06 GUSHT 2019 DOKUDAILY #5 27

Cya

nMag

enta

Yello

wBl

ack

OFFICIAL DOKUFEST NEWSPAPER YEAR XVIII, TUESDAY #5, 06 AUGUST 2019

GAZETA ZYRTARE E DOKUFESTIT VITI XVIII, E MARTË #5, 06 GUSHT 2019

www.dokufest.com

ENGLISH SECTION -> PAGE 6

foto

: Tug

han

Anit

28 DOKUDAILY #5 06 GUSHT 2019

Cya

nMag

enta

Yello

wBl

ack

‘Future is Here’ filloi në Kosovë më 2013 si një program i vogël me pesë studentë për t’i mësuar ata gjithçka për prodh-imin e filmit; objektivi përfundimtar i të cili ishte që ata të krijonin filmat e vetë të shkurtër. Për vetëm gjashtë vite ky pro-gram është popullarizuar shumë, me 280 aplikime këtë vit për 15 vende në kursin e tij përzgjedhës.

“Programi i trajnon nxënësit e shkollave të mesme për prodhimin e filmit që në fund ata të krijojnë filmat e vet për tema që i konsiderojnë të rëndësishme. Gjashtë ide filmash realizohen përmes këtij pro-grami çdo vit, me financim që vjen nga National Endowment for Democracy”, thotë Linda Llulla, drejtoreshë ekzekutive e DokuFest. Sipas saj filmat janë dhënë premierë në DokuFest dhe pastaj udhëto-jnë përreth Evropës dhe botës. Këta filma janë shfaqur në Free Zone në Beograd, Pravo Ljudski në Sarajevë, Palm Springs

në Kaliforni dhe shumë festivale tjera.

Studentët i hedhin idetë e tyre për film para një jurie dhe gjashtë më të mirët zgjidhen për prodhim. Ata trajnohen për prodhim filmi nga regjisorët kosovar dhe serb, Blerta Zeqiri dhe Andrijana Stojkov-ic. Ata po ashtu mësohen se si të përdoren pajisjet profesionale të kamerës, duke pa-sur një punëtori me kinematografin, Samir Karahoda. Studentët xhirojnë për dy muaj dhe pastaj udhëtojnë për në Prizren për të punuar për një javë me montazherët.

“Studentët e zgjedhur janë zakonisht nga Kosova, edhe pse ka pasur studentë nga Shqipëria dhe Serbia. Procesi i përzgjed-hjes është i hapur për njerëz nga të gjitha grupet etnike duke përfshirë studentët boshnjakë, turq, dhe romë. Filmat zakon-isht reflektojnë idetë, mundimet dhe am-biciet e të rinjve që jetojnë në këto vende”, shpjegon Llulla.

Filmat që jepen premierë në DokuFest sivjet janë në mes të tre dhe dhjetë minutash të gjatë dhe përfshijnë një varg të gjerë temash.

Blinera in the Web (Blinera në Rrjet) është me regji të Laberion Nitaj i diplo-muar nga shkolla e mesme dhe tregon historinë e natyrës fuqizuese të Insta-gramit për një adoleshente.

i është një film nga Rron Bekteshi dhe Ermal Bosnak të diplomuar nga shkolla e mesme dhe paraqesin idenë e shoqërisë ku njerëzit janë të programuar të mos shohin realitetin e vërtetë.

My Friends (Shokët e mi) është nën regjinë e Gentrit Kastratit dhe prezanton jetën e një viktime të ngacmimit në ballafaqim me shokë të tjerë që i ka krijuar në rrjetet sociale.

Pa Vlla është nën regjinë e nxënëseve të shkollës së mesme Alba Demiri dhe Gen-ta Sefa dhe tregon historinë e katër grave nëpër Kosovë, dhe luftën e tyre kundër stereotipave dhe paragjykimeve.

The Happy Man është nën regjinë e mat-urantes Gresa Dida dhe ka të bëjë me per-sonalitetin karizmatik të një sportisti dhe aktori të pasionuar.

The Longest Summer, nën regjinë e të diplomuarës së shkollës së mesme Genti-ana Gashi, është portreti i rutinave ditore të dy adoleshentëve në pushimet verore pasi e kanë mbaruar shkollën e mesme.

Gjithë këta filma shfaqen në Dokufest në Kino n’Lum në ora 20:00, të martën më 6 gusht 2019, prandaj ju lutemi ejani dhe mbështetni nxënësit regjisorë!

