: maandag 13:00-16:00

Plaats: Auditorium A

Prof: Ernie Haerinck

Moeilijkheidsgraad: Behoorlijk

Vakinhoud: Dit vak geeft je een overzicht van de archeologie in

Mesopotamië en Egypte vanaf de prehistorie tot het Late

Rijk. Heel erg interessant en leuk, maar een hel voor de

mensen die het er niet voor hebben. Ook de vele namen

van sites/koningen/periodes/... zijn soms een soepje. De

prof heeft wel zelf heel wat ervaring en vertelt graag af en

toe een anekdote tussendoor.

Examentips: 1. Leer van beide periodes een goede basistijdlijn met alle

verschillende periodes.

2. Zorg dat je de afbeeldingen kent, zodat je een bepaalde

soort glyptiek/beeldje/site/... kan herkennen, dit wordt

altijd gevraagd op het examen.

3. De vraag is meestal: beschrijf de kenmerken van die of

die periode, dan moet je in feite gewoon het hele hoofdstuk

geven: algemene kenmerken, kunst, architectuur, graven,

enkele sites, glyptiek.

Archeologie van de historische periodes

Tijdstip: maandag 16:00-19:00

Plaats: HIKO B.11

Prof: Wim De Clercq

Moeilijkheidsgraad: normaal

Vakinhoud: Overzicht van de Provinciaal Romeinse periode tot en met

de Late Middeleeuwen. Dit vak geeft een erg algemeen

overzicht van de gehele periode, ook geeft hij telkens een

korte historische schets mee. Een erg leuk vak, dat je leert

over de echte archeologie van “bij ons”.

Examentips: 1. Schriftelijk examen, met meerdere kortere vragen.

2. Zorg dat je een overzicht kan geven over meerdere

periodes (vb. geef de evolutie van het mottekasteel).

3. Niet elk detail gaan blokken, maar vooral focussen op de

grote lijnen, als je wat oplet in de les en in de powerpoints,

dan zie je er zo enkele vragen uitspringen.

37

Inleiding tot de antropologie

Tijdstip: woensdag 10:00-13:00

Plaats: Ufo

Prof: Rik Pinxten

Moeilijkheidsgraad: makkelijk

Vakinhoud: Heel wat gedoe over indianen, de prof zegt zelf dat zijn

lessen niet noodzakelijk zijn om te volgen. Echter wel

aan te raden voor het entertainment-gehalte.

Ondertekende heeft heel wat dingen gedaan tijdens die

les die erg weinig te maken hadden met antropologie

(tekenen, op de GameBoy spelen, babbelen, een boek

lezen,...).

KHK verkoopt de boeken voor het begin van deze les

Examentips: 1. Vraag 1: enkele basic begrippen (matrilineair, gezin,...)

2. Vraag 2: geef de structuur van hoofdstuk X en Y

(gewoon de inhoudstabel geven in feite).

3. Vraag 3: wat staat er in hoofdstuk Z (gewoon een korte

samenvatting van dat hoofdstuk geven)

Inleiding tot de natuurwetenschappen

Partim natuurwetenschappen

Tijdstip: donderdag 10:00-11:30 (HIKO 1.29)

donderdag 13:00-14:30 (Auditorium A)

Prof: Veerle Linseele

Moeilijkheidsgraad: Normaal

Vakinhoud: Een inleidend vak over de natuurwetenschappen

(chemie, biologie, geologie, aardrijkskunde,...) toegepast

op de archeologie (yes, it’s in the name :) ). Het blijft erg

basic en gaat niet veel verder dan de kennis die je reeds

had in het middelbaar, maar dan nu bekeken vanuit

archeologisch oogpunt. Het boek van dit vak is

uitgebreid genoeg, maar wat extra nota’s bij de

powerpoints zijn erg handig!

Examentips: 1. Studeer het boek (er vallen enkele pagina’s weg!!).

2. Kijk in de powerpoints voor wat niet in het boek staat.

3. Examen met open vragen, die goed op te lossen zijn

als je wat oplet in de les en het boek goed studeert.

Partim archeometrie

Tijdstip: vrijdag 11:30-13:00

Plaats: auditorium D

Prof: Peter Vandenabeele

Moeilijkheidsgraad: normaal

Vakinhoud: De wetenschappelijke technieken om herkomst en

inhoud van producten te bepalen. Niet erg moeilijk te

begrijpen als je de basis fysica en chemie kent van in het

middelbaar.

