Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

16
Στο δρόμο που (εδώ και χρόνια) χάραξε ο Στουρνάρας («Νέα») Οικονομική πολιτική με παλιά υλικά και συστατικά Ισοδύναμα μέτρα... food for thought Πώς θα μπορούσαν να εξοικονομη- θούν 4 δις ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό; Ανοιχτή επιστολή στον καθηγητή μου, Αντώνη Μανιτάκη λίγο μετά τις προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή. _σ. 2 insideinformation Μηνιαία οικοΛογική Εφημερίδα | Ιούνιος - Ιούλιος 2012 | Φύλλο 105 | Τιμή φύλλου 0,01 € οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη Θετικές προσδο- κίες και περιορι- σμένες δεσμεύ- σεις, πολύ κάτω απο τον πήχυ Ο ι εκλογές της 17ης Ιουνίου έδωσαν την πρώτη κυβέρνηση συνεργασί- ας, από τη δεκαετία του ’50, χωρίς περιορισμένο χρονικό ορίζοντα. Μέχρι στιγμής η κριτική εστιάζει στις παραιτήσεις υπουργών και στην ουσιαστική απουσία ελληνι- κής παρέμβασης στην πρόσφατη κρίσιμη σύνοδο της Ε.Ε. και της ευρωζώνης. Παραδοσιακά άλ- λωστε ο επί της ουσίας δημόσιος διάλογος ξε- κινούσε με τις προγραμματικές δηλώσεις και τη σχετική συζήτηση στη Βουλή. Για τις κυβερνήσεις όμως συνεργασίας εξίσου ουσιαστικό είναι και το πλαίσιο της προγραμματικής συμφωνίας με την οποία συγκροτούνται. _σ. 5 Η προγραμματική συμφωνία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και η πράσινη οπτική Οι Οικολόγοι Πράσινοι μετά τις εκλογές Η χώρα μετά από δυο εκλογικές αναμετρή- σεις βρίσκεται ακριβώς στα ίδια αδιέξοδα ενώ την τύχη της διαχειρίζονται εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που τα δημιούργησαν. Της Ιωάννας Κοντούλη Είναι καταστροφικό ότι ενώ οι πολίτες προσπά- θησαν να βάλουν στο περιθώριο μόλις ένα μήνα πριν τις πολιτικές που μας οδήγησαν μέχρις εδώ, το Πα- ΣοΚ και την ΝΔ, σήμερα και πάλι οι δυνάμεις αυτές να καλούνται να κυβερνήσουν την χώρα. Οι Ο.Π. σε αυτή την μάχη βγήκαμε ηττημένοι, δεν κατορθώσαμε να πείσουμε τους πολίτες. Η θεωρία της «χαμένης ψήφου» βρήκε αποδέκτες και άφησε εκτός Βουλής όσες δυνάμεις δεν είχαν σπάσει το φράγμα του 3% στις εκλογές της 6ης Μαΐου. _σ. 2 μας πλούτου δεν αποτελεί προτεραιότητα δημοσίου συμφέροντος που υπερισχύει από κάθε άλλη. Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα και ειδικότερα η Ζά- κυνθος, έχει σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα για να αξιοποιήσει τα οποία δεν θα υπονομεύσουν την μελλοντική ευημερία μας. Η προηγούμενη εμπει- ρία από τις χώρες που έχει περάσει το Δ.Ν.Τ, δείχνει πως η ληστρική εκμετάλλευση των φυσικών τους πόρων πάντα προβαλλόταν σαν τη μόνη διέξοδο από την κρίση, χωρίς όμως αυτή να οδηγεί σε οικονομικά αποτελέσματα, ενώ οι πληγές στο περιβάλλον και την κοινωνία ήταν τεράστιες. Στην προσπάθεια εκμετάλλευσης των κοιτασμά- των υδρογονανθράκων , το Ιόνιο και ιδιαίτερα η πε- ριοχή του Πατραϊκού κόλπου θα γεμίσει με εξέδρες εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου, αρκετές από τις οποίες θα είναι υποθαλάσσιες , καθημερινά διάφορα τάνκερ θα μεταφέρουν πετρέλαιο και φυσι- κό αέριο, αγωγοί θα ποντιστούν επίσης για τη μετα- φορά, δημιουργώντας ένα επικίνδυνο πλέγμα για μια ενδεχόμενη περιβαλλοντική καταστροφή. Τα διάφορα τάνκερ με τα οποία θα μεταφέρεται το πετρέλαιο θα δημιουργήσουν μια πρωτόγνωρη για την περιοχή κυκλοφορική ασφυξία με αποτέλε- σμα την αύξηση των ατυχημάτων διαρροής, είτε του φορτίου, είτε του πετρελαίου κίνησης . Πολλοί θα σκεφτούν ότι το πετρέλαιο θα μας δώσει μεγάλα αντισταθμιστικά οφέλη και έτσι θα ξε- περάσουμε πιο άνετα την οικονομική κρίση. Αυτή η καθαρά οικονομίστικη αντίληψη δεν λαβαίνει υπόψη της τα παρακάτω δεδομένα: Υδρογονάνθρακες ή άνθρακες ο θησαυρός; Οι Ελληνικές κυβερνήσεις που πολύ εύκολα πετσόκοψαν μι- σθούς και συντάξεις, παίρνοντας σπασμωδικά και οριζόντια μέτρα για την καταπολέμηση της κρί- σης, το ίδιο επιπόλαια κινούνται για την εκμετάλλευση των κοιτα- σμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ελλάδα και ιδιαιτέ- ρως στο Ιόνιο. Γιάννης Λευτεράτος , Χημικός Μηχανικός, συντονι- στής ΠΚ Ζακύνθου Β λέπουμε να επαναλαμβάνονται οι ίδιες καταστροφικές συνταγές του παρελθόντος, αυτές που μας οδή- γησαν στη σημερινή οικονομική , περιβαλλοντική και κοινωνική κρίση. Η εκμετάλλευση της προίκας του ορυκτού Του Γιάννη Παρασκευόπουλου Μέλους του Πανελλαδικού συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων _σ. 8 _σ. 3 _σ. 4

Upload: ecogreens-greece

Post on 12-Feb-2016

228 views

Category:

Documents


0 download

DESCRIPTION

Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

TRANSCRIPT

Page 1: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

Στο δρόμο που (εδώ και χρόνια) χάραξε ο Στουρνάρας («Νέα») Οικονομική πολιτική με παλιά υλικά και συστατικά

Ισοδύναμα μέτρα...food for thought

Πώς θα μπορούσαν να εξοικονομη-θούν 4 δις ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό;

Ανοιχτή επιστολήστον καθηγητή μου,Αντώνη Μανιτάκη

λίγο μετά τις προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή.

_σ. 2

insideinformation

Μηνιαία οικοΛογική Εφημερίδα | Ιούνιος - Ιούλιος 2012 | Φύλλο 105 | Τιμή φύλλου 0,01 €

οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη

Θετικές προσδο-κίες και περιορι-σμένες δεσμεύ-σεις, πολύ κάτω απο τον πήχυ

Ο ι εκλογές της 17ης Ιουνίου έδωσαν την πρώτη κυβέρνηση συνεργασί-ας, από τη δεκαετία του ’50, χωρίς περιορισμένο χρονικό ορίζοντα.

Μέχρι στιγμής η κριτική εστιάζει στις παραιτήσεις υπουργών και στην ουσιαστική απουσία ελληνι-κής παρέμβασης στην πρόσφατη κρίσιμη σύνοδο της Ε.Ε. και της ευρωζώνης. Παραδοσιακά άλ-λωστε ο επί της ουσίας δημόσιος διάλογος ξε-κινούσε με τις προγραμματικές δηλώσεις και τη σχετική συζήτηση στη Βουλή. Για τις κυβερνήσεις όμως συνεργασίας εξίσου ουσιαστικό είναι και το πλαίσιο της προγραμματικής συμφωνίας με την οποία συγκροτούνται.

_σ. 5

Η προγραμματική συμφωνία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡκαι η πράσινη οπτική

Οι Οικολόγοι Πράσινοι μετά τις εκλογέςΗ χώρα μετά από δυο εκλογικές αναμετρή-σεις βρίσκεται ακριβώς στα ίδια αδιέξοδα ενώ την τύχη της διαχειρίζονται εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που τα δημιούργησαν.

Της Ιωάννας Κοντούλη

Είναι καταστροφικό ότι ενώ οι πολίτες προσπά-θησαν να βάλουν στο περιθώριο μόλις ένα μήνα πριν τις πολιτικές που μας οδήγησαν μέχρις εδώ, το Πα-ΣοΚ και την ΝΔ, σήμερα και πάλι οι δυνάμεις αυτές να καλούνται να κυβερνήσουν την χώρα.

Οι Ο.Π. σε αυτή την μάχη βγήκαμε ηττημένοι, δεν κατορθώσαμε να πείσουμε τους πολίτες. Η θεωρία της «χαμένης ψήφου» βρήκε αποδέκτες και άφησε εκτός Βουλής όσες δυνάμεις δεν είχαν σπάσει το φράγμα του 3% στις εκλογές της 6ης Μαΐου.

_σ. 2

μας πλούτου δεν αποτελεί προτεραιότητα δημοσίου συμφέροντος που υπερισχύει από κάθε άλλη.

Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα και ειδικότερα η Ζά-κυνθος, έχει σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα για να αξιοποιήσει τα οποία δεν θα υπονομεύσουν την μελλοντική ευημερία μας. Η προηγούμενη εμπει-ρία από τις χώρες που έχει περάσει το Δ.Ν.Τ, δείχνει πως η ληστρική εκμετάλλευση των φυσικών τους πόρων πάντα προβαλλόταν σαν τη μόνη διέξοδο από την κρίση, χωρίς όμως αυτή να οδηγεί σε οικονομικά αποτελέσματα, ενώ οι πληγές στο περιβάλλον και την κοινωνία ήταν τεράστιες.

Στην προσπάθεια εκμετάλλευσης των κοιτασμά-των υδρογονανθράκων , το Ιόνιο και ιδιαίτερα η πε-ριοχή του Πατραϊκού κόλπου θα γεμίσει με εξέδρες εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου, αρκετές

από τις οποίες θα είναι υποθαλάσσιες , καθημερινά διάφορα τάνκερ θα μεταφέρουν πετρέλαιο και φυσι-κό αέριο, αγωγοί θα ποντιστούν επίσης για τη μετα-φορά, δημιουργώντας ένα επικίνδυνο πλέγμα για μια ενδεχόμενη περιβαλλοντική καταστροφή.

Τα διάφορα τάνκερ με τα οποία θα μεταφέρεται το πετρέλαιο θα δημιουργήσουν μια πρωτόγνωρη για την περιοχή κυκλοφορική ασφυξία με αποτέλε-σμα την αύξηση των ατυχημάτων διαρροής, είτε του φορτίου, είτε του πετρελαίου κίνησης .

Πολλοί θα σκεφτούν ότι το πετρέλαιο θα μας δώσει μεγάλα αντισταθμιστικά οφέλη και έτσι θα ξε-περάσουμε πιο άνετα την οικονομική κρίση. Αυτή η καθαρά οικονομίστικη αντίληψη δεν λαβαίνει υπόψη της τα παρακάτω δεδομένα:

Υδρογονάνθρακες ή άνθρακες οθησαυρός;Οι Ελληνικές κυβερνήσεις που πολύ εύκολα πετσόκοψαν μι-σθούς και συντάξεις, παίρνοντας σπασμωδικά και οριζόντια μέτρα για την καταπολέμηση της κρί-σης, το ίδιο επιπόλαια κινούνται για την εκμετάλλευση των κοιτα-σμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ελλάδα και ιδιαιτέ-ρως στο Ιόνιο.

Γιάννης Λευτεράτος , Χημικός Μηχανικός, συντονι-στής ΠΚ Ζακύνθου

Β λέπουμε να επαναλαμβάνονται οι ίδιες καταστροφικές συνταγές του παρελθόντος, αυτές που μας οδή-γησαν στη σημερινή οικονομική , περιβαλλοντική και κοινωνική

κρίση. Η εκμετάλλευση της προίκας του ορυκτού

Του Γιάννη ΠαρασκευόπουλουΜέλους του Πανελλαδικού συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων

_σ. 8

_σ. 3_σ. 4

Page 2: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 2012

Οικολόγους Πράσινους ως στόχος επαναδιαπραγμάτευ-σης).

Στα μέτωπα της πραγμα-τικής οικονομίας η αναφορά σε «Εθνικό Σχέδιο Ανασυ-γκρότησης» αναγνωρίζει μια σημαντική ανάγκη, χωρίς όμως να δίνει διέξοδο. Ρητός προσανατολισμός παραμένει η έμφαση στις εξορύξεις με κάθε τίμημα, στην ολοκλήρω-ση των ιδιωτικών αυτοκινη-τοδρόμων με δημόσιο χρήμα, την «αξιοποίηση» δημόσιας γης με βίαιες αλλαγές χρήσης σε βάρος του περιβάλλοντος. Οι εκτενείς αναφορές στην ύπαιθρο, με υποσχέσεις για φθηνότερα φυτοφάρμακα και πετρέλαιο, ουσιαστικά κινού-νται στον αντίποδα της ανα-γκαίας στροφής σε γεωργία χαμηλών εισροών με κορμό τη βιολογική γεωργία, και επιτείνουν την εξάρτηση των αγροτών από το αγροχημικό λόμπυ και την περιθωριοποί-ηση των ορεινών και ημιο-ρεινών περιοχών. Απολύτως ουδέτερη (και γι΄ αυτό δυνη-

τικά ανησυχητική) είναι και η αναφορά στην ενέργεια, όπου επείγει η απεξάρτηση από το πετρέλαιο και το λιγνίτη. Επι-πλέον ανησυχίες δημιουργεί τέλος η υπουργοποίηση του κ. Στουρνάρα, από τους πιο ένθερμους εγχώριους εισηγη-τές του άγριου real estate και των προγραμμάτων τουριστι-κής κατοικίας στα πρότυπα εκείνων που κατέστρεψαν την ισπανική οικονομία.