(Ashwin Tharoor)

‘FUTURE IS HERE’ RRIT POPULLARITETIN NË MASË TË MADHE

Edukimi mediatikkundër lajmeve të rreme

GENERAL SPONSOR

A është e vërteta një ndërtim apo zbulim në epokën e politikës së pas të vërtetës? Zhvilli-met në media kanë kontribuar në prodhimin dhe bollëk të të gjitha llojeve të informacionit, duke e errësuar edhe më shumë qartësinë mes lajmit faktik dhe propagandës. Në këtë mënyrë këto zhvillime kanë rritur kështu shkallën e dukurive të tilla si përhapja e informatave të rreme dhe të njëanshme, të manipuluara, përf-shirë teoritë e komplotit dhe diskurset popu-liste. Cili është roli i mediave në këtë kaos të drejtuar nga teknologjitë e medias digjitale? Mbi këto terma u zhvillua diskutimi në panel “Truth Lost Control”.

Paneli përbëhej prej 3 grave, të cilat nuk kanë bërë kompromis me punën e tyre si gazetare e më tej.

Lindita Tahiri, është pedagoge pranë departa-mentit të Gazetarisë në Universitetin e Prishti-nës prej 30 vitesh. Anamari Repic, punon si gazetare prej 20 vitesh dhe momentalisht është korrespondente e Radio Televizionit Kosovar në Beograd. Ajo ka eksperiencë si trajnere me-diatike mbi çështjet e rregullimit të mediave. Sanam Dolatshahi, është eksperte komunikimi prej më tepër se 15 vitesh, përgjegjëse për ko-munikimet strategjike dhe çështjet publike pra-në UNMIK. Përpara se të punonte për OKB-në, Sanam ka punuar për 8 vite si gazetare dhe analiste e mediave sociale pranë BBC.

Diskutimi u zhvillua pas shfaqjes së filmit “Çfarë është Demokracia?”, shfaqur në DokuKino.

Profesoresha Tahiri e hapi diskutimin e saj duke thënë se ashtu si definimi i demokracisë varet nga këndvështrimi i gjithsecilit, dhe ashtu si në film, edhe në jetën reale perspektiva të ndryshme na bëjnë ta shohim të njëjtin nocion apo ndodhi në mënyra të ndryshme, ashtu dhe gjuha dhe e vërteta janë një konstrukt, pasi fjalët nuk janë etiketa që korrespondojnë një me një me realitetin. Sipas saj, nocioni i demokracisë është një nocion fluid, pasi e vërteta është një kompromis mes palëve.

Lajmet e rreme, një nga problematikat më të mëdha të këtyre kohëve, ajo u shpreh se nuk janë risi, dhe mënyra më e mirë për t’u përbal-lur me to është fuqizimi i publikut përmes ar-simimit. “Duhet vënë theksi te fakti se media në vetvete është konstrukt, dhe jo thjesht një pasqyrim i realitetit. Media duhet të luajë një rol e të japë gjykimin e vet në bazë të vlerave që ajo media pasqyron. Vulnerabiliteti i medi-ave sot vjen nga paaftësia për të interpretuar gjykimin e të tjerëve, dhe cila është pikënisja e këtij gjykimi”.

Theksi gjatë diskursit iu vu Mendimit Kritik, ku gjithsecili duhet të dijë identitetin e tij të vër-tetë për të arritur të jetë në gjendje që të kuptojë perspektivën e tjetrit.

Ndërsa Repic foli për faktin sesi pavarësisht sa e rëndësishme është që të informohet e eduko-het publiku për të kuptuat agjendat e fshehta të ndonjë lajmi apo një kanali lajmesh. Por, sipas saj, duhet dhe pranuar fakti sesi “fake neës” (lajmet e rreme), shumë shpesh janë përdorur nga politikanë të ndryshëm tejet lirshmër-

isht për të diskretituar punën e gazetarëve, të cilët nuk prodhojnë lajme të rreme dhe nuk janë thjesht tabloide, por mundohen të bëjnë gazetari të mirëfilltë. Ajo u shpreh se e vetmja mënyrë për të luftuar kundër këtij fenomeni, është që gazetarët të fokusohen maksimalisht në bërjen e punës së tyre. “Në ditët e sotme gazetarët duhet të jenë shumë të kujdesshëm e të kontrollojnë dyfish faktet të cilët përdorin në artikuj dhe të ndjekin principet e tyre, në mënyrë që të ruajnë dhe rolin e tyre përpara publikut, të japin informacion”. Ajo u ndal dhe në zhvillimet e reja teknologjike, të cilat e kanë bërë punën e gazetarit më të vështirë, pasi përballen tani me një numër të pafundmë informacioni, në mënyra nga më të ndrysh-met digjitale.

