Download - Сатанистичка Библија - Антон Шандор ЛаВеј

Сатанистичка Библија Anton Szandor LaVey

The Satanic Bible

Примерок бр____

The Satanic Bible - Anton Szandor LaVey

2

Наречен “Црниот Папа“ од многу негови следбеници, Anton LaVey го започнува својот пат како Високосвештеник на Црквата на Сатаната, уште кога беше само 16 години и свирач на органа во карневалот: "Во саботите навечер можев да видам многу луѓе кои жеднееја по полуголите девојки танчарки на карневалот, а во недела наутро, додека свирев оргула за евангелистите, спротивно на карневалот, ги гледав истите овие луѓе седејќи во клупите со своите сопруги и деца, како се молат на Бога да им прости и да ги очисти од нечистите желби. И наредната саботна ноќ тие повторно се враќаа на карневалот или некое слично место на похотта.“ "Знаев дека Христијанската црква се крие зад лицемерие, и дека човечката похотна природа мора да излезе надвор“ Од таа рана доба во неговиот живот, неговиот пат беше јасен. Конечно, последната ноќ од Април, 1966, Валпургиската ноќ – најважниот фестивал на верниците на вештерството, LaVey ја обричува главата слично на традицијата на древните џелати и го прогласува оформувањето на Црквата на Сатаната. Тој ја виде потребата од црква која ќе ги обожува човечкото тело и неговите најниски пориви. “Штом обожувањето на материјалното произведува задоволство“, вели тој, “ ќе постои храм во кој ќе се слават најдолните пориви.“

САТАНИСТИЧКА БИБЛИЈА – АНТОН ШАНДОР ЛАВЕЈ

3

УВОД

Burton H. Wolfe

Една зимско попладне во 1967, возев до Сан Франциско за да го слушам

предавањето на Аnton Szandor LaVey на еден отворен собир за Јазикот на

Сексуалната Слобода. Бев привлечен од артиклите во весниците кои го

опишуваат како “Црниот Папа“ на Сатанистичката Црква во која

крштевањето, венчавките и погребните церемонии се посветени на Ѓаволот.

Бев слободоумен новинар и чувствував дека може да има добра приказна кај

LaVey и неговите модерни pagan-и; бидејќи Ѓаволот секогаш правел “добра

копија“, како што кажа во неговото излагање.

Но тоа не беше праксата на црните уметности, кои очекував да бидат

главната сторија околу ЛаВеј, бидејќи тие не се ништо ново во светот.

Постоеле култови кои го обожуваат Ѓаволот и вуду култови уште пред да се

појави христијанството. Во осумнаесетиот век постоел и клубот Пеколен

Оган (Hell-Fire Club) во Англија, кој имал поврзаност со Американските

колонии преку Benjamin Franklin, и кој стекнал одредена познатост и слава.

Во текот на раниот дваесети век, весниците го прогласија Aleister Crowley

како “најлошиот човек на планетата“. И имаше неколку стории во текот на

дваесетите и триесетите, за “црн ред“ во Германија.

Кон оваа очигледно стара приказна, LaVey и неговата организација на

самопрогласени Фаустијанци понудија две впечатливо нови поглавја. Првин

тие богохулнички себеси се нарекуваат “црква“, термин кој порано се

поврзуваше со ограноците на Христијанството, наспроти традиционалните

редови и пактови на Сатанообожаватели и вештери. Како второ, тие ја

практикуваа својата црна магија*1

отворено, наспроти прикриено во

подземните субкултурни кругови.

Наместо да договорам интервју со LaVey за да дискутираме околу неговите

еретички иновации, што беше мој вообичаен чекор при истражувањето,

решив да набљудувам и да го слушам предавањето како незабележителен

слушател. Во неколку весници тој беше опишан како бивш скротувач на

лавови и член на циркусот, магионичар, а сега беше Ѓаволов претставник на

земјата, и сакав најпрвин да одредам дали тој е вистински Сатанист, уметник

или измамник. Веќе имав сретнато луѓе од врвот на окултниот бизнист,

всушност пишував за Jeane Dixon пред тоа да го направи Ruth Montgomery.

Но, бев свесен за окултните измамници, лажачи и преваранти и никогаш не

би одделил пет минути за да пишувам за нечии хокус-покус изведби.

1. Аleister Crowley ја дава првата јасна поделба помеѓу magic и magick, притоа втората

е официјален назив за сите овие окултни и езотерични доктрини сфатени како наука, спротивно на магијата

како шарлатанство, илузија и вид на забава. ЛаВеј во оваа книга го користи изразот магија, иако е запознат со

учењето на Алистер, можеби заради тоа што неговата религија има многу заеднички работи со забавата и

шарлатанството, кои најпосле ги велича како “indulgence”, а и неколку пати ги напаќа неговите претходници,

вклучувајќи го овде и Алистер и неговите редови О.Т.О., Златна Зора, А.’.А.’...

УВОД од Burton H. Wolfe

PROLOGUE

ПРОЛОГ

ДЕВЕТ САТАНСКИ ИЗЈАВИ

(ОГАН)

--КНИГА НА САТАНАТА--

Пеколен Diatribe

[I] [II] [III] [IV] [V]

(ВОЗДУХ)

--КНИГА НА ЛУЦИФЕР--

ПРОСВЕТЛУВАЊЕ

I. СЕ БАРА!: Бог – Мртов или жив

II. Богот кој го Спасивте може да биде Ти

III. Некои забележувања од новото Сатанско доба

IV. Пеколот, Ѓаволот, и како да ја продадеш

душата

V. Љубов и омраза

VI. Сатански секс

VII. Не сите вампири пијат крв

VIII. Оддавање... НЕ потиснување

IX. За правото на човечко жртвување

X. Живот после смртта преку исполнување на Егото

XI. Религиозни празници

XII. Црната Миса

(ЗЕМЈА)

--КНИГА НА BELIAL--

МАЈСТОРСТВОТО НА ЗЕМЈАТА

I. Теорија и пракса на Сатанистичка магија:

(Дефиниција и корист од Ниска и Висока Магија)

II. Три типа на Сатански Ритуали

III. Ритуал, или“Интелектуална Декомпресија“,Просторија


4

IV. Потребни состојки при

изведувањето на Сатанска Магија:

A. Желба

B. Тајминг

C. Имагинација

D. Насока

E. Фактор на Баланс

V. Сатанистички Ритуал:

A. Некои забелешки кои треба да бидат разгледани

пред почнување на ритуалот

B. Тринаесет чекори

C. Помагала кои се користат во Сатанистичкиот

Ритуал

(ВОДА)

--КНИГА НА LEVIATHAN—

РАЗБЕСНЕТОТО МОРЕ

I. Инвокација на Сатаната

II. Пеколни имиња

III. Инвокација насочена на призивање на Страста

IV. Инвокација насочена на призивање на Деструкција

V. Инвокација насочена на призивање на Сочувство

VI. Енохијански клучеви и Енохијански јазик

(Деветнаесетте клучеви ќе бидат претставени хронолошки.)

• Прв Клуч

• Втор Клуч

• Трет Клуч

• Четврт Клуч

• Петти Клуч

• Шести Клуч

• Седми Клуч

• Осми Клуч

• Девети Клуч

• Десети Клуч

• Единаесети Клуч

• Дванаесети Клуч

• Тринаесети Клуч

• Четиринаесети Клуч

• Петнаесети Клуч

• Шеснаесети Клуч

• Седумнаесети Клуч

• Осумнаесети Клуч

• Деветнаесети Клуч


5

Згрозен, ја напушта работата како крим-фотограф после три години, и се

враќа на свирењето органа, овојпат во ноќните клубови и театрите за да

заработи за живеачка, додека продолжува со својата животна пасија: црните

уметности. Еднаш неделно одржува предавања по арканите наслови: клетви,

духови, соништа, вампири, врколаци, дивинации, церемонијална магија и т.н.

Тие ќе привлечат многу луѓе кои се или подоцна ќе постанат добро познати

во уметноста, науката, и во бизнис светот. Неочекувано од овие собири

еволвира групата "Magic Circle". Главна улога на Магичниот Круг е да се се

среќаваат со цел изведување магични ритуали кои LaVey ги открил или ги

доработува. Тој има акумулирано библиотека дела кои ја опишуваат Црната

Миса и други неславни церемонии изведувани од групи како Витезите

Темплари во четиринаесетиот век во Франција, или Hell-Fire клубот и редот

Златна Зора (Golden Dawn) во осумнаесетиот век во Англија. Целта на некои

од овие тајни друштва е да се богохули и исмева Христијанската Црква,

обраќајќи се до Ѓаволот како антропоморфно божество која ја преставува

спротивноста на Бог. Од гледишта на LaVey, ѓаволот не е тоа, туку, порадо

мрачната скриена сила на природата, одговорна за земните афери, сила за

која ниту науката, ниту религијата, немаат објаснување. Сатаната на LaVey е

“дух на прогрес, инспиратор на сите големи придвижувања кои допринеле за

развојот на цивилизацијата и придобивките на човештвото.

Сатаната е духот на револт кој води до слобода, отелотворување на целата

еретика која води до ослободување.“

Последната ноќ од Април 1966 – Валлпургиската ноќ, најзначајниот

фестивал во ложите кои се бават со магика и вештерство - LaVey ритуално ја

обричува својата глава, во согласност со магичката траиција и го прогласува

формирањето на Црква на Сатаната. За поголема идентификација како негов

министер, тој на себе облече монашка мантија. Со таа наметка тој изгледаше

скоро свето.

Но неговата Џингис-кан обричена глава, неговата Мефистофелска брадичка,

и неговите мрачни очи му овозможија да го добие својот неопходен

демонски изглед како првосвештеник на Црквата на Сатаната на земјата.

LaVey објаснува: “Едно нешто, наречено од оваа црква магичка формула,

наспрема девет дела социјален почит се потребни за успех. Но главната

улога беше да се соберат истомисленици, индивидуи чија комбинирана

енергија заеднички ќе послужи за повикување на мрачната сила во

природата, наречена Сатана.“

Сите окултисти со кои се имав сретнато или имав слушнато, се претставуваа

како бели, добронамерни, пророчки и сите беа во основа базирани околу Бог,

и целата нивна спиритуална комуникација. LaVey, изгледа исмевајќи ги и

плукајќи ги напати, се одделуваше од приказните во весниците, засновајќи го

своето црномагичко дело врз темната страна на природата и најосновните

човечки пориви. Изгледаше дека нема ништо спиритуално околу неговата

“црква“. Уште од првото слушање, сфатив дека нема ништо што би го

поврзало со окултниот бизнис. Тој дури не беше ниту опишан како

метафизичар.

Брутално искрено зборувајќи, тој делуваше прагматично, релативно и над сė

рационално. Беше неортодоксен, ударајќи врз поставените религиозни

обожувања, ослободување на основните човечки поривни и природа. Без

празни бескрајни говори dog-eat-dog за материјалната егзистенција. Беше

исто така преполн со саркастична сатира околу човечката глупост и лага. Но

најбитно, говорот беше логичен. Немаше лажна магија која LaVey ја нуди на

своите слушатели. Тоа беше заедничко чувство за филозофија базирано на

реалноста на животот.

Откако бев убеден во искреноста и отвореноста на LaVey, морав да го

наговорам дека се обидувам да обавам сериозно истражување околу Црквата

на Сатаната, наместо како досегашните безброј артикли кои ја третираа оваа,

како уште едно ново шоу на чудовишта. Се навлеков на Сатанизамот,

дискутирав за неговата историја и рационалност со LaVey, и пробав неколку

полноќни ритуали во познатата Викторијанска менза, еднаш користена како

штаб на Црквата на Сатаната. Од сето тоа произведов сериозна сторија, за

наскоро да откријам дека тоа не е она што уредниците на “познатите“

магазини го сакаат. Тие беа заинтересирани само за статии од типот на “шоу

чудовишта“. На крајот, едно таканаречено “женско“ списание, Knight, во

септември 1968 ја објави првата дефинитивна статија за LaVey, Црквата на

Сатаната, и синтезата на ЛаВеј од старите легенди за ѓаволот и

црномагичкото знаење во модерната филозофија и пракса на Сатанизамот,

којашто, денес сите следбеници и имитатори ја користат како нивни модел,

водич, или дури нивна Библија.

Мојата статија во магазинов беше почетокот, но не и крајот (што се случи и

со останатите субјекти за кои пишував), на една долга интимна асоцијација.

Од тоа произлезе и мојата биографија на животот на LaVey, The Devil's

Avenger издадена од Pryamid во 1974. Откако книгата беше отпечатена, јас

постанав член со книшка, и последователно, свештеник на Црквата на

Сатаната, титула која сега гордо ја делам со многу славни личности.

Послеполноќните дискусии кои ги започнав со LaVey во 1967 продолжија до

ден денес, декада подоцна, потполнети во тоа време со едноставно

вештерство или нешто од нашата музика, тој на органа а јас на тапани, во

бизарното кабаре населено од надреалистични хуманоиди, LaVey-ова

креација.


6

Целата позадина на LaVey се чини како да го подготвувала за оваа улога. Тој

е потомок на Георгиски, Романски и Алсатски претци, вклучувајќи баба

циганка која му ги предела легендите за вампири и вештери од родната

Трансилванија. На рани пет години, LaVey почнува да чита Паранормални

приказни и магазини, и други книги како Frankenstein на Mary Shelly и

Dracula на Bram Stoker.

Впечатливо поразличен од останатите врсници, тие често го поставувале за

лидер на маневрите и маршовите со кои ги исмевале воените органи и

редови.

Во 1942, кога LaVey имал дванаесет, неговата фасцинација од војниците

играчки, води да се осврне на Втората светска војна. Тој се заинтересируава

за воените прирачници и четива и открива дека арсеналот и техниката на

армиите и морнарицата можат да бидат купени како и обичните намирници

од супермаркет, и да бидат искористени за да се поробат нации. Идејава се

зацврстува во неговиот ум, спротивно на она што христијанската Библија го

вели, земјата нема да биде потчинета од оние меки на срце, ами од моќните.

Во средно училиште LaVey постанува offbeat детски бунтовник. Ги

посветува неговите најсериозни студии на материи надвор од училиштето, се

заинтересирува за музика, метафизика и тајните на окултното. На петнаесет,

постанува втора обоа на Балетскиот симфониски оркестар во San Fransisco.

Здодевајќи се од среднишколските часови, LaVey го напушта училиштето

уште првата години и заминува дома, каде се приклучува кон Clyde Beatty

Circus-от како момче задолжено околу чистење на кафезите, хранење и

поење на животните.

Тренерот на животни Beatty забележува дека LaVey се чувствува комотно

при работата со големи мачки, па го поставува за асистент тренер.

Опседнат уште од детството од љубовта кон уметноста и културата, LaVey

не се чувствува исполнет од возбудата при тренирањето на ѕверови од

џунглата во рингот, како десна рака на Beatty. На десет години самоук

почнува да свири пијано по слух. Ова ќе му послужи кога циркускиот

калиопе свирач ќе се опие до смрт пред настапот, и нема да можат да

продолжат; LaVey волонтира за да го замени, самоуверен дека ќе може да се

снајде на непознатите клавијатури на органата, доволно добро за да ја изведе

потребната музика за позадина. Излегува дека тој ја познава и ја свири

музиката многу подобро од вообичаениот циркуски музичар, па Beatty го

истерува пијаницата и го запослува LaVey на инструментот. Тој ги

придружува Човекот Ѓуле, Hugo Zachinni, и огнената претстава на Wallendas

, помеѓу останатите.

Кога LaVey наполнува осумнаесет го напушта циркусот и се придружува на

карневалот. Овде тој постанува асистент на магионичарот, учи хипноза, и

продолжува да ги продлабочува своите студии во окултизамот. Тоа е

интересна комбинација, на една страна тој работи во најсуровата атмосфера

на животот – обична музика, мирис на диви животни и прашина, настапи во

кои лош тајминг значи несреќа или чини живот, изведби кои бараат младост

и сила, и кои ги исфрлаат од бизнис како вехти алишта оние кои остареле;

свет на физичко возбудување кој поседува магична привлечност.

Од друга страна пак, тој работи со магијата на темната страна на човечкиот

разум. Можеби оваа чудна комбинација е значајна за да почне да го

согледува човештвото на овој начин, додека свири органа во карневалското

шоу.

"Во Сабота ноќта" се сеќава LaVey во едно од неговите долги говори, "ќе

забележев човек кој се стреми похотно кон полуголите танчарки на шоуто, а

во Недела утрото, додека свирев органа за Евангелистите, истиот тој човек

седеше на молитвените клупи со сопругата и децата и се молеше Бог да му

прости и да ги исчисти овие нечисти пориви од неговата душа. И наредната

сабота пак ќе дојдеше на карневалот или некое слично неморално место.

Знаев дека Христијанската црква почива на лицемерие и дека човечкате

ниски пориви ќе успеат да го пронајдат патот надвор, без разлика колку се

оспорувани и забранети од било која бела религија“.

Иако LaVey не сфаќа тогаш, тој беше на патот да формулира религија како

противтежа на Христијанството и еврејскиот предок. Тоа е стара религија,

постара од Христијанството или Јудаизамот. Само што никогаш не беше

формулирана, аранжирана во тело на мисла и ритуал. Тоа ќе постане улогата

на LaVey во цивилизацијата на дваесетиот век.

Откако LaVey се омажува во 1951, на дваесет и една година, се откажува од

чудесниот свет на карневалот и решува да се оседла во кариера која може да

се извршува во склоп на домот. Завршува криминологија на City College-от

во San Fransisco. Тоа го води до првата комформистичка работа, фотограф за

Полицијата во San Fransisco. И како што излегува, оваа работа има огромно

значење по развојот на Сатанизамот како начин на живот.

"Ја видов крвавата, одвратна страна на човечката природа," се сеќава LaVey

на сесија кога раскажува за неговиот минат живот. “Луѓе застрелани од

вандали, избодени од нивните пријатели, мали деца распарчани во

сообраќајна несреќа - удри и бегај возачи. Беше одвратно и депресирачки.

Се прашував себеси “Каде е Бог?“ искусувајќи го незаинтересираниот став

на луѓето кои се среќаваат со насилството, “Тоа е Божја воља“.


7

Ние сме екстремно важен сегмент. Ние го потпомагаме бизнисот, ја

олеснуваме економијата, и некои милијарди долари по наша заслуга се

влеваат во христијанската црква. Многу пати имаме докажано дека Деветата

сатанска објава вели, дека црквата, и нејзините припадни индивидуи, не

можат да егзистираат без Ѓаволот.“ Заради тоа Христијанската Црква треба

да ја плати цената.

Случувањата кои LaVey ги предвиде во првото издание на Сатанистичката

Библија се остварија. Потиснатите луѓе се ослободија од своите каиши.

Сексот експлодираше, колективното либидо беше ослободено, во филмовите

и литературата, на улиците, и во домот. Луѓето танцуваат полуголи или

потполно голи.

Чесните сестри ги отфрлија своите традиционални навики, ги изложуваат

своите нозе, и танцуваат на "Missa Solemnis Rock" која LaVey мислеше дека

ја создал како невредлива. Постои безгранична потрага по забава, гурмански

јадења и вина, авантура, уживање...овде и сега. Човештвото не е волно да

чека посмртност која ветува чист, невин, аскетски дух. Има расположение за

неопаганизам и хедонизам, и оттаму се појавува шаренолика групација

индивидуи – доктори, адвокати, инжињери, учители, писатели, брокери,

развивачи на државниот поредок, актери и глумуци, луѓе од медиумите за

масовна комуникација (да цитирам неколку категории на Сатанисти) – кои се

заинтересирани за формализирање и оформување на оваа религија и на

начинот на живот.

Ова не е религија која лесно може да биде присвоена од општество во кое

владее Пуританската етика. Не постои лажен алтруизам и мандаторен ’љуби

го ближниот’ концепт во оваа религија. Сатанизамот е исклучително

себична, брутална филозофија. Базиран е на верувањето дека човечките

суштества се исклучително себични, насилни суштества, дека животот е

Дарвинова борба за опстанок на најспособниот, дека само најсилните

преживуваат и дека светот е владеен од оние кои победиле на оваа

бесмислена битка која постои во џунглите – вклучувајќи ги овде и урбаните

средини. Под оваа брутална надворешност, ако сакате така да ја наречете, е

основата која со векови наназад во вистински услови постои во светот кој

што сме го запоседнале, реално, а не како мистичните полиња каде тече мед

и млеко, како што се опишани во Христијанската библија.

Како што LaVey посочува, сите останати цркви се базирани на обожување на

духовното и одречување на плотта и интелектот. Тој ја виде потребата од

основање црква која ќе ги преслика човечкиот разум и смртните желби како

објекти на обожување. Разумниот самоинтерес треба да биде охрабрен, а

здравото его величано.

Тој почна да сфаќа дека претходниот концепт на Црната Миса, кој ги

сатиризира Христијанските служби е застарен и непрактичен, како што вели

“како тепање мртов коњ“. Во Црквата на Сатаната, LaVey иницира неколку

вонгранични психодрами, наспроти христијанските ебеотфрлачки служби,

оттаму егзорцирајќи ги сите потиснувачки фактори и инхибрирачки догми

изнасилени од светлите религии.

Постоеше револуција во Христијанската црква против ортодоксните правила

и традиции. Тој стана славен тврдејќи дека “Бог е мртов“. Така,

алтернативните ритуали на кои LaVey работеше, сеуште зачувувајќи некои

од догмите на древните церемонии, беа сменети од негативно потсмевање во

позитивни форми на прослава и ритуали: Сатанските венчавки,

прославувајќи го спојот на месото, погребите дополнети со свети оргии и

похотни ритуали кои им помагаат на индивидуите да ги сочуваат своите

сексуални желби, уништувачки ритуали кои овозможуваат на членовите на

Сатанската црква да триумфираат над непријателот.

Во специјални прилики како крштевање, венчавка и погреби во името на

Сатаната, присутните медиуми, иако не поддржувајќи ги, ги сметаше за

феномен. Во 1967 весниците праќаа репортери за да известат за ширењето на

Црквата на Сатаната од Сан Франциско преку Пацификот па до Токио, и

преку Атлантикот до Парис.

Фотографија од гола жена, полупокриена со кожа од леопард, која што

служи како Олтар во Црквата на Сатаната во свадбената церемонија

создадена од LaVey беше прикажана низ цел свет, на насловните страници на

познати медиуми како Los Angeles Times.

Како резултат на публицитетот, гротото (grottos) (спротивниот дел на LaVey-

овите пактови (covens)) Црквата на Сатаната се рашири низ цел свет

докажувајќи ја пораката на LaVey : Ѓаволот е жив и многу популарен

кај огромен број луѓе.

Секако LaVey нагласи на оние што го слушаа дека Ѓаволот за него и

неговите следбеници не претставува стереотипот за монструм покриен со

црвена одора, со рогови и нокти и трозабец, туку мрачната сила на природата

која што човештвото почнува да ја спознава. Како LaVey го објаснува

неговото појавување напати со црна мантија и рогови?


8

Тој одговара: “На луѓето им треба ритуал, со симболи како оние кои ги

гледаат на бејзбол натпревар, во службата во црква или во војна, како возила

кои ги пренесуваат емоциите кои не можат да ги ослободат сами или дури да

ги спознаат. “ Како и да е, LaVey накрај и самиот се измори од играње.

Имаше реакции. Некои од неговите соседи почнаа да се жалат околу

возрасниот лав којшто го чуваше како домашно милениче, и големата мачка

беше донирана во локалната зоолошка градина. Понатаму, една од

најпосветените вештерки на LaVey, Jayne Mansfield, умре заради клетвата

која тој ја фрли на нејзиниот тужител, адвокатот Sam Brody, заради причини

кои ги објаснив во книгата The Devil's Avenger; LaVey постојано ја

предупредуваше да се држи настрана од Brody и беше доста депресивен

после нејзината смрт. Тоа беше втората трагична смрт во шеесетите, после

онаа на Холивудскиот секс симбол со којшто тој имаше одредени контакти,

Marilyn Monroe, LaVey-ова кратка но бурна афера во периодот околу 1948

кога тој го напушти карневалот и свиреше органа во стрип клубови низ Los

Angeles.

На крај, LaVey беше уморен од организирање на забави и собири за

членовите на неговата црква. Тој беше дошол во допир со живите членови на

неколку окултни братства од Европа и напорно се трудеше да ги спознае

нивните филозофии и тајни ритуали од пред-Хитлер ерата, да има време да

ги студира, да може да пишува и работи на новите принципи. Тој долго

време експериментираше и пробуваше да ги примени принципите на

геометрискиот просторен концепт во она што го нарече “Закон на

Трапезоидот“. (He scoffs at current faddists who are "barking up the wrong

pyramids".)

Постануваше широко познат како говорник, гостин на радио и телевизиски

емисии, и продуцент или технички советник на наслови на телевизиски

продуценти, успевајќи да протне ладни Сатански идеи. Дури се појави и како

глумец. Социологот Clinton R. Sanders наведува: “...ниеден

окултист никогаш немал толку директно влијание на кинематографската

презентација на Сатанизамот како што тоа го направи Anton Szandor LaVey.

Ритуалните и езотерични симболи се централен елемент во Црквата на

LaVey и во филмовите, во кои тој имаше дадено шака полна окултни

симболи. Врвот во ритуалите во Црквата на Сатаната ’успеваше да ги

фокусира емоционалните моќи на секоја една индивидуа’. Слично на тоа,

редуцираниот ритуализам кој се гледа во филмовите поврзани со LaVey

разумно може да се гледа како механизам кој ги инволвира и фокусира

емоционалните искуства на кино публиката.

На крај LaVey одлучи да им ги остави ритуалите на Црквата на Сатаната

ширум светот, и да се посвети на пишување, лекторирање, подучување –

највеќе во кругот на неговата фамилија, жена му Diane, светлокоса убавица

која служеше како Високосвештеничка во Црквата, ќерката Karla, со коса

темна како гавран, која сега во своите рани дваесети од животот студира

криминологија, како и татко и, трошејќи доста од своето време лекторирајќи

го Сатанизамот низ неколку универзитети во земјата, и Zeena, на која може

да се сетат луѓето кои ја виделе познатата фотографија од крштавката во

Сатанистичката Црква, како мало детенце, но сега таа е прекрасна тинејџерка

која се обидува да (се) чува (од) глутница волци*2

.

Надвор од релативно квинтесенцијалниот период на LaVey се појавува

широк дијапазон четива, како книгите: Првин, Сатанистичката Библија, на

чие дванаесето издание сведочиме (и ова е моја втора уводна рецензија,

после онаа која ја напишав во оригиналното прво издание). После, Сатански

Ритуали, којашто опфаќа по обем повеќе од помрачните и покомплексни

материјали кои LaVey ги отелотвори од своите нарастувачки извори.

И трета, The Compleat Witch, бестеселр во Италија, но на жалост, во Америка

не беше забележано нејзиното потенцијално влиание. LaVey раширувајќи се

од организирање на црква до активности за создавање книги за целосветовна

дистрибуција, очекувано го зголеми бројот на членови во Црквата на

Сатаната.

Сатанизамот се здоби со популарност, природно се здоби и со страшни

приказни од религиозните групи кои се жалеа дека Сатанистичката Библија

ја надминува по продажба онаа, регуларната, на колеџ кампусите и дека е

водечки фактор кој ги отргнува младите од Бог. И засигурно една работа

имаше на ум Папата Павле кога спомна пред две години дека Ѓаволот е

“жив“ и “личност“, жив, огнодишечки карактер кој шири зло низ земјата.

LaVey одговори злото е живо ("evil" is "live") спелувано наназад, и со овој

одговор ги преплаши папата и сите религиозни групи: "Луѓе, организации,

нации, произведуваат милиони долари на наша сметка. Што би правеле тие

без нас? Без Црквата на Сатаната, тие не би имале никој да окриват за сите

скапани работи кои се случуваат ширум светот. Ако тие навистина

чувствуваат дека сме им закана, досега ќе не оддуваа како ништо да не се

случило. Она во што навистина би требало да верувате е дека тие се

шарлатани и дека ним им е драго да не имаат нас, па да не експлоатираат.

2. се мисли на додворувачите, подоцна Зина ќе се омажи со Николас ?, кој е главешина на

Врколачкиот ред Ворлоци


9

ПРЕДГОВОР

Оваа книга е напишана од причина што, со ретки исклучоци, скоро секој

лист и трактат, секој “таен“ гримоар, сите “големи дела“ на тема магија, не се

ништо повеќе од сакримонијална измама, врзопи и езотерични бесмислици

од хрониките на магичката ложа, неспособна или неволна да презентираат

објективен поглед на темава.

Писател за писател, трудејќи се да ги стационира принципите на “црна и

бела магија“, успеаа наместо разкривање на целава тема да предизвикаат

студентите на магичките науки да се завитлат толку што мафтајќи над

брадата на Ouija, стоејќи во пентаграмот очекуваат да се појави демон,

очајно ги комбинираат хексаграмите на I-Ching, ги размешуваат плочките со

цел да ја претскажат иднината која изгубила секакво значење, учествуваат

на семинари кои треба да го уништат нивното его – уништувајќи го

истовремено нивниот портофел, и генерално правејќи од себе слепа будала

во очите на оние кои вистински знаат!

Вистинскиот магус знае дека окултните четива се преполни со кревки

реликвии на преплашениот ум, метафизички журнали на самоизмама, и

конспирациони правила од Источниот мистицизам. Доста долго субјектот на

Сатанска магија и филозофија не се запишани од дивите очи на журналист на

десницата.

Старата литература е нуспродукт на гнојниот ум полн со страв и отчинување,

напишан несвесно во прилог на оние кои вистински владеат со светот, и кои,

од нивниот Пеколен трон се смеат со одвратен мирис на мирта.

Пеколните пламења горат посветло од овие мали пламчиња кои овие

старовремени дезинформации и лажни пророштва ги содржат.

Овде вие ќе ја најдете вистината и фантазијата. Секоја од овие е потребна на

другата за да постои, но секоја треба да биде препознаена што е. Она што ќе

го видите, не мора секогаш да ви се допаѓа, но ќе го видите!

Овде е Сатанистичката мисла извајана од вистинското сатанистичко

гледиште.

Црква на Сатаната - San Fransisco,

Валпургијска ноќt 1968

Во Сатанистичката Библија, Anton LaVey ја опишува филозофијата на

Сатанизамот многу попрофано од било кој од своите претходници во

Кралството на Темнината, ги опишува до детаљ сите ритуали и догми кои ги

употребува во креирањето на црква на реалистите. Беше јасно уште од

првото издание дека многу луѓе сакаат да ја прочитаат оваа книга за да

научат како да се приклучат на некоја Сатанистичка група или да почнат да

ритуализираат црна магија.

Сатанистичката Библија и Сатанистичките ритуали се единствени книги кои

демонстрираат, на автетичен и вистинит начин, доследен на традицијата,

како сето ова би можело вистински да се направи.

Постоеја многу имитатори, кои никогаш не го спомнаа својот извор, со

добра причина, што кога нејаснотијата и млакоста на истиве биде споредена

со пионерското дело на LaVey, не може да постои пазар кадешто овие

плагијатори би добиле цена.

Јасен е доказот : Anton LaVey ја извади Сатаната од шкаф, а Црквата на

Сатаната како гејзир произлезе од овој Сатанизам. Оваа книга ги сумира

сите пораки кои ставаат во сомнежи; и оние кои преставуваат предизвик и

инспирација, безвремено денес, како и првиот пат кога беше напишана.

SAN FRANSISCO

Декември 25ти, 1976 (XI Anno Satanas)


10


11


I

1. Во оваа исушена дивина челик и камен, го подигам мојот глас за да може

да ме чуете. Кон Исток и кон Запад повикувам. Кон Север и кон Југ го

покажувам знакот и објавувам: Смрт за слабите, раскош за силните!

2. Отворете ги очите и можеби ќе видите, о луѓе со сонишни умови, чујте ме

вие збунети милиони!

3. Бидејќи јас истапувам напред за да ја предизвикам мудроста на светот, да

ги преиспитам “законите“ на човека и на “Бога“!

4. Јас барам причина за секое златно правило и прашувам зошто и од каде

вашите десет заповеди.

5. Пред ниеден од вашите отпечатени идоли не се поклонувам покорен, и

оној што ќе ми рече “би требало“

е мој смртен непријател.

6. Го потопувам мојот прст во расквасената крв на вашиот импотентен луд

спасител, и преку негово чело трносано испишувам: ВИСТИНСКИОТ принц

на злото – крал на робовите!

7. Ниедна древна лага не може да биде вистина моја,

ниедна крута догма не ќе го осакати моето перо!

