nederlands auschwitz c o m i t é

september 1965 s e c r . v o o r l o p i g : v. W a l b e e c k s t r a a t 9 h s , a m s t e r d a m - w . , p o s t g i r o 2 9 3 0 87 b a n k r e k . : A M R O n r 1 0 6 5 4 0 b i j k . : v a n b a e r l e s t r a a t a m s t e r d a m z.

Schaamrood... O p 10 april 1965 schreven wij de minister van maatschappeli jk werk etc. dat wij de invalide Nederlandse staatsburgers „van joodsen bloede" , d.w.z. de zwaarst getroffen nazi­slachtoffers en hun nabestaanden wensen opgenomen te zien in de re­geling der buitengewone pensioen­wet. O p 3 juni 1965 kreeg ondergeteken­de een onderhoud met twee vooraan­staande ambtenaren van dat ministe­rie, mr . H . J . ten Houten en G . B e k ­kers. O p 6 aug. 1965 ontvingen wij een uitvoerig schrijven ondertekend door de staatssecretaris de heer C. Egas waar in hij zeer gedecideerd betoogde dat er t .a .v . bovengenoemde groep geen discriminatie wordt toegepast. H i j prees de regering voor haar on­parti jdigheid bij het toekennen van uitkeringen krachtens de Buitenge­wone Pensioenwet. Zijn redenering k w a m hier op neer : 1 . bedoelde 'groep k o m t niet voor

een regeling in aanmerking, om­dat zij in geen enkel opzicht met het in de wet bedoelde verzet te maken h a d ;

2 . de Jehova-getuigen komen niet omwil le van hun geloof in aan­merking, m a a r alleen als hun hou­ding o f dood met het verzet te maken h a d ;

3 . ditzelfde geldt voor de Put tena-ren, die het s lachtoffer zijn van represailles.

O o k Nederlandse Joden kunnen voor deze regeling in aanmerking komen, als zij op enigerlei wijze bij het ver­zet betrokken waren. W i j kunnen het de staatssecretaris niet kwal i jk ne­men, als het hem onbekend is dat vee* joodse verzetsmensen en hun n a ­bestaanden zijn afgewezen, omdat het causaal verband tussen hun ver­zet en hun arrestatie niet alti jd w a ­terdicht was . H o e zou het? Joden werden immers in elk geval opge­pakt , to t de baby's toe? W i j verwonderen er ons steeds weer over, dat men in regeringskringen zo onwetend is. O f is dit dezelfde on­wetendheid die de regering tot drie­

maal toe een bi jdrage voor het m o ­nument te Auschwitz heeft doen a f ­wijzen, omdat er in „analoge geval­l e n " ook niets zou zijn gegeven. G e ­vallen analoog met Auschwitz ! O f misschien staat men in deze kr in­gen nog steeds op het standpunt, neergelegd in een circulaire van de Oorlogsgraven-st ichting, dat men a l ­le s lachtoffers uit de kampen eren k a n . . . in Dusseldorf . Een fraaie houding. W i j , het Nederlands Auschwitz C o ­mité en alle betrokkenen menen dat wij wel in een algemene regeling moeten worden opgenomen en ta l lo­zen buiten onze rijen denken er net zo over . Een van Hit iers programmapunten was de uitroeiing der Joden en hij is daar ook wat Neder land betreft m a a r al te goed in geslaagd. A a n meer dan drie k w a r t der Neder land­se J o d e n is dat program uitgevoerd, door de dood. D e enkelen die de dans ontsprongen en terugkeerden uit de kampen droegen toen al in de erg­ste mate de directe gevolgen van de n a z i „ l e e r " en -polit iek aan den li jve en dragen die, zo is aangetoond, voorzover zij niet toch een vroege dood vonden, in groeiende mate . Zi j zijn de oorlogsslachtoffers bij uitstek, het (nog) levende model van w a t langere nazi-heerschappij voor N e ­derland, voor Europa , voor de we­reld had betekend. H e t is een ver ­bijsterende tekortkoming, dat van deze — en hoe weinige! — mensen bij het instellen van de Stichting 4 0 -45 en de Bi jzondere Pensioenwet niét is gerept. M a a r het is een schande voor Neder land dat dit zo is geble­ven.

