B R E V I S E X P O S I T I O

E P I L E P S I ÆD IS S E R T A T IO M E D IC A

q u a M

t ■ N, 0V E N IA EXPER. FACULT. MEDIC. UPSAL.

P R Æ S I D E

P E T R O von A F Z E L I U SM . D . C H . E T P H I L . M A G . R E G . M A J E S T . A R C H I A T R O , P R I N C I P I S

S U C C E S S O R I S M E D I C O P R I M A R I O , M E D I C . T H E O R . E T P R A C T .

P R O F . R E G . E T O R D . A T Q U E P R Æ F . N O S O C . A C A D . R E G . O R D .

D E S T E L L A P O L A R I E Q V . A U R . R . C O L L . S A N I T . M E M B R .

H O N O R . R E G . A C A D . S C I E N T . E T P R O R E M l L I T *

H O L M . S O C . R E G . S C . U P S . P L U R I U M Ç U E S O C I E T T . M E M B R O

P R O G R A D U MED ICO

P. P.

A U C T O R

G U S T A V U S E L G S T R Ô MG H I R . M A G . M E D . A U L I C U S , R E G . C O L L E G . S A N I T A T . M E M B R U M

V E R M E L A N D U S .

I N A U D I T . G U S T . D I E I V J U N . M D C CC X Vl I

H . S .

U P S A L I Æ

t y p i s Z e i p e l e t P a l m b l a d

IN SACRAM R E G IA M M A JE S T A T E M

SUMMÆ F ID E I VIRO

E R E G N I PROCERIEUS U N I

REGNI SVECIÆ M ARESCH ALLO

CAMPI - MARES CHALEO

A. H. REGIS IN NORVEG1A L E G A T O

G UBERNATORI G E N E R A L I E T ACADEMIÆ CANCELLARTO>

HOLMLE URBIS PR Æ FE C T O E T ST A T U S CONSILIARIO

REGIORUM ORDINUM E Q U IT I E T COMMENDATORI

REG. OLID. E N SIF. E GR A ND IOR I CRUCIS INS. PRIM Æ C LA SSIS

N EC NON

REGIORUM ORDD. BORUSS. A Q U ILAR . N IGR Æ E T R U B R Æ

E Q U IT I

ILLUSTRISSIM O E T EXE L LE N TISS1M O COMITI

HANS HENRI CO v. E S S E N

..håÉ

IN SACRAM R EG IA M M A JEST A TE M

SUMMÆ F ID E I VIRO

E R E G N I PROCERIBUS U N I

R E G N I MARESCHALLO D E S IG N A T O

ST A T U S CONSILIARIO

REGIORUM ORDINUM E Q U IT I COM MENDATORI

E T

SUPREMO THESAU R AR IO

ORDINIS REGIS CAROLI X II I E Q U IT I

A CADEM IÆ SV EC AN Æ O C T O D E C IM -V IR O

IL L U ST R ISSIM O A TQ U E E X C E L L E N T ISSIM O LIBERO BAR O N I

C L A U D I O F L E M I N G

R U M.

IN SACRAM R EG IA M M A JEST A TE M

M AGNÆ F ID E I YIRO

NOSOCOMIORUM R E G N I D IRECTO RI G E N E R A L I

r e g i i Co l l e g i i s a n i t a t i s c o n s i l i a r i o

REGIORUM ORDD. ST E L L Æ POLAR. A TQ U E W A S Æ I E Q U IT I

R EG IÆ ACADEMI.Æ SC IE N T IA R U M MEMBRO

NOBILISSIMO DOMINO

DOCTORI E T C HIRURGIÆ MAGISTRO

AND. JOH. HAGSTRÖMER

D. D.

disc ipu lus gratus et venerabundus .

B R E V I S E X P O S I T I O

E P I L E P S I Æ

D I S S E R T A T I O M E D IC A .

^ F e m i n e m difciplina medica vel levissime tinctum fugit , quid intrer morborum rationem quos chronico/ dicimus & quos acutos? interfit. Quae quidem descriptio, quatnvis arbitraria fit, cum nuiiio accurate definito limite a fe invicem hae duae clasfes di* f i ingantur, vim tamen habet ad morbos in ordinem fyfitmati- c u m redigendos.

