Traveleditie

V A K A N T I ES P E L L E T J E S

L O R DOF THER I N G S

10 MINST B E Z O C H T E L A N D E N

LONELY PLANETR E V I E W

DE SV. PAGINA´S

HWNHet Wereld Nieuws, een uitgave van Studievereniging Mundus

S.E.K.S.

Het beste

nummertje wat je

ooit in je ha

nden hebt g

ehad!

WERELDNIEUWS

HET

J A A R G A N G 1 4 , W I N T E R 2 0 1 3 | E E N U I T G A V E V A N S T U D I E V E R E N I G I N G M U N D U S | W W W . M U N D U S N I J M E G E N . N L

SCHOONHEIDSIDEALEN

J A A R G A N G 1 4 , W I N T E R 2 0 1 3 | E E N U I T G A V E V A N S T U D I E V E R E N I G I N G M U N D U S | W W W . M U N D U S N I J M E G E N . N L

SEKSTOERISME

CHIQUE SEKS & GALAMOS

NON-SEXIST CITY’S

INDIA EN VROUWENRECHTEN

DE DEENSE INVASIE

WERELDWERELDNIEUWSNIEUWSNIEUWS

J A A R G A N G 1 4 , W I N T E R 2 0 1 3 | E E N U I T G A V E V A N S T U D I E V E R E N I G I N G M U N D U S | W W W . M U N D U S N I J M E G E N . N L

J A A R G A N G 1 4 , W I N T E R 2 0 1 3 | E E N U I T G A V E V A N S T U D I E V E R E N I G I N G M U N D U S | W W W . M U N D U S N I J M E G E N . N L

J A A R G A N G 1 4 , W I N T E R 2 0 1 3 | E E N U I T G A V E V A N S T U D I E V E R E N I G I N G M U N D U S | W W W . M U N D U S N I J M E G E N . N L

J A A R G A N G 1 4 , W I N T E R 2 0 1 3 | E E N U I T G A V E V A N S T U D I E V E R E N I G I N G M U N D U S | W W W . M U N D U S N I J M E G E N . N L

GeldTERUG NAAR DE G U L D E N

HE

T K O N I N G SH U I S

DE BIG MACI N D E X

BURNINGMANF E S T I V A L

DE SV. PAGINA´S

HWNHet Wereld Nieuws, een uitgave van Studievereniging Mundus

S.E.K.S.

S.E.K.S.

Het beste

nummertje wat je

ooit in je ha

nden hebt g

ehad!

SCHOONHEIDSIDEALEN

SEKSTOERISME

CHIQUE SEKS & GALAMOS

NON-SEXIST CITY’S

INDIA EN VROUWENRECHTEN

DE DEENSE INVASIE

S.E.K.S.

S.E.K.S.

S.E.K.S.

S.E.K.S.

S.E.K.S.

S.E.K.S.

Het beste

nummertje wat je

ooit in je ha

nden hebt g

ehad!

SCHOONHEIDSIDEALEN

SEKSTOERISME

CHIQUE SEKS & GALAMOS

NON-SEXIST CITY’S

INDIA EN VROUWENRECHTEN

DE DEENSE INVASIE

S.E.K.S.

S.E.K.S.

Het beste

nummertje wat je

ooit in je ha

nden hebt g

ehad!GeldGeldGeldGeldGeldGeldGeldTERUG NAAR DE G U L D E N

HE

T K O N I N G SH U I S

DE BIG MACI N D E X

BURNINGMANF E S T I V A L

DE SVSV. SV. SVPAGINA´S

Traveleditie

V A K A N T I E

S P E L L E T J E S

LO

RD

OF THE

R I NG S

10 MINST

B E Z O C H T E

L A N D E N

LONELY PLANETR E V I E W

DE SV. PAGINA´S

HWNHet Wereld Nieuws, een uitgave van Studievereniging Mundus

Traveleditie

V A K A N T I ES P E L L E T J E S

L O R DOF THER I N G S

10 MINST B E Z O C H T E L A N D E N

LONELY PLANETR E V I E W

DE SV. PAGINA´S

HWNHet Wereld Nieuws, een uitgave van Studievereniging Mundus

2

Inhoudsopgave

4Anna SmitsAnna, onze gast redacteur voor dit nummer, legt de voordelen van een semester in het buitenland uit.

5Sanne BonekampWij kopen dan wel vaak de Lonely Planet van andere landen, maar hoe zit het eigenlijk met die van Nederland?

6Ramon WensinkDe 10 minst bezochte landen ter wereld. Waar kom je geen enkele andere Nederlander tegen?

8Marjolein KouwenhovenEen beetje statistiek voor deze academische opleidingen kan geen kwaad. Lees: Toeristen Tellen.

9Pascal StoutEen reisverslag van de excursie naar Tallinn

10Pascal & Robert-JanHier zal je kennis echt getest worden. Verschillende beroemdheden binnen de GPM wereld, plus afbeeldingen van steden. Herken je ze allemaal?

Redactieadres Studievereniging Mundus� omas van Aquinostraat 5.0.04

6500 HK NijmegenTelefoon: 024-3612110

mundus@fm.ru.nlmundusnijmegen.nl

facebook.com/studieverenigingmundustwitter.com/studieverening_mundus

Voorzitter Marjolein KouwenhovenPenningmeester Sanne Bonekamp

Gra� sch Design Robert-Jan RuifrokRedactie lid Ramon Wensink

Redactie lid Pascal Stout

Voor vragen en opmerkingen:persenpromotie.mundusnijmegen@gmail.com

Druk: Editoo (oplage 120)

© Het Wereldnieuws is een uitgave van Studievereniging Mundus. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze opgaven

mag worden verveelvoudigd, opgeslagen, verspeid, of op enigerlei wijze worden gereproduceerd zonder voorafgaande

toestemming van de vereniging en andere auteursrechthebbenden.

12Ramon WensinkLord of the Rings vakantieparken, alle gekheid op een stokkie

13Robert-Jan RuifrokOm de tijd te doden in het vliegtuig of in de auto, een klein spelletje met de kernwoorden rondom Mundus.

14Sanne & MarjoleinDe reis der reizen is geweest, naar Spanje en Portugal. Een reisverslag van onze twee dames in de redactie.

16Een cluppie mensenWie maakt deel uit van het nieuwe bestuur in collegejaar 2013-2014?

17Mundus agendaPak de agenda erbij! Er staan weer genoeg informatieve en ontspannende activiteiten geplanned! Incl. intro!

18Bestuurslid Matthijs van OosterhoutLast but not least, maak ook eens kennis met Matthijs, onze Commissaris Interne Betrekkingen.

Traveleditie

V A K A N T I E

S P E L L E T J E S

LO

RD

OF THE

R I NG S

10 MINST

B E Z O C H T E

L A N D E N

LONELY PLANETR E V I E W

DE SV. PAGINA´S

HWNHet Wereld Nieuws, een uitgave van Studievereniging Mundus

M

3

n het is weer zover; het einde van dit jaar is genaderd. Dat betekent dat je nu de laatste Wereldnieu-

ws-editie van het jaar in handen hebt. De tijd van hoorcolleges, studieboeken en zeurende opdrachten kan weer ingewis-seld worden voor zon, vakantie en frisse zomercocktails. Eindelijk is de tijd van grote reizen en siësta’s weer aangebro-ken. Om jullie alvast een mooie start te geven van de aanbrekende zomer, hebben we deze editie geheel en al in een zomerjasje.. ik bedoel een zomerblousje gegoten. Jawel, we hebben voor het thema Travel gekozen, een thema waar onze studie niet aan voorbijgaat.

