Workshop on Political Participation of Young People, İstanbul

Young people's creative ways of political

participation:

theatre as a space for experiencing active

subject positions

Pınar Gümüş

22.06.2013

Quotation 1: Ethnicity

... (My mother) told me about her mother, in 80s and in previous years, for

example in the period of Kenan Evren, because of the pressures,it was

prohibited to speak Kurdish, they had been hiding everything. They

had been trying not to speak Kurdish, the soldiers had been attacking

the Kurdish houses…then my grandmother told me the difficulties that

she had experienced about Kurdish and how she had tried to teach her

children Kurdish…My aunt also told me that because of the pressures

many people had run away to mountains…

... (Annem) kendi annesini anlattı, 80 dolayları ondan daha öncesi mesela

Kenan Evren dönemleri falan o dönemde baskılar olduğu için, o dönem

Kürtçe konuşmak yasak olduğu için hani, herşeyi saklarlarmış. Kürtçe

konuşmamaya çalışırlarmış, askerler Kürt evlerini basarmış falan...sonra

annannemin o Kürtçe konusunda neler çektiğini falan onlara öğretmeye

çalışırken neler çektiğini falan anlattı...halam da şey anlattı bana...

Baskılardan sebep birçok insanın dağa kaçtığını...

Quotation 2: Family

...at the very beginning, the biggest obstacle was my family. My family did

not want to allow me to go to theater because it was a little bit far away.

Zeytinburnu was a place I did not know very well. They did not allow,

because it was dangerous. Also, since people regard art in a material

way, as they do not know this activity is in that way, that is, they do not

know what is theater, my family did not allow me to go to theater, but I

escaped, I escaped from home constantly, I went outside by lying all

the time...

...en büyük engelim ilk başta ailemdi. Ailem biraz uzak olduğu için göndermek

istemiyordu... Zeytinbunu zaten bilmediğim bir yerdi. Tehlikeli olduğu için

göndermediler. Bir de genelde insanlar sanat, şey farklı gözle baktığı için,

sürekli maddi gözle baktığı için, bu işin de böyle olduğunu bilmedikleri için,

yani tiyatronun ne olduğunu bilmediği için insanlar ailem beni bırakmadı

tiyatroya. Ama ben kaçtım sürekli kaçtım evden, hep yalan söyleyerek çıktım

evden. Yalan söyleyerek kaçtım kaçtım...

Quotation 3: Class position

... I was a normal worker, but this is the one who loves reading, she reads

her book whenever she is free, but she is caught by her boss. The

mechanist calls her, “come here” and, she orders a hair dye to her and

then she orders her to tidy up, there is something like struggle here. I

had played myself there; I cannot forget that role...

... hani ben normal bir ortacıydım ama bu ortacı okumayı çok seven bir ortacı,

boş bulduğu anda oturup kitap okuyor, ama patronuna yakalanıyor falan. İşte

makinacı onu çağırıyor gel buraya falan, işte soruyor git bana boya al falan,

git ortalığı topla falan, orda bir mücadele şeyi falan. Orda kendimi

oynamıştım, o rolü zaten hiç unutamıyorum...

Quotation 5: Theatre and politics

They were planing to deconstruct the sports arena in order to build new hotels

in that area. However, when the people opposed and put their reaction, they

withdraw and build a more beautiful park. If the people did not oppose, they

would built hotels in that area which we can not make use of. We tried to

stage that the people are mistreated, they are not a mass but they are people

from different ethnicities, languages, religion. There were a Kurd, a Roman,

and a Laz on the stage, we said that they will be under pressure as long as

they continue to silence themselves, therefore we finalized the scene telling

that we should not sit down and keep silence any more, the scene was

reminding us that the state is us ourselves in the end.

Top sahaları yıkılıp yerine oteller yapılcaktı, daha sonra halkın tepkisi gelince onun

yerine daha güzel bir park yeri yapıldı, yani halk tepkili olmasaydı oraya bizim

işimize pek yaramayacak, bizim gibi evleri olan insanların işine yaramayacak oteller

dikilecekti... Bir de hani normal insanların nasıl mağdur olduğunu, sadece hani bir

insan kitlesinin olmadığını, o insan kitlesinin içinde bir sürü farklı mezhepten olsun,

yani farklı dilden, dinden insanlar olsun, onların olduğunu....onların ne duruma

düştüklerini anlatmaya çalıştık. Bir Kürt sahnesi, bir Laz, bir de Çingene vardı. ama

hep sustuklarını, sustukça yine onlara aynı baskı aynı haksızlığın yapıldığını

söyledi, yani sonu öyle bitiyordu hani artık bizim de oturmamamız gerektiğini,

...sonuçta devletin biz olduğumuz hatırlatıyordu...