In moibis igitur, qui ob diuturniorem decurfum ad clas- fem referuntur chronicam, haud levis momenti locum tenent M a la n erv ina , nomen fortita, quod occupant fyfiemata cerebri atque nervorum J unde horum , inter fe nexu quodam junctoium m alorum , quodvis in alterum facile tranfit. Oriuntur vero vel cx dbfpcfiticne quadam congenita vel ex causfis occaßonalibus, in laudata fyfiemata tenorem inducentibus morbofum, qui continuis incommodis aggravatus iu veram vertitur perturbationem.

Undecumque orti, habitum hi morbi induunt varium, gravem femper, plerumque horrendum; in iisque haud raro parum admodum efficere valet vel religiofisfima-

H;,l id ita pr ide m- vi ta d e f u n c t u s celeb, H e c k e r a ï m o r b o s hos in tres o r d i n e s d i g e s f i t , q u o r u m p r i m u s a m p l e c t i t u r m o i b o s

fe n fu s m terioris, al ter m o r b o s fen juum ex ternorum , 6 i t e r t i us m o r b o * qui f e per motus abnormes exferunt.

De prim o

caducus , A r a b i b u s yjnalepßa & in Sacris Litteris miferi hoc malo vexati vocantur lunatici, nom ine videlicet petito ex credita q u ad am praellituta v i, quam luna in m orbum exerceat, b)

N ofc iru r m orbus ex fpasmis, quos vocan t, clonicis, to rpo ri a tque infenfibilitati junctis c). Allati funr cafus, ubi fenfus feu cotifcientià non defecerit, quos tamen hyflericis potius quam c- pilepricis accesfibus ad n um trandos d u x e ru n t ; at quorum causfa forrasfe quaerenda in déficiente animadverfione ejus generis E p ile pfias , ubi non nifi pauca temporis mom enta quiefeit fenfus, u n d e alius facile videri porefl m orbus. R aro vero latet indoles m o r b i j quo d fi aliqusntifper fieret, iteratis tamen accesfibus a u c ta vi m o rb i , error horrendo m odo disfipatur.

Variis p lerum que fymptomatibus prasnuntiatur m o rb u s , indicantibus in epileptico redeun tem , in hom ine vero nondum talia ex p e r to , jam p r im u m ingruentem , accesfum m orbi. Fieri fortasfe n e q u i t , ut omnia recenfeantur ; potiora vero funt fequentia.

Vigili statu fele prodit haec difpofirio per languorem , heb e tud inem , cephalalgiam , vertig inem , trem orem ar tuum , faciem inflatam atque ru b ic u n d . in , vultus t r if le s , to rvos , fu r io los , vocem fu lpenfam , anxietatem , dillortiones & ofeitationes, cardiai- giam , tumens abdom en , urinam muratam tam qua partes con- flituentes quam qua odorem * cet. T u rb a tu r quies angentibus & terrentibus fomniis, corpori rnentive nullam concedentibus recie- a t io n em , quod fomuo excusfo fatis patet. Si his omnibus acces-

fer i nt

b) M agnam voca bu lo rum , quibus m orbus n o ta tu r , cop iam adferfc S c h m a l z l/'erfuch einer D iagnoßik.

c) In d isfer tatione , quae inferibitur: Genera m orborum , edita x J. S c h r ö d e r Præfide L i N N e o fen io re , m urbus refertur ad V i clas- fem . quae m orborum m otoriorum n om ine in f ign itur , & II ordinem agita tor iorum , a tque ita definitur: E pilepß a , corporis agitatio, periodica, chronica cum infenfebilitate

f.

ferint imagines prorfus fallaces, ut flammæ commentitiae, h o r t î - biles frem itus, cet. raro cunctatur acceslus morbi. C adit m ifer cutn exfpiratione -convulfiva, incipitque fpcetaculum ho rren d u m .