Het Wereldnieuws van deze keer zal jullie langs verschillende onderwerpen voeren. Zo gaan we op een artikel in op toerist-arme staten, werpen we een blik op de meest fenomenale paradijzen voor plezierreizen op Aarde en houden we jullie lekker aan het puzzelen met wat kruiswoorden. En als dat nog niet genoeg is, bieden we op de centerfold ook een fotoquiz aan, zodat jullie je niet hoeven te vervelen in de vakantie – want tja, vakantie is vaak synoniem aan verveling toch? Of zitten er die-hard vakantievierders onder ons, die zich deze

zomer weer naar de zuidelijke zomer-residenties begeven en zich helemaal los laten gaan onder de Mediterrane zomerzon? Ik zelf wacht nog eventjes op de ultieme last-minute aanbieding. Waarschijnlijk velen met mij. Mocht je – door de zogenaamde Radboud-routine - nog helemaal geen inspiratie hebben opgebouwd voor een ideale vakantie-plek? Geen nood aan de man, wellicht dat een reisverslag hier en daar in deze editie je kan helpen op je queeste.

Uiteraard hebben we ook nog aan de thu-isblijvers gedacht; ultieme toeristenplek-ken in Nederland – aangevuld met wat cijfermateriaal. Waar zal het fenomeen dat toeristenzwerm heet zich in 2013 neerplanten? Ook is er ruimte voor wat wijze woorden van Matthijs, die net als ik getogen is in de al-dan-niet Bourgon-dische regio van Oosterhout. Als je die plek kent, weet je pas echt wat reizen waard is, aangezien deze dorpstad nog steeds de grootste plaats is in Nederland zonder treinstation. Maar of hiermee het woord reizen een negatieve conno-tatie zou krijgen? Nee. Denk maar zo; de reis is onderdeel van de vakantie. Dus, zit je in het vliegtuig, de bus, de koets of de huifkar op weg naar je favoriete

bestemming, trek dan gewoon een pak speelkaarten open en geniet.

Aangezien ook aan mij de eer is geval-len een voorwoord te schrijven, wil ik bij deze mijn mede-commissiegenoten ontzettend bedanken voor de samen-werking van het afgelopen jaar. We heb-ben een aantal mooie dingen nagelaten aan de volgende commissie, te denken valt aan: het Wereldnieuws in full colour, actuele onderwerpen die zowel de ge-ograaf, planoloog als milieukundige aan-gaan, kritische columns en af en toe een leuke actie. Verder hebben we het blad ook uitgebreid met vier extra pagina’s, waardoor er nog meer ruimte is voor zowel inhoud als verenigingszaken. Maar ons blad is natuurlijk niet perfect! Daar-om hebben we ook jullie inbreng nodig. We zien dan ook graag opmerkingen, kritiek, verbeteringen (en misschien wat complimentjes?) tegemoet.

Met dit voorwoord hoop ik een mooi startschot te hebben gegeven voor deze heuse Reiseditie. Veel plezier, goede reis en geniet van de vakantie – je hebt het verdiend!

~ Pascal

Pascal Stout (GPM)

Voorwoord

E

M

4

Anna Smits (GPM)

Erasmus semester DublinIdyllisch groen en geplamuurd oranje

et land van self-tanning, leprechauns, roodharigen en Guinness bier: Ierland.

Dit prachtige en bijzondere landje heb ik voor maarliefst vier en halve maand mijn thuisland mogen noemen. En leuk dat het was! In aanvulling op de bovengenoemde stereotypen hebben ‘the Irish’ namelijk nog heel wat meer te bieden. En laat een Erasmus semester in het buitenland nou net de perfecte manier zijn om daar achter te komen… Uiteraard heb ik ook heel hard gestudeerd, maar een weekendje of dagje weg af en toe moet kunnen toch? Het grootste deel van mijn a v o n t u u r l i j k e belevenissen heeft zich afgespeeld in de multiculturele hoofdstad: Dublin. Ja inderdaad, thuisstad van … The Dubliners! Als er nu geen belletje gaat rinkelen, zoek snel op youtube naar klassiekers als ‘Whiskey in the Jar’ en ‘Molly Malone’. Op hoeveel mijn teller van aangehoorde v e r t o l k i n g e n d a a r v a n ondertussen staat, weet ik niet. Ze stonden in ieder geval altijd garant voor een heerlijk Iers sfeertje. Live muziek in de pub onder het genot van een heuse pint (nee geen fluitjes!) was als vrijetijdsbesteding bij ons favoriet. Met ‘ons’ verwijs ik naar de smeltkroes van nationaliteiten die onze vriendengroep betrof, van Zweden tot Aussies. Want als internationale studenten kom je elkaar daar zeker tegen . Ik studeerde aan UCD (University College Dublin) en daar ben je als buitenlandse student ongeveer gelijk aan een koe in India. Overdrijven is ook een kunst , maar laten we het er op houden dat we op handen werden gedragen. Allerhande borrels en activiteiten werden in onze eer georganiseerd en volgens geruchten

waren docenten zelfs wat coulanter als het jou betrof. Niet dat ik dat nodig had uiteraard. In ieder geval hadden we genoeg gelegenheid om kennis te maken met studenten van over de hele wereld. En het hield niet op bij Erasmus studenten die slechts een semester cultuur kwamen proeven. Mijn ‘Ierse’ volleybalteam bestond grotendeels uit meiden van over de hele wereld die zich voor langere tijd in Dublin gevestigd hadden. Bij een sportvereniging gaan tijdens je verblijf in het buitenland is trouwens echt een aanrader. Voor mij was het lekker ballen, erop uit met clubgenoten en zelfs een weekend afreizen naar Belfast (Noord-

Ierland) om mee te doen aan het Ierse kampioenschap.

Op het ontcijferen van wat accenten na, waren de colleges prima te volgen. Ze duurden maar 50 minuutjes, wat voor mijn spanningsboog vrij gunstig was. Verder is het studentenleven daar niet veel anders dan hier. De laatste weken voor deadlines en tentamens is de bibliotheek daar ook ineens overbevolkt en er zijn studie- en studentenverenigingen in overvloed. Zelf ben ik bij ESN (Erasmus Network) gegaan; een groep Ierse studenten die diverse tripjes en feesten organiseerden speciaal voor ons buitenlanders. Zo zijn we een weekend naar de westkust

gegaan, waar we onder andere ‘The Cliffs of Moher’ en Galway hebben aangedaan. Speciaal voor de meiden: ik ben over die brug uit ‘P.S. I Love You’ gereden! Voor de ultieme Ierse beleving kun je de kust niet overslaan. We hebben met volle teugen genoten van idyllische taferelen van groen, rotsen, water, kleurrijke (vissers)dorpjes en heel veel regenbogen. De meest indrukwekkende herinnering blijft voor mij aan de kliffen op de Aran Islands. Dit zijn eilanden voor de westkust van Ierland, letterlijk de rand van Europa. Het eiland waar wij geweest zijn, stopte ineens na een ruïne van een oud fort, maar er was geen hek of wat dan ook.

Avontuurlijk als we waren, schoven we op onze buik naar de afgrond. Dat was echt geweldig: beneden meters steile rotsen, schuimende golven en in de verte zie je alleen maar zee, wetend dat die zich tot aan de kust van Canada uitstrekt. Dublin is een heerlijke stad om in te wonen en de vrolijke, gekke en behulpzame Ieren zijn een aangenaam volk. De lagen g e p l a m u u r d e oranje make-up en de minimalistische kledingstijl heb

ik toch maar niet overgenomen. Dat laatste leek me zo koud in de winter en daarnaast matcht oranje niet met mijn haar. Trainingsbroeken, hoge knotten en hakken en fluwelen huispakjes mét Uggs hebben mij meerdere malen kostelijk vermaak bezorgd. Je ziet het, ik heb een berg nieuwe ervaringen en herinneringen om uit te putten. Ik zou zelfs nog boeken vol kunnen schrijven. Al met al was studeren in Dublin iets om nooit meer te vergeten. Het heeft zeker een stukje van mijn persoonlijkheid ingenomen. Ik wil dan ook iedereen aanraden om voor een periode naar het buitenland te gaan. Want, zoals de Ieren zouden zeggen; ‘The craic is mighty!’.

