21 maart 2008 7

Trots is Cees van Wijk, vice-voorzitter van ondernemers-vereniging Fosag en leider vande onderhandelingsdelegatievan de werkgevers in de CAO-besprekingen. Trots op de ver-dubbeling van de dekking inde collectieve ongevallen-regeling tegen relatief weinigpremieverhoging: ‘Dat is één van de zaken die bijhet sluiten van deze CAO is af-gesproken, in een protocol isvastgelegd, en nu per 1 januariis gerealiseerd. Overigens heb-ben wij werkgevers dat zélf in-gebracht. We vonden dat deuitkeringen van deze COV, ge-geven de premie en gegevenhet schadeverloop, erg laagwaren. We wilden vanuit hetoogpunt van goed werkgever-schap een betere deal vooronze mensen. Ons uitgangs-punt was een verdubbelingvan de uitkeringen tegen de-zelfde prijs. Dat is niet hele-maal gelukt. Maar voor eenverhoging van 20 procent vande premie, voor een schilderkomt dat neer op een euro of30 per jaar, zijn de uitkeringennu 100 procent hoger. Eenmooi resultaat.’

VakantierechtenOver andere zaken die tussende werkgevers en de werkne-mers spelen is Van Wijk minderpositief. ‘Ik wil het binnenkorteens heel serieus gaan hebben

over het vakantiefonds. Dat iseen achterhaalde instelling, diede branche veel meer kwaaddoet dan goed. Toegegeven, eris van de overschotten in deloop der jaren een forse reser-ve van ongeveer 15 miljoeneuro opgebouwd. Daar kunnenpartijen mooie dingen meedoen. En toegegeven, er zitnog een klein fiscaal voordeel-tje aan voor de werknemers.Maar vroeger was 20 procentvan de vakantierechten belas-tingvrij, nu is dat nog maar5 procent, en de minister wildat tot nul terugbrengen. Maarwat vele malen erger is, doorhet ondoorzichtige stelsel,waarin werknemers voor nietgewerkte dagen vakantierech-ten opbouwen, lijkt het voorde doorsnee werknemer dat hijwel 15 of 20 procent mindernetto uitbetaalloon krijgt daniemand in een andere CAO. Datis heel schadelijk voor onzebranche met zijn steeds stij-gende behoefte aan jongewerknemers. Ik begrijp niet datde bonden zich niet inzettenvoor afschaffing van het vakan-tierechtensysteem. Ze zoudende werknemers er een grotedienst mee bewijzen. Wat mijbetreft sluit ik geen volgendeCAO af als hier geen afsprakenover gemaakt kunnen worden.’

Extra beloningHelemaal niet blij is Van Wijk

met het stokken, op dit mo-ment, van de gesprekken overde nieuwe loon-functiestruc-tuur voor de schildersbranche.‘De werkgevers praten lieverover de functie-loonstructuur,maar dat terzijde. Verder zijnwe het met de vakbonden gro-tendeels eens over de uit-gangspunten,’ stelt Van Wijk,‘We willen werknemers meerhelderheid en perspectief bie-den. Op dit moment hebben

we precies drie functies metsteeds één bijbehorend loon.Als je 22 bent weet je dus watje zult verdienen als je 62 bent.Dat vindt niemand een goedesituatie. Werknemers moetenzich kunnen ontplooien. Dat isgoed voor de mensen indivi-dueel en het is goed voor debedrijven. Op dit moment wor-den goede schilders op allerleicreatieve manieren extra be-loond, om ze maar aan de be-

drijven te binden. Dat moethelderder kunnen. Aan de andere kant bestaan er nu dediplomatoeslagen. Een schilderdie bepaalde papieren haalt,heeft recht op een verhogingvan zijn loon. Dat zien wij alswerkgevers anders, want hetgaat niet om het papiertjemaar om de betekenis daarvanvoor het bedrijf.’

LoonstappenEn daar raakt Van Wijk aan eenvan de lastige punten in ditdossier. ‘Wij willen een struc-tuur waarin werknemers diecompetenties verwerven daar-voor alleen beloond wordenals daar, al naar gelang de be-hoefte in het bedrijf, ook daad-werkelijk gebruik van gemaaktwordt.’ Over die nieuwe functies encompetenties zijn de CAO-par-tijen het eens. Er zijn nu zo’ndertig voorbeeldfuncties be-schreven, elk met eigen com-petenties en met per functieeen aantal bijbehorende ver-antwoordelijkheden. Van Wijk:‘Een belangrijk verschil in in-zicht is de vraag of je automa-tisch in loon stijgt, of dat je eenloonstap ook echt moet ver-dienen. Wij vinden het laatste.Het feit dat je iets lang doet,zegt niets. Ondertussen zijn wezeer voor het ontplooien vanwerknemers. Ook voor de indi-viduele verbetering. Een werk-nemer die meer kan en wil,maar daar bij zijn huidige baasgeen ruimte voor krijgt, diegaat toch naar een ander?’