Στα φορολογικά, η δημιουργία περιουσιολογίου και η κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων αποτε-λούν σαφώς θετικά βήματα. Τα υπόλοιπα όμως αποτελούν συρραφή σκόρπιων αποσπα-σματικών υποσχέσεων: λεί-πουν μέτρα ανταμοιβής των συνεπών φορολογουμένων (όπως σύνδεση των νόμιμων δηλωμένων εισοδημάτων με αφορολόγητο ποσό στη φορολογία περιουσιών), αλλά και αξιοποίησης της φορολογίας ως εργαλείου προσανατολισμού της οικονο-μίας και της κατανάλωσης. Ο

στόχος για πάγιο φορολογικό σύστημα με ορίζοντα 10ετίας δε στερείται λογικής, οδηγεί όμως σε «αυτόματο πιλότο» περικοπών σε κάθε περίπτω-ση δημοσιονομικής αστοχίας.

Στα υπόλοιπα διαρθρω-τικά ζητήματα, ανησυχητική είναι η απουσία κάθε διάκρι-σης ανάμεσα σε πραγματικά συλλογικά αγαθά και απλή κρατική ιδιοκτησία, διάκρι-ση που θα έπρεπε να είχε καθοριστικό ρόλο στα θέματα των αποκρατικοποιήσεων. Προβληματική είναι και η συμφωνία για την υγεία, που θεωρείται απλώς ένα ακόμη πεδίο για εξοικονόμηση δαπανών, χωρίς δεσμεύ-σεις για επανεπένδυση των ποσών αυτών στην αναγκαία αναβάθμιση και επέκταση των υπηρεσιών για να καλύψουν και εκείνους που προσέφευ-γαν μέχρι τώρα σε ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας.

Στους πολιτικούς τέλος θεσμούς η προγραμματική συμφωνία περιλαμβάνει

μικρά θετικά βήματα όπως τους αναδρομικούς ελέγχους Πόθεν Έσχες ή τον εξορθο-λογισμό ορισμένων βουλευ-τικών προνομίων. Για να μη μετατραπεί όμως η χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος σε γενικευμένη κρίση της δημοκρατίας, χρειάζονται πολύ τολμηρότερες αλλαγές, όπως αυτές που προτείνουμε στο www.goo.gl/7Efxh

Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν επενδύουμε στην αποτυχία της νέας κυβέρνησης. Είναι όμως σαφές ότι η προγραμ-ματική συμφωνία των τριών κομμάτων βρίσκεται εκ των πραγμάτων πολύ κάτω από τον πήχη που ορίζουν η κρισιμότητα της κατάστασης και οι επείγουσες απαιτήσεις των καιρών. Η υποταγή σε αδιέξοδες συνταγές και η απουσία πολιτικής βούλησης για επιλογές που να απαντούν ταυτόχρονα στην οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική όψη της κρίσης, κινδυνεύουν να συμπαρασύρουν τελικά και τα μικρά θετικά βήματα.

02 πρίσμαΗ προγραμματική συμφωνία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ (Συνέχεια από το πρωτοσέλιδο)

(Συνέχεια από το πρωτοσέλιδο)

Στα υπόλοιπα διαρθρωτικά ζητήματα, ανησυχητική είναι η απουσία κάθε διάκρισης ανάμεσα σε πραγματικά συλλογικά αγαθά και απλή κρατική ιδιοκτησία, διάκριση που θα έπρεπε να είχε καθοριστικό ρόλο στα θέματα των αποκρατικοποιήσεων. Η προγραμματική

συμφωνία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ είναι σχεδια-

σμένη να καλλιεργήσει κλίμα θετικών προσδοκιών αλλά και περιορισμένων δεσμεύσεων: χαρακτηριστικό είναι ότι για κανέναν από τους στόχους δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα. Ως κείμενο παίρνει σαφείς αποστάσεις από τη προεκλογι-κή ρητορεία της ΝΔ για «νόμο και τάξη», ενώ υπόσχεται επιμέρους αλλαγές στο Μνημόνιο, αναπτυξιακές και κοινωνικές πολιτικές, τομές σε πολιτικούς θεσμούς. Αντίθετα, γενικόλογες είναι οι αναφορές σε ζητήματα μετανάστευσης, ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής.

Για το Μνημόνιο και τη Δανειακή Σύμβαση, η συμ-φωνία εστιάζει κυρίως στο αίτημα για διετή παράταση στις προθεσμίες επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων και σε επί μέρους διορθώσεις με κυριότερη την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων στα πλαίσια της ευρωπαϊ-κής νομιμότητας. Τα βήματα αυτά είναι θετικά (τα είχαμε προτείνει μάλιστα και οι Οικο-λόγοι Πράσινοι http://www.

ecogreens-gr.org/cms/index.php?option=com_content& view=article&id=3336:10 --------------&catid=1:press-releases), δυστυχώς όμως δεν αρκούν να καλύψουν ούτε τις άκρως επείγουσες απαιτήσεις:

Παραμένει χωρίς αμφι-σβήτηση ο δημοσιονομικός κλοιός που απειλεί την παρα-μονή της χώρας στην ευρω-ζώνη, όπου καμιά χώρα δεν είχε ποτέ τα διαρκή πρωτογε-νή πλεονάσματα της τάξης του +4,5% που επιβάλλονται ως όρος στην Ελλάδα.

Εκτός αναδιαπραγμάτευ-σης μένει και ο έλεγχος της «ευρωπαϊκής νομιμότητας» των μέτρων του Μνημονίου, ώστε να προσαρμοστούν τουλάχιστον στις επίσημες κοινωνικές και περιβαλλοντι-κές πολιτικές της Ε.Ε.

Δείγμα γραφής πήραμε και στην πρόσφατη σύνοδο της Ε.Ε. όπου, στη διαπραγμάτευ-ση για την ανακεφαλαιοποί-ηση των τραπεζών φαίνεται ότι δεν τέθηκε καν αίτημα να περιληφθούν και οι ελληνικές τράπεζες, ρύθμιση που θα μείωνε το δημόσιο χρέος της χώρας κατά 50 δις ευρώ (και είχε επίσης προταθεί από τους

και η πράσινη οπτική

Ο ηγεμονισμός και ο εκλογικός τακτικισμός του ΣΥΡΙΖΑ, με εκ-πτώσεις σε πολιτικό λόγο, σε οραματικές αξίες και σε πάγιες δημοκρατικές αρχές, με το «δη-

μοκρατικό» μπόνους των 50 εδρών του νόμου Σκανδαλίδη καιροσκοπικά νομιμοποιημένο και σκόπιμα διασωσμένο, δεν απέδωσε ούτε σε αυτόν τα υποσχόμενα περί δήθεν αριστερής διακυβέρνη-σης της χώρας. Αντίθετα, οδήγησε στην ανατροπή της ανατροπής, εγκαθιστώντας ξανά τις μνημονια-κές δυνάμεις στην κυβέρνηση, καθαγιασμένες και με την βούλα της λαϊκής ετυμηγορίας. Όσα τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ λέει για εκβιαστικά διλήμματα που τέθη-καν στον λαό, απλά και μόνο να αποκρύψουν θέ-λουν την ηγεμονιστική του ταχτική που στόχευσε, και πρόσκαιρα πέτυχε, την συρρίκνωση των παρά-πλευρα αγωνιζόμενων αντιμνημονιακών πολιτικών δυνάμεων, προς τις οποίες υποτίθεται ότι απηύθυνε πρόσκληση συνεργασίας.

Είναι αλήθεια ότι τα παιδικά τραύματα αν δεν τα ξεπεράσεις νωρίς, τα αναπαράγεις όταν μεγαλώ-σεις...

Το χειρότερο όμως είναι ότι οι αληθινές και ελεύ-θερες συγκλήσεις ευρύτερων πολιτικών δυνάμεων, ιδεολογικά αυτοτελών και κοινωνικά-προγραμμα-τικά διαφορετικών, που αποτελούν τον πλούτο ενός πολύμορφου, αντιπροσωπευτικού, πλουραλιστικού δημοκρατικού -και ειδικότερα αμεσοδημοκρατικού- κινήματος, υπονομεύτηκαν.

Όμως, από σήμερα, η κοινωνία πρέπει να σπά-σει τον φόβο και την σιωπή. Ιδιαίτερα οι σχεδόν 200.000 πολίτες που μας πίστεψαν και μας στήριξαν την 6 Μάη, έστω κι αν μας εγκατέλειψαν προσωρινά υπό την πίεση της πόλωσης και του νεκραναστημέ-νου δικομματισμού, πρέπει να σκεφτούν τι κέρδισαν

και τι έχασαν σε αυτή την μάχη και ν’ αποφασίσουν ξανά αν το όραμα μιας βιώσιμης κοινωνίας και ενός βιώσιμου περιβάλλοντος αξίζει την επόμενη φορά να επιβραβευτεί.

Να σκεφτούν ακόμη, καθώς και η ίδια η ζωή τους επόμενους μήνες θα τους βοηθήσει να το καταλάβουν καλύτερα, αν το όραμα αυτό μπορεί να υπηρετηθεί σωστά, δημιουργικά, θαρετά, δυναμικά, ως απλή υπο-σημείωση ή ως απλή παράπλευρη δράση, μέσα από τα προγράμματα και τις πολιτικές άλλων κομμάτων.

Οι Ο.Π. χάσαμε αυτή την εκλογική μάχη, πολ-λοί από αυτούς που στην αρχή εκφράστηκαν από τον λόγο μας και το πρόγραμμά μας τελικά δεν μας ψήφισαν. Οι προτάσεις μας όμως θα συνεχίσουν να διατυπώνονται, να δοκιμάζονται, να κρίνονται μέσα στη ζωή και να αξιολογούνται. Η εκλογική μας ήττα θα μας κάνει σοφότερους. Οι εκλογές για εμάς ήταν ένα μόνο κομμάτι μιας ευρύτερης διαδικασίας, κοινω-νικής και πολιτικής, που έπρεπε να συντελεσθεί, όμως το ζητούμενο είναι να ενεργοποιηθούμε εμείς ώστε να αλλάξουμε και εμείς και ο τόπος μας. Τα βουλευτικά έδρανα δεν ήταν, ούτε είναι για εμάς αυτοσκοπός. Η συμμετοχή μας στο κοινοβούλιο είναι ένα μέσο που θέλουμε να αξιοποιήσουμε και στις επερχόμενες εκλογές πιστεύουμε πως θα το καταχτήσουμε.

Μέχρι τότε θα είμαστε παρόντες όπως έχουμε υποσχεθεί όπου υπάρχουν άνθρωποι που υποφέ-ρουν και περιβάλλον που καταστρέφεται.

Καθιερώνοντας διαδρομές δημιουργικές, ανε-ξάρτητες από την «μιντιακή» πολιτική η οποία δεν μπορεί να είναι ο κύριος δίαυλος επικοινωνίας μας με τους πολίτες.

(πρωτοδημοσιεύτηκε στο Βήμα)

Οι Οικολόγοι Πράσινοι μετά

τις εκλογές

Page 3: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 2012 03πρίσμαΣτο δρόμο που (εδώ και χρόνια) χάραξε ο Στουρνάρας

Α ν κάτι είναι απολύτως σαφές από τη συζήτηση των προ-γραμματικών δηλώσεων, είναι ότι από τα πρώτα της βήματα η κυβέρνηση υιοθέτησε πλήρως

τη λογική του υπουργού Οικονομικών και μετα-θέτει χρονικά προς τα πίσω την όποια διαδικασία επαναδιαπραγμάτευσης επαγγέλονταν προεκλο-γικά τα κόμματα που τη στηρίζουν. Δίνεται ακόμα έμφαση στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων, που περιλαμβάνει σύμφωνα με τα όσα ειπώθηκαν τόσο επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, όσο και ακί-νητα (τα περίφημα 50 δις που εισηγήθηκε πριν από 15 μήνες η τρόικα).

Πρωθυπουργός και υπουργοί απέφυγαν να αναφέρουν τι θα απογίνουν τα χρήματα που θα προκύψουν από τις ιδιωτικοποιήσεις. Ίσως ως κάτι αυτονόητο, μιας και υπάρχει δέσμευση στη δεύτερη δανειακή σύμβαση. Προορίζονται φυσι-κά για την κάλυψη παλιών δανειακών υποχρεώ-σεων. Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Στουρνάρας τις ανήγ-γειλε ως κύριο «αναπτυξιακό μοχλό».

Και υπερέβαλε εαυτό. Με τη βασική συνδρο-μή τους, αλλά και την εφαρμογή άλλων ρυθμί-σεων μίλησε για 4,5% πρωτογενή πλεονάσματα επί σειρά ετών! Όσα δηλαδή προβλέπει το σενά-ριο της τρόικας ώστε να μην υπερβεί το δημόσιο χρέος το 2020 το 120% του ΑΕΠ...

Πως θα επιτευχθεί αυτό; Ο υπουργός μίλησε για περιορισμό των δαπανών κατά 30 δις έναντι

εκείνων του 2009. Να θυμίσω ότι τα πρωτογε-νή ελλείμματα εκείνης της χρήσης ανέρχονταν στα 24 δις. Άρα με τη μείωση δαπανών υπόσχε-ται πρωτογενή πλεονάσματα 6 δις, δηλαδή 2,8% του ΑΕΠ. Τα υπόλοιπα δεν θα τα βγάλει –φαντά-ζομαι- από το …μανίκι του!

Εμμέσως πλην σαφώς μιλάει για ετήσια αύξηση του ακαθάριστου προϊόντος πάνω από 5%, αφού προσδοκά και υπολογίζει από κάθε επιπλέον μονάδα αύξηση των εσόδων κατά 0,36 του ΑΕΠ, ώστε να καλυφθεί η διαφορά. Και αν υποθέσουμε ότι του «βγαίνει» τον χάσαμε τον …υπουργό. Ο κ. Στουρνάρας θα ανακηρυχθεί ο πρώτος γκουρού της παγκόσμιας αναπτυξιακής διαδικασίας!!!

Ο κ. Στουρνάρας δεν είναι χθεσινός. Στα 18 τελευταία χρόνια που έχει ουσιαστικά θέσεις ευ-θύνης σε καίρια πόστα του σχεδιασμού της οικο-νομικής και δημοσιονομικής πολιτικής ήταν πά-ντα λαλίστατος. Με ποικίλες ασκήσεις επί χάρτου, αλλά ταυτόχρονα και παραπονούμενος. Δεν τον …άκουγαν αρκούντως!