H

M

5

aarlijks komen vele toeristen naar ons land. En wat Hollanders doen, doen

buitenlanders ook: ze kopen een reisgids om zichzelf wegwijs te maken in het te bezoeken land, in dit geval Nederland. Maar wat staat er nu precies in die reisgidsen en wat vinden wij Nederlanders, in dit geval, wij van de Pers- en Promotiecommissie, daarvan? Is het representatief of staan er alleen de voor de hand liggende dingen in? Dit artikel neemt de Lonely Planet van Nederland onder de loep, om te kijken wat de schrijvers van deze reisgids de beste toeristische plekjes van Nederland vinden. Het vaakst genoemde woord in de Lonely Planet is naast de woorden ‘en’, ‘je’ en ‘het’ het woord ‘Amsterdam’. De twee (niet Nederlandse!) schrijvers zijn gek op Amsterdam. We weten allemaal dat Amsterdam Nederlands grootste trekpleister is , maar, zo zeggen ook de schrijvers, er zijn meer leuke dingen te vinden in dit kleine kikkerlandje. Deze worden echter omschreven als ‘the rest’. Te raden valt dan ook wel welke activiteit op nummer één staat in de top tien van dingen die je moet doen als je in Nederland bent. Maar om wat spanning op te bouwen begin ik bij nummer tien (niet stiekem verder lezen!). Op nummer tien staan de welbekende bruine cafés die door heel Nederland te vinden zijn. Gezelligheid ten top! Geprobeerd wordt om uit te leggen wat gezelligheid betekent, maar al gauw wordt het woord ‘gezelligheid’ toegevoegd aan de Engelse vocabulaire. Nummer negen vond ik een opmerkelijke keuze, deze plek is namelijk vergeven aan het grootste Waddeneiland: Texel. Ik denk dat ze eigenlijk de Waddenzee an sich bedoelen vanwege de Werelderfgoedstatus en waarschijnlijk ook om zijn fabuleuze wandeltochten over de ‘zee’. Nationaal Park de Hoge Veluwe, het eeuwenoude Maastricht en het moderne Rotterdam vinden we terug op respectievelijk plek zes, zeven en acht. De echt Hollandse top vijf begint met een dagje kaasjes proeven in kaassteden als Gouda en Edam. Op nummer vier staat het random fi etsen van dorp naar dorp. Kennelijk denken de schrijvers dat in Nederland alle dorpen heel dicht bij elkaar liggen. Terecht wordt wel opgemerkt dat Nederland een enorm netwerk aan fi etspaden en –routes paraat heeft om zowel eigen als buitenlands volk te plezieren. Er worden verderop maar liefst acht pagina’s besteed aan hoe en waar je het beste kan fi etsen

in Nederland. Een bezoek aan Delft staat op de derde plek, gevolgd door een bezoek aan het Rijksmuseum. Ook Leiden en Haarlem worden genoemd als steden die de moeite waard zijn. En dan nu, de grote nummer één: een bezoek aan Amsterdam!

In de tijdlijn van het geschiedenis hoofdstuk staan de worden belangrijke data genoemd als de aanleg van de eerste dijken, de watergeuzen, de oprichting van Heineken, de Gouden Eeuw en het homohuwelijk. Dit spreekt allemaal voor zich. maar waar blijven de klompen en ons eeuwenoude koningshuis en de echte Hollandse gierigheid? Een mooie tegenstelling is dat Nederlanders heel direct kunnen

zijn maar je toch ook een foeilelijke broek kunnen aansmeren in de winkel. Grappig is ook dat in het hoofdstuk ‘het huidige Nederland’ alleen gesproken wordt over Geert Wilders en de sluiting van de coff eeshops voor buitenlanders. Holland is toch niet alleen beroemd om deze blonde Limburger en coff eeshops? Wat ik mis in deze fameuze reisgids zijn echte Hollandse bezienswaardigheden als de Keukenhof, de Neeltje Jans en Madurodam. Jammer dat de schrijvers dit gemist hebben. Al heb ik slechts de Neeltje Jans ooit gezien, de Keukenhof en Madurodam kan je als toerist gewoon niet gemist hebben!

Maar liefst vijf pagina’s van de reisgids zijn besteed aan onze mooie stad Nijmegen. Begonnen wordt met wat achtergrondinformatie over de oorlog waarna de aanprijzing van de leukste activiteiten begint.Naast een paar standaard bezienswaardigheden blijven de echte leuke plekjes uit. En naast de Vierdaagse, waarbij je wordt afgeraden om te blijven overnachten (raar?!) , worden er verder geen bijzondere dingen genoemd. Nou als Nijmegenaar kan ik mensen toch echt aanraden om eens een bezoekje te brengen aan de Waalkade , Kronenburger Park, Stikke Hezelstraat en uiteraard een wedstrijdje NEC. Waar ze wel goed over nagedacht hebben is het aanraden van een etentje bij de Blauwe Hand of de Waagh, lekker lekker!

Als toeristen alleen op de Lonely Planet afgaan missen ze een hoop echte karakteristieken van Nederland. Niet eens alle cliché plekken en activiteiten staan in de reisgids. Hoe kan het ook anders met een reisgids van amper 300 pagina’s . Ik had op zijn minst nog een paginatje aan de troonswisseling besteed!

Sanne Bonekamp (P)

De Hollandse kijkop de Lonely Planet

J

6

Ramon Wensink (GPM)

Top 10 minst bezochtelanden ter wereld

fghanistan (10)

Dat de Taliban aan de macht is in Afghanistan, is niet bevorderend voor het toerisme in het land. De islamitische guerrillabeweging heeft al tientallen jaren grote delen – de beweging is zeer actief in 80% van het land – van Afghanistan in handen. Tijdens de Afghaanse presidentsverkiezingen van 2009 probeerde de Taliban met geweldaanslagen te voorkomen dat Afghanen naar de stembus gingen. Van democratie is dus nauwelijks sprake, wat voor grote politieke onrust zorgt. De Afghaanse bergen zijn er echter geweldig mooi, wat enkele toeristen – 17.500 in 2012 – nog steeds lokt. Deze bergen zijn echter vaak ook schuilplaatsen voor Talibanstrijders.

Sao Tomé en Principe (8)Met 8.000 toeristen in 2010 een weinig bezocht eiland aan de westkust van Afrika. De voornaamste reden hiervoor is de reistijd. Er zijn weinig directe vluchten naar het eiland, waardoor je vaak over moet stappen, wat de reistijd flink doet oplopen. Sinds 1975 is het eiland onafhankelijk van Portugal en het is inmiddels een democratisch en stabiel land. Omdat het eiland zoveel reisuren van de bewoonde wereld is verwijderd, ben je er als toerist zeker van dat je één van de weinigen bent, iets dat voor sommige toeristen aantrekkelijk kan zijn. De republiek hoopt echter op meer toeristen, zodat zij minder afhankelijk worden van de cacao export.

Turkmenistan (7)Turkmenistan wordt gezien als het op één na gekste land ter

wereld, na, natuurlijk, Noord-Korea. Het land kent een communistische geschiedenis, omdat het deel uit heeft gemaakt van het Russische Keizerrijk. In 1991 werd de onafhankelijkheid van het land door Moskou erkend. Sinds die onafhankelijkheid hebben er nooit verkiezingen plaatsgevonden. Tot aan 2008. In de grondwet is sindsdien opgenomen dat er oppositiepartijen – naast de Democratische Partij – mogen worden opgericht. Oppositie blijft echter uit. Bovendien mag slechts een deel van het land stemmen, wat het geheel niet zo democratisch maakt als de partijnaam doet denken. De gekte in het land lokte in 2007 toch nog 7.000 toeristen. Mocht je het land willen bezoeken, vergeet niet: het is verplicht om iedere dag bij zonsopgang de vlag te hijsen, en hem bij zonsondergang te strijken.