8. Ги погазувам сите конвенции кои не водат до мој земен успех и среќа.

9. Се подигам гневен да ги освојам стандардите на силниот!

10. Го гледам во преплашените очи вашиот Јехова, го удирам под брадата; со

подигната секира во слава, го расчеречувам неговиот црвосан череп!

11. Ги разнесувам застрашувачките реи на филозофските изветвени гробници

и се потсмевам со гнев!

PROLOGUE

Боговите од Десниот пат со еони се препираа и расправаа на земјата. Сите

овие божества и нивните свештеници и претставници пробаа да пронајдат

мудрост во нивните лаги.

Леденото доба на религиозната мисла не може да трае вечно во големата

шема на човечкото постоење. Боговите на нечистата мудрост ја имаа својата

сага, и милениумите постанаа нивна реалност. Секој со својот сопствен

“божествен“ пат кон рајот, го обвинуваше другиот за ерес и спиритуална

индискреција. Прстенот на Nibelungen носи во себе вечна клетва, но само

затоа што оној којшто бара размислува во термините “добро и лошо“ – не го

прави секогаш таквиот да биде “добар“. Боговите од минатото постанаа исти

како и сопствените демони, со цел да реживеат.

Трепетно, нивните претставници почнаа да ја играат ѓаволската игра со цел

да ги дополнат своите табернакули, и да ги исплатат хипотекарните залози

на нивните храмови.

Но, предолго беа тие во своите студии кон “исправноста“ и јадни

некомпетентни ѓаволи направија. Па така, сите си подадоа рака во “братско“

заедништво, и нивниот очај замина во Valhalla за нивниот последен

екуменски собор.

"Отелотворени во полумракот на самракот на Боговите“.

Гавраните на ноќта одлетаа далеку да го повикаат Loki, чиј гнев со неговиот

пеколен трозабец ја крена во пламен Valhalla. Самракот помина.

Светла нишка се раѓа од ноќта и Луцифер изгрева, уште еднаш да

посведочи: “Ова е доба на Сатаната! Сатаната владее над светот!“ Боговите

на неправедноста се мртви.

Ова е утро на магијата и на неизгнасетата мудрост.

ПЛОТТА превладеа и голема Црква ќе биде крената, која ќе ја прославува.

Нема повеќе човечкото спасение да биде зависно од себеодрекувањето.

И ќе се знае дека светот на телото и на животот ќе бидат најголемата

подготовка за сите вечни наслади!

REGIE SATANAS!

AVE SATANAS!

HAIL SATAN!


12

ДЕВЕТ САТАНСКИ ИЗЈАВИ

1. Сатаната претставува неограничена жед, наместо

апстинирање!

2. Сатаната претставува витална егзистенција, наместо

спиритуални празни соништа!

3. Сатаната преставува неизгнасена мудрост, наместо

лицемерно самоотфрлање!

4. Сатаната претставува добробитие кон оние

кои го заслужуваат тоа, наместо љубов потрошена

на невредните!

5. Сатаната претставува освета, наместо свртување на

другиот образ!

6. Сатаната претставува одговорност кон одговорните,

наместо грижа кон психичките вампири!

7. Сатаната го претставува човекот како уште едно животно, понекогаш

подобар, а почесто полош од оние животни кои одат на сите четири нозе, кој

заради својот “божествен, спиритуален и интелектуален развој“ постанал

најзлобното животно од сите!

8. Сатаната стои позади сите таканаречени гревови, доколку тие водат до

физичка, ментална или емоционална

гратификација!

9. Сатаната е најдобриот пријател кој го имала црквата,

одржувајќи ја сево ова време во бизнис!

(ОГАН)


Пеколен Diatribe*3

Првата книга Сатанистичка Библија не е обид да се богохули, колку што е

објава на нешто што би можело да биде формулирано како “пеколна

огорченост“.

Ѓаволот беше напаѓан немилосрдно и без резерва од страна на Божјите луѓе.

И никогаш немаше можност, далеку од помисла, Принцот на Мракот да се

изјасни на ист начин како што тоа го правеа гласноговорниците на Богот на

исправното.

Овие светли борци во минатото беа слободни да го дефинираат “доброто“ и

“злото“ како што ним им одговара, и радо да го притиснат до заборав секој

кој што не се сложува со нивните лаги – вербално или напати физички..

Нивните говори за “благонаклоност“ поврзани со Неговото Пеколно

Величество, постанаа безлични и неправедни, посебно ако се земе во

предвид очигледниот факт дека без Сатанското плашило нивната

религиозност би колапсирала.

Колку тажно што нивната алегориска персонализација на карактерот кој има

најголем допринес религиозната спиритуалност, трпи ваква ненаклоност и

најконстантна злоупотреба – и тоа од оние кои константно ги проповедаат

правилата на фер игра!

За сите овие столетија Ѓаволот примаше, ниту еднаш не извикна кон овие

кокодакања од неговите напаѓачи. Тој остана џентлмен за цело време, додека

оние кои всушностги поддржуваше се фалеа и лудуваа. Тој се претстави

себеси како пример на воздржаност, но сега тој чувствува дека е време да го

подигне својот глас. Тој реши дека е крајно време да си ја прими должноста.

Сега книгите со напаѓачки лицемерни правила не се повеќе потребни.

Со цел да се пренаучат Законите на Џунглата, мал трактат ќе биде запишан.

Секоја реченица е пекол, секој збор е пламен јазик.

Пеколниот оган гори здивено...и прочистува!

Читај и спознај го Законот.

3 клевета, остра пристрасна критика, пасквила


13


IV

1. Животот е големо оддавање на задоволствата – смртта, голема

апстиненција. Затоа, направи највеќе од животот – ОВДЕ И СЕГА!

2. Не постои небеса од славна светлост, и не постои пекол каде грешните

горат. Овде и сега е денот на измачување! Овде и сега е денот на радоста!

Овде и сега е приликата! Избери го овој ден, овој час, бидејќи ниеден нема

да се искупи!

3. Речи во своето срце, “Јас сум свој сопствен искупувач“.

4. Запри ги оние што те прогонуваат. Нека оние кои намеруваат да те

отповикаат од тоа, бидат фрлени во збунетост и гад. Нека постанат како мала

прашинка пред циклон, и откако ќе паднат прослави за твоето сопствено

спасение.

5. Тогаш секоја твоја коска ќе каже гордо, “Кој е како мене? Нели сум

пресилен за моите напаѓачи? Нели го пронајдов моето СЕБЕ од мојот разум

и


II

1. Еве ви го распетието, што симболизира? Безбојна неспособност окачена на

дрвото.

2. Јас ги преиспитувам сите нешта. Како што стојам пред вашите гнојни и

глеѓосани фасади надуеност од морални догми, напишувам на нив со јарок

презир; сево ова е лага!

3. Соберете се околу мене, О! Вие непослушни на смртта, и самата земја ќе

биде ваша, да се има и да се владее!

4. Премногу долго на умртвените раце им е дозволено да ја стерилизираат

живата мисла!

5. Премногу долго исправно и погрешно, добро и зло се превртувани од

лажните пророци!

6. Ниедна вероисповест не мора да биде прифатена под авторитетот на

“божествената“ природа. Религиите мора да бидат преиспитани. Ниедна

морална догма не мора да биде прифатена – ниеден стандард и мерило да

бидат обоготворени. Ништо не е нераздвоиво свето во моралните кодови.

Како и дрвените идоли од многу одамна, тие се творба на човечките раце,

а она што човек направил, човек може и да уништи!

7. Оној кој бавно прифаќа да верува во сė и сешто има велелепно разбирање,

бидејќи поверувањето во само еден лажен принцип е почетокот на целата

немудрост.

8. Главната должност на секое ново доба е да го издигне новиот човек и да

ги детерминира неговите слободи, да го одведе кон материјалниот успех – да

ги уништи рѓосаните окови и ланци на мртвите обичаи кои ја спречувале

здравата експанзија.Теориите и идеите кои значеле живот, надеж и слобода

за нашите предци, сега можеби значат уништување, поробување и нечесност

за нас!


14

9. Како што опкружувањето се менува, ниеден човечки идеал не опстојува

засекогаш!

10. Понекогаш, лагата си изградила трон за себе, но нека биде нападната без

жалост и сожалување, бидејќи под доминацијата на неубедливата измама,

никој не може да напредува.

11. Нека прифатениот софизам биде турнат од тронот, искоренет, бидејќи тој

е напаст за целата доблест на мислите и делата!

12. Кога и да се докаже дека наводната “вистина“ е празна фикција, нека

биде дрско фрлена во темнината, помеѓу мртвите богови, мртвите царства,

мртвите филозофии и другата бескорисна граѓа и шут!

13. Најопасна од сите крунисани лаги е онаа светата, санктифицирана,

привилегирана лага – лагата за која сите веруваат дека е модел на вистината.

Таа е плодна мајка на сите други познати грешки и делузии.

Таа е дрво со хидрини глави од неразумност и со илјада корени. Таа е

социјален рак!

14. Лагата која е позната како лага е полу искоренета, но онаа лага којашто

дури и интелигентни личности ја прифаќаат како факт – лагата која е всадена

во детското главче покрај коленото на мајка си – е најтешка да се победи во

борбата против чумата на крипавоста!

15. Популарните лаги отсекогаш биле најпотентниот непријател на личната

слобода. Има само еден начин на справување со нив: Исечете ги, од корен,

како што се исечува ракот. Уништете ги нејзиниот корен и гранките.

Анихилирајте ги, или тие ќе не разорат нас!


III

1. “Љубете се“ е кажан како врховен закон, но која моќ може да го нареди

тоа? Врз кој разумен авторитет госпелот на љубовта почива? Зошто да не ги

мразам моите непријатели – ако ги “љубам“ зар тоа не ме потчинува на

нивната милост и немилост?

2. Природно ли е непријателите да си прават добро еден на друг – и ШТО Е

ДОБРО?

3. Може ли растргнатата и крвава жртва “да ги љуби“ накрвавените челусти

кои ја раскинуваат на парчиња?

4. Зарем ние не сме сите животни предатори по инстикт? Ако човештвото се

одрече во потполност од меѓусебното ловење, би можело ли да продолжи да

постои?

5. Не ли се “похотта и блудот“ повистинити термини да биде опишана

“љубовта“ кога се однесува на продолжувањето на расата? Не ли е “љубовта“

на подлизнувачкото свето писмо едноставно еуфемизам*4

за сексуална

активност, или беше “големиот учител“ прославувачот на евнусите?

6. Љуби ги непријателите и прави им добра кога те мразат и злоупотребуваат

– зар не е ова опис на филозофијата на куче кое се обраќа на грб кога ќе го

шутнат?

7. Мрази ги непријателите со цело срце, и ако некој те удри по образ, УДРИ

му тупаница на другиот! Плесни го силно и стегнато, бидејќи самоодбраната

е највисок закон!

8. Оној кој го свртува и другиот образ е кукавички пес!

9. На иссвирувањето со иссвирување одврати, на исмевањето со исмевање,

пекол за пекол - Give blow for blow, scorn for scorn, doom for doom – каматен

интерест додај стегнат! Око за око, заб за заб, добиј четири, сто добиј!

Направи од себе Терор за противникот, и кога ќе си замине по својот пат ќе

поседува дополнителна мудрост да размозгува.

Ова ќе те направи за почит во сите животни патишта, и твојот дух – твојот

бесмртен дух – ќе живее, не во неопипливиот рај, ами во разумот и

напрегнатите жили на оние чија почит си ја добил.

4. еуфемизам - кога нешто се ублажува, се искажува во поблага и замаскирана форма

наместо да се лаже или избегне вистината


15

Сатанистот ги избегнува термините како “надеж“ и “молитва“ и ги смета за

барање за лишување на слободноста.

Ако се надеваме или молиме за нешто да се случи, не делуваме на позитивен

начин тоа да се случи. Сатанистот, сфаќајќи дека сė што тој добива се должи

на неговото лично делување, презема контрола врз ситуацијата наместо да се

моли на Бог тоа да се случи.

Позитивното размислување и позитивната акција се оние

кои даваат резултат.

Како што Сатанистот не се моли на Бог за негова асистенција, тој не се моли

ни за простување на неговите погрешки. Во други религии, кога некој

признава дека греши, тој или се моли на Бог за проштевање, или се

исповедува на посредник и бара од него да се моли на Господ за простување

на неговите гревови. Сатанистот знае дека од молењето нема полза, дека

исповедувањето на друго човечко битие, исто како него, дури го намалува

постигнувањето на целта – и во иднина делува деградирачки.

Кога Сатанистот признава вина, сфаќа дека е природно да се погрешува – и

ако тој навистина жали за она што го направил, оттаму би научил да не го

направи истото нешто повторно. Ако не жали искрено за она што го

направил, и знае дека ќе го направи тоа што го направил повторно и

повторно, тој нема причина да се моли или исповеда.

Но тоа е она што всушност се случува. Луѓето ги исповедаат своите гревови

за да ја исчистат својата совест – и да можат да отидат и повторно да грешат,

најчесто истиот грев.

Има најразлични интерпретации на она што е Бог, во вообичаена смисла на

зборот, колку што има различни типови на луѓе.

Оваа слика доаѓа од верувањето во божество кое е синоним за “универзална

космичка интелигенција“, антропоморфолошко дивинално битие со долга

бела брада и сандали, кое ја набљудува секоја акција на секоја индивидуа.

Дури и во границите на дадена религија, личната интерпретација на Бог

значително се разликува од случај до случај.

Некои религии всушност одат дотаму што некој кој припаѓа на религиозен

одделок различен од нивниот е еретик, иако нивните севкупни доктрини и

импресии за божественото се скоро исти. На пример: Католиците веруваат

дека Протестантите се проколнати во Пеколот само заради тоа што тие не

припаѓаат на Католичката црква.

На ист начин, многу групи кои се сепарирале од Христијанската вера, како

евангелистичките или ревивалистичките цркви, веруваат дека Католиците се

незнабожници кои обожуваат смртни претстави.

(Христос е насликан во најпсихолошки еднородна слика наменета за оној кој

го обожува, и сепак христијаните ги критикуваат “незнабошците“ за

обожување смртни слики.)


V

1. Блажени се силните, нивна ќе биде земјата – Проколнати се слабите, тие ќе

го наследат јаремот!

2. Блажени се моќните, тие ќе бидат величани помеѓу човекот – Проколнати

се млитавите, тие ќе бидат потиснати!

3. Блажени се бесрамните, тие ќе бидат господари на светот – Проколнати се

покорните на правилното, тие ќе бидат прегазени под расцепеното копито!

4. Блажени се победниците, бидејќи победата е основ за право – Проколнати

се поразените, бидејќи ќе бидат поданици завек!

5. Блажени се оние со челична тупаница, бидејќи неспособните ќе паднат

пред нив – Проколнати се слабите на дух, тие ќе бидат претепани!

6. Блажени се бестрашните од смртта, нивните денови ќе бидат долги на

земјата – Проколнати се оние кои бараат побогат живот после гробот, тие ќе

исчезнат!

7. Блажени се уништувачите на лажна надеж, бидејќи тие се вистински

Месии – Проколнати се богообожувачите, бидејќи ќе бидат овци за

стрижење!

8. Блажени се храбрите, бидејќи ќе здобијат големи богатства –Проколнати

се оние кои веруваат во добро и зло, тие ќе се плашат дури и од сенките!

9. Блажени се оние кои веруваат во она што е најдобро за нив, бидејќи

никогаш нивниот ум нема да биде тероризиран – Проколнати се “јагнињата

Божји“, тие ќе пребледат повеќе од снег!

10. Блажен е лудиот што ќе се моча врз непријателите, бидејќи ќе го

прослават како херој - Проколнати се оние кои прават добро на тие што ги

исмеваат за возврат, тие ќе бидат презирани!

11. Блажени се моќните на ум, бидејќи тие ќе јаваат врз вртлозите –

Проколнати се оние кои подучуваат лаги за вистина, и вистини за лага, тие се

одвратност!

12. Трипати проколнати се слабите чија несигурност ги прави безвредни,

бидејќи ќе служат и ќе страдаат!

13. Ангелот на самоодрекувањето кампува во душите на “праведните“ –

Вечниот пламен на моќта низ задоволство татни во плотта на Сатанистот!


16

(ВОЗДУХ)

--КНИГА НА ЛУЦИФЕР--

ПРОСВЕТЛУВАЊЕ

Римскиот бог, Луцифер, беше носител на светлоста, дух во воздухот,

персонификација на просветлувањето.

Во Христијанската митологија тој постана синоним на злото, што е и за

очекување од религија чие основно битствување е овековечувано со помош

на замаглени дефиниции и извештачени вредности!

Време е да се постават работите како што треба. Лажниот морализам и

окултните неточности мора да бидат поправени. Забавни, како што можат да

бидат, повеќето приказни за обожувањето на Ѓаволот мора да бидат

препознаени како апсурдности, какви навистина се.

Речено е дека “вистината ќе го ослободи човекот“.

Вистината сама по себе никогаш не ослободила никого. Единствено

СОМНЕЖОТ може да донесе ментална еманципација. Без прекрасниот

елемент на сомневање, портата низ која секоја вистина поминува би била

затворена, непробивна ниту за најсилните напори на илјада Луцифери. Колку

неразбирливо тоа Свето Писмо го посочува Пеколниот монарх како “татко

на лагата“ – величествен пример за инверзија на карактерите.

Ако некој верува на ова теолошко обвинување дека Ѓаволот е претставник на

измамата, тогаш сигурно би требало да знае дека ТОЈ, А НЕ БОГ, ГИ

ЕСТАБЛИРАШЕ СИТЕ СПИРИТУАЛНИ РЕЛИГИИ И ГИ НАПИША СИТЕ СВЕТИ

БИБЛИИ!

Кога еден сомнеж е следен од друг, меурот, исполуван

со лаги, наговестува дека ќе пукне.

Оние кои веќе се сомневаат во претпоставените вистини,

за нив оваа книга е откровение.

Луцифер ќе биде издигнат. Сега е времето за сомнеж!

Меурот лаги се распрсна и звучеше како ржењето на светот!

- С Е Б А Р А ! -

БОГ

МРТОВ ИЛИ ЖИВ

Општо е прифатено, погрешно, дека Сатанистите не веруваат во

Бог. Концептот на “Бог“, како што е интерпретиран од човекот, е

најразличен во секоја од добите, така што Сатанистите

едноставно ја прифатиле онаа дефиниција којашто им одговара

највеќе. Човекот отсекогаш ги создавал своите богови, повеќе од

што гоговите го создале него.

Бог за некои е бениген – за други е престрашувачки. За Cатанистите

“Бог“ – под кое име и да е наречен, или воопшто без име – е виден

како факторот на баланс во природата, и не е поврзан со страдањето.

Оваа моќна сила која го обзема и го урамнотежува универзумот е

премногу безлична за да се грижи за среќата и мизеријата на плотно-

крвните суштества на оваа топка ѓубре врз која живееме.

Секој кој мисли дека Сатаната е зло, би требало да помисли на сите луѓе,

жени и деца, животни кои умреле заради “Божјата воља“. Секако, личност

која жали по прераниот губиток на саканиот, би била посреќен доколку ги

има овие сакани личности крај себе, наместо во рацете на Бог!

Наместо тоа, од својот свештеник тие се наведени да омекнат тој вели, “Тоа е

Божја воља, драги“; или “Тој е во Божји раце сега, чедо.“ Слични фрази се

убедлив начин на религиозните да ја опростат или прифатат

немилосмрдноста на Бог.

Но ако Бог во целокупната контрола е добронамерен, како што е претставен,

зошто Тој дозволува вакви работи да се случуваат? Премногу долго

религиозните се навраќаат на нивните библии и правилници за да докажат

или одречат, да пресудат, осудат или интерпретираат.

Сатанистот сфаќа дека човекот, и акцијата и реакцијата на универзумот се

одговорни за се, и не се заведува себеси во размислувања дека некој се грижи

за овие работи кои се случуваат во универзумот.

Никогаш повеќе ние нема да седиме мирно прифаќајќи ја “судбата“ без да

преземеме нешто околу тоа, само заради тоа што пишува така во Поглавје

тоа и тоа, Псалм тој и тој – и тоа е тоа!

Сатанистот знае дека молењето не помага воопшто – всушност, ги намалува

шансите за успех, бидејќи побожната религиозност пречесто седи кроце

млитавои се моли за ситуации кои, кои ако беа решени

од нивна страна, ќе ги исполнеа многу побрзо!


17

НЕКОИ ЗАБЕЛЕЖУВАЊА ОКОЛУ

НОВОТО САТАНСКО ДОБА

Седум смртни грева има Христијанската црква:алчност,

гордељубивост, завист, гнев, ненаситност, блуд и мрзливост.

Сатанизамот е во одбрана на насластувањето во сите овие

“гревови“ доколку тие водат до физичка, ментална или

спиритуална гратификација.

Сатанистот знае дека не е ништо погрешно во тоа да се биде алчен,

само значи дека тој сака повеќе одошто сега има. Зависта значи да се

гледа на поседот на другите со благонаклоност и да се пожелува

вакви работи и за себе. Зависта и алчноста се мотивациони сили на

амбицијата – без амбиција, малку од било која важна работа би била

извршена.

Ненаситноста е едноставно да се јаде повеќе одошто ти треба за да останеш

жив. Кога ќе се прејадеш и ќе постанеш дембел, уште еден грев – гордоста

- ќе те мотивира да добиеш изглед со кој ќе можеш да си ја обновиш својата

самопочит.

Секој кој купува магазин за алишта со цел друга од да се облече и да го

заштити своето тело од елементите е виновен заради гордељубивост.

Сатанистите често се судираат со исмевачите кои тврдат дека признаите

лабели (алишта) се непотребни. Мора да им биде посочено на ваквите

поборници против лабелите, дека многу од производите кои ги носат или не

ги носат не се неопходно потребни само за да ги држат топли нивните тела.

Нема човек на земјата кој не сака да се украсува.

Сатанистот посочува дека секое украсување на телото на таков потсмевач,

докажува дека и тој е крив по гордељубивост. Ако се забележи колку е

брблив и цинички во својот интелектуален опис, колку тој е слободен, а

сеуште ги носи елементите на гордељубивост.

Да се биде безволен наутро да се стане од кревет е мрзливост, а ако останете доволно долго во кревет, може да се пронајдете себеси како правите уште еден грев, блуд. Да се имаат најслаби скокоткања од сексуална желба е доволно за да бидете обвинет за блуд. Со цел да се обезбеди продолжувањето на човештвото, природата ја креирала страста како втор најмоќен инстинкт, првиот е самозаштитувањето. Сфаќајќи го ова, Христијанската црква го измисли “Првобитниот грев“ како блуден.

А на Евреите отсекогаш им е давано името на Ѓаволот. Иако богот во сиве

овие религии општо е истиот, сите го гледаат патот избран од другите со

прекор, и згора на тоа, религиозните всушност се МОЛАТ еден за друг! Тие

ги иссмеваат браќата од десниот пат поради нивните религии кои носат

други називи, и само заради што нивното непријателство мора да биде

искажано.

Колку убав начин на “молитва“!

Каков изглацан начин на потсмевање за да се каже: “Ве мразам од сė срце“,

на најмалку деформираната направа позната како молење за непријателите!

Молењето за сопствените непријатели не е ништо повеќе од исценкано

таложење гнев во себе, ултимативна безвредност и инфериорен неквалитет!

Доколку постојат толку насилни несогласувања за правилниот начин на кој

се обожува Бог, колку само различни интерпретации на Бог може да има

овде – и кој е во право? Побожните “светли“ се загрижени за удоволување на

Бог за да ги добијат “Бисерните Порти“ отворени кога ќе умрат. Но, дури и

ако човек не живеел целиот свој живот во склад и согласност со прописите

на неговата вера, тој во последниот миг може да повика свештеник на

неговата смртна постела и да добие крајно опростување. Свештеникот тогаш

по брза постапка, “сė ќе среди“ со Бог и ќе види дека пасошот за во рајот е во

ред.

(Yezidis-тите, секта на ѓаволообожувачи, имаат подруг поглет на прашањево.

Тие веруваат дека Бог е семоќен, но и сеопростив, и сите се сложуваат со

чувството дека Ѓаволот е оној кој треба да биде удоволен, бидејќи тој е оној

кој владее со нивните животи овде на земјата.

Тие силно веруваат дека Бог ќе им ги опрости гревовите, кога ќе им биде

отпеана последната молитва, па не се загрижени со мислењето на Бог за

нивните постапки додека се живи.)

Со сите овие противречности во Христијанските списи, многу луѓе во

моментов не можат рационално да го прифатат Христијанството на начин

како што беше практикувано во минатото.

Голем број луѓе почнуваат да се сомневаат во постоењето на Бог и во

естаблирањето на Христијанското чувство во светот. Така, тие себеси се

нарекваат “Христијански атеисти“. Вистината е дека, Христијанската

библија е куп контрадикции, но што може да биде поконтрадикторно од

терминот “Христијански атеист“?

Доколку истакнатите водачи на Христијанската вера ги одбиваат сите

минати интерпретации на Бог, како очекуваат од било кој нивни следбеник

да биде доследен на нивните религиозни традиции?


18

После сите дебати околу тоа дали Бог Е или НЕ Е мртов, доколку не умрел,

би требало да му пружаме ИТНА МЕДИЦИНСКА ПОМОШ!

БОГОТ КОЈ ГО СПАСИВТЕ

МОЖЕ ДА БИДЕ ТИ

Сите религии од спиритуална природа се изум на човекот. Тој има

создадено цел еден систем од божества и тоа само со помош на

својот материјален мозок. Само заради тоа што поседува Его, и не

може да го прифати, тој го екстернализирал во една огромна

спиритуална направа која ја нарекува “Бог“.

Бог може да ги прави сите работи забранети за човекот – да убива

луѓе, да изведува чуда за да си ја задоволи желбата, да врши контрола без

одговорност пред некого, и т.н. Ако на човекот му треба таков бог и

препознава таков бог, тогаш тој обожува ентитет кој го измислил човекот.

Оттаму, ТОЈ ГО ОБОЖУВА СО ОПОЛНОМОШТУВАЊЕ, ЧОВЕКОТ КОЈ

ГО ИЗМИСЛИЛ БОГ. Не е поразумно да се обожува ниту бог, кој тој, лично

си го создал, во склад со неговите лични емоционални потреби – оној којшто

најдобро го претставува смртното и физичко битие кое има сила на идејата

да измисли бог?

Доколку човекот инсистира да го извади неговото лично себство во форма на

“Бог“, тогаш зошто да се плаши од своето лично себство, плашејќи се од

“Бог“, - зошто да го слави своето лично себство, обожувајќи го “Бог“, зошто

да остане одделено од “Бог“ ВО ЦЕЛИ КОГА Е АНГАЖИРАНО ВО

РИТУАЛИ И РЕЛИГИОЗНИ ЦЕРЕМОНИИ ВО НЕГОВО ИМЕ?

На човекот му требаат ритуали и догма, но ниеден закон не наложува дека

екстернализиран бог е потребен да биде ангажиран во ритуали и церемонии

изведени во име божјо! Нели би се случило, кога го затвори јазот помеѓу

себе и својот “Бог“, да го види демонот на гордоста како исползува –

отелотворување на Луцифер кој се појавува од неговото битие?

Тој повеќе не може да се види себеси како два дела, смртниот и

спиритуалниот, ами се спознава како сплотеност во едно, и тогаш како

најголем страв, открива дека само смртното – ОТСЕКОГАШ БИЛО ОВДЕ!

Тогаш или ќе се мрази себеси до смрт, ден за ден – или ќе прифати да биде

она што е!

Доколку се мрази себеси, тој ќе бара нови и покомплексни спиритуални

патишта на “просветлување“ со надеж дека ќе успее да се спои себеси со

посилни и поекстернализитани “богови“ за да може да ја искамшикува

неговата бедна лушпа.

Доколку се прифати себеси, но спознае дека ритуалите и церемониите се

најбитните направи кои влијаеле да ја слушне лагата во својата измислена

религија, тогаш ИСТИТЕ ФОРМИ НА РИТУАЛИ можат да ја озвучат

неговата вистина во ваквата вера – примитивно паганство кое може да му

даде свесност за величествената супстанција додадена во неговото битие.

Кога сите религиозни вери од лаги ќе исчезнат, тоа ќе биде бидејќи човекот

постанал поблизок до себеси, а подалечен од “Бог“; поблизок до “Ѓаволот“.

Ако ова е што ѓаволот претставува, а човекот го живее неговиот живот во

демонскиот храм, со силата на Сатаната движејќи се во неговата плот, тој ќе

побегне од кокодакањето и сатирата на праведните, или ќе застане гордо во

неговите тајни места на земјата и ќе ги манипулира заведените маси од

лагата преку својата Сатанска моќ, додека не дојде денот кога тој покриен со

светлина ќе изјави

“ЈАС СУМ САТАНИСТ!

ПОКЛОНЕТЕ СЕ, БИДЕЈЌИ ЈАС СУМ НАЈВИСОКОТО

ОТЕЛОТВОРУВАЊЕ НА ЧОВЕЧКИОТ ЖИВОТ!“


19

Немаш право да се жалиш за политичките ситуации за кои си гласал или на

било кој начин си ги поддржал – што вклучува и седење кроце и млако

согласување со соседите кои ја оправдуваат ситуацијата, заради тоа што си

премногу мрзелив или си кукавица за да го искажеш своето мислење. Тоа се

случува и во религијата.

Дури и кога не можеш да бидеш агресивно искрен околу своите

размислувања, заради непогодните последици од работодавците,

општествените лидери и сл., можеш, барем, да бидеш искрен со себеси.

Во приватноста на твојот дом и со блиски пријатели, мораш да ја поддржиш

религијата која најдобро ги застапува ТВОИТЕ интереси. “Сатанизамот е

положен врз есенцијалното во филозофијата“, вели ослободениот.

“Но зошто да се нарече Сатанизам? Заошто да не се нарече, да речеме,

Хуманизам, или со име кое ќе има конотација кон вештерска*5

група, нешто

повеќе езотерично – нешто кое нема да биде толку бучно.“

Има повеќе од една причина за ова. Хуманизамот не е религија. Тој е

едноставно, начин на живеење, без церемонии и догма. Сатанизамот

поседува и церемонии и догми. Догмата, како што ќе биде објаснето, е

неопходна.

Сатанизамот се разликува значително од сите други таканаречени “светли“,

“светли“ вештерски групи или магички формации ширум светот денес. Овие

самопризнаени и вообразени религии протестираат дека нивните членови ги

користат моќите на магијата само за свои алтруистички цели. Сатанистите

имаат презир кон овие “бели“ вештерски групи бидејќи сметаат дека

алтруизамот наштетува на прикриен начин. Не е природно

да не се има желба да се добијат нешта за себе.

Сатанизамот претставува форма на контролирана себичност. Тоа не значи

дека ти никогаш нема да направиш услуга некому. Ако сториш нешто кое

некого ќе го направи среќен, таа среќа ќе ти даде чувство на задоволство.

Сатанизамот застапува практикување на модифицирана форма на Златното

Правило. Нашата интерпретација на ова правило е: “Постапувај со другите

онака како што тие постапуваат со тебе“; бидејќи ако “Постапуваш со

другите онака како што сакаш тие да постапуваат со тебе“, и тие, за возврат

те третираат лошо, се спротиставува на човечката природа да продолжиш да

ги третираш со наклонетост.

Со другите треба да постапиш онака како што очекуваш тие да постапат кон

тебе, но доколку твојата благонаклоност не биде возвратена, тие ќе мора да

се справат со казната која ја заслужуваат.

5 witchcraft – вештерство, или секоја доктрина која синкретички се занимава и го истражува

окултното и езотеричното знаење и мудрост

На овој начин, никој не може да го избегне гревот. Твоето постоење

се должи на грев – Првобитниот грев!

Најсилниот инстикт во секое живо суштество е себезаштитувањето, кое

доведува до последниот од седумте смртни гревови – гневот. Зарем нашиот

инстикт на самозаштита не се јавува кога некој не повредува, кога

постануваме гневни, доволно за да се заштитиме себеси од понатамошен

напад?

Сатанистот држи до мотото, “Ако некој ти удри шамар на образ, ти удри му

тупаница на другиот!“

Нека ниедно зло не минува неказнето. Биди како лав – биди опасен дури и

кога си поразен! Штом човековите природни инстикти го водат кон гревови,

сите луѓе се грешници, и сите грешници ќе завршат во Пеколот. Ако сите

одат во пеколот, тогаш ќе ги сретнеш сите твои пријатели таму. Рајот

можеби е населен со некои чудни суштества кои живееле само за да отидат

на небесата и да свират на харпи завек.