Dolatshahi tregoi sesi në rrugëtimin e saj si gazetare fillimisht në Iran, më pas në BBC, zh-villimi i teknologjisë ka bërë që të ndryshojë mënyra e të bërit gazetari. Ajo theksoi sesi zhvillimi i teknologjisë na ka bërë të gjithëve cak dhe vulnerabil, duke përmendur rastin e Cambridge Analitica-s. Në diskursin e saj veçoi gazetarinë e fokusuar në zgjidhje, si një mënyrë për ti bërë njerëzit të ndihen sërish pjesë e ko-munitetit dhe si një mënyrë për t’i bërë ata të jenë më afër me gazetarinë klasike.

Në përfundim të takimit, Edukimi mediatik u përmend si mjaft i rëndësishëm, si një nga mënyrat e vetme për të luftuar fenomenin e lajmeve të rreme dhe dëshirës së publikut për një gazetari “fast-food”.

(Anisa Gjini)

foto

: Som

er S

pat

06 GUSHT 2019 DOKUDAILY #5 29

Cya

nMag

enta

Yello

wBl

ack

FILMAT EREKOMANDUARSPIKAMA KOSOVARE: LARG

SHTËPISË ME ARIAN DALLADAKU

Programi i plotë nëwww.dokufest.com

GULYABANI

LUMBARDHI INDOOR 12:00

Gürcan KeltekTurkey/Netherlands, 2018

Fethiye Sessiz, një fallxhore famëkeqe nga Izmiri në vitet 1970 dhe 1980, rikujton

thërrmijat e mbijetesës së saj nga abuzimi, kidnapimet dhe dhuna.

CLEO FROM 5 TO 7

SHTËPIA E KULTURËS 14:00

Agnes VardaFrance/Italy, 1962

Klasiku i regjisores Varda përcjell pop këngëtaren Cleo derisa ajo e shqetësuar pret të kuptojë nga doktori i saj nëse vuan nga sëmundje e pashërueshme.

ADVOCATE

DOKUKINO 20:00

Rachel Leah Jones, Philippe Bellaïche SHBA, 2019

Lea Tsemel i mbron palestinezët.Si avokate Çifute-Izraelite, i shtyn praktikat e

mbrojtësve të të drejtave të njeriut në kufijtë e tij.

TUSTA

LUMBARDHI OUTDOOR 22:00

Andrej KorovljevCroatia, 2019

Një dokumentar biografik për jetën e Branko Crnac Tusta si dhe bendin e tij punk rock KUD Idijoti nga Pula.

CULTURE CREATE KOSOVO - MOBILE INFORMATION STANDCED nga Kosova, Shqipëria, Kroacia, Maqedonia e Veriut, Sllovenia në konsultime me publikun dhe rrjetëzim.

06 GUSHT / DOKUKINO HALL / 12:00

HUMANITARIAN LAW CENTER AUDIO-VISUAL EXHIBITION –ICTY: THE KOSOVO CASE 1998-1999Tregimi interaktiv TNPJ: RASTI I KOSOVËS 1998-1999 paraqet se si krimet e kryera në Kosovë janë hetar, rekonstruktuar dhe ndjekur penalisht nga TNPJ.

06 GUSHT / DOKUKINO HALL / 16:00

TRUTH IS URGENT:PANEL DISCUSSION ON DEALING WITH THE PASTCili është ndikimi i mediave në gjuhën e raporti- mit që nxit nacionalizmin, dhe inkurajon gjuhën e urrejtjes duke bazuar narracionin në stigmatizim përmes stereotipizimeve. Si të ballafaqohemi me trendet e reja në komunikim, media tradicionale, mediat sociale si dhe mediat gjithnjë e më shpesh të kontrolluara nga shteti?

06 GUSHT / HAMAM / 17:00

DOKUTALKS / NGJARJE

Talenti në ngritje Arian Dalladaku ulet për të biseduar me DokuDaily për filmin e tij të diplomimit , Far (Larg) (2019). Filmi na njofton me Rronin, një djalë shq-iptar nga Kosova, i cili ballafaqohet me mospërputhjen mes ëndrrës dhe realitetit të migrimit ilegal për në Gjermani.

DokuDaily: Cila ka qenë pika fillestare e këtij projekti?