Εκτός από μια κρίσιμη περίοδο. Το φθινόπω-ρο του 2008, τότε στα αποκαΐδια της Lehman Brothers. Όταν μίλαγε για μικρή επιβράδυνση, που δεν θα κράταγε πάνω από ένα εξάμηνο. Που από το καλοκαίρι του 2009, θα βάδιζε η χώρα σε 4% ανάπτυξη! Τρία χρόνια μετά, η ελληνική οικονομία είναι στο -7% plus! Και το κυριότερο σ’ ένα φαύλο και αδιέξοδο με τις παραδοσιακές

πολιτικές κύκλο.

Με τι εργαλεία θα πετύχει την περιβόη-τη «ανάπτυξη» του; Μα με τα «μεγάλα έργα» (αυτοκινητόδρομοι, μαρίνες, λιμάνια, αεροδρό-μια, αναμόρφωση παράκτιων ζωνών, εξορύξεις, «αξιοποίηση» της άκτιστης γης). Σε ότι ως τώρα δηλαδή «επενδύαμε» ως χώρα και ευημερούσαν οι αριθμοί. Απλώς στη βάση κάποιου χρονοδια-γράμματος, αυτή τη φορά υπό την άμεση επο-πτεία του!

Τα περισσότερα απ’ όσα αναφέρει συστηματι-κά εδώ και χρόνια ο κ. Στουρνάρας, είναι εύηχα. Γιατί απλώς είναι η προέκταση όσων επί χρόνια παπαγάλιζαν οι διάφοροι διαμορφωτές κοινής γνώμης και λίγο πολύ πίστεψε ο μέσος πολίτης. Είναι όμως και τα συστατικά μιας πορείας που μας οδήγησε στα …βράχια.

Σε μια διεθνή ανυποληψία και αναξιοπιστία. Ένα παράδειγμα αποφυγής. Στη διάλυση της κοι-νωνικής συνοχής και τα αυξανόμενα διαρκώς ευ-άλωτα και απειλούμενα κοινωνικά στρώματα στο Γολγοθά! Σε πολιτικές που εξήραν το ατομικό και υποβάθμιζαν το συλλογικό.

Σε συστηματικό πρόκριμα επενδυτικών σχε-δίων, πέρα αλλά και σε βάρος συγκριτικών πλε-ονεκτημάτων. Πολιτικές που μας οδήγησαν να είμαστε ως χώρα ουραγοί σε σειρά τομέων, αλλά και πρωτοπόροι στο άρπα κόλλα, σε επενδύσεις μίας χρήσης, στο μεταπρατισμό και στους ραντιέ-

ρηδες.

Για όλα αυτά ο υπουργός, χρόνια τώρα αλλά και αμετανόητος σήμερα, ουσιαστικά επαναλαμ-βάνει: «έν οίδα ότι ουδέν …είδα»!

Έτσι για άλλη μια φορά μένει στα αζήτητα η εκπόνηση ενός εναλλακτικού σχεδίου διεξόδου από την κρίση που θα δίνει έμφαση στη βιωσιμό-τητα και την αειφορία της οικονομικής διαδικα-σίας. Που όπως τονίζουν οι Οικολόγοι Πράσινοι προτάσσεται η παραγωγική ανασυγκρότηση της υπαίθρου και η αποκέντρωση, η πρόσβαση όλων στα συλλογικά αγαθά και την ποιότητα ζωής, η εστίαση στην καινοτομία, τις πράσινες λύσεις και τις επενδύσεις έντασης εργασίας.

Μια οικονομία που θα στηρίζεται στην προ-στιθέμενη αξία και όχι απλά στη ροή άφθονος χρήματος. Και που τα χρηματοπιστωτικά εργαλεία θα συμβαδίζουν με στόχους στην πραγματική οι-κονομία και όχι σ’ έναν πλήρως αυτόνομο ρόλο, αυτόν του αυξημένου ρίσκου.

Με ξεκάθαρο ρυθμιστικό και εποπτικό ρόλο της Πολιτείας, ώστε οι δραστηριότητες να αντι-μετωπίζονται με βάση όχι το ιδιοκτησιακό καθε-στώς τους, αλλά με την αποδοτική και βιώσιμη λειτουργία τους προς όφελος της κοινωνίας και των προοπτικών της οικονομίας.

Η ανάλυση και η εξειδίκευση των οποίων ξε-φεύγει από τα όρια του παρόντος…

Π ρόκειται για τις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις ανοιχτής εξόρυ-ξης και επεξεργασίας χρυσού με χρήση τόνων επικίνδυνων τοξικών ουσιών (όπως κυα-

νιούχα άλατα), παραγωγή 11 εκατομμυρίων τόνων επικίνδυνων αποβλήτων σε αρχική φάση προκειμέ-νου η καναδική εταιρεία να ξεκινήσει να αποψιλώνει εκτάσεις στα όρια Ροδόπης και Έβρου για να βγάλει από τα έγκατα της γης μόλις 1 γραμμάριο χρυσού ανά 1000 κιλά πετρώματος αλέθοντας ουσιαστικά τους λόφους του μοναδικού δάσους Μαύρης Πεύ-κης, στρατηγικών αρχαίων θέσεων της Σαμοθρακίτι-κης Περαίας που εντόπισε η Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, λίγες εκατοντάδες μέ-τρα από τον οικισμό του Περάματος.

Πρόκειται περί ενός περιβαλλοντικά και ανα-πτυξιακά απαράδεκτου έργου του οποίου η «σημα-ντικότητα» ανέβηκε με την εκτόξευση της τιμής του χρυσού στα διεθνή χρηματιστήρια, καθιστώντας το στρατηγικό μόνο για τους Καναδούς. Δυστυχώς με την παρούσα απόφαση αποποιούμαστε τον ορυκτό πλούτο της περιοχής με μηδενικό όφελος για το Ελ-ληνικό Δημόσιο και το ελληνικό συμφέρον αν και θα έχετε ακούσει και διαβάσει πολλές φορές το αντίθε-το, καθώς το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει δικαιώματα (royalties) επί του ορυκτού πλούτου. Με Fast track τρόπο έρχονται η σταδιακή ακύρωση των δραστηρι-οτήτων γεωργία- κτηνοτροφία- αλιεία που ως τώρα ασκούσαν οι κάτοικοι, η απαξίωση των αναπτυξια-κών προοπτικών του τόπου, η απειλή της μετατρο-πής της περιοχής σε μεταλλευτική.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταγγέλλουμε τη σπουδή της υπηρεσιακής κυβέρνησης να δημοσιεύσει στο ΦΕΚ λίγες μέρες πριν τις εκλογές μια απόφαση που έρχεται σε αντίθεση με το σύνολο της τοπικής κοινωνίας και ουσιαστικά αποτελεί μια ύβρη στη δημοκρατία..

Μια ύβρη που δε σεβάστηκε το μοναδικό θέμα που η σημαντικότητά του δημιούργησε Κοινωνικό Κίνημα στη Θράκη και συσπείρωσε τους κοινωνικούς και επιστημονικούς φορείς, τους τοπικούς πολιτικούς και χιλιάδες πολιτών.

Μια ύβρη που δε σεβάστηκε την ομόφωνη από-φαση του εκλεγμένου από την ψήφο των πολιτών Περιφερειακό Συμβούλιο της Ανατολικής Μακεδονί-ας και Θράκης, ούτε την Περιφερειακή Ένωση Δήμων της ΑΜΘ που τεκμηριώνουν την αντίθεσή τους στην «επένδυση». Μια ύβρη που δε σεβάστηκε αποφάσεις (πρώην) νομαρχιακών συμβουλίων.

Η υπηρεσιακή κυβέρνηση με την απόφασή της αυτή προκαλεί κλυδωνισμούς στα θεμέλια της κοι-νωνικής συνοχής.

Θυμίζουμε στον υπηρεσιακό υπουργό Ανάπτυξης κύριο Στουρνάρα, ο οποίος υπογράφει το εν λόγω ΦΕΚ ως Πρόεδρος της Διυπουργικής Επιτροπής, ότι 9 χρόνια πριν στην υπουργική απόφαση «Περιφερει-ακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Π.Α.Μ.-Θ., για την εν λόγω ″στρατηγική″ επένδυση αναφέρθηκε ότι η εκμετάλλευση των απο-θεμάτων μπορεί να είναι προβληματική για την Περι-φέρεια, κυρίως για λόγους αναπότρεπτης βλάβης στο περιβάλλον. Δεν υπάρχουν οικονομικά βιώσιμες μέ-θοδοι αντιμετώπισης της ισχυρά οχλούσας ρύπανσης.

Ζητούμε από τη νέα κυβέρνηση που θα σχηματι-στεί την άμεση ακύρωση της συγκεκριμένης απόφα-σης ανταποκρινόμενη και στις δεσμεύσεις όλων των βουλευτών της περιοχής.

Τελικά εγκρίνουν με τη σέσουλα στρατηγικές επενδύσεις ή προβληματικές επενδύσεις;

Θεματική Ομάδα Περιβάλλοντος

Ακατανόητη υπηρεσιακή βιασύνη για fast track έγκριση καταστροφικής επένδυσης στη Θράκη

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, δημοσιεύτηκε τελικά στο ΦΕΚ 1787 Β / 6.6.2012 μεταξύ άλλων η ένταξη των χρυσωρυχείων Θράκης, δηλαδή της καναδικής Eldorado Gold, στο Νόμο για τις ονομαζόμενες “Στρατηγικές Eπενδύσεις” λειτουργώντας σε μια κακιά εκδοχή εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος!

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταγγέλλουμε τη σπουδή της υπηρεσιακής κυβέρνησης να δημοσιεύσει στο ΦΕΚ λίγες μέρες πριν τις εκλογές μια απόφαση που έρχεται σε αντίθεση με το σύνολο της τοπικής κοινωνίας και αποτελεί ύβρη στη δημοκρατία.

(«Νέα») Οικονομική πολιτική με παλιά υλικά και συστατικά Του Θανάση Παπακωνσταντίνου, συν-εκπροσώπου Τύπου των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ

Page 4: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 201204ιΣΟΔύΝΑΜΑ ΜέτΡΑ ΠΟύ ζΗτέι Ο ΣτΟύΡΝΑΡΑΣ...food for thought

ΠώΣ θΑ ΜΠΟΡΟύΣΑΝ ΝΑ έξΟιΚΟΝΟΜΗθΟύΝ4 ΔιΣ έύΡώ ΑΠΟ τΟΝ ΚΡΑτιΚΟ ΠΡΟϋΠΟλΟγιΣΜΟ;

οικονομία

1. Δημόσιες δαπάνες συντήρησης πολιτικού συστήματος

Οι συνολικές ετήσιες κρατικές δαπάνες για χορη-γίες πολιτειακών και κυβερνητικών αξιωματούχων (μισθοί, χορηγίες, αποζημιώσεις, καταναλωτικές και λειτουργικές δαπάνες) αγγίζουν, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2012, τα 276,8 εκατ. ευρώ(βλ. και Πίνακα 1). Αν συνυπολογιστούν και τα κονδύλια των απόρρητων δαπανών (περίπου 60 εκατ. ευρώ), το συνολικό ποσό ανέρχεται στα 336,8 εκατ. ευρώ. Εφαρμόζοντας και σε αυτή την περίπτωση το ποσο-στό (μεσοσταθμικά 60%) περικοπής των μισθολογι-κών και λοιπών απολαβών των καλύτερα αμειβόμε-νων υπαλλήλων της κεντρικής διοίκησης, ήτοι του Υπ. Οικονομικών, οι εν λόγω δαπάνες θα μπορούσαν να διαμορφωθούν στα 134,7 εκατ. ευρώ, εξοικονο-μώντας έτσι το ποσό των 202,1 εκατ. ευρώ.

2. Άμεσο και έμμεσο δημοσιονομικό κόστος

για την Εκκλησία / Θρησκευτικούς οργανισμούς Το άμεσο δημοσιονομικό κόστος της Εκκλησί-

ας ανέρχεται στα 269,6 εκατ. ευρώ (βλ. Πίνακα 2). Ωστόσο, η απαλλαγή της φορολόγησης των ακινή-των της Εκκλησίας, η έλλειψη περιουσιολογίου και η συνολική ευνοϊκή φορολογική αντιμετώπιση εν γένει των δραστηριοτήτων των θρησκευτικών οργα-νισμών, συνεπάγεται ένα πολύ μεγάλο φόρων που δεν καταβάλλονται (φορολογικές δαπάνες υπέρ της Εκκλησίας). Αυτές οι φορολογικές δαπάνες μπορεί σωρευτικά να υπερβαίνουν τα 450-600 εκατ. ευρώ. Συνολικά, οι άμεσες δημοσιονομικές δαπάνες για την Εκκλησία και οι έμμεσες (φορολογικές δαπάνες) μπορεί να υπερβαίνουν το 1 δις ευρώ. Η μεταρρύθ-μιση του συστήματος φορολογικής μεταχείρισης της Εκκλησίας με ανάληψη του κόστους της από την ίδια την Εκκλησία μπορεί να εξοικονομήσει περί τα 719- 869,6 1 εκατ. ευρώ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι με βάση τα στοιχεία του 2012, η χρηματοδότηση για την πολιτική νέας γενιάς (Γεν. Γραμματεία Νέας Γενιάς) αντιστοιχεί μόλις στο 1% της δημόσιας χρηματοδότησης για την Εκκλησία και τους οργανισμούς της.