“Времињата се сменети. Религиозните водачи не можат веќе да проповедаат

дека нашите природни дела се гревови.

Ние повеќе не мислиме дека сексот е одвратен – или дека посакувањето

некого е зло“ Секако не, времињата се сменети! “Доколку сакате доказ за

ова, само погледнете колку слободни црквите постанаа. Тие ги практикуваат

сите работи кои вие ги проповедате.“

Сатанистите го имаат слушнато ова и многу други изјави цело време и тие во

отполност се согласуваат. НО, доколку светот се сменил дотолку, зошто овие

продолжуваат цврсто да се држат до умирачката вера?

Ако многу религии ги одбиваат како неточни и застарени своите свети

списи, и ги проповедаат филозофиите на сатанизамот, зошто да не им го

дадеме нивното вистинско име – Сатанизам?

Секако дека ќе биде далеку помалку лицемерно. Во последниве години

имаше обиди да биде хуманизиран спиритуалниот концепт на

Христијанството.

Ова се манифестираше на најочигледен неспиритуален начин. Мисите кои

беа изговарани на Латински, сега се говорат на родните јазици – што некако

успева бесмислиците барем да бидат полесно слушнати, и во исто време да ја

отстранат езотеричноста од церемониите која е составен дел по начелата на

догмата. Многу полесно може да се добие емоционална реакција користејќи

зборови и реченици кои не можат да бидат разбрани, одошто со изјави кои

дури и најпростиот разум може да ги стави во прашање, кога се кажани на

разбирлив јазик.


20

Ако свештениците и претставниците кај овие, ги користеа овие методи, како

што ги користат денес, за да ги наполнат своите цркви пред стотина години,

ќе беа обвинети за еретизам, ќе беа наречени ѓаволи, најчесто осудени и

спалени, но засигурно ќе беа екскомуницирани без двоумење.

Религионистите кукаат, “Мораме да одржуваме чекор со времето,“

заборавајќи дека, заради ограничувачките фактори и длабоко вкоренетите

закони на светлите религии, никогаш нема да има задоволителна промена

која ќе ги застапи потребите на човекот.

Минатите религии сегогаш ја претставувале спиритуалната природа на

човекот, со мала или никаква загриженост за неговите смртни и мондани

потреби.

Тие го имаат земено овој живот како минлив, транзиционен, а плотта како

лушпа; физичките задоволства како тривијални, а болката како вредна

подготовка за “Божјето Кралство“.

Колку излегува нивното прикриено лицемерие на виделина, сега кога

“праведните“ вршат промени во нивните религии за да бидат во склад со

човековата природна промена!

Единствениот начин на кој Христијанството во потполност би ги извршувало

потребите на човекот е да постане Сатанизам ВЕДНАШ.

Стана повеќе од потребна НОВА религија, која почива на човечките

природни инстикти, да избие напред.

ТИЕ ја именуваа. Наречена е Сатанизам. Тоа е онаа моќ која ги предизвика

религиозните контроверзии околу контрацептивните мерки – незадоволното

восприемање на сексуалните активности, на шега, но овие работи се овде за

да останат.

“Ѓаволот“ ги натера жените да ги покажуваат своите нозе, кои ги скокоткаат

луѓето – истите нозе, сега социолошки прифатено да биде зјапано во нив,

истите кои се гледаат под кратките здолништа на младите чесни сестри.

Колку восхитувачки чекор кон исправното (right) или кон лево (left)*!

Наскоро ќе биде можно да гледаме "topless" калуѓерки како сензуално ги

оддаваат телата танцувајќи на "Missa Solemnis Rock"? Сатаната се

насмевнува и вели, да благодарам – многу од овие калуѓерки се убави

девојки и имаат прекрасни нозе.

Многу цркви со најголемите членства изведуваат сензуална музика, плескаат

со раце – Сатанистички инспирирани. Сепак, Ѓаволот отсекогаш ги

поседувал најдобрите мелодии.

Црквените излети, наспроти сите говори на Тетка Martha за Господовата

Дарежлива Гозба, се ништо повеќе од добар изговор за Неделно прејадување;

и сите знаат дека многу повеќе работи од читање Библија се случуваат

позади грмушките.

Заедничко за приходите на многу цркви се пазарите наречени карневали, кои

всушност претставуваат прослава на плотта; и сега смртното е во ред,

бидејќи сите пари одовде одат во црквата каде тие можат да проповедаат

за искушенијата на Ѓаволот!

Неколку пати е кажано дека сите овие работи се само пагански справи и

церемонии – кои Христијанството ги позајмило. Вистина, но паганите се

насладуваат во ужитоците на плотното, и се проколнати од истите луѓе кои

ги прославуваат ваквите исти ритуали, но овие себеси

се нарекуваат со друго име.

Свештениците се во првите редови на мирните протести, лежат на шините

пред возовите кои носат воени материјали, со иста посветеност како и

нивните браќа, кои од истите семинари, заминуваат да благословуваат

куршуми и бомби, и да убиваат луѓе како капетани во своите армиски

одреди. Нешто некаде мора да е неисправно. Дали Сатаната е единствениот

квалификуван да обвинува?

Барем тие така го именуваат!

Кога кутрето ќе порасне постанува куче; кога мразот ќе се стопи се натекува

вода; кога дванаесет месеци ќе бидат искористени, добиваме нов календар со

соодветно хронолошко име; кога “магијата“ постане научен факт, кон неа се

обраќаме со името медицина, астрономија и т.н. Кога едно име не е повеќе

погодно за одредена работа, логично е да биде променето во ново кое

подобро прилега на субјектот. Зошто тогаш продолжуваме да ја нарекуваме

религијата со исто име кога доктрините на таа религија повеќе не се

сложуваат со изворните? Или, ако религијата ги проповеда истите работи

отсекогаш, но нејзините следбеници не практикуваат скоро ниедно од

нејзините учења, зошто истите продолжуваат да се нарекуваат

со истото име дадено на следбениците на таа религија?

Доколку не веруваш во она што твојата религија подучува, зошто да

продолжиш да го поддржуваш верувањето кое е спротивно на твоите

чувства. Никогаш не би гласал за личност или прашање во кои не веруваш,

па зошто би го дал својот црковен глас за религија која не се состои

од твоите убедувања?


21

ПЕКОЛОТ, ЃАВОЛОТ

И КАКО ДА ЈА ПРОДАДЕШ ДУШАТА

Сатаната отсекогаш бил најдобриот пријател кој црквата го имала,

кој што ги одржува во бизнис за сите овие години. Лажната

доктрина за Пеколот и Ѓаволот им дозволија на Протестантите и

Католиците да цветаат толку долго. Без Ѓавол, за да биде покажан со

прст, религионистите од десницата би немале со што да ги

заплашуваат своите следбеници. “Сатаната те води во искушение“;

“Сатаната е принц на злото“; “Сатаната е злобен, суров, брутален“,

предупредуваат тие. “Ако се оддадеш на искушенијата на Сатаната,

засигурно ќе страдаш вечно проколнување и ќе гориш во Пеколот“.

Семантичкото значење на Сатаната е “непријател“ или “опозиција“ или

“обвинител“. Самиот збор “devil“ доаѓа од индијскиот devi кое значи бог.

Сатаната претставува спротивност на сите телигии кои служат за да го

фрустрираат и проколнуваат човекот заради своите природни инстикти.

Дадена му е злата улога само затоа што тој ги претставува смртните, земски,

човечки аспекти на животот.

Сатаната, главниот ѓавол на Западниот свет, на почетокот бил ангел чија

должност била да ги пријавува човечките деликвенции на Бог. Почнувајќи од

четиринаесетиот век тој почнува да се опишува како зло божество, кое дел е

животно, а дел човек, со јаречки рогови и копита.

Пред Христијанството да му го даде името Сатана, Луцифер и т.н. смртната

страна на човечката природа е претставувана со богот кој во тоа време се

нарекувал Дионис, или Пан, опишан како сатир, или фаун, од Грците. Пан на

почетокот бил “добро момче“, и ја симболизирал плодноста и обилноста.

Кога и да дојде некоја нација под нова форма на влада, хероите од минатото

постануваат лошковци. Така и со религијата. Најраните Христијани веруваат

дека Паганските божества се ѓаволи, и да се соработува со нив претставува

“црна магија“. Чудотворните небески настани тие ги нарекуваат “бела

магија“; ова е најниската разлика помеѓу овие две. Старите божества не

умреле, ами паднале во Пеколот и постанале Ѓаволи. Бабарогите, boogey, со

кои се плашат малите деца, доаѓаат од словенското (наше) – Бог, или Bhaga

кај Хиндуистите.

Белите вештерски групи велат дека доколку фрлиш клетва врз некого, ќе ти

се врати тројно, ќе го погоди твојот дом, или некако како бумеранг се враќа

кај испраќачот.

Ова е уште една импликација на филозофија создадена од измамата на

вината, со која се заразени овие нео-Пагани, псевдо-Христијански групи.

Белите вештери сакаат да навлезат во вештерството, но не можат да се

одделат себеси од стигмата закачена за нив. Заради тоа, тие себеси

се нарекуваат бели магичари, и седумдесет и пет проценти од нивната

филозофија е бајато, износено христијанство.

Секој кој претендира да се заинтересира за магија или окултното, со цел да

стекне лични моќи е најтежок вид на лицемер. Сатанистот го почитува

Христијанството, најмалку заради тоа што е консистентно во својата

виновничка филозофија, но може да чувствува само презир кон луѓето кои за

да личи дека се еманципирале од вината, се вклучуваат на некоја вештерска

група, а потоа ја практикуваат истата основна филозофија

како и Христијанството.

Белата магија е поттикната од добри и несебични причини, додека црната

магија, како што ни е кажано, оди во корист на себичните, “зли“ намери.

Сатанизамот не повлекува таква линија која ги двои овие две магии.

Магијата е магија, независно дали се користи да помогне

или да попречи. Сананистот, постанувајќи магичар, има способност да

одлучува што е соодветно, и потоа да ги применува моќите на магијата за

исполнување на неговите цели.

Во текот на белите магиски церемонии, практикантите имаат пентаграм на

нив, да ги заштити од “злите“ сили на кои се обраќаат за помош. За

сатанистите, делува премногу дволично да повикаат било каква од овие сили

за помош, додека во исто време се заштитуваат себеси

од основните моќи за чија помош се обраќаат.

Сатанистот сфаќа дека само со поставување себеси во линија со овие сили

може потполно и нелицемерно да се извлијае најголемата придобивка од

ваквите Сили на Темнината.

Во Сатанска магичка церемонија, учесниците: НЕ се држат за раце и

танцуваат “ринге-ринге-ја-ја“ во круг, НЕ горат свеќи во различни бои за

различни желби, НЕ кажуваат имиња од типот “Татко, Син и Свет Дух“

додека очигледно пракикуваат црни уметности, НЕ избираат “светец“ кој ќе

биде нивни личен водач и ќе им пружа помош во нивните проблеми, НЕ се

удавуваат себеси во миризливи уља, па да се надеваат дека парите ќе дојдат,

НЕ медитираат за да постигнат “големо спиритуално будење“, НЕ


22

рецитираат долги славоспеви со името на Исус ставено заради добра

метрика, помеѓу секои неколку зборови, и т.н. и т.н ad nauseam!*6

БИДЕЈЌИ – Ова НЕ е начинот да се практикува Сатанистичка магија. Ако не

можеш да се разведеш себеси од лицемерното себеодрекување, никогаш

нема да бидеш успешен магичар, уште помалку Сатанист.

Сатанистичката религија не ја ни допре паричката – а таа се преврте. Затоа,

зошто треба да ги поддржува принципите на кои е радикално спротивна,

нарекувајќи се себеси било како поинаку од името кое е во потполна

согласност со спротивноста на ваквите доктрини, кои ја изградуваат

Сатанистичката филозофија? Сатанизамот не е бела религија; тој е религија

на плотта, на земното, на смртното – кои сите се господарени

од Сатаната, персонификација на Левиот пат.

Неизбежно, наредното прашање кое се поставува гласи: “Докажано, не

можете да го наречете хуманизам бидејќи хуманизамот не е религија; но

зошто воопшто да се има религија, кога се што правите е она што доаѓа

природно? Зошто само да не се прави тоа?“

Модерниот човек помина долг пат; тој постана нечувствителен за

бесмислените догми од минатите религии.

Ние живееме во просветлена доба. Психологијата донесе огромен допринос

за просветлувањето на човекот околу својата личност. Живееме во доба на

интелектуална свесност каква што досега немало во светот. Ова сė е добро,

НО – постои еден недостаток во оваа нова состојба на умот.

Една работа е да се прифати нешто интелектуално, но да се прифати истата

ствар емоционално е потполно различна материја.

Една нешто кое не може да ја дополни психологијата е човечката наследена

потреба од емоционализација преку догма. На човекот му требаат церемонии

и ритуали, фантазија и магепсување. Психологијата, покрај сите добра кои ги

направи, го лиши човекот од мечтање и фантазија, кои религијата во

минатото му ги нудеше.

Сатанизамот, сфаќајќи ги моменталните потреби на човекот, ја исполнува

големата сива празнина помеѓу религијата и психологијата. Сатанистичката

психологија ги комбинира фундаментите на психологијата и добрите,

искрени емоции, или догми. Му ја дава на човека неговата многу потребна

фантазија. Нема ништо лошо во врска со догмата, земајќи ја неа како метод

кој нема да биде спротивставен на човековата природа.

Најбрзиот пат по кој се стигнува меѓу две точки е права линија. Доколку сета

вина која е изградена може да се преусмери во придобивки, тоа ја елиминира

потребата од интелектуално прочистување на психата во обид да биде

6 ad nauseam (lat.)-да ти се згади

стерилизирана од овие репресии. Сатанизамот е единствена позната религија

која го прифаќа човекот каков што е, и го промовира преобраќањето на лоши

работи во добри порадо од спротивното, кое се прави со цел да биде

елиминирано лошото.

Оттаму, после интелектуалното одмерување на проблемите преку здравиот

разум и потпирајќи се на она што психологијата не научува, доколку сеуште

не може емоционално да се ослободиш од недозволеното чувство на вина, и

да ги ставиш своите теории во акција, тогаш би требало да научиме како од

него да направиме корисен продукт.

Би требало да делуваш во согласност на природните инстинкти, и тогаш,

доколку повторно ја чувствуваш вината, насладувај се во својата вина. Ова

може да звучи контрадикторно, но ако се размисли, вината често може да

претставува поттик за сетилата. На возрасните може добро да влијае ако учат

од децата. Децата често уживаат и се насладуваат правејќи работи за кои

знаат дека не се дозволени да ги прават.

Да, времињата се сменија, но човекот не е сменет. Основата на Cатанизамот

отсекогаш постоела. Единствената работа која е нова е формалната

организација на религија базирана на универзалните карактеристики на

човекот. Со векови, огромни зданија камења, цемент и челик беа посветени

на човековата апстиненција. Време е кога човекот треба да престане да се

бори со себеси и да изгради храмови посветени на човечкото сладострастие.

Иако времињата се сменети, и секогаш ќе се променуваат, човекот останува

истиот. Две илјади години, човекот се измачува себеси за нешто за кое

никогаш не требало да чувствува вина. Смачено ни е од одречување од

животните задоволства кои ги заслужуваме. Денес, како и секогаш, на

човекот му треба да ужива овде и сега, наместо да чека по неговата награда

на небото. Па, зошто да не постои религија заснована на оваа желба по

задоволствата? Таа е содржана во природата на ѕверовите.

Повеќе не сме понизни слабаци кои треперат пред немилостивиот “Бог“, кој

не се грижи дали сме живи или мртви. Ние сме горди луѓе со самопочит –

ние сме Сатанисти!


23

Tchort – Руско име за Сатаната, “црн бог“

Tezcatlipoca – Ацтечки бог на Пеколот

Thamuz – Сумериски бог кој подоцна постанува ѓавол

Thoth – Египетски бог на магијата

Tunrida – Скандинавска жена ѓавол

Typhon – Грчка персонификација на Сатаната

Yaotzin – Ацтечки бог на Пеколот

Yen-lo-Wang – Кинески владетел на пеколот

Ѓаволите од минатите религии секогаш имаат карактеристики преземени од

животните, што сведочи за човечката потреба од негирање дека и тој е

животно, и потпаѓањето под моќната сила на спласнатото его.

Свињата е презрена помеѓу Евреите и Египќаните. Ги симболизирала

боговите Frey, Osiris, Adonis, Persephone, Attis, и Demeter, и е жртвувана на

Osiris и на Месечината. Но, со време била деградирана до ѓавол. Фениќаните

го обожувале богот мува, Baal, од кој произлегува ѓаволот, Beelzebub.

Обајцата, Baal и Beelzebub се идентични со бумбарот скарабеј кај

Еѓипчаните, кој се воскреснувал себеси, како и митската прица, фениксот, од

сопствената пепел.

Древните Евреи верувале, заради контактите со Персијците, дека две големи

сили владеат со светот, Ahura-Mazda, богот на огнот, светлината, животот и

добробитите, и Ahriman, змијата, богот на темнината, уништувањето, змртта

и злото.

Овие и безброј други примери, покажуваат дека не само што се презрени

човечките ѓаволи и претставени како животни, туку ги покажуваат и

човековата потреба да ги жртвува почетните богоживотни и да ги деградира

до свои ѓаволи.

Во времето на Реформата, во шеснаесетиот век, алхемичарот, Др. Јохан

Фауст, пронаоѓа метод да го повика демонот – Мефистофел – од пеколот, и

прави пакт со него. Тој го потпишува договорот со крв, дека ќе му ја предаде

својата душа на Мeфистофел а за возврат бара да биде пак млад. Кога дошло

времето Фауст да умре, тој се повлекол во својата соба и бил разнесен, како

што се мисли од експлозија во неговата лабораторија. Оваа приказна

претставува протест на тоа време (Шеснаесетиот век) против науката,

хемијата и магијата.

За Сатанистот не е неопходно да ја продаде својата душа на Ѓаволот или да

потпише пакт со Сатаната. Оваа приказна е користена од Христијанството за

да се тероризираат луѓето за да не отстранат од црквата.

Многу задоволства кои беа ценети пред осамнувањето на Христијанството,

сега се проколнати од новата религија. Скоро и да не е потребен труд да се

трансформираат роговите и копитата на Пан во најубедливиот Ѓавол!

Атрибутите на Пан се променуваат во забранети и казниви гревови, и

метаморфозата е комплетна.

Асоцијации на козата со Ѓаволот се пронаоѓаат во Христијанската библија,

каде најсветиот ден од годината, Прочка, е прославуван со жртвување две

јариња “без маани“, едното понудено на Бог, а другото на Azazel. Јарето кое

ги презема гревовите на луѓето е однесувано во пустината и постанува

“отплатник“.

Ова е почетокот кога јарецот почнува да се употребува, како и денес во

церемонии, исто како што некогаш во Египет, еднаш годишно бил жртвуван

на Бог.

Симболи за ѓаволот денес има многу, и тие потекнуваат од најразлични

стории. Изведбите на ритуали кај Сатанизамот не се со цел да ги подмитат

демоните кон кои се повикува, оваа пракса се користи само од страна на оние

кои имаат страв од силите кои ги призиваат.

Демоните се пакосни духови со атрибути кои спроведуваат изопаченост на

луѓето или настаните со кои ќе дојдат во контакт. Грчкиот збор Демон значи

дух чувар, или извор на инспирација, од кои теолозите подоцна, легија по

легија, од овие наговесници на инспирацијата – ќе создадат зли сили.

Индикација за кукавичлакот на “магичарите“ од десницата е праксата на

призивање само одреден демон (кој вообичаено е минион од ѓавол) за да се

наговори на нешто. Дрскоста е во тоа што овој демон, кој е само лакеј од

ѓавол, е лесен за контрола. Окултните ложи тврдат дека само ајимпресивно

заштитениот или доволно неразумен магесник би си дозволил да го повика

Ѓаволот лично.

Сатанистот не ги повикува овие мали ѓаволи подло, ами бессрамно оној зад

кого стои огромна пеколна војска гнев – Ѓаволот лично!

Теолозите имаат каталогирано некои од имињата на ѓаволите во нивната

листа демони, како што може да се очекува, но пописот кој следува ги

содржи имињата и потеклото на поголемиот број од жителите на Кралската

Палата на Пеколот:


24

ЧЕТИРИ КРУНИСАНИ ПРИНЦЕВИ НА ПЕКОЛОТ

SATAN - (Еврејски) непријател, спротивност, обвинител, Господар на огнот,

пеколник, југ

LUCIFER - (Римски) донесувач на светлината, просветлување, воздух,

утринска ѕвезда, исток

BELIAL - (Еврејски) без господар, подлоста на земјата, независност, север

LEVIATHAN - (Еврејски) змија на длабочините, море, запад

ПЕКОЛНИ ИМИЊА

Abaddon - (Еврејски) уништувач

Adramelech – Самаријанскиот ѓавол

Ahpuch – ѓавол кај Маите

Ahriman – ѓавол кај Маздеите

Amon – Египетски бог со овнови рогови, претставува живот

и репродукција

Apollyon – Грчки синоним на Сатаната, врховен злодух

Asmodeus – Еврејски ѓавол на сензуалноста и луксузот, во почетокот

“суштество на осудувањето“

Astaroth – божица на блудот кај Феничаните, еквивалент

на Вавилонската Ishtar

Azazel - (Еврејски) го научува човекот да прави воени оружја,

го запознава со козметиката

Baalberith – кај Каанците, бог на договорањето, кој подоцна постанува ѓавол

Balaam – Еврејски ѓавол на лакомоста и алчноста

Baphomet – обожуван од Темпларите како симбол на Сатаната

Bast – Египетска божица на задоволството, претставувана

како мачка

Beelzebub - (Еврејски) Господар на мувите, земен од симболиката на

египетскиот свет бумбар, скаработ

Behemoth – Еврејска персон. на Сатаната во форма на слон

Beherit – Сириско име за Сатаната

Bilé – Келтски бог на Пеколот

Chemosh – национален бог на Моабите, подоцна ѓавол

Cimeries – јава црн коњ и владее со Африка

Coyote – ѓавол кај Американските Индијанци

Dagon – Филистински одмаздувачки ѓавол на морето

Damballa – Вуду божество со облик на змија

Demogorgon – Грчко име за ѓаволот, кој не е познат

на смртниците

Diabolus - (Грчки) "тонејќи"

Dracula – Романско име за ѓавол

Emma-O – Јапонскиот владетел на Пеколот

Euronymous – Грчки принц на смртта

Fenriz – син на Loki, претставуван како волк

Gorgo – произлегува од Demogorgon, Грчко име на ѓаволот

Haborym – Еврејски синоним за Сатаната

Hecate – Грчка божица на подземјето и на вештерството

Ishtar – Вавилонска божица на плодноста

Kali - (Хинду) ќерка на Shiva, високосвештеничка во Thuggees

Lilith – Еврејска жена ѓавол, првата жена на Адам, го научила

да врзува јазли и да плете јажиња

Loki – Тевтонски ѓавол

Mammon – Арамејски бог на богатството и профитот

Mania – Етрурска божица на Пеколот

Mantus – Етрурски бог на Пеколот

Marduk – бог на градот Вавилон

Mastema – Еврејски синоним за Сатаната

Melek Taus – ѓавол кај Yezidi-те

Mephistopheles - (Грчки) оној кој ја избегнува светлината,

цитиран Faust

Metztli – Ацтечка божица на ноќта

Mictian - Ацтечки бог на смртта

Midgard – син на Loki, претставуван како змија

Milcom – Амонитски ѓавол

Moloch – Феничански и Канаански ѓавол

Mormo - (Грчки) Крал на злите духови, придружник на Hecate

Naamah – Еврејски женски ѓавол заводник

Nergal – Вавилонски бог на Адот

Nihasa – ѓавол кај Американските Индијанци

Nija – Полски бог на подземјето

O-Yama – Јапонско име за Сатаната

Pan – Грчки бог на страста, подоцна поврзан со ѓаволите

Pluto – Грчки бог на подземјето

Proserpine – Грчка кралица на подземјето

Pwcca – Велшко име за Сатаната

Rimmon – Сириски ѓавол обожуван во Дамаск

Sabazios – Фригијско потекло, идентификуван со Дионис, змија

Saitan – Енохиски еквивалент на Сатана

Sammael - (Еврејски) "Божји отров"

Samnu – ѓавол во Централна Азија

Sedit – ѓавол на Американските Индијанци

Sekhmet – Египетска божица на осветата

Set – Египетски бог ѓавол

Shaitan – Арапското име за Сатана

Shiva - (Хинду) уништувач

Supay – бог на подземјето кај Инките

T'an-mo – Кинески ѓавол, похот, желба


25

Зошто да се посрамотуваме и да се понижуваме себеси со вакви неподесни

алегории?

Сатанизамот е сметан за синоним на суровоста и бруталноста. Тоа е така

бидејќи луѓето се преплашени да се соочат со вистината – а таа вели дека

човечкото битие не е потполно добронамерно и сељубечко.

Само заради тоа што Сатанистот признава дека е способен да љуби и да

мрази, тој е сметан за полн со гнев. Напротив, заради тоа што тој е способен

да го канализира својот гнев преку специјална ритуализирана експресија, тој

е далеку поспособен да сака – до најдлабокиот вид љубов.

Со искрено препознавање и признавање на обете, љубовта и омразата, кои

ги чувствува, тој не може да ги помеша овие две. Без да бидеш способен да

искусиш една од овие емоции, нема да можеш потполно да ја искусиш

другата.

Со растреперен глас и мафтајќи со прст, тие ги поучуваат своите следбеници

дека ако се оддадат на искушенијата на Сатаната, и ако ги живеат своите

животи во склад со своите природни потреби, ќе мора да платат за своите

грешни задоволства со давање на својата душа на Сатаната и страдајќи во

Пеколот за цела вечност. Луѓето се натерани да мислат дека само чистата

душа е пасош за вечниот живот.

Богобојазните пророци му имаат кажано на човекот да се плаши од Сатаната.

Но што со поимот “Бого-бојазен“? Ако бог е толку милосрден, зошто луѓето

би требало да се плашат од него? Треба ли да мислиме дека нема место каде

можеме да побегнеме од стравот? Ако треба да се плашиме од Бог, зошто да

не бидеме и “Сатано-бојазливи“ и барем да се забавуваме додека

богобојазноста нė самоодрекува?

Без вакви широкопродавани стравови, религионистите не би можеле да

имаат моќ врз своите следбеници.

Тевтонската Божица на Смртта и ќерка на Loki се вика Hel, пагански бог на

среќата и на казната. Уште едно "L" е додадено кога книгите од Стариот

Завет се преведувани. Пророците кои ја пишувале библијата не го познавале

зборот "Hell"; тие го користат еврејското Sheol и грчиот Hades, кои значат

гроб; исто така Грчкиот Tartaros, кој претставува дом на Паднатите Ангели,

во подземјето (во средиштето на земјата) и терминот Gehenna, што е долина

близу Ерусали каде Moloch отпадоците и ѓубрето биле исфрлани и

спалувани. Оттаму Христијанската Црква ја добива идејата за “оган и смрдеа

(fire and brimstone)“ за Пеколот.

Протестанскиот и Католичкиот Пекол се места на вечно казнување; но

Католиците веруваат дека постои и “Чистилиште“ каде сите души одат на

одредена време, и постои и раб на пеколот наречен "Limbo" каде некрстените

души одат. Будистичкиот пекол е поделен на осум дела, од кои првите седум

можат да бидат покајани. Црквениот опис на пеколот е дека тоа е ужасно

место од оган и измачување; Дантеовиот Пекол пак, и описите на северните

народи, велат дека тоа е ужасно ладно место, џиновски фрижидер.

(Со сите свои бајки за вечно проколнување и горење на душите,

Христијанските мисионери се залетаа и кон оние кои не можеа толку лесно

да ги проголтаат нивните посереници. Задовилство и болка, како што

убавината е за окото, се наоѓаат во погледот на Севидниот.

Така, кога мисионериве стигнаа на Аљаска, и ги предупредија Ескимите за

стравотиите на пеколот, за пламтечкото езеро оган кое ги очекува

грешниците, тие нестрпливо прашаа: “Како да стигнеме таму?“!)


26

Повеќето Сатанисти не го прифаќаат Сатаната како антропоморфолошко

битие со копита, бодликава опашка и рогови. Тој порадо претставува сила во

природата – силите на мракот кои се земени како такви бидејќи ниедна

религија не ги извадила тие сили од мракот. Ниту науката успеала да даде

техничка терминологија за овие сили. Тие се недопрен резервоар кој многу

малку знаат да го употребуваат, бидејќи нивниот неостаток во користењето

алатки е што првин ќе ја растурат до најситен дел, за да видат како

функционира. Непрекинатата потреба да анализира е она што го ограничува

човекот да ги спознаат придобивките од овој многуфасетен клуч кон

непознатото – кои Сатанистите одлучуваат да го наречат “Сатана“.

Сатаната, како бог, полубог, личен спасител, или како и да го наречете, е

измислен од формулаторите на сите религии на лицето на земјата со само

една намена – да управува со човековите таканаречени лоши активности.

Последователно, се што резултира со физичко или ментално задоволство е

дефинирано како “зло“ – ова осигурува животен век полн со чувство на вина

за секого!

Така, ако “зло“ не нарекуваат, зло сме – и тоа како! Сатанското доба е над

нас! Зошто да не ги искористиме неговите придобивки и да се НАЖИВЕЕМЕ!

ЉУБОВ И ОМРАЗА

Сатанизамот претставува благонаклоност кон оние кои ја

заслужуваат наместо љубов потрошена на незаслужните! Не може да

ги сакаш сите, бесмислено е да мислиш дека можеш. Доколку

ги сакаш сите и сė, ја губиш својата природна способност за

селекција и постануваш беден во отценувањето на карактери и

квалитети. Ако нешто се користи премногу слободно, тоа ќе го

изгуби своето вистинско значење.

Заради тоа, Сатанистот верува дека треба да се љубат силно и одано само

оние кои ја заслужуваат таквата љубов, и никогаш да не се свртува другиот

образ на непријателот!

Љубовта е едно од најинтензивните емоции кои може да ги почувствува

човекот; другата е омразата. Да се присилуваш себеси да чувствуваш

недискриминирачка љубов е неприродно. Ако се обидеш да ги сакаш сите,

тогаш само ќе ја намалиш својата љубов кон оние кои ја заслужуваат.

Потиснатата омраза може да води до многу физички и емоционални

нарушувања. Со научувањето да се ослободува твојата омраза кон оние кои

ја заслужуваат, се прочистуваш себеси од тие малигни емоции и се лишуваш

тие да бидат исфрлени врз љубените.

Никогаш не се случило големо “љубовно“ движење во историјата на светот,

кое не завршило со убивање неброено многу луѓе, мора да ги презираме, за

да докажеме колку навистина тие се сакале! Секој лицемер кој некогаш

чекорел на земјата има полни џебови љубов!

Секој фарисејски религионист тврди дека ги љуби непријателите, дури и кога

ќе сфати дека погрешил, си вели себеси “Бог ќе ги казни“.

Наместо да си признаат себеси дека се спосебни да ги мразат ротивниците и

да ги третираат на начин кој одговара, велат: “Ете, заради славата Божја,

отстапувам“ и одат да се “молат“ за нив.


27

Другиот исклучок од правилото го опфаќа справувањето со мазохистите.

Мазохистот добива задоволство додека е повредуван; па одречувањето на

неговото задоволство од болка, го боли повеќе одошто физичката болка

немазохистот. Приказната за вистински суров садист ја доловува поентата:

Мазохистот му вели на садистот, “удри ме.“ На ова немилосрдниот садист

одговара:“НЕ!“ Доколку некој сака да биде повредуван и ужива во

страдањето, нема причина да не му биде дозволено да се насладува во она

што го сака.Терминот “садист“ во популарна употреба опишува некој кој

добива задоволство од индискриминирачка бруталност.

Вистинскиот садист е селективен. Тој внимателно избира од мноштвото

најпогодна жртва, и добива огромна наслада од оние кои од страдањето

стекнуваат исполнување на нивните желби. “Доброподесен“ садист е

епикурејски настроен при одбирањето на оние чија енергија може да биде

добро употребена! Доколку некој е доволно здрав да се прогласи за мазохист

и да ужива во измачувањето и камшикувањето, на вистинскиот садист ќе му

биде чест да помогне!