Juis t in deze ti jd, twintig j a a r na de bevri jding treden bij veel mensen kampgevolgen aan het l icht. H e t is niet meer dan bill i jk, dat de overle­venden der vernietigingskampen ten langen leste van de nieuw gewonnen inzichten in deze kunnen meeprof i ­teren in de vorm van een wetteli jk geregelde uitkering. Wi j zijn er diep van overtuigd, dat er, wanneer men in regeringskringen

wil in dezelfde geest als wij het wi l ­len, geholpen kan worden. Als de heer Egas nu zegt : na twintig j a a r is een wijziging van deze wet ondoen­lijk, dan is ons a n t w o o r d : het is nooit te laat om een fout te herstellen. Ons comité zal een adres aan de Tweede K a m e r zenden waar in wordt aangedrongen op een algemene re­geling de door ons bedoelde catego­rie. Wi j verwachten dat alle parti jen hierop bij de regering willen aan­dringen. H e t eerst is nodig een inzicht in de volgende vragen: 1 . hoeveel mensen er uit de vernie­

tigingskampen zijn teruggekeerd; 2 . hoevelen van hen in behoeft ige

omstandigheden leven; 3 . hoe de gezondheidstoestand der

overlevenden, zowel geestelijk als l ichameli jk is, waarbi j verbl i j f in een kamp opzichzelf als oorzaak van aantasting der gezondheid en voorti jdige vergrijzing behoort te worden beschouwd.

Als de zo verzamelde gegevens b in­nen zijn — en het is dubbel ontstel­lend, dat geen overheidsinstantie er ooit naar heeft getaald, zal de heren ten departemente het schaamrood naar de kaken stijgen.

Jos Slagter

Vonnis in Frankfort D e g e h e l e p e r s h e e f t d e u i t s p r a a k i n h e t A u s c h w i t z - p r o c e s b e h a n d e l d . H e t N e d e r ­l a n d s A u s c h w i t z C o m i t é w a s t e F r a n k f o r t v e r t e g e n w o o r d i g d e n o o k d i t h e e f t m e n k u n n e n l e z e n in a l l e d a g b l a d e n . I n t u s s e n is e r b e r o e p a a n g e t e k e n d d o o r d e o f f i c i e r v a n j u s t i s t i e , n a m e n s d e s l a c h t o f f e r s e n o o k d o o r e n i g e v e r d e d i g e r s . P r o f . R o b e r t W a i t z , v o o r z i t t e r v a n h e t I n t e r n a t i o n a a l A u s c h w i t z C o m i t é h e e f t o n m i d d e l l i j k t e g e n d e v o n n i s s e n g e p r o ­t e s t e e r d . Hij z e i : , , D e d r a s t i s c h e , s t u i t e n d e t e g e n s t e l l i n g t u s s e n d e m i l d h e i d e n g e m a t i g d h e i d v a n v e l e v o n n i s s e n e n d e r e u s a c h t i g e o m v a n g v a n d e in A u s c h w i t z b e g a n e m i s d a d e n i s o n a a n v a a r d b a a r . I n A u s c h w i t z v i e l e n v i e r m i l j o e n m e n s e n t e n o f f e r a a n d e m a s s a m o o r d e n a a r s . A a n d e z e m i s d a a d h e e f t e l k lid v a n d e S S - b e -z e t t i n g v a n A u s c h w i t z m e e g e w e r k t . L a n k m o e d i g h e i d , d i e b e o o g t d e z e m i s d a a d t e v e r g e t e n , s c h e n d t d e n a g e d a c h t e n i s v a n d e in A u s c h w i t z v e r m o o r d e n e n k w e t s t d e g e v o e l e n s v a n h u n v e r w a n t e n e n v a n a l l e n d i e A u s c h w i t z h e b b e n o v e r ­l e e f d " .

