sindhi screen play(هاڻ ڪهڙو پڇتاءُ)by: abdul razzaque memon

7
هاڻ ڪهڙو پڇتا ت حريرا ۽ منظر ڪشي ڪالمُ ، م: عبدالريمڻ زاق مPage 1 گهر يلويل س جي ڪهاڻي( ئ ون) ا ۽ منظر ڪشي ڪالمُ تحرير ، ميمڻ عبدالرزاق م و پاڻ ۾ پنج ڀاُ ه ڀ يڻ هئا. ۾ نوڪر هو، سٺي ڪمپني هڪ ن پيُ سند ڪڏنههن ڀريو پر ڪڏن جو ماحول پيار گهرندي ڙ به پئدا ٿيُ ڙ کُ تي کُ وندا ته ار ۾ ٺڪر ههن گه هو، خير جنندوار به ٿي پو ن جو پاڻ ۾ تڪرُ ڀينرها ڪا غير ۽ ا فطري ئيُ هه ڪانه ڳاله. ڀيڻ سان قدر وڏي گهڻيار به ن جو اهو تڪرُ ڀينر ئي ئاُ کي هو آپي چوندا هو جنهن ٿيندو ه. وڏي ڇو جو روب ڪنديهن تي نُ ڀيڻ اڪثر ا رهندي ئيُ ها پسند هو کي نڍينن جيڪو ن. ۾ خوبصورت ڀيڻ قابليُ آپي سڀني جي م حوئي. يونُ ڪنديو ه ن جو خيال بهُ رون ه ڀينون ٽي ٻي ئڻ ڪريُ ڀيڻ ه وڏي جي ڪاوڙ هر پر آپي ئي ۽ُ نڪ تي ه وقت ڪنهنجو هو ئي ۽ُ ندي هئينجي مرضي هر وقت پنه ئي، هُ ڪندي ه يا لحاظ ڪونه به خيال گهر ۾ ٻئينجي به ڪنه جائز ناجائز مرضي هلڻ ئيُ ندي ه نه ڏي. صائمه، جوصمه اڪثر آپي ناديا ۽ عا ش يونُ ديون ه ڪن سان ڪايتون ماهن جنرڻ جو حڪم ۽ وڏن جي ادب ڪ ئاُ ملندا هن ئي دڙڪا بتو کيُ تي اب هو جو اهو ئي سب به سدن ن آپي ڪندي ماني من ئيُ هي وئي چڙهندي پئرن جي مٿي تي ۽ بقول ڀين. ن ته جڏنهلو ۽ موڀيدن اڪي سن عامر ڀا به واروجي ئي من ۽ مستي پنهن هوندو هو.

Category:

Entertainment & Humor


11 download

DESCRIPTION

A Family Story (One Line) in Sindhi Language, for SOAP or Serial Screen Plat. Written by Abdul Razzaque Memon

TRANSCRIPT

Page 1: Sindhi Screen Play(هاڻ ڪهڙو پڇتاءُ)By: Abdul Razzaque Memon

پڇتاء ڪهڙو هاڻ

زاق ميمڻعبدالر: ، مڪالما ۽ منظر ڪشي حرير ت Page 1

(ون الئني) ڪهاڻي جي سرييليلو گهر تحرير ، مڪالما ۽ منظر ڪشي

عبدالرزاق ميمڻ

گهر جو ماحول پيار ڀريو پر ڪڏنهن ڪڏنه سندن پيء هڪ سٺي ڪمپنيء ۾ نوڪر هو، . هئا يڻڀ هو پاڻ ۾ پنج ڀاءڙ به پئدا ٿيندي

ڙ کتي کفطري ۽ اها ڪا غير ڀينرن جو پاڻ ۾ تڪرار به ٿي پوندو هو، خير جنهن گهر ۾ ٺڪر هوندا ته ا

ڇو جو وڏي .ٿيندو هو جنهنکي هو آپي چوندا هئا ئي ڀينرن جو اهو تڪرار به گهڻي قدر وڏي ڀيڻ سان .ڳالهه ڪانه هئينهن تي روب ڪندي

آپي سڀني جي مقابلي ۾ خوبصورت ڀيڻ .جيڪو ننڍين کي نا پسند هوهئي رهندي ڀيڻ اڪثر ا

وقت نڪ تي هئي ۽ پر آپيء جي ڪاوڙ هروڏي ڀيڻ هئڻ ڪري ٻيون ٽي ڀينرون هن جو خيال به ڪنديو هيون . حوئيڪنهنجي به گهر ۾ ٻئي به خيال يا لحاظ ڪونه ڪندي هئي، هر وقت پنهنجي مرضي هالئيندي هئي ۽ هوء ڪنهنجو

ناديا ۽ عاصمه اڪثر آپيء جو صائمه، .نه ڏيندي هئيجائز ناجائز مرضي هلڻ جنهن ڪايتون ماء سان ڪنديون هيون ش بتو کين ئي دڙڪا ملندا هئا ۽ وڏن جي ادب ڪرڻ جو حڪم