Покрај наведените исклучоци, Сатанистот нема намера да повреди други

злоупотребувајќи ги нивните сексуални права. Доколку пробате да ги

изнасилите своите сексуални желби врз накој кај кого не се добредојдени, ја

оспорувате неговата сексуална слобода. Исто така, Сатанизамот не стои во

одбрана на силување, злоупотреба на деца, општење со животни или друга

форма на сексуална активност која вклучува неволност, несогласување, или

невиност и наивност која која ќе предизвика да бидат застрашени или

заблудени против своја воља.

Доколку сите инволвирани странки се зрели адулти кои ја преземаат целата

одговорност за своите постапки и доброволно пристапуваат во било каква

форма на сексуално изразување – дури и ако генерално е сметана за табу –

тогаш не постои причина да ги потиснуваат своите сексуални склоности.

Доколку си свесен за сите импликации, придобивки и губитоци, и си сигурен

дека твоите постапки нема да повредат некој кого немаш желба или кој не

заслужува да биде повреден, немаш причина да ги потиснуваш своите

сексуални приоритети. Како што не постојат двајца луѓе со ист избор на

диета, или кои имаат ист капацитет на консумација на храна, сексуалниот

вкус и апетит се разликуваат од личност до личност. Ниеден човек или

општество има право да постави ограничувања во сексуалните стандарди или

фрекфентноста на саксуалните активности. Правилната сексуална употреба

може да биде судена во контекст на индивидуалната сиуација. Оттаму, она

што одредена личност го смета за сексуално исправно и морално, може да

биде фрустрирачко за друг. Важи и обратното; една личност може да има

огромна сексуална храброст, но таа не е прикладна за некој чиј сексуален

капацитет не е рамен на неговиот, па безобзирно да биде наметнат над таков,

на пр.

САТАНСКИ СЕКС

Многу контраверзии се подигнаа околу Сатанистичките погледи

на “слободната љубов“. Често е велено дека сексуалните

активности се најважниот фактор на Сатанистичката религија,

и дека волноста да се партиципира во секс оргии е предуслов за да

се постане Сатанист. Ништо не може да биде подалеку од

вистината! Всушност, секој опортунистот кој нема подлабоки

интереси од сексуалните аспекти, ќе биде антипатично обесхрабрен.

Сатанизамот стои во одбрана на сексуалната слобода, но само во вистинската

смисла на зборот. Слободна љубов, во Сатанистичкиот концепт, значи точно

тоа – слобода да се биде верен на една личност или да се задоволат

сексуалните желби со повеќе други колку што се смета дека се потребни да

ги задоволат твоите лични потреби.

Сатанизамот не ги охрабрува оргијастичните активности,или вонбрачните

афери кај оние каде што овие не дошле природно. За многумина е многу

неприродно и штетно да се биде неверен на избраните партнери. За други

пак, би било фрустрирачки да бидат врзани сексуално за само една личност.

Секоја личност мора да одлучи за себеси, која форма на сексуална активност

најмногу одговара на неговите лични потреби.

Себеодрекувањето форсира некои луѓе да бидат прељубници или пак, некои

да имаат сексуални партнери уште невенчани, само за да им покажат на

другите (или уште полошо, себеси) дека се еманципирани од ексуалната

вина. Сево ова според Сатанистичките стандарди е лошо колку и оставањето

некоја сексуална потреба неисполнета заради вкоренетото

чувство на вина.

Многумина од оние кои константно се преокупирани со еманципацијата од

својата сексуална вина, во реалност, всушност се ограничени повеќе од оние

кои едноставно го прифаќаат сексуалниот чин како природен дел од

животот, без да имаат зацртани ДА СЕ НАПРАВИ цели, без да креваат

непотребна врева околу својата сексуална слобода.

На пример, познат факт е дека нимфоманијакот (сон на секој маж за девојка

или хероина од црвените новели) не е сексуално слободен, ами е всушност

фригидна личност, и оди од човек до човек од причина што е ограничена да

го пронајде своето потполно сексуално ослободување.


28

Друг погрешно прифатен мит е дека способноста да се учествува во групна

сексуална активност е показател на сексуална слобода. Сите познати

слободен-секс групи имаат една заедничка работа – обесхрабрување на

фетишистите и девијантното однесување.

Всушност, најисфорсираните примери на нефетишистичка сексуална

активност бедно маскирани како “слобода“ имаат заеднички формат. Секој

од учесниците на оргијата ги соблекува алиштата, следејќи го првимерот на

првиот, и механички блудствува – исто така следејќи го примерот на

лидерот. Ниеден од изведувачите не зема во обзир дека нивната

“еманципирана“ форма на секс може да биде забележана како командувана и

детинеста од страна на нечлен кој не успеал да ја поистовети

униформираноста со слободата.

Сатанистот сфаќа дека ако сака да биде сексуален стручнак (и вистински да

се ослободи од сета сексуална вина), тој не смее да биде задушен од

таканаречените сексуални револуционисти, како што не смее да биде

задушен од лажната срамежливост на општеството кое е заблудено со

лажната сексуална вина. Овие клубови на слободна сексуалност ја потполно

погрешно ја сфаќаат смислата на сексуалната слобода. Доколку сексуалната

активност може да биде искажана на индивидуално ниво (што ги вклучува и

личните фетиши), нема апсолутно никаква причина за приклучување на било

каква слободна сексуална организација.

Сатанизамот го оправдува било кој тип на сексуална активност која

адекватно ги задоволува сексуалните желби – било хетеросексуални,

хомосексуални, бисексуални, или дури асексуални. Сатанизамот го

дозволува секој фетиш или девијација која ќе го зајакне твојот сексуален

живот, се додека не инволвира некој кој не сака да биде инволвиран во тоа.

Превладувањето на девијантното и/или фетишистичко однесување во нашето

општество ја разнишува имагинацијата на сексуалната наива. Постојат

повеќе сексуални варијации одошто непросветлената индивидуа може да

прими: травестизам, садизам, мазохизам, уролагниа, егзибиционизам –

наведувам само неколку од најдоминантните. Секој има некаква форма на

фетиш, но бидејќи тие се несвесни за доминацијата на фетишистичките

активности во нашето општество, мислат дека ќе бидат сметани за перверзни

доколку ги признаат своите “неприродни“ копнежи.

Дури и асексуалецот има своја девијација – неговата асексуалност. Далеку е

поабнормално да се има недостаток на сексуална желба (исклучувајќи ги

овде болеста или староста, или друга валидна причина која предизвикува

омала), одошто да се биде сексуално промискуитетен.

Како и да е, Сатанистот избира сексуално оплеменување порадо од

отвореното сексуално, бидејќи овој предмет е потполно лична афера. Во

многу случаи на сексуално оплеменување (или асексуално), секој обид да се

еманципира себеси сексуално, може да доведе разорувачки до асексуалноста.

Асексуалците се непроменливо сексуално сублимирани заради нивната

работа или хоби. Секоја енергија или носечки интерест кој нормално би

довел до сексуална активност, сега е канализиран во работите со кои се

разонодува, односно во избраната окупација. Доколку личност фаворизира

други интереси повеќе од сексуалната активност, тоа е негово право, и никој

не е достоен да го осудува заради тоа.

На крај, тој ќе сфати дека ова е сексуално сублимирање*7

.

Заради недостатокот на можност од изразување, многу скриени сексуални

желби никогаш не излегуваат од границите на фантазијата. Недостатокот од

ослободување често води до компулзија и, оттаму, огромен број луѓе

применуваат неприметни начини за вентилирање на своите импулси. Заради

тоа што најфетишистичките активности не се изнесени на виделина, не е

причина за несофистираните да помислат дека такви не постојат.

Да наведам примероци од најгенијалните техники кои се користени: Маж

травестит ги задоволува своите фетиши носејќи женска долна облека додека

ги извршува секојдневите работи; мазохистичка жена ќе носи

гумен појас неколку броја помал, за да може да ужива во својот фетишен

некомфорт цел ден. Овие илустрации се многу поскромни и повоздржани од

оние кои би можеле да бидат наведени.

Сатанизамот ја охрабрува секоја форма на сексуално изразување која може

да се посака, се додека не повредува друг. Ова тврдење мора да биде

дообјаснето за да се избегне недоразбирањето. Под – неповредувајќи друг се

подразбира, дека ова не вклучува ненамерно повредување кое некој може да

го почувствува само заради тоа што таквиот не се сложува со вашите

погледи на сексот, заради неговите анкциозни погледи на сексуалната

моралност. Природно, би требало да избегнеш да ги навредиш оние кои ти

значат, како скромните пријатели или блиските.

Доколку искрено настојуваш да избегнеш да ги повредиш, и без оглед на

твоите напори, тие по несреќа дознаат, нема да бидеш сметан за одговорен, а

со тоа не би требало да чувствуваш вина по било кое сексуално убедување,

или пак тие да се чувствуваат повредени заради нивните убедувања. Доколку

константно си уплашен дека ќе ги навредиш скромните со својот став околу

сексот, нема смисла да се обидуваш себеси да се еманципираш од

сексуалната вина. Ниедна цел не доаѓа сервирана на маса.

7 Cублимација - кога една материја од гасовита состојба поминува во тврда, прскокнувајќи ја течната.

Во случајов се мисли за изнасилени процеси


29

НЕ СИТЕ ВАМПИРИ ПИЈАТ КРВ

Сатанизамот претставува одговорност кон одговорните, наместо

грижа за психичките вампири. Многу луѓе кои одат по земјава

практикуваат фина умерност на правење другите околу ниц да се

чувствуваат одговорни или дури должни ним, без причина.

Сатанизамот ги обсервира овие пијавици во вистинското светло.

Психичките вампири се индивидуи кои ја исцицуаваат од другите

нивната витална енергија.

Овој тип на луѓе може да биде најден во сите авении на општеството. Тие

немаат никаква улога во нашите животи, ниту се објекти на љубов, ниту се

вистински пријатели. Сепак се чувствуваме одговорни кон психичките

вампири не знаејќи зошто.

Доколку мислиш дека си жртва на таква личност, еве неколку едноставни

примери кои ќе ти помогнат да оформиш одлука. Дали постојати личности

кои често ти се јавуваат за да те посетат, иако не сакаш, а сепак се

чувствуваш виновно доколку не им дозволиш да го направат тоа? Или, дали

се наоѓаш себеси константно вршејќи услуги некому кој не бара, ами само ги

наговестува? Често психичките вампири ја користат обратната психологија,

велејќи: “О, не можам да те терам да го сториш тоа“ – а ти, за возврат

нсистираш да го направиш. Психичките вампири никогаш не бараат ништо

од тебе. Тоа би било премногу предосетно.

Тие едноставно даваат нивните желби да бидат спознаени едвај осетно, што

ги заштитува да бидат препознаени како штетници. Тие “не мислат да се

наметнуваат“ и секогаш се задоволни и волно ја прифаќаат својата награда,

без најмал приговор!

Нивните гревови не се од правење, туку заради неправење. Она што не го

кажале, а не она што го рекле е она што те обврзува кон нив. Тие се толку

препредени отворено да побараат нешто, бидејќи знаат дека нема да ги

одбиеш, и ќе имаап опиплива и легитимна причина да го поречат тоа.

Голем број од овие луѓе имаат специјални “атрибути“ кои нивното барање

кон тебе го прават лесно изводливо и многу поефективно. Многу психички

вампири се неспособни (или се преправаат дека се) или се “ментално или

емоционално вознемирени“. Другите знаат да одиграат неукост или

некомпетентност, како ти, од милосрдие, или почесто од огорченост – би им

ја завршил работата. Традиционалниот начин да се истера демон или

елементал е да се препознае што и каков е, и да се егзорцира.

Препознавањето на овие современи демони и нивните методи е единствениот

противотров за нивната уништувачка припиеност за тебе.

Човек кој има незаситен сексуален апетит, но сексуалните потреби на

неговата сопруга не одговараат на неговиот. Неправедно е од него да очекува

таа ентузијастички да му одговори на неговата прекумерност; но и таа мора

да покаже ист степен на разбирање. Во случај кога таа нема да чувствува

голема страст, треба пасивно, но угодно, да го прифати сексуално, или да не

му замери доколку овој одлучи да пронајде друг начин да ги ослободи своите

потреби - вклучувајќи автоеротска пракса. Идеална врска е онаа кога тие се

длабоко заљубени еден во друг и се сексуално компатибилни. Перфектни

врски се релативно невообичаени. Важно е да се спомене дека спиритуалната

и сексуалната љубов можат, но не е неопходно да одат заедно.

Доколку се сумира сексуалната компатибилност, најчето таа е ограничена; и

некои, но не сите од сексуалните желби ќе бидат исполнети. Нема поголемо

сексуално искуство од она што се добива од сплотувањето со некој кого

длабоко се љуби, доколку сексуално си одговараат.

Доколку не си сексуално погоден за партнерот, мора да се знае дека

сексуалната компатабилност не претставува неостаток на спиритуална

љубов. Едната може, како што честосе случува, да постои без другата.

Всушност, најчесто едниот од парот ќе се обрати кон надворешни сексуални

активности, сакајќи да избегне да го повреди или да избегне да му се наметне

на оној кој што длабоко го љуби.

Длабоката спиритуална љубов е збогатена со сексуална љубов, и секако таа е

неопходна состојка на секоја сатисфактичка врска; но заради различните

сексуални карактеристики, надворешните саксуални активности или

мастурбацијата понекогаш ја пружаат потребната дополна.

Мастурбацијата, сметана за сексуално табу од многу луѓе, создава чувство

на вина и проблем со кој тешко се справува. Поголем нагласок треба да се

даде на овој субјект, бидејќи таа претставува екстремно важен составен дел

на многу успешни магички трудови. Дури Јудео-Христијанската Библија го

опишува гревот на Onan (Битие 38:7-10), човекот кој ги спозна сериозноста и

последиците на самотничките стеги. Модерните сексолози го опишуваат

гревот на Onan со едноставниот термин coitus interruptus, штетата е

направена во тек на вековите теолошка дисинтерпретација.

Покрај општоприфатените сексуални прекршоци, мастурбацијата е една од

најнеодобрените сексуални чинови. Во текот на минатиот век се напишани

безброј текстови кои ги опишуваат страшните последици од мастурбацијата.

Практично, сите физички и ментални болести се припишани на злото од

мастурбацијата. Слабокрвноста, тешко дишење, ноќно мокрење, нервоза,

акни и губиток на апетит се само неколку од многуте карактеристики кои се

појавуваат како резултат на мастурбацијата; потполн физички и ментален

колапс е гарантиран за оние кои нема да обратат внимание на овие

прирачници за младинци.


30

Ваквите описи во слични на овие текстови би биле смешни доколку не се

знае колку труд имаат вложено денешните сексолози, доктори, писатели и

т.н. за да ја отстранат стигмата на мастурбацијата, длабоко врежана како

вина индуцирана од бесмислици во вакви сексуални буквари, и таа сепак,

само делумно е избришана. Голем процент луѓе, посебно оние постари од

четириесет не можат емоционално да прифатат дека мастурбацијата е

природна и здрава, дури иако тие денес ја прифаќаат интелектуално; и тие, за

возврат, го пренесуваат своето гадење, најчесто потсвесно, на нивните деца.

Речено е дека доколку и покрај сите предупредувања, некој продолжи со

автоеротската пракса, таквиот ќе полуди. Овој бесмислен мит израсна од

извештаите за широко распространета мастурбација, кај станарите на

ментални институции. Беше симулирано дека скоро сите неизлечиво луди

луѓе мастурбираат, па нивното самозадоволување ги направило такви. Никој

не помисли дека недостатокот сексуални партнери од спротивен пол и

ослободувањето од забрани, кое е карактеристично за екстремно лудите, се

единствените реални причини што луѓево мастурбираат. Многу луѓе порадо би дозволиле на нивните сексуални партнери да се впуштат во надворешни сексуални активности, одошто да им дозволат автоеротски акт, заради своето чувство на вина, гадење од сексуалниот партнер кој ќе биде инволвиран во мастурбацијата на другиот, или пак гадење кај спротивниот – и зачудувачки, кај огромен број случаи, возбудата од помагањето да го направи тоа, соучесништвото, е добиена при спознавањето дека партнерот има сексуално искуство со аутсајдер – иако ова ретко е признато. Доколку е добиена стимулација од набљудувањето на партнерот вклучен во сексуален чин со други, ова треба да биде изнесено на чисто, од каде што и двете страни можат да имаат корист од ваквите активности. Како и да е, забраната да се мастурбира е произлезена само заради чувството на вина кај едниот или кај двата партнери , и тие би требало да направат сĕ за да биде избришано ова чувство на вина – или да биде искористено. Многу врски би можеле да се спасат од уништување доколку инволвираните лица не чувствуваат вина околу актот на мастурбација. Мастурбацијата е гледана како зло бидејќи продуцира задоволство со намерно размазување на “забранети“ делови од телото со сопствена рака. Чувството на вина кое е пропоратно за сите сексуални чинови може да биде ублажено од религиозно прифатениот аргумент дека сопствените сензуални наслади се неопходни за да произведат гибкост додека чекате на календарот за “безбедните“ денови. Но не смееш да се смириш себеси, само заради ова разумно оправдување, додека си ангажиран во мастурбаторната пракса.

Небитно што ти е кажано за “безгрешното зачнување“ – дури и доколку

слепата верба ти дозволи да ја проголташ оваа апсурдност – многу добро

знаеш дека доколку сакаш да произведеш дете, мора да постои сексуален

контакт помеѓу личности од спротивни полови! Доколку чувствуваш вина

заради извршувањето на “првобитниот грев“, многу поголема кривица ќе

осетиш при обавувањето сексуален чин само заради лично задоволство, без

намера да се прави дете.

Сатанистот во потполност сфаќа зошто религионистите ја прогласуваат

мастурбацијата за грешна, како и сите други природни акти кои луѓето ќе ги

прават, колку строго да се прекорувани. Причинувањето чувство на вина е

битна фасета во нивната злобна шема да ги обврзат луѓето да се искупуваат

за своите “гревови“, отплаќајќи со злато на храмовите на апстиненцијата!

Дури и кога некој не се измачува под јаремот на религиозно индуцираната

вина (или кога мисли дека не го прави тоа), денешниот човек сеуште

чувствува срам доколку се оддаде на неговите мастурбаторски желби. Човек

може да се почувствува лишен од својата машкост доколку се задоволува

автоеротички повеќе одошто во натпреварувачката игра на бркање жени.

Жената може да се самозадоволува, но и недостигаат придобивките од

заведувањето кои го усреќуваат егото. Ниту квази Казанова ниту лажен вамп

можат да се чувствуваат сексуално адекватни кога се “редуцирани“ на

мастурбација заради сексуално задоволување; обајцата преферираат дури и

неадекватен партнер.

Сатанистички кажано, далеку подобро е да бидеш ангажиран во перфектна

фантазија одошто да соработуваш во искуство без награда - со друга

личност. Со мастурбацијата, имаш комплетна контрола врз ситуацијата.

За да биде илустриран непобитниот факт дека мастурбацијата е потполно

нормална и здрава практика: таа е забележена кај сите животни. Човечкото

дете ќе ги следи своите инстиктивни мастурбаторски желби, доколку тие не

бидат изгрдени од неговите негодувачки родители, кои без сомеж биле

укорувани од нивните родители, и така надолу по ретросцедентната линија.

Тажно е но вистинито, дека сексуалната вина од родителите се пренесува на

децата. Доколку сакаме да ги спасиме нашите деца од осудената на болест

сексуална судбина на нивните родители и претци, перверзниот морален код

од минатото мора да биде прикажан каков што е? Прагматично организиран

сет правила на кои, доколку бидеме цврсто покорни, ќе не уништат!

Доколку не се еманципираме себеси од смешните сексуални стандарди на

нашето сегашно општество, вклучувајќи ги таканаречените сексуални

револуции, неурозата предизвикана од овие задушувачки регулативи ќе

продолжи. Оданоста на чувствителната и хуманистичка нова моралност на

Сатанизамот може – и ќе подигне општество во кое нашите деца ќе раснат

здаво, без уништувачки морални препреки од нашето постоечко болно

општество.


31

ОДДАВАЊЕ...НЕ ПРИСИЛУВАЊЕ

НАЈВИСОКИОТ СТАДИУМ НА ЧОВЕЧКОТО РАЗВИВАЊЕ

Е СВЕСНОСТА ЗА ПЛОТНОТО!

Сатанизамот ги охрабрува своите следбеници да се насладуваат

во нивните природни страсти. Само така може да биде

потполно задоволна една личност, без фрустрации кои можат да

бидат штетни по неа или оние кои ја опкружуваат. Заради тоа,

највоопштениот опис на Сатанистичките верувања е :

ОДДАВАЊЕ НАМЕСТО АПСТИНЕНЦИЈА.

Луѓето често ја помешуваат присилбата со оддавањето, но

има многу голема разлика помеѓу овие. Присилбата никогаш не е создадена

заради допуштање, туку поради неспособноста да се оддадеш на нешто. Со

правењето некоја работа табу, само се интензивира страста. Сите сакаат да ги

прават оние работи кои не им се допуштени. “Забранетите овошја се

најслатки.“

Webster-овиот Енциклопедиски Речник ја дефинира оддаденоста (indulgence)

како: “Да се оддадеш на нешто; без да бидеш воздржан или да се противиш;

да дадеш слободен тек на; да се задоволиш без ограничување; да се копнее.“

Дефиницијата за присиленост (compulsion) е: “Чин комплетно воден под

присила, физичка или морална; без присуство на воља;(принуден,

обврзувачки, облигаторен). Со други зборови, оддавањето имплицира избор,

додека компулсијата претставува недостаток на избор.Кога одредена личност

нема одговарачко ослободување за своите страсти и желби, набрзо од тоа

изградува и постанува компулзивна. Доколку секој би имал одредено време и

место посветено на неговото периодично оддавање на сопствената страст,

без страв од осрамотување или прекорување, тие значително ќе бидат

ослободени да водат нефрустрирачки секојдневен живот. Тие би биле

слободни да нурнат во било кој правец што ќе го одберат, наместо да ги

исполнуваат должностите со половина срце, нивните креативни потреби ќе

делуваат одрекувачки по нивните природни желби. Ова важи за повеќето

случаи, но секогаш има и такви кои подобро работат под притисок.

Генерализирано, оние кои имаат потреба да истраат одредена количина

тешкотии за да го произведат најдоброто од себе, вообичаено се по вокација

уметници. (Подоцна ќе биде кажано повеќе околу исполнувањето преку

себеодрекување) Ова не значи дека сите уметници потпаѓаат во оваа

категорија. Напротив, многу уметници се неспособни да создаваат дела

доколку нивните основни животински потреби не бидат задоволени.

Повеќето луѓе ги прифаќаат овие пасивно штетни индивидуи кои се

препознаваат уште на лика, само заради тоа што нивните подли маневри

никогаш не им се плеснати во лице. Тие едноставно ги прифаќаат овие

“сироти души“ како помалку среќни од себеси, и мораат да им помогнат како

што знаат и умеат. Тоа е она чувство на одговорност (или неосновано

чувство на вина) кое го тови алтруизамот*8

, со кој се гоштеваат овие

паразити!

Психичките вампири успеваат да егзистираат бидејќи тие внимателно

одбираат сочувствителни, одговорни луѓе за свои жртви – луѓе кои имаат

огромна посветеност кон нивните “морални задолженија“.

Во некои случаи, ние сме вамиризирани од група луѓе. Секоја организација

која собира средства, добротворна фондација, совет на општината,

религиозни или братски асоцијации, внимателно одбира личност која е

способна другите да ги направи да се чувствуваат виновни - за свој шеф или

координатор. Работата на овој претседавач е најпрвин да не натера да ги

отвориме своите срца, а потоа и своите портофели, кон рецепиентите на

нивната “добра воља“ – никогаш не спомнувајќи дека во многу случаи,

нивното време не е несебично подарено, ами дека наплатуваат дебела

исплата за нивните “благородни побуди“. Тие се мајстори да добијат

симпатии и сочувство кај одговорните луѓе. Колку често гледаме мали деца

испратени од овие Фагини безболно да екстрахираат донации од љубезните.

Кој може да му одолее на невиниот шарм на едно дете?

Има и луѓе кои не се среќни доколку не подаруваат, но повеќето од нас не

спаѓаат во таа категорија. За несреќа многу често сме ставени во ситуација да

правиме работи за кои знаеме дека не се побарани од нас. На

сочувствителната личност и е многу тешко да направи разлика помеѓу

доброволната и наметната дарежливост. Таа сака да направи она што е

правилно, и е приморана да одлучи кому да му помогне и колкав степен на

помош се очекува од неа.

Секој треба да одлучи кои се неговите обврски кон неговите почитувани

пријатели, фамилијата и општеството. Пред да ги донира своето време и пари

на оние кои се надвор од неговата непосредна фамилија или близок круг

пријатели, тој мора да одлучи што може да пружи, без да ги ускрати оние

блиски до него. Кога ги зема во предвид овие работи, тој мора да ги вклучи

оние кои му значат најмногу. Тој мора внимателно да ја процени

оправданоста на барањето и личноста или мотивите на оној кој ја побарал

услугата. Екстремно тешко е за некој да научи да каже “не“ додека цел живот

велел “да“.

8 алтруизам – помагање на ближниот


32

Но доколку не сака константно да биде искористуван, тој мора да научи да

вели “не“ кога ситуацијата го оправдува тоа. Доколку им биде дозволено,

психичките вампири постепено ќе се инфилтрираат во вашето секојдневие сĕ

додека не ви остане ни најмалку приватност – и додека вашата константна

загриженост кон нив не ја исцрпи секоја ваша амбиција.

Психичкиот вампир секогаш избира личност која е релативно задоволна од

својот живот – личност која е среќно омажена, задоволна од својата работа и

генерално прилагодена на светот околу неа – за да се исхранува од таква.

Тоа што психичките вампири избираат да виктимизираат среќни личности,

покажува дека тие имаат недостиг од сите работи кои жртвата ги има; и тие

ќе направат се за да доведат невољи помеѓу нивната жртва и луѓето нејзе

драги. Заради тоа пазете се од сите кои немаат реални пријатели и интереси

во животот (освен од себеси). Тие вообичаено би ви рекле дека се доста

пробирливи во изборот на пријатели, или дека не се спријателуваат лесно

заради високите стандарди кои ги имаат поставено. (За да се здобијат и

задржат пријатели, значи да се биде волен да се оддаде себеси – нешто за

што психичките вампири се неспособни.) Но тие ќе поитаат да додадат

дека вие ги исполнувате сите барања и дека сте исклучителен помеѓу сите

луѓе – вие сте еден од малкуте - вреден за нивното пријателство.

За да не ја помешате очајната љубов (која е доста себична работа) со

психичкиот вампиризам, огромната разлика помеѓу овие две мора да биде

разјаснета. Единствениот начин да откриете дали сте вампиризирани е да

споредите што вие сте дале, и што сте добиле за возврат.

Понекогаш може да ви постане непријатно заради обврските кои ги имате

кон ближните, кон пријателите, или дури кон работодавачот. Но пред да ги

карактеризирате како психички вампири, мора да се запрашате, “Што јас

добивам за возврат?“ Доколку вашиот сопруг или љубовник често бара да му

се јавувате, но вие исто така сакате да знаете за потрошеното време надвор

од вас, тоа е едноставна ситуација на возвраќање. Или доколку некој

пријател има навика да бара помош од вас во непогодни моменти, вие исто

така зависите од него напати, ова може да се разгледа како фер размена.

Доколку работодавецот побара да направите малку повеќе од она што се

очекува од вас, но овој прекувремен труд ќе биде разгледан кога ви е

потребно слободно време, нема причина зошто да се жалите и да чувствувате

дека ве искористил некако.

Вие сте нападнати од вампир доколку непрекинато ви е барано или е

очекувано од вас да вршите услуги некому кој кога имате вие потреба,

секогаш е “зафатен со нешто друго“.

Многу психички вампири ќе ви дадат материјални ствари кои ја изразуваат

неопходноста да се чувствувате должни кон нив. Разликата помеѓу вашето

давање и нивното, е во тоа што за возврат вашата отплата мора да биде во

нематеријална форма. Тие сакаат да се чувствувате должни кон нив и ќе

бидат доста разочарани или дури огорчени доколку се обидете да им се

оддолжите со материјални ствари. Во суштина си ја имате “продадено

душата“ на нив, и тие постојано ќе ве потсетуваат на вашиот долг кон нив,

без ни најмалку да ви спомнат.

Да се биде чист Сатанист, единствениот начин да се справи со психичките

вампири е да се биде “нем“ и да се однесува со нив како да се искрено

алтруистички и дека не очекуваат ништо за возврат. Научете ги лекција со

тоа што грациозно ќе го примите она што го нудат, заблагодарете се доволно

гласно за сите да можат да чујат, и заминете! На овој начин вие ќе излезете

како победник. Што можат да речат? А кога се очекува неизбежно да платите

за нивната “племенитост“, (ова е најтешкиот дел!) кажете “НЕ“ – но

повторно, грациозно! Кога ќе сфатат дека се ослободувате од нивните

челусти, две работи се случуваат.

Првин, тие ќе глумат дека се “скршени“, надевајќи се дека вашите стари

чувства на должност и симпатија ќе превладеат, а кога (доколку) не се случи

тоа, тие ќе го покажат своето вистинско лице - побеснети и гневни.

Еднаш кога сте ги довеле до оваа точка, можете да ја преземете улогата на

повредената страна. Најпосле, не сте сториле ништо лошо – само се случило

да имате “други обврски“ во моментов, и дека со тоа што ништо не е

очекувано за возврат на нивните поклони, не би требало да се лутат.

Генерално, психичките вампири ќе сфатат дека нивните методи се откриени

и нема да се навраќаат на темата. Нема повеќе да трошат време на вас, туку

ќе продолжат на следната жртва.

Понекогаш, психичките вампири нема да се откажат толку лесно и ќе

направат се за да ве измачуваат. Тие имаат наодмет време за ова, бидејќи,

еднаш одбиени, ништо друго нема да им биде важно (од оние малку работи

кои ги имаат), освен да го посветат секој миг на планирање освета, на која

- веруваат, се наведени. Заради ова, најдобро е да се избегнуваат врски со

ваков тип луѓе. Нивното “ласкање“ и зависност од вас се добро лажирани, а

нивните материјални подароци се доста привлечни, но ќе се најдете дека

отплаќате за истите многукратно.

Не трошете го времето со луѓе кои крајно ќе ве уништат, ами концентрирајте

се на оние кои ја ценат вашата помош, и, како што доликува, чувствуваат

обврзаност кон вас.

А доколку сте психички вампир самиот – внимавајте! Пазете се од

Сатанистот – тој е спремен и моќен како од шега да го зарие колецот во

вашето срце!


33

“Ние го разбираме фактот дека човекот постанува разлутен доколку константно е потиснуван, но мора да направи сė што е во негова можност за барем да им одолее на своите грешни страсти, како што сė позачестено се појавуваат денес.“ - вели религионистот од десниот пат. “ Зошто сметаш дека таквите страсти се срамни и дека треба да бидат потиснати, доколку сега признаваш дека се природни?“ возвраќа Сатанистот. Зарем светлите религионисти не чувствуваат горчина кога ќе помислат на фактот дека не се сетиле да оформат религија која ќе биде уживање да се следи, и вистината вели дека, дури и тие би сакале да добијат малку задоволство од животот, но заради стравот да не бидат обезличени, не сакаат да признаат? Или пак тие се уплашени луѓе, кои откако слушнале за Сатанизамот си рекле “Ова е за мене – зошто продолжувам со религија која ме проколнува за сė што правам, иако знам дека нема ништо погрешно во тоа? Сатанистите мислат дека ова, поверојатно, е вистината. Има докази дека религиите секојдневно попуштаат од своите бесмислени рестрикции. Дури и кога цела религија е во основа апстиненција, има мал дел кој застанува зад реалните потреби на човекот. Тогаш, “Зошто да се троши време на купување потковици на мртов коњ?“ Лозинката на Сатанизамот е Оддавање наместо “апстиненција“,...но доколку не е “компулзија.“

Најголемиот број, не уметници или индивидуалисти, туку обичниот просечен

работник се оние кои имаат недостиг од ослободување на своите страсти.

Иронично е дека одговорните, почитувани луѓе – оние кои ги плаќаат

даноците – добиваат најмалку за возврат. Тие се оние кои секогаш мора да

бидат свесни за своите “морални обврски“, и на кои им е одземено правото

на нормално оддавање на нивните природни желби, страсти и мечти.