Examentips: 1. Multiple-choice vragen met giscorrectie.

2. De powerpoints zijn een erg goede leidraad (zowel

voor het studeren als voor het volgen tijdens de les).

38

Prospectie- en opgravingstechnieken

Tijdstip: donderdag 16:00-19:00

Plaats: HIKO 1.29

Prof: Frank Vermeulen

Geert Verhoeven

Moeilijkheidsgraad: normaal

Vakinhoud: Dit vak geeft een overzicht van de verschillende

methodes om een opgraving te doen of om een mogelijke

site te prospecteren. Het zijn erg interessante lessen,

alhoewel de aandacht niet altijd even makkelijk erbij te

houden is. Het deel over opgravingen wordt gegeven

door Prof. Dr. Vermeulen en is niet erg moeilijk. Het deel

prospectie wordt gegeven door Prof. Dr. Verhoeven, die

wel al eens wat technischer durft gaan met zijn uitleg

over de verschillende methodes.

Examentips: 1. Een erg dunne syllabus (die meestal erg laat komt)

geeft samen met de powerpoints voldoende om dit vak te

studeren.

2. Op het examen zowel open vragen (hoe zou je een

bepaald gebied opgraven/prospecteren met een

onbeperkt budget) als vragen met afbeeldingen bij (welke

prospectiemethode wordt hiervoor gebruikt?) of het

verklaren van begrippen.

3. Goed studeren en wat gezond verstand en redeneren

moet normaal volstaan om dit vak te studeren!

Inleiding tot de wereldgeschiedenis

Tijdstip: vrijdag 13:00-16:00

Plaats: Auditorium E

Prof: Eric Vanhaute

Moeilijkheidsgraad: normaal

Vakinhoud: Per les wordt een bepaald aspect van de

wereldgeschiedenis belicht, wat overeenkomt met een

hoofdstuk in het boek. Dat boek lijkt erg dun en klein,

maar onderschat het niet... niet dat het zo moeilijk is,

maar sommige stukken gaan wat trager dan andere. Het

nemen van nota’s bij de powerpoints is bij dit vak

belangrijk aangezien de afbeeldingen die hij daarbij toont

terugkomen in zijn examen.

Examentips: 1. Een examen met een tweetal open vragen en ook het

herkennen van afbeeldingen of het verklaren van

begrippen.

2. Het boek aanduiden en vervolgens de powerpoints

erbij nemen is het gemakkelijkste om dit vak te studeren.

39

Cavia was exotisch huisdier tijdens de Renaissance

De cavia werd in de loop van de 16de eeuw in Europa

geïntroduceerd door Spaanse conquistadors. Archeozoölogen

Fabienne Pigière en Wim Van Neer van het Koninklijk Belgisch

Instituut voor Natuurwetenschappen (KBIN) vonden hiervoor

nieuwe bewijzen, die doen vermoeden dat de cavia in onze

contreien door de rijkere burgerklasse werd gehouden als

huisdier. De resultaten van het onderzoek worden binnenkort

gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift ‘Journal of

Archaeological Science’.

De skeletresten, gevonden in de vulling van een 16de-eeuwse kelder in Bergen (Henegouwen),

werpen een nieuw licht op de rol van de cavia tijdens de Renaissance. De beenderen werden

ontdekt bij een opgraving door de Directie Archeologie van de ‘Service Public de Wallonie’.

Het caviaskelet uit Bergen is de eerste archeozoölogische vondst in Europa waarvan de leeftijd

met zekerheid kon worden vastgelegd, op basis van zowel de archeologische context als de

koolstofdatering van de beenderen. De resten dateren van een periode tussen het einde van de

16de eeuw en het begin van de 17de eeuw, wat aangeeft dat de cavia kort na de verovering van

Zuid-Amerika door de Spaanse conquistadors werd geïmporteerd.