من ماني ڪندي آپي ندنس به اهو ئي سبب هو جوتي اپنهنجي ئي من ۽ مستيء وارو به عامر ڀاءسندن اڪيلو ۽ موڀي جڏنهن ته . ۽ بقول ڀينرن جي مٿي تي چڙهندي پئي وئي هئي

. هوندو هو

Page 2: Sindhi Screen Play(هاڻ ڪهڙو پڇتاءُ)By: Abdul Razzaque Memon

پڇتاء ڪهڙو هاڻ

زاق ميمڻعبدالر: ، مڪالما ۽ منظر ڪشي حرير ت Page 2

هو به وقت اچي ويو جو آپي پنهنجي ماء ۽ پيء جي فيصلن کي به خاطر خيال ۾ نه آڻيندي هئي سندس اهو احساس به آخر اآپيء ۾ هر ڪنهن مان عيب . آهي آهي، ڪهڙي ڳالهه ۽ ڪهڙي وقت تي ڪرڻيڻ لڳو ته هو ڪنهن سان مخاطب وڃ

ڏائڻ کانهجي يا ڀاء . به پري نه هٽندي هئي ڪڍڻ جي عادت گهر ڪري وئي هئي ۽ هر ڪنهن پنهنجي يا پرائي جي مذاق ا

رهندي هئي، مشڪري ڪندي توهين آميز هر ڪنهن کي ٽارگٽ ڪري مهمان هجي يا ڀيڻون، پنهنجو هجي يا پرايوٺ، ڪاروڪنهن کي گنجو، ڪوجهو، ڪاڻون، ڏندو، يا هوندا هئا ۽ انهن لفظن رکيا ئي رک ته سندس زبان تي لفظ وغيره ا

جي ادائگيء کان پوء هوء ٽهڪ ڏئي کلڻ جي ڪوشش به ڪندي هئي جنهن کي گهر جا سطئي ڀاتي پسند ڪونه ڪندا هئا

ء ڌيء ته بي لغام گهوڙي رهندي هئي ته تهنجي هي۽ سمجهائيندي ڏاڏي امان کي چوندي آپيء جون اهي حرڪتون ڏسي

۽ امان ڏاڏيء کي اهوئي چوندي هئي ته چاچي، هن .هن جا لغام سوگها ڪر متان ڪٿي پڇتائڻو نه پئجي وڃي جيان آهيت ۽ حالت کين عمر ۾ سڀ ڇوڪريون ائين ئي هونديون آهن، شادين کان پوء ئي کين سمجهڻ جو موقعو ملندو آهي، وق

ن ڪري اهڙي آهي .سڌو ڪري ڇڏيندا آهنتوهان فڪر نه . شايد پهرون ٻار هئڻ ڪرتي کيس گهر ۾ گهڻو الڏ مليو ا

هو وقت به اچي پهتو جو ماء پيء آپيء جي . ٿي وينديون صحيحڪريو اهلل بهتر ڪندو، پنهنجي گهر وينديون ته آخرڪار ا

.هو شادي ڪرڻ جو فيصلو ڪري ورتو

نهن ئي ڏهاڙن م مامي رشيدان آپيءجهانگير علم، ڪاروبار ۽ ٻين ڪردارن . يو هورشتو گهرجهانگير الء پنهنجي پٽ جو ا

آپي ان رشتي جو ٻڌندي ئي . يچاري جي مٿي تي ٿورڙي گنج هئيوماروٽ ته هو پر قدارور ڪري سندن هڪ سٺو ۽ سلڇڻو ٺ ان گنجيايڏي سهڻي هاڻ هوء اهو ٻڌائڻ لڳو ته ڇا اهڙو وقت به اچي ويو جو اجايا ٽهڪ ڏئي ته

شادي سئوٽ سانا

ٽا اهن،ڪنديجنهن جي منهن تي آپي جهانگير هو شيدان جي سامهون شرمندو ٿيڻو پيوربه کي ءما ۽ ، امي ٻيا ڪي رشتا ک

ڏائڻ لڳي هئي.ا ۽ رشيدان به ناراض ٿي هلي وئي هئيماء کيس گهڻا دڙڪا به ڏن .جي مذاق ا

جنهن کي به آپي اهو چئي ٺڪرائي جيڪو قد جو ننڍو هو .سئوٽ جاويد جو به آيو هوسوٽاڻي هڪ ٻيو رشتو وري سندس

انهيء تهنجو رشتو ! ماڻس گهڻو ئي سمجهايس ته شرم ڪر! سبحان اهللبه ڇوٽي ميان ! بڙي ميان تهبڙي ميان ڇڏيو تهه گهر اچي پهتو ۽ کيس ان رشتي ال راضي ايتري ۾ پيء ب .پر آپيء جي کل ئي نه بهي .سئوٽ سان طع ٿيڻ وارو آهيسوٽاڻي

