You can't turn a bad girl good, but once a good girl's gone bad, she's gone forever. Yang angmotto ni Candice. Sa pagmamahalan na meron sila ni Jeydon, hindi niya inakala namasasaktan siya nang sobra. Dahil sa sakit at galit na naramdaman niyang yon, maghihiganti siya sa mga taong nanakit sakanya kasama na ang nag iisang taong minahal niyanang lubusan, si Jeydon.The Four Bad Boys and Me's SequelCover Illustration by: AkoyIsangPagongCASTYoon Eun Hye as Candice GonzalesKim Kibum as Jeydon LopezInfinite L/Myungsoo as Shawn Lucas Dela FuenteMin Hyorin as Kimberly TanCertified good girl, ayan ako three years ago..."Asan yung boss mo?""Nasa loob na po siya. Hinihintay niya po kayo." ngumiti ako sakanya bago ako pumasok saloob ng bar.Mas lalo pang gumanda yung bar na 'to. Hindi na ko nagtataka kung bakit napaka damingtao dito. Yung place, yung music at yung aura, it's just so beautiful. I guess Troy is taking hisbusiness seriously. It's just been five months but I already missed him."What the fvck?!" sigaw ng babae na nasa harap ko. Sa sobrang paglalandi niya sa lalakingkasama niya hindi niya ko napansin kaya nag kabanggaan kami. "Look what you've done tomy dress?!"Nung nagka banggaan kami natapon sa damit niya yung hawak hawak niyang alak. Tinignanko siya mula ulo hanggang paa. Lahat ng suot niya halatang cheap, isama mo na din siya namukhang cheap. She doesn't know who she's messing with."Kung tumitingin ka sa dinadaanan mo, do you think mababangga ka sakin? Wala ka bangcommon sense?" she looks really pissed about what I've said."How dare you say that to me?! Akala mo kung sino ka!" ang lakas ng music sa bar peronangingibabaw yung boses niya. Nakalunok ba siya ng microphone?"Hindi ka talaga marunong gumalang noh?""What are you taking about?!" lumapit ako sakanya. Malapit na malapit sa tenga niya. Gustokong marinig niyang mabuti yung sasabihin ko."Matuto kang gumalang sa mas nakakaganda sayo."Nginitian ko siya then I winked at her. That just made her really really pissed off. Well, that'swhat she get for messing up with me."What did you just said?! ang kapal ng mukha mo!" inangat niya yung kamay niya parasampalin ako. Bago pa niya magawa yun naunahan ko na siya. I slapped her ugly face."Tingin ko mas makapal yang mukha mo. Nasaktan ako sa sampal na yun ah." seriouslymakapal nga talaga yung mukha niya."You b*tch!" I know right."Alam mo yung pag iinarte may binabagayang mukha yan. At sa kaso mo, hindi ka bagaymag inarte.""Gusto mo talaga ng away ah?! Well I'll give it you!" lumapit siya sakin.Sa itsura pa lang ng mukha niya napaka warfreak na niya. Sasabunutan niya sana ako perohinawakan ko yung kamay niya para pigilan siya. Tinignan ko siya ng mata sa mata."Gusto mo talaga ako kalabanin? pag bibigyan kita. Wag mong sabihin na hindi kita binalaanah?" binitawan ko siya then I still looked at her with my deadly glare.Akala ko susugurin niya pa din ako pero hindi. Natulala siya saglit tska siya tumakbo palayo."You know what best friend? You're really different now." Napalingon ako sakanya. Yeah, ibana ako. Ibang iba sa dating ako. "Its good that you're back, Candice.""Did you missed me Stacey? Yes I'm back. I'm back with my revenge."Ngayon na narealized ko na lahat. I want to see him. Gusto kong ipamuka sakanya atsakanila kung sino at ano na ako ngayon. Kung paano nila binago.Three years ago isa akong good girl na palaging inaapi at sinasaktan. Palaging niloloko atinuuto. Ako yung tao na iiyak na lang tabi. Mahina at tahimik lang. Kaso dahil sa sakit nanaramdaman ko at sa sakit na pinaramdam niya sakin, nagbago ako. Naging mas matapangat matatag na ko. Hindi na ko papayag na maging mahina. Hindi ko na hahayaan na saktanat lokohin nila ako.I want them to feel my sweet revenge..The Good Girl's Revenge.--Sequel of 'The Four Bad Boys and Me'The Good Girl's RevengeWritten by blue_maidenAll Rights Reserved. Copyright 2014Chapter 1: Welcome back >>Candice.6 months ago..Nakatitig pa din ako sa cellphone ko. Hindi pa din ba siya magpaparamdam sakin? Naiinis natalaga ako sakanya. Hoy pusang robot! tawagan mo naman ako oh? kahit text nga langmasaya na ko eh."Ano na naman problema mo noona?" tanong sakin ni Lucas."Si pusa kasi eh! hindi pa din nagpaparamdam sakin. Tatlong araw na akong walang naririnigna kahit ano sakanya." sumimangot na lang ako. Ang sad sad lang talaga.Ginulo gulo naman ni Lucas yung buhok ko. Akala mo talaga bata ako. Palagi siyang ganyansakin! HMPF!! "Maybe he's just busy. Wag ka na malungkot dyan, uuwi na din naman tayo."sabagay baka busy nga talaga siya. Ilang oras na lang naman yung hihintayin ko, makikita kona ulit siya."Humanda lang talaga sakin yang pusa na yan kapag nagkita kami!" narinig ko na tumawa siLucas sa mga sinabi ko. Hmpf! ang tagal kasi ng flight namin, kanina pa kami nag hihintay niLucas dito sa waiting area. Eh bakit ba? excited na kong makita si Jeydon ko eh, wahaha."Sleep now noona, matagal pa tayo mag hihintay dito. I'll just wake you up kapag aalis nayung plane natin.""Okey Lucas." sumandal ako sa balikat niya. Hindi din naman nag tagal, nakatulog na ako.Sobrang himbing ng tulog ko. Ang saya saya ko lang. After two years kasi babalik na ulit akosa Philippines. Ang dami ko ng namiss sa Philippines. Simula nang umalis ako papuntangKorea, hindi pa ako nakakabalik sa pinas dahil ang daming ginagawa sa school. Madami nakayang nag bago? sana wala.Pagkatapos ng first year anniversary namin ni Jeydon, minsan na lang siya nakakabalik saKorea. Naiintindihan ko naman kasi hindi siya pinapayagan ng daddy niya pati busy din siyanschool niya. Palagi naman niya akong tinatawagan eh, kada oras nga tatawag siya sakin.Kahit na hindi kami nag kikita, hindi nabawasan yung pag mamahal ko sakanya. Hindi dinnabawasan yung pagmamahal sakin ni Jeydon, nandun pa din yung sweetness niya. Kayakahit long distance relationship kami, tumagal pa din kami.Lately lang siya naging cold, tatlong araw na nga siyang hindi nag paparamdam sakin eh.May problema kaya? Hindi naman siya ganito eh."Candice.."Pakiramdam ko narinig ko yung boses ni Jeydon kaya minulat ko yung mata ko."Hubby?" pagsilip ko nasa Incheon airport pa din kami dito sa Korea. "Bakit nasa Korea ka?"Hindi niya ako sinagot. Ngumiti lang siya sakin tapos tumalikod siya. Parang ang bigat ngpakiramdam ko. Litong lito ako, bakit andito siya at bakit ganyan siya?"Teka hubby! May problema ba? Tatlong araw ka na ngang hindi nag paparamdam sakintapos hindi mo pa ako kakausapin?" nilingon niya ako na may blankong ekpresyon ng mukha."Candice, it's over."Hala ano daw? It's over? ano yung over? kami ba yung tinutukoy niya?"We're over. Candice I'm breaking up with you." natawa ako bigla sa mga pinagsasabi niya."Hubby naman eh! Hindi magandang biro yan! Miss na miss na miss na nga kita taposganyan ka pa mag joke?" babatukan ko talaga siya eh. Loko 'tong doraemon na 'to lakas ngtrip eh.Lumapit ako sakanya para yakapin siya pero tinulak niya ako."Tama na Candice. Tapos na tayo."Alam mo yung pakiramdam na ayaw mong maniwala sa sinasabi niya kasi kapagpinaniwalaan mo yun sobra kang masasaktan."Hindi ako nag bibiro, seryoso ako. Tapos na tayo.""Sabihin mo naman na magbibiro ka lang hubby? Nasasaktan na kasi ako eh." unti unti nalang pumapatak yung mga luha sa mata ko.Hindi na naman niya ako sinagot. Tumalikod siya sakin tska nag lakad palayo. Is this fvckingserious? Is this even real? Tapos na talaga kami ng ganon ganon na lang?!Hinabol ko siya. "Jeydon ano ba! Nasasaktan mo na talaga ako sa ginagawa mo na 'to!"Nagulat ako sa ginawa niya kasi tinulak na naman niya ako. This time sa sobrang lakas ngpagkakatulak niya sakin, napahiga ako sa sahig. Madaming mga tao yung nakatingin saminpero wala na akong pakialam."Why can't you just get it? We're over. I don't love you anymore. Stop following me."Sa sobrang pag iyak ko hindi na ko nakapag salita pa. Nakatingin lang ako sa likod ni Jeydonna unti unting lumalayo sakin. Tapos na? ayun na yun? ganon ganon na lang?Gusto kong tumayo, gusto ko siyang sundan at pigilan pero hindi ko kaya. Sa sobrang sakitparang nanghihina na yung buong katawan ko.Ang sakit, sobrang sakit.."Noona!"Minulat ko yung mata ko tapos nakita ko si Lucas. Isa lang pala yung panaginip. Isanapakasamang panaginip."Why are you crying?" kinapa ko yung mukha ko, may mga luha nga. "Tell me, what'swrong?" tinignan ko ni Lucas, alalang alala siya sakin."Lucas," hinawakan ko yung braso niya. "Wag na tayong bumalik sa Philippines. Dito na langtayo please. Ayoko munang bumalik dun.""Wae? Nanaginip ka ba ng masama? About the flight? Don't worry we're safe." niyakap niyako pero mas lalo lang akong naiyak. "Noona please stop crying. You're worrying me.""Lucas nanaginip kasi ako eh, nakipaghiwalay daw sakin ni Jeydon. Pinagtatabuyan niya ko,sinabi niyang hindi na niya ko mahal. Lucas natatakot ako.. baka kapag umuwi tayo,mangyari nga yun." hindi ko pa din napigilan yung sarili ko na umiyak. Kahit na panaginiplang yun, nasasaktan pa din ako. Paano pa kaya kapag nangyari na sa totoong buhay?"Shh.. tahan na. It's just dream. Tingin mo ba magagawa yun ni Jaydee sayo? He loves youso much kaya tahan na."Sana nga isa lang yung paniginip kasi kung mangyari man yun sa totoong buhay parang hindiko kakayanin."Tara na, aalis na yung plane natin."Inalalayan pa din ako ni Lucas papunta sa plane namin. Pag dating namin dun, pinatulog akoni Lucas para daw gumanda yung pakiramdam ko. Sinabi ko na lang sakanya na siya na langyung matulog. Parang ayoko ng matulog ulit, baka managinip na naman ako ng hindimaganda.Kung kanina bago kami umalis ng Korea excited na excited akong bumalik sa Philippinesngayon wala na akong maramdaman na excitement. Pakiramdam ko nga hindi na akomasaya. Bakit ang laki ng epekto sakin ng panaginip na yun?"Iniisip mo pa din ba yun?" gising na pala si Lucas. Lumulutang na naman kasi yung isip ko."Gigisingin pa lang sana kita kaso gising ka na pala. Andito na tayo." ngumiti lang sakin siLucas."Wag mo na isipin yun okey? He loves you." tama, mahal ako ni Jeydon. Mahal niya ako.Pagkababa namin ng plane dumeretso na kami palabas. Papalapit pa lang kami sa waitingarea nakikita ko na si Mama at Kuya Charles. Gumanda lalo si Mama, si Kuya naman masnag mukhang badass. Waaa!! kahit tatlong bwan pa lang nung dinalaw nila ako sa Korea,miss na miss ko na sila.Pero teka.. bakit wala si Jeydon?"Baby Girl!" lumapit agad sakin si mama tska niya ako niyakap ng sobrang higpit. "I miss youso much!" si mama talaga oh."I miss you too ma." hinanap ko sa paligid si Jeydon pero wala talaga siya eh. Asan kayayung abnormal na yun?"Hoy manang! ako hindi mo miss?" tss manang pa din talaga tawag niya sakin ah? hindi padin pala siya nag babago."Namiss kaya kita kuya! wala ng umeepal sakin dun eh! Hahaha!" lumapit din siya sakintapos ginulo gulo niya yung buhok ko. Pareho lang sila ni Lucas eh, magsama nga sila! haha."Na miss din kita little sister." ayiee miss niya din pala ako. Buti naman kung hindimagtatampo ako."Lucas salamat sa pagsama mo kay Candice mag bakasyon dito. Nako ang dami na namingutang na loob sayo." sabi ni mama."Tita Candy wala po yun. Basta para kay noona." hindi ko napigilan na mapangiti, salamatLucas."Buti ka pa nga Shawn sinamahan si Candice. Eh yun si Jeydon wala eh. Abnormal talagayun, alam naman na ngayon kayo darating pero hindi man lang siya pumunta."Wala pala talaga siya. Bigla akong kinabahan, naisip ko yung panaginip ko. Paano kapagmagkatotoo nga yung panaginip ko na makikipag hiwalay sakin si Jeydon? na hindi na niyaako mahal? Kasi kung importante ako sakanya dapat nandito siya di ba? Boyfriend ko siyaeh.Busy lang yun si Jeydon. Ikaw talaga Charles, pinag aalala mo lang lalo si noona." singit niLucas. Sana nga busy lang siya."Mabuti pa umuwi na tayo. Lucas sumabay ka na samin, may maliit kaming salo salo ako nahinanda sa bahay." buti na nga lang nakarinig ako ng pagkain eh, medyo sumaya ako.Habang nasa kotse kami, hindi ko pa din mapigilan na mapatingin sa cellphone ko.Yah! Jeydon! hindi ka pa din ba talaga mag paparamdam sakin? Pinag aalala mo na talagaako. Abnormal ka talagang pusa ka!