Arian Dalladaku: Erdhi nga interesi im për ta trajtuar idenë e të qenit i huaj në një qytet të madh. Isha shumë i intriguar nga kjo ide, meqë e kam përjetuar vetë kur për herë të parë u shpërngula në Berlin. Titulli i filmit tënd flet për largësinë, çfarë largësie ke pas ndër mend kur e ke konceptualizuar filmin? Larg shtëpisë? Larg sigurisë? Larg komunitetit?

“Larg” u referohet shumë gjërave në film prandaj vendosa ta quaj ashtu. Me që ky filmi theksin e vë te personazhi, vendosa ta lidh titullin me emocionet e person-azhit. Ai i referohet gjërave të përmendu-ra më lart me që ai është “i huaj” në këtë hapësirë të madhe, prandaj kjo e bënë atë të ftohtë dhe të largët nga gjithçka. Posa-çërisht nga zona e tij e rehatisë.

Nita Deda, drejtoresha e festivalit tonë, e ka përmendur që ligjshmëria rreth udhëtimit që i ndalon kosovarët nga ud-hëtimi jashtë vendit ju bënë të ndjeheni si në geto. A është kjo një ndjenjë që do mund ta lidhnit? A jeni përpjekur ta tra-jtoni këtë në filmin tuaj?

Mendoj se një ndjenjë diskriminimi dhe ankthi ekziston në secilin që ka pasaportë kosovare, kur flitet për këtë temë. Fakti që ka shumë pengesa për të lëvizur lir-

shëm në Evropë e bënë njeriun të ndjehet i përjashtuar dhe jo i njëjtë me të tjerët. Ky është diskutim i madh, posaçërisht në mes të rinisë, të cilët e portretizojnë Kosovën si “burgun” më të madh në mes të Evropës në kuptimin e lirisë së lëvizjes. Pra, është një pikë të cilën jam përpjekur ta adresoj në film.

Si do shpjegonit marrëdhënien në mes të qenit i izoluar dhe të qenit jashtë?

Ky është një element që e trajton person-azhi i tregimit. Ai është jashtë vendit por është i izoluar sepse ka pritje të tjera për realitetin që e pret atë. Po të duhej të gjeja një marrëdhënie në mes të dy termave në një mënyrë më racionale, do thosha se gjithçka varet nga qëllimi i atij që është jashtë. Ka raste të ndryshme kur njerëzit janë jashtë për arsye dhe motive të ndry-shme. Duke u nisur nga përvoja ime, do thosha se kur një person nuk është i inte-gruar derisa është jashtë ai automatikisht krijon një ndjenjë të izolimit dhe përjash-timit nga të tjerët.

Ju jeni momentalisht në Gjermani, në çfarë mase ky film ka qenë autobiografik?

Mendoj se çdo film është deri në një farë mase autobiografik, por në këtë pikë, më shumë se sa fakti që unë jam aktualisht në Gjermani ka të bëjë me vëzhgimin tim dhe përvojat e mia. Mendoj se është shumë pikëlluese që nuk mund të ftoj shokët e mi të vjetër të më vizitojnë sepse ata duhet të presin me muaj e muaj për një vizë. Arsyet praktike janë kryesoret që më kanë detyruar ta bëjë këtë film.

Detajet e shfaqjes:06 gusht, 16:00, Shtëpia e Kulturës

(Amanda Barbour)

30 DOKUDAILY #5 06 GUSHT 2019

Cya

nMag

enta

Yello

wBl

ack

RECENSIONE

Ellen Fiske, Ellinor HallinSweden/United Kingdom, 2019

E Martë 14:00DokuKino87’

Të zhgënjyer nga premtimet e shoqërisë, një gjeneratë e skocezëve të rinj gdhendin momente butësie në mes shpërthimit të frustrimit dhe dhunës.

Është një lloj zymtësie, realizëm i thellë që gati e ka përcaktuar kine-manë britanike. I pamëshirshëm në përshkrimin e tij të fatkeqësisë së ndyrë të klasës punëtore, ai është mbështjellë nga një brengë majtiste për ta adresuar pabarazinë, por mund të priret në mënyrë të rrezikshme pranë pornografisë varfërore, posaçërisht kur përqafohet nga regjisorë me prejardhje të privilegjuara të cilët duket se janë më

të shtrënguar të zbusin fajësinë e klasave se sa të krijojnë nga një vend i përvojës autentike.