تي ڪرڻ پيء جي نافرماني ۽ اهڙي سٺي رشتيئي پنهنجي ڪمري ۾ هلي وئي، ماء ۽ آپي پيء کي به جواب ڏ ڪرڻ لڳو،س نه ٿي چوڻ لڳي ته امي شادي مونکي ڪرڻي اهي، اهڙي ناٽو مڙس سان شادي ان مکپر هو ٽس گهڻو ئي سمجهايس

پر توکي شرم نه آيو .۽ آئون سڄي عمر احساس ڪمتريء ۾ ڪيئن جيئندس ائينديونڏڪيم ته ساهيڙيون مهنجي مذاق اء جي سامهون ائين ڳالهائڻ جو، امي شادبابا کي نه مونکي ڪرڻي آ چئي هوء منهن ۾ وجهي رئڻ لڳي ۽ ماء کيس گوڏن پ

رين اهز ته ادي مهنجي جاويد انجنيئر الء جاويد جي ماء انڪار جو ٻڌي چئي ويٺي .رئندي ڇڏي ڪمري کان نڪري آئيڀيڻ .ٻيا رشتا پئي ڪيانمون پنهجون هي گهر پهرئين ان الء ٽڙڪايو ته متان ادو معيار ڏي ته سئوٽن جو رشتو ڇڏي رشتا،

.سچ چيو اٿن ته رشتا آسمانن تي لکبا آهن

Page 3: Sindhi Screen Play(هاڻ ڪهڙو پڇتاءُ)By: Abdul Razzaque Memon

پڇتاء ڪهڙو هاڻ

زاق ميمڻعبدالر: ، مڪالما ۽ منظر ڪشي حرير ت Page 3

ئي ۽ اهو چ..امان به پريشان ٿي وئي چيء جي اکين ۾ ڳوڙها تري آيا هئا ۽ اهو چئي چا. زوريء جي ميندي ڪانه لڳبي آهي ماء کي هڪ نه چئن ڌين ڪا غلطي رهجي وئي آهي،ئي ۾ ڏيڻ تربيتاوالد کي شايد ڀيڻ مهنجي افسوس ڪرڻ لڳي ته

آپي انتهائي خوبصورت هئي اهو سبب هو جو ناڪار . جو فڪر هو، آپيء جو رشتو ٿئي ها ته هو اڳتي ٻين ال به سوچي هاپر اها .ندن شادي ٿئيجي باوجود ٻئي تئي ڏينهن سندس رشتا ايندا پئي ويا ۽ هر گهر پئي چاهيو ته علي محمد جي گهران س

متان آپيء الء ٻيا رشتا ڳوليندا رهيا پوء به ماء پيء .سهڻي صورت ئي هئي جنهن جي ڪري آپيء ۾ غرور اچي چڪو هو.هڪ غيرن مان رشتو آيو. ۽ اهو ڏينهن به اچي پهتو ضي ٿي وڃيڪنهن تي آپي را

جيڪو ماء پيء ته هئا جيڪي ڪراچيء ۾ رهندا فيمليء جو رشتو آيو زميندار بل آخر هڪ ڏينهن ڪنهن امير ڪبير

ن ڪري پهرئين ته آپيء ، و هوڻقبول ڪري ورتو هو پر آخر ۾ آپيء کان پڇ اکيون بند ڪريٻاهرين فيمليء جو رشتو هو ا

نه ڪري ۽ پوء سوچي سمجهي ها ڪري، آپي ايتري مهرباني ڪئي چٿرونمهمانن جون جي منٿ سماجت ڪئي وئي ته ي مهمانن کي هفتي جو وقت ڏنو ويو ۽ هفتي کان پوء مهمان اسلم جو الزم. جو چيائين جو گم سم رهي ۽ سوچي جواب ڏيڻ

جڏنهن آپي تي جکلد فيصلي جو زور ڀريو ويو ته هن اهو چئي ناڪار ڪئي ته . رشتو ڪرائڻ ۽ جواب جي آڇ ڪرڻ لڳانهن جي سوچ به ته ڊڀلي اهي امير ڪبير، بنگلن ۽ پجارو وارا آهن ۽

فينس ۾ ٿا رهن پر بنيادي طور تي آهن ته ڳوٺاڻا ته ا

ٻيو ته اسلم جو رنگ به سانورو هو ۽ آپي .سان ڪيئن نباه ڪري سگهندي ۽ آپي هڪ ڄٽ ڳوٺائيء .ٺاڻي ئي هوندي نهڳوڇوڪرو ڏسو امي جڏنهن هي . رشتي کان انڪار ڪري ڇڏيوبهانو ٺاهي سانوري رنگ جو بهتر فيملي هوندي به اسلم جي

مهنجي اڇي رنگ جي ڪري مونسان شادي ڪرڻ چاهي پيو ته ڇا مونکي حق ڪونهين ته آئون به اڇي رنگ واريشاديء جو وقت ويندو ته اهو اڇو ... آريو ڦتوهنجو اچي هاڻ مٿو .. شاهدان .. شاهدان. ان شادي ڪريانڇوڪري س ڪنهن