Equatoriaal-Guinea (6)Equatoriaal-Guinea is 190 jaar lang een Spaanse kolonie geweest, maar in 1968 werd het onafhankelijk. In 1969 werden alle Spanjaarden als

wraak uit het land gezet. Macías Nguema b e n o e m d e zichzelf in 1972 tot president voor het leven, wat niets anders betekent dan dictator. In 1974

executeerde hij vrijwel alle

Comoros (9)Comoros is een soeverein eiland in de eilandengroep de Comoros Eilanden, dat een eind van de kust van Mozambique af ligt. De reden dat er zo weinig toeristen – 15.000 in 2010 – naar Comoros toekomen, is dat het bij reisorganisaties bekend staat als een eiland dat vol zit met malariamuggen. Ook zijn er weinig vluchtlijnen naar Comoros. Het land worstelt momenteel met de armoede die er heerst. Het behoort tot één van de meest arme landen ter wereld en 80% van de inwoners werkt in de agrarische sector. De vriendelijke mensen, de mooie kust

en de grootse markten zouden een reden kunnen zijn om och een bezoekje te brengen aan dit land.

A

M

7

tegenstanders van zijn regime en vier jaar later werd godsdienst verboden. In 1979 pleegde zijn neef een coup, die sindsdien nog steeds aan de macht is. Hij heeft het uitoefenen van godsdiensten weer toegestaan, maar van democratie is nog geen sprake. Het land trok in 2012 ongeveer 6.000 toeristen (officiële cijfers zijn niet bekend). Een belangrijke oorzaak hiervan is dat het vrijwel onmogelijk is om een visum te krijgen, terwijl die wel noodzakelijk is om het land binnen te komen.

Marshalleilanden (5)Een eilandengroep midden in de Stille Oceaan. Het land trok in 2011 5.000 toeristen. De voornaamste reden hiervoor is de bereikbaarheid. De lokale vliegmaatschappij heeft een monopolie op vluchten, waardoor vliegtickets geweldig duur zijn. In 1980 werden de eilanden onafhankelijk van de Verenigde Staten, maar de invloed ervan is nog groot. Zo is Engels de voertaal en wordt er betaald met de Amerikaanse dollar. De toeristen die er wel komen, komen voornamelijk voor het duiken, wat er erg mooi blijkt te zijn.

Kiribati (4)Wat? Juist. Dat is de voornaamste reden dat het land nog geen 5.000 toeristen per jaar trekt, vrijwel niemand kent het. Weinig vliegvelden hebben vluchten naar dit land, dat midden in de Stille Oceaan ligt. Omdat het land weinig natuurlijke h u l p b r o n n e n heeft – veel vis, dat is er wel –, en vrijwel alles moet importeren, behoort het tot één van de armste landen ter wereld. Als toerist kun je echter goed terecht voor a l l e r l e i watersporten z o a l s

snorkelen, duiken en surfen.Tuvalu (3)Voor Tuvalu geldt eigenlijk het zelfde als voor Kiribati: weinig bekendheid en slechte verbindingen. In 2011 trok het land 1.200 toeristen. Het land bevindt zich tussen Hawaï en Australië en is het eerste land ter wereld dat dreigt te verdwijnen. Het land ligt ongeveer vijf meter boven zeeniveau en heeft erg te kampen met de door klimaatverandering veroorzaakte zeespiegelstijging. Wees er dus snel bij als je dit land nog wil bezoeken!

Somalië (2)Met een geschatte 500 toeristen in 2012 presteert Somalië beroerd als het gaat om toerisme. En niet alleen als h e t gaat om

toerisme,

op vrijwel ieder ander vlak is Somalië beroerd bezig. Vele oorlogen zorgen voor politieke instabiliteit – het land mist al jaren een stabiele regering. Extremistische moslims blazen stations en zichzelf op en de Sharia is er machtig. De honger heerst er nog steeds in grote delen van het land. Mocht je van oorlog, moslimextremisme en de Sharia houden, dan ben je er op het goede adres voor een geslaagde vakantie. Zo niet: Mogadishu – de hoofdstad – is tegenwoordig weer enigszins stabiel.

Nauru (1)Nauru is een republiek met ongeveer 10.000 inwoners en is half zo groot als Schiermonnikoog. Jaarlijks trekt het eiland – de gehele 21 km2 – ongeveer 200 toeristen. Een toerist blijkt er ooit verwelkomd te zijn geweest met de vraag: ‘Are you the tourist?’. Omdat het land maar één vluchtlijn kent, en je een visum nodig hebt voor bezoek , terwijl veel landen geen Nauruaanse – Naurunese? Nauruunse? Naurutaanse? – ambassade hebben, is het lastig om er te komen. Verder is er op het eiland, naast mooie stranden, weinig

te zien. Je kunt er kiezen tussen een overnachting in één van de twee

hotels, en van een nachtleven is niet echt sprake. Nauru is

echter wel het enige land ter wereld met een nationaal voetbalelftal dat ál zijn interlands heeft gewonnen. Dat het land slechts één interland heeft gespeeld, is daarin bijzaak.

<-- Een standbeeld van de premier van Turkmenistan.

Nationalisme heerst.

M

8

Marjolein Kouwenhoven (SG)

Toeristen tellen

ij Nederlanders zijn dol op vakantie houden. Elk jaar doet het Centraal Bureau

voor de Statistiek (CBS) onderzoek naar toerisme in Nederland, met soms voor de hand liggende, maar soms ook zeer opvallende resultaten. Wist je bijvoorbeeld dat 80% van ons wel eens op vakantie gaat? Variërend van een weekend tot een maand. Kort of lang, binnenland of buitenland, het maakt niet uit. Want hoewel we maar een klein landje zijn, kom je overal Nederlanders tegen en het CBS houdt dat perfect bij.

Nederland telt zo’n 16,7 miljoen inwoners, maar om nou te zeggen dat wij allemaal slechts één keer per jaar op vakantie gaan… Nee. Zo’n crisis is het nu ook weer niet. Het zit namelijk zo,

gemiddeld gaan er 12,3 miljoen mensen per jaar vakantie, al deze mensen maken 35,5 miljoen reizen, dat wil zeggen dat al die mensen gemiddeld 2,89 keer per jaar op vakantie gaan. Je denkt natuurlijk – en ik met jou – dat zijn vast veel korte vakanties, weekendjes weg en dergelijke. Maar dat valt nog vies tegen, het aantal weekendjes dat wij Nederlanders weg zijn geweest zijn er ‘slechts’ 13,1 miljoen. Dat betekent dat het aantal lange vakanties 22,4 miljoen bedraagt. Het zijn cijfers waar je hoofd van gaat tollen.

Oké, tot zo ver de lengte van onze vakanties. Hoewel onze deze editie het thema ‘Travel’ mee heeft gekregen wil ik het toch liever dicht bij huis houden. Hoeveel mensen vieren nu vakantie in eigen land? Ongeveer 50% van de bevolking, hiervan varieert 30% haar bestemming tussen binnen en

buitenland. De rest verlaat het vaderland helemaal niet, waarom zouden ze ook? Nederland heeft zo veel moois te bieden! Toch is het wel zo dat van de 13,8 miljoen vakanties die hier worden doorgebracht door landgenoten de helft tussen de 2 en 4 dagen duurt. Het zijn dus waarschijnlijk tripjes naar steden. Zelf ben ik vorige week nog een nachtje weg geweest ‘in eigen land’, naar het idyllische Haarlem. Alhoewel het heerlijk was, weet ik niet of ik het echt vakantie zou noemen. Maar volgens het CBS is het vakantie als je weg bent, het klinkt als een ontspannen manier van leven.

