The Foolish Wolf’s Flute               A lot lamb wandered to the edge of the woods where it was concentrated on grazing without being cautious.

A hungry wolf walked out of the woods to go to the pasture where many sheep grazed.

On its way, it met the lost lamb and was happy that it did not have to risk going to the flock where there were sheep dogs and watchful shepherds.

“How nice that dinner has walked to me without me doing any work” it went to the lamb who was still grazing, unaware.

The wolf ran towards the lamb to eat it. When the wolf got close, the lamb saw and tried to escape, but the wolf was too fast.

As the wolf was about to kill the lamb, an idea struck in the lamb’s mind.

The lamb pleaded, “Oh wolf! I know that I am going to die now. Will you be kind enough to fulfil my last wish?”

The wolf asked, “What is your last wish?” The lamb replied, “I am fond of music. Before I die, I wish to hear you play the flute.” The wolf agreed and played the flute.

When the wolf stopped the lamb said, “Oh! what beautiful music! Will you play a bit louder, please? You play far better than my shepherd”.

The wolf was pleased by the flattery and started to play louder. In the mean time, the shepherd and the dogs who were in search of the missing lamb heard the sound. They came running and caught hold of the wolf. The lamb happily trotted away to his flock.

“If there is a will there is a way. “

ปี่�� ของหมาปี่าจอมเขลา  ล�กแกะตั�วหนึ่��งพล�ดหลงฝู�งออกมาถึ�งชายปี่า เพราะม�วแตั�เพล ดเพล นึ่ก�บการเล"มหญ้$าจนึ่ล%มระว�งตั�วหมาปี่าผู้�$ห วโหยตั�วหนึ่��งเด นึ่ออกมาจากปี่าล�ก เพ%�อจะไปี่ย�งทุ่*�งกว$างทุ่+�ม+ฝู�งแกะจ,านึ่วนึ่มากหาก นึ่อย�� 

ระหว�างทุ่างพบก�บล�กแกะหลงทุ่างเข$า หมาปี่าจ�งด+ย �งนึ่�ก เพราะว�าม�นึ่ไม�ตั$องเสี่+�ยงเด นึ่ทุ่างไปี่หาฝู�งแกะทุ่+�ม+หมาเล+.ยงแกะและเจ$าของแกะ ทุ่+�คอยระว�งแจ 

“ช�างด+จร ง ม+เนึ่%.อเด นึ่เข$ามาถึ�งปี่ากโดยไม�ตั$องเสี่+ยเหง%�อ ม�นึ่จ$องล�กแกะซึ่��งย�งคงเล"มหญ้$าอย��อย�างไม�ร�$ตั�ว”

เจ$าหมาปี่าเห"นึ่ด�งนึ่�.นึ่ม�นึ่จ�งร+บตัรงเข$าไปี่ย�งล�กแกะตั�วด�งกล�าว เพ%�อหมายขย,.าก นึ่ให$สี่มอยาก  เม%�อหมาปี่าเข$ามาใกล$ ล�กแกะก"เห"นึ่เข$า และพยายามจะหนึ่+ แตั�หมาปี่าก"ไล�ตั$อนึ่จนึ่จนึ่ม*ม

ขณะทุ่+�หมาปี่าจะจ�บล�กแกะก นึ่เปี่4นึ่อาหาร ล�กแกะนึ่$อยเก ดความค ดอย�างหนึ่��งข�.นึ่มาขล�กแกะจ�งร$องว งวอนึ่ตั�อหมาปี่า พ+�หมาปี่าจ5า หนึ่�ร�$ด+ว�า“

หนึ่�ก,าล�งจะตัาย พ+�พอจะใจด+ทุ่,าสี่ �งหนึ่��งให$หนึ่�ก�อนึ่ตัายได$ไหมจ6ะ”

หมาปี่าจ�งเอ5ยถึาม แล$วสี่ �งสี่*ดทุ่$ายทุ่+�เจ$าปี่รารถึนึ่าค%อ“

อะไรหล�ะ ล�กแกะตัอบว�า ก�อนึ่หนึ่�ตัาย หนึ่�อยากให$พ+�” “

หมาปี่าเปี่าปี่�� ให$หนึ่�ฟั8ง หมาปี่าตักลงตัามข$อร$องขอและ”

เปี่าปี่�� ให$ล�กแกะฟั8ง

เม%�อหมาปี่าหย*ดเปี่าปี่�� ล�กแกะเอ5ยข�.นึ่ว�า โอ$ว“ ! เพลงอะไรก�นึ่นึ่+.ช�างไพเราะจ�บใจเสี่+ยจร ง ! พ+�ช�วยเปี่าให$ด�งข�.นึ่อ+กหนึ่�อยนึ่�ะจ6ะ พ+�เปี่าปี่�� ได$ไพเราะกว�าคนึ่เล+.ยงแกะทุ่+�เล+.ยงฉั�นึ่เสี่+ยอ+ก”

หมาปี่าหลงไปี่ก�บค,าสี่อพลอของล�กแกะ และเปี่าปี่�� ด�งข�.นึ่ ในึ่เวลานึ่�.นึ่ คนึ่เล+.ยงแกะและสี่*นึ่�ขเฝู:าแกะทุ่+�ก,าล�งมองหาล�กแกะทุ่+�หายไปี่ก"ได$ย นึ่เสี่+ยงปี่�� พวกเขาจ�งว �งไปี่ตัามเสี่+ยงและเข$าจ�บหมาปี่าตั�วนึ่�.นึ่ ล�กแกะร+บว �งไปี่หาฝู�งของม�นึ่ด$วยความความด+ใจ

นึ่ ทุ่านึ่เร%�องนึ่+.สี่อนึ่ให$ร�$ว�า “ทุ่*กอย�างย�อมม+ทุ่างออกหากม+สี่ตั ความตั�.งใจในึ่การแก$ไข”