جلدي ان ڪري آ جو پويان تهنجون ٽي ٻيون ...آخر توهان کي جلدي ڇو ا...ئيدرنگ ڏسي ڪوبه شادي ڪرڻ ڪونه ايننهن جي شادي به اسانکي ئي ڪرائڻي ...ڀينرون به اهنمونکي اعتراض ڪونهين انهن جون ئي شاديون ... ٺيڪ آ...هيآا ...آپي اهڙو سٺو رشتو وري ڪو سايد اچي ئين جو ڀينرون به زور ڏيڻ لڳيون تهايستا ...ڪرائي ڇڏيو

اهو پاڻ ال آپي کين بتو ا

ڏيء جي راند ڪونهي ...شادي ڪرڻ يا ڪرائڻ .آڇ ڏنيرشتو قبول ڪرڻ جي ڏي گ

ن جو تون هر ڀيري رشتي کان ڪا گ

! ... دنيا ڇا چوندي... چوان پئي نه هنن ڀينرن مان ڪنهن سان ڪرائي ڇڏين...ماڻس چڙي چوڻ لڳي..انڪار ٿي ڪري ڇڏينن کي وهاري ننڍيء جي شادي پيا ڪرائين

ونکي م.. توهانکي پرواه هوندي دنيا جي.. االهي وڏيء ۾ ڪهڙو عيب هو جو ا

...پرواه ڪانهين

آپي جهٽ چوڻ ..ته سانورو رنگ هئڻ ڪو عيب ڪونهين..سمجهائڻ لڳي اهدان کيشآپي ناديه ٻي ڀيڻ .1توهان آپيء جو فڪر نه .. ته پوء ٺيڪ آهي امي جان...اهڙو وڻئي ٿو ته تون پاڻ ڇو نٿي ڪرينس شادي...لڳيسآئون شادي .. آپيء جي مرضي اها آهي ته ٺيڪ آهي!...دئوڪيستائين اها روز روز جي بيعرتي برداشت ڪن... ڪيو

امي ناديه .. صائمه به ٽپي پئي...پر هنن ته شاهدان جو رشتو گهريو ا... ڪنديس اسلم سان ڀلي سانوري رنگ جو هجيامي مون چيو نه مان تيار ..متان ها ڪري وجهن.. توهان ڳالهائي ڏسون.. رنگ به اڇو آهي..به ڪا خراب ڪانهين

ڏٺو مونکي هاڻ توهانجو روز روز اهو درد نٿو .. ڪا ڳالهه ڪانهين.. امڪار ڪندان نه!.. ڇا ٿيندو.. آهياننهن به ها ڪري ڇڏي اهڙيء طرح اسلم جي گهر وارن کي به اعترا ض ڪونه ٿيو...وڃي

هنن کي ته بس علي .. ۽ ا

.احمد جي گهران شادي ڪرڻي هئي

Page 4: Sindhi Screen Play(هاڻ ڪهڙو پڇتاءُ)By: Abdul Razzaque Memon

پڇتاء ڪهڙو هاڻ

زاق ميمڻعبدالر: ، مڪالما ۽ منظر ڪشي حرير ت Page 4

هو ان کي ئي ملي ٿو

هر ڪنهن کي .هاڻ هرڪو چوڻ لڳو ته واقعي جوڙا ته آسمان۾ ئي ٺهن ٿا، جنهنجو جو نصيب هو ا

تائين شاهدان ٻن سالن ان وچ ۾ . وماء پيء به سوچڻ لڳا ته ٺيڪ ٿيو هڪ نياڻيء جو بار ته لٿ. پنهنجي قسمت جو ٿو مليناديه پنهنجي ساهرن ۾ اسلم سان .جو ڪو به رشتو ڪونه آيو ۽ روز مره وانگر ماء پيء سندس رشتي الء پريشان رهڻ لڳا

ذاري رهي هئي ۽ گهڻو خوش هئي، اسلم ۽ ساهران کيس گهڻوم پيار ڪندا هئاکيس هڪ جدا گاڏي ۽ .بهترين زندگي گ

ڪنهن به قسم جي پابندي نه هٺيس . به مليل هو، جيڏانهن چاهيندي هئي پنهنجي مرضيء سان ايندي ويندي هئيڊرائيور ڪو به شڪي مزاج ڪونه هو ۽ ناديه کي به سانوري رنگ کا ڪا چڙ نه .پڻ هئا ، خوش اخالقاتعليم يافت ساهرا، اعلي

بتو اهو چوندي رهندي هئي ته ڪارو اهلل جو پيمهون اچي ۽ جي ڪو اسلم کان سيرت ۽ ڪردار ۾ بهتر اهي ته سا .اروهئي ا