3. Αμυντικές δαπάνες- εξοπλισμοί Η Ελλάδα δαπανά ένα από τα μεγαλύτερα πο-

σοστά επί του ΑΕΠ σε αμυντικές και εξοπλιστικές δαπάνες στον κόσμο. Σύμφωνα με τα τελευταία δι-αθέσιμα στοιχεία του ΝΑΤΟ για το 2010, η Ελλάδα εν μέσω χρεοκοπίας, βαθιάς ύφεσης και αυξανόμενης φτώχειας, διέθεσε σχεδόν το 3% του ΑΕΠ της σε αμυντικές δαπάνες, έχοντας το δεύτερο μεγαλύτερο σχετικό ποσοστό μετά τις ΗΠΑ.[1] Ειδικά, οι νέες ει-σαγωγές όπλων, κόστισαν στην Ελλάδα την περίο-δο που συμμετέχει στην Ευρωζώνη περίπου 10 δις ευρώ, στοιχείο που την κατατάσσει 4η μεγαλύτερη χώρα-εισαγωγέα όπλων το αντίστοιχο χρονικό διά-στημα 2001-2011, μετά την Κίνα, την Ινδία, τη Νότια Κορέα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.[2]

Για το 2012, έχουν προϋπολογιστεί συνολικά για αμυντικές δαπάνες, 4,079 δις ευρώ (βλ. Πίνακα 3). Μια περικοπή, ανάλογη αυτής για τα ασφαλιστικά ταμεία και τις υγειονομικές δαπάνες, της τάξης του 50%, θα εξοικονομούσε 2 δις ευρώ. Το αντεπιχείρη-μα της τουρκικής ή άλλης απειλής, απλώς δεν υφί-σταται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Αν όμως ισχύει, τότε πολύ απλά η χώρα έχει στην μεν ΕΕ εκχωρήσει μέρος της κυριαρχίας της (πχ. νομισματικός τομέας) και στο δε ΝΑΤΟ χρήματα και συμμετοχή σε στρατιωτικές δραστηριότητες (πχ. Αφ-γανιστάν, βάσεις στην Κρήτη) χωρίς να απολαμβάνει στρατιωτικής προστασίας!

4. Ποινικοποίηση- Εγκληματοποίηση της χρήσης ναρκωτικών

Η ποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών ου-σιών δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο παγίδευσης πολλών συμπολιτών μας (συνήθως παραγωγικής ηλικίας) σε μια αυτοτροφοδοτούμενη εμπλοκή με τις αστυνομικές, δικαστικές και σωφρονιστικές αρχές, αυξάνοντας έτσι τόσο το άμεσο δημοσιονομικό κό-στος συντήρησης μέρους της αστυνομίας, των δικα-στηρίων και των φυλακών αλλά και ένα σημαντικά υψηλό και δύσκολα προσεγγίσιμο έμμεσο οικονομι-κό και κοινωνικό κόστος (απώλεια εργατικού δυνα-μικού, απώλεια εσόδων από την εθνική οικονομία, απώλεια φόρων, κόστος κλοπών, ενίσχυση εμπορίας

ναρκωτικών και συναφών εγκληματικών δραστηρι-οτήτων).

Η από-ποινικοποίηση της χρήσης των ναρκωτι-κών και η εφαρμογή ενός άλλου προτύπου αντιμετώ-πισης του φαινομένου (εξω-ιδρυματική μεταχείριση, κοινωνικές δομές, συντήρηση και διατήρηση εντός της κοινωνίας και της αγοράς εργασίας) δύναται να έχει με πολύ συντηρητικούς υπολογισμούς ένα όφελος της συνολικής τάξης των 815 εκατ. ευρώ- 1 δις ευρώ.

Αναλυτικότερα, στην ελληνική περίπτωση:Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του

ΕΚΤΕΠΝ για το 2010[3], το 1/3 των κρατούμενων στις ελληνικές φυλακές αφορούν παραβάτες του νό-μου περί ναρκωτικών: 4419 άτομα (1584 υπόδικοι και 2835 κατάδικοι) σε σύνολο 12312 κρατουμέ-νων. Η αναλογία αυτή (1/3) φαίνεται ότι ένα σχετικά σταθερό στοιχείο του πληθυσμού των φυλακών[4]. Μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ για το 2007 (τελευταίο έτος με αναλυτικά στοιχεία), το 33% περίπου των κρατούμενων στις φυλακές για ναρκωτικά αφορούσε την κάνναβη, οι μισοί δεν αυ-τών ήταν καταδικασμένοι για διακίνηση-εμπορία ως χρήστες. Δεδομένου ότι η προβλεπόμενη δαπάνη για το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας ανέρχεται στα 113 εκατ. ευρώ (κρατικός προϋπολογισμός 2012), το 1/3 αυτών (37,3 εκατ. ευρώ) δικαιολογείται λόγω του νόμου περί ναρκωτικών.

Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας για το 2010[5], το 43% των υποθέσεων με τις οποίες ασχολήθηκε συνολικά στην ελληνική επικράτεια, αφορούσε το νόμο περί ναρ-κωτικών και το 49% των δραστών επίσης αφορούσε το νόμο περί ναρκωτικών. Με δεδομένη την δαπάνη για την Ελ.ΑΣ. να ανέρχεται περίπου στο 1,5 δις ευρώ το 2012 (κρατικός προϋπολογισμός), και τα στοιχεία τα στοιχεία για την κατανομή του αστυνομικού έργου ανά τομέα παραβατικότητας, προκύπτει ότι το 43% αυτής της δαπάνης, ήτοι 645 εκατ. ευρώ, αφορά την πρόληψη και καταστολή της παραβίασης του νόμου περί ναρκωτικών.

Ένα μεγάλο μέρος των υποθέσεων που εκδικά-ζονται στα ποινικά δικαστήρια της χώρας αφορά το

νόμο περί ναρκωτικών. Σύμφωνα με τα ανωτέρω στοιχεία της Ελ.ΑΣ. μόνο το 2010, είχαμε 10010 σχετικές υποθέσεις με 13015 κατηγορούμενους. Αυτό σημαίνει ένα άμεσο δημοσιονομικό κόστος λειτουργίας της ποινικής δικαιοσύνης και ένα κόστος για αμοιβές δικηγόρων/ έξοδα συνολικά για νομική υπεράσπιση των κατηγορούμενων. Επίσης, είναι αξι-οσημείωτο ότι σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία ποινικής δικαιοσύνης[6], η συντριπτική πλειοψηφία των καταδικασθέντων με βάση το νόμο περί ναρκωτικών, αναφέρεται στη χρήση ναρκωτι-κών ουσιών και την κατοχή ή καλλιέργεια μικροπο-σότητας προς ιδία χρήση. Θα μπορούσε να εκτιμηθεί χονδρικά ότι ένα σημαντικό ποσό της κρατικής δα-πάνης για τα δικαστήρια (371 εκατ. ευρώ το 2012), αφορά τις υποθέσεις των ναρκωτικών ή των παρα-βάσεων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά (περίπου 100 εκατ. ευρώ).

Ένα μεγάλο τμήμα των χρηστών ναρκωτικών ουσιών εμπλέκεται σε παραβατικότητα που σχε-τίζεται με τις ανάγκες της χρήσης προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα αγοράς της δόσης τους. Η εν λόγω παραβατικότητα επίσης επιβαρύνει τον προϋ-πολογισμό της αστυνομίας, της δικαιοσύνης και του σωφρονιστικού συστήματος. Επίσης, συνεπάγεται ένα σημαντικό οικονομικό κόστος για τους θύτες και τις ασφαλιστικές εταιρείες. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2011, οι υποθέσεις μικροπαραβατικότητας (κλο-πές- διαρρήξεις) ανήλθαν στις 96000.

Οι 4419 κρατούμενοι στις φυλακές της χώρας (2010) για το νόμο περί ναρκωτικών τίθενται εκτός αγοράς εργασίας. Εάν καθένας από αυτούς εργα-ζόταν με τον κατώτατο μισθό (580 ευρώ μηνιαίως, 6960 ευρώ ετησίως), θα υπήρχε στην οικονομία ένα πρόσθετο εισόδημα 32,8 εκατ. ευρώ με ωφέλειες για τα δημόσια έσοδα (φορολογικά, ασφαλιστικές εισφο-ρές, κοινωνικές παροχές).

Του Δημήτρη Μπουρίκου,

Συνεργάτη της Θ.Ο. Οικονομίας των ΟΠΕυχαριστίες οφείλονται στην Ελεάννα Ιωαννίδου και

τον Ανδρέα Βασιλείου για τη συμβολή τους στο παρόν άρθρο με ιδέες και στοιχεία

Είδος Προϋπολογισμόςδαπάνης 2012 (ευρώ)

1. Προεδρία της Δημοκρατίας 4 520 000Αποδοχές και συντάξεις 3 220 000Πρόσθετα και παρεπόμενα έξοδα 400 000Καταναλωτικές δαπάνες 900 000

2. Βουλή των Ελλήνων- βουλευτές 170 972 000Αποζημίωση βουλευτών 21 346 400Αποζημίωση βουλευτών για συμμετοχή σε τμήμα διακοπών 2 875 000Επίδομα οργάνωσης γραφείου βουλευτών 8 146 000Οικογενειακή παροχή βουλευτών 212 800Έξοδα κίνησης βουλευτών 1 705 100Εργοδοτική εισφορά βουλευτών υπέρ ΕΟΠΠΥ 850 000Αντιμισθία συνεργατών βουλευτών 12 786 600Αποζημίωση για υπερωρ. απασχ.η στα γραφεία βουλευτών 9 509 950Συντάξεις πρωθυπουργών και βουλευτών 30 000 000Δαπ. προσωπικού, καταναλ., παρεπόμενες, μεταβιβαστικές 83 540 150

Είδος Προϋπολογισμόςδαπάνης 2012 (ευρώ)

3. Δήμαρχοι 56 000 000Χορηγία σε δημάρχους και προέδρους κοινοτήτων 56 000 000

4. Μετακινήσεις πολιτικών αξιωματούχων 7 343 120Έξοδα μετακίνησης πολιτικών αξιωματούχων στο εσωτερικό 3 849 920Έξοδα μετακίνησης πολιτικών αξιωματούχων στο εξωτερικό 3 493 200

5. Οικονομική ενίσχυση των πολιτικών κομμάτων 30 880 000

6. Γεν. Γραμματεία Κυβέρνησης- Πολιτικά γραφεία 7 181 850Γεν. Γραμματεία Κυβέρνησης 1 985 850Πολιτικό γραφείο Πρωθυπουργού 3 009 000Πολιτικό γραφείο Α΄ Αντιπροέδρου Κυβέρνησης 667 500Πολιτικό γραφείο Β΄ Αντιπροέδρου Κυβέρνησης 632 000Πολιτικό γραφείο ΥΠ. Επικρατείας 460 000Πολιτικό γραφείο υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ 427 500Γενικό Σύνολο (1+2+3+4+5+6) 276 896 970

Πίνακας 2: Δημοςίονομίκο κοςτος της Εκκληςίας (2007-2012, ςΕ Εκατ. Ευρώ)

Δαπάνες/ Έτος 2007 2008 2009 2010 2011 2012

Α. Γεν. Γραμματεία Θρησκευμάτων/ ΥΠΕΠΘ 230,3 238,3 250,4 246,9 232,4 199,61. Μισθοδοσία αρχιερέων & ιεροκηρύκων 5,7 5,7 6,1 6,2 6,6 4,2 2. Μισθοδοσία εφημεριακού κλήρου 21,1 21,9 23,0 22,6 21,2 18,5 3. Επιχορήγηση αγιορείτικων μονών 2,5 2,6 2,7 2,5 1,9 1,5 4. Επιχορήγηση σε λοιπούς εκκλησιαστικούς οργανισμούς 1,1 1,1 1,1 0,9 0,4 0,2 5. Επιχορήγηση στις Ανώτατες Εκκλησιαστικές Σχολές - 2,0 2,1 2,2 1,4 0,9

Β. Συντάξεις κληρικών & υπαλλήλων ΤΑΚΕ 60,0 63,5 72,4 76,8 70,0 70,0

Σύνολο (Α+Β) 290,3 301,8 322,8 323,7 302,4 269,6

Πηγή: Ιδία επεξεργασία στοιχείων Κρατικών Προϋπολογισμών

Είδος Προϋπολογισμόςδαπάνης 2012 (ευρώ)

1. Κεντρική Υπηρεσία 1 026 460 000Αποδοχές και συντάξεις 5 000 000 Πρόσθετα και παρεπόμενα έξοδα 960 000Καταναλωτικές δαπάνες 19 900 000Μεταβιβαστικές πληρωμές 600 000Δαπάνες εξυπηρέτησης δημόσιου χρέους εξοπλισμών 1 000 000 000

2. Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας 27 120 000Πρόσθετες και παρεπόμενες παροχές 160 000Καταναλωτικές και σύνθετες παροχές 15 500 000Μεταβιβαστικές πληρωμές 1 660 000 Δαπάνες ΝΑΤΟ 9 800 000

3. Τριμερές Στρατηγείο Κύπρου (ΕΛ.ΔΥ.Κ.) 7 720 000 Αποδοχές και συντάξεις 4 800 000 Πρόσθετες και παρεπόμενες παροχές 150 000 Καταναλωτικές και σύνθετες δαπάνες 2 770 000

4. Γενικό Επιτελείο Στρατού (Γ.Ε.Σ.) 1 528 349 000 Αποδοχές και συντάξεις 1 140 000 000 Πρόσθετες και παρεπόμενες παροχές 34 400 000

Είδος Προϋπολογισμόςδαπάνης 2012 (ευρώ)

Καταναλωτικές δαπάνες 335 840 000Μεταβιβαστικές πληρωμές 459 000Δαπάνες ΝΑΤΟ 17 650 000 5. Γενικό Επιτελείο Ναυτικού (Γ.Ε.Ν.) 571 229 000Αποδοχές και συντάξεις 399 000 000Πρόσθετες και παρεπόμενες παροχές 11 700 000Καταναλωτικές δαπάνες 149 000 000Μεταβιβαστικές πληρωμές 129 000Δαπάνες ΝΑΤΟ 11 400 000

6. Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας 918 127 000Αποδοχές και συντάξεις 581 500 000Πρόσθετες και παρεπόμενες παροχές 15 500 000Καταναλωτικές δαπάνες 262 900 000Μεταβιβαστικές πληρωμές 277 000Δαπάνες ΝΑΤΟ 57 950 000Γενικό Σύνολο (1+2+3+4+5+6) 4 079 005 000

* Δεν περιλαμβάνονται οι δαπάνες για την Ε.Μ.Υ., τη Μονάδα Αεροπορι-κής Εξυπηρέτησης Δημόσιων Υπηρεσιών και την Ε.Υ.Π.