AngstHelemaal lastig wordt het, nuhet gaat om de inschaling van

de huidige werknemers. ‘We merken duidelijk dat devakbonden het kennelijk nietuitgelegd krijgen aan hun achterban. Ze komen steedsmet nieuwe eisen en wensen,die veel van wat we afgespro-ken hebben, weer onder-graven. Een voorbeeld: de bonden willen in beginsel eenzeker automatisme in hetdoorlopen van de loonstappenbinnen een functieschaal. Datzou een enorme opwaartsedruk op de lonen opleveren.Wij zeggen: schaal iedere werk-nemer in op het individueleprestatieniveau aan de handvan persoonlijk functioneren.Dat geeft mogelijkheden omnaar boven en naar beneden tebelonen. En pas op. Er is afge-sproken dat noch in het totaal,noch voor individuen de lonenminder zullen worden. Zelfs alword je in een ‘lagere’ functieingeschaald, dan nog behoudje minimaal je bestaande loon.Eventuele verschillen kunnenzodoende pas in de toekomstbij algemene loonstijgingenworden ingelopen.’De voorzichtigheid van dewerknemers zal toch wel eenreden hebben? Van Wijk: ‘Bij de bonden heerstangst. Men is daar bang datmen dingen opgeeft. Daar-naast speelt bij de bonden altijd het argument van deslechte werkgever. Er zullen erbest zijn die gebruik zullenproberen te maken van denieuwe structuur. Maar moetde grote meerderheid daaron-der lijden? Als je je slecht be-handeld weet door je baas, dan blijf je toch zeker niet voorhem werken?’

UTRECHT – De driejarige CAO in de schildersbranche is op 1 maart zijn laatste jaar ingegaan. De relatief langelooptijd is afgesproken om een aantal belangrijke veran-deringen op de rit te zetten. Een aantal daarvan is gerealiseerd. Maar er blijven onderwerpen waar het ‘stroperig en traag’ gaat, zegt werkgeversonderhandelaarCees van Wijk.

Cees van Wijk: ‘Het is goed als werknemers zich ontlpooien. En als zedaarvoor niet de ruimte of de beloning krijgen in hun eigen bedrijf,moeten ze vooral op zoek naar een andere baas’ (foto: JMS)

‘Bonden krijgen het niet uitgelegd’V

OO

RZET

De vorige Voorzet meldde dat er over allerlei functionele coatings de laatste tijd steeds meer te horen en te lezen is. Zoals over zelfreinigende,geurende en over lichtbewarende coatings. In dat rijtje had ook ´geur -

dempend´ kunnen staan, want er zijn fotokatalytische coatings die meur-luchtjes kunnen voorkomen doordat ze de koolstofverbindingen opetenwaardoor die luchtjes verspreid worden.

Nou ja, dat is wel érge Jip & Janneke-taal. Het werkt ongeveer als volgt: zoals de vorige keer al verklapt, kunnen elektronen in een hogere baan om

de atoomkern gekegeld worden door uv-licht, een bestanddeel van zon-licht. Dat ging nog over nagloeiende lakken, die in het donker licht gevendoordat die elektronen weer terugvallen in hun oorspronkelijke baan. Maar nu gaat het erom, dat de atomen door het uit elkaar kegelen van deelektronenschillen heel erg reactief worden. Als ze dan met viezigheid inaanraking komen, van vingerafdrukken tot rookaanslag, zullen ze het

koolstof van die viezigheid aantasten waardoor het uit elkaar valt en ingasvormige toestand ontwijkt. Meestal geurloze CO2 ofwel kooldioxide.

Opgeruimd staat netjes. Ruik je niets meer van.

Maar dat werkt dus als er voldoende licht op valt. Als de viezigheid zó erg isdat de verf erdoor afgeschermd wordt, helpt er geen lieve moedertje meeraan. Dus een dropping vanuit een huisdier is teveel van het goede. Of ookeen bommentapijt van een overscherende luchtvloot trekvogels, met uit-heemse eetgewoonten en de daaruit voortvloeiende resultaten.

En zou het binnen werken, bij weinig licht?

Ik herinner me een morbide scène die zich ooit in mijn toilet afspeelde. Eentussenvloers muisje had zijn spitsneus iets te dicht bij de propeller van de

afzuiger gehouden, en had zich als een kamikazepiloot in een wisse doodgestort. Nou zal een kamikaze zijn kop niet in een propeller steken: daar

begin je je werkdag niet mee. Maar goed, de nieuwsgierigheid naar mijn sanitaire voorziening had het beestje dus de kop gekost. Zou een geur-vretende verf het kunnen opnemen tegen de combinatie van koolstof-verbindingen, die zich manifesteert in deze kleinste maar veelal best gewaardeerde ruimte des huizes?

Mag ik een voorzet geven?

Binnenkort ga ik zelf een testje doen. Pas heb ik noodgedwongen mijn koel-kast schoongemaakt, terwijl ik die nog maar een jaar of drie heb. Dat moetdus beter kunnen. Aangezien het licht er altijd brandt, zo heb ik vaak gecon-stateerd, zal die verf daar toch moeten werken om de kwaad riekende odeu-ren eronder te houden.

En dan vraagt de goedwillende uitvoerder zich natuurlijk af: werkt dat voorbinnentoepassing wel dan? Je hebt toch uv-licht nodig?

Nou, ook binnenshuis heeft zonlicht nog wat uv-licht. En één van de bestetoepassingen voor zelfreinigende oppervlakken is óók ‘binnen’, namelijk intunnels. Dan hoef je niet steeds een rijstrook af te zetten om de roetdeeltjesvan de verlichtingen af te poetsen.Maar die verlichting is dan weer aangepast om veel uv-licht mee te stralen… Dus dan toch maar een nieuwe koelkast, waar zulk licht in zit.

Edward Uittenbroekwww.kenniscoatingtransfer.com

www.technischevoorlichting.tv

Geur bewaren

svk003_voorzet.van wijk.qxp 13-03-2008 10:03 Pagina 7