.الغرص ناديه جنت ۾ هئي۽ شاهدان به هاڻ اهو رشتو ٺڪرائي سرمشار پئي ٿي

هاڻ شاهدان جو رشتي ڳولڻ وارن کي لڳائيندا رهيا ۽ سمجهڻ لڳا ته متان انڪارن باوجود ماء پيءرشتن کان شاهدان جي نهن ڏينهن ۾ ئي هڪ . ۽ شايد هاڻ هوء ڪنهن رشتي کان انڪار ڪري ٺڪاڻي لڳو هجيناديه جي زندگي ڏسي عقل

اي سميعت علي احمد جي ڏينهن علي احمد سان ڪمپنيء مان رٽائر ٿيل هڪ دوست جيڪو برطانيا شفٽ ٿي ويو فيمل

نهن سان گڏ هو . گهر ملڻ آيوفيمليء ۾ پاڻ ۾ ڪوبه پڙدو نه هو جو سڀ ڪنهن وقت هڪ . سندن پٽ طارق به ا

نهن . ملندڙ جلندڙهڪ ٻئي سان ننڍي هوندي ۾ ئي رهندا هئا ۽ سوسائٽيءڪمپنيء جي سلطان پنهنجي پٽ طارق الء ن

علي احمد وارن سندن لنچ جو احتمام ڪيو هو جتي شاهدان کي ڏسي سلطان جي زال ۽ طارق ڳولڻ ئي پاڪستان آيو هو سڀ ڊنا پئي ته .۽ شاهدان جي گهر ڪري ٿي جيڪو رشتو هوء ڳولي پئي اهو ته کيس اتي ئي ملي ويوجي ماء ٻڌائڻ لڳي ته

نهن جي ڪٿي شاهدان اهڙي ڳالهه نه ڪري وجهي جو سلطان چاچاگهر کي شرمندو ٿيڻو پوي ء اڳيان سڄي گهر وارن ۽ ا

ڪرڻ جو سندس راء معلوم اڪيالئيء ۾ پر آخر .ڪانه ڪئيسندس رشتي جي گهر تي شاهدان به اهڙي ڪا حرڪت پر جي طارق هن برطانيا ڪانه وينديشادي ڪري بهي رهي ته هوء شاهدان ضد ۽ هوڏ ڪرينتيجو ساڳيو ئي نڪتو ۽

نه مڃڻ تي بل آخر اها . سان شادي ڪري پاڪستان ئي رهجي وڃي ته هن کي ان رشتي سان ڪو اعتراض ڪونه ٿيندوطارق سان گڏ لنڊن هلي وئي ۽ هن جا خيريت جا جي طارق سان شادي پڪي ڪئي وئي هوء هن قرباني ٻي ڀيڻ فائزه ڏني ۽

خط به اچڻ لڳا

هڪ پٽڙو به ڄائو هو،کين ٻن سالن کان پوء فائزه طارق سان گڏ لنڊن مان واپس آئي ته ٻئي زال مڙس پاڻ ۾ کير کنڊ ۽ڀيڻ جو رشتو به آيو جيڪو ڪيو ويو ۽ آخري اديء جي عمر نڪرندي پئي وئيششاهدان جي به هاڻ . انتهائي خوش هئا

ماء پيء شاهدان جي رهجي وڃڻ جي غم ۾ . حاالنڪ هو به ايڏا امير ڪونه هئا پر سٺي فيملي ۽ کاتي پيتي گهراڻي جا هئاائيندا به رهيا پر هوء هوڏ ڪري ويهي رهي ۽ چوڻ لڳي ته جي اڪثر بيمار رهڻ لڳا ۽ گڏوگڏ شاهدان کي شاديء ال سمجه

احمد به رٽائر ٿي چڪو هو ۽ علي .مهنجي سادي ٿيندي ته توهان بيمارن جي ديک ڀال ڪير ڪندو الغرض بهانا ٺاهڻ لڳيجيئن ته عامر .۽ شاهدان گڪ بئنڪ ۾ نوڪري ڪرڻ لڳي هئي. هاڻ سندس گهر جو خرچ پينشن مان پورو ٿيڻ لڳو

ن ڪري گهر جو بار هاڻ شاهدان تي هو اڃا يونيورسٽيء ۾ پڙهيو پئي چئني ڀينرن ۾ ننڍو هو ۽.ا

Page 5: Sindhi Screen Play(هاڻ ڪهڙو پڇتاءُ)By: Abdul Razzaque Memon

پڇتاء ڪهڙو هاڻ

زاق ميمڻعبدالر: ، مڪالما ۽ منظر ڪشي حرير ت Page 5

آفيس ۾ ڳالهه ٻولهه جي . ف نالي سان به هڪ آفيسر هوجنهن بينڪ ۾ شاهدان ڪم ڪندي هئي ان بئنڪ ۾ آصآصف ڪير هو، . ڪري ٻنهين ۾ پيار جا رشتا وڌڻ لڳا ۽ بل آخر ٻنهين پاڻ ۾ سادي ڪرڻ جو فيصلو ڪري ڇڏيو

ن ڪري ڪنهن وڌيڪ ڳوال ڦوال به ڪانه ڪئيپر . ڪهڙو هو، ڪنهن کي به خبر نه هئي بس شاهدان کي پسند هو ا