Τομέας Κόστος Εξοικονόμησηπολιτικής/ δαπάνης (εκατ. ευρώ) (εκατ. ευρώ)

1. Συντήρηση πολιτικού συστήματος 276,8 202,1 2. Εκκλησία/ Θρησκευτικοί Οργανισμοί 719 – 869,6 719- 869,6 3. Αμυντικές δαπάνες-εξοπλισμοί 4 079 2 0004. Ποινικοποίηση ναρκωτικών 815,1- 1 000 815,1- 1 000

Σύνολο 5 889 – 6 225 3 736 – 4 071

[1] http://www.nato.int/nato_static/assets/pdf/pdf_2011_03/20110309_PR_CP_2011_027.pdf / [2] http://www.sipri.org/databases/armstransfers / [3] http://www.ektepn.gr/Documents/PDF/ETHSIA_EKUESH_2011.pdf. / [4] ΕΛ. ΣΤΑΤ., Βάση δεδομένων: Σωφρονιστική Στατιστική. / [5] http://www.astynomia.gr (Στατιστικά Στοιχεία). / [6] ΕΛ. ΣΤΑΤ, Βάση Δεδομένων: Ποινική Δικαιοσύνη.

Πηγή: Επεξεργασία στοιχείων Κρατικού Προϋπολογισμού 2012

Πίνακας 1: ΔημοςίΕς ΔαΠανΕς γία ςυντηρηςη Πολίτίκου ςυςτηματος Πίνακας 3: αμυντίκΕς ΔαΠανΕς καί ΔαΠανΕς ΕξοΠλίςμών (υΠ. Εθνίκης αμυνας)*

Πίνακας 5 ςυνολίκηΕξοίκονομηςη

Πηγή: Επεξεργασία στοιχείων Κρατικού Προϋπολογισμού 2012

Page 5: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 2012 05

Κύριε καθηγητά,

Σας απευθύνω αυτή την επιστολή λίγο μετά την ανάγνωση των προγραμματικών σας δηλώσε-ων στη Βουλή. Σήμερα αναγνώρισα το πάθος και τη λάμψη στα μάτια του δασκάλου μου, ίδια με την λάμψη που είχατε όταν μας διδάσκατε τη δύναμη και την ευθύνη των πολιτών σε μια δημοκρατία, όχι μόνο στο μάθημα του συνταγματικού δικαίου, αλλά και στην κοινή μας δράση στην Ένωση Πολι-τών Θεσσαλονίκης για το περιβάλλον και τον πολι-τισμό. Ήρθαμε τότε πολλές φορές αντιμέτωποι με το Τέρας της Δημόσιας Διοίκησης που, κόντρα στο ρόλο που της απονέμει το Σύνταγμα, απαξιώνει τα συλλογικά αγαθά και ευνοεί υπόγεια ή ευθέως ιδι-ωτικά συμφέροντα, συχνά ακόμα και σε βάρος των μελλοντικών γενεών.

Γνωρίζετε καλύτερα από εμένα ότι αυτή δεν είναι η πρώτη προσπάθεια που γίνεται, για να εξορθολογι-στεί το ελληνικό δημόσιο. Από το πάθος στη φωνή σας, ένιωσα ότι μιλήσατε για την ανάγκη μιας “επα-νάστασης” στην διοικητική διάρθρωση του Δημοσίου. Αυτό σημαίνει πως όλες οι προηγούμενες απέτυχαν. Στα διαχρονικά αίτια της αποτυχίας τέτοιων προ-σπαθειών, κοινός παρονομαστής είναι η απροθυμία μερίδας της δημόσιας διοίκησης να συνδράμει στην κατεύθυνση της αλλαγής. Είναι εκείνη η μερίδα της δημόσιας διοίκησης, στην οποία βασιλεύει και η δι-αφθορά, που εξυπηρετείται από τον γραφειοκρατικό χαρακτήρα, την πολυνομία και την αναποτελεσματι-κότητά της. Πολλούς από αυτούς τους υπαλλήλους, που είναι και μέρος του πραγματικού προσώπου του πελατειακού πολιτικού συστήματος, θα τους βρείτε στους φακέλους του Ρακιντζή, στα αρχεία του Συ-νηγόρου του Πολίτη, αλλά και στους φακέλους των ακυρωτικών αποφάσεων του Συμβουλίου της Επι-κρατείας. Πίσω από κάθε παράνομη ή καταχρηστική διοικητική πράξη (από το Βατοπέδι και τους εξοπλι-σμούς, μέχρι την υποθαλάσσια και το Αλλατίνη, ή κάθε πλαστή σύνταξη και επίδομα), πίσω από κάθε εσκεμμένη καθυστέρηση στην ικανοποίηση ενός νόμιμου αιτήματος, πίσω από κάθε κατά το δοκούν ερμηνεία του Νόμου, βρίσκεται η υπογραφή ενός δη-μόσιου υπαλλήλου που παραβλέπει πως η αρμοδι-ότητά του πηγάζει από το Λαό και πρέπει πάντοτε να ασκείται υπέρ αυτού και μόνο.

Γνωρίζω ότι δεν ήταν μια εύκολη απόφαση να αναλάβετε αυτό το υπουργείο. Είναι δύσκολο να ασκηθεί μεταρρυθμιστική πολιτική, παρά τις εύ-κολες διακηρύξεις, στις οποίες μας έχει συνηθίσει το πολιτικό μας σύστημα. Η υποδοχή μιας τέτοιας πρωτοβουλίας κάθαρσης του δημόσιου τομέα, που, όπως σωστά επισημαίνατε, απαιτεί απλώς εφαρμο-γή του νόμου, εν πολλοίς θα κρίνει το σκόπιμο ή μη του εγχειρήματος της συμμετοχής σας στην κυβέρ-νηση αυτή. Γιατί όλο αυτό το σύστημα λειτούργησε με την πολιτική κάλυψη του δικομματισμού και συ-νέχισε ανενόχλητο να ανακυκλώνει τον εαυτό του, πίσω από τις διακηρύξεις και τα ευχολόγια.

Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να κάνετε πράξη το συ-νταγματικό μάθημα για τις κυβερνήσεις συνεργασί-ας και να διαψεύσετε όσους θεωρούν τη συμμετοχή σας στην κυβέρνηση αυτή απώλεια και όχι κέρδος της κοινωνίας. Ήρθε η ώρα για την ουσιαστική δι-οικητική μεταρρύθμιση που τόσο έχουμε ανάγκη, γιατί χωρίς αυτήν, ακόμη κι αν άλλαζε αυτόβουλα κατεύθυνση η ελληνική οικονομία κόντρα στον κυβερνητικό προγραμματισμό, τα θεμέλιά της θα βρίσκονταν και πάλι μέσα σε κινούμενη άμμο και θα απειλούταν διαρκώς με κατάρρευση.

Καταλαβαίνω την ανάγκη, όπως την διατυ-πώσατε, να δημιουργηθεί ένα αίσθημα ασφαλείας στους δημοσίους υπαλλήλους ότι δεν θα εφαρμο-στούν μαζικές οριζόντιες απολύσεις ή ανάλογα μέ-τρα. Είναι θεμιτό, ιδιαίτερα στην παρούσα συγκυρία, να αναζητείται η συνεργασία των δημοσίων υπαλ-λήλων και το αίσθημα καθησυχασμού -αλλά όχι εφησυχασμού- του κλάδου τους.

Διοικητική μεταρρύθμιση, όμως, δεν μπορεί να γίνει χωρίς να διαχωρίσουμε την ήρα από το στάρι. Γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως για όλα φταίει το αόρατο χέρι της ελληνικής ανοργανωσιάς και πως οι άνθρωποι που στελεχώνουν τη δημόσια διοίκηση δεν έχουν καμία ευθύνη για την αναποτελεσματι-κότητά της. Θα σήμαινε πως η ατομική αξιολόγηση που ήδη εξαγγείλατε, θα συνεχίσει να γίνεται επι-φανειακά, με τις όποιες τυχόν Ε.Δ.Ε. να χάνονται στο χρονοντούλαπο της παράλληλης πειθαρχικής γραφειοκρατίας, ενώ το φαύλο σύστημα των απο-

σπάσεων και των μετατάξεων θα συνεχίσει να ανα-παράγει κάποιους δημοσίους υπαλλήλους ως παι-διά ενός ανώτερου Θεού. Αν δεν γίνει σαφές πως η πόρτα της εξόδου είναι κοντά για τους επίορκους και τους αναποτελεσματικούς, σύντομα θα βρεθείτε στη δύσκολη θέση να σας ζητηθεί να υλοποιήσετε οριζόντια μέτρα χωρίς αξιολογικά κριτήρια, σαν την παράλογη εφεδρεία που παρόπλισε άξιους υπαλ-λήλους, αφήνοντας πολλούς από τους “ημετέρους” και πάλι, ως δια μαγείας, στο απυρόβλητο. Η παύση των επίορκων δημοσίων υπαλλήλων, όμως, δεν είναι καινό δαιμόνιο, ούτε συνωμοσία των εχθρών μας, για να κάμψουν την κοινωνική συνοχή. Προ-βλέπεται στο Σύνταγμα και τον Υπαλληλικό Κώδι-κα, με συγκεκριμένες προϋποθέσεις που, ενώ συ-χνά υφίστανται, σπανίως διαπιστώνονται αρμοδίως.

Μην περιμένετε, όμως, αυτά να τα ακούσετε από τους συμβούλους σας. Ούτε από την κοινοβουλευτι-κή αντιπολίτευση. Το πελατειακό πολιτικό σύστημα ξέρει καλά να αυτοσυντηρείται. Δεν είναι τυχαίο ότι η περσινή έκθεση Ρακιντζή έμεινε στα συρτάρια του προκατόχου σας, ούτε είναι τυχαίο πως δεν υπάρχουν στη διάθεσή σας αναλυτικά στοιχεία για τις υποθέσεις που απασχόλησαν τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές και τα διοικητικά δικαστήρια, ή για τα περιουσιακά στοιχεία υπαλλήλων σε θέσεις-κλειδιά.

Είμαι σίγουρη πως θέλετε να μην αναπαράξε-τε τα λάθη του παρελθόντος. Αυτό, όμως, σημαίνει πως ο δρόμος σας θα είναι δύσκολος και μοναχι-κός. Άλλος δρόμος, όμως, δεν υπάρχει. Μπορείτε, ωστόσο, να ξεκινήσετε από τα εύκολα: από την έκ-θεση του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης για τους επίορκους υπαλλήλους του 2011, που σύντομα θα κατατεθεί στον πρωθυπουργό. Πιάστε από εκεί το νήμα και μην το αφήσετε, γιατί αλλιώς θα χαθείτε κι εσείς στη μοίρα των προκατόχων σας.Κι αυτή η απώλεια θα είναι σημαντικότερη από πολλές άλ-λες, γιατί δεν έχουν μείνει πια αρκετοί φορείς ελπί-δας στην ελληνική κοινωνία.

*Η Ελεάννα Ιωαννίδου είναι δικηγόρος, μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων.

Πρωτοδημοσιεύτηκε στο protagon.gr

ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

Αθήνα: Πλ. Ελευθερίας 14, 105 53, τ. 210 33 06 301, f. 210 38 34 390Θεσ/νίκη: Πλάτωνος 1 & Εγνατία - 54631, τ. 2310 26 97 80, f. 2310 42 11 96www.ecogreens.gr | [email protected]

“ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ”ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΙδιοκτησία: ΟΙΚΟ-ΛΟΓΟΣ, Αστική μη κερδοσκοπική εταιρείαΚολοκοτρώνη 31, 105 62, Αθήνα, τ. 210 32 13 442, f. 210 32 41 825

Διαχειριστική Επιτροπή ΟΙΚΟ-ΛΟΓΟΥΌλγα Κήκου, ΠρόεδροςΤηλέμαχος Σπασίδης, ΕκδότηςΓιάννης Χαραλαμπάκης, ΤαμίαςΓιώργος Πασχαλίδης, ΜέλοςΑντώνης Πετρόπουλος, Γραμματέας

Συντακτική Επιτροπή ΕφημερίδαςΑντώνης Ξενικός (Διευθυντής) Κώστας Γεωργιάδης (Σύμβουλος Έκδοσης - Υπεύθυνος Σύνταξης)Νατάσσα Τσιρώνη (Συντονισμός Ύλης)Κώστας Λουκέρης (από το ΠΣ)Γιώργος Μπλιώνης (από το ΠΣ)Τηλέμαχος Σπασίδης (από ΟΙΚΟ-ΛΟΓΟ)Γιάννης Χαραλαμπάκης (από ΟΙΚΟ-ΛΟΓΟ)Τάσος Κρομμύδας (από την ΕΓ)Γιώργος Δημητρίου (από την ΕΓ)Μιχάλης Μιχελής (μέλος)

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ: Sereal DesignersΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: UDF ΕΠΕ

Σ την πρόσφατη συνεδρίαση του Πανελλαδικού Συμβου-λίου των Οικολόγων Πρα-σίνων συμπληρώθηκε η σύνθεση της Εκτελεστικής Γραμματείας, αφού σύμφω-

να με την καταστατική διάταξη της εναλλαγής, αντικαταστάθηκαν τα μέλη εκείνα που ήταν στη σύνθεση της καθ’ όλη τη διάρκεια της τελευταί-ας διετίας. Έτσι η σύνθεση της ΕΓ διαμορφώνε-ται ως έξης:

Γιώργος Τσέκος (συντονιστής), Ζωή Βροντί-

ση και Θανάσης Παπακωνσταντίνου (εκπρόσω-ποι Τύπου), Γιώργος Δημητρίου, Ελεονώρα Ζώ-του και Γιάννης Χαραλαμπάκης (τακτικά μέλη) και Πάνος Λογγινίδης - Βαγγέλης Σπινθάκης (αναπληρωματικά μέλη).

Αποφασίστηκε επιπλέον η διεξαγωγή το ερχόμενο Φθινόπωρο τακτικού συνεδρίου των Οικολόγων Πρασίνων με προγραμματικό και καταστατικό χαρακτήρα. Οι διαδικασίες για την εκλογή επιτροπών προετοιμασίας (συγκρό-τηση οργανωτικής επιτροπής, επιτροπής κα-ταστατικού και προγράμματος) άρχισαν ήδη,

προκειμένου στο συνέδριο να καταγραφεί η ανασυγκρότηση του πράσινου πολιτικού φορέα και η σύσφιξη των δεσμών του με τα κινήματα ποιότητας ζωής, συλλογικών αγαθών και αλ-ληλέγγυας οικονομίας.

Τέλος έγινε αποτίμηση του εκλογικού απο-τελέσματος που ήταν ιδιαίτερα αρνητικό για τους Οικολόγους Πράσινους, εντοπίστηκαν ποι-οτικά και ποσοτικά δεδομένα και εκτιμήθηκαν αιτίες και παραλείψεις που οδήγησαν σ’ αυτό. Ευρεία περίληψη του εκλογικού απολογισμού θα δοθεί στη δημοσιότητα τις επόμενες μέρες.

ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ

έργα&σίαΑΝΟΙχΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΜΟΥ,ΑΝΤΩΝΗ ΜΑΝΙΤΑΚΗ Της Ελεάννας Ιωαννίδου

Νέοι εκπρόσωποι Τύπουη Ζωή Βροντίσηκαι ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Page 6: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 201206 oxygenergy

Αύξηση 3,2% στις παγκό-σμιες εκπομπές CO2 το 2011Σύμφωνα με προσωρινά στοιχεία που δημοσιοποίησε η Διεθνής Επιτροπής Ενέργει-ας, οι εκπομπές CO2 από την καύση ορυκτών καυσίμων αυ-ξήθηκαν κατά 3,2% to 2011. To 45% αυτών οφείλεται στην καύση άνθρακα, ενώ για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο τα ποσοστά είναι αντίστοιχα 35% και 20%.

Η αύξηση των εκπομπών δεν ήταν βέβαια ομοιόμορφα κατανεμημένη σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι χώρες του ΟΟΣΑ μείωσαν τις εκπομπές τους κατά 0,6% ενώ οι υπόλοιπες τις αύξησαν κατά 6,1%. Χαρα-κτηριστικό είναι πως οι εκπο-μπές CO2 της Κίνας αυξήθηκαν κατά 9,3% και της Ινδίας κατά 8,7%. Αξίζει να σημειωθεί πως οι κατά κεφαλήν εκπομπές των δύο αυτών χωρών είναι αντίστοιχα στο 63% και 15% του μέσου όρου των χωρών του ΟΟΣΑ.

Οι εκπομπές της ΕΕ μειώ-θηκαν κατά 1,9% και των ΗΠΑ κατά 1,7%.

Σε ότι αφορά τις επιπτώ-σεις στο κλίμα, ο γνωστός για τις συντηρητικές εκτιμήσεις του οργανισμός, τονίζει πως το παράθυρο δυνατότητας για συγκράτηση της αύξησης της μέσης παγκόσμιας θερμοκρα-σίας στους 2oC κοντεύει να κλείσει.

Ρεκόρ παραγωγής από ηλιακή ενέργεια στη ΓερμανίαΤο μεσημέρι του Σαββάτου 27 Μαΐου, σχεδόν η μισή κατανάλωση ηλεκτρισμού της Γερμανίας (22.000MW) καλύφθηκε από παραγωγή φωτοβολταϊκών πάρκων, όση θα παρήγαγαν 20 πυρηνικοί σταθμοί σε πλήρη ισχύ.

Σε αυτό συνέβαλαν βέβαια τα κλειστά εργοστάσια και ο ηλιόλουστος καιρός. Όμως η Γερμανία είναι ο παγκόσμιος

πρωτοπόρος στην ηλιακή ενέργεια. Η συνολική εγκατε-στημένη ισχύς φωτοβολταϊκών στη Γερμανία είναι περίπου ίση με εκείνη όλου του υπόλοιπου κόσμου. Το 2011 εγκατέστησε 7.500MW φωτοβολταϊκών ενώ το πρώτο τρίμηνο του 2012 η ισχύς των νέων φωτοβολ-ταϊκών έφτασε τα 1.800MW ανεβάζοντας τη συνολική εγκατεστημένη ισχύ πάνω από τα 26.000MW.

Για σύγκριση, η συνολική εγκατεστημένη ισχύς φω-τοβολταϊκών στην Ελλάδα ανέρχεται (τέλη Μαρτίου) σε 535MW.

Κύπρος: Διακοινοτική δράση ενάντια στην

πυρηνική ενέργειαΤο Πράσινο Κόμμα της Κύπρου και το Τουρκοκυπριακό κόμμα Νέα Κύπρος οργάνωσαν κοινή δράση στη Λευκωσία με στόχο την ευαισθητοποίηση των Κυπρίων για τον κίνδυνο που συνιστά η κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο Άκουγιου της Τουρκίας, 75 χιλιόμετρα από τις βόρειες ακτές της Κύπρου. Η εκδήλω-ση πραγματοποιήθηκε στις 26 Απριλίου, ακριβώς 26 χρόνια από το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνόμπιλ.

Την ίδια μέρα, το Πράσινο Κόμμα της Κύπρου είχε προ-καλέσει συζήτηση στη Βουλή στην οποία όλα τα κόμματα δεσμεύτηκαν στη διατήρηση της ευρύτερης περιοχής ελεύ-θερης από πυρηνικά.

Η κατασκευή του πυρη-νικού σταθμού στο Άκουγιου,

συνολικής ισχύος 4800MW, αναμένεται να ξεκινήσει το 2013. Η Ρώσικη κρατική εταιρία Rosatom θα χρη-ματοδοτήσει, κατασκευάσει και λειτουργήσει το σταθμό, έχοντας ένα μερίδιο 51% στο έργο. Παράλληλα, η Νότια Κορέα αναμένεται να υποβάλει σχετική πρόταση για την κατα-σκευή πυρηνικού σταθμού στη Σινώπη, στις ακτές της Βόρειας Θάλασσας.

Νέο ρεκόρ στη συγκέ-ντρωση CO2 στην ατμό-σφαιραΤον περασμένο Μάιο, σταθμοί μέτρησης στην Αρκτική και στη Μογγολία για πρώτη φορά κατέγραψαν -τοπικές- συγκε-ντρώσεις CO2 στην ατμόσφαι-ρα μεγαλύτερες των 400ppm (μέρη στο εκατομμύριο). Σύμφωνα με τους επιστήμο-νες, η τελευταία φορά που η παγκόσμια ατμόσφαιρα είχε τέτοιες μέσες συγκεντρώσεις CO2 ήταν πριν 800.000 χρόνια.

Σε παγκόσμιο επίπεδο και για το μέσο όρο ενός έτους, η συγκέντρωση CO2 βρίσκεται στα 396ppm ανεβαίνοντας κατά 1,5-2,0 ppm το χρόνο. Πρόκειται για ένα σημαντικό και ανησυχητικό ορόσημο που αποδεικνύει πως γίνεται όλο και λιγότερο ρεαλιστι-κός ο στόχος επιστροφής της συγκέντρωσης CO2 στην ατμόσφαιρα, στα 350ppm, που σύμφωνα με τους επιστήμονες είναι αυτή που χρειαζόμαστε για να είμαστε βέβαιοι πως θα αποφύγουμε μια αποσταθερο-ποίηση του κλίματος.

Γερμανία: Το 51% των ΑΠΕ στα χέρια των πολιτώνΣτην Ελλάδα, η ανάπτυξη των ΑΠΕ παραμένει σε συντριπτικό βαθμό υπόθεση μεγάλων (ή μεγαλύτερων!) επιχειρήσεων. Στη Γερμανία όμως, παγκόσμια πρωταθλήτρια στις ΑΠΕ, η εικόνα είναι διαφορετική. Το 2010, το 51% από τα συνολικά

έΝέΡγέιΑΚΑ ΝέΑ Επιμέλεια: Τάσος Κρομμύδας

50.000MW εγκατεστημένης ισχύος ΑΠΕ στη χώρα ανήκε σε νοικοκυριά (το 40% σε μεμονωμένους πολίτες και το 11% σε αγρότες). Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε επενδύσεις συνολικού ύψους της τάξης των 100 δις.

Ώρα για τερματισμό των επιδοτήσεων στα ορυκτά καύσιμα!Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργει-ας, η σταδιακή εξάλειψη των επιδοτήσεων στην παραγωγή και κατανάλωση ορυκτών καυσίμων σε παγκόσμιο επί-πεδο, θα οδηγούσε σε ετήσια μείωση εκπομπών όσο εκείνες όλης της Γερμανίας. Η ΔΥΕ εξέτασε 37 χώρες οι οποίες το 2010 δαπάνησαν 409 δις σε διάφορες επιδοτήσεις προς τα ορυκτά καύσιμα. Τέτοιες επιδο-τήσεις οδηγούν σε μια τεχνητή μείωση της τιμής των ορυκτών καυσίμων, αυξάνοντας έτσι την κατανάλωσή τους και κάνοντας λιγότερο ανταγωνιστικά μέτρα εξοικονόμησης ή ανανεώσιμης

ενέργειας. Σύμφωνα με τη ΔΥΕ, οι επιδοτήσεις αυτές έχουν και αρνητική κοινωνική διάσταση: Μόλις το 8% αυτών αφορούσε το φτωχότερο 20% του πλη-θυσμού. Τέλος, οι ιλιγγιώδεις αυτές επιδοτήσεις αυξάνουν σημαντικά τα ελλείμματα των κρατών με ότι επιπτώσεις κάτι τέτοιο μπορεί να σημαίνει...

Πού δανείζει η Ευρωπαϊκή τράπεζα Επενδύσεων;Το σύνολο των δανείων της Ευρ. Τράπεζας Επενδύσεων το 2010 ανήλθε στα 72 δις ευρώ. Σχεδόν το ένα τέταρτο από αυτά (17 δις) αφορούσαν τον ενεργειακό τομέα, που έρχεται πλέον δεύτερος πίσω από εκείνον των μεταφορών. Με τις διακηρύξεις της ΕΕ τα τελευταία χρόνια για την ανάγκη μετάβα-σης σε μια οικονομία χαμηλού άνθρακα, θα περίμενε κανείς πως η ΕΤΕ θα είχε πλέον ξεπε-ράσει την εξάρτησή της από τα έργα ορυκτών καυσίμων. Όπως όμως φανερώνει σχετική έρευ-να της οργάνωσης Bankwatch, την τετραετία 2007-2010, το

33% των δανειοδοτήσεων της ΕΤΕ στον τομέα της ενέργει-ας αφορούσε έργα ορυκτών καυσίμων, το 27% έργα ΑΠΕ και μόλις 5% εξοικονόμηση ενέργειας. Τα υπόλοιπα δάνεια αφορούσαν κυρίων έργα δικτύ-ων μεταφοράς (26%).

Οι Ευρωπαίοι αγοράζουμε καθαρότερα αυτοκίνηταΟ τομέας των οδικών μεταφο-ρών είναι εκείνος με την πιο αλματώδη αύξηση εκπομπών CO2. Μάλιστα τα λόμπυ των ευρωπαϊκών αυτοκινητοβιο-μηχανιών καταφέρνουν και αποτρέπουν την αυστηροποίηση των ευρωπαϊκών προδιαγρα-φών. Χαρακτηριστικό είναι πως το 2007 είχε απορριφθεί πρότα-ση του Ευρωκοινοβουλίου για θέσπιση υποχρεωτικού στόχου μέσου όρου των εκπομπών των νέων αυτοκινήτων που πωλού-νται στην ΕΕ στα 120gCO2/km. Τα πρώτα στοιχεία από το 2011 δείχνουν πως ο μέσος όρος αυτός ανήλθε στα 135,7gCO2/km, μειωμένος κατά 3,3% σε σχέση με το 2010.

Page 7: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 2012 07oxygenergy

Η ΑΟΖ είναι μια θαλάσ-σια ζώνη που μπορεί να εκτείνε-

ται έως 200 ν.μ. από τις ακτές και περιλαμβάνει την επιφάνεια της θάλασσας και την υπερκεί-μενη του βυθού στήλη υδάτων. Είναι ένας θεσμός του δικαίου της θάλασσας που επιτρέπει στο παράκτιο κράτος κυρίως να διαχειρίζεται και να ελέγχει τα αλιευτικά του αποθέματα, περι-ορίζοντας τις ορέξεις των ξένων αλιευτικών στόλων. Για να απο-κτήσει όμως ΑΟΖ, θα πρέπει να την κηρύξει με πράξη εσωτερι-κού δικαίου ή με δήλωσή του. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι τα δικαιώματα του παράκτιου κράτους στην ΑΟΖ είναι κυριαρ-χικά, έχουν λειτουργικό χαρα-κτήρα. Δεν ασκεί πλήρη κυριαρ-χία όπως στην αιγιαλίτιδα ζώνη, αλλά δικαιώματα περιορισμέ-νου σκοπού, τα οποία αφορούν στην εξερεύνηση και εκμετάλ-

λευση των φυσικών πόρων (ζώντων και μη), των υδάτων του βυθού και του υπεδάφους, στην επιστημονική έρευνα, στην παραγωγή ενέργειας από τα κύματα, στην προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος. Με άλλα λόγια, μέσω του θεσμού της ΑΟΖ, το δίκαιο της θάλασσας αναθέτει στο παράκτιο κράτος το ρόλο του θεματοφύλακα, του διαχειριστή των φυσικών πόρων της θαλάσσιας αυτής περιοχής. Τα δικαιώματά του θα πρέπει βεβαίως να τα ασκεί κατά τέτοιο τρόπο που να λαμβάνει υπόψη και τους άλλους χρήστες της περιοχής, π.χ. όταν ασκούν το δικαίωμα της ναυσιπλοΐας.

Παρ’ ότι η ΑΟΖ ταιριάζει καλύτερα σε χώρες που βρέχο-νται από μεγάλους ωκεανούς (π.χ. λατινοαμερικανικά κράτη), έχει εφαρμοστεί και σε κλειστές θάλασσες όπως π.χ. η Μαύρη θάλασσα. Σε ό,τι αφορά τη Μεσόγειο, μέχρι πρότινος είχε

επικρατήσει μια άτυπη συμφω-νία να μην εφαρμοστούν ΑΟΖ στη θάλασσα αυτή, λόγω της στενότητας του χώρου και των συνακόλουθων προβλημάτων οριοθέτησης που θα δημιουρ-γούσε μεταξύ γειτονικών κρα-τών. Σταδιακά, όμως, ορισμένα κράτη θέσπισαν θαλάσσιες ζώνες μειωμένου εύρους και σκοπού (οικολογικής προστα-σίας, αλιείας) που οδήγησαν σε ένα καθεστώς πολυνομίας και κατακερματισμού. Η οριοθέτηση της κυπριακής ΑΟΖ αρχικά με την Αίγυπτο, το 2003, και στη συνέ-χεια με άλλα κράτη της περιοχής, επανέφερε στο προσκήνιο τη συζήτηση γύρω από τη θέσπιση ΑΟΖ στη Μεσόγειο. Έκτοτε και άλλες χώρες προέβησαν σε κήρυξη ΑΟΖ (π.χ. Συρία, Λίβανος) ή δήλωσαν την πρόθεσή τους να μετατρέψουν τις υφιστάμενες ζώνες μειωμένου εύρους και σκοπού σε ΑΟΖ (π.χ. Γαλλία).