Scheme Birds nuk është një nga ata filma. Fillon si: qyteti skocez i Motherwellit, duke stagnuar nga rënie ekonomike pasi industria e tij e çelikut ishte shkatërruar në kohën e Thatcherit, na paraqitet aq i zhveshur sa vijnë, i dëmtuar nga droga dhe krimi i thikave, me popullatën e tij mashkullore brenda e jashtë burgjeve.

«Nëse qëndron këtu ose të burgosin ose ta fusin,» thotë banori i ri Gemma, të cilin e përcjellim gjatë disa viteve teksa ai zhvillon fil-limin e pjekurisë që, për të mbledhë vendimet kundër saj, të duhet kurajë dhe dorëheqje nga fillimi.

(Recension nga MODERN TIMES REVIEW për DokuFest. Versioni i plotë në linkun: https://www.moderntimes.review/flying-the-battered-nest-of-circumstance/)

SCHEME BIRDS

Julien ElieCanada, 2018

E Martë 22:00Kino n’Lum81’

“Në Meksiko Siti, qeveria operon me më pak se 45 ambulanca emergjente për një popullatë me shumë se 9 milionë. Kjo ka pjellë një industri ilegale për ambulanca profitabile, të cilat shpesh ud-hëhiqen nga njerëz të trajnuar pak apo fare apo të certifikuar”. Ky është konteksti që na ofron dokumentari Midnight Family i Luke Lorentzen. Është një statikë që të luan mendjen dhe një që ngjyros gjithçka që pason. Lorentzen përcjell familjen Ochoa teksa punojnë në net të tëra pa gjumë në ambulancën private të imët me të cilën operojnë ata. Duke ofruar pak apo fare informacion kontekstual, ne i shohim ata duke gërmuar për thirrje emergjente për të gjetur pacientë/klientë potencial.

“A bëhet shtrenjtë?” është pyetja e parë që një e re bënë kur ekipi ambulator i familjes Ochoa arrin për ta ndihmuar. Ajo gjakderdh, qan, dhe është pak e çorientuar. Ata që e trajtojnë atë e injorojnë py-etjen e saj, duke e nxitur atë që në vend të pyetjes të tregojë se si e ka lënduar kokën (një i dashur i inatosur që lë skenën), nëse ka sigurim (nuk ka) dhe nëse pajtohet që ata ta kontaktojnë familjen e saj (ata përfundojnë duke e telefonuar nënën e saj). “A bëhet shtrenjtë?”, pyet ajo përsëri. Pyetja varet në ajër dhe vendimi i secilit është që të mos i përgjigjet pyetjes së drejtpërdrejtë si përgjigje në vetvete. Qetësia për çmimin e shërbimeve të ambulancës futet në çështje të ndërli-kuara dhe shpesh të neveritshme etike në udhëheqjen e një shërbimi

ambulator privat – posaçërisht një që, siç e mësojmë ngadalë, merr përqindje prej një spitali (privat) specifik kur i çojnë pacientët atje.

Filmbërja e Lorentzenit është e pa naze dhe gati-kirurgjik në saktësi-në e tij. Ndonjëherë është po aq drithërues sa çfarëdo filmi aksion, ndonjëherë tjetër po aq e i qetë sa një dramë familjare intime. Ai i ofron Ochoat dhe sjelljen e tyre dhe na fton të bëjmë gjykimin tonë individual. Midnight Family është një shikim i pa zmbrapsur në një sistem të shkatërruar dhe në zgjedhjet e paturpshme që njerëzit bëjnë që vetëm të mbijetojnë.

MIDNIGHT FAMILY

Brett StoryUnited States/Canada, 2019

E Martë 18:00Lumbardhi Indoor94’

Një rrëfim i kohëve modern në Nju Jork Siti. The Hottest August adreson klimën shoqërore, politike dhe ekonomike, si dhe apoka-lipsin ambientalist të mbetur pezull. I ndjekur nga spektri ngrohjes globale, vepra e kompozuar me pedanteri është filmuar në tërësi në gusht në vitit 2017.

Nëse flasim në mënyrë statistikore, ky nuk ishte gushti më i nxehtë në historinë amerikane. Çka dyshoj se historia i referohej është një botë e cila po zien drejt pikës së vetë të vlimit. Duke bredhur nëpër shtatë qytetet e NYC, Story pyet njerëzit e zakonshëm, “Si ndjeheni për të ardhmen?”