تنهن هوندي به شاهدان جي اکين اڳيان پٽي اچي وئي ۽ هن هر صورت ۾ اصف هيآهو پهرئين به شادي شده ئي تههاها خبر ماء پيء کيس گهڻو ئي . ڪرائي سان شاديء جڳو فيصلو ڪري ڇڏيو ۽ سندن شادي انتهائي سادگيء سان سندن دوستن

خبر ناهي پر شاهدان اهو چئي هوڏ ڪري بيٺي ته هو گهريلو تفصيل جي سمجهايو ته هڪ ته هو شدي شده آهي، ٻيو هن ، جڏنهن مونکي هن جي خبر آهي ته ٻئي مهنجي آفيس ۾ ڪم ٿو ڪري، ايڏو وڏو آفيسر آهي ڇا اهو ڪافي ڪونهين

آصف جي .مائٽ ويچارا خاموش ٿي ويهي رهيا جو هاڻ هو شاهدان جي رکواليء ۾ ئي هئا. ڪنهن کي نه هجي ته ڇا ٿي پيون جي خبر نه پئي سگهي ۽ سادگيء سان ٻنهين جي

ڪري شاديء کي انتهائي خفيه رکيو ويو جيئن سندس پهرئين زال کي ا

.شادي ٿي وئي

جي ٻڙڪ پئجي وئي ۽ هن قيامت شاديء ٻي آخر اها شادي ڪيستائين لڪي سگهي ها، آخر آصف جي پهرئين زال کي هن نه صرف کيس ڪچا چڻا چٻارايا پر کيس. زال هڪ پوليس آفيسر جي ڌيء هئي آصف جي پهرئين. برپا ڪري ڇڏيشاهدان به ڪافي ڏينهن پوليس کان لڪندي رهي ۽ پاڻ لڪائڻ لڳي پر آصف . به ڪرائي ڇڏيو الڪ اپ ڪيس ڪري

ان غم ۾ بينڪ جي نوڪري به ڇڏي ڏنائين ۽ هاڻ کيس خبر پئي ته سندس . جيل هئڻ ڪري واپس ئي ڪونه وريووالدين ئي آهن جيڪي سوچي سمجهي فيصال ڪندا آهن ۽ اسان جوانيء جي جذباتن ۾ اچي پاڻ تباه . انتخاب غلط هو

. ڪرائي ڇڏيندا آهيون

. حنتي اسٽوڊنٽ ليکيو ويندو هوڪاليج جي زماني ۾ هونهار ۽ م. هوڪري نڪتو جوئيشن ييونيورسٽيء مان گر به عامرن ڪري ڪو ايجوڪيشن باوجود کوڪرن يا فلرٽ جي چڪرن ۾ ڪو نه هو

گريجوئيشن .انتهائي نيڪ ۽ شريف هو ا

ن الءنهن ئي .اهڙي ئي سٻاجهڙي ڇوڪريء جي تالش هئي کان پوء سگهوئي کيس نوڪري به ملي وئي ۽ ماء پيء کي به ا

ا

هئي ته ڪنهن اچي کيس آگاه دانرسرگ رشتي ڳولڻ ۾ لڇڻي ڇوڪريء جي پٽ الء س سلڇڻي ڏينهن ۾ جڏنهن ماء سي سائيڊ تي آفيس کان پوء ۽. حنا نالي ڪنهن ڇوڪريء جي چڪر ۾ آهي آفيس ۾ گڏ ڪندڙ هڪڪيو ته عامر ن سان گڏ

پٽ ته جنهن . زمين نڪري وڃي ٿي ڄڻ ته اها خبر ٻڌي سندس پيرن هيٺان. گهمندي ڦرندي ڏٺو ويو آهي به ا

ميل ميالپ ۽ گهممڻ ڦرڻ جو روز جيئن ته عامر ۽ حنا جي . کي هوء سڌو پٽ پئي سمجهي اهو ڪيترو اڳتي نڪري ويوعامر گهڻو آفيس نه پهتي ته جيڪا آفيس ۾ ڪنٽريڪٽ تي مالزم ٿي هئي جو معمول هو، هڪ ڏينهن جڏنهن حنا

ٻيا نه اچڻ ڪري حنا جي گهر جي ايڊريس آفيس جي رڪارڊ مان هٿ ڪري هو حنا جي گهر هفتاڪجهه . پريشان ٿي ويو۽ هء پنهنجي حنا جي شادي ٿي وئي ٻه ڏينهن اڳ جنهن کيس ٻڌايو ته. پهچي ويو ۽ در تي حنا جي پوڙهي ماء استقبال ڪيس

ن تي سڪتو طاري ٿي ويو ۽ سوچڻ لڳو ته ان . مڙس سان گڏ هلي وئي آهيجيئن ته هو حنا سان گهڻو پيار ڪندو هو ا