Η Ελλάδα έχει ασφαλώς

το δικαίωμα να αποκτήσει δική της ΑΟΖ, έως 200 ν.μ. από τις ακτές. Αυτό ισχύει τόσο για την ηπειρωτική χώρα όσο και για τα νησιά, υπό την προϋπόθεση ότι κατοικούνται και έχουν οικονομική δραστηριότητα. Σε περιοχές όμως που οι ελληνικές ακτές (ηπειρωτικές ή νησιωτικές) απέχουν λιγότερο από 400 ν.μ. από τις ακτές γειτονικών κρατών, και κατά συνέπεια οι ζώνες αλληλοεφά-πτονται, θα πρέπει να υπάρξει οριοθέτηση με βάση το διεθνές δίκαιο, δηλαδή με διαπραγμά-τευση και συμφωνία μεταξύ των ενδιαφερομένων κρατών ή, αν αυτό δεν καταστεί δυνατό, με παραπομπή της διαφοράς σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο της επιλογής τους (π.χ. στο Δικαστήριο του Δικαίου της Θά-λασσας του Αμβούργου ή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης). Με άλλα λόγια, η προοπτική εξερεύνησης και εκμετάλλευ-σης πόρων σε αλληλοεφαπτό-

ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ Η ΑΟΖ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ;

μενες ζώνες προϋποθέτει το σαφή προσδιορισμό των ορίων των ζωνών εθνικής δικαιοδοσί-ας με τα γειτονικά κράτη.

Θα πρέπει ωστόσο στο σημείο αυτό να τονιστεί ότι αν ο μοναδικός σκοπός είναι η έρευνα και εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πόρων του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας, η Ελλάδα δεν χρειάζεται να θεσπίσει ΑΟΖ. Αρ-κεί ο θεσμός της υφαλοκρηπί-δας που περιλαμβάνει το βυθό και το υπέδαφος της θάλασσας. Δεν χρειάζεται το παράκτιο κρά-τος να κηρύξει τη ζώνη αυτή για να αποκτήσει δικαιώματα στην εξερεύνηση και εκμετάλ-λευση των πλουτοπαραγωγι-κών πόρων του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας. Τα δικαιώματα αυτά υπάρχουν εξ υπαρχής και αυτοδικαίως, κατά τρόπο δηλαδή αυτόματο. Η υφαλοκρηπίδα μπορεί να υπάρ-χει χωρίς ΑΟΖ (στην περίπτωση αυτή η επιφάνεια των υδάτων αποτελεί ανοιχτή θάλασσα), δεν μπορεί όμως να υπάρχει ΑΟΖ χωρίς αντίστοιχη υφαλο-κρηπίδα. Βεβαίως, και για την περίπτωση της εξερεύνησης και εκμετάλλευσης των πόρων της υφαλοκρηπίδας ισχύουν τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω περί οριοθέτησης μεταξύ επικαλυ-πτόμενων ζωνών. Η μονομερής εξερεύνηση και εκμετάλλευση πόρων στις ζώνες αυτές χωρίς να προηγηθεί συνεννόηση με τους γείτονες θα μπορούσε να έχει απρόβλεπτες συνέπειες και, εν καιρώ κρίσης, πιθανότη-τα μη διαχειρίσιμες.

Αν το ενδιαφέρον της Ελλάδας στρέφεται επίσης στα αποκλειστικά δικαιώματα αλιείας, την προστασία του περιβάλλοντος και την εκμετάλ-λευση ήπιων μορφών ενέργειας από το νερό της θάλασσας και τον άνεμο, τότε θα πρέπει να προχωρήσει στην κήρυξη ΑΟΖ. Ωστόσο, ακόμη κι αν αύριο η Ελλάδα ανακήρυττε ΑΟΖ στις θάλασσες που τη βρέχουν, δεν θα λυνόταν το οικονομικό μας πρόβλημα γιατί οι πόροι, αν υποθέσουμε ότι αυτοί υπάρ-

χουν, δεν θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν αμέσως (εκτός κι αν εντοπιστούν μέσα στην αιγια-λίτιδα ζώνη των 6 ν.μ.). Εύλογα ερωτήματα προκύπτουν επίσης σχετικά με τη βιωσιμότητα μιας τέτοιας προοπτικής, ιδίως από τη στιγμή που η Ευρώπη προ-σανατολίζεται προς μια πράσινη οικονομία και την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Η συζήτηση θα έπρεπε μάλλον να στραφεί προς την αξιοποί-ηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και του συγκριτικού πλεονεκτήματος που η Ελλάδα διαθέτει σε αυτόν τον τομέα.

Η ιδέα και μόνο της εγκατάστασης

εξεδρών γεώτρησης πετρελαίου λ.χ. στο Αιγαίο, περιοχή σπάνιου φυσικού κάλλους και πολιτιστικού πλούτου, αποτελεί αισθητική διαστροφή και δημιουργεί έντονο προβληματισμό. Τι είδους οικολογική -και όχι μόνο- καταστροφή θα προκαλούσε ένα ατύχημα σαν αυτό που συνέβη στον κόλπο του Μεξικού από την έκρηξη της εξέδρας Deepwater Horizon τον Απρίλιο του 2010;

Ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν είναι απίθανο, ακόμη κι αν τηρηθούν οι αυστηρότερες προδιαγραφές ασφαλείας, δεδομένου μάλιστα της υψηλής σεισμικότητας σε όλη την περιοχή. Πιο ελκυστική μοιάζει η παλαιά πρόταση της Μελίνας Μερκούρη για ανακήρυξη του Αιγαίου ως μνημείου παγκό-σμιας φυσικής και πολιτιστι-κής κληρονομιάς, που είχε βρει θερμή υποδοχή από την UNESCO και ενθουσιώδεις υποστηρικτές στον πνευματικό κόσμο (Διακήρυξη της Λήμνου, 1994), η οποία όμως εγκατα-λείφθηκε μετά το θάνατό της.

Τον τελευταίο καιρό, με αφορμή τις συμφωνίες οριοθέτησης Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) μεταξύ ορι-σμένων κρατών της νοτιοανατολικής Μεσογείου και τις βάσιμες ενδείξεις ύπαρξης στο θαλάσσιο αυτό χώρο πλού-σιων υποθαλάσσιων πόρων (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, υδρίτες μεθανίου), έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση γύρω από τη δυνατότητα της Ελλάδας να αποκτήσει δική της ΑΟΖ. Ένθερμοι οπαδοί και επιφυλακτικοί παρατηρητές διασταυρώνουν τα ξίφη τους και τα επιχειρήματά τους. Για τους πρώτους η θέσπιση ΑΟΖ θα προσφέρει πλεονεκτή-ματα για τη χώρα, ενδεχομένως να αποτελεί και σανίδα σωτηρίας από την οικονομική κρίση. Για τους δεύτερους, η θέσπιση ΑΟΖ δεν είναι αναγκαία αν ο μοναδικός σκοπός είναι η άντληση υποθαλάσσιων πόρων, άλλωστε μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα με τους γείτονες. Τι είναι όμως ακριβώς η ΑΟΖ και ποια είναι η προστιθέμενη αξία της; Η θέσπισή της μπορεί πράγματι να συμβάλλει στην οικονομική ανάκαμψη της χώρας;

Εμμανουέλα ΔούσηΕπίκουρη καθηγήτρια Παν/μιου Αθηνών

Page 8: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 2012 αφιέρωμα εξορύξεις08

ύδρογονάνθρακες ή άνθρακες ο θησαυρός;

Π ρώτα από όλα πόσο μπορεί να εκτιμηθεί σε ευρώ

ο καθαρός αέρας, η καθαρή θάλασσα και η ομορφιά ενός τοπίου; Πόσο εκτιμάται η φυσική αρμονία, ο ίδιος ο τόπος που ζούμε και αγαπάμε και που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;

Ένα ατύχημα σε μια υπο-θαλάσσια εξέδρα πετρελαίου μπορεί να μη συμβαίνει αρκετά συχνά, αν όμως συμβεί θα ήταν καταστροφικό για τον τόπο μας. Ας μην ξεχνάμε το πρόσφατο ατύχημα στον κόλπο του Μεξι-κού, όπου η πετρελαϊκή κηλίδα είχε μήκος 1000 χλμ και έκταση όσο το νότιο Αιγαίο. Μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν καταστροφικά ανεπανόρθωτη για τις ακτές της Ζακύνθου και του ευρύτερου Πατραϊκού επειδή εκτός από τις τεράστιες περιβαλλοντικές επι-πτώσεις, θα έδινε το τελειωτικό κτύπημα στον Τουρισμό, που ήδη περνάει κρίση. Οι ακτές για να καθαρίσουν θα ήθελαν τουλάχι-στον μια δεκαετία προκαλώντας περιβαλλοντικό και οικονομικό μαρασμό στην περιοχή.

Τα οποιαδήποτε αντισταθ-μιστικά οφέλη (αν και όταν δο-θούν), θα ήταν ψίχουλα μπροστά στην επερχόμενη λαίλαπα.

Συγκεκριμένα, στο ατύχημα του κόλπου του Μεξικού ο γνωστός πολυεθνικός κολοσσός, εξαναγκάστηκε σε διακανονισμό λίγο πριν τη δίκη καταβάλλοντας 7,8 δις δολ. Όμως ο τομέας του Τουρισμού

και της Αλιείας στον Κόλπο του Μεξικού αποφέρει ετησίως στη κυβέρνηση των ΗΠΑ 204 δις δολ. Επιπλέον ο τουρισμός απα-σχολεί 4,5 εκ. θέσεις εργασίας έναντι 154 χιλ. του τομέα της πετρελαιοπαραγωγής (στοιχεία από την οργάνωση Αμερικα-νικό Περιβαλλοντικό Κέντρο). Συγκεκριμένα στη Ζάκυνθο η ΑΠΑ (Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία) ήταν για το 2007 σύμφω-να με την ΕΛΣΤΑΤ για ξενοδοχεία και εστιατόρια 184 εκ. € . Άρα σε περίπτωση ατυχήματος, μία καθαρά τεχνοκρατική άποψη για το ύψος της αποζημίωσης θα πρέπει να αγγίζει τα 2 δις €. Πως μπορεί να γίνει αυτό, όταν σε βάθος 20-40 χρόνων το εκτιμώμενο από τον κύριο Μανιάτη κέρδος του Ελληνικού Δημοσίου για όλη τη Δυτική Ελλάδα δεν ξεπερνάει τα 8 δις;

Ο Πατραϊκός είναι ένας κλειστός κόλπος και η αναμε-νόμενη φυσική αποκατάσταση της οικολογικής καταστροφής θα ήταν πιο μακροχρόνια απ’ ότι αναμένεται.

Η περιοχή του Ιονίου είναι η πιο σεισμογενής στην Ελλάδα και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, στοιχείο που αυξάνει τον κίνδυνο ατυχήματος ιδιαίτερα στις υποθαλάσσιες εξορύξεις. Τελευταίες έρευνες επιστημόνων, με προφανή αληθοφάνεια, συντείνουν ότι οι εξορυκτικές δραστηριότητες μπορούν να ενεργοποιήσουν παρακείμενα ρήγματα και να προκαλέσουν ή να επιταχύνουν σεισμικές δραστηριότητες,. Εξ άλλου μια ματιά στο ιστορικό

της περιοχής του δυτικού Πα-τραϊκού αλλά και του Κατά-κολου δείχνει ότι πολύ συχνά υπάρχει σεισμική δραστηριότη-τα. Παραθέτουμε πίνακα (1) με τη σεισμική δραστηριότητα στο χώρο τα τελευταία 100 χρόνια από την περιβαλλοντική μελέτη. Οι περιοχές εξόρυξης έχουν κυριολεκτικά καλυφθεί από τα κυκλάκια των σεισμών…

Πόσο έτοιμη είναι η μηχανή του κράτους και της αυτοδι-οίκησης για την έγκαιρη και αποτελεσματική ανταπόκριση σε περίπτωση ατυχήματος ή κα-ταστροφής από ακραία καιρικά φαινόμενα(πχ ανεμοστρόβιλοι), τα οποία θα εμφανίζονται με συνεχώς αυξανόμενη συχνότητα και ένταση; Μην ξεχνάμε τις πυρκαγιές στη Ηλεία, μην ξε-χνάμε ότι κάθε φορά που κάνει μια μπόρα πλημμυρίζει όλη η Αττική και τέλος μην ξεχνάμε ότι ακόμα δεν έχει ανελκυστεί το ναυάγιο του Sea Diamond από την Καλντέρα της Σαντορίνης.

Μιλούν για μεγάλα αντι-σταθμιστικά οφέλη, που όμως πρόκειται ουσιαστικά για ψίχουλα. Τα κοιτάσματα του Πρίνου μέσα σε 30 χρόνια λειτουργίας έδωσαν στο Ελληνικό δημόσιο περίπου 400 εκατ. Ευρώ. Στην διάσκεψη της Κεφαλονιάς μίλησαν για όφελος του δημοσίου 8 δις Ευρώ σε βάθος 20-40 χρόνων. Η πα-γκόσμια εμπειρία μας δείχνει ότι το όφελος θα είναι σίγουρα μο-νοψήφιο ποσοστό του συνολικού κέρδους των εταιριών εξαγωγής( συνήθως γύρω στο 5% σε μεγάλο βάθος χρόνου). Εξ άλλου για τον Πατραϊκό στη στρατηγική μελέτη

Π.Ε. οι εκτιμήσεις που δίνουν οι ειδικοί επιστήμονες είναι περίπου 200 εκ βαρέλια δηλ σχεδόν 2 Πρίνους.

Σύμφωνα με την ΣΜΠΕ και στις 2 γεωτρήσεις (δυτι-κός Πατραϊκός, Κατάκολο), οι φάσεις των ερευνών και των ερευνητικών γεωτρήσεων θα διαρκέσουν περίπου 5 χρόνια (αν δεν δοθεί παράταση), άρα τα αναμενόμενα κέρδη του ελληνικού δημοσίου θα αρχίσουν σιγά -σιγά να εισρέουν στα ταμεία μας μετά το 2017. Εκτός των άλλων, ένα ποσοστό περίπου 80% των γεωτρήσεων συνήθως αποτυγχάνει.