Apud q uasdam , convulfiones funt leves & partiales f o lu m , «esfantque vix ortæ. Apud aliquos p rodit fe accesfus to rp o re m o d o , quem praecedit gravis h o r ro r ; fed , ut fupra m o n u im u s , ra ro tain levi exitu term inantur morbi accesfus. Plerum que fpas- mis corrip iuntur plerique mufculi. T o tu m corpus aut partes e- jusdem agitantur m otibus, quorum in flatu fano nulla fo rm ari poteft idea. H uc illuc conjicitur capu t , vultus laedatur fpasmis quam m axim e ho riend is , fiant comae, palpebras non n u m q u am prorfus claufæ fun t, ut p lu r im um trement continue , confpecta m o d o infima oculi pa r te , interdum e contrario late pa ten t, vol- viturque oculus vi & celeritate praeternaturafi. S pum at o s , dentibus com m inu itu r lingua, nifi cautionibus necesfariis avertatur c* jus laefio. T o rq u e n tu r truncus & extremitates adeo vehementer, u t frangantur interdum osfa. d ) Pollicibus in m anum involutis pu- gnisque compresfis pectus tundit mifer. Excrem enta & urina invito homine redduntur. E lig i tu r pen is , interdum femen em ittitur. Spiritus non fine moleflia & ftridore ducitur. Ictus arteriarum exploratu difficilis, propter jactationes co rpo ris , in terdum vero imperceptibilis e f i , in terdum prodit m o d o flatum quendam fpafticum, p lerum que tamen initio tenuis, poflea p lenior fit, ce le r io r , acutus & inaequalis. Vafa fanguinea colli & capitis interdum adeo referta fun t , u t ne rum pan tur pe r icu lum esfe videatur. Mugiens aeger fonos edit inarticulatos, quos oracula credidere populi 3 & adhuc c red u n t , teflibus peregrinatoribus t ).

At

d) Cafum adfert L j e u t a u d , ubi in infante VII annorum , vi con- vulfiomun, fracta fint fcapula, coilum femoris atqne tibia.

e) A d im e valet hoc de nationibus fibiricis, in quibas G k o r g j » L s p s s e p s & P a l l a s nominant Scfcamanos.

Ät o r igo Epilcpfiac non femper debetur ipfi c e r eb ro , fed

im terdum alii cuidam corporis parti. Erodit fe tunc accesfus m o r

b i peculiari quadam fenfatione, qua afficiuntur capu t, pec tus , ge-

m ita l ia , au t quædam extremitatum. Nom en huic indiderunt Ait>

T'ce epileptico?, quae ab aegrotis variis varie defcribitur. Apud

qjuosdam ftn t i tu r quafi repens, apud alios ut impetus evocatae

viis elec'ricae, ut aura adflans calida vel frigidiufcula , cer. Per

g i t cko haec fenfatio usque ad cerebrum , quo ut penetravit, in

c ip iu n t convulsiones.

N o n aeque diu femper durat accesfus; interdum tantum quas

d a m m in im arum horae partium {fecu n d er), interdum fexagefi-

imas quasdam ( m in u ter ) , p lerumque V — X X ; fed vidit E sq j j i -

iHüL iii viro X X X annos nato accesfum V — VI horas perflantem.

N on minus incertus efe reditus accesfisum citior aut ferior,

rquam ipfa diuturnitas. Apud quosdam fpatio XX IV h o ra ru m

p luries re d e u n t , apud quosdam definito tempore diei aut noc tis ,

«pu d quosdam vel unica vice quotannis, nec delunt exempla

»quod non redierint n i l i interpositis pluribus annis. Quo pofleri*

«ori cafu fere femper animi commotiones m orbum iterum con

civerunt. Quin etiam per fomnum locum habuere morbi accès-

ï u s , quorum non aliter confcius fuit aeger, quam quod exper

gefactus infirmitatem quandam fenfejit.

Stadium convulfivum confequitur flatus loporofiis, unde

ferfini reficitur apger, manente fenfu languoris & to rporis , d o

lori capitis & artuum junctas. Interdum quafi maniaci manent

aliquantum pofl difeusfum fo p o rem , difeurrentes minacibusque

geftibus irruentes in eos, qui adfutit. Quod fi non diu perfli-

terit m orbus, redit brevi a lacritas, & bene fe habet asgrotus

tempore quod inter acctsfus intercedit.

Raro mortiferi funt prim i accesfus Epilepfiæ, fed quo cre

briores

b u s , eo citius disfolvitur Organismus. Gresfus titubans fit & vacillans, acceditque dem um m orbo emaciatio juncta exanthem ati- bus & ulceribus. O ri tu r m elancho lia , perit m e m o r ia , tu rban- turque eo usque reliquae mentis facultates, u t , m onen te G r e - d i n g i o , miferiae finem im ponat inlania & f u r o r , cui acced it apoplexia.

U t m em ore tu r quae foveri posfit fpes de curando m o ib o major aut m in o r , praecedat oportet deferiptio quaedam*

Qua o r tu m Epilepfia in tres difpefci potefl clasfes, i . E - pilepßam idiopathicam , 3 . Epilepfiam Jyw p a th ica m , 3. E p ile *pfiam fym ptom aticam .