Schuldig zijn zij allen

N o g nooit hebben beesten zo iets wreeds gedaan als de onbewogen S S -bandieten die op 19 en 2 0 augustus voor de rechtbank naar hun vonnis luisterden. H e t was voor ons bi jna onmogeli jk te luisteren naar de wreedheden: en het was nog m a a r het kleine deel dat door getuigen bewezen kon worden, een fract ie van w a t ze werkeli jk ge­daan hadden. Wi j gevangenen uit Auschwitz en di­verse andere vernietigingskampen hebben veel en veel meer gezien. D e gruwel hiervan zullen wij ons gehele leven moeten meedragen, onont­koombaar . W i j die in de J o d e n k a m p e n zaten, wij wisten zo weinig werkeli jke n a ­men. Wanneer er op ons gerost werd, deed de angst voor de naderende dood ons n a a r omlaag ki jken. Slechts

in weinig gevallen zagen wij de moord en de moordenaars direct in de ogen; hoogstens kenden wij hun voornamen, m a a r dat ook niet alti jd. D e normale moordmachine werkte door, voor ons zonder naam. M a a r gemoord is er, moord op afschuwe­lijk veel mensen, klein en groot, oud en jong. D a a r o m hebben de vonnissen ons zo opgewonden. Iedere S S - m a n of hij de mensen nu naar de gaskamers joeg of het cy -cloongas naar binnen gooide of ons het haar a fknipte , o f zij ons sloegen of van de steengroeven omlaag sme­ten, allen zijn schuldig. Zi j waren zich bewust van hun moordenaars-taak en verdienen nimmer meer in de maatschappi j te worden toegela­ten. O o k zij die hun handen van dit di­

rect smerig w e r k schoonhielden, de ambtenaren, de bovengroepen zijn even schuldig. D e polit ieke leiders, de opjutters , de weghalers, zij zijn even schuldig. D e bedri jfsdirecteu­ren, die slavenarbeiders uit de ver­nietigingskampen lieten halen en het laatste beetje k r a c h t uit hun verhon­gerde l ichamen persten, zijn schuldig. H e t systeem en de aanhangers ervan zijn schuldig. Schuldig zijn allen, col­lectief m a a r ook individueel, daar zij van de moord op onschuldige men­sen afwisten. Schuldig zijn zi j . Wi j zeggen het niet omdat wij w r a a k wensen, m a a r om de mensheid te beschermen tegen een herhaling. Geef het Duitse volk geen wapens in handen, t w a a l f generaties lang, w a n t zij willen weer op afschuweli jke wi j ­ze moorden. Nederlanders , overal w a a r u bent : verhef met ons U w stem. N o o i t wapens, m a a r zeker nooit a toomwapens , want de wereld gaat anders een sombere tijd tege­moet. N o g kunnen wij het voorko­men.

Jos Slagter

Jvlisdaden tegen het volkenrecht

IAK over Frankforter vonnis

Optredend namens overlevende slachtoffers van 19 landen heeft het Internat ionaal Auschwitz Comité na de uitspraak in het Auschwitz-proces te F r a n k f o r t verk laard dat het ge­tuigenverhoor heeft bevestigd w a t al direct na de oorlog uit het proces te­gen de k a m p c o m m a n d a n t Hoess bleek en w a t de overlevenden van Auschwitz over deze hel meedeel­den. H e t I A K brengt dank aan de re­geringen, instellingen en organisaties die het proces hebben mogeli jk ge­m a a k t o f bevorderd en zegt : „ H e t is moeili jk te begri jpen dat twintig j a a r moest verlopen voor een rechtbank in de Bondsrepubliek zich bemoeide met de bestraf f ing van die k a n t van de volkerenmoord waaraan in Auschwitz bi jna vier mil joen men­sen ten o f fer vielen. Desondanks moet dit proces de grondslag vormen voor de vervolging van nog niet ge­boete misdaden.