*beep*From: Doraemon>Marky.[Now Playing: Terrified - Katharine McPhee]Isang bwan ko ng napapansin na palaging nagkikita at nag uusap si Jeydon at Kim. Kung anoman yung dahilan non, alam kong hindi yun maganda. Wala kahit ni isang nababanggit siJeydon samin about kay Kim. Kaya napag desisyonan ko na sundan silang dalawa. Gustokong malaman kung anong meron sa kanilang dalawa.Nasa tapat ako kanina ng bahay nila Kim, lumabas bigla yung kotse niya at tama yung hinalako. Kala Jeydon siya pupunta. Pumasok sa loob ng bahay nila Jaydee yung kotse niya.Naghintay lang ako ng ilang minuto sa labas. Nag isip isip ako. Eto na ba yung panahon parakomprontahin ko silang dalawa? Kahit ano pa yung ginagawa nila, mali na magkita at magusap pa sila. Paano na lang si Candice? Sigurado akong masasaktan siya kapag nalamanniya 'to.Palabas na ako ng kotse ko kaso may nakita akong babae sa tapat ng gate nila Jeydon.Nanlaki na lang yung mga mata ko sa sobrang gulat. Fvck! ngayon nga pala sila uuwi niShawn dito. Teka hindi din ba alam ni Jeydon yun?! Imposible naman.Nag uusap silang dalawa ni Sunny. Tinawagan ko agad si Jeydon para sabihin sakanya nanandito si Kim at Candice.["Yow!"] ang cool pa ng boses niya. Kung alam lang niya kung ano yung pwedeng mangyarikapag nag pangabot silang tatlo sa loob."Asan kang ugok ka ha?!" hindi ko na din napigilan yung emosyon ko.["Nandito ako sa kwarto ko, kasama ko si Kim."] kasama niya yung babaeng yun?!"Si Kim?! nahihibang ka na ba? bakit kasama mo siya ha?!" nababaliw na ba si Jaydee?"Alam mo bang nasa labas ng bahay niyo si Candice?!"["Alam ko, ako nag papunta sakanya."] gago pala siya eh. Alam niyang pupunta si Candicetapos kasama niya si Kim sa kwarto niya? ["Kie, wag ka nang maki alam samin pwede ba?Hayaan mo na akong mag handle neto."]"Ano bang sinasabi mong gago ka! Alam mo ba kung anong mararamdaman ni Candicekapag nakita niya kayo ni Kim na magkasama at dyan pa sa kwarto mo?!"["Wag ka nang maki alam dito."] magsasalita pa sana ako kasi binabaan niya ako. Shet! anobang iniisip mo Jeydon?Tinanaw ko si Candice pero wala na siya. Nasa loob na siguro siya ng mansion. T*nginatalaga! dapat mapigilan ko siya. Hindi niya dapat makita si Kim at Jeydon na magkasama.Tumakbo ako papasok kala Jeydon. Buti na lang kilala ako ng guard kaya pinapasok niyaagad ako. Tumakbo ako papunta sa kwarto ni Jeydon. Pagdating ko dun, huli na ako.Nakita ko si Candice na nakatayo sa tapat ng pintuan at umiiyak. Gago ka talaga Jeydon.Buiset ang bagal ko. Lumapit ako sakanya, nakita ko din sa loob sina Jeydon at Kim nanaghahalikan. What the hell?! ginawa nila 'to sa harap ni Candice?!Hinawakan ko na lang yung kamay ni Candice tska ko siya hinila palayo. Hindi niya dapat yunnakita.Nung malayo na kami, huminto na ko sa paghila sakanya. Umiiyak pa din siya. Sobrangnakaka awa siya. Alam kong sobra din siyang nasasaktan ngayon."Marky.."Kusa na lang sigurong gumalaw yung katawan ko. Hinila ko siya papalapit sakin taposniyakap ko siya."Marky makikipag hiwalay na sakin si Jeydon.. hihiwalayan na niya ko para kay Kim.. Markybakit.. ang sakit." umiiyak lang siya habang yakap yakap ko siya."Tahan na Candice..""Naghalikan pa sila sa harap ko, parang dinudurog yung puso ko. Ang sakit sakit non."Alam ko Candice, alam ko."Marky.. sabihin mo, hindi totoo yun di ba? Hindi totoo lahat ng yun di ba?" t*ngina talaga.Fvck you ka Jeydon."Candice magpakatatag ka." sa sinabi ko na yun, mas lalo siyang umiyak. Sa lakas ng iyakniya mararamdaman ko kung gaano siya nasasaktan."Ang sakit, sobrang sakit. Halos lahat na ng pagmamahal binigay ko sakanya na halos walang matira pa sakin tapos lolokohin niya ako?"Niyakap ko lang siya. Eto naman yung kaylangan niya eh. Kaylangan niya ng mag co-comfortsakanya. Kung pwede ko nga lang kunin yung sakit na nararamdaman niya ngayon, ginawako na."Taena sa sobrang sakit, napapamura na lang ako."Mararamdaman mo kung gaano siya nasasaktan sa pag iyak pa lang niya. Sobra siyangnasasaktan."Sabi niya mahal niya ako eh pero bakit niloko niya ako?"Humahagulgol na siya sa pag iyak. Ang sakit, ang sakit pag masdan na nasasaktan siya ngganito. Jeydon sana nakikita mo si Candice ngayon, sana nakikita mo kung gaano mo siyasinasaktan ngayon."Ang sakit eh.. ang sakit sakit."Nasasaktan ako puta. Ang sakit makita na nagkaka ganyan ka Candice."Hindi 'to kayang gawin sakin ni Jeydon, yung Jeydon na kilala ko. Hindi niya ko kayangsaktan. Hindi niya 'to gagawin sakin di ba Marky? Hindi ako sasaktan ni Jeydon.." sa sobranglakas ng pag iyak niya, boses lang niya yung nangigibabaw sa buong park."Candice.. tama na." alam kong mahal na mahal ka niya. Hindi ko lang talaga alam kunganong mangyayari ngayon. Pucha talaga! gusto kong intindihin si Jeydon pero hindi komapigilan na magalit sakanya. Gago ka Jeydon!"Tapos na ba lahat samin? ganon na lang ba yon?" hindi ko alam. Hindi ko talaga alam."May dahilan siya di ba? Meron di ba? Kasi kung wala, bakit pa niya sinabing mahal niya kokung gagaguhin lang pala niya ko."Alam kong may dahilan siya kung bakit niya 'to ginagawa kay Candice. Hindi ko lang alamkung ano yun. At natatakot akong alamin kasi baka mas lalo lang masaktan si Candice sadahilan ni Jeydon."Candice kung ano man yung mangyari sa inyo ni Jeydon. Andito lang ako, andito lang kamipara sayo. Kayanin mo.""Kaya ko bang wala siya sa buhay ko?"Hinarap ko siya sakin, hinawakan ko yung mukha niya. Pinahid ko yung mga luha sa mataniya."Kayanin mo.""Hindi eh.." huminto siya sa pagsasalita dahil sa sobrang pag iyak niya. "Hindi ko kaya.. anghirap eh..""Alam ko mahihirapan ka pero nandito lang naman ako. Pwede mo akong sandalan.""Salamat kasi nandyan ka Marky.." lumayo siya sakin. "Pero siguro kaylangan ko munamapag isa.."Naglakad siya palayo sakin. Gusto ko siyang pigilan kasi gusto kong samahan siya saganitong sitwasyon. Kaso siguro tama siya, kaylangan niyang mapag isip at mapag isa.Sa sobrang galit ko sinipa ko yung bato na nasa harapan ko. Sana hindi na lang niya nakitayon. Sana hindi na lang siya nasasaktan ng ganito. Sana na agapan ko lahat ng 'to.Nag simula na akong maglakad papunta kala Jeydon. Gago siya! anong karapatan niyangsaktan si Candice?! Bigyan niya ako ng sobrang ayos na paliwanag kung hindi baka hindi komapigilan yung sarili ko at makalimutan kong best friend ko siya.Malapit na ako sa bahay nila Jeydon nung nakita ko si Troy na nakasakay sa kotse niya."Kie! pupunta ka ba kala Jaydee? Malamang wala siya dyan. Ngayon dumating sila Candicetska Shawn galing Korea kaya nandun yun kala tanda." mabuti pa wag ko muna sabihin 'tokay Troy."Ah oo nga pala, sige mauna ka na doon. May pupuntahan lang ako." mas okey kung akolang muna yung haharap kay Jeydon. Sa aming tatlo, ako pa lang nakaka alam kung anongnangyari."Ah sige."Nung naka alis na si Troy, dumeretso na ako kala Jeydon. Hindi pa din nawawala yung galitko sakanya, sa ginawa niya."Sir Marky, ayaw po ni young master na may bisita ngayon." bungad sakin ni Sunny."Sunny kaylangan ko siyang kausapin." nag aalangan siya kung papapasukin niya ako saloob o hindi. "Matatanggihan mo ba ako?""Ay sir naman oh! Oo na nga eto na. Pasalamat ka crush kita dyan!" buti na lang talagamabait 'to si Sunny. "Basta po kayo na bahala ah? baka ako pagalitan ni young master eh.""Sagot kita." pinisil ko muna yung pisngi niya tska na ko dumeretso sa loob ng mansion nila.Dederetso na sana ako sa kwarto ni Jeydon pero narinig kong may tumutugtog ng gitara sakabilang kwarto. Nakita ko si Jeydon, nag yoyosi habang nag papatugtog ng gitara."Hindi ba sinabi ni Sunny sayo na ayoko ng bisita?" nilapag niya yung gitara sa gilid. Pinataydin niya yung sindi ng sigarilyo niya. "Ano bang kaylangan mo?"Lumapit agad ako kay Jeydon. Hindi ko na kayang pigilan yung galit ko. Kinuha ko yungkwelyo ng damit niya, tinayo ko siya."Anong kagaguhan 'tong ginagawa mo?!" inalis niya yung kamay ko sa damit niya."Kagaguhan na ba mag mahal?" seryoso yung mukha niya.Bumalik na sa dati si Jeydon. Yung Jeydon na walang paki alam sa iba. Yung Jeydon namaka sarili. Eto yung Jeydon na hindi ko gusto."Pag mamahal?! eh sinasaktan mo si Candice eh! Gago ka ba?" nababaliw na talaga siya."Bakit sino bang may sabi na si Candice yung tinutukoy ko? Hindi ko na siya mahal kasi siKim na yung mahal ko. Siya pa din pala yung mahal ko Kie."Sa sobrang galit ko sa narinig ko, sinuntok ko siya. I don't fvcking care kung masaktan siya.Bagay lang sakanya yan, hayop siya."Ipinaubaya ko sayo si Candice noon, kahit na gusto ko na din siya. Nag paraya ako parasayo! kasi best friend kita, kasi akala ko mamahalin mo ng totoo si Candice!" hindi pa akonakuntento, sinuntok ko pa ulit si Jeydon. "Gago ka! Isa kang malaking gago!"Tinulak niya ko palayo sakanya. Dumudugo na yung labi niya sa lakas ng suntok ko."Kahit ano pang sabihin mo, hindi na mababago yung isip ko. Si Kim talaga yung mahal ko,siya at hindi si Candice." Susuntukin ko sana ulit si Jeydon pero may nakauna na sakin."Eh gago ka pala eh! Si Kim pala mahal mo bakit pinaasa mo pa yung best friend ko!""Haha! Pag tutulungan niyo talaga ko? Sige! bugbugin niyo ko pero hindi pa din magbabagoyung isip ko." susuntukin na naman ni Troy si Jeydon pero sinuntok siya ni Jeydon. "Tigilanniyo na yan! Tigilan niyo na ako!""Jeydon ano ba! Hindi mo na ba talaga mahal si Candice?! Hindi ka ba nag aalala sakanya?Nasasaktan na siya sa ginagawa mo!" pinigilan ko si Troy na suntukin ulit si Jeydon."Alam kong nasasaktan siya, hindi ako tanga.""Alam mo pa lang hayop ka eh!" punyeta! nahihirapan na kong awatin silang dalawa.Pumunta punta pa kasi dito si Troy eh."Mas lalo lang siyang masasaktan kung ipagpapatuloy ko pa yung relasyon na puro na langkasinungalingan."Hindi ko na din napigilan yung sarili ko. "Dahil ba 'to sa daddy mo ha? O baka na blackmail kani Kim?!" natawa lang siya sa sinabi ko."Walang kinalaman si dad at si Kim dito. Ako yung may gusto nito. Sa aking desisyon 'to."wala akong naiintindihan sa sinasabi ni Jeydon. Kung wala silang kinalaman dito, bakit niya'to ginagawa?"Sigurado ka ba ha? Pwede mo naman sabihin samin eh! Kung may kinalaman sila dito--""Tama na Troy. Na realize ko lang na mas mahal ko pa din pala talaga si Kim. Oo minahal kodin si Candice pero mas nangingibabaw pa din yung pag mamahal ko kay Kim.""Ulitin mo nga! Mas mahal mo si Kim?! nahihibang ka na ba?!""Alam niyo naman kung gaano ko minahal si Kim dati di ba? Sinaktan niya ako kayanaghanap ako ng paraan para makalimutan ko yung sakit pinaramdam niya sakin. Nungnakilala ko si