بس . ي ڀر رهڻ جا قسم کاڌا ائين ئي اوچتو ٻئي جي حوالي ٿي ويندياها حنا جنهن هن سان زندگ. بيوفائيء جو ڪهڙو سببهو ڏينه

گڏوگڏ ماء پي به اڪيلي پٽ . ۽ سڀ سندس هن حال تي پريشان ٿي ويا ڻ لڳوهر۽ ويڳاڻو گهر ۾ خاموش ٿيو هو نا

داس ٿي موالين وانگر جن پري هئي حوري ڙماء جي پڇڻ تي ته حنا ڪه. جي هيء حالت ڏسي پريشان ٿي پيا هئاهن ۾ هو ا

رهي پيو پر عامر اندر ئي اندر ۾ سڙڻ ۽ کامڻ لڳو ۽ ڪا به بڙڪ نه ڪڍيائين، اڪيلو اڪيلو ڪڏنهن سمنڊ ته ڪڏنهن

Page 6: Sindhi Screen Play(هاڻ ڪهڙو پڇتاءُ)By: Abdul Razzaque Memon

پڇتاء ڪهڙو هاڻ

زاق ميمڻعبدالر: ، مڪالما ۽ منظر ڪشي حرير ت Page 6

ماء گهڻي ڪوشش ڪئي ته پٽ کي ان حالت مان ڪڍڻ ال .ويرن جڳهين تي آهون ڀريندو شام جو موٽي گهر ايندو هو.شادي ڪرائي پر عامر حنا جي عشق ۾ ڪٿي به شادي ڪرڻ تي رضامند نه ٿيو

زندگي به ۽ مڙس جي موچڙن هن جي، مارن، به شاديء کان پوء خوش نه رهندي هئي، سس ۽ نڻانن جي طعنن ٻئي هنڌ حنا

سڀ ڪجه سهيندي هئي ۽ ڪنهن سان به شڪوه ڪانه ڪندي هئي بس اڪيالئيء ۾ اهلل . پريشان ڪري ڇڏي هئياڪيلي پوڙهي ماء وارث . پٽڙو به ٿيو هو ڪهحنا جو مڙس نشي جو عادي هو ۽ کيس حنا مان .ٻاڏائيندي هئي کي پئيس ته مڙس جو گهر ئي هاڻ سندس گهر آهي ۽ اتان سندس الش نڪري يه ندي وچ ، ظلم ٻڌي به هوء سمجهاڻي ڏئيهيس

پاڻ کي پٽ هوء اموشيء سان ظلم برداشت ڪندي وئي ۽ري هوء اهو گهر ڇڏي ڪيڏانه ويندي ۽ هوء خته نڪري جيئهوڏانهن عامر ۾ . گذاريندي رهي ايستائن جو پٽ به اچي ٻن سالن جو ٿيس زندگيمارون کائي به ۾ مشغول رکي جي پرورش

نشي ڪري مڙس وهڪ ڏينهن حنا ج .ريندو هر هر حنا جي گهر ديوانن جيان چڪر لڳائيندو رهيوحنا جي ياد ۾ آهون ڀعدت به ڪرڻ نه ڏني ۽ فوت ٿي ويو، غريب ايترا هئا جو سندس ڪفن دفن به عالئقي وارن ڪيو، حنا کي سس ۽ نڻائن

.اچي ماء جي گهر پناه ورتي جنهنگهران پٽ سميت ڊورائي ڪڍيو

کيس هڪ هڪ ٻار کڻيبيٺل هڪ ڏينهن عامر به جيئن پنهنجي گاڏيء ۾ آفيس کان واپس پئي وريو ته سگنل تي ها حنا هئيٺجڏنهن عامر چتائي ڏ ندي وي هن کي خير ڏيڻ کان پوءڇوڪري خير گهرڻ الء ملي پ

هو بيڌڙڪ ويندڙ س ته ا

کڻي ويندي رهي ته عامر آواز ڏيندو رهيو پويان مڙي ڏسندڙ حنا به عامر کي سڇاڻي ورتو هو ۽ ان خيال کان تيز قدم نا کيحليو، پويان ڪارن جي هارن تي عامر اڳتي وڌي آيو ۽ ڪار هڪ .هڪ ٻار سان گڏ کيس ڪيئن اپنائي سگهندو

سگنل ک

حنا رش ۾ غائب ٿي چڪي هئي پر عامر ڳاڏي ڊرائيو ڪري جيئن حنا جي ماء جي . ندو ويوڙوپاسي ڪري حنان پويان ڊرهيو الچار حنا در تي آئي ۽ کيس واپس ڪرڻ الء ڙڪائيندوٺٿي وئي ۽ عامر در گهر پهتو ته حنا گهر ۾ پويان ڏسي داخل

هن جو پيء مري چڪو ..ٻار به آهي يتيم الن جومان تهنجي الئق هاڻ ڪانه رهي آهيان عامر، مونکي ته ٻن س .چوڻ لڳيڪا ڳالهه عامر نه مڃيو ۽. اها مجبوري هئي ٿي سگهي ته مونکي معاف ڪج پر مان بيوفا ڪانه هيس عامر ...اهي