Cavia’s komen in het wild voor in verschillende delen van Zuid-Amerika, maar werden al vroeg

door de Amerikaanse indianen gedomesticeerd en gebruikt als belangrijke bron van voedsel. De

cavia diende ook als offer in religieuze ceremonies. De Spanjaarden brachten niet de wilde

variant naar Europa, wel de bontgekleurde gedomesticeerde cavia’s zoals we ze nu kennen uit

de dierenwinkel. Dat wordt gestaafd door afbeeldingen uit die periode, zoals de schilderijen ‘De

dieren gaan aan boord van de Ark van Noach’ en ‘Het aardse paradijs met de zondeval van

Adam en Eva’, beide van de hand van Jan Brueghel de Oude.

Tijd om na deze veel te lange vakantie jullie hersentjes weer te vullen met (nuttige) informatie!!

Wat volgt is een greep uit recente ontwikkelingen in de (inter)nationale archeologische wereld.

Mijn excuses voor de kunstwetenschappers voor wie ik geen dergelijk artikel heb in deze

N.A.A.K.T., dit is te wijten aan mijn compleet gebrek aan kennis op vlak van kunst en cultuur,

op dat vlak ben ik helaas een barbaar. Hopelijk komt daar volgend jaar verbetering in, het is al

sinds mijn eerste jaar geleden dat er nog eens een kunstwetenschapper scriptor was. Het wordt

wel eens tijd voor verandering zou ik zo zeggen. Soit, hopelijk vinden jullie dit toch ook een

beetje interessant (jullie vinden cavia’s toch ook schattig niet?).

40

Eeuwenoude nederzetting ontdekt in Mexico City

Net ten oosten van Mexico City, op een plaats gekend als Amecameca, werden in januari dit jaar

interessante ontdekkingen gedaan. Er werden in de heuvels restanten gevonden van een

eeuwenoude ‘wijk’, een plaats waar gewone mensen woonden.

De ruïnes zijn niet bepaald impressionant, gewoon wat stenen en

kleien funderingen die waarschijnlijk houten of kleien muurtjes

ondersteunden. Experten zijn echter net daarom enthousiast. De

ruïnes zijn belangrijk omdat ze behoren tot een residentieel gebied,

en niet tot een ceremoniële of religieuze site. Gigantische piramides

zoals Chichen Itza of tempelcomplexen zoals Uxmal zijn welbekend,

maar de enorma steden die deze grote ceremoniële centra

ondersteunden zijn zo goed als onbekend. De huizen in Amecameca

zijn blijkbaar gebouwd door een cultuur die voorlopig nog geen

naam heeft, maar de Vallei van Mexico bevolkte, lang voor de

Azteken in het gebied verschenen in 1325 en Tenochtitlan bouwden,

de voorloper van Mexico City.

Op de site werd aardewerk en beendermateriaal aangetroffen. Er werd ook een stenen

slangenhoofd gevonden, wat er mogelijk op kan wijzen dat deze mensen de god Quetzacoatl

(“de gevederde slang”) vereerden (zie Suske en Wiske: ‘De Gevederde Slang’ voor meer uitleg),

eeuwen voor de Azteken dat deden.

De site moet nog verder onderzocht worden, maar onderzoekers hebben hoge verwachtingen. In

andere delen van Centraal-Amerika werden op zulke sites al fascinerende ontdekkingen gedaan.

In Teotihuacan, een van de grootste precoumbiaanse steden, ten noordoosten van Mexico City,

blijken sommige huizen verlicht te zijn geweest via smalle deuropeningen die openden op een

centraal plein met ondiepe poelen die fungeerden als waterspiegels om zo licht in de kamer te

brengen. De huizen hadden toen nog geen ramen. Soortgelijke ontdekkingen zou men ook

kunnen maken op de site Amecameca, aangezien nog maar een zeer klein deel van de site werd

opgegraven.

De bestudeerde skeletresten werden intact teruggevonden, zonder sporen van bewerking door

messen of andere gebruiksvoorwerpen, wat aantoont dat de cavia in dit geval niet op het menu

stond, maar gehouden werd als ‘exotisch’ huisdier. De studie toont ook aan dat het dier redelijk

snel intrede maakte bij verschillende sociale klassen, en niet, zoals voorheen gedacht,

voorbehouden was aan de aristocratie. Tot nog toe wisten wetenschappers weinig over de rol

van de cavia in onze streken.