Candice, nakalimutan ko yung nararamdaman ko na yun kay Kim. Dahil dunminahal ko si Candice. Oo, minahal ko din si Candice pero nung bumalik na ulit si Kim untiunti kong na realize na siya pa din pala talaga yung mahal ko.""Ginawa mo lang palang panakip butas si Candice?! Anong klase ka Jeydon!" hindi ko nanapigilan si Troy. Hindi ko na din siya pipigilan pa.Sinuntok ng sinuntok ni Troy si Jeydon. Nakakapag taka lang, hindi gumaganti si Jeydon."Gago ka Jaydee!" duguan na yung mukha ni Jeydon kaya inawat ko na si Troy."Tama na Troy.""Ano masaya ka na Troy? Sige bugbugin mo pa ko. Anong akala niyo kayo lang nasasaktan?!Nasasaktan din ako!" tumawa ng malakas si Troy."Shut up! kung may nasasaktan man dito, si Candice yun at hindi ikaw." binitawan ko na din siTroy. "Eto tandaan mo Jeydon, simula ngayon hindi na tayo magkaibigan."Umalis na si Troy pero nag pasya akong mag stay."Ano pang kaylangan mo Kie?""Jeydon, alam kong mahal mo pa din si Candice." hindi siya tumingin sakin. Tumingin langsiya sa labas. "Kung ano man yang iniisip mo itigil mo na yan. Pareho lang kayongmasasaktan.""Tama na, ilang beses ko bang sasabihin sa inyo na si Kim na yung mahal ko at hindi na siCandice.""Ganon ganon na lang ba yun?" hindi na niya ako maloloko."Oo ganon na lang yun. Pwede ba Kie, kung gusto mo sayo na si Candice."Nginitian ko siya. Tinignan niya lang ako ng masama. Sige pag sisisihan mo lahat ng 'toJeydon. Makikita mo kung ano yung pinakawalan mo."Sinabi mo yan ah? Wala ng bawian."Chapter 3: Breaking up >>Candice.Apat na oras na akong naglalakad, kung saan ako papunta? hindi ko alam. Wala na ako sasarili ko dahil sa sobrang pag iisip ko sakanya. Kahit anong gawin ko, siya at siya lang yungnaiisip ko.Nabalot na lang ako ng kalungkutan nung napansin ko na nasa isang park na pala ako. Yungpark na palagi naming pinupuntahan. Yung park na nagpapa alala sakin ng madamingmasasayang alaala.Natigilan ako sa paglalakad dahil sa dalawang bata na nasa harap ko."Ice cream ko yan ah!""Pahingi lang Karl eh, ang damot mo naman.""Sige na nga, kiss mo muna ako?""Ayoko nga! behlat!" pagkatapos nun naghabulan na lang silang dalawa.Parang ako at si Jeydon lang. Napangiti ako pero unti unti din akong naiiyak. Naalala ko yungmga panahon na magkasama pa kami dito sa lugar na 'to."Jeydon bakit ganon? kapag iniisip kita, naiisip ko kung gaano kita kamahal." umupo ako sagilid ng basketball court. Pinatong ko sa mga tuhod ko yung ulo ko tska ko hinayaan yungsarili ko na umiyak. "Jeydon mahal na mahal kita eh.. mahal mo din naman ako di ba?"Hindi pa man niya tinatapos yung relasyon namin pero sobrang sakit na yung nararamdamanko. Paano na lang kapag mismong sa harap ko na niya tapusin ang lahat samin? Makakayako ba? Kaya ko bang mawala na siya sa buhay ko?Sana isa na lang ulit 'tong panaginip. Isang bangungot. Sana magising na ko kasi ayoko nadito.Tumunog bigla yung cellphone ko. Kinuha ko siya, nakatingin lang ako sa screen ng phoneko. Ang labo na ng paningin ko dahil sa mga luha sa mata ko. Nung nakita ko kung sino yungtumatawag sakin, mas lalo akong naiyak.Doraemon>Candice."Kuya Charles.." nakakatakot yung mukha niya. Alam na ba niya yung nangyari samin niJeydon? "Paano mo nalaman na nandito ako?""Sinabi na sakin lahat ni Troy. Pinuntahan kita kala Jeydon pero sabi ni Sunny umalis ka nadaw kasama mo si Shawn. Kaya naisipan ko na pumunta dito at tama nga ako dahil nanditoka." mahinahon lang mag salita si kuya pero mahahalata mo pa din na nag pipigil siya ng galitniya. Huminga muna siya ng malalim bago mag salita. "Sabihin mo, totoo ba lahat ng yon?Iniwan ka ba talaga niya para kay Kim?"Hindi ako makatingin kay kuya, hindi ko kayang mag sinungaling sakanya. Gusto kongsabihin yung totoo pero kilala ko siya, iba siya kung magalit."Candice, totoo ba?" sa tono ng boses niya nawawalan na siya ng pasensya. "Wag kang maglihim sakin kasi malalaman ko din naman yung totoo."Tumingin ako kay Lucas. Tumango siya sa akin, para bang sinasabi niya na sabihin ko yungtotoo. Tama si kuya, malalaman din naman niya ang lahat eh. "Oo kuya iniwan niya nga akopara kay Kim. Nakipag hiwalay na siya sa akin.""So totoo nga talaga, gago siya." ramdam na ramdam ko yung galit ni kuya Charles."Charles mag hunos dili ka lang." sabi ni Lucas. Pati din pala siya nararamdaman yung galitni kuya. Parang may itim na aura nang pumapalibot sakanya."Paano ako mag huhunos dili? Eh ginagago niya yung kapatid ko eh!""Kuya wag mong pairalin yung galit mo." sinubukan namin siyang pakalmahin pero hindi padin nawawala sakanya yung galit."Hindi niya pwedeng gawin sayo 'to." tumalikod siya samin pagkatapos naglakad siya palayo."Humanda siya sakin.""Kuya! anong gagawin mo?" hinabol ko si kuya para pigilan siya pero hindi niya ako pinansin."Noona we better follow him, come on." sinundan namin agad si Kuya pababa.Pumasok agad si kuya sa kotse niya. Kinuha ni Lucas yung kotse niya pagkatapos sinundannamin si kuya kala Jeydon. Kinakabahan ako sa pwedeng gawin ni kuya kay Jeydon.Ayokong magkasakitan silang dalawa.Siguro nahalata ni Lucas na nag aalala ako masyado kaya binilisan niya yung pag papatakbong kotse niya. Kahit anong bilis ng takbo ng kotse namin, nauna pa din samin si kuya.Pumasok kami agad sa loob ng mansion nila. Dumeretso kami sa kwarto niya, nagulat nalang kami ni Lucas nung nakita namin si Jeydon na nakahiga sa sahig. Hawak hawak ni kuyaCharles yung kwelyo ng damit ni Jeydon."Tama na Charles!" sigaw ni Kim habang inaawat niya si kuya."Gago ka Jeydon! Isa kang malaking gago! Nag tiwala ako sayo pero binigo mo ako! Damnyou!" sinuntok niya ng napakalakas si Jeydon.Lumapit agad kami ni Lucas para pigilan si kuya pero hindi siya nag papa awat."Sinong may sabi sayo na pwede mong saktan at lokohin yung kapatid ko?!" sinuntok nanaman niya si Jeydon. "Lalampahin kitang hayop ka!" sinuntok na naman niya si Jeydon."Charles tama na!" hindi niya pinansin si Lucas. Hindi pa din niya tinitigil yung pag suntok kayJeydon."Wag niyo akong pigilan!" bugbog na bugbog na yung mukha ni Jeydon sa mga suntok nikuya."Ano ba Charles?! tama na!" hindi din pinakinggan si Kim, sinuntok pa din niya si Jeydon."Hindi! bubugbugin ko muna 'tong hayop na 'to! Akala mo ba Jeydon ganon ganon na langyun?! sasaktan mo na lang basta si Candice?!" dumudugo na yung labi ni Jeydon, hindi dinnaman siya pumapalag sa bawat suntok ni kuya sakanya."Kuya.." hinawakan ko yung braso niya. "Tama na please." buti na lang huminto na siya."Wag mong sabihin sakin na ipagtatanggol mo 'tong lalaki na 'to Candice?!" yumuko ako,ayokong makita si Jeydon na nasasaktan. "Niloko at sinaktan ka niya!""Alam ko naman yun kuya eh, alam na alam ko kaso mahal ko pa din siya at ayoko siyangmakita na nasasaktan!" may mga luha na lang na tumulo galing sa mata ko."Candice naman eh! niloko ka niya, harap harapan na nga oh!" magsasalita sana ako kasosumingit bigla si Kim."Candice tumigil ka na! tigilan mo na si Jeydon. Hindi mo ba matanggap na wala na kayo?!Hindi ka na niya mahal kasi ako na yung mahal niya!""Hindi, mahal pa ako ni Jeydon at alam ko yun. Jeydon sabihin mo, mahal mo pa ako hindiba?" tinignan ko si Jeydon, umaasa ako na sasabihin niyang mahal pa niya ako. Hindi ko nanapigilan na umiyak kasi wala akong narinig na kahit ano. "Jeydon hindi mo na ba talaga akomahal?""Tigilan mo na yan! hindi ka na niya mahal tska hindi ka nga niya minahal eh.""Kim pwede ba tumahimik ka.""Sino ka para utusan ako Charles? umalis na kayo ng kapatid mo. Kahit ano pang gawin niyohindi na babalik si Jeydon kay Candice. Why can she just accept that? Is she thatdesperate?" hinawakan ko yung kamay ni kuya para mawala yung init ng ulo niya. Baka patisi Kim masaktan niya."Kung may desperada man sa inyong dalawa ng kapatid ko, ikaw yun. So better shut upbitch." pareho kami ni Kim na nagulat sa sinabi ni kuya. Hindi ko akalain na kaya niyangsabihin yun. Galit na nga talaga siya.Tumayo bigla si Jeydon, pinunasan niya yung dugo sa labi niya. Tumabi siya kay Kim,tinignan niya kami ng masama. "Wag na wag mong iinsultuhin yung girlfriend ko lalong lalo nasa harap ko."Sa sandaling yun parang may kung ano na tumusok sa puso ko. Ang sakit makita na ibangtao na yung pinagtatanggol niya ngayon. At ang din sakit pakinggan na yung tinatawag naniyang girlfriend eh hindi na ako."Gago ka! pagkatapos sa kapatid ko, babalik ka kay Kim! Ang kapal ng mukha mo! Hayopka!" sumugod ulit si kuya kay Jeydon.Sinuntok na naman ni kuya si Jeydon. "Kahit kelan hindi ko sinaktan yang kapatid ko! Taposgagaguhin mo lang ng ganito! T*ngina Jeydon! Tropa pa man din kita!" sa pagkakataon na 'to,gumanti na din ng suntok si Jeydon."Eh sa hindi ko na siya mahal eh! anong magagawa ko?! alangan naman na ipag pilitan koyung sarili ko sakanya!" lumapit kami ni Lucas kay kuya para awatin siya ganun din namanyung ginawa ni Kim kay Jeydon.Sobrang sama ng tingin ni kuya at Jeydon sa isa't-isa.Habang tinitignan ko si Jeydon sa mga mata niya, parang hindi na siya yung Jeydon nanakilala ko. Kung tignan niya si kuya parang wala siyang sino man na kinakatakutan. Ibangiba na siya sa dating Jeydon na nakilala ko. Bumalik na siya sa bad boy na Jeydon."Umalis na kayo at wag niyo na kaming guluhin ni Kim. Masaya na kami kaya pwede ba,patahimikin niyo na kami.""Jeydon--" hindi ako pinatapos ni kuya sa pagsasalita ko."Wag kang mag alala, hinding hindi ka na guguluhin ni Candice. Hindi na ako papayag nalalapit pa siya sayo." tinignan ako ni kuya. "Umalis na tayo." hinawakan ni kuya yung kamayko pagkatapos hinila niya ako palayo.Hindi ko maiwasan na lumingon para tignan si Jeydon. Yakap yakap siya ni Kim at mukhangang masaya talaga sila. Jeydon, tapos na ba talaga lahat satin?Hinila ako ni kuya hanggang sa kotse niya. "Shawn ako ng bahala kay Candice. Salamat sapagsama mo sakanya.""Sige, ingatan mo siya Charles. Noona, mauna na ako." tumango ako tska ngumiti kay Lucas."Everything will be alright."Umalis na si Lucas, tinignan ko si kuya."Pasok." nakakatakot talaga yung aura ni kuya ngayon. "Kaylangan nating mag usap."Sinunod ko si kuya, pumasok agad ako sa kotse niya. Nag drive siya pabalik sa bahay, sabuong byahe namin parang hindi ako makahinga. Sobrang bigat sa pakiramdam.Pumasok kami sa loob ng bahay pagkatapos sinundan ko lang siya. Pumunta kami sa kwartoko para mag usap. Natatakot ako sa mga sasabihin niya."Wag na wag ka nang lalapit kay Jeydon." ayan agad yung bungad sakin. "Ayokong makitana nag kikita at nag uusap pa kayo.""Pero kuya--""Candice!" napa atras ako bigla sa gulat ko. "Wag ka na ngang mag paka tanga! Niloko kaniya! Umaasa ka pa bang mahal ka pa din ni Jeydon? Hindi ka na niya mahal, si Kim na yungmahal niya!" pinigilan ko yung sarili ko. Gusto kong sigawan si kuya, gusto siyang sagutinpero kinalma ko yung sarili ko."Tama na kuya please lang.""Anong tama na? Hindi ka na niya mahal." tinakpan ko yung mga tenga ko. Ayokong marinigyung mga sasabibin niya. "Candice hindi ka na niya mahal!" hindi ko na talaga kaya."Oo na, oo na hindi na ako yung mahal niya! Wag niyo ka sakin ipamukha kasi alam ko na eh.Hindi na niya ako mahal at si Kim na yung mahal niya." nag simula na akong umiyak. "Tangana kung tanga pero mahal ko pa din siya.""Itigil mo na yan Candice.""Kung kaya lang pigilan ng puso ko yung nararamdaman ko para sakanya, ginawa ko na.Hirap na hirap