H e t Internat ionale Auschwitz C o m i ­té moet er zijn spijt over betuigen dat onder de beklaagden in dit proces zich niet diegenen bevonden die de voornaamste schuld aan deze misda­den dragen, noch degenen, die dit a l ­les hebben beraamd. D e getuigenverhoren hebben immers, ondanks de betreurenswaardige be­perking ervan, bevestigd dat in Auschwitz slechts kon worden ge­moord, doordat de industrieconcerns die hadden samengezworen met de bureaucratie der ministeries en de leiding van naz iwehrmacht en SS de

voorwaarden daartoe hadden ge­schapen. D i t proces zal — dat eist de laatste wil van onze vermoorde metgezellen — toch niet alleen dienen ter bestraf­f ing van de begane misdaden, maar ook door voorl ichting van de mens­heid meehelpen een nieuwe misdaad tegen die mensheid te voorkomen. D a a r o m geldt onze dank ook de pers inzover deze door de berichtgeving over dit proces ons streven heeft be­vorderd. Temeer moet de hetze van enige organen, vooral de Westduitse „Nat ionalze i tung und Soldatenzei-t u n g " met de grootste beslistheid van de hand worden gewezen. D e laster van dit b lad heeft slechts ten doel de hoofdschuldigen aan de te Ausch­witz begane misdaden te dekken en om het in de Bondsrepubliek nog niet overwonnen verleden op het heden over te brengen. Hetze l fde doel dient het optreden van bepaalde verdedi­gers. H u n systematisch discrimine­ren van de voormalige gevangenen die hier als getuigen optraden is door de openbare mening op niet mis te verstane wijze afgekeurd. H e t recht op verdediging mag de be­klaagden geenszins worden betwist , hoewel zi jzelf, toen zij in Auschwitz

meester over leven en dood van mi l ­joenen waren, de gevangenen slechts het recht gunden om te sterven. H e t recht op verdediging is echter door een deel der verdedigers misbruikt , in het bi jzonder door dr. Laternser , wiens verdachtmakingen wij als een bespotting van de gevoelens van de overlevenden van Auschwitz be­schouwen. D a t zoiets in de rechtszaal ongestoord mogeli jk was, is volstrekt niet geschikt om het door het nat io -naal-social isme begane onrecht te doen vergeten, in het belang van toe­nadering der volken.

Ju is t voor die toenadering was het nodig geweest de wandaden der be­klaagden ook formeel- juridisch het k a r a k t e r toe te kennen dat zij in fei­te bezaten : misdaden tegen de mens­heid, d.i. tegen het volkenrecht .

Aldus eist het Internat ionale Ausch­witz C o m i t é dat allen die schuldig zijn aan misdaden, te Auschwitz be­gaan en w a a r ook vast te stellen, ter strafrechtel i jke verantwoording w o r ­den geroepen, zonder enige beper­king in de termijn. Wi j roepen alle mensen van goede wille op dit stre­ven te ondersteunen, w a n t het gaat om de toekomst der mensheid . "

Dod en is hun heroep door Robert Merle

T w i n t i g j a a r later stonden enkele beulen van Auschwitz te F r a n k f o r t terecht . Een trage, gedeeltelijke rechtspraak, buiten enige verhouding tot de begane misdaden. D e ware schuldige is geen wezen van vlees en bloed. H i j was niet bij de beraadsla­gingen en het vonnis vermeldt zijn n a a m niet. E n hoe zou hij kunnen worden aangewezen, wanneer het „ l ibera l i sme" van West -Dui ts land zo slecht het onder de as voortsmeulen verbergt van datzelfde vuur, dat t i j ­dens de oorlog zoveel mil joenen mensen heeft verslonden en ons op onze beurt dreigt te verslinden? Dadel i jk na de oorlog zagen in Frankr i jk tal van aangri jpende ge­tuigenissen over de kampen des doods het l icht. M a a r deze bloeiti jd was van korte duur. H e t ogenblik waarop werd besloten Duits land weer te bewapenen wees het welbe­raamde einde aan van de kampl i te ­ratuur. O v e r de kampen, de beulen en de slachtoffers breidde zich stilte. Men kende de overlevenden het recht toe om nog te leven, m a a r niet om te spreken. H e t verleden mocht niet meer zijn heil loze schaduw werpen over de nieuwe Frans-Duitse idylle, w a a r v a n dichters der Duitse herbe­wapening onder gedempt laarzen­en tankgedruis droomden. I k was destijds „Doden is mijn be­r o e p " aan het schrijven en ik schet­ste in de eerste persoon het leven van R u d o l f Hoess , commandant van het k a m p Auschwitz . E n elke dag gevoelde ik sterker dat al le feeën, die eens over mijn wieg gebogen stonden, nu in heksen veranderden en mij een doornenri jke weg baan­den. Eén ding was duideli jk: ik was een boek tegen-de-stroom-in aan het schrijven. H e t was nog niet gezet of het was al „uit de m o d e . " H e t kon me niet veel schelen: w a t ik ontdekte wierp mijn levensbeschouwing om­ver.