Maar waar gaan al deze vakantiegangers zoal naar toe? Er zijn enkele opvallende hotspots, gebieden die het hele jaar hip zijn onafhankelijk of ze voor korte of lange periodes worden bezocht. Dit

zijn de Noordzee badplaatsen (zon, zee, strand), de Veluwe (lekker ontspannend op de fiets) en de Groningse, Friese en Drentse zandgronden (even helemaal naar de middle of nowhere). Mocht je nu wat langer op vakantie willen is ons eigen Rijk van Nijmegen een aanrader. Hier gaan ook aardig wat toeristen heen. Alhoewel het ongetwijfeld een vertekend beeld is, aangezien het Rijk van Nijmegen gecategoriseerd is samen met Limburg…

Natuurlijk zijn we allemaal dol op een weekendje weg in eigen land, hoewel veel Nederlanders tijdens hun vakantie vluchten naar de zon, zijn er toch ook aardig wat buitenlanders die de lage landen kiezen als vakantiebestemming. Het zal geen verrassing zijn, maar verreweg de meeste toeristen die Nederland bezoeken zijn Duitsers. Vorig jaar kwamen bijna 3 miljoen van onze

oosterburen hun vakantie hier door brengen. Verrassend genoeg staan niet de Belgen op twee (ja, zelfs ik heb kleine vooroordelen over de toeristen die naar Nederland komen), maar de Britten! Ook al jaren zelfs, maar het aantal Britse bezoekers daalt gestaag. Staken in 2007 nog 2 miljoen gasten uit het Verenigd Koninkrijk de Noordzee over, in 2011 was dat gezakt naar 1,5 miljoen. Maar daarmee verslaan ze de Belgen nog steeds, alhoewel die gevaarlijk dichtbij komen, met 1,3 miljoen toeristen.

Maar waar blijven al deze toeristen? De gemiddelde lezer zal denken: als ik in mijn tentje op de Friese zandgronden zit of op mijn fiets door de bossen rondom Apeldoorn fiets kom ik ze niet tegen. Nee, dat klopt. Want alhoewel je er overal sporadisch een kunt aantreffen, verblijven

de meeste toeristen in Noord-Holland. Waar wij Nederlanders het buitengebied opzoeken, lijken zij dol te zijn op tulpen en Amsterdam. Want als we dan toch een hele pagina aan het vullen zijn met feiten, wist je dat van de ongeveer 850.000 mensen die de Keukenhof bezochten, maar liefst 680.000 buitenlands zijn?

Ja, lieve lezers. Dit zijn nog eens cijfers waar je niet op zit te wachten, maar toch leuk zijn om te weten. Zodat als je volgende keer een weekend in Amsterdam bent, je je beseft hoe bijzonder het is dat een Nederlandse toerist de hoofdstad aandoet.

Fijne vakantie!

W

M

9

Pascal Stout (GPM)

De excursie naar Tallinn

et een hoop verwachtingen en een koffer volgepakt met kleren,

onderzoeksmateriaal en andere benodigdheden - om de ‘veldwerk’-excursie tot een goed einde te brengen - stapte ik rond schemertijd – zo’n uurtje of 4 á 5 – op de rechtstreekse trein vanuit Dordrecht naar Schiphol. Een vreemd gevoel begon aan me te knagen, hoe kan het dat de treinen nu wel op tijd rijden? Hoe kan alles zo op rolletjes verlopen? Tussen Dordrecht en Schiphol heerlijk zitten chillen, muziek opgezet, het kon haast niet beter! Schiphol kwam in de buurt, de trein stroomde voller en voller met koffers en hun eigenaren. Veel mensen namen geen poging om met voorzichtigheid hun bagage te deponeren en nochtans kwamen ze met ruwe stoten en klappen – vergezeld met een zeer rumoerig lawaai – de coupé binnen. Ach, het is nog vroeg laten we maar zeggen; slechts een uurtje of 8.

En toen stonden we plotsklaps stil in de weiden des vaderlands. Een spontane gedachte dook op voor mijn netvlies: “We rijden niet verder”. Met een haastig gemompel liepen de conducteuren naar achteren. Vervolgens reden we op slakkenvaart door tot aan een random perron, begeleid door een aarzelende omroep die ongeveer luidde als: “Beste mensen, de trein rijdt niet door, er is een brandmelding in de Schipholtunnel”. De coupé barstte los als een bom. Nog voordat de deuren open waren gegaan, leek ik buiten te staan met mijn koffer. Het leek oorlog. Niemand kon de vervangende bus vinden – was die er überhaupt wel?

Nog geen halve dag later stond ik in Tallinn. Alles was wonder boven wonder tip top in orde gekomen. Deze droom werd even verstoord door een opmerkelijke blik op wat de ergste krottenwijken van Europa leek – pal onder het landingsgestel van het vliegtuig. Achteraf bleek dit gewoon een zeer groot moestuingebied te zijn. Ach ja, verkeerde eerste indrukken zullen we maar zeggen. Dat waren het zeker! Tallinn was totaal anders dan de verwachtingen die ik vooraf had. De hoofdstad was erg rustig,

rustiger dan de straat waar je in woont, maar tegelijk ook erg modern, divers en vooruitstrevend. Geen land dat ik tot dan toe had bezocht was te relateren aan de vreemde ambiance van Estland. Rijk, arm, grootschalig, kleinschalig. Het leek allemaal door elkaar heen gehusseld te zijn. Maar goed, we zaten in hostel “The Monk’s Bunk”, vlakbij het Vrijheidsplein – dat vrijwel direct onder de alom bekende “Kiek in de kök”-toren ligt. We kregen diezelfde dag nog een rondwandeling door de kleurige, rustieke, historische, hyper-geconserveerde

binnenstad, ondergedompeld in een scala aan pastelkleuren. De dag daarna was het andere koek; een bustrip door de Sovjet wijken buiten het centrum: waar juist grauwe grijsheid de norm was en waar het leven opeens minder rooskleurig leek. Gelukkig was er hoop: de wooden belt - de ring rondom het centrum met veel houten huizen - werd opgewaardeerd. Echter, de huizenprijzen stijgen daarmee wel – en dat betekent minder goede business voor de lagere stand.

De dagen die erop volgden werden door iedereen vooral ingezet om de interviews die nodig waren voor het onderzoek uit te voeren. Het eigenaardige is dat de respondenten heel moeilijk het eerste contact konden leggen (in Nederland werd slechts 10% van de gezonden mail überhaupt beantwoord), maar in Estland waren de mensen al gauw welwillend en bereid mee te helpen en verwezen ze je door als je nog wat contacten wilden leggen. De rest van de week die volgde – dat waren nog best een hoop dagen – kwam het vooral aan op het proeven van de Estse sferen: vooral Saku was een geliefd object. Maar dit was niet het enige bier dat werd geschonken. Zo heb ik onder het genot van een hoop Leffe Blond nog hoop bijgepraat. Naast het bezoeken van cafe’s, heb ik ook het Architectuurmuseum en de uitzichttoren bezocht. Verder heb ik nog de opgewaardeerde winkeldistricten en de verlaten Sovjet industrieparken bekeken. Laatstgenoemde had ik met een groepje per mountainbike bezocht. Tot slot gingen we ook nog naar een van Europa’s grootste natuurparken, waar we vrije vogels konden spotten – hetzij in joekels van houten torens die wiebelen bij de minste geringste scheet, of in een boot, die nog net niet leek te zinken in het moerassige water, waar kadavers van otters of soortgelijke beesten in lagen te rotten.

Al met al een zeer geslaagde excursie. Oost-Europa wordt mijn insziens echt ondergewaardeerd door de reiziger slash de onderzoeker. Het is tijd om wat vaker op vakantie in deze prachtige, haast onontgonnen regionen van Europa te komen en kennis te maken met de verborgen culturen achter deze decoren. Praag, Dresden, Warschau, St. Petersburg, ik kom eraan.

M

10

11

Wie is wie? Wat is wat?Antwoorden vind je op

pg 13.

M

12

iddle-Earth. Het land van de Orks, Elfen en Trollen. Tolkien heeft bij het schrijven van zijn

boeken – denk hierbij aan de Lord of the Rings trilogie en The Hobbit – een fictief land gecreëerd. In zijn boeken omschrijft hij dit land als een land vol bergen, wouden, vulkanen en rivieren. Kortom woeste, ongerepte natuur. Toen er plannen ontstonden voor een verfilming van de Lord of The Rings trilogie bleek al snel dat Nieuw-Zeeland de perfecte locatie was om het verhaal te verfilmen.