na din naman ako eh." umupo ako sa kama ko, hinayaan ko lang yung sarili kona umiyak.Lumapit sakin si kuya, umupo siya sa tabi ko. "Sorry, nawala sa isip ko na kung meron mangsobrang nasasaktan at nahihirapan dito, ikaw yun.""Kuya hindi ko na alam yung gagawin ko eh..""Patawarin mo si kuya, wala akong nagawa para pigilan lahat ng 'to na mangyari. Wala kongkwentang kapatid sayo." hinawakan ko yung kamay niya."Kuya wag mong sabibin yan, ikaw yung pinaka the best na kapatid para sakin. Alam konaman na hindi mo gustong masaktan ako eh." pinunasan niya yung mga luha ko. "I knowyou just want what's best for me.""Candice, alam kong mahal mo pa din siya. Siguro matatagalan pa bago mawala yung pagmamahal mo sakanya pero dadating din yung panahon na makakalimutan mo siya. Hindi kitapipilitin na kalimutan siya ngayon dahil alam kong mahirap yun." hinawakan na naman nikuya yung kamay ko, tinignan ko siya. "Mangako ka sakin, ipangako mo na simula ngayonsusubukan mo ng kalimutan siya.""Kuya hindi ko kaya.." maisip ko pa lang, nahihirapan na ako. "Kuya gusto kong ipaglabanyung relasyon namin ni Jeydon.""Lahat pwede mong ipaglaban pero hindi lahat hindi mo pwedeng ipagpilitan."Napaisip ako sa sinabi ni kuya, wala na ba talaga kaming pag asa ni Jeydon? Hanggang ditona lang ba talaga kami?"Saan ba ako nag kulang kuya? Lahat naman ginawa ko para sakanya pero bakit iniwan padin niya ako?" hinila ako ni kuya palapit sakanya pagkatapos niyakap niya ako."May mga bagay na kahit anong higpit ng pagkakahawak mo, mawawala parin sa mgakamay mo.""Kuya ang sakit eh, kasi mahal ko pa din si Jeydon. Mahal ko pa din siya kahit sobrangsinasaktan niya na ako ngayon.""I know but you need to stop loving him." tinignan ako ni kuya ng mata sa mata. Panandaliankaming natahimik ni kuya.Is it really over?Kaylangan ko na nga sigurong simulan na kalimutan si Jeydon. Para san pa ba na ipag labanko siya? Malinaw na naman sakin na si Kim na talaga yung mahal niya at hindi na ako. Anopa bang laban ko? Mas mabuti pa na sumuko na lang ako..Tumingin ako kay kuya, I know this is what I need."Kuya, bigyan mo ako ng huling pag kakataon na makausap si Jeydon bukas." hindi siyamasaya sa desisyon ko. "Pagkatapos nun, kakalimutan ko na siya.""Sige pero pagkatapos nyan, ayoko na makikipag kita o makikipag usap ka pa kay Jeydon,Araso?" tumango ako sakanya. Ginulo gulo niya yung buhok ko. "I love you litte sis." niyakapako ni kuya ng napaka higpit. Hindi ko maiwasan na maiyak, maiyak sa tuwa. Sobrang swerteko na may isang Kuya Charles ako."I love you too kuya.." ngumiti siya sakin"And oh, another thing we're going back to Korea tommorrow.""Korea?!"Chapter 6: Goodbye to you >>"Korea? Bakit kaylangan natin pumunta ng Korea?" nagtatakang tanong ni mama."Kakadating pa lang ni Candice dito Charles, may problema ba kaya kaylangan na sa Koreana tayo mag stay?Lumapit siya kay mama, niyakap niya si mama na parang nag lalambing pa siya. "Magtiwalaka lang sakin mama.""Okey, I see. I trust you Charles, kung ano man yan alam kong yan yung makakabuti satin.""Thanks mama, I know this is the best for us." tinignan ako ni kuya Charles. Parang sinasabiniya na eto ang best para sa akin. "Candice nailabas mo na ba yung mga gamit mo sabagahe mo?""Hindi pa kuya, wala na akong dapat ihanda.""Ako ang dapat madaming ihanda. Nako baby sa Korea na lang tayo mag kwentuhan ah?Mag iimpake muna ako." nagmadali agad si mama na umakyat para mag impake ng gamitniya."Is this really the best for us? or just for me?" lumapit sakin si kuya pagkatapos hinawakanniya yung kamay ko."You need to forget him and the only way is to get away from him." ngumiti sakin si kuya.Yeah, maybe this is really the best for us.. best for me."Sana nga kuya eto na yung way para makalimutan ko siya, ang lumayo sakanya.""Sana nga, I want you to be happy Candice. Gawin mo na ang dapat mong gawin, magpaalam ka na sakanya. Alam mo na yung ibig kong sabihin." ngumiti ako sakanya. "Maagatayong aalis bukas.""Okey, aalis muna ako."Lumabas ako ng bahay. Kaylangan ko siyang puntahan. Naglakad ako papunta sa lugar kungnasaan siya, si papa.Lumapit agad ako sa puntod niya. Umupo ako, "Hi Appa. I missed you."Pinatong ko sa mga tuhod ko yung ulo ko. "Appa sana nandito ka. Sana kasama kita ngayon,I need you right now." niyakap ko yung tuhod ko gamit yung dalawang kamay ko. "Sigurokung nandito ka, hindi mo hahayaan na masaktan ako ng ganito. Baby girl mo kasi ako 'diba?"Papa kung nandito ka lang sana, hindi siguro ako malulugkot ng ganito. Lahat ginagawa mopara hindi ako malungkot 'di ba? Ayaw mo na may nananakit sakin 'di ba? Ayaw mo naumiiyak at nasasaktan ako..Nag isip isip ako, kung nandito kaya si papa, ano kayang sasabihin niya sakin? Sapagkakakilala ko sa kanya, gagawin niya yung alam niyang tama.Kinuha ko yung cellphone ko. Eto na yung tamang panahon Candice. Eto yung dapat monggawin.Kinuha ko yung phone ko, tinawagan ko siya, si Jeydon.[NP: Strangers again - Migz Halleco (play it for better reading)Unti unting bumubilis yung tibok ng puso ko sa bawat pag ring ng phone.["Hello?"] Hindi ako makapagsalita. Bigla akong nawalan ng sasabihin. Ang lakas pa dintalaga ng epekto sakin ni Jeydon.Jeydon, paano ba kita makakalimutan? Ngayon pa lang hirap na hirap na ako.["Hello? Sino ba 'to?"] Hindi niya ata alam na ako to. Mukhang binura niya na yung numberko.Ako 'to Jeydon, si Candice. Alam kong hindi mo na ako mahal pero wag mo naman akongkalimutan oh? Minsan din naman akong naging parte ng buhay mo, hindi ba?["Ano ba?! Sino ba 'to?!"]"Ah.. Jeydon.." naiiyak ako pero pinipigilan ko lang yung sarili ko. Ayokong marinig niya naumiiyak ako. Ayoko. "Pwede ba tayong mag usap?"["Hindi pa ba malinaw lahat sayo? tapos na tayo."]Tinakpan ko yung bibig ko pagkatapos napapikit na lang sa sobrang sakit. Hindi ko na kasinapigilan yung pag iyak ko. Ang sakit, ang sakit marinig galing sakanya na tapos na kami.["Ano pa bang kaylangan mo?!"]Ikaw.. ikaw yung kaylangan ko."Please.. this will be the last.. please Jeydon.. hihintayin kita sa park.."Binaba ko na agad yung phone ko. Napaupo na lang ako, hinayaan ko na yung sarili ko naumiyak. Gusto kong umiyak ng umiyak dahil gusto ko ng ubusin lahat ng luha na pwedengmailabas ng mata ko. Sobrang bigat na sa dibdib. Ang sakit sakit na eh.Tumayo ako, kahit nanghihina ako naglakad ako palabas dala yung box na pinaglagayan kong lahat ng alala ko kay Jeydon. Kaylangan ko nang tapusin kung anong meron samin. Mali,matagal na pa lang tapos ang lahat para kay Jeydon. Ako lang naman yung tanga naumaasang mababalik pa sa dati ang lahat na parang walang kung ano mang nangyari.Hinintay ko siya, hinintay ko siya kahit na hindi ako sigurado na pupunta siya.Tinignan ko yung paligid ng park, dati yung lugar na 'to punong puno ng masasayang alala."Ah asaran pala ah?" Sinamaan niya ko ng tingin. Tumayo siya sa may swing tapos kinilitiniya ko."Jeydon! Wag nakikiliti ako!" hindi pa din siya tumitigil."Haha! ayoko nga! kiss mo muna ko!" hinawakan ko yung kamay niya kaso ang lakas niya,matumba tuloy kaming dalawa sa sahig."Hoy pusa ang bigat mo!" nakapatong na naman siya sakin."May boobs ka din pala." nanlaki agad yung mata ko. Waaaa! tinulak ko siya ng malakas."Manyak!""Hahaha! Joke lang. Bakit namumula ka?" hinawakan ko yung pisngi ko, nag iinit nga. Kasinaman tong pusa na to eh."Eh kung ano ano kasing sinasabi mo.." hindi ako maka tingin sakanya baka kasi namumulapa din yung pisngi ko.Biglang may nag bell. Napalingon kaming pareho, si mamang nag titinda ng ice cream.Nagkatinginan kaming dalawa."Sabi mo araw araw mo ko ililibre ng ice cream dito di ba?" ngumiti ako sakanya."Bakit pag sa ice cream na aalala mo?"Tumayo siya tapos kinuha niya yung kamay ko para makatayo din ako tapos pumunta kamikay mamang nag titinda ng ice cream. Bumili siya ng dalawang malaking ice cream taposumupo kami sa may bench sa tapat ng playground."Ice cream, ice cream."Bigla akong bumalik sa realidad nung narinig ko si manong na nag titinda ng ice cream."Miss beautiful, bakit malungkot ka? Eto oh ice cream para naman sumaya ka. Libre na yan."nung inabot niya yung ice cream sakin, mas lalo lang akong naiyak. Ang daming alala sakinng ice cream, eto kasi yung paborito naming kainin ni Jeydon. "Teka, anong problema?"Pinunasan ko yung mata ko, kinuha ko sakanya yung ice cream. "Salamat po, may naalalalang kasi ako eh.""Wag mo ng isipin yun, mahal ka nun." ngumiti siya pagkatapos umalis na siya.Tinitigan ko yung ice cream na hawak ko. Mahal niya ako?Mahal pa nga ba ako ni Jeydon?"Ipangako mo sakin, sakin ka lang." hindi pa din niya inaalis yung tingin niya sakin,hinawakan niya yung mukha ko."Pangako." hinawakan ko yung kamay niyang naka hawak sa kamay ko. Ngumiti akosakanya, ganun din siya."Ako'y sayo.. at ikay sakin lamang.." kinanta niya yun, kinanta niya habang nakatitig siyasakin."Pangako yan ah?""Pinky swear?" nag pinky swear kaming dalawa. Then he sealed it with a kiss. A kiss on thelips in the moonlight.Jeydon, tinupad ko naman yung pangako ko sayo pero bakit ikaw hindi mo tinupad yungpangako mo sakin.. ang daya mo naman.Kung dati punong puno ng masasayang alala yung lugar na 'to, ngayon puro malukungkot naalala na yung naiisip ko. Malungkot kasi lahat ng mga masayang alala namin dito, mananatilina lang isang alala na kahit kaylan hindi na namin pwedeng gawin ulit na magkasama. Hindina dahil iniwan na niya ako.."Candice.." nabinatawan ko yung ice cream na hawak hawak ko. May mga luha na sa matako na nagbabadyang tumulo.Nilingon ko siya."Jeydon.." kung tignan pa din niya ako, parang wala akong kwenta sakanya. "Dumating ka.."Lumapit siya sa akin. Pareho kaming naka tingin sa mata ng isa't isa. Wala akong makitangpagmamahal sa mga mata niya. Hindi siya yung mata ni Jeydon na para bang tinatawag ka,yung punong puno ng buhay."Ano pa bang kaylangan kong gawin ko para tigilan mo na ako?"Yumuko ako, kahit anong pigil ko sa sarili ko na wag umiyak, hindi ko pala kaya. Pagod naako, pagod na pagod na akong lumaban."Ang luha pala parang pawis, di man siya parehong galing sa mata mo pero parehongtumutulo kapag pagod ka na.""Candice, wag mo ng pahirapan yung sarili mo." hinawakan ko yung kamay niya."Hindi mo na ba talaga ako mahal?" tinignan ko siya sa mata niya. "Jeydon, mahal na mahalpa din kita eh." inalis niya yung kamay ko sa kamay niya."Itigil mo na yan! Wag mo na akong mahalin pa Candice!" hinawakan ko ulit yung kamay niya."Ang daming dahilan para hindi kita mahalin pero my isang dahilan kung bakit hindi komagawa, hindi ko magawa kasi mahal kita."Mahal na mahal kita Jeydon.."Tama na, itigil mo na yan. Forget about me! Kalimutan mo na ako." mas hinigpitan ko yungpagkakahawak ko sa kamay ni Jeydon."Ayoko.. Jeydon ayoko.. ayokong kalimutan ka.. hindi ko kaya eh..""Gaano ba kahirap para sayo na kalimutan ako?" tinignan ko ulit siya sa mata niya."Parang inaalala ko yung pangalan ng isang tao na kahit kaylan hindi ko naman nakilala.Ganyan, ganyan kahirap ang kalimutan ka.""Kaya mong kalimutan ako, ako nakalimutan na kita." kusa na lang bumitaw yung kamay kosa pagkakahawak sa kamay niya. "Nakalimutan ko na lahat ng nararamdaman ko sayo.""Kung sasaktan mo ako ng ganito sana man lang hinanda mo ako. Ngayon hindi ko na alamkung anong gagawin ko. Hindi ko alam kung saan ulit ako mag sisimula." kahit