Toen het „ Internat ionale Joodse D o ­cumentat iecentrum" zijn Neuren-berg-archieven voor mij openstelde, stond ik versteld van de omvang daarvan. I k had kenneli jk een bui­tengewone documentenmijn voor de eigentijdse geschiedenis voor mij . M a a r na enkele weken verbaasde een nietig feit mij heel w a t meer : ik was toenterti jd de enige die deze archie­ven, die toch voor ieder open ston­den, raadpleegde. Men kon immers beter over Byzant ium en de kerk der eerste eeuwen schrijven, niet w a a r : beste onderwerpen, die niemand pijn doen. Desti jds en later, toen mijn boek verscheen, las ik de critieken. I k stelde eens te meer deze waarheid vas t : de meest doeltreffende taboe's

zijn die w a a r men niet voor u i tkomt . I k ben vandaag de dag nog in-ge-lukkig, dat ik dat taboe heb door­broken. H e t spijt me alleen m a a r dat ik toen geen voorrede bij „Doden is mijn b e r o e p " heb geschreven om de lezer uit te leggen, dat het gedeelte van mijn roman — dat het opzetten van de reusachtige doodsfabriek Auschwitz weergeeft — strikt histo­risch is. I k had dat moeten zeggen, w a n t al kon ik voor ieder deelfeit een bewijsstuk overleggen, de alge­mene waarheid die ik beschreef, was zo gruwzaam, dat het nauweli jks te geloven was .

Robert Merle, Frans romanschrijver, bekroond met de prix Goncourt, is de auteur van een gefingeerde auto­biografie van Hoess, de comman­dant van Auschwitz, die in het kamp is opgehangen. Dit boek „La mort est mon métier" is in Nederlandse ver­taling onder de titel „Doden is mijn beroep" verschenen bij De Boekerij N.V. te Baarn. In dit artikel zet Merle zijn inzichten over het Ausch­witz-proces uiteen.

R u d o l f Hoess zel f was „ o n w a a r ­schi jnl i jk" en de misdadigers begon­nen zich te beklagen, omdat ik ze niet had „ v e r k l a a r d " . M o e t de ento­moloog de hagedis „ v e r k l a r e n ? " R u ­dolf Hoess behoort tot een welom­schreven „soor t " . I k heb die soort beschreven en daarmee uit. E r is geen geheim bi j . W i e was die R u d o l f Hoess, die groot-industrieel des Doods , die man die tijdens zijn proces bescheiden ver­k laarde : „ I k heb ,maar ' twee mil ­joen J o d e n gedood?" Een super-mis­dadiger? Een demon? Een monster? Een sadist? He lemaal niet. Zeker , het krioelde in de kampen van de sadis­ten, m a a r op ondergeschikte t r a p ­pen. Bovenaan waren andere f igu­ren nodig. Een regiem brengt alti jd zijn eigen dienaren voort . H e t nazidom heeft niet één, maar honderden wezens, precies als Hoess afgescheiden: H i m m l e r , E ichmann, Hoess . . . A l ­len, die op welke trap dan ook tot taak hadden de „Endlösung der J u -d e n f r a g e " door te voeren, zijn vo l ­gens hetzelfde type gevormd. D a t type is de „pl ichtmens" . I k verzoek U daarin geen verfoei ­li jke paradox , m a a r wel degelijk een miskende waarheid te zien. E r is een grens aan het aantal mensen, dat een „ m o n s t e r " uit haat o f sadisme kan vermoorden. M a a r er is geen grens aan het aantal mensen, dat een R u ­dolf Hoess kan vernietigen door te