De filmtrilogie behoort inmiddels tot de meest succesvolle films. Zo heeft ieder deel een plaats in de top tien van meest bezochte bioscoopfilms. Dankzij dit kassucces is Nieuw-Zeeland onder toeristen een stuk bekender geworden. Na het uitkomen van het eerste deel van de Lord of the Rings trilogie kregen toeristische organisaties in Nieuw-Zeeland veel vragen over waar de filmlocaties zich hadden bevonden. Dat bracht organisaties op goede ideeën. Sindsdien zijn er verschillende mogelijkheden om tours langs de filmlocaties te boeken, tegen betaling van – omgerekend – 100 euro. Dit zijn er behoorlijk wat, maar toch is het grootste deel van de film binnen opgenomen in de studio’s van Nieuw-Zeelands hoofdstad Wellington. Bijvoorbeeld alle scènes met ‘my precious’ Sméagol: de door de Ring geobsedeerde hobbit. Hiervoor was een greenscreen noodzakelijk.

Het succes werd alleen maar groter na de première van The Two Towers en de Return of the King, oftewel deel twee en drie. 1% van de bezoekers gaf aan alléén vanwege deze trilogie te komen, wat al 32,5 miljoen opleverde.Toen Nieuw-Zeeland doorkreeg dat er voorbereidingen gaande waren voor een verfilming van The Hobbit – een werk van Tolkien dat vóór de Lord of The Rings is geschreven – voelde zij een volgend succes aankomen. Er werden grootse voorbereidingen getroffen om de verwachte toeristen op te vangen. Het land hoopte dat The Hobbit een even groot – of hopelijk groter – succes zou worden dan de Lord of the Rings. De Nieuw-Zeelandse filmindustrie had namelijk een investering van 100 miljoen gedaan in de film, terwijl de eigen filmindustrie

ongeveer een miljard waard is. Verder waren de voorbereidingen grotendeels al getroffen: tours waren gepland, massa’s souvenirs (elfenoren, hobbitmokken, zwaarden – voor slechts 800 euro -, herdenkingsmunten, hobbitknuffels enzovoort) waren geproduceerd en zelfs hobbitvakantiewoningen waren gebouwd. Bovendien verdient 10% van de bevolking zijn inkomen in de toeristische sector.

Voor de première veranderde Wellington zijn naam officieel in Middle of Middle Earth en investeerde zij een miljoen om de stad in hobbitsferen te brengen. Een investering die iedere cent meer dan waard is, volgens burgemeester Cella Wade-Brown: ‘Een unieke kans om onze stad te promoten’. De directeur van het toerismebureau Nieuw-Zeeland zei: ‘Als we weer 100.000 tot 200.000 bezoekers krijgen, wat het zelfde is als bij Lord of the Rings, dan zou dat geweldig zijn’. Deze toeristen brachten toen ruim 140 miljoen euro per jaar binnen.

En dat succes kwam er. De opbrengst van The Hobbit is de miljardengrens inmiddels gepasseerd. Er zijn wereldwijd slechts vijftien films die de miljardengrens hebben overschreden, wat een behoorlijke prestatie is. Hierbij horen bijvoorbeeld The Titanic, het laatste deel van Harry Potter en topscoorder Avatar met 2,8 miljard. Het land profiteert inmiddels flink van de uitgaven van de vele extra toeristen. Niet alleen verkopen de souvenirs als warme broodjes, allerlei hobbitactiviteiten

worden ook druk bezocht. Zo kun je tegen betaling, net zoals een echte hobbit, een gevecht houden met gehuurde kostuums en zwaarden in het bos dat diende als de set van het Fangorn Forest. Dit is de thuisbasis van de Ents, de pratende bomen uit de film. Iets voor de echte liefhebbers. Ook bedrijven hebben zich, in de hoop op meer opbrengst, verbonden aan de film. Zoals de nationale luchtvaartmaatschappij en de nationale toeristenorganisatie, die Nieuw-Zeeland weergeven als Middle Earth, het land waar de film werkelijkheid wordt.De hobbit vakantiewoningen zijn daarnaast ook erg in trek.

De Nieuw-Zeelandse economie profiteert er dus flink van. Exacte cijfers over inkomsten naar aanleiding van hobbitliefhebbende toeristen zijn nog niet vrijgegeven. Wel is inmiddels bekend dat deel twee van The Hobbit trilogie, The Desolation of Smaug, uit komt in december en deel drie een jaar later. Nieuw-Zeeland houdt zijn vingers gekruist, hopend op een nieuw succes van deze komende twee delen.

Mocht je niet het geld hebben om naar Nieuw-Zeeland te gaan voor een hobbitvakantie, verblijven in een Hobbitwoning kan ook op de Kennemer Duincamping in Castricum: minder spectaculair, maar wel goedkoper. Ze hebben er ook een speelzolder en een animatieteam.

Ramon Wensink (GPM)

Nieuw-Zeelanden het succes van Tolkien

M

13

Robert-Jan Ruifrok (SG)

Kruiswoordpuzzel

1. Bankhanger2. Bestuur3. Binnenland4. Buitenland5. Wereldnieuws6. Kandidaat7. Land8. Mundus

9. Nederland10. Studie11. Nijmegen12. Toeristen13. TVA14. Vereniging15. Wereld

Foto´s pagina 10:[Van links naar rechts, boven naar beneden: Jared Diamond, Richard Florida, Yi Fu Tuan, Edward Soja, Jane Jacobs, Le Corbusier, Doreen Massey, Rachel Carson, David

Harvey]Steden pagina 11:

[Van links naar rechts: Brugge, Mazda City, Chicago, Parijs, Mumbay. De zwart-wit ondergrond is Londen.]

De gene die het verborgen woord vindt, krijgt de Lonely Planet Nederland als prijs! Stuur je antwoord naar persenpromotie.mundusnijmegen@gmail.com

14

Aangekomen op Schiphol bleek dat we een uur

vertraging hadden, maar wat doe je als je als student ’s middags een paar uur op Schiphol moet doorbrengen? Juist, eerst wat zon mee pakken (ja, die scheen zowaar) en dan een biertje drinken. Na een voorspoedige vlucht en metroreis kwamen we aan in hartje Lissabon, waar het zelfs om twaalf uur ’s nachts nog 20 graden is. Na een vluchtig bezoek aan het hostel besloten we onze eerste nacht Lissabon gelijk te benutten. Op een kwartiertje lopen van het hostel lag de buurt met alle kroegen; Barrio Alto. Het nachtleven ziet er in Portugal heel anders uit dan in Nederland, de kroegen zijn piepklein en eigenlijk alleen maar bedoeld om drank te halen. De drankjes worden buiten gedronken. Bang dat je daar alleen maar kunt praten en niet dansen? Wees niet bevreesd! Met de deuren open en de muziek luid pik je buiten genoeg muzikale gezelligheid mee. Niet alleen werd ons bier en wijn verkocht, regelmatig kwam de plaatselijke verkoper langs met zonnebrillen, minnie mouse-oren en knipperlichtkettingen, en deze verkopers gingen niet weg totdat je wat gekocht had.

De volgende dag werden wij om elf uur ’s ochtends verwacht voor een wandeltour door het schitterende, zeer uitgestrekte en zonovergoten Lissabon. Het was dan ook erg warm tijdens de tour, maar dat mocht de pret niet drukken. Twee geweldige gidsen vertelden ons over alles wat Lissabon te bieden heeft, van toeristische trammetjes tot nepdrugs. Maar ook over de problematiek van leegstand, de crisis en een drugsbuurt waar zelfs de politie niet in durft. ’s Middags hadden we alle tijd om te genieten van het weer, de stad en de prachtige brede rivier. Men moet natuurlijk wel een beetje uitgerust zijn voor de nacht. De volgende ochtend waren we vrij, dus er kon wel weer een biertje in.