Rezultati është një mozaik i qasjeve jetëshkurtra dhe të përjetshme drejt një dëmi ekologjik, pabarazie ekonomike dhe racizmi të intensifikuar. Një gjeograf me profesion, Story harton psikologjinë themelore të qytetit teksa dokumenton pasiguri dhe ankthe të ndryshme. Pas premierës së filmit në Festivalin True/False, Story e përshkroi filmin si “gati si një mostër dheu”. Një indikator i vetëdijes kolektive në qytet, në këtë moment të historisë njerëzore.

Një tekst i pamishëruar, fragmente nga Karl Marksi, Eni Dillard dhe Zadi Smith i jep filmit një nuancë eksperimentale dhe poetike. Duke nxjerrë dialogun nga intelektualët dhe të zakonshmit ai kultivon marrëdhënien në mes të mikrokozmosit dhe makrokozmosit.

Në një intervistë me No Film School; Story deklaron se: “Filmi nuk është vetëm një eksperiment sipas formës, është një eksperiment sipas metodës: Çka ndodh nëse zgjedh një qytet dhe një muaj dhe përpiqesh të mësosh diçka për përvojën kolektive të të jetuarit në këtë kohë historike? Çfarë kuptimi do kishte të përpiqesh të krijosh një arkiv të së tashmes nga i cili mund të mësojmë? Që nuk ka nevojë të presim 50 vite për të mësuar prej tij?” (Amanda Barbour)

THE HOTTEST AUGUST

INTERNATIONAL DOX

GREEN DOX

VIEW FROM THE WORLD

06 GUSHT 2019 DOKUDAILY #5 31

Cya

nMag

enta

Yello

wBl

ack

BIMBIMMAALBUM RELEASEw/ ELINEL x ERGEN x VLN

DOKUNIGHTS06.08 – E MARTË / TUESDAY – ANDRRA STAGE 22:00

Njëri ndër reperët dhe tekst-shkruesit më të mirë të skenës kosovare, Bim-Bimma, do të publikojë albumin e tij të ri në DokuNights! Albumi ‘Ç’a kâ risi’ i përbërë prej 20 këngëve, do të performohet bashkë me reperët Ergen Berisha dhe Elinel si dhe VLN. BimBimma – njihet për gjuhën e tij eksplicite dhe tekstet që denoncojnë çështjet shoqërore dhe padrejtësitë që ndodhin.

One of Kosovo’s finest rappers and songwriters, BimBimma, will release his upcoming album at DokuNights. The twenty-piece album “Ç’a kâ risi” will be released and performed together with ErgenNR, Elinel, and VLN on Drums. BimBimma is known for his explicit language and his powerful lyrics and allu-sions that criticize societal injustices.

32 DOKUDAILY #5 06 GUSHT 2019

Cya

nMag

enta

Yello

wBl

ack

The XVIII edition of DokuFest rolls on, with its many activities in various locations around Priz-ren. It is a truly enormous job, made possible by all the staff who bring us to the opening day of the festival and keep the momentum in an organized manner. This work, delivered by the 16 permanent members (as well as the 45 temporary members) of DokuFest staff brings together 130 local and 20

foreign volunteers for the festival’s “Working Bees.”

DokuFest is known not only for its large number of activities and influx of tourists in Prizren, but also for a large number of young people, who enthusi-astically engage with it every year.

During this year’s edition, there are 130 volunteers

engaged in approximately 18 different festival depart-ments. They are generally students, aged 16 to 23, who wish to contribute to the event. We had a chat with two of them to get a closer look at the work they are doing, the emotions they have for the start of the festival and their expectations of this festival’s edition.

19 year old Art Dana is studying Computer Sci-ence and Engineering. He has participated in past editions of DokuFest and DokuTech, but this is his first time applying to work as a volunteer. He is a part of the Hospitality department and is very en-thusiastic about the festival experience.

“Some friends and I saw the call for volunteers on the DokuFest website, and thought we would apply as a group. I love the fact that that I will meet new people and new cultures in this department. I am thrilled to be able to talk to different filmmakers and jury members, as we will have the opportu-nity to travel to pick them up to and from differ-ent airports, such as Tirana, Skopje, and Pristina. I am convinced that I will come out with many new friends from this festival.”

Elmedina Fetollari is also 19 years old and is study-ing Speech-Language Pathology at the University of Prishtina. She has worked as a volunteer in the last year’s edition of the festival, near DokuKino,

and this year is a staff member at DokuShop where she works as an Assistant. There’s a long tradition of DokuFest engaging volunteers as staff in subse-quent editions of the festival.