Сатанистичката религија смета дека ова е голема неправда. Оние кои држат

до својата одговорност, би требало најповеќе да бидат наведени на

задоволствата по свој избор, без цензура од општеството на кое му служат. На крај, религијава (Сатанизамот) има оформен став кои обврски и кои придобивки ги имаат оние чија поддршка ја добива општеството во кое живеат, наместо да ги обвинува заради нивните човечки потреби. Од секоја збирка принципи (дали религиозни, политички или филозофски) нешто добро може да биде издвоено. Доколку се избегне лудоста во концептот кај Хитлер, една работа се истакнува како одличен пример за тоа – “Силата нека биде со вас!“. Хитлер не беше будала што му понуди на германскиот народ среќа, на лично ниво, за да ја осигура нивната лојалност и нивната врвна ефективност. Јасно е естаблирано дека поголемиот број болести се од психосоматска природа, и дека тие психосоматски болести се директен резултат на фрустрацијата. Кажано е дека “добрите умираат млади“. Добрите, по Христијанските стандарди, навистина умираат млади. Заради фрустрацијата на нашите природни инстикти, доведени сме до губење на суштинското во нашите умови и тела. Постана модерно да се концентрираме на подобрување на нашиот разум и дух, додека задоволувањето на плотта (која е само оклоп без кој не можат да постојат разумот и духот) е сметано за погрешно, недозволено, просто. КАКО ШТО СЕ ПОКАЖУВА, МНОГУ ЛУЃЕ КОИ СЕ СМЕТААТ СЕБЕСИ ЗА ЕМАНЦИПИРАНИ, ЈА НАПУШТИЛЕ НОРМАЛНОСТА ЗА ДА БИДАТ “ИЗДИГНАТИ“ ВО ИДИОТИЗАМ! Го извиткуваат својот грб се до стомакот, опстојувајќи на диви и егзотични диети, како кафен ориз и чај, мислејќи дека така ќе достигнат големо спиритуално издигнување.

“Бучкуруш!“ извикува сатанистот. Тој порадо би јадел добар здрав оброк, би

ја вежбал својата имагинација и ќе се издигне во смисла на физичко и

емоционално исполнување. Изгледа дека Сатанистот, притискан со векови од

овие неразумни религиозни норми, најпосле дочека гласно да го поздрави

бидувањето човек!

Доколку некој мисли дека со одрекување на своите природни страсти ќе

може да побегне од просечноста, би требало да ги преиспита Источните

мистични учења кои се доста популарни во денешно време. Христијанството

е застарено, па оние што сакаат да побегнат од неговите окови, сега се

обраќаат на овие таканаречени просветлителни религии,

како Будизамот. Иако Христијанството заслужува да ги добива критиките,

можеби добива повеќе од заслужената кривица.


34

Следбениците на мистичните верувања се исто толку виновни колку и

“заведените“ Христијани. Обете религии се зановани на бајата филозофија,

но мистичните религии се декларираат себеси како просветлувачки и

еманципирани од догмата на чувството на вина типично за Христијаните.

Како и да е, Источните мистици се повеќе преокупирани од Христијаните

при избегнувањето анималистички акции кои ги потсетуваат дека не се

“свети“, туку се обични луѓе – уште една форма на животно, понекогаш

подобро, но почесто полошо од оние кои одат на сите четири; и кое, заради

својот “божествен и интелектуален растеж“,постанал најлошо животно од

сите!

Сатанистот прашува, “Што е лошо во тоа да се биде човек, имајќи човечки

ограничувања и придобивки?“ Со одрекувањето на своите страсти мистиците

не можат да ја избегнат компулзијата, како и нивните сродни души,

Христијаните. Источните мистични верувања ги учат луѓето да размислуваат

за папочната врвца, да стојат на глава, да зјапаат во бел ѕид, да го

избегнуваат користењето лабели во животот, и да се дисциплинираат себеси

против секоја желба од материјална природа. Сигурен сум дека имате видено

многу вакви таканаречени јогини кои не ја контролираат дури ни навиката да

пушат, како и сите други; или како и многу слични еманципирани Будисти,

постанувате толку возбудени како “несвесна“ личност, кога тие се

конфронтирани од член на спротивниот – или во некои случаи, од истиот

пол. Кога ќе бидат прашани да објаснатнешто, заради својата лицемерност,

овие луѓе се повлекуваат зад двосмисленоста која ја карактеризира нивната

вера – и никој не може да ги разбере доколку лаконски јасен одговор не е

даден!

Дали основната сила која ги води овие луѓе во вера која проповеда

апстиненција, е оддавањето? Нивниот компулсивен мазохизам е причината

што одбираат религија која не само што го застапува самоодрекувањето,

туку и ги слави заради тоа; им пружа световнички куп изрази за нивните

мазохистички потреби. Колку повеќе злоупотребување можат да поднесат,

толку посвети стануваат.Мазохизамот, за многу луѓе, претставува одбивање

на похотното. Сатанизамот наведува многу значења позади значењата, и го

смета мазохизамот за оддавање, доколку секој обид да се оттргне личноста

од мазохизам е дочекан со одбивање и неуспех. Сатанизамот не ги осудува

овие луѓе заради тоа што ги вентилираат сопствените мазохистички страсти,

но се однесува дрско со оние кои не можат да бидат доволно искрени (барем

со себеси) за да го прифатат мазохизамот како природен дел на нивната

личност.

Користејќи ја религијата како изговор за својот мазохизам е доволно лошо, но овие луѓе дури и се сметаат супериорни во однос на оние кои не се оковани во себеодрекувачки експресии на нивните фетиши! Овие луѓе се првите кои ќе го обвинат оној кој го пронашол своето седмично ослободување со личност која ќе го камшикува, ослободувајќи се себеси од

она што би можело да се случи во спротивно, компулсивен одач на црква или

религиозен фанатик. Со наоѓањето адекватен вентил за своите мазохистички

страсти, тој нема потреба повеќе да се преколнува или одречува секој миг

додека е жив, како што прават овие компулсиивни мазохисти.

Сатанистите се охрабрени да им се оддадат на сите седум смртни гревови,

додека не повредуваат никого; овие се измислени од Христијанската Црква

да осигураат чувство на вина кај нивните следбеници. Христијанската Црква

знае дека е невозможно некој да избегне да не ги направи овие гревови,

бидејќи тоа се сите оние работи кои ние луѓето, најприродно ги правиме.

После неминовното признавање на овие гревови финансиската понуда кон

црквата служи да ги “отплати“ грвовите пред Бог, ваквиот бакшиш оди кај

вработените во парохиската совест!

На Сатаната никогаш не и требала книга со правила, бидејќи живите

природни сили го прават човекот “грешен“ и насочен во заштита на себеси и

своите чувства. Деморализирачки напади се извршени по телото и битието

заради нивната “духовна корист“, кои само илустрираат колку погрешно се

спознаени и сфатени “оддавањето“ и “компулзијата“.

Сексуалната активност е одбранета и охрабрена од Сатанизамот, но заради

очигледниот факт дека е единствената ралигија која искрено стои зад неа, не

е ни чудо што за оваа тема е отстапено толкав литературен простор.

Природно, доколку повеќето луѓе припаѓаат на религии кои ја потиснуваат

нивната сексуалност, сė напишано за овој провокативен субјект ќе ги натера

скокотливо да читаат. Сите обиди да се продаде нешто (дали продукт или

идеја) пропаднаа – сексот секогаш се продава. Причината за ова е што, иако

денес луѓето свесно го прифаќаат сексот за нормална и потребна функција,

нивната потсвест сеуште е ограничена од табуто кое религијата им го

наметнала. Така, уште еднаш, она што е забрането е поинтензивно

посакувано. Тоа плашило кое го штити сексот на ваков начин, предизвикува

литературата која ги опишува Сатанистичките погледи на темава да фрли

сенка на се она што било напишано околу Сатанизамот.

Вистинскиот Сатанист не постанува повешт од практикување секс, повеќе

одошто со мастерирањето вештини со практикувањето на било која од

неговите страсти. Со сите други задоволства, Сатанистот е господар, но

сексот не господри со него. Тој не е первертен манијак кој само чека прилика

да дефлорира некоја млада девица, ниту пак е дегерениран кукавец кој

потајно се шета низ порнографските продавници, изживувајќи се со

перверзните слики. Доколку порнографијата исполнува некоја од потребите

на Сатанистот во моментот, тој бесрамно купува “избрани артикли“ кои ги

употребува во слободното време.


35

ЖИВОТ ПОСЛЕ СМРТТА

ПРЕКУ ИСПОЛНУВАЊЕ НА ЕГОТО

Човекот e свесен дека еден ден ќе умре. Другите животни, кога

наближува смртта, знаат дека ќе умрат; но не сė додека нивните

последни чувства не го потврдат заминувањето од овој свет. Дури

ни тогаш животното не знае што значи смртта. Често е спомнувано

дека животните ја прифаќаат смртта грациозно, без страв или отпор.

Ова е прекрасен концепт, но важи само во случаи кога смртта

на животното е неизбежна.

Дури и кога животното е болно или повредено, тоа продолжува да се бори за

својот живот со последните сили кои му преостанале. Таа нескршива воља

да се живее, да не беше толку “високо еволуиран“,на човекот ќе му дадеше

боречки дух за да остане во живот.

Добро е познато дека многу луѓе умираат само заради тоа што се откажуваат

и не се грижат повеќе. Ова е разбирливо доколку човекот е тешко болен, без

можност да оздрави. Но вообичаено не се работи за тоа. Човекот постанува

мрзелив. Тој е научен да ги употребува лесните патишта. Дури и

самоубиството не е веќе толку згрозувачко за многу луѓе, како што се

другите гревови. Религијата треба да биде обвинета за ова. Смртта во многу

религии е прикажана како големо спиритуално будење – кое е увод во

вечниот живот. Овој концепт е добредојден за оние кои немале

задоволувачки живот; но оние кои ги искусиле сите радости кои животот

може да ги понуди, гледаат огромна неправда поврзана со умирањето. Оваа

желба за живот им овозможува на виталните луѓе да живеат после

неизбежната смрт на нивното смртно тело.

Историјата покажува дека луѓето кои ги посветиле своите животи на

идеалите ќе бидат обоготворени заради својот страдалнички живот.

Религионистите и политичките водачи се толку лукави во лажењето. Со

славењето на страдалништвото тие ја елиминираат здраворазумната

забелешка дека волното самоуништување е спротивно на целата животинска

логика. За Сатанистот, испосништвото и безличниот хероизам не се

поистоветуваат со исправноста ами со глупоста. Ова, секако не важи за

ситуации кога е во прашање сигурноста на ближните. Но да се даде

сопствениот живот за религиозна или политичка измислица е врховниот

мазохизам.

Животот е едно огромно оддавање на задоволствата; смртта е огромна

апстиненција. За човек кој е задоволен со своето земно постоење, животот е

како забава; и никој не сака да напушти добра забава. Слично, доколку човек

ужива овде на земјата, не би го дал толку лесно својот живот во замена за

ветувањето за посмртен живот за кој не знае ништо.

ЗА ПРАВОТО НА

ЧОВЕЧКО ЖРТВУВАЊЕ

Изведувањето ритуал на жртвување произлегува од потребата

да биде ослободена енергијата од крвта на свежо закланата

жртва во атмосферата на магичкиот труд, и со тоа да ги

интензивира магичките шанси за успех.

“Белите“ магичари сметаат дека штом крвта ја претставува

животната сила, нема подобар начин да се одоброволат боговите или

демоните од овој, кога неопходните квантитети ќе им бидат приложени.

Додадено кон ова и дека умирачко суштество произведува високозачестена

крв со адреналин и други биохемиски енергии, и ете ја нескршивата

комбинација.

“Белите“ магичари, загрижени од последиците од убивање на човечко битие,

вообичаено користат птици, или други “нижи“ суштества во нивните

церемонии. Се чини дека овие сакрални врачеви не чувствуваат вина при

жртвувањето нечовечки суштества.

Факт на вистината е дека “магичар“ вреден да го носи тоа име треба да биде

неограничен во ослободувањето на потребните сили од сопственото тело,

наместо од беспомошна невина жртва!

Спротивно на воспоставените магички теории, ослободувањето на вакви

сили нема зависност од пролевање крв од грлата на живи суштества! Вакво

ослободување на биоелектрична енергија е истиот феномен кој се пројавува

при било кое профано возвишување на емоциите, како: сексуален оргазам,

слеп гнев, смртен терор, прождерувачка болка... Од овие емоции, најчесто

присутни се сексуалниот оргазам и гневот, и блиску до нив, болката. Се

сеќавате дека двете од најдостапниве три (сексуалниот оргазам и гневот) се

закопани зад човечкото несвесно “грешно“ од страна на религионистите, и

зачудувачки е како се избегнати од “белите“магичари чиишто лешеви со себе

ги носат најголемите темелници на вината!

Најограничувачката и најглупа апсурдност во потребата да се убие невино

живо суштество како кулминација на ритуалот, како што е практикувано на

почетокот од овие “волшебници“, очигледно се нивните “помали ѓаволи“ за

чие повикување е користено ова ослободување на енергија. Овие кутри

обземени од совест суштества, кои себеси се нарекуваа вештерки и магичари,

поскоро ќе и ја отсечат главата на кокошка или на јарец со цел да ја зауздаат

својата смртна агонија, одошто да бидат “богохулно“храбри да

мастурбираат пред очите на Јехова, за кој тврдат дека не постои!


36

Единствен начин овие мистични кукавици да се ослободат себеси е преку

агонијата на нечија смрт, наместо со похотната сила која произведува живот!

Овие измамници од светлиот пат се вистински ладни и мртви! Не е за чудење

што нивните гнојни чирови “мистична мудрост“ мораат да имаат

заштитнички кругови за да ги зауздаат “злите“ сили со цел да се сочуваат

себеси, “сигурни“ од напад – а, ЕДЕН ДОБАР ОРГАЗАМ НАЈВЕРОЈАТНО БИ

ГИ УБИЛ!

Употребата на човечки жртви во Сатанистичките ритуали не значи дека тие

треба да бидат заклани “за да им се удоволи на боговите“. Симболично,

жртвата е уништена преку клетвата, што за возврат резултира со физичка,

ментална или емоционална деструкција на “жртвата“ на начин неповрзан со

магичарот.

Единствено кога Сатанистот ќе изведе човечко жртвување е кога се имаат

следниве цели; кога се истура целиот магички гнев врз некого преку фрлање

клетва, или многу поважно, да се уништи или напакости некоја одвратна

личност која потполно го заслужува тоа.

Под никои околности не смее Сатанистот да жртвува животни или бебиња!

Со векови пропагаторите на десниот пат брборат околу жртвување на мали

деца и заводливи девици од страна на диаболистите. Секој кој прочитал или

слушнал за вакви подли обвинувања треба да запраша за автентичноста на

истите, и да ја земе во обзир едностраната верзија на ваквите приказни.

Напротив, како и сите “свети“ лаги кои се прифатени без резерва, овој подол

modus operandi до ден денес функционира при обвинување на Сатанистите!

Има смисла зошто Сатанистите не обавуваат вакви жртвувања. Најчистите

плотни егсистенции почиваат во телата на животните и на човечките деца,

кои не израснале доволно за да се одречат себеси и нивните природни

страсти. Тие можат да восприемаат работи на кои обичен адулт никогаш не

може да се надева. Оттаму, Сатанистот ги гледа овие суштества со света

почит, знаејќи дека може да научи многу од овие природни магичари на

светот.

Сатанистот е свесен за за универзалниот обичај на поклониците на патеката

на Agarthi; убивањето на бога. Бидејќи божествата се секогаш креирани по

ликот човечки – и обичниот човек го мрази она што го гледа во себе –

неизбежното мора да се пројави: жртвување на бог кој нė претставува нас.

Сатанистот не се мрази себеси, ниту боговите кои ги избира, и нема желба

да се уништи себе или нешто до што тој се држи! Од оваа причина тој

никогаш не би повредил намерно животно или дете.

Се поставува прашањето, “Кој тогаш би требало да биде сметан за

одговарачка човечка жртва, и како некој е квалификуван да осуди некого?“

Одговорот е брутално едноставен.

Секој кој неправедно ти згрешил- оној кој има “отстрането од својот пат“ за

да те повреди – кој ти причинил проблеми и тешки времиња делибераторно,

тебе или на твој близок. Накратко, личност која бара заради своите постапки

да биде казнета. Кога личност, со своето грдо однесување, просто моли да

биде уништена, оправдана е твојата морална должност да му удоволиш на

неговата желба. Личност која ја искористува секоја прилија за да

“малтретира“ други,

често погрешно е интерпретирана како садист. Во стварност, оваа личност е

несфатен мазохист кој работи на своето уништување. Причината што

таквите често злобно ве напаѓаат, е што тие се плашат од вас, или се

љубоморни на вашата среќа. Тие се слаби, несигурни и стојат

на немирно тло, и заради тоа се идеални човечки жртви.

Понекогаш е лесно да се забележат лошите постапки на жртвата на твојата

клетва, кога тој кажува колку несреќен е. Не е лесно, сепак, да се проследат

стапките и штетите кои ги причинил вашиот антагонист и да се сфатат

правилно тие практични ситуации кога тој или таа ви направиле зло.

“Идеалната жртва“ може да биде емоционално несигурна, но без обзир на

тоа, во махиналноста на својата несигурност, може да предизвика сериозни

оштетувања на твоето спокојство или репутација. “Ментална болест“,

“нервен слом“, “лошо расудување“, “анкциозна невроза“, “уништен дом“,

“сроднинско ривалство“....до бескрај можат да одат нивните оправдувања за

насилното и неодговорно однесување. Секој кој вели “Мора да пробате да ги

разберете“ оние кои го прават животот мизерен и неподнослив за

недолжните, ги потпомага и поттикнува овие социјални канцери!

Бранителите на овие насилни луѓе заслужуваат добро тепање, и тоа од рацете

на нивните обвинети!

Бесните кучиња се за уништување и ним им треба далеку поголема помош

одошто човек кој убедливо блебета кога ирационлното однесување е во

прашање! Лесно е да се рече, “Па што! – овие луѓе се несигурни, тие не

можат да ме повредат.“ Но фактот останува – кога им биде дадена прилика

тие ќе те уништат! Оттаму го имаш секое право (симболично) да ги

уништиш, и доколку твојата клетва предизвика нивна реална анихилација,

радувај се што си бил инструмент кој го потпомогнал исчистувањето на

светот од штетниците! Ако твојот успех или среќа вознемирува некого – не

си им должен ништо! Таквите се направени за да биде согазени!

ДОКОЛКУ ЛУЃЕТО БИ МОРАЛО СЕКОГАШ ДА ГИ ПОЧУВСТВУВААТ

ПОСЛЕДИЦИТЕ ЗАРАДИ НИВНОТО ОДНЕСУВАЊЕ, ДВА ПАТИ БИ

РАЗМИСЛИЛЕ ПРЕД ДА НАПРАВАТ БИЛО ШТО!


37

Ноќта пред Мај се смета дека сите демони, духови, сеништа и мрачни сили

се собираат на диви гозби и прослави, симболизирајќи ја пролдноста на

пролетниот еквинокс.

Ноќта на вештерките (Ноќ на сите светци, правилно) е ноќта помеѓу 31ви

октомври и 1ви ноември.

Првобитно, Helloween претставувал најголемиот празник на огнот во

Британија во времето на друидите. Во Шкотска е поврзан со времето кога

душите на мртвите, демоните, вештерите и магичарите се невообичаено

активни и благонаклонети. Парадоксално, ноќта на вештерките е користена и

како период кога младите луѓе изведувале магички ритуали за да ги одредат

своите идни брачни партнери. Младината од селата со многу прослава и

сензуални веселби го правела тоа, додека старите ги чувале своите домови од

зли духови, или демони кои имале исклучителна моќ таа вечер.

Солстициите и еквиноксите се прославувани како празници, бидејќи ги

наговестувале пртите денови на сезоните. Разликата помеѓу солстициот

(краткодневница и долгодневница) и еквиноксот (рамнодневница) е онаа која

е од значење за врската помеѓу сонцето, месечината и ѕвездите. Солстициот

ги навестува летото и зимата, додека двете рамнодневници се врзани за

пролетта и есента. Летната долгодневница е во јуни, зимската раткодневница

во декември, есенскиот еквинокс е во септември, пролетната рамнодневница

во март. Овие солстиции и еквинокси варираат со ден или два од година во

година, зависно од лунарниот календар, но вообичаено се паѓаат на 21ви или

22ри во месецот.

Пет до шест седмици после овие денови, се прославуваат легендарните

Сатанистички гозби.

Источните мистични верувања ги учат луѓето да се дисциплинираат себеси

против било која свесна желба за успех за да можат да завршат во

“Универзалната Космичка Свесност“ – и да прават сė за да ги избегнат

здравата селфсатисфакција или искрената гордост од земните постигнувања!

Интересно е да се спомене дека подрачјата во кои ваквите верувања цветаат

се оние каде материјалните богатства не се лесни да се добијат.

Од таа причина доминантните религиозни верувања мораат да бидат такви

што ќе бараат од нивните следбеници да се откажат од материјалните ствари

и да избегнуваат употреба на работи кои вклучуваат одредена важност на

материјалните придобивки. На овој начин луѓето се смирувани да го

прифатат она што го имаат, колку и да е оскудно.

Сатанизамот ги сака лабелите. Доколку не беа имињата, многу малку луѓе ќе

можеа да разберат било што во животот, без да можат да дадат значење на

било што; - а значењето поттикнива препознавање, што секој го сака, дури и

Источните мистици; тие се обидуваат да докажат дека можат да медитираат

подолго, или да издржат поголемо лишување и болка од секој друг.

Источните филозофии проповедаат поништување на човечкото его пред да

може да произведе грев. Несфатливо е за Сатанистот како егото би можело

да одлучи да се самопоништи.

Во земји каде ова е користено како метод на волно испостување, разбирливо

е дека филозофијата проповеда дека одрекувањето од егото има корисна

улога – барем за тие на власт, за кои би било штета доколку нивниот народ е

незадоволен. Но за секој друг кој има било каква прилика за материјална

корист, ова звучи лудо!

Источните мистици силно веруваат во реинкарнација. За човек кому нема

баш многу што да му понуди животот, можноста дека бил крал во минатиот

живот, или дека ќе се роди како крал во наредниот, е доста привлечна, и

влијае на неговото самопочитување. Доколку нема ништо во овој живот со

што би се гордееле, си велат “секогаш има идни животи“.

Но никогаш таквиот не се запрашал, како при сите тие реинкарнации,

неговиот татко, неговиот дедо, прадедо, доколку сите биле со “добра карма“,

со исти верувања и етика како и тој –зошто тогаш тој живее сега во беда,

наместо како махараџа?

Верувањето во реинкарнација пружа убав свет на фантазијата во кој секој

може да пронајде одговарачки начин на изразување на егото, додека

истовремено тврди дека го уништил своето его. Ова е истакнато со улогите

кои луѓево ги избираат како свои минати, или идни животи.


38

Верниците во реинкарнација не избираат секогаш племена личност. Доколку

таквиот е високо почитуван и со конзервативна природа, тој често избира од

разноликите битанги или пак некој гангстер, пополнувајќи го своето

алтерего. Или пак жена, која има примерен социјален статус избира за свое

алтерего некоја блудница или позната куртизана од минатото.

Доколку луѓето се способни да се одделат од стигмата прикачена за личното

егоисполнување, не би им требале игри на себеодрекување за да ја задоволат

својата природна егоистичка потреба.

Сатанистите веруваат во потполно задоволување на егото. Само доколку

некој го интензивира и охрабрува своето его, може да си дозволи да биде

љубезен и комплиментарен кон другите, без да се ограничува од сопствената

самопочит. Ние генерално ги сметаме за фалбаџии луѓето со големо его; а

всушност, нивното фалење произлегува заради задоволување на нивното

испосничко его.

Религионистите ги зауздуваат своите следбеници со притискање на нивните

ега. Правејќи да се чувствуваат инфериорни, и надмоќта на нивниот бог е

осигурана. Сатанизамот ги охрабрува своите членови да развиваат добро

силно его бидејќи тоа им ја дава самопочитта потребна за витална

егзистенција во овој живот.

Доколку личност е витеана за време на својот живот и се бори до крај за

своето земно постоење, егото е она што ќе одбие да умре, дури и после

експирацијата на плотта во која станува. Малите деца се одани на својот

движечки ентузијазам за живот. На пример, малите деца одбиваат да одат на

спиење кога нешто интересно се случува, ќе се прикрадат по скалите и ќе

гледаат од зад завесата. Оваа детска виталност му дозволува на сатанистот да

ѕирне зад завесите на мракот и смртта и да остане приземен.

Себежртвувањето не е охрабрено од Сатанистичката религија. Оттаму, само

кога смртта доаѓа како оддавање, заради неможноста да се продолжи земната

егзистенција, самоубиството е одобрено со негодување од Сатанистичката

религија.

Религиозните маченици го зеле својот живот, не заради тоа што животот бил

неправеден кон нив, ами за да ја искористат својата врховна пожртвуваност

како алатка да ги продлабочат своите религиозни убедувања. Мора да

признаеме дека самоубиството, извршено заради корист на црквата, секогаш

е одбрането и охрабрувано – иако е прифатено како грев од нивните списи –

заради тоа што сите овие религиозни маченици од минатото се деифицирани

денес.

Интересно е дека единствено кога е сметано самоубиството како грев е кога е

направено како оддавање.

РЕЛИГИОЗНИ ПРАЗНИЦИ

Најголем од сите празници во Сатанската религија се датумот кога

некој е роден. Ова е потполна спротивност на светите празници од

останатите религии, кои обоготворуваат одреден бог кој е креиран

како антропоморфолошка форма на сопствениот лик, на тој начин

покажувајќи дека егото не е сосема закопано.

Сатанистот смета: “Зошто да не се биде потполно искрен кога се создава бог

од својата слика, зошто тој бог да бидете самиот вие.“ Секој човек е бог

доколку одлучи да се смета за таков. Затоа, Сатанистот го прославува својот

роденден како најважниот празник во годината. Зарем на сте посреќни околу

фактот што наместо нечиј, кој што не го ни познавате, го прославувате денот

на вашето раѓање? И понатаму, со сите религиозни празници, зошто да

оддавате голема почит на роденденот на претседателот или некоја друга

историска дата, кога го имаме денот на кој што сме донесени на овој, најубав

од сите светови?

И покрај фактот што некои од нас не сакале или воопшто не планирале,

драго ни е, дури и кога некому не му е, што еве сме тука! Би требало да се

потапкаме по рамо, да си купиме што сакаме, да се третираме себеси како

кралеви (или богови), што навистина сме, и да го прославиме нашиот

pоденден, колку што можеме со повеќе помпа и церемонии.

Покрај личниот роденден, два големи празника се Валпургијската ноќ и

Ноќта на Вештерките.

Света Walpurgis - или Walpurga, или Walburga, во зависност - е родена во

Sussex помеѓу крајот на седмиот и почетокот на осмиот век. Учела во

Winburn, Dorset, каде по давањето завет останала како калуѓерка дваесет и

пет години. Тогаш таа на инсистирање на нејзиниот вујко свети Boniface, и

нејзиниот брат свети Wilibald, заедно со други сестри оди во Германија за да

основа религиозни заедници. Првин се укотвува во бискупијата Mainz, а две

години подоцна во 754 постанува игуменија на бенедиктинскиот манастир во

Heidenheim, во склоп на епархијата на брат и Wilibald во Eichstadt, Баварија,

каде другиот нејзин брат Winebald, во исто време постанува главен на

машкиот манастир. На смртта на Winebald во 760, го наследува, земајќи ја

управата над двете куќи сė до нејзината смрт на 25ти фебруари, 779.

Нејзините остатоци се пренесени во Eichstadt, каде е положена во камена

гробница, од која истечува темно масло, познато како Валпургијско масло,

кое има чудотворна сила и лечи болести. Пештерата е место за аџилак, и има

изградено црква на тоа место. Таа е прославувана многу пати, но најзначајна

прослава доделена нејзе е онаа на први мај, која уште од Паганските денови е

прославувама како најзначаен пагански фестивал – на големиот климакс на

пролетната рамнодневница!


39

Интересена паралелна групација на онаа на Сер Франсис, која ќе ги позајми

начинот за постигнување климакс од Hell-Fire Клубот, е друштвото наречено

Dilettanti Club, чиј што основач е.

Деветнаесетиот век донесува избелување на Сатанизамот, со млитави обиди

на “белите“ магичари да изведуваат “црна“ магија. Ова е доста парадоксален

период за Сатанизамот, во кој се појавуваат писатели како Baudelaire и

Huysmans кои, и покрај својата забележлива опсесија со злото, се сметани за

фини момци. Ѓаволот ја развива Луциферската личност која е забележана од

јавноста, и постепено се преобразува во слободоумен џентлмен. Ова е добата

на “експерти“ во црните уметности, меѓу кои Eliphas Levi и безброј транс-

медиуми кои, со помош на своите внимателно зауздани духови и демони,

успеаја да ги зауздаат умовите на многу самонаречени парапсихолози до ден

денес!

Што се однесува до Сатанизамот, најголеми знаци кон него претставуваат

нео - Паганските ритуали креирани од MacGregor Mathers и Херметичкиот

Ред – Златна Зора (Golden Dawn), и потоа Редот на Сребрената Ѕвезда (Silver

Star или A.’. A.’. - Argentinum Astrum) на Aleister Crowley, и подоцна Редот на

Источни Темплари (Order of Oriental Templars или (O.T.O.), кои параноично

одрекуваат било каква поврзаност со Сатанизамот, иако Кроули себеси се

претставува како Ѕверот од откровението. Покрај шармантната поезија и

површната чирибу чириба магика, Кроули поминал доста од своето време

како poseur par excellence и работел прекувремено за да биде познат како

злобен. Како и неговите современици, Кроули очигледно повеќето од

времето го држел јазикот залепен на нос, но неговите следбеници денес,

некако се способни да го одгатнат не само значењето на неговото брблање,

ами целокупнотое езотерично знаење на целиот свет.

Се чини дека црната миса се развила од основната инвенција на црквата, до

извештачена комерцијална активност, психодрама за дилетанти и

иконорушители, пик на десетка за модерните медиуми...тогаш каде во сево

ова се вклопува вистинската природа на Сатанизамот – и кој практикувал

Сатанска магија после 1666?

Одговорот на ова прашање лежи во друго. Дали личност која е сметана за

Сатанист, навистина практикувала Сатанизам во вистинска смисла на зборот,

или само станува збор за гледиште на црквопоборниците? Често е спомнато,

и со право, дека сите книги за Ѓаволот се напишани од агенти на Бог.

Оттаму, лесно е да се сфати како некои замисли за ѓаволопоклониците се

креирани преку измислиците на теолозите. Оваа првична “зла“

карактеристика не е неопходно поврзана со вистинскиот Сатанизам. Ниту

пак тој е живо отелотворување на елементот на незаузана гордост или

себството, што на црквата на пост-паганскиот свет и даде дефиниција за

злото. Ваквата замисла, всушност е спореден продукт на подоцежна и добро

обработена пропаганда.

ЦРНАТА МИСА

Ниедна друга работа не е поврзувана со Сатанизамот како Црната

Миса. Да се каже дека најбогохулната од сите религиозни

церемонии е ништо повеќе од обична литературна инвенција, е

тврдење кое мора да биде одбрането – но ништо не е повистинито од

ова тврдење.

Прифатениот концепт на Црната Миса е: гол свештеник стои пред олтарот

кој се состои од гола жена, со раширени нозе, и отворена вагина, во

нејзините протегнати раце држи црни свеќи направени од лој од некрстени

бебиња, и пехар со урина од курва (или крв) поставен на нејзиниот стомак.

Обрнати крстови висат над олтарот, а триаголни хостии ржан леб или

направени од репа се причестувани на начин што свештеникот задолжително

ќе ги протрие од срамниот дел на оваа жена-олтар.

Потоа, ни е раскажано дека има призиви на Сатаната и разни демони, и тоа

пеени наопаку, и дека учесниците се прскаат со фекалии и други неприсојни

течности... и сето тоа е изведувано без “заштитнички“ пентаграм нат’тан на

зем’ата. Доколку Ѓаволот се појави, тој е со форма на блуден човек со глава

на црн јарец. Потоа следува бичување, горење на свети книги, оргии,

фелацио, и бакнување на анусот или други срамни делови од телото – како

позадина на непристојно рецитирање на Библијата и искашлување спазми

врз крстот!

Доколку може да биде заколено бебе за време на ритуалот, уште подобро;

Бидејќи како што сите знаете, ова е омилениот спорт на Сатанистите!