Ad Epilepfiam idiopathicam pertinent omnes causfae tam externae quam internae, quae cerebrum directe afficiant. H uc igitur referuntur laefiones capitis; unde oriun tur com m o tio n es , fractura; & extravafata. Causfa cui occurri nequit efl osfium cranii con form atio vitiofa, & vix quoque avertitur quae ex excrefcentiis in internis h o rum osfium tabulis o r ia tu r , cujuscumque fuerit naturae, five h y d a tides , five tu m o res , five abfeesfus, five denique «ruor in ipfo cerebro concretus. Causfam hujus generis Epile* pfiae quidam Scriptores quaefiverunt in raorbofo arteriarum cerebri f la tu , invenitque W e n z e l f ) multis inflitutis experimentis g landulam pituitariam jam tum entem , jam continentem hetero- geneum quid, jam in fuperiori fuperficie inflammatam. Idem Auctor femper reperit turbationem vel defectum conformationis in glandula p inea li , absque alia perceptibili cerebri mutatione.

Ad hanc quoque clasfem pertinet Epilepfia a parentibus accep ta , quae tamen ne um quam exif la t , iege cautum efl, prohi- bente a m atr im onio contrahendo homines hoc m orbo laboran

tes,

/") Jo s . W e n z e l Beobachtungen über den Hirnanhang fatlfücktig- er Perfonen. Herausgegeben von C a r l W e n z e l . Mainz 1810

t e s ; tum qua; ex animi adfectibus matris gravida; & mammas praebentis o rta fit,

E variis causiis oritu rEpilepfia fy m p a th ica , quarum ha; praecipuae: n im ia fanguinis copia , nimia ejusdem denfiras, fuppiesfæ fanguinis evacuationes tum n a tu ix convenientes, tum quas con- fue tudo redd ider i t naturæ necesfiuias, vitia diactæ, faventia indige- fiionibus & inde oiiundis coacervationibus m ateriarum noxiarum in ven tr icu lo abufus fp ir i tuo fo rum , vermes omnis g e n e r i s , in primis tænia, evacuationes quae vires exhauriun t , praecipue feminis, interdum nimia continentia ( r a ra n im iru m noftris tem poribus c a u s fa ) , flatus graviditatis , parturiendi la b o r , f c r o p h u læ , S y p h i l is , C h lo ro f is , incautius curata ulcera & t x .n t h e - m ata cet. g ) Huc quoque pertinet Epilepfia oriunda ex compresfione nervi cujusdam quacumque de causfa, ex ca f ira t ione , herniis inc a r c é ra i s , calculis urinae & b il is , odon ta lg ia , retentione urir.se, vulneribus cujuscumque generis in trunco & extrem itatibus, cet. Ia cafiris quoque interdum evenire d ic i tu r , ut epileptici fiant milites cohibita transpirationc.

S y m ptom atica efi Epilepfia quando com iratur ph legm fias cutaneas, dentitionem infan tum , cet. cesfans ut p lu r im u m re m o ta causfa, unde morbus oriebatur.

U rpote fympathicus frequentius occurrit hic m orbus apud infantes & feminas quam apud adultos virosque. Cujus causfa cuatrenda in irritabiliori fy/lem ate nervino in iliis quam in h is , code quoque impetus epileptici apud feminas pofl annos pubertatis adhuc majori cum difficultate cohibentur & c u ra n tu r , quam «pud mares.

Varii morbi tum aliorum fyf ie ina tum , tum n e rv o ru m , fa-2. cile

ß ) Epilepfiam in Svecia frequentiorrm quam aliis in terris contendit C a r t h e u s e r ideo quod dicamur lavare capita aqua frigida ad tnæam curandam.

a

eile vertuntur in Epilepfiam. Valet hoc de C h lo ro f i , de C a ta — le p f ia , Raphania & fæpius adhuc de N y m p h o m a n ia , quæ te f ie SiEBOLDio h) haud ra ro abit in Epilepfiam incurabilem.