Bron en foto: Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen

41

Er werden reeds enkele eigenaardigheden opgemerkt. Zo werd er tussen twee bepaalde huizen

een lege ruimte ontdekt, waar zich geen artefacten bevonden, iets wat vreemd is in een

dichtbevolkt gebied, tenzij het een grens was tussen wijken, een straat, of de plaats waar een nu

volkomen verdwenen houten structuur stond.

Opmerkelijk is dat de site werd ontdekt door de plaatselijke bevolking. De inwoners van

Amecameca waren de werken aan het opvolgen van de autoweg die werd gebouwd. Ze

bemerkten dat er verdacht veel oude artefacten naar boven kwamen, zetten een protestkamp op

om te verhinderen dat de graafmachines nog meer zouden vernietigen en waarschuwden de

autoriteiten.

Het zou niet de eerste keer zijn dat Mexico’s verleden vernietigd werd door de vooruitgang. In

Mexico City zelf werden de restanten van een onder de lava begraven site van de eeuwenoude

Cuicuilco-cultuur, met zijn befaamde ronde piramide, overbouwd door shoppingcentra,

wooncentra, een autosnelweg en zelfs een collegegebouw voor archeologen.

De protesteerders van Amecameca bewaken de site nu tegen de graafmachinges en schatgravers,

en geven uitleg aan mensen die passeren. Zij eisen ook dat de autoweg over een andere route

wordt aangelegd. De autoriteiten hebben hier nog niet op gereageerd.

Het is uiteraard zo dat projecten, zoals het bouwen van autosnelwegen, in deze regio bijna altijd

zullen zorgen voor nieuwe ontdekkingen van precolumbiaans materiaal. De regio is immers

duizenden jaren bevolkt geweest door verschillende volkeren met verschillende nederzettingen.

Normaalgezien zend het archeologische instituut in Mexico (INAH of Instituto Nacional de

Antropologia e Historia) een team archeologen om de site op te graven en belangrijke artefacten

te bewaren, vervolgens begraaft men de site weer zorgvuldig, voor mogelijk toekomstig

onderzoek, en word het terrein weer vrijgegeven voor verdere werken.

De mensen van Amecameca willen voorkomen dat dit ook voor deze site gebeurd. Zij willen niet

dat deze site gewoon wordt begraven en dat de autoweg er dan bovenop komt. Zij willen dat de

artefacten worden geschonken aan de gemeenschap, zodat ze in een museum kunnen worden

tentoon gesteld.

Vroege neanderthalers gebruikten rode oker

Bij de opgraving van de midden-paleolithische site van Maastricht-

Belvédère (1981-1991) werden resten gevonden van rode oker. Dat

deze kleurstof werd gebruikt door late neanderthalers (ca. 60-40.000

jaar geleden) was reeds bekend. De in Maastricht teruggevonden

okerresten moeten echter gedateerd worden rond 250-200.000 jaar, en

vormen daarmee het oudste gedocumenteerde gebruik van oker door

neanderthalers. De bevindingen werden deze week gepubliceerd in de

Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States

of America (PNAS).

42

UGent organiseert Nacht van de Universitaire Musea

Op vrijdag 24 februari kun je vanaf 19 uur uitzonderlijk enkele

musea van de Universiteit Gent gratis bezoeken. Tijdens deze

eerste Nacht van de Universtitaire Musea staan activiteiten en

lezingen voor het hele gezin op het programma. Zo kun je je in het

Archeologisch Museum verwonderen over de ruime collectie

historische vondsten die de UGent rijk is: van een fraaie collectie

voorwerpen uit de bronstijd tot een 18de-eeuwse maquette van het

Pantheon in Rome. Interessant zijn zeker ook de Etnografische

Verzamelingen, ondergebracht in Het Pand. Van dit laatste weet ik

uit zeer betrouwbare bronnen dat er al van vorig jaar aan gewerkt wordt om deze verzamelingen

zo goed mogelijk tentoon te stellen. Meer info op sciencemuseum.ugent.be.