anong pagpunas yung gawin ko sa mukha ko, hindi pa din niya maalis yung mga luhang sunod sunodna tumutulo galing sa mata ko. "I'm still the girl you loved but now you're the man i don't reallyknow anymore.""Dahil wala na siya, wala na yung Jeydon na mahal ka.""Ibalik mo siya," lumuhod ako sa harap niya. "Ibalik mo naman si Jeydon. Si Jeydon na mahalna mahal ako. Si Jeydon na laging nandyan para sakin. Si Jeydon na hindi ako hahayaangmasaktan ng ganito. Si Jeydon, yung prince charming ko.. yung abnormal na pusang robot..ibalik mo siya sakin."Hinawakan niya ako para itayo pero hindi ako tumayo. "Tama na, tapos na eh. Wag ka ngmagpaka tanga."Pumasok sa isip ko yung sinabi ni kuya Charles. Lahat pwedeng mong ipaglaban pero hindilahat pwede mong ipagpilitan.Candice tapos na.."Sige tatanggapin ko nang tapos na tayo.. pero bakit? bakit Jeydon? bakit mo 'to ginawasakin? parang awa mo na naman oh, bigyan mo ako ng dahilan.." nakaluhod pa din ako saharap niya, nakatingin ako sa sahig. "Alam mo ba kung gaano kasakit iwan ng taong mahalmo ng walang dahilan?""Na realize ko lang na si Kim pala talaga yung mahal ko. Siya at hindi ikaw. Sapat nasigurong dahilan yun sayo?"Candice tama na, tama na. Wag mo ng pahirapan yung sarili mo. Tapos na eh, tapos natapos na."Oo sapat na." tumayo ako, ngumiti ako sakanya habang hindi pa din tumitigil yung mata kosa pag iyak. "May isang bagay na lang akong hiling sayo.."Lumapit ako sakanya.Tumingin ako ng deretso sa mata niya. "Sabihin mo sa harap ko na hindi mo na ako mahal.Sabihin mong hindi mo na ako mahal."Sabihin mo, mahal mo pa din ako. Jeydon hindi kita isusuko, ipaglalaban kita basta sabihinmo lang na mahal mo pa din ako.."Hindi.. hindi na.. hindi na kita mahal."Hanggang sa kahuli hulihan, binigo mo ako Jeydon."Mahal pa kita ngayon pero eto yung tandaan mo, dadating din yung panahon na titingin akodyan sa mga mata mo. Sa panahon na yun, wala na akong kahit na ano pang nararamdamanpara sayo."Tinalikuran ko na siya, iniwan ko sa harap niya yung box na dala ko pagkatapos naglakad naako palayo. Tatalikuran ko na lahat ng kung anong meron satin Jeydon.Dito namin sinimulan yung pagmamahalan na meron kami noon."Hoy pusa ano to ha?""Dyan ka lang ah?" Umalis siya saglit, pagkabalik niya may dala dala siyang gitara.Nakatayo lang siya sa harap ko. Bigla siyang nag gitara. Sa unang tunog pa lang ng gitaraalam ko na yung kakantahin niya.."Ikaw na ang may sabi, na ako'y mahal mo rinAt sinabi mong ang pag-ibig mo'y di magbabagoNgunit bakit sa tuwing ako'y lumalapit ika'y lumalayo?Puso'y laging nasasaktan pag may kasama kang iba"Habang kumakanta siya naka tingin lang siya sakin. Seryoso yung tingin niya sakin. Bumilisyung tibok ng puso ko."Di ba nila alam, tayo'y nagsumpaan?Na ako'y sa 'yo at ika'y akin lamang.."Hininto niya yung pagtugtog ng gitara niya, nilapag niya sa sahig yung gitara tapos lumapitsiya sakin. Nagulat ako nung bigla siyang lumuhod sa harapan ko."Hoy aso!" ngumiti siya sakin."Oh bakit?""Ngayon na wala na kong fiancee.. ngayon na malaya na ko.. uhmm ano.." hindi siya makatingin sakin parang kinakabahan pa siya."Ano yun?" hinawakan niya yung dalawang kamay ko."Can you be my Girlfriend?""Ha? pero..." ano bang sinasabi niya? di ba sabi ni Kuya Charles hindi ba daw pwede?"Nag paalam na ko sa Mama mo, pati kay Charles at pumayag na sila. Sagot mo na langhinihintay ko." hindi pa din ako makapaniwala sa mga sinasabi niya, nag paalam na siya?kelan yun? wala man lang akong ka alam alam. "Nangangawit na ko ah?""Oo Jeydon, girlfriend mo na ko."Nakakatawa lang na dito din pala matatapos yung lahat.It's unbelievable how fast fast people can change. One day, you mean everything. the nextday, it's like you don't exist to them anymore.Goodbye Jeydon...Chapter 7: Half brother >>Troy."Ano ba 'tong report mo sakin Troy? Do you think it's enough?" pumikit ako, ayokong magalit."This is stupid!""Mike, don't be so hard to our son. He's doing everything that he can to manage ourbusiness.""Everything?! bakit eto lang yung kinita ng mga bars natin this past two weeks?!" biglang naginit yung buong katawan ko. Ayan lang?! I've worked so hard for that! I've even sacrifice thetime that I should be with Tiffany. "Mabuti pa yung kuya niya.""Wag mong ikompara yang bastardo mo sa anak natin! Wala ka nang ibang nakikita kunghindi si Travis!" eto na naman kami. Sawang sawa na ako. It's better if I just leave."Excuse me, I have to go." bago pa ako makaalis pinigilan ako ni dad."Where do you think you're going Troy?!" hindi ko na kayang pigilan pa yung galit ko, galit kosakanya. "Nag uusap pa tayo.""Dad, sawang sawa na akong kinukumpara niyo ako kay Travis. Alam ko nang siya yungmagaling para sa inyo, hindi ako. Hindi mo na kaylangan ipamukha sakin yun." tumayo siya,parang gusto niya akong suntukin pero pinigilan lang siya ni mom. "Sige dad suntukin niyoko.""Go son, ako nang kakausap sa dad mo." naglakad na ako palabas ng office ni dad.Pagkasarang pagkasara ko pa lang ng pintuan, narinig ko na agad yung boses ni dad."Useless kid."Parang gusto kong sumabog sa galit. Hindi pa ba sapat sakanya yung sakripisyong ginagawako para sa business namin? Halos lahat na ng oras ko nakatuon dun. Ano pa bang gustoniya?! Kahit naman ata anong gawin ko, si Travis pa din yung mas magaling para sakanya.Lecheng buhay talaga.Dumeretso ako sa kwarto ni Tammy. Baka mawala pa yung inis ko kapag nakausap ko siya."Tammy?" binuksan ko yung pintuan ng kwarto niya. "Hoy Tamara?""Hahaha!" aba bakit tumatawa yung babaeng 'to? Sinong kausap nito? "Nakakatawa namanyun kuya!" wag mong sabihin na..Si Travis?! bakit siya nandito? Akala ko nasa US siya. Ano na naman bang binabalak niya atnandito siya?"Ay ayan na pala si kuya Troy eh!" lumapit sakin si Tammy pagkatapos hinila niya akopapasok sa kwarto niya. "Kuya, kakauwi lang ni kuya Travis ngayon.""What's up bro?" what's up niya mukha niya. Akala ba niya magkabati kami? Asa pa! "I thinkyou're not in a good mood huh?""Shut up Travis." nakaka init ng ulo yung pag mumukha niya."Kelan mo ba ako tatawaging kuya? Remember I'm three years older than you. You shouldatleast give me some respect." Sa tono pa lang ng boses niya parang nang aasar pa siya."Respect be gets respect and sorry bro you're not even qualified to be respected."Tinignan niya ako ng masama, tinignan ko din siya ng masana. Akala ba niya mag papataloako sakanya? Mag kamukha nga kami pero sa dating pa lang at appeal lamang na lamang naako. Kaya wag niyo akong aangasan."Stop that," pumagitan samin si Tammy. "Wag nga kayo mag away.""Hindi ako nag simula nito lil sis." Sus sinong nagsabi sakanya na pwede niyang tawagin siTammy na little sis? Ako lang pwede tumawag sakanya ng ganon."Hayaan mo na kuya Travis, baka kasi napagalitan ni dad. Wag mo na isipin yan kuya,ganyan talaga si kuya Troy." tinignan ko ng masama si Tammy.Ah ganon? Mas kampi ka pala sa Travis na yan. Bahala kayo! mag sama kayong dalawa.Leche naman.Sinara ko ng malakas yung pintuan. Dumeretso na lang ako sa kwarto ko. Pagkapasok napagkapasok ko pa lang humiga na agad ako sa kama ko. Buiset na araw 'to! Papanget akonito eh. Sayang kagwapuhan ko kapag nagkataon."Kuya?" tss ngayon kakausapin niya ako? Magsama sila ng Travis na yun. "Uy kuya Troy!buksan mo yung pinto!""Walang tao dito." bahala ka sa buhay mo Tammy, magsama kayo ni Travis."Walang tao? kaya pala may sumasagot sakin ah! Kuya naman eh!" tsk. Nakakairita naman.Pagbubuksan ko na nga lang siya ng pintuan."Ano ba yun ha?!" tinarayan niya agad ako. Psh! akala niya madadaan niya ako sa katarayanniyang yan? Wala ako sa mood ah. "Ano pang ginagawa mo dito? andyan naman yung kuyaTravis mo 'di ba?" tumawa siya bigla. Lakas ng topak ni Tammy."Selos ka ba kuya? Alam mo naman na mas love kita eh." tinalikuran ko siya. Mas love niyako? Kaya pala kamping kampi siya dun sa lalaking yun. "Bakit ba kasi galit na galit ka kaykuya Travis?""Dahil ka agaw ko siya sa lahat." pinalo niya ako."Hindi totoo yan, hindi niya ako ka agaw sayo, si mom tska si Tiffany. Kuya naman, nega kaeh noh?" hindi ko siya pinansin."Oo hindi niya kayo ka agaw sa akin pero kay dad, OO."Kinuha ko yung coat ko, mas mabuti pang uminom na lang ako.Pinigilan naman ako ni Tammy. "San ka na naman pupunta?""I'm gonna drink, I need to drink." dere-deretso lang ako. Hindi ko siya pinansin, hindi na dinnaman niya ako pinigilan.Sumakay agad ako sa kotse ko. Pinaharurot ko siya papunta sa bar ko. Sa bar na pinaghirapan ko."Good evening po sir Troy." bati agad sakin ng bouncer namin."Andun ako sa VIP area, dalhan niyo ako ng alak dun. Walang iistorbo sakin na kahit sino,naiintindihan mo?""Yes boss."Pumunta ako sa VIP area ng bar. Kaylangan kong uminom. Sobrang badtrip ako. Badtrip akokay dad at sa magaling niyang anak. Buiset kasi, bumalik balik pa yung Travis na yun.Masaya naman yung buhay namin kahit wala siya."Bakit kasi bumalik ka pa?"Simula bata ako, nakikipag kumpitensya na ako kay Travis. Noong una maayos pa yungsamahan namin. Nasira lang lahat yun nung anim na taon pa lang ako. Tinuturing ko siyangkuya, kakampi pero ilusyon lang pala lahat ng yon.FlashbackNaghahabulan kami ni Kuya Travis sa office ni dad. Palagi namin 'tong ginagawa lalo nakapag wala si daddy. Strict kasi siya at ayaw na ayaw niya na naglalaro kami. Ang sabi niyasamin kaylangan daw mag aral lang kami ng mag aral para paglaki namin, alam namin kungpaano papatakbuhin yung business namin."Troy andito ako!" tumakbo ako papalapit kay kuya. Sa sobrang bilis ko tumakbo, nabanggako yung vase ni dad. Sobrang bilis ng pangyayari kaya hindi ko napigilan na mabasag yungvase. Yung pinakamamahal na vase ni dad. Yun kasi yung regalo sakanya ni Granpa, angnag iisang alaala ni Granpa kay dad. "Kuya Travis! anong gagawin ko?"Lumapit niya sakin. "Wag kang mag alala, ako na ang aako niyan. Ako ng bahala sayo.Sabihin mo kay dad ako yung nakabasag."Ngumiti ako, sobrang saya ko kasi hindi ako kapapagalitan ni daddy. Ang bait talaga ni kuyaTravis.Lumipas na yung araw, dinner na kaya nandito na din si daddy. Nawala na yung kaba nanararamdaman ko dahil sa sinabi sakin ni kuya."Tracy, sino kay Travis at Troy ang nakabasag sa vase ni papa?!" yan agad yung bungad niyasa amin pagkadating niya."I don't know. Troy baby, ikaw ba?" napatingin ako kay dad, galit na galit siya. Napatingin akokay kuya Travis. Sabi niya siya daw ang ituro ko."Hindi po ako, si kuya Travis po yun dad.""Travis?! Ikaw? alam mo bang ikaw ang inaasahan ko sa inyong dalawa ni Troy tapos ganitoyung gagawin mo? How many times I've told you na wag na wag kayong mag lalaro sa officeko?" napalunok si kuya."Dad, hindi po ako. Si Troy yung nakabasag. Hindi ko alam kung bakit ako yung tinuturoniya." tinignan ako ni kuta Travis. Bakit ganon? naka ngiti siya habang naka tingin sakin."Troy, mag sabi ka ng totoo." hindi ko naman talaga kayang mag sinungaling. Yun langnaman kasi yung sinabi sakin ni Kuya Travis."Sorry daddy, ako nga yung nakabasag, sasabihin ko naman po talaga na ako yun pero--""Shut up! Tama nga talaga ako, wala akong maasahan sayo. Useless kid." umalis siya."Troy don't mind that, okey?" Hinabol agad ni mommy si dad. Naiwan kaming dalawa ni KuyaTravis dito."Kuya bakit mo ginawa mo yun?"Tumayo siya, lumapit siya sa akin at tinulak niya ako kaya napahiga ako sa sahig. "Kuya bakitka ganyan?""Inagaw niyo lahat samin ng mama ko. Ikaw, si Tammy at yang malandi mong nanay.""Kuya Travis akala ko ba magkakampi tayo?" tumawa siya ng malakas."Eto ang tandaan mo, kaaway mo ako at hindi kakampi."Iniwan niya akong naka tanga dun. Simula noon hindi na ako kaylan man nagustuhan nidaddy. At simula din noon, kinamuhian ko na si kuya, si Travis.End of flashbackMatagal ko nang pinapatunayan kay dad yung sarili ko. Para kay dad isa lang akong failure.Wala siyang ibang nakikita kung hindi si Travis, yung anak niya sa una niyang asawa. Oo,kabit lang si mom, anak lang dapat ako sa labas pero nung namatay yung mom ni Travis nagpakasal ni mom at dad. Siguro dun din niya nakuha yung galit na meron siya sa akin.Naiintindihan ko yun pero madumi siya gumalaw. Traydor siya.Kumatok yung waiter, pagkatapos nilapag niya yung isang boteng alak.Uminom agad ako. Ang sarap sa pakiramdam na unti unting dumadaloy sa lalamunan koyung alak na 'to. Parang nawawala lahat ng inis at galit na nararamdaman ko. Matagal tagalna din akong hindi umiinom. Nakakatawa nga na yung sariling may ari ng bar, hindi umiinom.I even stop checking on girls. Lahat naman yun dahil kay Tiffany. Kay Tiffany..What the?!Oo nga pala, magkikita dapat kami ngayon. Inubos ko agad yung isang boteng alakpagkatapos tinawagan ko siya, pagkasagot na pagkasagot pa lang niya narinig ko na agadyung ingay.