Доколку ова ви звучи одвратно, јасно е како вакви репортажи успеваат да ги

задржат верни на црквата следбениците. Ниедна “добра“личност нема да си

дозволи да се оддалечи од инквизиторите кога им е кажано за овие

богохулништва. Пропагандата на црквата добро си ја има завршено работата,

информирајќи одвреме навреме за еретичките и одвратни дела на Паганите,

Катарите, Богомилите, Темпларите и други, кои, заради своите дуалистички

филозофии или понекогаш, Сатанска логика, мораат да бидат искоренети.

Приказните кажуваат за некрстени бебиња кои се украдени од страна на Сатанистите за да бидат употребени во Црната миса, не само што се ефективна пропаганда против Сатанистите, ами имаат и потајна придобивка за Црквата, бидејќи овозможуваат константно крштевање.


40

Ниедна Христијанска мајка не би го оставила своето дете без прописна

крштавка, откако ќе чуе за ваквите згрозувачки диаболични крштевања.

Друга фасета на човечката природа е забележителна во во фактот дека

писателот или уметникот со блудни мисли може да ги увежбува и изразува

своите перверзни склоности при портретирањето на активностите на

еретиците. Цензорите кои ја разгледуваат целата порнографија за да знаат на

што да ги предупредат другите, се модерната верзија на средовековните

хроничари на опсените дела на Сатанистите (и секако нивните браќа

журналистите).

Се верува дека најкомплетната библиотека на порнографија на светот,

ја поседува Ватикан!

Бакнувањетто на газот на Сатаната за време на традиционалната Црна миса,

се смета за создател на денешниот израз со кој се опишува некој што преку

потхранување нечие его, добива материјална корист. Бидејќи сите Сатански

церемонии се изведувани заради реални или материјални цели, oscularum

infame (бакнежот на срамот) се смета за симболичен реквизит со кој се

повикува кон земниот, наместо спиритуалниот успех.

Вообичаено, секоја Сатанистичка церемонија или служба е наречена дрско

Црна Миса. Црната миса не е магичка церемонија практикувана од

Сатанистите. Сатанистот може да ја употребува црната миса како

психодрама. Оттаму, не значи дека оние кои изведуваат црна миса се

Сатанисти. Црната миса во суштина е пародија на религиозни служби на

Римокатоличката Црква, но може да биде слободно искористена како сатира

на било која религиозна церемонија.

За Сатанистот, црната миса, со своето богохулење врз ортодоксните

церемонии е само излишност. Дури и церемониите на сите прифатени

религии се пародии на старите ритуали изведувани од обожувачите на

земното и плотното во минатото. Во обид да се десексуализираат и

дехуманизираат Паганските верувања, подоцнежниот човек со спиритуална

вера ја изобличува вистината позади искреното значење на таквите, во

ублажени еуфемистички ритуали кои денеска се “вистинска миса“.

Дури и ако Сатанистот секоја ноќ врши црна миса, тоа нема да биде повеќе

травестизам од она кога посветен верник незнаејќи присуствува на

сопствената “црна миса“ – онаа која ги има изобразено искрените и

емоционални значења од Паганската древност.

Секоја церемонија сметана за црна миса, мора да има ефективно,

разлутувачко и шокирачко дејство како мерило на нејзината успешност. Во

средниот век, богохулењето на светата црква било шокирачко. Денес црквата

не ја претставува онаа прекрасна слика која ја имала за време на

инквизицијата.

Традиционалната црна миса повеќе не е згадувачки спектакал на дилетантен

и одметнат свештеник. Доколку Сатанистот сака да создаде ритуал со кој ќе

исмева некоја институција, за целите на психодрама, тој е внимателен да

избере она што не е општа практика на пародијата. Само на тој начин тој

вистински ја погазува светата крава.

Црната миса денес се состои од исмевање на Источниот мистицизам,

психијатријата, психоделичното движење, ултра либерализамот.

Патриотизамот треба да биде шампион, дрогите и нивните гуруа да бидат

осветени, акултурните милитанти, дури и декаденцијата на црквените

теолози треба да бидат Сатанистички воздигнати.

Сатанскиот магус отсекогаш бил катализатор во потребното пребарување

при моделирањето на популарните верувања, и во овој случај церемонија со

природата на црната миса, може да има далекусежна магичка корист.

Во 1666 година, некои доста интересни настани се случиле во Франција. Со

смртта на François Mansart, архитектот на трапезоидот, чија геометрија

постанува проколната куќа, Палатата во Versailles е конструирана по

неговите планови. Последната од гламурозните свештенички на Сатаната,

Jeanne-Marie Bouvier (Madame Guyon) е фрлена во сенка од лукавата

опортунистка и цврст бизнисмен, Catharine Deshayes, позната и како

LaVoisin. Таа на почетокот била козметичар, но брцкајќи се помеѓу

абортирањето и прочистувањето на најефикасен отров за дамите кои имаат

желба да се решат од несаканите сопрузи или љубовници, ја пронајдува во

избледените забелешки “црната миса“ како извонредна идеја.

Слободно може да се каже дека 1666 е година на првата “комерцијална“ црна

миса! Во областа јужно од St. Denis, која сега се вика LaGarenne, огромна

ќуќа со ѕидини е изнајмена од LaVoisin и опремена со болница, ќелии,

лабораторија и...капела. Наскоро постанува de rigueur за кралевството и

помалите дилетанти кои се обидуваат да партиципираат во спомнатата

церемонија. Организираната измама во овие церемонии останува

неизбришиво забележана во историјата како “вистинската црна миса“.

Кога LaVoisin е уапсена на 13 март 1979 (случајно во Црква на Богородица),

најзината смрт беше веќе испланирана. Деградираните активисти на LaVoisin

се потрудија нејзиното име да не биде познато со години понатаму.

Сатанизам-за-забава се појавува во Англија во средината на 18сетиот век во

форма на редот лудите следбеници на модерното на Sir Francis Dashwood,

популарно наречен The Hell-Fire Club. Елиминирајќи ги крвта, нечистотиите

и свеќите од бебешка лој од мисите на минатиот век, Сер Френсис успева да

компонира ритуали преполни со добра невкусна забава, и да произведе

шаренолика безболна дорма на психодрама за многу од најзабележителните

личности на тоа време.


41

Повеќето од жртвите на судењата за вештерки, воопшто не биле вештерки.

Најчесто жртвите биле ексцентрични стари сенилни жени нескладни со

општеството. Другите пак, биле исклучително атрактивни жени кои им ги

свртеле умовите на моќниците, и не биле одговорни по обвинувањата.

Вистински вештерки ретко да биле егзекутирани, или воопшто однесени на

судење, бидејќи таквите би се очекувало да бидат вешти во уметноста на

заведувањето и би можеле да ги шармираат луѓето кои ги обвинуваат и да си

го спасат животот. Повеќето од вистинските вештерки спиеле со

инквизиторите. Одовде потеклото на зборот “glamour“. Излезеното од

употреба значење на гламурот е вештерство. Најзначајна придобивка за една

модерна вештерка е да биде неодолива, односно да претставува

гламурозност. Зборот фасцинација има слично окултно потекло.

Фасцинацијата е термин кој се употребувал за урокливото око. За да се

решите од нечие зјапање, со други зборови, фасцинација, треба да го

погледнете “урокливо“, односно да му фрлите лош поглед. Оттаму, жените

кои имале способност да ги фасцинираат мажите, биле гледани како

вештерки.

Да се научи ефективно да се командува врз ПОГЛЕДОТ е состоен дел на

вештерскиот или волшебнички тренинг. За да се манипулира со некого,

првин мора да бидете способни да го привлечере и задржите неговото

внимание. Три методи со кои командувањето со поглед може да биде

постигнато се влијанието сексуално, сентиментално или заради

љубопитност, вчудовидување, или овие комбинирани. Вештерката мора,

искрено да одлучи која категорија најповеќе й лежи. Првата категорија,

сексот е очигледна.

Доколку жената е атрактивна или сексуално привлечна, таа ќе направи се во

своја моќ да биде што попримамлива, користејќи го сексот како свое

најмоќно оружје. Еднаш кога ќе го придобие вниманието на мажот, таа е

слободна да манипулира со него како што сака.

Втората категорија е сентименталноста. Најчесто старите жени се наоѓаат во

оваа категорија. Ова ги опфаќа “тетките со колачиња“ тип на жени, кои

можеби живеат во мала колипка, и од луѓето се сметани за малку

екцентрични. Децата вообичаено се магепсани од фантазијата која овие

вештерки им ја будат, а младите адулти од нив бараат мудри совети.

Преку својата невиност, децата можат да ги препознаат нивните магични

моќи. Во согласност со својата слатка-мала-бабичка од соседната врата -

појава, тие можат да ги искористат уметноста на измамувањето за

исполнување на своите цели.

Третата категорија е ефектот на зачудување. Оваа категорија одговара на

жените кои имаат чудна или невообичаена (застрашувачка или прекрасна)

појава. Тие успеваат со помош на својот изглед да манипулираат луѓе,

бидејќи истите се исплашени од последиците кои ќе следуваат доколку не го

направат она што се бара од нив.

Псевдо Сатанистите успеваат да се појават и во модерната историја, со

нивните црнии миси и богохулни дејанија, но вистинскиот Сатанист не се

препознава толку лесно.

Би било премногу лесно да се каже дека секој успешен човек на земјата, без

да знае, практикува Сатанизам; жедта за земен успех и неговата реализација

се засигурно акти кои ги затвараат портите на св.Петар. Доколку

влегувањето на секој богат човек во рајот е тешко колку камила да се протне

низ игла; ако среброљубието е корен на секое зло; тогаш мора да заклучиме

дека најмоќните луѓе на земјата се најголеми Сатанисти.

Ова се однесува на економистите, индустријалците, папите, поетите,

диктаторите, и сите мислодатели и командувачи со светските активности.

Очигледно, некои информации “протекуваат“ и некој од енигматичните луѓе

на земјава ќе биде најден дека се “бавел“ со црните уметности. Вака се

претставени доста “мистериозни“ луѓе. Имиња како: Rasputin, Zaharoff,

Cagliostro, Rosenberg заради вакво поврзување се сметани за наследници на

Сатаната...наследство кое ги надминува етничките, расните и економски

разлики и кратковремени идеологии. Сатанистот отсекогаш владеел и ќе

владее над земјата...како и да биде наречен.

Едно нешто е сигурно: стандардите, филозофијата и праксата објавени на

овие страници се оние на најмоќните луѓе на земјата, оние кои се сфатиле

себеси потполно. Во скриените мисли на секој човек, во сеуште

мотивираниот незамаглен и здрав разум, е силата на Сатанистот. Знакот на

трубите ќе биде чуен од многу, за разлика од порано, магичарот ќе истапи и

ќе биде препознаен.


42

(ЗЕМЈА)

--КНИГА НА BELIAL--

МАЈСТОРСТВОТО НА ЗЕМЈАТА

Најголемата привлечност на магијата не е нејзината намена, ами нејзиното

езотерично значење. Елементот на мистичност со кој е прикриена праксата

на црните уметности е поттикнат од неслободата или од непознавање кај

самопрогласените високи експерти на материјава. Доколку најкраткото

растојание помеѓу две точки е права линија, тогаш познатите окултисти се

вистински создавачи на лавиринти. Основните принципи на церемонијална

магија се одбегнувани да бидат во едноставен облик запишани од страна на

бескрајно класифицираната суштина на схоластичкиот мистицизам, што

секој сакам-да-бидам магичар постанува жртва на уметноста на измамување,

кој самиот почнува да ја студира! Аналогно на тоа, студент на применета

психологија, познавајќи ги сите одговори, сепак не може да стекне

пријатели.

Какво добро од студирање невистини, освен ако веруваат во невистината?

Многумина, сепак ВЕРУВААТ во невистината, но сепак се ОДНЕСУВААТ во

согласност со вистинскиот закон. Врз ова се положени премисите на

Сатанистичката магија. Ова е основниот текст на материјалистичка магија,

ова е Сатанистичкиот Буквар.

Belial значи “без господар“ и симболизира независност, самодоволност и

лично достигнување. Belial го претставува земниот елемент, и заради тоа е

изградена приземна магија – реална, опиплива, немистична и без незначајни

заобиколувања од објективниот разум. Да не заобиколуваме, еве ги начелата!

ТЕОРИЈА И ПРАКСА

НА САТАНИСТИЧКА МАГИЈА

(Дефиниција и Намена)

Дефиницијата за магија, која се користи во оваа книга е: “Влијание

на ситуации и настани, кои со користење на вообичаени методи се

непроменливи, со помош на вољата“. Ова остава огромен простор за

лична интерпретација.

Ќе биде забележено од некои, дека овие инструкции и процедури не

се ништо повеќе од применета психологија, или научен факт,

искажани со “магичка“ терминологија – додека не дојдат до пасусите кои се

однесуваат на “непознати за науката наоди“. Заради таа причина не е

направен обид да се ограничат објаснувањата на некои познати

номенклатури.

Магијата никогаш не може во потполност научно да се објасни, но науката

од време на време е сметана за магија.

Нема разлики помеѓу “Белата“ и “Црна“ магија, освен во лицемерието;

водената од чувство за вина и себеодрекувачка “Бела“ магија кај праведните.

Според прифатената религиозна традиција, “белата“ магија е изведувана

заради алтруистички, добронамерни цели; додека “црната“ магија е

користена за себезбогатување, добивање моќ и “зли“ цели. Никој никогаш не

студирал окултизам, метафизика, јога или друг “бел“ концепт, без его

гратификација и здобивање лична моќ како цел.

Едноставно, некои луѓе повеќе сакаат да носат волнени џемпери, додека

други сакаат сомот и свила. Она што е задоволство за еден, за другиот

претставува болка, и истото важи за “добро“ и “лошо“. Секој практикант на

вештерство е убеден дека го прави “исправното“ нешто.

Магијата потпаѓа под две категории, ритуална или церемонијална, и

неритуална, односно манипулативна. Ритуалната магија се состои од

изведување на формални церемонии, на место кое барем делумно е

ограничено за таа намена во одредено време. Нејзина главна функција е да го

изолира инаку разузданиот адреналин, или друга емоционално индуцирана

енергија, и да ја претвори во динамички приемлива сила.

Тоа е чисто емоционален, наместо интелектуален, акт.

Секоја интелектуална активност мора да заземе место пред, не во тек на

церемонијата. Овој тип на магија се нарекува и “ВИСОКА МАГИЈА“.

Неритуалната, или манипулативна магија, наречена “НИЖА МАГИЈА“, се

состои од измами и илузии добиени со помош на разни помагала и лукаво

измислени ситуации, кои искористени можат да предизвикаат “промена во

склад со неговата воља“. Во минатото овие се нарекувани “фасцинација“,

“гламур“, или дури “порочно око“.


43

Овие рани се појавуваат како резултат на сочувствување доведено до

емоционални насилни екстреми. Тогаш зошто би имале сомнеж во

деструктивните екстреми на стравот и теророт. Таканаречените демони

имаат моќ да уништуваат, вистински да кинат месо и кожа, колку и шака

наострени нокти, можат да создадат крвава екстаза како кај човек кој е

убеден дека е закован на крстот во Голгота.

Оттаму, никогаш не обидувајте се да убедите скептик врз кој имате намера

да фрлите клетва. Оставете го да се потсмева. Просветлувајќи го, ви се

намалуваат шансите за успех. Слушајте додека ви се исмева над магијата,

знаејќи дека дека деновите му се исполнети со немир. Доколку е толку

подол, може и да умре – смеејќи се!

ПРЕДУПРЕДУВАЊЕ!

ЗА ОНИЕ КОИ СЕ РЕШЕНИ ДА ГИ ПРАКТИКУВААТ ОВИЕ

УМЕТНОСТИ

Во врска со

Секс или

Страст:

Искористете ги крајно опчинувањата и магесувањата

кои делуваат; ако си маж нурни го својот еректиран уд

во неа со блудна наслада; ако си жена ширум отвори ги

слабините во похотен очек.


Сочувство:

Биди одлучен дека нема да се каеш за цената на

помошта која им ја даваш на другите, дали нивните

новооткриени благослови ќе бидат пречка на твојот

пат. Биди благодарен за работите кои ќе дојдат кај

тебе користејќи магија.


Деструкција:

Осигурај се дека НЕ ти е грижа дали оние кои си ги

избрал за жртви ќе живеат или умрат, пред да ја фрлиш

клетвата, и да предизвикаш нивно уништување,

насладувај се, наместо да се каеш.

ВНИМАВАЈ ДОБРО НА ОВИЕ ПРАВИЛА – ИЛИ

ВО СЕКОЈ СЛУЧАЈ ЌЕ ДОБИЕШ СПРОТИВНОСТ НА ТВОИТЕ ЖЕЛБИ

ШТО ЌЕ ТЕ ПОВРЕДИ, НАМЕСТО ДА ТИ ПОМОГНЕ!

Многу жени припаѓаат на повеќе од една од категорииве. На пример, млада

девојка која има изглед на свежина и невиност, но во исто време е многу

секси, комбинира сексуална привлечност со мрачен призвук, користи секс и

ефект на зачудување. После вреднувањето на своите квалитети, секоја

вештерка одлучува на која категорија или комбинација ќе и се посвети и ќе

ги употреби своите предности во правилна форма.

За да се биде успешен ворлок*9

, човекот треба исто така да се пронајде

себеси во одредена категорија. Згоден и сексуално привлечен маж би

требало, природно, да потпадне под првата категорија – секс. Втората, или

сентименталната категорија одговара на постарите луѓе кои имаат, можеби

елфска или волшебник од шумата – појава. Сладок деденце (често лошо

деденце!). Третиот тип одговара на луѓето кои имаат мрачна или дијаболична

појава. Секој од овие луѓе може да го искористи својот бренд на сличен

начин како жените претходно опишани. Визуелната појава има најголемо

влијание врз емоционалната реакција кај примената на нижа магија. Секој кој

е доволно будала да каже “изгледот не значи ништо“ се лаже себеси.

Добриот изглед не секогаш е потребен, но “изгледот“ е повеќе од потребен!

Мирисот е важен манипулативен фактор во нижата магија. Запомнете,

животните се плашат и не веруваат на ништо и никому што не мириса! Иако,

ние како човечки суштества, го негираме влијанието врз донесувањето на

одлуки на ова сетило, сепак, свесно сме мотивирани од нашето сетило за

мирис исто како и сите животни. Доколку сте маж и сакате да освоите некоја

жена, дозволете вашите природни секрети од телото да ја исполнат

атмосферата околу вас и да делуваат анималистички како спротивност на

социолошки изнудената учтивост која ја носите на грб. Доколку, како жена

сакате да маѓесате маж, не плашете се дека ќе “навредите“ некого заради тоа

што, мрсотијата и мирисот на вашето тело не се изрибани, и заради тоа што

местото меѓу бедрата не е суво и стерилно. Овие природни мириси се

сексуални стимулатори кои природата, во нејзината магична мудрост, ги

дала.

Сентиментални стимуланти се оние мириси кои предизвикуваат пријатни

спомени и носталгија.

Маѓосувањето на мажот, преку неговиот стомак, е направено од мирисот на

кујната! “Сентиментален“ тип на вештерка ќе го најде овој како еден од

најкорисните од сите маѓосувања. Не е дотолку тешко да се проникне во

техниката која може да маѓоса човек кој сакал да шармира млада девојка, да

ја оттргне од нејзиниот дом каде ги поминала детските радости, кој излезе

дека е рибарско село.

Мудро на патеките на нижа магија, тие вешто го испразнуваат џебот, полни

лукавства и лакрдии, и лесно ги добиваат наградите кои лековерните ги

носат со себе.

9 warlock – машка форма од вештерка, вештер, магесник


44

ТРИ ТИПА НА

САТАНСКИ РИТУАЛИ

Постојат три типа церемонии присоединети во Сатанистичката

ритуална пракса. Секој од овие кореспондира со основна човечка

емоција. Првиот од нив ќе го наречеме сексуален ритуал.

Сексуалниот ритуал е оној кој го познаваме како љубовен шарм или

опчинетост. Целта на изведување ваков ритуал е да се предизвика

желба кај личност која ја посакувате, или да се повика сексуалниот

партнер да ги исполни вашите страсти. Доколку немате на ум некоја

одредена личност или тип на личност доволно силно да предизвика

сексуално чувство кое кулминира со оргазам, нема да успеете во ваквата

изведба. Причина за тоа е што, дури и ритуалот случајно да е успешен, какво

фајде ќе видите од укажаната прилика, кога не би можеле да ги искусите

придобвките заради вашиот недостаток на стимулација и страст? Лесно е да

ги помешате магепсувањето и вашите задни мотиви, со опчинување заради

задоволување на своите сексуални страсти. Ваквото магепсување заради

себепреувеличување, придружено со церемонијална магија, паѓа под

категоријата на сожалуважчки или пак деструктивен ритуал, а можно и

двете. Доколку сакате или ви треба нешто очајно, тажни сте или се

чувствувате јадни без него, без да повредите некого, ова ќе предизвика

ритуал на сожалување за да ја зголеми вашата моќ. Ако сакате да опчините

или фатите во замка заслужна жртва, употребете деструктивен ритуал. На

овие формули треба да се биде доследен, бидејќи употребата на погрешен

тип ритуал може да доведе до резултати со проблематична или

комплицирана природа.

Добар пример за тоа е девојка која се наоѓа себеси нападната од некој кој и

досадува со љубовно молење. Доколку малку го охрабрела, ќе видела дека

станува збор за психички вампир, и ќе му дозволела да ја игра неговата

мазохистичка игра. Доколку пак лекомислено го опчинила, давајќи му го

секое охрабрување и потоа се нашла себеси како негов објект на сексуална

желба, вината е нејзина. Вакви вежби се егозголемувачки, носени од

индоктринацијата на его-одрекувањето, која ги прави ваквите магесувања

потребни. Сатанистот има доволно силно его да ги користи опчинувањата за

сопствена сексуална гратификација, или за да здобие моќ или успех од

специфичен тип.

Сочувствителен, или сентиментален ритуал се изведува со цел да им се

помогне на други, или да си се помогне себеси. Здравје, доместичка среќа,

бизнис активности, материјален успех, схоластичка храброст... се само

неколку од ситуациите опфатени од ритуалот на компасија. Може слободно

да биде кажано дека оваа форма на церемонија може да потпадне во доменот

на неизгнасеното доброчинство, имајќи на ум дека “милосрдието почнува од

дома“.

Третата мотивациона сила е деструкцијата. Ова е церемонија користена за

гнев, јад, презир, непристојност или заради чиста омраза. Позната е како

хекс, или клетва. Една од најголемите лаги околу практикувањето на

ритуална магија е дека некој треба да верува во моќите на магијата за да биде

повреден или уништен од нив. Всушност, најдобрите жртви рецептори

отсекогаш биле најголемите потсмевачи. Причината е едноставна.

Нецивилизираните племенски луѓе веднаш одат кај врачот или шаманот

доколку почувствуваат дека клетва е фрлена врз нив од непријателот.

Заканата и присуството на повреденост тие свесно ги восприемаат, а вербата

во клетвата е толку силна што ќе преземат секакви мерки за да се заштитат

од неа. Преку употреба на симпатетична магија, тој се спротивставува на

секоје повредување до кое може да дојде. Овој човек пази на секој негов

чекор и не презема никаков ризик.

Од друга страна пак, “просветлениот“ човек, кој не дава пет пари за вакви

“суевеија“, се лишува од својот инстиктивен страв од клетва и го потиснува

во несвесното, оттаму потхранувајќи го до феноменална деструктивна сила

која ќе се мултиплицира со секој следен неуспех. Секако, секогаш кога нов

неуспех ќе ссе појави, неверникот автоматски одрекува било каква

поврзаност со клетва, посебно себеси. Емпатичното свесно одречување од

потенцијалот на клетвата е во основа она што прави таа да успее, преку

нанижување на малери по игра на случајот. Многупати, жртвата негира било

какво магичко значење на оваа судбина, дури и ако се наоѓа на умирачка

постела – а магичарот е потполно задоволен, сė додека неговите посакувани

резултати се изполнуваат. Мора да се запомни дека не е важно дали некој

придава значење на твојот труд, сė додека резултатите се во согласност со

твојата воља. Супер-логичарот секогаш ја објаснува врската помеѓу

магичкиот ритуал и крајниот резултат како “коинциденција“.

Небитно дали се изведува магија со конструктивни или деструктивни цели,

успехот на операцијата зависи од приемливоста на личноста кој е ресивер на

благословот или клетвата која му е наменета. Во случаите на сексуален или

сочувствителен ритуал, помага ако рецепиентот верува во магија, но жтрвата

на клетва или хекс е многу поподложна на деструкција ако НЕ верува! Сė

додека човекот го познава стравот , ќе му бидат потребни начини и техники

да се одбрани од него. Никој не знае сė, и сė додека постои чудењето, ќе

постои стравот од непознатото, каде можеби постојат потенцијално опасни

сили.

Овој природен страв од непознатото, роднина на фасцинацијата од

непознатото, ќе го прогонува човекот на логиката по објаснувања.

Очигледно, научникот е мотивиран кон откривање заради неговиот сенс за

љубопитност. И сеуште, колку тажно, овој човек кој себеси се нарекува

логичен е последниот кој ја препознава есенцијата на ритуалната магија.

Религиозната вера може да направи рани кои крвават да се појават на телото,

како оние Христос, ова е наречено стигмата.


45

ПОТРЕБНИ СОСТОЈКИ ПРИ

ИЗВЕДУВАЊЕТО НА САТАНСКА МАГИЈА

II. ТАЈМИНГ

За секоја успешна ситуација, еден од најважните состојки е

правлиниот тајминг. Во изведувањето на магичкиот ритуал, тајмингот

може да значи успех или неуспех во поголем рамер. Најдобро време да

се изведе вашата клетва, хекс или очарување е кога вашата мета е

најприемива. Рецепторноста на вољата од магичарот дава најголем

резултат кога приемникот е најпасивен.

Небитно колку силна воља има тој, природно е пасивен кога спие; оттаму тоа

е најдобро време да се исфрли вашата магичка енергија врз метата.

Постојат одредени периоди во циклусот на спиењето кои се подобри од

другите, кога е намалено сомневањето во надворешно влијание. Кога

личност е уморна од дневните активности, и “спие како бебе“ и неговиот

разум и тело се одмараат. Овој период на продлабочено спиење вообичаено

трае од четири до шест часа, после кое следува периодот на “сонување“ кој

трае два или три часа, до разбудувањето. За време на ова сонување, разумот е

најрецептивен на несвесно влијание.

Да речеме дека магичарот сака да фрли клетва на личност која вообичаено

оди на спиење во 11, а станува во 7 часот наутро. Најефективно време да се

изведе ритуалот ќе биде во 5 часот наутро, односно два часа пред будењето.

Треба да се истакне дека магичарот треба да биде на врвот на ефективноста

кога го претставува “праќачкиот“ фактор изведувајќи го ритуалот.

Традиционално говорено, вештерите и магичарите се луѓе на ноќта,

разбирливо зошто. Ова е најефективно правило за оние кои ги испраќаат

своите мисли на несомнителните спијачи! Доколку само се свесни овие луѓе

за мислите инјектирани во нивниот ум додека спијат! Состојбата на сон е

место на раѓање на иднината. Големите мисли се манифестирани за време на

будењето, а разумот кој ги држи под контрола, во свесна форма, овие мисли,

ќе произведува уште повеќе, поттикнати од овие, мисли. Тој постанува воден

од вакви мисли, непрепознати како водилки во ситуации кои подоцна се

интерпретирани како “судбина“, “Божја воља“ или случајност.

Има и други временски периоди од денот кога луѓето можат да бидат

подложни на вољата на магичарот. Ова се случува за време на мечтаење или

досада, или кога времето притиска, сиве овие се погодни за сугестибилност.

РИТУАЛ, ИЛИ

“ИНТЕЛЕКТУАЛНА ДЕКОМПРЕСИЈА“,

ПРОСТОРИЈА

Магичката церемонија може да биде изведувана сам или во група,

и секој од овие си има свои придобивки.

Групниот ритуал претставува далеку поголемо здружување на

верата, и вложување труд, одошто од приватната церемонија.

Здружувањто на личности кои се посветени на заедничка

филозофија е залог кој го осигурува возобнувањето на довербата во

моќта на магијата. Блесокот на религиозна консистентност доведува

до полето на индивидуално себеодрекување кое пркоси на

антисоцијалното однесување.

Заради оваа причина Сатанистот треба да пронајде други кои ќе бидат

ангажирани во овие церемонии.

При случај на фрлање клетва, или деструктивен ритуал, понекогаш е од

помош кога неговите желби се интензивирани од други членови на групата.

Ништо во овој тип на церемонија не води до засрамување на оној кој го

изведува ритуалот, кога гневот и симболичната деструкција кон посочената

жртва се есенцијални состојки.

Од друга страна, ритуалот на сочувство, без срам од ронење солзи, или секс

ритуалот, со мастурбаторски или оргазмичен призвук, најдобро е да бидат

изведени приватно.

Нема место за самосвест во ритуалната просторија, освен онаа самосвесност

која е состоен дел на улогата која се игра, и може да се користи за добра

намена – т.е.: срамот чувствуван од разборита жена која служи како олтар,

која покрај засрамувањето, чувствува сексуална стимулација.

Дури и кај потполно персонализиран ритуал, стандардизираните

прелиминарни инвокации и помагала треба да бидат изведени пред

интимните фантазии и изведби да се пројават. Формалниот дел од ритуалот

може да биде изведен во иста соба или просторија која служи за лична

работа – или, формалните церемонии во една, песоналните во друга.

Почетокот и крајот на ритуалот мора да бидат изведени во границите на

ритуалната просторија која содржи симболични помагала (олтар, пехар

и.т.н.).


46

Формалниот почеток и крај на церемонијата служи како догматско, анти

интелектуално помагало, чија цел е да ги раздели активностите и врами

референците од надворешниот свет од оние кои се случуваат во ритуалната

просторија, каде целата воља мора да биде вклучена.

Оваа одлика на церемонијата е многу битна по интелектот, кој изискува

ефект на “декомпресиона комора“ и на тој начин влијае врз пеењето, ѕвоната,

свеќитеи други ограничувачки работи пред да може да се остават чистите и

волни желби да делуваат засебно, во проекцијата и влијателноста од, и врз

неговата имагинација.

“Интелектуалната декомпресиона комора“ на Сатанскиот храм може да биде

сметана како тренинг училиште за времено игнорирање, како што се СИТЕ

религиозни служби! Разликата помеѓу овие две, е дека Сатанистот ЗНАЕ дека

тој практикува форма на софистицирана игнорантност со цел да ја

експандира својата воља, спротивно на религионистите – или доколку знаат,

тие ја применуваат формата на себеодрекување која ги ускратува од такво

препознавање. Неговото его е веќе премногу разнишано од работите кои

религијата му ги втерала во глава, дотолку што не е способен да си дозволи

себеси да признае нешто како себе импозирачка игнорантност!



I. ЖЕЛБА

Првата потребна работа при изведување на ритуал е желбата,

позната и како мотивација, побуда или емоционален потстрек.

Доколку искрено не посакуваш некој краен резултат, не би требало

да изведуваш магички акт.

Не постои нешто како “делување во пракса“, и единствениот начин кога

магичар ќе прави “трикови“ како придвижување на неживи објекти, ќе

биде само тогаш кога тој има силна емоционална потреба од тоа.

Вистина е дека магичарите сакаат да здобијат моќ преку импресирање на

другите со своите магички дела, и дека мора да имаат материјален доказ за

својата способност. Сатанистичкиот концепт за магија, не успева да најде

задоволство во докажувањето на магички јунаштва.

Сатанистот ги изведува своите ритуали со цел да обезбеди остварување на

своите желби, и тој нема да троши време ниту енергија на својата воља на

нешто толку неубедливо, како лебдење на пенкалото над масата, преку

употреба на магија. Количеството енергија потребна да се левитира шоља за

чај е еднаква на онаа со која може да се пласира идеја во главите на група

луѓе која се наоѓа половина земја подалеку, и да бидат мотивирани во склоп

на својата воља.

Сатанистот знае дека дури и да успее во подигањето на шољата од масата, ќе

му биде забележано дека се работи за трик. Заради тоа, ако Сатанистот сака

да лебди објекти во воздух, тој користи жици, огледала и други справи, и ги

зачувува своите сили за себеоплеменување. Сите “надарени“ медиуми и бели

мистици користат чиста и ефективна сценска магија, со нивните

илузионистички и наместени измами, секој доволно компетентен

магионичар, скротувач на лавови, или сценски забавувач може да ги добие

истите ефекти – со, можеби помала количина лакејство или свет

“спиритуален“ призвук.

Малите деца се подучувани дека доколку мечтаат по нешто доволно силно,

тоа ќе се оствари. Ова има значење. Мечтањето индицира желба, додека

молитвата е придружена со потиснување.