gehoorzamen aan de „categorische imperat ie f " , het bevel . H e t schrik­wekkendst aan Hoess zijn niet zijn gebreken — die had hij niet — m a a r zijn deugden. Hoess hield van zijn vrouw en be­droog haar niet. H i j hield van zijn kinderen en maakte zich zorgen om hun schoolwerk. H i j had niemand ooit voor een pfenning benadeeld. H i j was moedig, i jverig, bescheiden en stipt. Zijn chefs gehoorzaamde hij zonder aarzelen.

Zijn ondergeschikten liet hij gehoor­zamen zonder ooit te verslappen. H i j had niets geniaals, m a a r kon toch in de bevelen die hij ontving, het scheppende init iat ief aanbren­gen, nodig om de uitvoering ervan te vergemakkeli jken. H i j had de ver ­nietigingskampen niet uitgevonden. M a a r op aandrang v a n H i m m l e r heeft hij een methode bedacht om binnen vier en twintig uur — spoor­loos, m a a r met terugwinning der „b i jproducten" — tienduizend men­sen te vernietigen.

Hoess was in één woord het type bij uitstek van het „lagere k a d e r " voor t ­gekomen uit de kleine middenstand en tot een hoge post opgeklommen door zijn kwali tei ten. In handel , in­dustrie en bankwezen heeft de top­laag de grootste behoefte aan dat vli jtige „lagere k a d e r " , dat voor h a a r steelt zonder haar te bestelen. D e vraag schept het aanbod en het wemelt van deze naarstige kle inbur­gers: door en door eerlijk en door­kneed in alle zaakjes van de „ b a a s " ; moreel temidden van de immoral i ­te i t : gewetensvol zonder geweten. D e bourgeoisie wer f t , b reekt en v o r m t hen. Als zij kerks is, gaan zij naar de mis ; is zij vri jdenker, dan worden ze vri jmetselaars en als zij pro-nazi is, worden zij SS-ers . D e grote oliebaas uit Texas heeft de lage lonen die uit de rassenscheiding voortvloeien nodig, m a a r de arme blanken wordt lid van de K u - K l u x -K l a n , „ lyncht de n e g e r " o f schiet op de president. In het Frankfor tse proces kan men gemakkeli jk de scheidslijn t rekken tussen het sadistische „lagere k a d e r " dat zel f „de hand aan de ploeg s loeg" en voor een weekloont je fo l ­terde en het „hogere k a d e r " dat van bovenaf , met een aanzienli jke mate van eff ic iency het nauw luisterende „ c o m b i n a a t " van de Doodsfabr iek leidde. H o o g of laag kader, rechtvaardig is, dat zij worden veroordeeld. M a a r w a a r is de Duitse bourgeoisie, die degeen machtigde, die tot deze mis­daden bevel gaf? Zi t zij niet, net als voorheen op het gestoelte der macht en tekent haar schaduw zich niet a f achter degenen, die zich thans bei j ­veren om haar uitvoerders te berech-tigen?

Nu al starten voor 1966

Wanneer wij terugzien op onze presta­ties in het afgelopen jaar, dan is er zeker reden voor u en ons om trots te zijn. Niet voor niets wordt ons werk in de internationale besprekingen als voorbeeld gesteld, zelfs aan landen, die veel meer zouden kunnen presteren. Hoe werken wij ? 1. W i j geven een orgaan uit in een

grote oplage, dat sterk met zijn le­zers is verbonden.

2. W i j beperken ons niet tot ach en wee roepen over wat gebeurt is, maar trachten steeds een positieve bijdrage te leveren volgenr onze zinspreuk „Nooit meer Auschwitz" .

3 . W i j zijn sterk verbonden met onze oud-kampgenoten en hun nabe­staanden.