["Boo?"] ang ingay pa din."Boo asan ka? bakit ang ingay?"["Pinuntahan kita sa VIP area kaso ayaw nila ako papasukin, ayaw mo daw pa istorbo eh.Andito pa din ako sa bar mo."] shet naman, sinabi ko na sakanya na wag siyang pupunta ditoeh."Nasan ka? pupuntahan kita."["Nasa entrance ako boo."]"Dyan ka lang ah? papunta na ako." lumabas agad ako ng VIP area. Bago ko puntahan siTiffany, kinausap ko muna yung bouncer namin."Bakit hindi niyo pinapasok si Tiffany kanina?" napakamot ulo na lang siya."Boss sabi niyo kasi ayaw niyo pa istorbo kahit kanino." Sabagay sinabi ko nga naman yun."Sensya na po boss.""Sa susunod alam niyo na gagawin niyo. Hindi iba si Tiffany sakin, okey?" tumango siya saakin.Pinuntahan ko na si Tiffany. Ayokong nandito siya, madaming lalaki dito na pwede siyangpormahan. Kahit tignan siya ng iba ayoko. Gusto ko sakin lang siya, akin lang."Boo!" pagkalingon ko niyakap agad ako ni Tiffany. "I miss you." bigla siyang sumimangot.Pakiramdam ko sobrang tagal namin na hindi nagkita. Hindi ko napigilan yung sarili ko nahalikan siya."I miss you too." namumula yung pisngi niya. Ang cute niya talaga kapag nag blush siya."Bakit ka pala uminom ha? Akala ko hindi ka na umiinom? May problema ka ba?""Dad's just annoying me and I just missed you so bad boo." niyakap ko ulit siya. I hugged hertight. "Sorry kung hindi ko agad na alala yung date natin ngayon.""Hehe okey lang kaya nga ako na lang pumunta sa bahay niyo nag pahatid lang ako sa drivernamin kaso sabi ni Tammy nandito ka daw sa bar.""Kasama mo ba si Tammy? bawal siya dito.""Ah hindi, hindi siya yung kasama ko." may kasama siya? at sino naman? Sana hindi yunginiisip ko. "Kasama ko si..""Ako, ako yung kasama niya."Are you fvcking kidding me?! Si Travis? ang taong ka agaw ko sa lahat.Hinila ko papalapit sakin si Tiffany. Sa tingin pa lang ni Travis kay Tiffany alam ko nang maygusto din siya sa girlfriend ko. Gago pala siya, may balak pa siyang agawin pati yungbabaeng pinakamamahal ko. Mag kakapatayan muna kami. 'Boo, pumasok ka na sa kotseko.""May problema ba boo?""Just go." sinunod naman niya ako. Naiwan kaming dalawa ni Travis sa bar."Threatened huh? Ganon ba kalakas yung presence ko?" anong bang pinag sasabi niya?!nag papatawa ba siya?"Oo gwapo ka pero hindi ka pa din si Troy Mendoza kaya wag kang umasta na heartthrobka.""Tignan natin, isang araw magigising ka na lang, sakin na si Tiffany." nilapitan ko siya, kinuhako yung kwelyo ng damit niya. gustong gusto ko na siyang suntukin."Subukan mo lang, ako yung makakalaban mo."Tinanggal niya yung kamay ko sa damit niya. "Just do it bro, but remeber this. She'll be minein three months."Chapter 8: Queen bee's plan >>Candice."All flight going to Korea is now boarding."Tumayo ako dala dala yung bagahe ko. Aalis na talaga kami, hindi na ako nag paalam pa saiba. Gusto ko sana silang makita lalo na yung dalawa kong best friend, si Troy at Tiffany peronakapag decide na ko. Hindi na ako mag papaalam sakanila. Hindi na muna akomagpapakita sakanila hangga't ganito ako. Babalikan ko silang lahat kapag nakalimutan kona si Jeydon, kapag buo na ulit ako. Kapag kaya ko na ulit humarap sakanila bilang Candicena nakilala nila. Yung masaya at puno ng pagmamahal, hindi yung Candice ngayon napunong puno ng sakit at puot."Candice, let's go?" ngumiti sakin si kuya.Sumunod lang ako sakanila ni mama. Sa totoo lang kahit nakangiti pa ngayon si kuya, alamkong malugkot siya. Malungkot siya kasi iiwan niya dito si ate Serina. Siguro kung hindi dahilsakin hindi aalis si kuya. Hindi sila magkakalayo ni Ate Serina."Kung ano man yang nasa isip mo, alisin mo na. Babalik tayong Korea para makalimutan moang lahat at para makapag simula ka ulit." tinignan ko siya.Palagi na lang bang ako yung iniintindi at iniisip nila? Sawang sawa na ako na palagi na langako yung kaylangang intindihin. Palaging ako yung iniisip nila bago mga yung sarili nila. Parabang napakahina ko, napaka wala kong kwenta."Kuya you don't have to go. Mag stay kayo ni mama dito." nanlaki yung mata ni kuya sasinabi ko. "Mag isa akong aalis.""Candice you can't decide on this!""Alam kong mas matanda kayo sakin ni mama pero hindi naman ibig sabihin kayo lang maykarapatang mag desisyon sa lahat ng bagay." natigilan siya sa sinabi ko. "Kuya please, kahitngayon lang ako naman yung sundin mo. Ako naman yung pakinggan niyo.""Hindi Candice bata ka pa kaya kami yung sundin mo, mas alam namin kung ano yung tama.""Kuya hayaan mo na ako dun, hayaan mo na akong pumunta sa Korea na mag isa.""Candice naman!" magsasalita pa sana si kuya pero dumating si mama."Charles, Candice is already nineteen. She's not a baby anymore. Let her decide on herown." Sa itsura pa lang ni kuya mukhang ayaw niya pa din pumayag. "She's with yaya Linda.Walang mangyayari na masama sakanya.""Mama, she's sad and depressed. She needs us there. I can't let her go alone."Nagkatinginan si kuya at mama. Hindi ko alam kung sino sakanila yung mananalo."I know but I think it's best for Candice to be on herself this time. Kaylangan niyang mapagisa.She needs to be alone, para na din maisip niya kung ano yung dapat niyang gawin."Tinignan ulit ako ni kuya Charles. "Are you sure you want to go there alone?" hinawakan koyung kamay niya."Yes kuya, I need to be alone." napa buntong hininga na lang siya. "May tiwala ka namansakin hindi ba kuya?"Niyakap ako ni kuya. "Yes and I will trust you this time. Mag ingat ka dun.""Thank you kuya, I will take care."Lumapit sakin si mama. "Candice, ayoko din na umalis ka mag isa pero alam ko naman nakaya mo nang tumayo sa sarili mo. I want you to be independent. If you need anything andunsi Yaya Linda, okey?" niyakap ko ng mahigpit si mama."Thank you ma, salamat sa pag intindi sakin. I love you mama.""Kahit malaki ka na, you're still my baby girl." naiyak siya pero pinunasan naman agad niyayung mga luha niya. "I love you anak.""Candice, you should go now. Paalis na yung plane mo." hinila ko na yung bag at maleta kopalayo pero bago pa ako makalayo, nilapitan ako ni kuya. "Mag ingat ka dun, I love youmanang." hindi ko napigilan na mapangiti. After all this time, manang pa din yung tawag niyasakin."I love you din kuya."Tinignan ko sila sa huling pagkakataon. Mama, Kuya Charles, pangako babalik ako agad.Hintatin niyo lang ako.Pangako pagbalik ko hindi na ako yung Candice na mahina at palaging inaapi. Hindi na akoyung Candice na iiyak na lang sa sulok. Hindi na ako yung Candice na iintindihin at iisipinniyo.Pag balik ko, ibang Candice na yung makikita niyo.---STACEY POV"All flight going to Korea is now boarding."Tumayo ako then I grab my beautiful LV bag na kasing ganda ko. Dumeretso agad ako saplane na naka assign sakin. Ayokong makipagsiksikan sa mga tao mamaya. Haggard yun,baka pati kagandahan ko ma haggard sayang ang beauty ko.Saktong sakto pagkapasok ko pa lang sa plane, wala pang tao. Dumeretso agad ako sa seatko pero nagulat ako kasi may babaeng naka upo dun. Omg! sinong nag bigay sakanya ngkatapatan na umupo sa upuan ko?"Excuse me? will you get out of my seat." good mood ako kaya maganda pa approach kosakanya. Sabagay mabait na naman ako eh, hindi na naman talaga ako ganon kataray.Siguro konting pagkamaldita na lang yung natitira sakin.Napatingin siya sakin. "Gusto ko kasi sa tabi ng window eh. Sorry hindi ko mapag bibigyanyung request mo."O.M.G.How dare this jeje girl na sagutin ako? Ang kapal ng mukha niya at ang pangit niya! Hindi baniya alam kung sinong kinakausap niya?! Hindi niya ata ako kilala eh. I'm the Queen bee."Inuutusan kita hindi ako nag rerequest." tinaasan niya ako ng kilay. Aba hindi ako nagpatalo,tinaasan ko din siya ng kilay! Excuse me lang ha! ang panget ng pagkakaayos ng kilay niya."Sino ka ba sa akala mo? pwede naman tayong mag palit ng upuan ah? Ang arte mo naman!"hindi ako bumait nawala lang yung pagkamaldita ko ng konti. Kaya hindi ko 'to papalagpasin."Bagay lang sakin mag inarte dahil maganda ako eh ikaw? ang panget mo kaya hindi kapwedeng mag inarte." parang umuusok na yung pango niyang ilong sa galit. "Dahil sa ginawamo, hindi kita hahayaan na makatabi ako. So better find another seat or leave the plane.""Sino ka ba sa akala mo ha?!" aba panget na nga ang kapal pa ng mukha niya. "Baka ikawpa paalisin ko dito eh! mayaman ako at kayang kaya kong gawin yun."Natawa ako bigla. Oo class A yung mga seats dito pero yung mukha niya pang class S langeh."Go gawin mo.""Excuse me!" tinawag niya yung isang flight attendant ng plane. "Pwede ba akong magreport? This girl is annoying me."Pareho ata kaming nanlaki ng mata sa sinabi niya. Nakapagsalita lang ng english akala mokung sino na. At ako pa yung annoying? Sasabunutan ko talaga siya eh! pasalamat siya hindiako pumapatol sa mga cheap na katulad niya."Paalisin niyo nga yan sa plane na 'to. Mag babayad ako kahit magkano." wow ha, inuubostalaga niya pasensya ko."Sorry po mam, hindi po namin yun magagawa." nag bow pa sakanya yung flight attendant.Kung ako siya hindi ko yan gagawin. Sasabunutan ko pa 'to si jeje girl."At bakit naman ha? asan ba yung manager niyo?" napatingin sakin yung flight attendant."Hindi ko po siya pwedeng paalisin kasi sila po yung may ari ng airline na 'to. Kung mayreklamo kayo, siya po yung kausapin niyo."Tinignan ko ulit yung jeje girl na yun. Haha! the face is so epic. Halos napanganga na siya."I told you ang mga panget na katulad mo, hindi bagay mag inarte."Sa kahihiyan niya kusa na siyang umalis. Buti namam noh! maganda nga yung mood ko kayaayoko mag maldita."Sorry po miss Stacey.""Okey lang girl, just make sure na wala nang uupo sa tabi ko. Sige you may go."Umupo agad ako sa upuan ko. Medyo na stress ako dun ah. Si dad kasi eh, ginamit pa yungprivate plane namin ayan tuloy dito pa ako napasakay. Gosh! Stop it Stacey, ang beauty mobaka ma haggard.Sana naman pag punta ko sa Korea mawala lahat ng stress ko. Badtrip kasi na Edward yunpinagpalit ako sa Blossom na yun, mas maganda nga siya