Ur jam dudum obfervatum efi , vehementiores accesfus h y - f ierici aliquantisper haberi posfunt pro epilepticis , a quibus in eo diferepant, quod n o n defit omnis fui fenfus, fpasmi fint levio r e s , pollices non intra pugnum c o m p rim an tu r , citiusque ad fc redea t hyfierica quam epilepticus. Præterea clavus

f

be fcen tes , nu lla fere fpes remanet. Quæ pubertatis tempore erum» p i t E p i le p f ia , cesfat p lerum que eodem abfoTuto ; pariter quae a- p u d m ulie res praegnantes oritur ex presfura in ganglion a l iq u o d , q u am v is d u m perflat fatalis esfe poteft tum feminae tum fœtui. E p ilep f ia im m odicis feminis evacuationibus orta eo m inus fpei ptaebet quo d cu re tu r , quo junior fuerit & debilior aeger, q u o ■diutius perfliterint & fi permanferint. C uicum que dem um caus- fae tr ibua tu r E p ilepfia , vix olla reflat fpes de eadem curanda , fi accesfus m orb i dorm iente ^aegroto fe manifeflaverint.

Quae adhuc reflent in hac opella m em oranda , non funt ni- fi p au ca de opera aegroto danda durante accesfu, & de rem ediis nonnullis efficacibus reputatis in m o rb u m curandum,

Perfian te ipfo m orbi accesfu vix alia adhiberi po ttf i opera , q u am cautio ne fe Jædat aeger. H um ili igitur firato im ponendus e f l , omnes vefles anguAiores demendae, collaria fo lvenda , quod tantp magis efl necesfarium, quanto certius c o n f le t , vafa languinea genera tim , colli vero fpeciatim, diflenta esfe arque anev- rismos facile oriri posfe. Pugnorum pollicumque explicatio nullius efl u fu s , fed e contrario noxia repuratur. Cavendum vero in primis ne laedatur lingua. Q uem in finem m axim um ufum pracAant lintea convoluta aut ligna m ollio ra dentibus in terpofita ; num quam vero adhibenda: monetae aut cochlearia e metallis c o n flata , cum m aterie dura frangi facile dentes posfinf.

Quod fi morbus fuerit id iopathicus, com m endanda in p r i mis efl atgro diaeta idonea. Si d o lo r fixus fuerit in loco qu o dam cran ii , qui trepanatione explorari po te f l , hoc non negli- gendum. Capitis laeiiones dilidenter examinanda:, osfium partes extollendae, teflae eximendae, extravafata evacuanda, cet. Q uando nimia hum orum copia cerebrum infeflare vifa efl, cum fuc- cessu adhibitae funt u fliones, cucurbitae, cauAica, veficatoria ÔC fetacea. Nimio in unum locum congefto fangu ine , uberior ufus fp iri tuoforum , coffea, Aimulantia a l im en ta , omni*que qua: fan-

guiuem

guinem verfus caput com pellant evitanda fun t, fanguis vel vene- iectione emittendus» vel fcarificatione, aut applicatis , quæ m u ltu m ufum præfliterunt, hirudinibus. I ) Omnia quoque vulnera in trunco & extremitatibus diligenter exp lo randa , quippe quæ m o r bi quoque in causfa esfe posfint.

C u m Epilepfia videtur o rir i ex anomal» totius nervorum fyfiematis ra tione , tentari debent quæ hoc mutare & firmare posfint. Q uo in Cidu cum fructu adhibentur medicamenta incitantia & corroboran tia , Valeriana , M o fch u s , O p iu m , Asfa fcetida, C a m p h o ra , M ercu r ia l ia , C in c h o n a , Praeparata fe r r i , L iq u o r fuccinatis ammonici (L iquor C ornu Cervi fuccinatus) , O leum em pyreum aticum co rnu cervi reciificatum (O le u m ani- m ale Dippeiii). Plantæ veuenatæ & in his præcipue pofiremis tem poribus commendatus Agaricus mufearius ni) , Subfulphas am- inonico - cupricum (C u p ru m am m o n iacu m ) , Sulphas Zincicum (Vitriolum album 1, Z iuci) , Nitras argenticum fufum (L ap is infe rna lis ) , cet, non temere vel incaute adhibenda. Q uando gluti- re potefl æger perfiante accesfu, emetica ufum praeflitere, quod quoque de mixtura olei o livarum cum faccharo fertur. In E p ilepfia quæ ex cohibita tranlpiratione or tum dux it , quidam prod- esfe crediderunt longiorem in ftabulis vaccarum com m ora tio n e m , quam tamen nihil juvare repererunt alii Medici. H anc vero effectus diferepantiam aliter explicare non potuerun t , quam quod pendeat a climate & a victus ratione. Videtur ig itu r ex u fu balnei calidi majus co m m odum redundare ad ægrum nuper

rime

/) Vettenßtaps A kadm ieus handlingar fo r ar 1773* Förßa Qvar- tatet.