4 . W i j zijn sterk verbonden zowel met de arbeidersbevolking als met intel­lectuele kringen, met mensen die zelf geen nazislachtoffers zijn, maar ten volle begrip tonen voor ons werk.

Dat wij niet overdrijven blijkt uit het feit dat wij werken wel zonder enige subsidie, maar ook zonder de zwaarste financiële zorgen.

U vrienden, u lezers, u sympathise-renden hebt ons daarbij ongelofelijk goed geholpen. W i j wekken u allen op met ons aan de startstreep te gaan staan. Organiseer nu reeds in uw vrienden­kring de financiële campagne. Stuur ons een deel van uw Cadsu, van uw Jokos of van het extra voor­deel dat u dit jaar hebt gehad. Kle ine beurzen, kleine bedragen. Grote beurzen, grote bedragen. U en u alleen bent in staat 1 9 6 6 tot een nog belangrijker jaar te maken dan 1 9 6 5 was.

G I R O 2 9 3 0 8 7 N A C , A M S T E R D A M .

Stuurt een bijdrage onder het motto: „laat 1 9 6 6 beter zijn dan 1 9 6 5 "

Monument E r z i jn w e e r t w e e r e g e r i n g e n d e N e d e r ­

l a n d s e v o o r g e g a a n : L u x e m b u r g m a a k t e

e e n b e d r a g v a n 5 0 . 0 0 0 L u x . f r a n c s e n

N o o r w e g e n e e n v a n 2 2 . 0 0 0 k r o n e n o v e r

v o o r h e t i n t e r n a t i o n a l e m o n u m e n t t e

A u s c h w i t z .

W a n n e e r e r k e n t d e N e d e r l a n d s e r e g e r i n g

h a a r e r e p l i c h t ?

T a l v a n o r g a n i s a t i e s e n p a r t i c u l i e r e n h e b ­

b e n s i n d s d e e e r s t e s t e e n l e g g i n g e e n b i j ­

d r a g e g e s c h o n k e n . D e b e l a n g r i j k s t e d a a r ­

v a n is e e n g i f t v a n d r i e k w a r t m i l j o e n

z l o t y v a n h e t P o o l s e v a k v e r b o n d .

M a a r e r i s n o g l a n g n i e t g e n o e g . E n h e t

m o n u m e n t m o e t e r k o m e n ; of , m e t d e

w o o r d e n u i t d e e e r s t e o p r o e p v a n h e t

P a t r o n a g e - c o m i t é v o o r h e t m o n u m e n t :

„ A l s wij d e s t e m m e n v a n d e m i l j o e n e n t e

A u s c h w i t z v e r m o o r d e m e n s e n k o n d e n h o ­

r e n , d a n z o u d e n d i e s t e m m e n é é n g r o t e ,

g r u w e l i j k e w a a r s c h u w i n g a a n d e g e h e l e

m e n s h e i d z i j n " .

H e t g i r o n u m m e r v a n h e t N e d e r l a n d s e

C o m i t é M o n u m e n t t e A u s c h w i t z i s 1 5 7 0 0 0

t e A m t e r d a m .

Wilt U goede voorlichting en advies, dan is CARUSO Uw zaak voor gramofoonplaten, m e t zijn enorme voorraad op elk gebied. Onze prachtige verbouwing is zo juist gereed gekomen.