sakin eh retokada naman. Excuseme lang ha, ako natural beauty.Magsama sila, akala ba nila pag aaksayahan ko sila ng luha ko? Haha no way! Ang mgamagaganda hindi umiiyak para lang sa isang lalaki.Kung niloko ka ng boyfriend mo hindi ka dapay umiyak kasi tomorrow is another guy!Nakinig na lang ako ng music sa iPad ko. Pag dating na pagdating ko sa Korea, mag club naagad ako. Gosh! ang daming poging Korean dun noh. Wahaha! Sa ganda ko for sure madamiakong makikita na papalit kay Edward.Dahil nakaka antokyung mga songs sa iPad ko, nakaidlip ako saglit, pag gising ko naka alis napala yung planenamin at aba malapit na mag landing yung plane. Ang dami kong energy nito later. Saan kayoako unang pupunta?Pagkalapag namin, pina una ko na muna yung mga tao na umalis. Baka ma haggard angbeauty ko eh, mahirap na. Wahaha!Nung nasa labas na ako ng Incheon airport, para akong namalikmata. Parang nakita ko siCandice? Nagtago muna ako pagkatapos tinignan ko siya. Si Candice nga talaga at bakitnandito siya ULIT?! kakadating pa lang niya sa pinas ah?Hinanap ko yung kotse na magsusundo sakin. Nung nakita ko na siya, dumeretso ako sa loobng kotse. Pinagmasdan ko si Candice. May hinihintay ata siya. Maya maya dumating yungyaya niya, pumasok sila dun sa kotse."Manong, sundan niyo yung kotse na yun ah."Nakasunod lang kami sa kotse nila Candice. Sinundan namin siya hanggang sa makadatingsila sa bahay nila sa Korea. Mukhang madami siyang dala, ano kayang nangyari? Na curiousyung beauty ko ah."Mam dun na ba tayo sa hotel?" rush? ano ba 'to si manong. Sabagay wala na din namanakong gagawin dito."Sige na nga."Pinag drive na ako ni manong papunta sa hotel, hotel nila Jeydon. Sabi kasi ni tita Janice ditona lang ako mag stay. Kahit hindi natuloy yung engagement namin ni Jeydon, close pa dinyung family namin sa mga Lopez.Pagpasok na pagpasok ko pa lang sa room ko napahiga na ako sa kama.Nakakapagod mag byahe pero gosh! naiisip ko pa din si Candice. Ano kayang ginagawa niyadito? Buiset na babae yun ah, ginugulo yung bakasyon ko dito. Kahit kelan talaga siya.Mabuti pa tawagan ko si Tiffany baka may alam yun. Na haggard na yung mukha ko kakaisipko eh.Tiffany Calling..Mukhang naunahan na niya ako ah."Yes sis?"["Ate!"] wow ah, minsan niya lang ako tawaging ate. May kaylangan siguro siya sakin."Oh anong kaylangan mo?"["May kaylangan agad? hindi ba pwedeng nangangamusta lang? Nasa Korea ka na ba?"] susako pa lolokohin niya. Hindi kami naging mag sister dahil lang sa wala."Oo at mukhang alam ko na yung sasabihin mo. Tungkol ba yan kay Candice?" mukhangnagulat pa siya sa sinabi ko. "Tama ako 'di ba?"["Paano mo nalaman? Kanino mo nalaman? Ako kasi ngayon ko lang nalaman kasi ngayonlang nasabi sakin ni Troy."] so may nangyari nga talaga."Wala pa akong alam sa nangyari sakanya, nakasabay ko lang kasi siya papunta dito saKorea. Nakakapagtaka kasing babalik agad siya dito. Ano bang nangyari?" hinintay ko yungsagot ni Tiffany pero ilang minuto na hindi pa din siya nagsasalita. "Tiffany ano ba yun?"["Wala na si Jeydon at Candice. Wala na sila ate."] parang ayaw mag sink in ng mga sinabiniya. ["Pinagpalit ni Jeydon si Candice kay Kim."] parang naiiyak na si Tiffany. ["Niloko niya siCandice ate, kaya andyan siya ngayon sa Korea para makalimutan niya si Jeydon. Ate gustoko din pumunta dyan, gusto ko siyang damayan."]"Tiffany hindi eto yung tamang panahon, tingin ko gusto niyang mapag isa. Kung hindi niyagustong mapag isa sana kasama niya ngayon si Charles dito. Wag ka mag alala, ako ngbahala."["Ate anong gagawin mo?"]"Ako ang tutulong kay Candice."Binaba ko agad yung phone. Nagpalit lang ako pagkatapos nag drive na ako papunta sabahay nila Candice. Good thing malapit lang siya sa hotel nila Jeydon kaya hindi ma haggardang beauty ko.Nagpark ako sa tapat ng bahay nila. Bababa na sana ako sa kotse ko pero nakita ko siCandice na umalis drive yung kotse niya. Sinundan ko agad siya.Hindi ako makapaniwala na wala na talaga silang dalawa. Parang kelan lang sobrang inlovesila sa isa't isa. Ano na naman kayang ginawa ni Kim?Ilang oras din kami nag drive hanggang sa nakadating kami sa tabing dagat. Hindi akolumalapit kay Candice. Ayokong makita niya ako. Lumapit siya sa dalampasigan, dahandahan akong sumunod sakanya. Umupo lang siya dun, pinagmamasdan yung dagat.Bakit ganon? Ramdam ko na agad yung sakit na nararamdaman niya. Ang weird, ganon basiya nasasaktan ngayon?"Jeydon.. iniwan mo na ako pero bakit nandito ka pa din sa puso.ko?" umiiyak siya, pati ako parang nabalot ng kalungkutan. "Kaylan ba kita makakalimutan?pwede bang bukas na? pwede bang pag gising ko bukas mag ka amnesia na lang ako paramakalimutan ko lahat?"Naaawa ako kay Candice. Hindi man maganda yung pinagdaanan namin noon, sa totoo langgusto ko siya. Gusto ko siyang maging kaibigan, gusto ko siyang maging best friend. Napakatotoong tao kasi niya, napaka bait niya pa. Dahil best friend niya si Tiffany, nakita ko kunggaano siya mag mahal at magpahalaga ng isang kaibigan. Ang hirap makahanap ng isangkatulad niya. Kung hindi lang talaga siya yung karibal ko noon kay Jeydon baka nagingkaibigan ko siya."Bakit kailangan mong iparamdam sa akin na wala ng natira simula nung mawala ka?"Hindi ko alam kung anong dahilan ni Jeydon pero napakalaki niyang tanga. Matatanggap kopa kung kay Candice niya ako pinagpalit pero hindi hindi kong matatanggap na ipagpapalitniya ako kay Kim. Wala na akong gusto sakanya pero ipagpalit niya si Candice sa bruhangyon? He's a jerk."Jeydon paano ba kita kakalimutan?"Gustong gusto kong tulungan si Candice. Sawang sawa na ako na inaapi siya, nakinakawawa siya. Quota na siya sa pang aapi ko sakanya dati at hindi ako papayag naapipihin lang siya ng Kim na yun! yung malanding babae na yun! I super hate her. Kayakapag tinulungan ko si Candice parang nakaganti na din ako sakanya. Isa pa, eto na dinsiguro yung way para makabawi ako sakanya."Akala ko tayo na hanggang sa huli Jeydon. Akala ko happy ending na tayo."Hindi ko na napigilan yung sarili ko kaya nagsalita na ako."Hindi sa lahat ng oras, happy ending. Anong gusto mo, paasahin ka ng mga binabasa mo nahappy ending palagi?"Stacey?" napalingon agad siya sakin."Itigil mo na yan Candice. Maawa ka sa sarili mo, Hindi lang siya ang lalake sa mundo." nilapitan ko siya. "Minsan nakakagaan ang pagiging madrama pero masyado kangmaganda para iyakan siya.""Stacey? Anong ginagawa mo dito?" Umupo ako sa tabi niya."I'm here for vacation kaso umepal ka sa bakasyon ko. Imbis na bakasyon andito na ako hindipara damayan ka, andito ako para tulungan ka." may malaking question mark ngayon samukha niya."Tulungan akong kalimutan si Jeydon?" kalimutan agad? wala pa nga talaga siyang alam."Hindi lahat ng pag-iwas nagsisimula sa paglimot, may mga bagay lang na dapat pagsanayanmo muna bago mo tuluyang iwanan.""Anong ibig mong sabihin?""Alam mo maganda ka pero tanga ka eh. Realtalk yan kaya wag sasama yung loob mo.Candice, imbis na pinipilit mo na kalimutan siya bakit hindi mo sanayin yung sarili mo na walasiya?" may question mark pa din sa mukha niya. Ganito ba talaga kapag sobrang brokenhearted? nagiging slow?"Stacey hindi kita maintindihan." halata naman eh. "Kung ano man yan hindi mo namankaylangan gawin 'to para sa akin.""Hindi talaga! aba naiistorbo yung bakasyon ko dito noh pero dahil ayoko kay Kim at gustokong bumawi sa lahat ng pang aapi ko sayo noon kaya tutulungan kita." pinunasan ko yungmga luha sa mata niya. "Sino pa ba ang magtutulungan kung hindi tayong magaganda lang?"Medyo umaliwalas yung mukha niya. "Kung hindi ka na niya mahal gawin mong mutual, hindimo na din siya mahal.""Wag ko siyang mahalin? Nagpapatawa ka ba? Hindi ganon kadali yun, ang hirap gawin non.""Mahirap talaga kalimutan yung taong mahal mo pero kapag nasanay ka ng wala siya,magugulat ka na lang isang araw nakalimutan mo na pala siya at wala ka ng kahit ano pangnararamdaman para sakanya." ayan, sa mukha niya ngayon medyo nakukuha na niya."Bakit mo ba 'to ginagawa Stacey? bakit mo sinasabi sakin lahat ng 'to? bakit mo kotinutulungan?""Choosy ka pa ah! ako na nga 'tong tumutulong sayo eh. Alam ko hindi maganda yungpagsisimula natin pero gusto ko sanang maging kaibigan ka Candice. Totoo 'to ah! walanghalong ka plastikan.""Seryoso ka ba talaga dyan?" medyo natawa pa siya dun ah."Ano friends na tayo?" Inabot ko sakanya yung malambot kong kamay. Literal siyangnapanganga. Ang tagal niya abutin yung kamay ko ah, napapahiya na ako. "Ang magandahindi dapat pinaghihintay.""Ah? sorry. Nagulat lang ako." Inabot niya din yung kamay ko. "Sige friends.""Good at dahil friend na kita, sasama ka sakin sa mga lakad ko. Okey ba yun? at may planoako.""Ano naman yun?" kinakabahan ata siya. Wahaha! kabahan ka na talaga."Ang maganda hindi umiiyak lang sa sulok, kaylangan maging palaban ka.""Palaban?" napaka inosente talaga niya."Ano ganon ganon na lang yun? lolokohin ka n lang nila? Hindi pwede yun! Aba kung akoyung nasa posisyon mo baka pereho ko silang kinalbo! Kaylangan mong mag higanti.""Ano mag higanti?! Hindi ko kayang maging masama Stacey." ouch naman parang ang samasama ko naman."Masama agad? kapag sinabing revenge masama agad?" assuming 'to si Candice. "Hindi bapwedeng may gusto ka lang ipakita at ipamukha sakanila?""Ano bang revenge ang gusto mo?""Sabi nga nila the best revenge is to show them that your life is much better after they'regone." kinindatan ko siya pagkatapos hinila ko siya papunta sa lugar na alam kongmakakatulongsakanya.Don't worry Candice, tutulungan kitang magbago. Hintayin lang nila yung bagong ikaw.Hintayin nila yung sweet revenge mo.Chapter 9: I'm coming home >>Stacey.After four months..["Umuwi ka na dito bukas."]"Ayoko pa nga dad, I'm still enjoying my stay here eh." nag pout pa ako as if makikita ako nidaddy! Hahaha.