Списите ја извртуваат желбата до похотност, алчност и завист. Биди како

дете, не задушувај ја желбата, не откажувај се од првата потребна состојка во

изведувањето магија. Биди воден кон искушението, и земи сė пто те мами,

секогаш кога можеш!


47



IV. НАСОКА

Едно од најзабележителните состојки во магичката работа е

акумулирање и супсеквентно насочување на силата кон ефективен

завшеток.

Многумина вештерки и ворлоци ќе изведат ритуал, а потоа, со

огрома анксиозност го очекуваат првиот знак на успех. За да ја

постигнат целта или намерата, тие дури ќе клекнат на колена и да се

молат, но нивната желба за посакуваниот резултат, всушност ги

анулира реалните шанси за успех. Во иднина, со ваков став,

прашање е дали ќе имаат доволно концентрирана енергија за да

изведат исправна магичка церемонија.

Константното жалење или сомневање врз ситуацијата врз кој твојот ритуал е

насочен, резултира со гарантирано ослабување на она што треба да биде

ритуално насочена сила, дисперзирајќи ја или ублажувајќи ја. Еднаш кога

желбата е отелотворена како доволно силна за да ги употреби силите на

магијата, секој обид треба да биде направен за симболично да можат да

бидат канализирани овие желби ЗА ВРЕМЕ НА ИЗВЕДУВАЊЕТО НА

РИТУАЛОТ, НЕ ПРЕД ИЛИ ПОСЛЕ НЕГО!

Улогата на ритуалот е да го ОСЛОБОДИ магичарот од мислите кои можат да

го проголтаат, или за кои постојано ќе се двоуми и кае. Очекувањето,

мечтаењето и константното планирање ја истрошуваат емоционалната

енергија која може да биде соберена и искористена како динамичка сила; а

да не спомнеме за фактот дека нормалната продуктивност е сериозно

исцрпена од ваква поголтувачка анксиозност.

Вештерката која ги фрла своите магии помеѓу долги очекувања телефонот да

заѕвони, очекувајќи го својот љубовник да се јави; Јадниот ворлок кој ја

инвоцира Сатаната и нејзините благослови, а потоа како да седи на трња,

очекува неговата девојка да дојде; човек огорчен од неправдата направена

кон него, кој фрлајќи клетва на неговиот непријател, се измачува себеси, се

обезличува од мака – сите овие се примери на лошо насочена емоционална

енергија.

Не треба да се чуди што “белите“ магичари се плашат од последиците кои

следуваат после фрлање на “лоша“ магија!

Каењето, кај испракач со чувство на вина, ќе биде осигурано, заради нивната

нарушена и болна состојба на совест!

Ако жена е мета на твојата магија, не заборавај на важноста на

менструалниот циклус. Ако мажот не е отапен од неговиот задушувачки

еволутивен развој, слично на животните би требало да знае кога жената е

сексуално најнаклонета. Мажот би требало , доколку не се изгнасени со

евтини опијати, да ги надуши женските еротски мириси. Дури и да е опремен

со вакви сетила, вообичаено објектот на неговиот лов ќе го тргне од трагата

со помош на масивна доза парфимерија за да ја прикрие или ублажи

навредливата миризба, или потполно ќе ја отстрани со астригени моќни

дезодорант хемикалии.

И покрај овие обесхрабрувачки фактори, човекот е мотивиран да пожелува

или да биде одбиен, од ова несвесно препознавање на хемиските промени во

женското тело. Ова се пројавува во форма на чувство кое е најстар производ

на природата. Да се вратиме назад, до анималното, е најдобрата вежба за

свесно применување на овие моќи, но гадливоста може да ја уништи

ликантропијата. Затоа, постои полесен начин, да се забележат датите на

фрекфенција на менструалниот циклус на жената која е мета. Непосредно

пред и по периодот, жената е сексуално најдостапна. Потоа, магичарот треба

да го избере периодот на спиење кој е најпогоден за ефективно засадување на

мислите и мотивациите од сексуален карактер.

Вештерките и магесниците изобилуваат со повеќе време за да ги фрлаат

своите магии врз човекот. Бидејќи мажот е поконсистентен во својата

сексуална желба од жените (иако постојат жени со еквивалентна или дури

поголема сексуална страст), одредувањето на тајмингот овде е небитно.

Секој маж кој не е исцеден од сексуалната енергија е лесна мета за искусна

вештерка. Периодот после пролетната рамнодневница е карактеризиран со

сексуално будење кај мажите; но вештерката ќе мора да го интензивира

својот труд во делото, пронаоѓајќи дека неговите очи шараат.

Исплашениот ќе праша, “Зарем нема одбрана од вакво магесништво?“ –

“Има, треба никогаш да не спиеш, никогаш да не мечтаеш, да немаш витални

мисли, и да не си слободоумен. Тогаш ќе бидеш заштитен од силите на оваа

магија.“


48



III. ИМАГИНАЦИЈА

Адолесцентното момче кое потрошува доста време на резбање на

дрвото, срце со иницијалите на неговото и името на љубената;

малото дете кое потрошува часови цртајќи ги своите концепти на

тркачки автомобили; девојче кое лула парталава истрошена кукла во

својата прегратка, и мисли дека е нејзиното прекрасно бебе –овие

способни вештерки и ворлоци, овие природни магичари, ја користат

магичната состојка, позната како имагинација, од која зависи

успехот на секој ритуал.

Децата без да знаат дека поседуваат магичка моќ, ги искористуваат своите

уметнички вештини или други креативни таленти, исполнувајќи ги своите

цели преку користењето на имагинацијата во нивните дела, додека

“цивилизираниот“ адулт е далеку покритички настроен кон своите креативни

напори. Поради тоа “примитивните“ магичари можат да употребат кукла од

кал или навредлива слика за успешно исполнување на своите магички

церемонии. За нив сликата е исправна колку што треба да биде.

Сė што користи да ги интензивира нивните емоции за време на ритуалот

придонесува тој да биде успешен. Било каква нацртана слика, скулптура,

писмо, фотографија, парче од алиштата, мирис, звук, музика, сė на што ќе се

досетат може да користи на магичарската воља во церемонијата.

Имагинацијата е потсетник, справа за интелектуално спасување, ефективна

замена за реалноста. Имагинацијата може да биде манипулирана,

подесувана, модифицирана, или креирана од страна на вољата на магичарот,

начинот на кој таа е создадена претставува формула која води до реалноста.

Доколку сакате да уживате сексуални задоволства со некој по ваш избор,

мора да ја создадете ситуацијата која ја посакувате, креирана на хартија,

платно, со запишување зборови...замислување, како интегрален дел на

церемонијата.

Доколку имате материјални желби, треба да зјапате во нивната слика –

опкружени со мириси или звуци поврзувачки со нив – создавајќи од своето

битие магнет кој ќе ги привлече! За да се осигура уништувањето на

непријателот, морате прво да го уништите симболично! Да стрелате во него,

да го убодете, изгорите, разболите, згмечите, удавите, на најубедлив

живописен начин!

Лесно е да се забележи зошто религиите од десницата се негативно

настроени кон “грешните мисли“. Имагинацијата користена од магичарот е

ефективен механизам за материјалната стварност, што е спротивно на

езотеричната спиритуалност.

Еден Грчки џентлмен со магички убедувања, некогаш сакал жена која ќе ги

задоволи сите негови желби, и опседнат од неговите соништа, отишол

дотаму што сам создал вакво суштество. Неговото дело било завршено, и тој

бил толку задоволен, што се вљубил во неа, па таа од мермер се претворила

во плот, жива и топла; тага магусот, Pygmalion, се здобил со најголемото од

сите магички достигнувања, добивајќи ја Galatea за своја.


49

(A)

Да Се Предизвика Страстност Кај Некого Или Да Се Добие Одговарачка

Сексуална Ситуација

Напушти ја просторијата каде е олтарот или, или оддалечи се од него. Потоа

изгради имагинација најблиска до онаа на ситуацијата која ја посакуваш.

Запомни, имаш пет сетила на кои можеш да влијаеш, затоа не мора да ја

ограничиш имагинацијата на само едно. Еве неколку помагала кои можат да

бидат искористени (засебно или комбинирани):

a. графичка имагинација, цртежи, слики и т.н.

b. пишувана имагинација, како приказни, драми,

описи од евентуалната желба за која станува збор

c. одглумување на желбата, како себеси, или како

портретирање на улогата на објектот кој се

пожелува (трансференција) користејќи било

какви помагала кои ќе ја интензивираат

имагинацијата.

d. било кој мирис поврзан со посакуваната личност

или ситуација.

e. било кој звук или позадински шум кој ќе ја

засили сликата.

Интензивирај го сексуалното чувство, кое го придружува овој чекор од

ритуалот, и откако потребната имагинација е добиена, што посилен оргазам

треба да служи како климакс на овој чекор. Овој климакс може да се добие

со користење на мастурбација или автоеротизам доколку е потребно. По

здобиениот оргазам, врати се во просторијата на олтарот и продолжи со

чекор #11.

(B)

Да Се Обезбеди Помош Или Успех Некому

Кој Ги Има Твоите Симпатии Или Компасија

(Вклучувајќи Се Себеси)

Остани во близина на олтарот и со што поживописна ментална слика на

личноста на која сакаш да помогнеш (или интензивно само-сожалување),

искажи ја својата желба на свој начин. Твоите емоции треба да бидат

доволно чисти, придружени од солзи, на кои нема да им биде попречено да

надојдат. После оваа вежба на сентименталното, продолжи од чекор #11.



V. ФАКТОР НА БАЛАНС

Факторот на баланс е битен услов при Ритуалната Магија кој се

однесува на ритуалите на страста и компасија, повеќе одошто на

фрлањето клетва. Овој елемент е мал, но исклучително важен.

Потполното спознавање и свесност за овој фактор е способност што

малку вештерки и ворлоци ја придобиле. Ова значи, да се познава

вистинскиот тип на индивидуа или ситуација врз која твојата магија

ќе има влијание на најлесен и најдобар начин. Да се

познаваат сопствените ограничувања е реток интроспективен квалитет, и

често некој мисли дека може да го направи невозможното; но во многу

ситуации оваа ја прави разликата помеѓу успехот и неуспехот.

Доколку, во обид да се оствари својата цел преку висока или нижа магија, се

наоѓаш себеси константно во неуспех, размисли на овие работи: Дали си

жртва на погрешно наведување, преегоистичен, што допринело да сакаш

нешто или некого кога шансите се практично невозможни?

Дали си неталентирана личност, без слух, која се обидува, преку магија, да

добие големо признание за својот немузикален глас? Дали си грда,

негламурозна вештерка со огромни стапала, нос и его, дополнето со акни,

која фрла љубовни опчинувања за да добие некој млад филмски актер?

Дали си дебел, несмасен, мрзоволен со расипани заби дембел, кој мечтае по

похотна млада стриптизета? Доколку е така, научи да го користиш факторот

на баланс, во спротивно постојано ќе бидеш неуспешен!

Да се биде способен да се прилагодат своите желби со својот капацитет,

претставува голем талент, и многу луѓе не успеваат да сфатат дека доколку

не го добијат максимумот, “половина награда е подобро од ништо“.

Хроничниот губитник е секогаш човек кој немајќи ништо, доколку не успее

да направи милион долари, ќе ја одбие секоја шанса да добие педесет илјади

со незадоволен потсмев. Едно од најмоќните магички орудија е да се познава

себеси, талентите, способностите, физичката привлечност и одбивност..., и

кога, каде и со врз кого да ги искористи! Човекот кој нема ништо да понуди,

кој се споредува со човек богат во мислата, духот и здравјето, е како

ревносна болва која се искачува по ногата на слон со намера да го силува!

Магичар се заблудува себеси, мислејќи дека со доволно труд секогаш може

да успее, игнорирајќи го магичкиот баланс, заборава на едно правило: МАГИЈАТА Е КАКО ПРИРОДАТА, И УСПЕХОТ ВО МАГИЈАТА БАРА ТРУД ВО

ХАРМОНИЈА СО ПРИРОДАТА, А НЕ СПРОТИВЕН НА НЕА.


50

САТАНИСТИЧКИ РИТУАЛ

I. НЕКОИ ЗАБЕЛЕШКИ КОИ ТРЕБА ДА БИДАТ РАЗГЛЕДАНИ

ПРЕД ПОЧНУВАЊТО

НА РИТУАЛОТ

1. Личност која изведува ритуал стои свртена кон олтарот и симболот на

Baphomet за време на ритуалот, освен ако други позиции не се посебно

наведени.

2. Ако е можно, олтарот треба да биде поставен на источната страна,

односно свртен кон западниот ѕид.

3. Во ритуали изведувани од еден човек, улогата на свештеник не е потребна.

Кога повеќе луѓе се вклучени во церемонијата, еден од нив треба да биде

свештеник. Во приватен ритуал самиот изведувач ги следи инструкциите

на свештеникот.

4. Кога ќе бидат изговорени зборовите "Shemhamforash!" и "Да живее

Сатаната!" од свештеникот, другите учесници одговараат со истите. После

нивниот одговор гонгот следува како одговор на "Да живее Сатаната!"

5. Конверзацијата (освен онаа во контекст на церемонијата) и пушење се

забранети после ѕвоното кое го објавува почетокот, па се додека повторно

не се огласи да го означи крајот на ритуалот.

6. Книгата на Belial ги содржи принципите на Сатанистичка магија и ритуал.

Пред да се изведуувааѕ ритуалите од Книгата на Leviathan, императив е да

се прочита и разбере потполно Книгата на Belial. Додека тоа не биде

сторено, никаков степен на успех не може да се очекува од тринаесетте

чекори кои следуват.


II. ТРИНАЕСЕТ ЧЕКОРИ

(Види Помагала Кои Се Користат Во

Сатанистичкиот Ритуал за повеќе детали.)

1. Облечи се за ритуалот.

2. Обезбеди ги помагалата за ритуалот; запали ги свеќите и изгаси ги сите

други светлосни извори; постави ги пергаментите лево и десно на

олтарот, како што е наведено.

3. Ако се користи жена за олтар, нека нејзината глава биде кон југ, а

стапалата кон север.

4. Очисти го воздухот со удар во ѕвоното.

5. “Инвокација на Сатаната“ и “Пеколни Имиња“ кои следуваат (види

Книга на Leviathan) сега се читаат гласно од свештеникот. Учесниците го

повторуваат секое Пеколно Име изговорено од свештеникот.

6. Пиј од пехарот.

7. Спротивно од стрелките на часовникот, свештеникот насочува со меч

кон секоја страна на компасот и повикува кон Принцовите на Пеколот:

Сатаната на југ, Lucifer на исток, Belial на север, и Leviathan на запад.

8. Обави благословување на фалусот (доколку се користии).

9. Свештеникот чита на глас одговарачка инвокација за конкретната

церемонија: Страст, Компасија или Деструкција (види Книга на

Leviathan).

10. Во случај на личен ритуал, овој чекор е исклучително важен. Осаменоста

е компатибилна со изразувањето на најтајните желби, и ниеден обид да

“се откажеш“ не смее да биде направен во изведувањето на ритуалот,

ниту разговарање или прикажување слики кои се однесуваат на твоите

желби. Во овој чекор е поставен нацртот, прекршен и пратен кон

рецепторот на твоето дело.


51

ЅВОНО

Моќниот ефект на звукот од ѕвоното служи да ги обележи почетокот и крајот

на ритуалот. Свештеникот го удира ѕвончето девет пати, потоа движејќи се

спротивно од стрелките на часовникот ги повикува четирите имиња кон

страните на светот, како што претходно беше напишано. Ова се прави на

почетокот на ритуалот со цел да се очисти воздухот од сите надорешни

звуци, и уште еднаш на крај на ритуалот, за да се интензивира делувањето на

истиот.

Звукот на ѕвоното треба да биде силен и пенетрирачки, продорен, наместо

мек и ѕвонлив.

ПЕХАР

Во Сатанистичкиот ритуал пехарот ја претставува Чашата на Екстазата.

Обично пехарот треба да биде направен од сребро, но може да биде и од друг

метал или стакло, или керамика – само не од злато. Златото отсекогаш е

поврзувано со белите религии и Рајот.

Од пехарот првин пие свештеникот, а потоа асистентите. Во приватните

ритуали, сам ја испива чашата.

ЕЛИКСИР

Стимулирачкиот флуид, или Еликсир на животот, користен од паганите, е корумпиран подоцна со светото вино на Христијаните. На почетокот, напитокот користен во Паганските ритуали бил пијалок кој ги релаксирал и интензивирал емоциите на учесниците на церемонијата. Сатанизамот не го жртвува својот бог, како другите религии. Сатанистите не практикуваат таква форма на сакраментален канибализам, и го враќаат виното кон неговата првобитна намена – да ги стимулира емоциите потребни за изведување Сатански ритуал. Не мора да биде користено вино – било кој пијалак што е најстимулирачки и најдраг на непцето може да биде користен. Еликсирот на Животот се пие од пехарот, после инвокацијата на Сатаната.

МЕЧ

Мечот на Моќта е симбол на агресивната сила и влијае како продолжение и интензиватор на раката со која свештеникот посочува. Паралелно со ова, се употребуваат жезол или магички стап во други форми на ритуали. Мечот го поседува свештеникот и со него се насочува кон симболот на Baphomet за време на призивот на Сатаната. Исто така се користи и при повикувањето на Четирите Принца на Пеколот. Со него се принесува пергаментот кон огнот на свеќите. Додека се слушаат барањата на другите учесници, и додека се повторуваат истите, свештеникот го става мечот на нивните глави (како при чинот на доделување витешка титула). За приватни ритуали, доколку не може да се пронајде меч, можат да бидат употребени долг нож или стап.

(C)

Да Се Предизвика Деструкција На Непријателот

Остани во близина на олтарот, освен е полесно имагинацијата да се добие на

некое друго место (во близина на жртвата). Визуализирај ја жртвата,

продолжи да й нанесуваш деструкција на сликата на свој начин. Ова може да

биде:

f. со забивање игли или клинци во кукла која ја претставува жртвата;

куклата може да биде од партали, восок, дрво и т.н.

g. да се нацрта методот на уништување

h. живописнен литературен опис на крајот на жртвата.

i. детален монолог кој опишува измачување, анихилација и

повредување на жртвата.

j. онемување, повредување, болка со користење било каков друг метод

или помагала по желба.

Интензивна, пресметлива омраза и гнев треба да го проследуваат овој чекор

на церемонијата, и ниеден обид да се запре овој чекор не смее да се направи

додека потрошената енергија не предизвика резултат на релативна

испразнетост во битието на магичарот. Кога истоштеноста ќе настапи,

продолжи со чекор #11.

11. (a) Ако барањата се писмени, сега се читаат од страна на свештеникот, а

потоа се запалуваат во пламенот на свеќата. Се извикува

"Shemhamforash!" и "Да живее Сатаната !" после секое барање.

11. (b) Ако барањата се дадени вербално, учесниците (еден по еден) ги

кажуваат на свештеникот. Тогаш тој ги повторува со свои зборови (кои

се емоционално најстимулативни за него) барањата. Се извикува

"Shemhamforash!" и "Да живее Сатаната !" после секое барање.

12. Свештеникот го чита соодветниот Енохијански Клуч, како знак на

оданоста на учесниците на Силите на Темнината.

13. Ударајќи го ѕвоното на загадување*10

, свештеникот вели:

“СВРШЕНО Е“

КРАЈ НА РИТУАЛОТ

10

на почетокот ЛаВеј спомнува дека се прочистува воздухот (се користат истерувачки ритуали кај некои

окултни групации, banishing ritual)


52


II. ПОМАГАЛА КОИ СЕ КОРИСТАТ ВО

САТАНИСТИЧКИОТ РИТУАЛ

ОБЛЕКА

Машките учесници носат црни алишта . Овие имаат свештеничка кабаница и

по желба може да го сокриваат лицето. Целта на маскирање на лицето е да се

чувствуваат слободни учесниците да ги изразат своите емоции без грижа.

Исто така ја намалува дистракцијата кај учесниците. Женските учесници

носат вештерски фустани со сексуална атрактивност, или потполно црни

алишта за постари жени. Амајлии со пентаграмот, со традиционалниот сигил

на Baphomet носат сите учесници. Костумите се облекуваат пред влегување

во ритуалната просторија и се носат за цело времетраење на ритуалот.

Мажите можат да носат и црна мантија.

Црната ги претставува Силите на Мракот. Сексуално провокативните одори,

жените ги носат за да стимулираат емоции кај машките учесници,

зголемувајќи го адреналинот и другите биоелектрички енергии, кои

осигуруваат ефективен труд.

ОЛТАР

Првите олтари на човекот биле од живо месо и крв; и човечките природни

инстикти и претчувства биле основа на која неговите религии се изградени.

Подоцнежните религии, ги карактеризираат човечките природни наклоности

како грешни, и неговиот первертен олтар го заменуваат со камен и метал.

Сатанизамот е религија на плотта, не на духот; оттаму, олтар од живо месо се

користи во Сатанистичките церемонии. Улогата на олтарот е да служи како

точка на фокус, врз која целото внимание е фокусирано во тек на

церемонијата. Гола жена се користи како олтар во Сатанистичките ритуали,

бидејќи жената е природен пасивен рецептор, и ја претставува земната мајка.

За некои ритуали, голотијата на жената која служи како олтар е непрактична,

па таа може да биде облечена или делумно покриена. Доколку жена изведува

ритуал сама, не е потребен олтар-жена, извишената површина која користи

како потпора врз која лежи жената олтар ќе се употреби како површина на

која се положуваат другите магички алатки и помагала за извршување на

ритуал. За големи групни ритуали се користи трапезоиден олтар, 3 до 4

стапки висок и 5½ до 6 стапки долг*11

, врз кој лежи жената. Доколку ова е

неизводливо, во приватни церемонии, секоја издигната рамнина може да

биде користена како таква. Доколку жена се користи за олтар, алатките се

поставуваат на маса на дофат на рака на свештеникот.

11

дна стапка =30,5см; олтарот отприлика е метар на метар и половина

СИМБОЛОТ НА Baphomet

Симболот на Baphomet бил користен од Витезите Темплари за да ја

претстави Сатаната. Низ вековите, овој симбол бил наречуван со многу

различни називи. Помеѓу овие: Јарецот на Mendes, Јарецот на Илјада

Младости, Црната коза, Јудин јарец, и можеби, најточниот Жртвеното јаре.

Baphomet ги претставува Силите на Темнината комбинирани со генералната

плодност на јарецот. Во неговата чиста форма, Пентаграмот ја опишува

фигурата на човекот во петте точки на ѕвездата – три крака нагоре, два кон

долу – симболизирајќи ја човековата спиритуална природа. Во Сатанизамот

пентаграмот се користи, но бидејќи тој ги застапува земните инстикти на

човекот, или спротивното на спритуалната природа, пентаграмот е превртен

за да се совпадне со главата на јарецот – неговите рогови, претставувајќи ја

дуалноста, бодејќи со пркост; другите три крака превртени, или пореченото

тројство. Еврејските букви околу кругот на пентаграмот се симболи кои

доаѓаат од магичкото учење на Кабалата, и се спелуваат "Leviathan"*12

,

змијата од морскиот понор, идентична на Сатаната. Овие фигури се

порамнети со краците на превртената ѕвезда.

Симболот на Baphomet се поставува на ѕидот позади олтарот.

СВЕЌИ

Свеќите кои се користат во Сатанистичкиот ритуал ја претставуваат

светлоста на Lucifer – носителот на светлината, просветлувањето, живиот

пламен, огнената желба, и Пеколниот оган.

Во Сатанистичкиот ритуал се користат само црни и бели свеќи. Никогаш не

се користи повеќе од една бела свеќа; но може да се користат колку што се

потребни црни свеќи за осветлување на ритуалната просторија. Барем една

црна свеќа се става на левата страна на олтарот и ги претставува Силите на

Темнината и левиот пат. Другите црни свеќи се распоредуваат онаму каде е

потребно осветлување. Белата свеќа се поставува на десната страна на

олтарот, и ги претставува лицемерието и на белите магичари и следбениците

на десницата. Други извори на светлост не се користат.

Црните свеќи користат за придобивање моќ и успех на учесниците на

ритуалот, и служат за изгорување на пергаментите на кои желбите се

запишани.

Белата свеќа користи за уништување на непријателот. Пергаментите на кои

се запишани клетвите кон нив, се запалуваат од белата свеќа.

12

LVIThN – (се чита од десно на лево)לויתן


53

ПЕКОЛНИ ИМИЊА Пеколните имиња се подредени по азбучен ред за да биде поедноставено нивното набројување. Кога се повикуваат, сите можат да бидат научени напамет или одреден број, најзабележителните од нив. Колку и да бидат научени од нив, тие треба да бидат лишени од напамет научена листа, како овде, по азбучен ред.

Adramelech Fenriz Pan Ahpuch Gorgo Pluto Ahriman Haborym Proserpine Amon Hecate Pwcca Apollyn Ishtar Rimmon Asmodeus Kali Sabazios Astaroth Lilith Sammael Azazel Loki Samnu Baalberith Mammon Sedit Balaam Mania Sekhmet Baphomet Mantus Set Bast Marduk Shaitan Beelzebub Mastema Shamad Behemoth Melek Taus Shiva Beherit Mephistopheles Supay Bilé Metztli T'an-mo Chemosh Mictian Tchort Cimeries Midgard Tezcatlipoca Coyote Milcom Thamuz Dagon Moloch Thoth Damballa Mormo Tunrida Demogorgon Naamah Typhon Diabolus Nergal Yaotzin Dracula Nihasa Yen-lo-Wang Emma-O Nija

ФАЛУС

Фалусот е пагански синбол на плодноста кој претставува креативна сила,

созреаност и агресија. Ова е уште една алатка која е сметана за боголулие во

церемоиите на Христијаните. Фалусот е нелицемерната, крута верзија на

“прскачот на света водичка“ кај Католицизмот – кој е грда метаморфоза на

познатиот пенис!

Фалусот се држи со обете раце од некој од помошниците на свештеникот, и

методично се истресува два пати кон секоја страна на компасот, за

осветување на куќата.

Секој фалусен симбол може да биде користен. Може да се изработи таков од

глина, дрво, гипс или. Фалусот е неопходен само кај организирани групни

ритуали.

ГОНГ

Гонгот се користи за да се повикаат силите на Темнината. Во него се удира

откако учесниците ќе повторат по свештеникот “Да живее Сатаната!“ Гонг е

потребен само за организирани групни ритуали. Се препорачува концертен

гонг, но ако таков не може да се најде, било каква справа со сличен звук

може да биде употребена.

ПЕРГАМЕНТ

Пергаментот се користи заради своите органски својства кои се во склоп на

елементите на природата. Во склоп на Сатанските погледи на жртвување,

пергаментот треба да биде од кожа на животно кое е убиено заради исхрана.

Животно никогаш не смее да биде заколено заради користење во

Сатанистички ритуал. Доколку не може да се најде продажен пергамент од

овча кожа, може да послужи и само обичен лист хартија.

Пергаментот е начин на кој напишаната порака или барање ќе биде обземена

од пламенот и пратена надвор во етерот. Барањето се запишува на пергамент

или парче хартија, се чита на глас од страна на свештеникот, и потоа се

изгорува во зависност од намената - на белата или црната свеќа. Пред да

почне ритуалот, клетвите се оставаат десно од свештеникот, а благословите и

очарувањата на левата страна од него.


54

(ВОДА)

КНИГА НА LEVIATHAN

РАЗБЕСНЕТО МОРЕ

И покрај сите протести за спротивното, надмените височини на емоционална

екстаза и гневниот бол на агонијата можат да бидат искажани преку вербална

комуникација. Доколку магичката церемонија ја употреби целата сетилна

свесност, тогаш правилните зборови можат да бидат евоцирани. Точно е дека

“делата зборуваат погласно од зборот“, но зборовите се монументи на

мислата.

Можеби најзабележив недостаток на печатените магички церемонии од

минатото, е недостатокот од емоционалност развиена од нивното

рецитирање. Стариот волшебник, познат на авторот, кој еднаш

употребувајќи самосоставена инвокација од големо лично значење во светло

на неговите магички желби, остана без зборови заради тоа што ритуалот

беше неколку мига покус од неговата успешна кулминација. Свесен за

потребата да ја задржи својата емоционална реакција доволно долго, тој бргу

ги придодаде првите зборови кои му паднаа на ум, поттикнати од емоцијата

– неколку реда од поема на Rudyard Kipling! Со овој краен изблик на слава

кој го поттикна адреналинот, успеа да заврши со ефективен ритуал!

Инвокациите кои следат се создадени да служат како објави на неминовното,

ненасетно поимање.Од таа причина, тие се лишени од површна милосрдност.

Leviathan, големиот Змеј од Морскиот абис, р’жи како разбеснето море, овие

инвокации се негови говори.

ИНВОКАЦИЈА

НА

САТАНАТА

In nomine Dei nostri Satanas Luciferi excelsi!*13

Во името на Сатаната, Владетелот на земјата, Крал на светот, им командувам

на силите на Мракот да ги даруваат своите Пеколни моќи врз мене!

Отворете ги широко вратите на Пеколот и дојдете од абисот да ме

поздравите како ваш брат (сестра) и пријател!

Дарете ме со страсти за кои зборувам„

Го зедов вашето име како дел од себеси! Живеам како ѕвер во полето,

уживам во земскиот живот! Ја љубам правдата, а ги проколнувам

расипаните!

На сите Богови на Јамата, наредувам да се појават!

Исчекорете и кажете ги своите имиња манифестирајќи ги моите желби!

О ЧУЈ ГИ ИМИЊАТА:

13

Во името на нашиот бог Сатаната Луцифер великиот!


55

ЕНОХИЈАНСКИ ЈАЗИК

И ЕНОХИЈАНСКИ КЛУЧЕВИ

Енохијанскиот јазик се користи во Сатанистичиот ритуал, и се

смета дека е постар и од Санскритот, има изговор, граматика и

синтакса. Сличен е со Арапкскиокит по некои изговарања, и со

Еврејскиот и Латинскиот. Првин се појавува во 1659 во

биографијата на John Dee, познатиот пророк од и дворски астролог

на кралското семејство. Оваа книга напишана од Meric Casaubon, ги

опишува окултните активности на Dee и оние на неговиот

помошник, Edward Kelly, и нивните методи.

Наместо вообичаената кристална топка, Kelly, кој бил видовит, користи

трапезохедон од повеќе делови (табели). “Ангелите“ спомнати во првото

откровение на Kelly, во Енохискиот Клуч, видени во кристалот, се “ангели“

бидејќи окултистите до ден денеска ги имаат положено погрешно во

метафизичката затвореност. Сега кристалот е избистрен и овие ангели се

гледани како прозорци*14

во четвртата димензија – а за исплашените

претставуваат врати кон пеколот.

Ги претставив моите преводи на призивите кои следувваат со архаичен, но

Сатанистички правилен превод, користен од Редот Златна Зора (Order of the

Golden Dawn) во деветнаесетиот век.

Во Енохискиот јазик, значењето на зборот, комбиниран со квалитетот на

зборот, создаваат облик на звук кој може да создаде огромна реакција во

атмосферата. Варварските тонални квалитети на овој јазик даваат вистински

магичен ефект кој не може да биде опишан.

Многу години Енохиските Клучеви, или Призиви, се чувани во тајност.

Неколку печатени изданија кои содржат потполно неисправна

транскрипција, и лош превод, се употребувани од страна на еуфемистичките

магичари, и имаат улога само да делуваат инквизиторски над оваа патека.

Тие постанаа апокрифи*15

, (и кој може да каже каква реакција предизвикува

“фантазија“ во реалноста), Енохијанските Призиви се Сатанистички стожер

на верата. Расејувачки, прагматични, нарекувани “свети“ и “ангелски“ од

страна на белите, произволно избрани групи на бројки, чија улога е

единствено да користат како замена на “благослов“ – тогаш, се ВИСТИНСКИ

Енохиски призиви, примени и запишани од непозната рака.*16

14 "angels" are seen as "angles" – игра на зборови 15 apocryph - книга, свет текст чија автентичност не е признаена 16 Призивите кои следуваат имаат иста фонетска транскрипција како и старите, печатени од Златна зора

и Еквинокс бр.8 на Алистер Кроули, но преводот е различен кај Лавеј, најчесто боговите и нивните

aтрибуции се преведени во Сатанистички Контекст.

ИНВОКАЦИЈА НАСОЧЕНА

НА ПРИЗИВАЊЕ НА СТРАСТА

Прикажи се, големо чедо на безната. Ги подредив моите мисли на

блескавиот едреник кој светли со одбрана страст на растеж, кој

плови горејќи со воодушевувачки пламен.