Tijdens de opgravingen te Maastricht-Belvédère (1981-1991) waren destijds diverse zeer kleine

(< 1 cm) vlekjes van een rood mineraal aangetroffen. Deze werden nu door een internationaal

team o.l.v. prof.dr Wil Roebroeks (Universiteit Leiden) ontleed met behulp van verschillende

scanmethoden. De resultaten toonden de aanwezigheid aan van hematiet, een mineraal dat

ijzeroxide bevat en tot pigmenten kan worden verwerkt (rode oker). Dat deze kleurstof werd

gebruikt door late neanderthalers (ca. 60-40.000 jaar geleden) was reeds bekend. De in Maastricht

teruggevonden okerresten moeten echter gedateerd worden rond 250-200.000 jaar, en vormen

daarmee het oudste gedocumenteerde gebruik van oker door neanderthalers. Ze zitten daarmee

bovendien in hetzelfde tijdsframe als de oudste gekende voorbeelden van okergebruik in Afrika.

Hematiet komt niet voor in de omgeving van Maastricht en moet dus vanaf een andere locatie

zijn geïmporteerd, mogelijk uit de Belgische Ardennen of het Eifelgebied. De gevonden

hoeveelheden zijn evenwel te klein om een definitieve herkomstbepaling te doen.

De Belvédère-opgravingen (1981-1991) zijn in archeologische kringen internationaal bekend. Ze

bevatten de best bewaarde bewoningssporen van vroege neanderthalers in Nederland, en

hebben veel kennis over het gedrag van mensachtigen in het midden-paleolithicum (300.000 tot

35.000 jaar geleden) opgeleverd.

Het wetenschappelijke artikel is gratis te raadplegen via de website van de Proceedings of the

National Academy of Sciences of the United States of America (PNAS).

Bron en foto: Universiteit Leiden

43

44

Mééé het superschaap …

Pt. 3: superschaaps sidekick Ons nieuwe verhaal neemt ons mee naar een ver, ver, heel ver land. Om er te geraken moet men

de Atlantische Oceaan over, heel Amerika doorkruisen, de Stille Oceaan trotseren, vervolgens

het Verre EN het Nabij Oosten overleven om er tenslotte via de Oostbloklanden te geraken:

Duitsland.

In dit wrede en ongezellige oord (behalve rond de Kerstperiode, dan zijn er overal zo van die

leuke gezellige Kerstmarkten zoals in Aken en Keulen, ‘s megawijs jong) was de Big Bad Wolf

uiteindelijke terechtgekomen na een vreselijke rit onderaan een reisbus die naar Aken ging, het

arme schaap. En zoals dat gaat in superverhalen over superhelden werd ook onze superheld,

Superschaap (oftewel SS), onherroepelijk aangetrokken tot dit duivelse oord aangezien het

Goede gaat, daar waar het Kwade euh, is aja.

We zitten hier uiteraard wel in de 21ste eeuw. We zijn 2012 en Nazi-Duitsland is volledig in de

ban van wijlen Adolf Hitler, God hebbe zijn ziel. Na enkele jaren van mindere activiteit was de

NSDAP nieuw leven ingeblazen door een nieuwe Führer. U raadt het al, dat was natuurlijk

niemand minder dan de Big Bad Wolf. Hij was er in geslaagd om de Duitsers wijs te maken dat

hij recht had op deze functie vanwege familiale banden met Adolf Hitler. De Duitsers, die direct

doorhadden dat de gelijkenissen tussen hun namen (Adolf en Wolf) geen toeval kon zijn,

bombardeerden de Big Bad Wolf direct tot de in het lichaam van een wolf gereïncarneerde Hitler

(hoe verklaar je anders een pratende wolf?).

U vraagt zich wellicht af wat die Nazi’s hier ineens komen doen? Wel, het is algemeen geweten

(toch onder de archeologen) dat elk goed superheldenverhaal uiteindelijk uitdraait op een strijd

tegen de Nazi’s. Kijk maar naar Indiana Jones. De laatste nieuwe film niet meegerekend

natuurlijk, die is er gewoon over, en de tweede, want ale ja, die is gewoon... slecht.

Maar goed. Eenmaal aangekomen in het Duitse land was Superschaap verbaasd dat er zoveel

mensen rondliepen met de initialen SS op hun kostuums en klakskes. Hij kon niet anders dan

besluiten dat zijn faam en glorie zich al wereldwijd verspreid had, en dat men in Duistland een

grote fan was van anti-schapenverkrachters. Wanneer zij hem dan ook in de boeien sloegen en

op een trein richting een concentratiekamp smeten, was hij er van overtuigd dat zij een lokaal

ritueel uitvoerden ter verering van zijn persoonlijkheidje, en liet hij zich dan ook gewillig doen.