["Sige wag kang umuwi ipapa-stop ko yung credit cards mo. Understood?!"]Binabaan niya agad ako ng phone. Paano ako mag eenjoy dito kung wala akong pera?! Kontilang pera ko sa savings ko ngayon dahil kakabili ko lang ng bagong condominium sa Seoul.Badtrip! mapapauwi na talaga ako bukas. Napatingin ako sa harap ko, nakita ko na siya.Papalapit na siya sa akin. Ibang iba na siya kumpara sa dati, sa dating Candice. Iba na yungaura at dating niya. Iba na yung confidence na dala dala niya ngayon. She's more fiercer now.Well I guess, nag bunga naman yung plano ko na baguhin siya. Aba! nagpakahirap ako dunnoh! Hindi lang haggard ang beauty ko, stressed."Hi bee! kanina ka pa?" nginitian ko siya."No you're just in time. San ba tayo pupunta?" ngumiti din siya sakin. Ang mga magaganda,tingin at ngitian pa lang alam na nila kung anong ibig sabihin non. "I know what you'rethinking bee." ayan na naman siya sa plano niya."May show siya ngayon, so ano? let's go?" hinila niya ako patayo without even asking for mypermission. "I'm so excited."Pasalamat siya, best friend na kami dahil kung hindi baka nasampal ko na siya samagkabilang pisngi niya dahil paghila sakin. I'm the queen bee, I shouldn't be treated like this.Tanging si Candice lang talaga nakakagawa nito. Siya na ata yung queen bee saming dalawaeh, princess na lang ako. Haha! joke lang syempre walang papalit sakin.Habang naglalakad kami papunta sa kotse niya pinagtitinginan kami ng mga tao. Wellexpected ko na yun, ganon talaga kapag maganda ka, pinagtitinginan at nililingon ka. Sanayna naman ako sa ganyan eh! Wahaha. Syempre ayoko din i deny na mas pinagtitinginan nilasi Candice. Sino bang hindi titingin sakanya? Sa ganda niya na yan.Hindi lang naman ugali ang nagbago sakanya, pati na din pananamit niya. Nasanay kasi siyasa mga damit na hindi masyadong nag eexpose ng balat. Kung tutuusin ang kinis ng balatniya at sobrang ganda ng legs niya. Ngayon nga parang mas sexy na siya sakin. Ang taas nadin ng confidence niya. Malapit niya na akong matalbugan eh, konti na lang."Stacey sabi ko naman sayo bawasan mo yang kagandahan mo. Pinagtitinginan ka tuloynila." inasar pa niya ko. As if ako talaga yung tinitignan nila. Nahawa na din siya kabaliwan koeh. Lakas makahawa ng kagandahan ko, sabagay maganda naman siya."Ikaw Candice ang dapat mag bawas, nakakahiya naman sayo halos maglaway na yung mgalalaki kakatingin sayo." tumawa siya ng mahina."Shut up bee." pareho kaming tumawa, tawa ng mga magaganda. Alam mo yung ang gandana ng atmosphere pero may eepal."Hoy ikaw!" pareho kaming napalingon sa babaeng sumigaw. "Ikaw na naka red!" lumapit siyasamin. So naka black ako at si Candice yung naka red."Anong problema mo? at masyadong kaming maganda para maging hoy ang pangalannamin!" tinaasan ko agad siya ng kilay. How dare this ugly girl raise her voice on us? Walasiyang galang kahit pa pinoy siya. "Gusto mo ba ng away?""Shut up bitch, I'm not talking to you!" ouch. What the hell? pahiya ako dun ah. Lumapit akosakanya para sabunutan at sampalin siya pero pinigilan ako ni Candice."Ikaw may kaylangan samin di ba? So don't be a bitch kasi mas bitch 'tong kinakausap mo.Anong gusto mo ha?!" tinaasan niya din ng kilay yung panget na babae na yun. Nakakatakotna yung itsura ni Candice.Well, looks like masasampolan siya ng bagong Candice. Goodluck na lang sakanya."Paganyan gayan ka pa? ang landi landi mo! ang kapal ng mukha mo mag suot ng maiklingdamit." oh my gosh! What's up with her?! Like the hell she cares?"So? Anong pinaglalaban mo?" medyo natahimik si panget. "Mamatay ka ba kapag nag suotako ng maikling damit?" ngayon natameme na talaga siya.Bigla namang sumabat yung boyfriend ng panget na 'to. "Pasensya na kayo, wag niyo nalang siya pansinin. Tara na nga!""Ah teka, kaya ka ba nagagalit ng ganyan kasi kanina pa tingin ng tingin sakin yang boyfriendmo?""A-no?! anong pinagsasabi mo?!" sasabat sana ako sakanila pero pinigilan pa din ako niCandice. "Ngayon nag fe-feeling ka naman na tumitingin sayo yung boyfriend ko?!""Hindi ba? yun lang kasi yung alam kong dahilan kung bakit ka nagagalit ng ganyan unless.."lumapit siya, tinignan niya ng mata sa mata si panget. "Insecure ka sakin kasi mas magandaat mas sexy ako sayo." wow, grabe yun ah! I didn't expected that from Candice."Ang kapal ng mukha mo!" sasampalin niya na sana si Candice pero napigilan siya agad nibest friend. "Bitawan mo yung kamay ko! ano bang gagawin mo ha?! sasampalin mo ko?!""Bakit ko sisirain yang mukha mong matagal ng sira? Sira na nga, sisirain ko pa? redundantka na masyado non."Hindi ko napigilan na matawa. Sorry girl but you've messed with the wrong person. Sigurokung siya pa din yung dating Candice na kilala ko, hinding hindi niya masasabi lahat ng yan.Malamang umalis na lang siya at nagpatay malisya."Next time lagyan mo ng blindfold yang boyfriend mo kapag dadaan ako para hindi kanagrereklamo na tinitignan niya ko. Sa ganda kong 'to, hindi kasi yun maiiwasan eh."Napanganga ng literal si panget. Ngumiti sakin si Candice pagkatapos hinila na niya akopalayo dun. Hahaha! ang epic ng face ng panget na yun! pasalamat siya hindi ako yunghumarap sakanya kundi baka mangheram na siya ng mukha sa aso. Warfreak pa naman ako."That's what she gets for calling you a bitch best friend." kinindatan niya ako pagkatapossumakay na kami sa kotse niya.Habang papunta kami sa theater sa Seoul, hindi ko mapigilan na tignan si Candice. Nagingmatapang at palaban na siya pero hindi siya warfreak, alam niya kung kelan siya lalaban atkung kelan hindi. Para siyang maamong pusa pero kapag ginulo mo siya, magiging isa nalang siyangtigre. I'm so happy for her."Natulala ka na ba sa kagandagan ko bee?" nagulat ako sakanya. Sira talaga siya! gusto niyaata akong ma chugi eh. Sayang naman, mawawalan ng isang maganda ang mundo."Punasan mo yang laway mo.""Shut up bee, mas maganda pa din ako sayo." inirapan ko siya. Pareho kaming natawa niCandice, normal na samin yung magbarahan at magtarayan. Eto na ata yung lambingannamin na mag best friend. "Malapit na ba tayo?""Andito na." nag park siya sa gilid ng kalsada pagkatapos bumaba kami para pumasok saloob ng theater.Madami ding tao dito. Sikat pala siya ha? sus hindi halata. Eto kasi si Candice inaasar pa akosa lalaking yun, sinama pa tuloy ako dito. Gosh! baka ma haggard yung beauty ko dito. Hindinaman takaga ako mahilig sa mga magic magic na yan. Puro lang yan kalokohan.Sa pinakaharap pa kami pinaupo nung loko na yun. Badtrip talaga."Bee na ha-haggard yung beauty mo. Problema mo ba?" kunwari pa siyang hindi niya alam.Halata naman alam niya eh, kaya nga nala ngiti siya eh. "You'll goona enjoy this, trust me."Namatay na yung mga ilaw. Maya maya lumabas na din siya. Akala mo ang gwapo niya, hindinaman. Naiinis talaga ako kapag nakikita ko siya."Kamsahamnida! Thank you! Thank you so much for coming." siraulo! nag korean na, nagenglish pa. Patawa talaga siya eh. "I hope you enjoy, the Juan Paulo's magical show."Nagpalakpakan lahat, halo halo din yung mga tao dito. May Korean, may Americans at maypinoy din. Gaano ba kagaling 'to si Juan Paulo?"Bee manuod ka ha?"Dahil masunuring maganda ako, nanuod ako kahit labag sa kalooban ko. Akala ko ma boboredako pero shocks! I'm wrong. Kahit na anong inis ko dito sa pinsan ni Candice, hindi komapigilan na mamangha. Ang galing niya sa mga card magics. Pati sa pagpapalitaw ng mgabagay. Lahat kaming mga nanunuod namamangha. Oo na, he's good naman pala."Bee susunod na lang daw siya sa Starbucks. Tara?" hinila na naman niya ako palabas. Yungtotoo Candice? Drag Queen ka ba ha?! ang hilig mo mang drag eh.Nakadating na kami sa Starbucks. Umorder na agad si Candice ng coffe. Pa importantetalaga yung Juan Paulo na yun! paghihintayin pa kami. Ang mga maganda dapat hindi naghihintay."Bee bakit ba kasi asar ka pa din kay Pao?""Bakit?! eh napagkamalan lang naman niya akong personal alalay mo. Okey na sana kungassistance eh pero alalay talaga eh. Ang saya 'di ba?" ngayon tumatawa siya? feeling ko masmabait na ako ng konti kay Candice.Naalala ko na naman tuloy yung nangyari.FlashbackAng tagal mamili ni Candice ng damit. Ako pa tuloy nagdala ng mga shopping bags niya.Urgh! ang beauty ko haggard na haggard na. This is not happening, humanda talaga sakinyun si Candice. She should be here in, three.. two.."Stacey! Sorry! andito na ako!" napatayo ako sa kinakaupuan ko. Finally nandito na siya peroteka lang ha? bakit may kasama siyang lalaki?! wag mong sabihin na pinalitan na niya agadsi Jeydon? "Stacey si Juan Paulo, pinsan ko.""Sino yan pinsan? personal alalay mo ba?"I cannot take that. Alalay ako? Si Stacey Chua?!"EXCUSE ME?!" feeling ko sobrang namumula na ko. Ako?! ALALAY?! How dare this guy! Saganda ko na 'to mukha akong alalay?! matatanggap ko pa sana kung sales lady eh peroalalay talaga? "Hindi ako alalay ni Candice, Im her close friend!""Ang laki ng problema mo miss, eh di hindi ka na alalay. Mukha lang! haha." tumawa pa siya.Kung lalaki lang ako baka nasapak ko na siya. Antipatiko!"Tama na nga yan Pao, wag mo nang lokohin si Stacey. Mabuti pa tulungan mo na langkaming mag buhat ng mga bags na hawak niya." kinuha niya bigla sakin yung mga shoppingbags. Loko 'to ah! papalag ata siya sakin eh. Ha! anong akala niya ganon ganon na lang yon?"Hoy Juan Paulo!" pagkaharap na pagkaharap niya sakin, sinipa ko yung pagkalalaki niya."Mukhang alalay pala ha?!"Tumawa ako ng tumawa ng malakas. Simula noon hindi kami nag kasundo pa and we willnever be okey.End of flashbackHabang nag hihintay kami sa lalaking yun. Nakita na naman namin yung panget na girlkanina, Gosh! hanggang dito ba naman?"Hay nako! sumakit bigla yung ulo ko! nakakita na naman ako ng mga malalandi!" parehongtumaas yung kilay namin ni Candice. Magsasalita na sana siye pero syempre hindi na akopapatalo. Aba! ako nga Queen Bee dito, dapat mas mataray ako! Wahaha. Tumayo ako athinarap ko siya."Alam mo sumasakit yung tyan kapag walang laman kaya hindi na ako nag tataka kung bakitsumasakit yang ulo mo.""Ang kapal mo talaga noh! I said I'm not talking to--" hindi ko na siya pinatapos sa pagsasalitaniya, sinampal ko na siya. Sumosobra na siya eh."Tandaan mo 'to, pataray ka pa lang. Pasampal na ako." tumayo si Candice at pinigilan ako."Stacey tama na, nasasaktan din naman siya. Tao din siya hindi lang halahata." natawa akosa sinabi niya kaya nawala paano yung galit ko. "Kuya pwede paki layo na samin yanggirlfriend mo?" sumunod naman yung boyfriend niya. Nakatulala na lang si panget.Hindi ako masamang tao pero duh? Hindi ako santo para mag patay malisya kapag inaawayako. Hindi sa lahat ng pagkakataon, nag papa api ka. Wala ka naman sa mag teledrama. Yanyung isang motto na tinatak ko sa ulo ni Candice.Asan na ba kasi yung Juan Paulo na yun?!"Hi pinsan." speaking of the devil. "Hi Stacey Marie!" what the?! tinawag na naman niya akosa full name ko! ginagalit niya talaga ako eh. "Oh Stacey Marie, na haggard ka na naman.Mas lalo kang pumapanget eh! Hahaha!""Hoy Juan Paulo! Tumigil ka dahil kung hindi makakatikim ka na naman sakin!""Amazona!""Ang sweet niyo ha." sabat ni Candice."YUCK!" sabay pa kaming dalawa. Yuck talaga siya! Akala niya gwapo siya? Hahaha. Kontilang!"Pwede ba pinsan, hindi ko gusto si Stacey Marie." ang angas talaga niya! Buhusan ko kayasiya ng mainit na kape?!"Bago mo sabihin na hindi mo ako gusto, tanungin mo muna ako kung gusto din ba kita!""Gusto mo namn ako 'di ba? Kunwari ka pa eh!" lumapit siya sakin pero tinulak ko siyapalayo. Eww! Virus. "Tss. Pakipot pa si Stacey Marie."Sasagutin ko na sana siya eh, kaso nakita ko si Candice na nakatulala tska parangmalungkot. Dahil maganda ako, naisip ko na agad kung anong iniisip niya. Naiisip niya sigurosi Jeydon dahil samin ni Juan Paulo. Ganitong ganito din kasi sila dati. Love and haterelationship.Napansin din ata yun ng panget na si Juan Paulo kaya umupo siya sa tabi ni Candice. Maybigla siyang nilabas na rosas sa kamay niya. Woah! san niya yun kinuha?"Bulaklak para sa napakaganda kong pinsan." natauhan din naman si Candice."Thanks Pao." pagharap niya samin, naka ngiti na siya. "Kaya tayo nandito kasi may gustoakong sabihin.""Ano yun bee?" kibakabahan ako ah."Juan Paolo, pwede bang sa Philippines ka na muna mag stay?""Bakit pinsan?""After a month, I'm going back to the Philippines." napatingin kaming pareho ni Juan Paulo saisa't isa. Yuck!"Babalik ka na?" makulit kaming dalawa eh, dapat tinatagalog."Yes, handa na akong bumalik."Chapter 10: Dead and gone >>Candice."Welcome back." ngumiti ako sakanya. "Napagod ka ba?" sumandal agad ako sa upuan ngkotse niya. I'm really tired, physically."Yah, I'm tired Lucas but I'm fine. How's everyone?" tinignan ko siya, tumingin din siya sakin.Ngumiti lang siya. "Wala naman bang nag bago?""Sakanila wala pero sakin meron." tinaasan ko siya ng kilay dahilan para