Zondag bezochten we, na uitgeslapen te hebben, Castelo Sao Jorge, waar de mensen van de rondleiding iets bijzonders voor ons in petto hadden. In een van de torens hebben ze namelijk een periscoop geplaatst, waardoor we vanuit de toren de hele stad konden zien. De volgende dag bezochten we het Bureau voor Toerisme, waar we een lezing kregen over hoe zij de stad promoten onder toeristen. Vervolgens

werden wij gastvrij onthaald op de Nederlandse residentie in Lissabon, waar wij een hoogstpersoonlijke lezing kregen van de Nederlandse ambassadeur. Hij vertelde over zijn werk en hoe je Nederland in het buitenland aan de man brengt. Aangezien we toen dichtbij het startpunt van de befaamde tram 28 waren (de tram die langs alle toeristische trekpleisters gaat in het centrum) besloten enkelen van ons deze te nemen.

Dinsdag 7 mei was het helaas al weer tijd om te vertrekken, we verlieten het prachtige Portugal voor het nog warmere Spanje. Na een busreis van ongeveer zes uur kwamen we aan in Sevilla. Na een korte stop bij het hostel (lees: iedereen moest eerst zijn meest zomerse kleren aantrekken in verband met de temperatuur) liepen we door naar het plein naast de Kathedraal en de beroemde Giralda. Ook in Sevilla werden we rondgeleid door een bevlogen gids, die ons alle hotspots liet zien. Sevilla is wat compacter dan Lissabon, maar nog kleurrijker en gekenmerkt door veel

Sanne Bonekamp (P) & Marjolein Kouwenhoven (SG)

Mundus Reisverslag Portugal & Spanje

et was weer mei en dat betekent binnen Mundus maar één ding, juist, het is tijd voor een reisje! De buitenlandse reis commissie, dit jaar bestaande uit Fenki Evers, Thijs Brom, Marleen Revenberg, Frederik Brink, Rick Rutgers

en Piet van loon, beloofde een geweldige reis voor ons in petto te hebben. De reis zou ons dit jaar naar het zuidelijke en warme Portugal en Spanje brengen. Na twee voorbereidingsbijeenkomsten, waar we elkaar en de landen leerden kennen, gingen we 3 mei ,goed voorbereid, op reis.

H

M

15

Arabische invloeden. ’s Avonds kwamen we in een legendarische kroeg waar eigenlijk alles fout was. Maar het duo achter de bar kon niet meer stuk toen ze speciaal voor ons ‘Bloed, zweet & tranen’ van André Hazes opzetten.

Woensdag bezochten we de Universiteit van Sevilla, gevestigd in een oud industrieel gebouw waar vroeger sigaretten werden geproduceerd. Hier kregen we een college van professor Pablo Fraile over de invloed van de stijging van het zeewater op de stad. Na de lezing bezochten we het archeologisch museum, waar een hele hoop

vondsten uit de Romeinse tijd tentoongesteld werden.

De volgende dag had de reiscommissie iets speciaals voor ons in petto, een eigen gemaakt spel, wat ons kriskras door Sevilla leidde van post naar post. Bij iedere post deed je een ander deel van de stad aan, zo kwam je langs de arena waar stierengevechten worden gehouden, langs een afgelegen maar schattig pleintje, een heel groot plein waar oud & nieuw gevierd wordt en ga zo maar door. Bij elke post moest je een opdracht uitvoeren en een vraag beantwoorden. Ging je dit niet goed af, moest je een enveloppe kopen voor straftijd. De kunst was om de tocht zo snel mogelijk af te leggen en bij het eind punt te komen;

bar Big Ben in het kroegendistrict van Sevilla. We eindigden de dag met een gezellige gezamenlijke maaltijd.

Vrijdag vertrokken we met de trein naar Malaga, na slechts twee uur waren we er al. Die middag hadden we gelijk al een lezing bij Pro Malaga, een organisatie die verantwoordelijk was voor de city marketing van Malaga met als doelgroep bedrijven. Die avond maakten we kennis met het nachtleven van de badplaats door middel van een kroegentocht, laten we het er op houden, dat zonlicht de volgende

ochtend voor velen van ons een uitdaging was.Die zon kregen we helaas veel te zien, want de volgende ochtend was er een rondleiding gepland. Gelukkig hadden we een over enthousiaste gids die ons wel bij de les hield. En tja, wat hebben we verder gedaan in Malaga? Voornamelijk om het strand liggen, genoten van de zee en de rust. Want zo’n reis gaat je niet in de koude kleren zitten! Voldaan vlogen wij maandag dan ook weer terug.

M

M

M

M M

16

Gewaardeerde Mundusianen,Mijn naam is Th ijs Brom en ik ben voorzitter van het XIIIe Kandidaats-bestuur der Studievereniging Mun-dus. Ik ben 21 jaar en afkomstig uit het Gelderse Westervoort. Ik ben al bijna 15 jaar actief hockeyer (laatste man) bij M.H.C. De Westerduiven in Duiven. Het aankomend college-jaar, waarin ik aan de master Planologie ga beginnen, zal voor mij extra inhoud krijgen door mijn functie binnen Mundus. Ik hoop velen van jullie in de komende maanden persoonlijk te leren kennen en ik kijk er erg naar uit om samen met de andere leden van mijn Kandidaatsbestuur aan ons bestuursjaar te gaan beginnen!

Hallo allemaal, Ik ben Kim en ik ben vereerd dat ik volgend jaar de nieuwe Commissaris Externe Betrekkingen mag zijn in het XIIIe bestuur van Mundus. Ik ben momenteel 2e jaars GPM en ben met mijn 20 jaar de jongste van het stel. Ik ben geboren in het gezellige zuiden van ons land, Luyksgestel om precies te zijn, maar woon nu alweer bijna twee jaar in Nijmegen. In mijn vrije tijd doe ik het liefst leuke dingen met vrienden, ga ik sporten of ben ik aan het werk. Ik heb er ontzettend veel zin in om er samen met de anderen een top jaar van te maken en ik hoop jullie allemaal te ontmoeten op de Munduskamer of bij een van de activiteiten!

Nieuw bestuur!!!

Hallo allemaal,Mijn naam is Robert Wursten en ik zal volgend jaar de functie van penningmeester vervullen in het XIIIe bestuur van Studievereniging Mundus. Als Randstadter, geboren in Rotterdam, getogen in Capelle aan den IJssel, ben ik wellicht een wat vreemde eend in de bijt in studerend Nijmegen, maar ik heb het hier al vier jaar erg naar mijn zin. Volgend jaar begin ik aan de master Economic Geography, wat ik dus zal gaan combineren met een jaar bestuur. Ik heb er erg veel zin in en ik hoop met jullie een mooi jaar tegemoet te gaan!

Geachte lezer,Mijn naam is Mark, een 21-jarige adonis welke zich volgend jaar secretaris van het bestuur der Studievereniging Mundus mag noemen. Aangezien jullie als leden van deze vereniging nog veel met mij te maken gaan hebben zal ik mij hier even voorstellen. Hoewel ik al enige jaren in Nijmegen woon liggen mijn roots toch echt in het Achterhoekse Doetinchem, thuisbasis van voetbalclub De Graafschap. Na jarenlang getraind te hebben bij de amateurclub VIOD zonder gescout te worden besloot ik mijn tijd in andere zaken te steken zoals fi tness, hardlopen en uitgaan. Bovenop dit alles studeer ik wel eens voor mijn opleiding tot Planoloog en zal ik volgend jaar mijn uiterste best gaan doen om er een top Mundusjaar van te maken!

Lieve lezers,Komend jaar is het aan mij de eer om de functie van Commissaris Interne Betrekkingen te bekleden in het bestuur van Studievereniging Mundus. Mijn naam is Anouk Bakx, ik ben 20 lentes jong en kom oor-spronkelijk uit Bosschenhoofd, een klein dorpje in Brabant. Momenteel ben ik 2e jaars GPM studente en ben ik vooral geïnteresseerd in Sociale Geografi e en Milieu. In mijn vrije tijd vind ik het leuk om lekker te borrelen op het terras of gezellig een drankje te pakken in het café. Hopelijk zien we je snel op de Munduskam-er of op een van de borrels. Ik heb in ieder geval heel veel zin in volgend jaar!