OFF. DEALER GARRARD motoren en combinaties Stereo en Monoraal

Jan Evertsenstr. 126 - Te l . 87271 Amsterdam privé 192357

W e d uwen in België schrijven regering

Namens een tiental te Antwerpen wo­nende weduwen van Nederlandse ge­deporteerden heeft mevrouw Charlotte van Bueren zich gewend tot de Neder­landse regering om de uitkering, waar­op ook zij recht hebben op grond van de C A D S U . De publicaties in ons blad hebben deze nazi-slachtoffers, die air Nederlandsen van de (anders dan in Nederland goe­de) Belgische pensioenregeling zijn uitgesloten, in actie gebracht. Niet alleen hebben zij, evenmin als an­dere Nederlandse slachtoffers, ooit enige vaste uitkering ontvangen, maar deze bejaarde vrouwen krijgen ook geen Nederlandse A O W (die juist be­ter is dan in België) , omdat zij na de oorlog hier geen woning konden kri j­gen, naar Antwerpen zijn teruggekeerd en zo nooit een zesjarig verblijf in Ne­derland konden laten gelden! Ook hier weer een groepje zorgelijk levende getroffenen, die achter elk net vissen. W i j van onze kant vestigen nogmaals de aandacht van de autoriteiten op de vele leemten zelfs in de schriele CADSU-regel ing!

De auto voor iedereen

TRABANT vanaf

Hooftdealer voor Amsterdam en omstreken

Garage LEEH lste Jac . v. Campenstr. 31 Amsterdam tel. 7 2 6 4 2 6 en 7 2 6 5 4 5

Auschwitz-dia's Juist nu vraagt men ons om documen­tatie over Aurchwitz. W i j kunnen U aan uitstekend materiaal helpen: 1 set positief en 1 set negatief-dia's,

ong. 1 5 0 ex. ƒ 2 5 . — (op f i lmrol) . 1 foto-album „ K L Auschwitz" ruim 100 foto's ƒ 1 0 . -Auschwitz-Birkenau door prof Jan Sehn, Duitse tekst, ƒ 3 .40 . Ook materiaal in het Engels is ver­krijgbaar. Wendt U tot J . Furth, Diemerkade 4 3 hs., Diemen tel. 0 2 0 - 5 8 8 4 2 . Bestellingen per postgiro N.A.C. 2 9 3 0 87 met vermelding wat U wenst.

CADSU JOKOS U i t g o e d i n g e l i c h t e k r i n g e n v e r n a m e n w i j , d a t p r a k t i s c h a l l e p o s t b e t a l i n g e n v a n d e C A D S U d e d e u r u i t z i jn . N u is m e n b e z i g m e t h e t o v e r m a k e n v i a b a n k e n e n o p r e ­k e n i n g e n . D i t z a l n o g e n i g e t i j d in b e s l a g n e m e n . W i j z i jn z e e r b e n i e u w d h o e g r o o t h e t b e d r a g is d a t o v e r b l i j f t e n w a t d a a r ­m e e z a l w o r d e n g e d a a n . M e t d e J o k o s - b e t a l i n g e n g a a t h e t n i e t z o f l o r i s a n t , w a n t t a l l o z e n w a c h t e n n o g o p h u n a f w i k k e l i n g . D e j u r i d i s c h e p r o c e d u r e , d i e h i e r b i j w o r d t g e v o l g d , w e r k t d e z e v e r ­t r a g i n g z e e r in d e h a n d . E e n s n e l l e , e f f e c ­t i e v e m e t h o d e i s a l l e s z i n s g e r e c h t v a a r ­d i g d .

W i e kende Ken? M e v r . H . G l i c e n s t e i n - W i j z e n b e e k ,

1 0 3 , S t a m f o r d H a l l , P a u l N e t S t r e e t

H i l l b r o w , J o h a n n e s b u r g . Z u i d - A f r i k a

z o e k t n a a r o v e r l e v e n d e n v a n d e t r a n s ­

p o r t e n o p 1 1 e n 1 4 m e i 1 9 4 3 v a n W e s t e r ­

b o r k n a a r S o b i b o r .

A r n o s t B a s c h

P l z e n s k a 1 7 0 - P r a a g 5 .

T s j e c h o s l o w a k i j e ,

z o e k t n a a r e x - A u s c h w i t z e r s d i e m e t h e m

bij B U N A o f in h e t b u i t e n l a g e r L A U R A -

H Ü T T E s a m e n g e w e r k t h e b b e n .

A n t w o o r d e n t e r i c h t e n a a n o n s e c r e t a ­

r i a a t o f r e c h t s t r e e k s a a n b o v e n v e r m e l d e

a d r e s s e n , m e t b e r i c h t a a n o n s .