Испрати го гласникот на блудните наслади, и нека бесрамните

видици на моите темни страсти заземат форма во моите идни намери

и дела.

Од шестата кула на Сатаната ќе дојде знак кој ги облагородува телата и кој ја

придвижува мојата плот која му се одзива нему.

Ги собрав симболите и го подготвив закитувањето на она што треба да дојде,

а битието на мојата креација демне како клокотен базилиск, очекувајќи да

биде ослободено.

Визијата ќе постане како стварност, и преку потхраната која е дадена од

мојата жртва, ангелите од првата ќе поостанат супстанција на третата

димензија.

Излези од празнината на ноќта (светлината на денот) и проникни во умот кој

води до блудно оддавање.

(Маж) Мојот стап е неверба! Пенетрирачката сила на мојот отров ќе го

разниша умот јалов од страст; и како што семето ќе падне, така

ништожноста на умот ќе биде однесена до беспомошна вкочанетост,

како што наредува мојата воља! Во името на големиот бог Пан, нека

моите скриени мисли постанат двигател на моето тело како што

пожелувам!

Shemhamforash! Да живее Сатаната!

(Жена) Моите препони се огнени! Капењето на мојотата нектар страст ќе

биде полен за заспиениот ум, а разумот кој не чувствува страст ќе се

преврти од полуден импулс! А кога бранот запре, нови чуда ќе

започнат; и месото кое го посакувам ќе биде мое. Во името на

големата курва од Вавилон, во името на Lilith, и Hecate, нека мојата

страст биде исполнета!



56


НА ПРИЗИВАЊЕ НА ДЕСТРУКЦИЈА

Види! Моните гласови на мојата освета го кршат мирниот воздух и

стојат како монилити на гневот над рамнината змијолики написи.

Постанав монструозна машина на анихилација на загноените

фрагменти на неговото тело, на оној кој ќе ме искуша.BEHOLD!

Непокајувајќи се, јавам на олујните ветришта кои ја зголемуваат

силата на мојата огорченост; Црни маслосани сеништа ќе се кренат од

нечистата јама и ќе повратат врз чирот гноен нивен мал мозок.

Ги повикувам гласниците на пеколот да ја искасапат со застрашувачка

наслада жртвата која ја избрав. Тивка и безгласна е таа птица која го храни

неговиот разум кој ме измачуваше, и јадот што ќе му го причиниш нека

одекнува болно, како предупредување на оние кои сакаат да го повредат

моето битие.

Дојди во името на Abaddon и уништи ги оние чие име ти го давам.

Браќа на ноќта, вие кои го правите пријатно моето место, кои јавате на

ветриштата од Пеколот, жители на ѓаволскиот храм; појавете се!

Појавете се на оној кој е направен од скапаноста на умот, кој ја придвиува

устата исмевајќи ја силата и правдата!; исецкајте го тој блебетав јазик и

затворете ја неговата уста, О Кали!

Исполнете ги неговите дробови со жезла од скорпии,

О Sekhmet! Удавете го неговото битие во мачна празнина,

О моќен Dagon!

Го обмотувам неговото чело со двојно трње од Пеколот и на неговите остри

сјајни бодежи наливам осветувачки гнев како жртвеник!



НА ПРИЗИВАЊЕ НА КОМПАСИЈА

Со гневна болка, и со бесот на стивнатите, го повишувам

гласот, како молња, за да ме чуете!

О, големи очи кои демнат од мракот, чувари на патот, миленици на

моќта на Thoth! Појавете се! Покажете ни се во својата

добронамерна сила, во помош на оние кои веруваат и кои се

притиснати од измачението.

Однесете го зад бедемот на вашата заштита, незаслужниот на јадот.

Нека оној кој го повредил биде обессилен и фрлен во ништавило.

Пренесете го преку оган и вода, земја и воздух за да го врати она што го

изгубил.

Засилете ја со оган сржта на нашиот пријател и придружник, нашиот другар

на Левиот пат.

Преку силата на Сатаната нека земјата и нејзините задоволства бидат

вратени во неговото битие.

Дозволете неговите витални течности да течат непопречено, за да го искуси

плотниот нектар на неговите идни желби.

Нека постане глув за оние сили, безформни или со форма, кои вештерката му

ги фрлила.

Не дозволувајте несреќа да го следи неговиот пат, бидејќи тој е еден од нас,

и треба да биде награден.

Вретете му ги силата и радоста, од бескрајната доминација која е наметната

врз него.

Изградете околу и во него зрачење на победоноштвото кое ќе го огласи

неговото избавување од стагнантната кал која го заробила.

Ова го бараме, во име на Сатаната, чија милост цвета и чија поддршка ќе

надвладее!

Како што владее Сатаната, така и неговото име нека биде благословено; Нека

биде (име) носач на плотта како земјата, вечен, без крај!



57

ЧЕТВРТ КЛУЧ

Четвртиот Енохиски клуч се однесува на кружната промена на добите време.

Otahil elasadi babaje, od dorepaha gohol: gi-cahisaje auauago coremepe

peda, dasonuf vivau-di-vau? Casaremi oeli meapeme sobame agi coremepo

carep-el: casaremeji caro-o-dazodi cahisa od vaugeji; dasata ca-pi-mali cahisa

ca-pi-ma-on: od elonusahinu cahisa ta el-o calaa.

Torezodu nor-quasahi od fe-caosaga: Bagile zodir e-na-IAD: das iod apila!

Do-o-a-ipe quo-AAL, zodacare! Zodameranu obelisonugi resat-el aaf nor-mo-

lapi!

Ги поставив моите стапала кон Југ, и се погледнав велејќи: Зарем не се

громовите на растеж оние кои владеат над вториот агол?

Под кои ги поставив оние сеуште неизброени*17

, но Еден; во кој второто

почнување на нештата е, и појачано, успешно додавајќи ги броевите на

времето, а нивните моќи стојат како први од деветте!

Издигни се!, дете на задоволствата, посети ја Земјата; зошто јас сум

Владетел, твојот Бог, кој е и живее вечно!

Во име на Сатаната, Придвижи се! Покажете се како драги гласници, кои го

слават помеѓу Човекот!

17 триесет и три

ПРВ КЛУЧ

Првиот Енохиски клуч претставува иницијаторна објава од Сатаната, тврдејќи го одбивањето на законите на времените теологии и започнувањето на вечната моќ која ги следи оние кои се храбри доволно да ги спознаат земните почетоци и апсолути. Ol sonuf vaoresaji, gohu IAD Balata, elanusaha caelazod: sobrazod-ol Roray i ta nazodapesad, od comemahe ta nobeloha zodien; soba tahil ginonupe pereje aladi, das vaurebes obolehe giresam. Casarem ohorela caba Pire: das zodonurenusagi cab: erem Iadanahe. Pilahe farezodem zodenurezoda adana gono Iadapiel das home-tohe: soba ipame lu ipamis: das sobolo vepe zodomeda poamal, od bogira aai ta piape Piamoel od Vaoan! Zodacare, eca, od zodameranu! odo cicale Qaa; zodoreje, lape zodiredo Noco Mada, hoathahe Saitan! Јас владеам над вас, рече Богот на Земјата, во моќ водзигнат горе и под, во чии раце сонцето е сјаен меч, а месечината пробивачки оган, кој ги одмери вашите одори според неговата наметка, ве покрив и ве собрав како во мои дланки, и ве накитив со Пеколната светлост. Ви дадов закон да владеете над светите, и ви дадов жезол со врховна мудрост. Подигнете ги гласовите и заколнете му се на оддаденост на Оној кој живее во победа, чиј почеток не е, и чиј крај нема да биде, кој свети како огниште во средината на вашите палати, и владее врз вас како рамнотежа на животот!

*18

Пројави се! Отвори ги мистериите на твоето создавање! Биди пријател со мене, зошто јас сум таков! – вистински обожувач на највисокиот и неизречив Крал на Пеколот!

18 праведноста и вистината (Еквинокс бр.8)


58

ВТОР КЛУЧ

Со цел да даде почит на страста која протекува низ животот, Вториот

Енохиски Клуч го продолжува ова спознавање во талисман на моќта.

Adagita vau-pa-ahe zodonugonu fa-a-ipe salada! Vi-i-vau el! Sobame ial-

pereji i-zodazodazod pi-adapehe casarema aberameji ta ta-labo paracaleda

qo-ta lores-el-qo turebesa ooge balatohe! Giui cahisa lusada oreri od

micalapape cahisa bia ozodonugonu! lape noanu tarofe coresa tage o-quo

maninu IA-I-DON. Torezodu! gohe-el, zodacare eca ca-no-quoda!

zodameranu micalazodo od ozadazodame vaurelar; lape zodir IOIAD!

Можат ли крилјата на ветрот да го чујат твојот зачуден глас? О ти! Икро на

црвите на Земјата*19

!, чии се Пеколните огнени узди вјаремени во моите

челусти! За кого подготвив пехари како за венчавка, цветови ги красат

одаите на страста!

Посилни се твоите нозе од камен! Помоќен твојот глас од полудени

ветришта! Зошто ти постана храм каков никогаш не бил, зачуван во умот на

Семоќната манифестација на Сатаната!

Издигни се!, рече Првиот! Прикажи се на неговите слуги! Оддај се во сила, и

направи ме моќен и видовит, зошто јас сум од Него кој живее вечно!

19 втор на Првиот!

ТРЕТ КЛУЧ

Третиот Енохиски Клуч го поставува владеењето врз земјата на оние големи Сатански магичари кои преку успешните векови здобија доминација над луѓето на светот. Micama! goho Pe-IAD! zodir com-selahe azodien biabe os-lon-dohe. Norezodacahisa otahila Gigipahe; vaunid-el-cahisa ta-pu-ime qo-mos-pelehe telocahe; qui-i-inu toltoregi cahisa i cahisaji em ozodien; dasata beregida od torezodul! Ili e-Ol balazodareji, od aala tahilanu-os netaabe: daluga vaomesareji elonusa cape-mi-ali varoesa cala homila; cocasabe fafenu izodizodope, od miinoagi de ginetaabe: vaunu na-na-e-el: panupire malapireji caosaji. Pilada noanu vaunalahe balata od-vaoan. Do-o-i-ape mada: goholore, gohus, amiranu! Micama! Yehusozod ca-ca-com, od do-o-a-inu noari micaolazoda a-ai-om. Casarameji gohia: Zodacare! Vaunigilaji! od im-ua-mar pugo pelapeli Ananael Qo-a-an. Види!, вели Сатаната, јас сум круг на чии раце стојат Дванаесет Кралства. Шест дишат живи, другите се остри како срп, или како роговите на Смртта. Битијата на Земјата се, и не се, освен тие кои спијат на моите дланки и ќе завладеат! Првин, ве направив надзорници и ви ги дадов дванаесетте места во владеењето, давајќи секому од вас девет

*20 доби, така од највисоките

носители и краеви на вашите влади мојата моќ се спроведува, излевајќи се огнот на животот и се зголемува постојано на Земјата. Овие постанаа мерила на правдата и вистината. Во име на Сатаната, кренете се! Прикажете се! Види!, неговата милост цвета, неговото име е свето меѓу нас. Во негово име велиме: Движи се! Крени се!, и во нас направете учесници на Неговата тајна мудрост на твојата креација!

20 456 доби


59

ОСМИ КЛУЧ

Осмиот Енохиски Клуч се однесува на појавата на Сатанското доба.

Bazodemelo i ta pi-ripesonu olanu Na-zodavabebe ox. Casaremeji varanu

cahisa vaugeji asa berameji balatoha: goho IAD. Soba miame tarianu ta

lolacis Abaivoninu od azodiajiere riore.

Irejila cahisa da das pa-aox busada Caosago, das cahisa od ipuranu telocahe

cacureji oisalamahe lonucaho od Vovina carebafe? NIISO! bagile avavago

gohon. NIISO! bagile

mamao siasionu, od mabezoda IAD oi asa-momare poilape. NIIASA!

Zodameranu ciaosi caosago od belioresa od coresi ta beramiji.

Пладнето на првиот е како третата оддаденост направена од колона

столбови*21

со боја на црвен цирклон, во кои старите постануваат силни, кои

ги спремив за својата сопствена правда, вели Сатаната, чии долги години ќе

бидат како крлушките на Leviathan*22

. Уште колку има останато во слава на

земјата, и нема да види смрт се додека куќата не се сруши и змејот потоне?

Радувај се!, за круните на храмот и за Неговата наметка која е, била и ќе биде

крунисана не повеќе поделена! Излези напред, појави се

21 19 столба 22 оваа прекрасна споредба, е спротивна на

традиционалниот превод кој гласи: “рече Бог: која ја спремив за сопствена Праведност, и ќе

трае како бисерните крлушки на Тонечкиот Змеј, како жетва за вдовецот...“

ПЕТТИ КЛУЧ

Петтиот Енохиски клуч го потврдува Сатанистичкото поставување на

традиционалните свештеници и магичари на земјата со цел за неправилно

насочување.

Sapahe zodimii du-i-be, od noasa ta qu-a-nis, adarocahe dorepehal caosagi od

faonutas peripesol ta-be-liore. Casareme A-me-ipezodi na-zodaretahe afa; od

dalugare zodizodope zodelida caosaji tol-toregi; od zod-cahisa esiasacahe El

ta-vi-vau; od iao-d tahilada das hubare pe-o-al; soba coremefa cahisa ta Ela

Vaulasa od Quo-Co-Casabe. Eca niisa od darebesa quoa-asa: fetahe-ar-ezodi

od beliora: ia-ial eda-nasa cicalesa; bagile Ge-iad I-el!

Моќни звуци влегоа во третиот агол и постанаа фиданки лага, смеејќи се со

презир на Земјата, боравејќи во светлината на Рајот како постојани

угодувачи на самоуништувачите.

Кои ги врзав за столбовите*23

на добрината, владетелите на праведноста, и им

дадов садови да ја наводнат водата и нејзините суштества. Тие се браќа на

Првиот и Вториот, и почеток на сопствените тронови, кои се осветлени од

милијарда*24

вечно горни пламења, чии броеви се како Првиот, последниот, и

состојките на времето!

Затоа, дојди и послушај ја твојата креација. Посети не во мир и задоволство.

Направи да ги примиме твоите мистерии; зошто? Наш господар и владетел е

Се-Еден!

23 19 столба 24

Овие броеви во преводот на Клучевите на Кроули имаат кабалистичко

значење, кај ЛаВеј се изоставени, заради тоа, само е обележано со (*) кога

се работи за различност, односно изоставување


60

ШЕСТИ КЛУЧ

Шестиот Енохиски Клуч ја поставува структурата и формата на она што

постана Ред на Трапезоидот и Црква на Сатаната.

Gahe sa-div cahisa em, micalazoda Pil-zodinu, sobam El haraji mir babalonu

od obeloce samevelaji, dalagare malapereji ar-caosaji od acame canale, sobola

zodare fa-beliareda caosaji od cahisa aneta-na miame ta Viv od Da. Daresare

Sol-petahe-bienu. Be-ri-ta od zodacame jimi-calazodo: sob-ha-atahe tarianu

luia-he od ecarinu MADA Qu-a-a-on!

Духовите на четирите агли се Девет, моќни во трапезоидот, кој прв беше

оформен, измачување за бедниот и осветлување за лошиот; давајќи им

страшна итрост да ја натопат земјата, и девет* постојани работници кои едрат

над земјата и ја посетуваат задоволно, на власт се и продолжување на

Третиот и Четвртиот.

Затоа, ослушај се на мојот глас! Ти зборувам, и те придвижувам во моќ и

присуство, чиј труд ќе биде песна на честа, и славење на твојот бог во твојата

креација!

СЕДМИ КЛУЧ

Седмиот Енохиски клуч се користи да инвоцира страст, дава почит на

гламурот, и се радува на задоволствата на плотта.

Ra-asa isalamanu para-di-zoda oe-cari-mi aao iala-pire-gahe Qui-inu. Enai

butamonu od inoasa ni pa-ra-diala. Casaremeji ujeare cahirelanu, od

zodonace lucifatianu, caresa ta vavalezodirenu tol-hami. Soba lonudohe od

nuame cahisa ta Da o Desa vo-me-dea od pi-beliare itahila rita od miame ca-

ni-quola rita! Zodacare! Zodameranu! Iecarimi Quo-a-dahe od Imica-ol-

zododa aaiome. Bajirele papenore idalugama elonusahi-od umapelifa vau-ge-

ji Bijil - IAD!

Исток е куќа на курви*25

кои пејат слава на пламењата на првата гордост кога

Темниот Владетел ја отвори својата уста; и постанаа како *живи домови во

кои силата на човека почиваше; и тие се накитени со орнаменти светлина,

како и чудата направени на сите суштества. Чии кралства и континуитет се

Трет и Четврти, силни кули и места на одмор, боравишта на задоволства* и

континуитет. О вие слуги на задоволството, Придвижете се!, Појавете се!,

пејте слава над земјата и бидете моќни над нас. Бидејќи за овој помнеж е

дадена моќ, и нашата сила се ојачува во нашиот удобник.

25

девици


61

ДВАНАЕСЕТИ КЛУЧ

Дванаесетиот Енохиски клуч се користи за да се канализира нечие

незадоволување, ако човекот има потреба од страдање, и донесува

измачување од навесниците на тагата.

Nonuci dasonuf Babaje od cahisa ob hubaio tibibipe? alalare ataraahe od ef!

Darix fafenu mianu ar Enayo ovof! Soba dooainu aai i VONUPEHE.

Zodacare, gohusa, od Zodameranu.

Odo cicale Qaa! Zodoreje, lape zodiredo Noco Mada, hoathahe Saitan!

О ти кој владееш на Југ и чии се светилките* на тагата, облечи го оклопот и

посети не!

Донеси ги легиите на армијата* на Пеколот, кои Господарот на Бездната ги

наголемил, чие име меѓу вас е Одмазда! Придвижи се, и појави се! Отвори ги

мистериите на твојата креација! Биди пријател со мене, зошто и јас сум ист!,

вистински поклоник на највисокиот и неизговорив Крал на Пеколот!

ДЕВЕТИ КЛУЧ

Деветиот Енохиски Клуч предупредува на употребата на супстанци, помагала или фармација која може да одведе до заблудување и поробување на господарот. Заштита против лажните вредности. Micaoli beranusaji perejela napeta ialapore, das barinu efafaje Pe vaunupeho olani od obezoda, soba-ca upaahe cahisa tatanu od tarananu balie, alare busada so-bolunu od cahisa hoel-qo ca-no-quodi cial. Vaunesa aladonu mom caosago ta iasa olalore gianai limelala. Amema cahisa sobra madarida zod cahisa! Ooa moanu cahisa avini darilapi caosajinu: od butamoni pareme zodumebi canilu. Dazodisa etahamezoda cahisa dao, od mireka ozodola cahisa pidiai Colalala. Ul ci ninu a sobame ucime. Bajile? IAD BALATOHE cahirelanu pare! NIISO! od upe ofafafe; bajile a-cocasahe icoresaka a uniji beliore. Моќниот чувар на огнот со двојна острица меч од оган (кој содржи стакленца

* заблуда, чии крилја се од пелин на заблудата и од солена срж), ги

постави своите стапала на Запад, и се мерени од министрите*. Овие ја собраа

тресетната мов од Земјата, како што богатиот го собира златото. Проколнати се оние чии неправди тие се! Во нивните очи се темелници поголеми од Земјата, а од нивната уста тече море крв. Нивните умови се покриени со дијаманти, а над нивните глави безвредни стакленца. Среќен е оној над кој тие мрко не погледнале. Зошто? Богот на Праведноста се радува во таквите. Дојди, и остави ги твоите стакленца, зошто времето е такво и бара мир.


62

ДЕСЕТИ КЛУЧ

Десетиот Енохиски Клуч креира горчлив гнев и предизвикува насилство.

Опасно е да се употребува додека не се научи да се зачува својот имунитет;

молња фрлена произволно!

Coraxo cahisa coremepe, od belanusa Lucala azodiazodore paebe Soba

iisononu cahisa uirequo ope copehanu od racalire maasi bajile caosagi; das

yalaponu dosiji od basajime; od ox ex dazodisa siatarisa od salaberoxa

cynuxire faboanu. Vaunala cahisa conusata das daox cocasa o Oanio yore

vohima ol jizod-yazoda od eoresa cocasaji pelosi molui das pajeipe, laraji

same darolanu matorebe cocasaji emena. El pataralaxa yolaci matabe nomiji

mononusa olora jinayo anujelareda. Ohyo! ohyo! noibe Ohyo! caosagonu!

Bajile madarida i zodirope cahiso darisapa! NIISO! caripe ipe nidali!

Громовите на гневот удараат на Север, во облик на даб чии гранки* се гнезда

полни нечистотија лелеци и јадикување положени на земјата, кои ги горат

денот и ноќта и повраќаат скорпии и жив сулфур помешан со отров. Ова се

громови кои во еден моќен рев*26

, стотици земјотреси и илјадници други

несреќи непознати, без одмор, предизвикуваат. Една карпа, стркалува

илјадници, како што на човека срцето – лавина мисли. Тага!, тага!, несреќа

на Земјата, за нејзината нетивкост е, била и ќе биде прекрасна. Дојдете! Но

не со вашиот разорен звук!

26 ова се громови кои 5678 пати во 24тиот дел од моментот...

ЕДИНАЕСЕТИ КЛУЧ

Единаесетиот Енохиски клуч се користи да ги слави доаѓањето на мртвите и

да обезбеди суштествување после гробот. Да се поврзе со Земјата. Псалм на

погреби.

Oxiayala holado, od zodirome O coraxo das zodiladare raasyo. Od vabezodire

cameliaxa od bahala: NIISO! salamanu telocahe! Casaremanu hoel-qo, od ti

ta zod cahisa soba coremefa i ga. NIISA! bagile aberameji nonuçape.

Zodacare eca od Zodameranu! odo cicale Qaa!

Zodoreje, lape zodiredo Noco Mada, hoathahe Saitan!

Моќниот трон зар’жа и беа пет грома кои се впуштија кон Исток. И орелот

проговори и плачеше на глас: Дојди од куќата на мртвите! И тие се собраа и

постанаа тие од кои се одмерува*, и тие се бесмртни, оние кои јаваат на

вртлозите. Дојдете, имам спремено место за вас. Придвижете се, и покажете

се себеси! Разоткријте ги мистериите на вашата креација. Бидете пријатели

со мене, зошто јас сум ваш Бог, вистински поклоник на плотта која живее

вечно*27

!

27 зошто и јас сум слуга на вашиот бог, вистински поклоник на Највисокиот


63

ШЕСНАЕСЕТИ КЛУЧ

Шеснаесетиот Енохиски Клуч дава препознавање на чудесните контрасти на

земјата, и на супстанцијата на овие дихотомии*28

.

Ilasa viviala pereta! Salamanu balata, das acaro odazodi busada, od belioraxa

balita: das inusi caosaji lusadanu emoda: das ome od taliobe: darilapa iehe

ilasa Mada Zodilodarepe. Zodacare od Zodameranu. Odo cicale Qaa:

zodoreje, lape zodiredo Noco Mada, hoathahe Saitan!

О ти, втор пламу, куќа на правдата, кој ги побрза твоите почетоци во слава и

ќе й угодиш на правдата; кој газиш врз земјата* со стапала оган; кој ги

разбира и одделува сите суштества! Голема си ти во Бог, рашири се и освој.

Придвижи се, и појави се! Отворете ги мистериите на вашата креација!

Бидете пријатели со мене, зошто и јас сум ист!, вистински поклоник на

највисокиот и неизговорен Крал на Пеколот!

28 дихотомија, поделеност на две, кај некои растенија кога стеблото, подот, листот се дели

исклучително на две слични целини, облизнување

ТРИНАЕСЕТИ КЛУЧ

Тринаесетиот Енохиски Клуч се користи да ги направи стерилни, блудни и

цврсти они кои ќе ги одречат задоволствата на сексот.

Napeai Babajehe das berinu vax ooaona larinuji vonupehe doalime: conisa

olalogi oresaha das cahisa afefa. Micama isaro Mada od Lonu-sahi-toxa, das

ivaumeda aai Jirosabe. Zodacare od Zodameranu. Odo cicale Qaa! Zodoreje,

lape zodiredo Noco Mada, hoathahe Saitan!

О вие, мечови на Југ, кои имате *очи да гледате во распуштеноста на гревот,

правејќи го човека празен и пијан; Види! Ветувањето на Сатаната и Неговата

моќ, која ја нарекувате горчливо жегло! Придвижете се и појавете се!

Откријте ги мистериите на вашата креација! Зошто јас сум слуга на истиот,

ваш Бог, вистински поклоник на највисокиот и неопишан Крал на Пеколот!


64

ЧЕТИРИНАЕСЕТИ КЛУЧ

Четиринаесиот Енохиски Клуч е повик за освета и манифестација на

правдата.

Noroni bajihie pasahasa Oiada! das tarinuta mireca ol tahila dodasa

tolahame caosago homida: das berinu orocahe quare: Micama! Bial! Oiad;

aisaro toxa das ivame aai Balatima.

Zodacare od Zodameranu! Od cicale Qaa! Zodoreje, lape zodiredo Noco

Mada, hoathahe Saitan!

О вие синови и ќерки на блудните разуми*, кои сте положени судии на

немирот неправда врз мене – Види! Гласот на Сатаната; Неговото ветување,

кој е наречен меѓу вас обвинувач и врховен судија! Придвижете се, и

појавете се! Отворете ги мистериите на вашата креација! Бидете пријатели со

мене, зошто и јас сум ист!, вистински поклоник на највисокиот и неискажив

Крал на Пеколот!

ПЕТНАЕСЕТИ КЛУЧ

Пестнаесетиот Енохијански Клуч е резолуција на прифаќање и разбирање на

господарите чија должност лежи врз управувањето над оние кои се во

потрага по спиритуални богови.

Ilasa! tabaanu li-El pereta, casaremanu upaahi cahisa dareji; das oado

caosaji oresacore: das omaxa monasaçi Baeouibe od emerajisa Iaiadix.

Zodacare od Zodameranu! Odo cicale Qaa.


О ти, создателу на првиот пламен, под чии крилја* е мрежата од чиј трепет се

исушува Земјата, чие големо име го знаат “праведните“ и носителите на

лажна чест. Придвижете се, и појавете се! Отворете ги мистериите на вашата

креација! Бидете пријатели со мене, зошто и јас сум ист!, вистински

поклоник на највисокиот и неизразлив Крал на Пеколот!


65

ЕНОХИЈАНСКИ АЛФАБЕТ

СЕДУМНАЕСЕТИ КЛУЧ

Седумнаесетиот Енохиски Клуч се користи да ги осветли омамените и да

уништи преку откритие.

Ilasa dial pereta! soba vaupaahe cahisa nanuba zodixalayo dodasihe od

berinuta faxisa hubaro tasataxa yolasa: soba Iad i Vonupehe o Uonupehe:

aladonu dax ila od toatare! Zodacare od Zodameranu! Odo cicale Qaa!


О ти, трет пламу!, чии крилја се трња да ја придвижат досадата, и кој си

безбројно* живи светла пред тебе; чиј Бог е гнев и бес – потапкај се по раме и

слушни! Придвижете се, и појавете се! Отворете ги мистериите на вашата

креација! Бидете пријатели со мене, зошто и јас сум ист!, вистински

поклоник на највисокиот и неизречив Крал на Пеколот!


66

ОСУМНАЕСЕТИ КЛУЧ

Осумнаесетиот Енохиски Клуч ги отвара вратите на Пеколот и го ослободува

Lucifer и неговиот благослов.

Ilasa micalazoda olapireta ialpereji beliore: das odo Busadire Oiad ouoaresa

caosago: casaremeji Laiada eranu berinutasa cafafame das ivemeda aqoso

adoho Moz, od maoffasa.

Bolape como belioreta pamebeta. Zodacare od Zodameranu! Odo cicale Qaa.


О ти моќна светлина и горечки оган на задоволството!, кој ги открива

славата на Сатаната во центарот на Земјата; во кого големи тајни вистина*

живеат; кое е кажано од твоето кралство: “засили се преку задоволство“, и

неизмерен си. Биди мудрост која ќе ми угоди. Придвижете се, и појавете се!

Отворете ги мистериите на вашата креација! Бидете пријатели со мене,

зошто и јас сум ист!, вистински поклоник на највисокиот и неизречен Крал

на Пеколот!

ДЕВЕТНАЕСЕТИ КЛУЧ Деветнаесетиот Енохиски Клуч е голем содржател на балансот на земјата, законот на брзото растење и на џунглата. Тој лежи врз сето лицемерие и свето кои ќе постанат робови под него. Донесува најголемо ослободување на разврат над мизерните и ги положува основите на успех за животољубниот. Madaritza das perifa LIL cahisa micaolazoda saanire caosago od fifisa balzodizodarasa Iaida. Nonuca gohulime: Micama adoianu MADA faoda beliorebe, soba ooaona cahisa luciftias peripesol, das aberaasasa nonucafe netaaibe caosaji od tilabe adapehaheta damepelozoda, tooata nonucafe jimicalazodoma larasada tofejilo marebe yareyo IDOIGO, od torezodulape yaodafe gohola, Caosaga, tabaoreda saanire, od caharisateosa yorepoila tiobela busadire, tilabe noalanu paida oresaba, od dodaremeni zodayolana. Elazodape tilaba paremeji peripesatza, od ta qurelesata booapisa. Lanibame oucaho sayomepe, od caharisateosa ajitolorenu, mireca qo tiobela lela. Tonu paomebeda dizodalamo asa pianu, od caharisateosa aji-la-tore-torenu paracahe a sayomepe. Coredazodizoda dodapala od fifalazoda, lasa manada, od faregita bamesa omaosa. Conisabera od auauotza tonuji oresa; catabela noasami tabejesa leuitahemonuji. Vanucahi omepetilabe oresa! Bahile? Moooabe OL coredazodizoda. El capimao itzomatzipe, od cacocasabe gosaa. Bajilenu pii tianuta a babalanuda, od faoregita teloca uo uime. Madariatza, torezodu !!! Oadariatza orocaha aboaperi! Tabaori periazoda aretabasa! Adarepanu coresata dobitza! Yolacame periazodi arecoazodiore, od quasabe qotinuji! Ripire paaotzata sagacore! Umela od peredazodare cacareji Aoiveae coremepeta! Torezodu! Zodacare od Zodameranu, asapeta sibesi butamona das surezodasa Tia balatanu. Odo cicale Qaa, od Ozodazodama pelapeli IADANAMADA! О вие задоволства кои постоите во првиот воздух, вие сте моќни во деловите на Земјата, и го извршувате судот на моќните. Кон вас е речено: Видете го лицето на Сатаната, почетокот на задоволството, чии очи се најсветлите ѕвезди, кои ве прават владетели на Земјата, и нејзината неискажива разнообразност; снабдувајќи ве со моќ на разбирање за да ги објавите сите ствари во претчувството Негово, кој седи на Пеколниот трон, и се крева на Почетокот велејќи: Земјата нека биде владеена од нејзините делови; и нека биде поделба во неа; славата нејзина нека биде секогаш опиена и силна од себеси. Нејзиното едро нека биде исполнето од страст, помошничка нека му служи. Една сезона нека продолжува по друга, и нека не биде суштество без неа. . Сите нејзини броеви, нека се разликуваат по нивните квалитети; и нека нема суштество исто со друго. Разумните суштества на Земјата, и Човекот нека се вознемируваат и досадуваат еден со друг; а нивните домови, нека ги заборават нивните имиња. Трудот на човекот и неговата помпа нека бидат обезличени. Неговите зданија, нека постанат дувла и пештери на ѕверовите! Осуети го нејзиното разбирање со мрак! Зошто? Ме згрозува што направив Човек. Нека нешто биде познато, а друго да биде чудно; бидејќи таа е кревет на блудниците, и дом на Lucifer Кралот. Отвори ги ширум портите на Пеколот! Стави ги небесата под себе, нека ти служат! Владеј врз оние кои владеат! Биди нивна есен. Донеси ги оние кои растат и уништи ги скапаните. Ниедно место нека не остане читаво. Додавај и намалувај им ја суштината се додека ѕвездите не бидат изброени. Издигни се! Придвижи се! И појави се пред заветот на Неговата уста, на кој се заколна во Неговата правда. Отвори ги тајните на твоето создавање, и направи нė учесници на НЕИЗГНАСЕТАТА МУДРОСТ.

YANKEE ROSE

Download - Сатанистичка Библија - Антон Шандор ЛаВеј

Top Related