Elmedina tells us, “DokuFest staff are very happy about giving opportunities to young people. I rec-ommend all young people to come and volunteer at DokuFest, as it is a great opportunity to social-ize, meet new people, but also gain new skills. It is an opportunity to get to know foreign people and to practice English, or other foreign languages. The staff at DokuFest are very positive and helpful. As a volunteer, you have the opportunity to participate in activities, watch movies, and participate in many other activities. Working as a volunteer last year gave me the confidence to apply as a staff member in this edition. From last years’ experience, but also this year as a staff member at DokuShop, I can say without a doubt that there is no difference in treat-ment between staff and volunteers. As a staff mem-ber, you simply have more responsibility. Even the volunteers at DokuFest are treated as staff, there are no differences between them, position disputes or similar. Everyone who will be a part of it, I am cer-tain that they will only benefit from it and it will be a fruitful experience for them in the future.”

(Anisa Gjini)

VOLUNTEERS, DOKUFEST’S NEW ENERGY

foto: Somer Spat

‘Future is Here’ began in Kosovo in 2013 as a small programme of five students teaching them all about film production; the end goal being them making their own short films. In just six years it has grown immensely in popularity, with 280 applications this year for 15 places on its selective course.

“The programme trains high school stu-dents in film production so they can even-tually make their own short films about subjects important to them. Six film ideas are realised through this programme every

year, with funding coming from the Na-tional Endowment for Democracy”, says Linda Llulla, executive director of Do-kuFest. According to her the films are pre-miered at DokuFest and then travel around Europe and the world. These films have shown at Free Zone Festival in Belgrade, Pravo Ljudski in Sarajevo, Palm Springs in California and many other festivals.

The students pitch their film ideas to a jury and the six best are selected for produc-tion. They’re trained in film production by Kosovar and Serb filmmakers, Blerta

Zeqiri and Andrijana Stojkovic. They’re also taught how to use professional cam-era equipment, having a workshop with Kosovar cinematographer Samir Kara-hoda. The students shoot for two months and then travel to Prizren to work for a week with editors.

“The students chosen are usually from Kosovo although there have been stu-dents from Albania and Serbia. The selec-tion process is also open to people from all ethnic groups including Bosniak, Turk and Roma students. The films often re-

flect the ideas, struggles and ambitions of young people living in these countries”, explains Llulla.

The films being premiered at Dokufest this year are between three and ten minutes long and cover a wide range of themes.

Blinera in the Web (Blinera në Rjet) is di-rected by high school graduate Laberion Nitaj and tells the story of the empower-ing nature of Instagram for a teenage girl.

i is a film by high school graduates Rron Bekteshi and Ermal Boşnak and presents the idea of a society where people are pro-grammed to not see their true reality.

My Friends (Shokët e mi) is directed by high school senior Gentrit Kastrai and presents the life of a bullying victim in juxtaposition with other friends he has met on social networks.

Pa Vlla is directed by high school stu-dents Alba Demiri and Genta Sefa and tells the story of four women throughout Kosovo, and their struggle against ste-reotypes and prejudice.

The Happy Man is directed by high school senior Gresa Dida and is about the charismatic personality of one passionate sportsman and actor.

The Longest Summer, directed by high school graduate Gentiana Gashi, is a por-trait of the daily routines of two teenagers on summer vacation after they finished high school.

All of these films are being screened in Dokufest at the Kino n’Lum at 8pm on Tuesday the 6th August 2019, so please do come and support the student filmmakers!

(Ashwin Tharoor)

‘FUTURE IS HERE’ GROWSIMMENSELY IN POPULARITY

06 GUSHT 2019 DOKUDAILY #5 33

Cya

nMag

enta

Yello

wBl

ack

RECOMMENDEDFILMS

Full program atwww.dokufest.com

Emerging talent Arian Dalladaku sits down with DokuDaily to talk about his graduation film, Far (2019). The film in-troduces us to Rron, a young Albanian boy from Kosovo, who is confronted with the discrepancy between the rêve and the reality of illegally migrating to Germany.

DokuDaily: What was the starting point for this project?

Arian Dalladaku: It came from my inter-est on treating the idea of being a stranger in a big city. I was very intrigued by this idea, as I was experiencing it myself when I first moved to Berlin. Your films title refers to distance, what kinds of distance did you have in mind when conceptualising the film? Far from home? Far from security? Far from community?

“Far” refers to a lot of things on the film that’s why I decided to call it that way. Since this film is character driven, I de-cided to connect the tittle with the char-acter’s emotions. It refers to the things mentioned above as he is a “stranger” in this big space, so this makes him distant and far from everything. Especially from his comfort zone.