.مهنجو انتظار ڪجائين آئون واپس اچان ٿو.. ڪانهين آئون توکي ٻار سميت قبول ٿو ڪريان

عامر جي ماء حنا کي چوڻ لڳي ته حنا خبر ناهي تو مهنجي عامر تي ڪهڙو . واپسيء تي عامر ماء سان گڏ حنا جي گهر آيوحنا ٻي شاديء کان انڪار ... عامر به ڪڇڻ لڳو. ڻ نٿو چاهيهي توکان سواء ڪنهنکي به اپنائ. جادو ڪري ڇڏيو آهي

آئون هن کي سڳي پيء جو ! هن ٻار جي خاطر ئي مونسان شادي ڪر!.. ضد نه ڪرحنا ...ڪرڻ ۽ ٻار کي پالڻ تي زور ڀرڻ لڳيسموري ملڪيت مهنجي مڙس جي ...هيآمهنجو ڏير تمام گهڻو ڪنو ماڻهون ... اها ڳالهه ڪانهين عامر...پيار ڏيندس

مهنجا ساحورا ان کي هٿيائڻ چاهين ٿا ۽ زوريء مهنجي شادي مهنجي ڏير سان ڪرائڻ چاهين ... پٽ جي نالي تي آهي هنجيم جي هن کي خبر پئي ته آئون توسان شادي ڪنديس ته ...ان ڪري آئون گهران نڪري آيس مونکي ان ال ماريئون ٿي ته...ٿا

.ڪافي بحث مباحثي ۽ زور ڀرڻ کان پوء حنا عامر سان شادي ڪرڻ تي راضي ٿي ئي...اهو توکي به نقصان رسائيند

حنا جي گهر ۾ اچڻ سان علي آهمد جو گهر وري جنت بڻجي ويو حنا سڀني جي دل وٺي ڇڏي هئي، سڀ خوشخورم رهڻ جڏنهن عامر آفيس ويل هو، ماء پيء به گهر کان ٻاهر هئا ۽ گهر ۾ حنا ۽ سندس هڪ ڏينهن ڪجهه مهنن کان پوء لڳا ته

Page 7: Sindhi Screen Play(هاڻ ڪهڙو پڇتاءُ)By: Abdul Razzaque Memon

پڇتاء ڪهڙو هاڻ

زاق ميمڻعبدالر: ، مڪالما ۽ منظر ڪشي حرير ت Page 7

عامر کي حنا . ڙي آيو، هن تي پسٽل جا فائر کولي پنهنجي ڀائٽئي کي کڻي هليو ويوڏير گهر ۾ گهپٽ اڪيلو هئا ته حنا جو .جي موت جو گهڻو صدمو رسيو ۽ هن ٻي شادي هرگز نه ڪئي

ذري ويا هڪ ڏينهن خبر آئي ته حنا جي پٽ پنهنجي لوندڙيء تي پستول رکي فائر ڪري 21

سان هن ڳالهه کي گ

. سڀني کي حيرت پئجي وئي ته اهو ڪيئن ڪر ممڪن هو، تصديق ٿيڻ سان خبر سچي نڪتي. خودڪشي ڪري ڇڏيپر سندس چاچي کيس پر ماڻهون چون ٿا ته ڇوڪري خودڪشي ڪانه ڪئي هئي. رنگ ورتو۽ ان قتل خودڪشيء جو

ن جائداد ڦٻائڻ ۾ هو جيڪا ڇوڪري جي نالي تي هئي قتل ڪري خودڪشيء جو رنگ ڏنو هوافسوس جو .ڇو جو هو ا

۽ هاڻ هو پوري . جو سيڪٽر انچارج هو لساني تنظيم اثررسوخ وارو هو ۽ هڪ قاتل به گرفتار نه ٿي سگهيو جو هو هڪ. هيجائداد جو به اڪيلو وارث آ

. هلي ويو آهينوڪري ڪرڻ ۽ سيٽل ٿيڻ الء ڪئناڊا ملڪ ڇڏي غم سان ۽ حنا جيڌمڪي قتل جي خوف ۽ عامر ان

هن تي هن ون آهن جنسندس ان خوبصورت چهري تي به هاڻ جهريون پئجي چڪي .شاهدان کي به طالق ملي چڪي آهي.غرور ڪيو هو ۽ پنهنجي ڪيئن تي پڇتاء رکي ٿي پر هاڻ ان پڇتاء جو ڪهڙو فائدو جڏنهن سڀ ڪجهه لميا ميٽ ٿي ويو

Engr.Abdul Razzaque Memon

پڄاڻي

http://www.facebook.com/sindhi.media & http://www.facebook.com/sollywood.sindhimedia Cell: +923002895691 & +923152075056

E-Mail : [email protected] & [email protected] Under Copy Right Act: All Rights of this script, Location, Characters & Dialogues are reserved with Writer.