ni) Memorandum hic duximus hunc agaricum, eam forte ab caus- fam in novisfima noftra Pharmacopoea omisfum , quod pauca adhuc e* jusdem facta fint experimenta. Radicis tantum ufum commendat W h i s t l i n g , quod virtute caret narcotica, neque vomitum excitans, neque languorem aut vertiginem.

r im e c o m m e m o ra tu m / Sollicitatio electrica, galvanica aut ma- g n e t ic a , omnisque generis exercitationes gym naft ic* commenda* ta: f u n t , nec defuerunt Auctores qui fuaferint migrationes in exteras terras .

P lu ra quibus impoftores favente fuperflitione ufi fuerint r e m edia o m i t to , nec ita pridem elapfum efl tempus q u o com m end a ta adhiberentur.

Q uan d o pe r auram epilepticam fe p rod it accesfus m orb i , ex cu ra to quodam vulnere o r t i , ex quo tum incipit hoc p rog n o - f l ic o n , fupra locum vulneris vel u lceris , fonticuli vel fetacea debent applicari. Si vero non inde excitetur fenfus i l le , fed alia fit ejusdem causfa , occurritur aura: epileptic» firmiter c ircum lig an d o m em brum fupra locum quo hæc pertigerit. H inc c o m m endata fuit adplicatio & perpetuus ufus T o rcu la r is ; quod tamen adm in icu lum vix in pofterum com m endari au g u ra m u r , cum a> g ro m oleflum esfe dicatur quod cohibeatur accesfus, quo minus e rum pat. Plures cafus adferunt Auctores, ubi fixa in m ateriem quandam cogitatione au t occupatione cautum f i t , ne e rum pat.

Epilepfia imbui posfunt infantes a matribus & nu tric ibus, quamvis hæ ipfae non fuerint epilepticae. Sumina igitur eura adhibenda praegnantibus & lac tan tibus, ut evitent omnes animi c o m motiones vehementiores. Quas fi locum habuerint in ubera p rx - ben tibus , non fiatim infans m am m is adm ovendus , fed interpo- fita dem um m ora fruatu r la c te , cujus pars antea fuerit ex uberibus elicita. At acriter prohibenda: funt nutrices atque feminae parvulorum cuflodes ab incutiendo infantibus terrore iisdemve titillandis, cet.

Homines inconfulti, at fæpius adhuc veri impoftores hunc imitati funt morbum tanta induftria, ut eo fcopum quendam fibi propofitum attigerint. Cujus tamen imitationis exitus interdum

in fa u -

mfaufius f u i t , cum necopinato in veram abiverit E p i lep f iam , pofiea incurabilem. F orte non abs re erit m em orare pauca de difcrepantîa fictas a vera , quantumvis manca fuerit cxpofitio.

Qui fe perhibet a sg ro tum , cadit ubi tutior esfe posfit a læ- fione. Plerumque non eodem m o d o nictant palpebras, ut in vera fit Ep ilep fia , neque effingi potefi oculi ad oinne incitamentum infenfibilitas. E ffringuntur facilius pugni in homine fe epilepticum fingente, quos denuo fiatim com prim endos cenfet. P ro trahit quoque morbi accesfum ultra tempus folitum. Æflu magis incenditur cutis ex vehementi agita tione , quam in veris Epile- pfias accesfibus fit, in quibus e con trario f i g e t , ut in omnibus malis nervorum . C um diverfa quoque fit urina a veri ep ileptic i, vel haec pofi perhibitum accesfum efi examinanda. Omnes vefles demendas, nam presfione alrcujus arterias difienta reperta funt va- fa fanguinea, pulfusque acceleratus. Q uantum fieri posfit os quoque exam inandum , cum effinxerint fpuinam ope aquas fapone imbutas, Reperiuntur faspius fracti laefique dentes apud veros e- pilepticos, quod certe dentiuin fremitu atque inter fe collifione non fit apud fictitios. Adm inicu lum fallere nefeium ad accesfum epilepticum evocandum reputatus efi odo r asfas foH dæ , u n de neque negligendum efi hoc experim entum , cum fraudem quan- dam fuspicamur.