Nita Deda, our festival director, has mentioned that the legalities around travel that prevent Kosovar people from going abroad makes you feel like you’re in a ghetto. Is this a sentiment that you could relate to? And were trying to ad-dress this in your film?

I think a feeling of discrimination and an-guish exists in everyone with a Kosovo passport, when this topic is brought up. The fact that there are a lot of obstacles to move

freely in Europe makes one feel excluded and not the same with the others. This is a big discussion, especially amongst the youth, who portray Kosovo as the biggest “prison” in the middle of Europe in terms of freedom of movement. So, it is a point which I was trying to address in the film.

How would you explain the relationship between isolation and being abroad?

This is an element which the stories char-acter goes through. He’s abroad but he’s still isolated because he has different ex-pectations to the reality that awaits him. If I were to find a relationship between the two terms in a more rational way, I would say it all depends on the purpose of one being abroad. There are different cases of people being abroad with differ-ent reasons or motives. Talking from my experience though, I would say that when a person is not integrated while abroad it automatically creates a sense of isolation and exclusion from the others.

You’re currently in Germany, to what extent was this film autobiographical?

I think that every film is autobiographi-cal to some extent, but at this point, more than the fact of me currently being in Ger-many it has to do with my observations and my experiences. I think it’s very sad that I cannot invite my old friends to visit me because they need to wait months and months for a visa. The practical reasons are the main ones for me doing this film.

Screening details:06 Aug, 16:00, Shtëpia e Kulturës

(Amanda Barbour)

KOSOVAR SPOTLIGHT: FAR FROM HOME WITH ARIAN DALLADAKU

GULYABANI

LUMBARDHI INDOOR 12:00

Gürcan KeltekTurkey/Netherlands, 2018

Fethiye Sessiz, a notorious clairvoyant from Izmir in 1970s and 1980s, remembers

fractions of her survival from abuse, kidnappings and violence.

CLEO FROM 5 TO 7

SHTËPIA E KULTURËS 14:00

Agnes VardaFrance/Italy, 1962

Director Varda’s enduring classic follows pop singer Cleo Victoire as she anxiously waits to hear from her doctor if she’s terminally ill.

ADVOCATE

DOKUKINO 20:00

Rachel Leah Jones, Philippe Bellaïche SHBA, 2019

Lea Tsemel defends Palestinians. As a Jewish-Israeli, she pushes the praxis of a

human rights defender to its limits.

TUSTA

LUMBARDHI OUTDOOR 22:00

Andrej KorovljevCroatia, 2019

A biographic documentary about Branko Crnac Tusta and his punk rock band KUD Idijoti from Pula.

CULTURE CREATE KOSOVO - MOBILE INFORMATION STANDCREATIVE EUROPE DESKS of Kosovo, Albania, Croatia, North Macedonia, Slovenia doing consultations with the public & networking.

06 AUGUST / DOKUKINO HALL / 12:00

HUMANITARIAN LAW CENTER AUDIO-VISUAL EXHIBITION –ICTY: THE KOSOVO CASE 1998-1999The Interactive Narrative ICTY: The Kosovo Case 1998- 1999 presents how the crimes committed in Kosovo were investigated, reconstructed and prosecuted by the ICTY.

06 AUGUST / DOKUKINO HALL / 16:00

TRUTH IS URGENT:PANEL DISCUSSION ON DEALING WITH THE PAST

What is the influence of the media on current narratives that strengthen nationalism, increase the hate speech and base everything on stigmatization through stereotyping. How do we deal with new trends in communication, traditional media, social media and increasingly state controlled media?

06 AUGUST / HAMAM / 17:00

DOKUTALKS & EVENTS

34 DOKUDAILY #5 06 GUSHT 2019

Cya

nMag

enta

Yello

wBl

ack

84 • DOKUFEST 2019 / EDITION XVIII

GENERAL SPONSOR

DKRS DTZHE

DOKUFEST 2019 / EDITION XVIII • 85

Media Sponsor

REPUBLIKA E KOSOVËSMINISTRIA E KULTURËS,

RINISË DHE SPORTIT

UNMIKEmpowered lives. Resilient nations.

ZYRA E PRESIDENTITTË REPUBLIKES

SË KOSOVËS

Nutzfahrzeuge

www.arigroup-ks.net

germin

germin

germin

OINVESTwww.ekoinvest.co