Uiteraard waren de SS-ers (Schutzstaffel) geen ritueel maar de orders van de Big Bad Wolf aan

het uitvoeren. Deze laatste had namelijk bevolen dat alle schapen en schaapachtigen in het hele

land, en de hele wereld wanneer deze veroverd zou zijn, systematisch moesten worden

verzameld en opgesloten. Dit was enerzijds voor zijn eigen plezier (hij had ook al plannen voor

een nieuwe Casa di Kaka) en anderzijds uit schrik dat de schapen tegen hem in opstand zouden

komen.

45

Twee schapen waren echter ontsnapt aan de schapenvervolging en waren gevlucht naar een

klein dorpje genaamd Betlehem. Daar werd in een stal (waar anders) in de nacht van 24 op 25

december een lammetje geboren. Het luisterde naar de naam Claus Von Stauffenberg. Op 6

januari 2012 arriveerden er drie geiten op kamelen, die kwamen uit het verre oosten (België). Zij

waren een ster gevolgd (in feite een gigantische meteoor met de god Bolon Yokte er bovenop die

op 21 december 2012 in botsing zal komen met de Aarde) en hadden een boodschap mee voor

Clauske. Clauske, op dat moment amper twee weken oud, begreep direct wat hem te doen stond,

hij was redelijk slim voor zijn leeftijd, en vertrok meteen. Zijn ouders, compleet in shock,

hoorden hem nog slechts zeggen: Mééé! En hij was weg.

3 weken later werd een compleet verward Superschaap bevrijd uit Auschwitz door een

mysterieus, klein, wollig, ongeschoren iets. En dat iets zijn uiteraard niet mijn edele delen (ik

hoor jullie al afkomen), neen, het was Clauske natuurlijk.

Clauske was de poorten van Auschwitz “per ongeluk” genaderd en liet zich toen door de Nazi’s

zo mak als een lammetje naar binnen leiden. Eenmaal binnen liet Odysseus, de éénogige dwerg,

die zich aan de onderkant van Clauske zijn buik had verborgen in de wol, zich zakken. Odysseus

was een overlever van de vreselijke experimenten die in Auschwitz werden uitgevoerd in WO II

en kende Auschwitz daarom als zijn broekzak. Hij leidde Clauske naar Mééé, het Superschaap,

die eigenlijk gewoon in het midden van één van de hutten op de grond zat, zich afvragend

wanneer er nu nog eens iets boeiends ging gebeuren.

Nadat Superschaap was ingelicht over de ware bedoelingen van de SS-ers en de Nazi’s (Clauske

was opmerkelijk veel intelligenter dan Superschaap, zoals dat altijd gaat met hulpjes van

superhelden) kwam hij tot de conclusie dat hij in de luren was gelegd, en besloot hij om opnieuw

de strijd aan te gaan met de Big Bad Wolf, en deze keer samen met de hulp van zijn nieuwe

maatje: Clauske Von Stauffenberg. Odysseus bood aan om hen te helpen ontsnappen, hij kende

een geheime gang die hen veilig uit Auschwitz zou brengen. Mééé bekeek hem even met een

scheef oog, en mekkerde toen dat Odysseus eigenlijk compleet overbodig was in dit verhaal

aangezien Superschaap ook superkrachten heeft. Mééé voegde daad bij woord en liet een enorme

scheet, die terstond alle Duitsers in de omgeving met haar en huid verbrandde. Helaas was ons

Superschaap weer net iets te impulsief geweest en vergastte hij zo ook 12 712 schapen. Het

begraven van deze duizenden slachtoffers was zelfs voor Superschaap geen sinecure, en ging

dan ook gepaard met het nodige gebleit.

Ten lange leste was de klus geklaard. En waren Mééé het Superschaap, en Clauske, die ook niet

gespaard was gebleven van Mééé’s scheet en zijn rechterpoot en linkeroog verloor, klaar om het

tegen hun aartsvijand de Big Bad Wolf op te nemen.

Samen vertrokken zij uit Auschwitz, richting Berlijn, voor de laatste, ultieme confrontatie.

46