klassieker: angels with dirty faces
DESCRIPTION
Artikel uit Filmtab: het enige iPad-only filmmagazine in Nederland.TRANSCRIPT
HOLLYWOOD-GANSTERFILMS WAREN NA DE INVOERING VAN DE HAYS CODE NIET MEER HETZELFDE. TOCH LEVERDE DE CENSUUR DIE DE FILMINDUSTRIE IN DE JAREN DERTIG VAN DE VORIGE EEUW ZICHZELF OPLEGDE, OOK KLASSIEKERS AF. IN ANGELS WITH DIRTY FACES SPEELT JAMES CAGNEY ZIJN BESTE ROL.
ANGELS WITH DIRTY FACES (1938)
TEKST: PIM WIJERS
angels with dirty faces klassieker
Qua gangsterfilms gold Warner Bros. in de jaren
dertig en veertig als studio par exellence. Little
Caesar (1930), The Public Enemy (1931) en Scar-
face (1932) zetten de toon voor hele stapels mis-
daadproducties, maar er is een groot verschil
tussen deze titels en het gros dat later uitkwam:
ze werden gemaakt vóór de invoering van de
Hays Code. Deze puriteinse set regels legde het
‘verdorven’ Hollywood aan banden, waardoor
verwijzingen naar (homo)seksualiteit, abortus,
drugs, extreem geweld en zelfs rassenvermen-
ging verboden werden. Criminaliteit moest al-
tijd bestraft worden en schurken waren geen
helden.
Het had impact op de gangsterfilm, dus ook op
Angels With Dirty Faces (1939). In deze gang-
sterklassieker van Michael Curtiz (The Adven-
tures of Robin Hood, Casablanca) speelt James
Cagney één van zijn beste rollen ooit, als mis-
dadiger Rocky Sullivan. Cagney groeide op in
straten van de New Yorkse wijk Lower East Side
en was daarom niet voor één gat te vangen.
Ondanks zijn kleine postuur was hij uiterst
geschikte en bovenal maniakale schurk. De
druktemaker kreeg meerdere conflicten met
klassiekerangels with dirty faces
de studiobazen van Warner, maar vanwege zijn
doorbraak in The Public Enemy kon hij veel
maken. Cagney maakte zich enkele malen los
van het overheersende studiosysteem, maar
keerde tot tweemaal terug. Beide keren met
meer loon en minder werkverplichting.
serieusAngels With Dirty Faces neemt de misdaadre-
gels uit de Hays Code bovengemiddeld serieus,
ook al zit er nog veel geweld in deze film. Als
jong ventje steelt Rocky samen met vriend Jerry
Connoly (Pat O’Brien) alles wat los en vast zit.
Rocky wordt opgepakt en belandt achter tralies.
Voor hem begint een leven van echte misdaad,
want het penitentiaire systeem is meer een boe-
venschool dan een strafinstantie. Jerry betert
echter zijn leven en wordt priester. Na vele ja-
ren van misdaad en gevangenschap keert Rocky
terug om drie ton te claimen bij zijn advocaat,
gespeeld door Humphrey Bogart die toen nog
niet was doorgebroken. Vanzelfsprekend gaat
Rocky ook langs bij zijn jeugdvriend Jerry. Het
verschil tussen goed en slecht kon er niet dikker
op liggen, al blijken ze na alle jaren nog steeds
vrienden.
Rocky wordt al snel het idool van de plaatsver-
vangende raddraaiers. Die invloed verontrust
Jerry, die al jaren probeert om de schoffies in
het gareel te houden. De jonge acteurs worden
in de aftiteling van de film gepresenteerd als de
Dead End Kids - ze kwamen namelijk voor het
eerst bij elkaar in de Broadwaymusical Dead
End. Studiobazen zagen brood in de ventjes en
lieten ze terugkomen voor meerdere films. Op
de set waren ze even notoir als in hun produc-
ties - ze slaagden er zelfs in om de broek van
Humphrey Bogart van zijn kont te trekken. Ze
deden één poging om Cagney te sarren, maar
vergaten even zijn afkomst. Een fikse mep hield
ze de rest van het filmen koest.
klassiekerangels with dirty faces
elektrische stoelRocky Sullivan wordt de hele film gepresen-
teerd als een aimabele gangster. Kansarm en
toekomstloos, maar toch een vent met zijn hart
op de juiste plek. De Dead End Kids verafgoden
hem, een lokale dame valt als een blok voor zijn
gangstercharmes en zelfs Jerry kan hem niet
veroordelen. Nee, alleen de Hays Code gooit
roet in zijn eten. Misdaad moet bestraft worden.
Rocky krijgt de elektrische stoel na een vuur-
gevecht met de politie. Zelfs de dood van een
martelaar is hem niet gegund, het einde van
de aimabele schurk gaat gepaard met berouw,
angst en geschreeuw.
Jerry vraagt voor zijn dood of hij tot inkeer wil
komen, om de Dead End Kids te tonen dat mis-
daad écht niet loont. Rocky weigert pertinent,
maar wanneer de stoel in zicht komt slaat hij
om en jammert hij alsnog. Toch blijft de finale
ambigu. Jammert hij uit angst, of heeft Rocky
naar Jerry geluisterd en speelt hij toneel? Cag-
ney heeft het antwoord op de vraag tot aan zijn
dood in het midden gehouden en tot op heden
leidt de ambiguïteit tot een einde waar de kijker
zelf een oordeel over mag geven.
klassiekerangels with dirty faces