M

M

MM

M

M

17

10 juni | 20:00 | café SamsonALVDe ALV, algemene ledenvergadering, is hét moment om inspraak te hebben in het reilen en zeilen van de studievereniging Mundus. Bovendien is dit een speciale ALV waar gestemd zal worden over het Kandidaatsbestuur. Kom dus naar de ALV in café Samson om het kandidaatsbestuur te leren kennen, ze kritisch aan de tand te voelen en je mening te geven over diverse aspecten van de vereniging. 10 juni | 21:00 | café SamsonMundusborrel: CocktailpartyAan de vooravond van de tentamenweek is op 12 juni alweer de laatste Mundusborrel van het jaar! Kom dus allemaal nog gezellig een avondje naar café Samson voor de vakantie begint en je weer terug gaat naar je ouders in Rijsbergen, Rochel of Rosmalen. Het thema wordt binnenkort bekend gemaakt door de ontspanningscommissie.

12 juni | 12:30 | TvA 2.03.05Lunchlezing: Carol van EertIn deze alumniweek van de universiteit haalt ook Mundus een GPM-alumni naar de universiteit. Carol van Eert is de huidige burgemeester van Beuningen. Hiervoor was hij al secretaris-directeur van de stadsregio Arnhem-Nijmegen. Een prominent oud-student van onze opleiding dus. Hij komt vertellen over zijn carrière, de stappen na zijn studie, het werkveld en de kloof tussen opleiding en praktijk. Ook zal er een gratis lunch worden verzorgd door Mundus.

13 - 14 juni | hele dag | ???ALU: Actieve Leden UitjeDe commissies van Mundus werken een jaar lang achter de schermen aan enorm veel activiteiten. Ze verzetten heel veel werk en dat allemaal op vrijwillige basis. Dat mag dan ook wel eens beloond worden! Om deze reden gaan we 13 en 14 juni met alle actieve leden twee dagen op pad. Waar we heen gaan dat blijft nog even een verassing, maar het bestuur weet zeker dat het keigezellig wordt! 18 – 25 augustus | hele dag | NijmegenIntroductie 2013!Na een jaar wachten staat een intro weer voor de deur! Een week lang feesten, sjaarzen versieren en genieten van de collegevrije weken. Ook Mundus heeft deze week activiteiten voor de eerstejaars. Niet alleen op de universiteit maar ook in de stad zal ze de toekomstige GPM’ers proberen in te wijden in onze mooie Keizerstad. Week 35Nieuwe Wereldnieuws

MUNDUS AGENDAEind juni t/m introductie

MM

18

Een van de mooiste en tegelijk een van de oud-ste dingen ter wereld, is het verschijnsel reizen. Al ver voor onze tijd, en dan heb ik het over ver voor het bestaan van de mens-heid, was men, in dit geval de dieren, al druk aan het reizen. In die tijd, waren er zeer waarschijnlijk niet zoveel plezierreisjes als tegenwoordig, maar de dino’s zagen stiekem best wel wat van de wereld. Al moet de wereld er toen wel heel anders uit hebben gezien. Ik kan me voorstel-len dat het in die tijd nog eigenlijk wel saai was om te reizen. Overal groen, hier en daar een vulkaan, en redelijk wat water, wat het reizen voor sommige landrotten best wel lastig maakten. Gelukkig kwam daar, na een paar fl inke jaren, de mens. Reislust-ig als de eerste mensen waren, gelijk gebruik mak-end van trekezels en os-sen, liep men van hot naar her. Blijkbaar zit het in de genen, of in de opvoeding, maar er zijn maar weinig mensen die niet van rei-zen houden. De dagelijkse stukjes, om in vaktermen te praten, het forenzen, wordt niet altijd als posi-tief ervaren, maar zo nu en dan een mooie verre reis maken, vindt men over het algemeen wel prettig. Of het nu om oer-Hollands met de sleurhut naar het zuiden van Frankrijk trek-ken gaat, of met een niet nader te noemen Ierse vl ieg tuigmaatschappi j naar een ver Oostblokland, westkust, of wat dan ook te vertrekken, het maakt allemaal niet meer uit. Voor de mensen is het ook

wel zo fi jn dat er tegenwoor-dig zoveel mogelijkheden zijn. Je kunt je niet meer voorstel-len dat je een half jaar vrij neemt van werk, studie of wat dan ook, om eventjes een fl inke wandeltocht te maken naar een pelgrimsoord. Nee, we pakken liever die auto of dat vliegtuig.

Vroeger, dat waren nog eens tijden. De rijke mensen met paard en wagen, de arme sloe-bers eromheen op weg naar, voor hen de andere kant van de wereld. Wisten zij veel dat de aarde niet plat was, dat je eigenlijk, in theorie, gewoon een blokje om kon lopen (á iets meer dan 40000 km) om weer terug te zijn op dezelfde plek.

Tegenwoordig praten wij al rond december over de va-kantieplannen voor komend jaar. Sommigen zelfs al net na de zomervakantie. De een wil een keer de hunnenbedden in Drenthe van onderen beki-jken, terwijl de andere nog in de fase zijn dat ze lekker een weekje naar een uitgaansoord in Griekenland willen vertrek-ken om daar van en naar het strand te rollen na een hevige stapavond in een dorpje. Ik ben ook al druk bezig met het plannen van mijn volgende reis. En al helemaal nu de lente op zich laat wachten. Als ras Nederlander moet je daar natuurlijk over klagen. Miss-chien zijn we daarom wel zo’n reislustig volkje. Het heeft helemaal niet met de VOC mentaliteit te maken. Wij wil-len stiekem gewoon veel meer zon op ons bolletje, lekker bruineren in de zon.

Ik ga afscheid nemen. Fijne reis allen, geniet van de va-kantie.

Beste Mundusianen,

Mijn oma, Jo, is een rasechte Brabantse oma ‘pur sang’. Geboren en getogen in de wereldstad Wagenberg (wordt daar uitgesproken als: Woag-enberrug), na haar huwelijk verhuisd naar het naburige Made, 2 kilometer verderop, om hier nooit meer weg te gaan. Mijn opa en oma had-den geen auto. Hun ouders evenmin. Voor alle activitei-ten buitenshuis waren zij dus aangewezen op de fi ets of de benenwagen. Uitjes waren dan ook schaars. Eénmaal per jaar trok het gezin op de fi ets er op uit. Ze fi etsten naar de Vrachelse Heide, naar de bossen van Dorst of naar de nagebouwde Lourdesgrotten in Meersel-Dreef. De meest memorabele reis uit mijn oma’s jeugd is zonder twi-jfel het lange weekend met de trein naar Maastricht. Het moet inmiddels toch zeker wel zo’n 70 jaar terug zijn geweest, maar nog altijd vertelt mijn oma over de lek-kere ijsjes van de ijscokraam daar op het Vrijthof.

Deze ruimtelijk, nogal be-perkte, levenswijze zou kun-

nen worden opgevat als treurig. Toch is dit zeker niet het geval. Mijn opa en oma zijn gelukkig in Made. Vrienden en fami-lie in de buurt en ze zijn actief op allerlei fronten. De bejaardenbond, bin-goën… tsja je weet wel wat die oude mensen doen na hun pensioen. Ze vatten het wel eens samen in de quote: “Als ge hier geboren bent, en de gang van zaken kent, zoude nooit meer er-gens anders willen wonen”.

Dus, lieve reislustige Mun-dusiaantjes, trek de wijde wereld over, reis naar Bu-than, Kyrgyzstan en Ap-pingedam, bekijk wat de wereld te bieden heeft, leer andere gebruiken en cul-turen kennen en ontmoet nieuwe mensen. Maar denk af en toe eens aan de lessen van oma Jo en ver-geet nooit je vrienden en familie op het thuisfront. De kunst van het gelukkig zijn in je eigen straat.

Groeten Matthijs

BestuurspraatjeMatthijs van Oosterhout

ReislustigJeroen Langeweg