Μια απλή ανάγνωση της ΣΜΠΕ είναι αρκετή για να πει-στούμε για τους κινδύνους που συνοδεύουν είτε τις έρευνες είτε την διαδικασία εκμετάλ-λευσης σχετικά με την χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής. Συγκεκριμένα : Η χρήση των air guns κατά τη διάρκεια των σεισμικών ερευνών ενέχει τεράστιο κίνδυνο για τα θαλάσ-σια θηλαστικά της περιοχής (φάλαινες, δελφίνια, φώκιες) και τις θαλάσσιες χελώνες, είδη που αφθονούν στην περιοχή. Η μελέτη δεν προβλέπει επαρκή μέτρα για την προστασία των ειδών αυτών, παραδεχόμενη ότι δεν υπάρχει οποιοδήποτε νομοθετικό πλαίσιο για την περίπτωση αυτή. Όσον δε αφο-ρά την χλωρίδα της περιοχής, στην παράκτια περιοχή του Ιονίου πελάγους εκτιμάται ότι υπάρχουν εκτεταμένα λιβάδια Ποσειδώνιας, η οποία προ-στατεύεται από την Κοινοτική

νομοθεσία (Οδηγία 92/43/ΕΚ) ως οικότοπος προτεραιότητας. Η μελέτη παραδέχεται ότι γενικά η βαθύαλη ζώνη για το Ιόνιο πέλαγος παραμένει ως σήμερα ελάχιστα γνωστή.

Είναι απορίας άξιον, πως σε μια τόσο σοβαρή περίπτωση πα-ρέμβασης σε ένα τόσο ευαίσθητο οικοσύστημα, δεν ζητήθηκε η γνώμη του φορέα διαχείρισης του Εθνικού Θαλασσίου Πάρκου Ζακύνθου, σαν αρμόδιος φορέας για την περιβαλλοντική διαχεί-ριση της Νότιας Ζακύνθου και των νήσων Στροφάδων, περιοχές ενταγμένες στο δίκτυο NATURA όπως και άλλες περιοχής του ευρύτερου χώρου. Κάποιοι φαίνεται να έχουν ήδη προαπο-φασίσει για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων και δεν είναι διατεθειμένοι να διακιν-δυνεύσουν τυχόν αρνητικές γνωμοδοτήσεις.

Μια ματιά στη σελίδα 117 της ΣΜΠΕ αρκεί για να χάσουν το ύπνο τους οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής. Σύμφωνα με το μοντέλο διασποράς πετρε-λαιοκηλίδων του προγράμματος «Ποσειδών», όπως φαίνεται και στην εικόνα 2, μια διαρροή 10.000 κυβ.μ. πετρελαίου στο δυτικό Πατραϊκό, θα έχει κατα-στρεπτικές συνέπειες για όλη την περιοχή. Για την εξόρυξη στην περιοχή του Κατάκολου δεν έχει εφαρμοστεί το ίδιο πρόγραμμα (γιατί άραγε;).

Σύμφωνα με έρευνα της Τράπεζας της Ελλάδας (Ιούνιος 2011), το περιβαλλοντικό κό-στος στο σενάριο «μη δράσης»

ανέρχεται σωρευτικά μέχρι το 2100 σε 701 δις € (σε σταθερές τιμές του 2008). Δηλαδή 2 φορές το σημερινό χρέος μας. Ακόμα και οι τεχνοκράτες συμ-φωνούν ότι η Ελλάδα (και όχι μόνο) καταστρέφεται λόγω της κλιματικής αλλαγής.

Η μαγική λέξη για να ξεφύ-γουμε από την οικονομική κρίση είναι η ανάπτυξη, όχι όμως με τις παλιές αντιλήψεις του παρελ-θόντος αλλά με επαναπροσανα-τολισμό της οικονομίας μας, με προτεραιότητα στην βιωσιμότητα και στην ποιότητα ζωής.

Έχουμε σχεδόν τα πάντα στη διάθεσή μας σε αυτόν τον τόπο. Ήλιο άφθονο, θάλασσα, ανέμους, γεωθερμία. Ας εκμε-ταλλευτούμε τα δώρα της φύ-σης για να ζήσουμε σε αρμονία με αυτήν. Ας προωθήσουμε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που δεν έχουν περιβαλλοντικό κόστος αλλά έχουν τεράστιες δυνατότητες και δημιουργούν πολλαπλάσιες θέσεις εργασίας από άλλες πρακτικές.

Η επιτυχία είναι σίγουρη και το κόστος ελάχιστο. Γιατί να μην προσπαθήσουμε;

Επί του πιεστηρίου:Η περιφέρεια Ιονίων σε

πρόσφατη συνεδρίασή της απέρριψε τις ΣΜΠΕ, πράγμα που αποτελεί θετική εξέλιξη και δείχνει ότι επιτέλους οι τοπικές αρχές ευαισθητοποιούνται σε θέματα περιβάλλοντος. Ο δρό-μος είναι ακόμα μακρύς γιατί το κεντρικό κράτος μπορεί να αγνοήσει αυτές τις αποφάσεις.

(Συνέχεια από το πρωτοσέλιδο)

Page 9: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 2012αφιέρωμα εξορύξεις 09

Η οικονομική κρίση ενισχύει φωνές για εκμετάλλευση του ελληνικού πετρελαίου. Ορι-σμένοι μάλιστα χρεώνουν σε συνωμότες τις καθυστερήσεις

ερευνών ώστε να μένει η Ελλάδα υπανάπτυκτη και εξαρτημένη.

Για να απαντήσουμε νηφάλια εάν οι εξορύξεις οδηγούν σε πλούτο και ανεξαρτησία θα πρέπει να συγκρίνουμε οικονομίες πετρελαιοπαραγωγών και μη χωρών όπως:

• Το Κατάρ, ως πλουσιότερη χώρα.• Τις πετρελαιοπαραγωγές Νορβηγία και τη Ρουμα-

νία.• Τις γειτονικές μη πετρελαιοπαραγωγές Σουηδία και

Αυστρία.• Τις πετρελαιοπαραγωγές Ισημερινό και Βενεζουέ-

λα, στην Αμερική.• ΗΠΑ, Καναδάς, Ρωσία και Κίνα δεν χρήζουν σύ-

γκρισης λόγω μεγέθους και στρατηγικού ρόλου, όπως και αραβικές χώρες που είναι παραπλήσι-ες με το Κατάρ, ή βρίσκονται σε πολύ κακή θέση λόγω κοινωνικών συγκρούσεων ή πολέμων. Τέλος δεν χρειάζονται στοιχεία για το πόσο «βοήθησε» η πετρελαιοπαραγωγή, χώρες όπως το Σουδάν ή η Νιγηρία.

ΚΑΤΑΡΠρόκειται για κομμάτι γης που παράγει πετρέλαιο, χωρίς σχέση με δημοκρατική κοινωνία. Το 60% των κατοίκων είναι μετανάστες. Το προνόμιο του εμίρη για καθορισμό ελάχιστου μισθού, δεν έχει ασκηθεί ποτέ. Στο διαδίκτυο σχολιάζονται μισθοί 300$ (ελά-χιστο κόστος αξιοπρεπούς διαβίωσης τα 500$). Ο μέσος μισθός είναι 7800QR (περιλαμβανομένων των Καταριανών κρατικών υπάλληλων με αμοιβές άνω των 14000QR) ενώ στον ιδιωτικό τομέα είναι 5400QR(1500$)

Με τον 56ο χειρότερο δείκτη GINI και το φτω-χότερο 10% να μοιράζεται το 1,3% του ΑΕΠ ο «πα-ράδεισος» του Κατάρ αφορά ελάχιστους προνομιού-χους.

ΝΟΡΒΗΓΙΑΚλαδικές συμβάσεις εξασφαλίζουν ελάχιστο εισόδη-

μα 29000$. Πολύ οργανωμένη κοινωνία με δημόσια έσοδα στο 59% του ΑΕΠ και δίκαιο δείκτη GINI (5η καλύτερη θέση παγκοσμίως). Το φτωχότερο 10% απολαμβάνει 3,9% του ΑΕΠ. Παρά το ψυχρό κλίμα δαπανά ελάχιστο πετρέλαιο αναλογικά με το ΑΕΠ της.

ΣΟΥΗΔΙΑΧωρίς παραγωγή πετρελαίου δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την γείτονα της Νορβηγία. Έχει θετικό εμπορικό ισοζύγιο και η πολυπολιτισμική κοινωνία της Σουηδίας έχει τον δικαιότερο δείκτη GINI.

ΡΟΥΜΑΝΙΑΠαρά την παραγωγή πετρελαίου (50στη στις 125 πετρελαιοπαραγωγές χώρες), βρίσκεται στα όρια της χρεοκοπίας. Έχει εξαιρετικά χαμηλό κατά κεφαλή ει-σόδημα και αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο.

ΑΥΣΤΡΙΑΠαρά το ορεινό ανάγλυφο και την έλλειψη πετρελαίου έχει θετικό εμπορικό ισοζύγιο και τον 7ο δικαιότερο δείκτη GINI, με το φτωχότερο 10% να μοιράζεται το 4% του ΑΕΠ. Τα δημόσια έσοδα φθάνουν το 48% του ΑΕΠ.

ΙΣΗΜΕΡΙΝΟΣΠαρά τη 32η θέση σε πετρελαιοπαραγωγή και την αμφισβήτηση του δημόσιου χρέους από τον πρόε-δρο Corea, (που στηρίχθηκε ωστόσο σε ισοσκελισμέ-νο εμπορικό ισοζύγιο), η κοινωνική πραγματικότητα είναι σκληρή με τον 31ο χειρότερο δείκτη GINI. Το φτωχότερο 10% μοιράζεται μόνο το 1% του ΑΕΠ

ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΠαρά τις αντιαμερικανικές ρητορείες, η Βενεζου-

έλα είναι στενά δεμένη με τις ΗΠΑ. Στο θετικό εμπο-ρικό ισοζύγιο πρώτος πελάτης και προμηθευτής είναι οι ΗΠΑ απορροφώντας το 38,7% των εξαγωγών και προμηθεύοντας το 26,6% των εισαγωγών της.

Η 12η θέση σε πετρελαιοπαραγωγή δεν απο-τρέπει φτώχεια και αντιθέσεις: Με τον 71ο χειρότερο δείκτη GINI το φτωχότερο 10% μοιράζεται μόλις το 1,7% του ΑΕΠ.

ΕΛΛΑΔΑΑν υπήρχε δείκτης παραλογισμού θα είχε ανακα-

λυφθεί για την Ελλάδα: Οι υπηρεσίες συνεισφέρουν το 79% του ΑΕΠ. Μετά τον Ισημερινό και την Βενε-ζουέλα δαπανάμε περισσότερο πετρέλαιο ανά ΑΕΠ από όλες τις χώρες που συγκρίναμε. Έχει μακράν το χειρότερο εμπορικό ισοζύγιο και χαμηλά δημόσια έσοδα.

Πέρα από αριθμούς:1. Μόνο η Ελλάδα θα εξορύσσει πετρέλαιο από κλει-στή θάλασσα με ευαίσθητο οικοσύστημα και τεράστια τουριστική αξία. Δεν χρειάζεται να ταξιδέψουμε στην Κασπία για να διαπιστώσουμε τις επιπτώσεις της πε-τρελαϊκής βιομηχανίας. Αρκεί μία βόλτα σε ένα από τα ομορφότερα και πιο ιστορικά μέρη του πλανήτη, την Ελευσίνα.2. Η Ελλάδα έχει κρίσιμη γεωπολιτική θέση. Γνωρί-ζοντας την σημασία του πετρελαίου στην αστάθεια της Μέσης Ανατολής και ότι πετρελαιοπαραγωγές χώρες, υφίστανται διπλωματικές ή ένοπλες παρεμ-βάσεις, φαντάζεται κανείς ότι τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα θα αφήσουν μία πετρελαιοπαραγωγό Ελλάδα εκτός ζωνών επιρροής; 3. Μόνο επτά από τις 30 μεγαλύτερες πετρελαιοπα-ραγωγές χώρες έχουν διαχρονική δημοκρατία.4. Οι εξορύξεις θα αρχίσουν να έχουν σημαντική συνεισφορά στο ΑΕΠ μετά από μία τουλάχιστον δε-καετία, όταν, λόγω φαινομένου θερμοκηπίου, θα έχει πιθανά μειωθεί η χρήση ορυκτών καυσίμων.

ΜΕΡΙΚΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑΣτην Ελλάδα οι υπηρεσίες αναπτύχθηκαν νοσηρά σε βάρος της βιομηχανίας και της αγροτικής παραγωγής. Αν κατέρρευσαν άλλοι τομείς, πώς θα θησαυρίσουμε από τις εξορύξεις; Γιατί εισάγουμε χυμό πορτοκαλιού ενώ είμαστε παραγωγός πορτοκαλιών;

Οι πετρελαϊκές εταιρίες έχουν τα μέσα να δια-φθείρουν κυβερνήσεις και εγκαθίστανται με όρους ληστρικούς για τις χώρες και ευνοϊκούς για τα συμ-φέροντα τους. Ποιος εγγυάται, ότι στην Ελλάδα οι εταιρίες θα απασχολήσουν Έλληνες, θα σέβονται την εργατική νομοθεσία και θα αποδίδουν φόρους; Στην «ατμομηχανή» της ελληνικής οικονομίας, τον κατασκευαστικό τομέα, συνέβη εντελώς το αντίθετο: Καταπάτηση δημόσιων εκτάσεων, φοροκλοπή, πα-ράνομη απασχόληση μεταναστών.

Η περιβαλλοντική προστασία κοστίζει στις εται-

ρίες. Αντίθετα το πολλαπλάσιο κόστος ρύπανσης το πληρώνει η κοινωνία. Όταν πετάγεται ατιμώρητα εξασθενές χρώμιο στον Ασωπό, οι πετρελαϊκές εται-ρίες θα τηρήσουν την δαπανηρή περιβαλλοντική προστασία;

Η χωροθέτηση ΑΟΖ είναι αναφαίρετο δικαίωμα, αλλά θα προκαλέσει διπλωματική σύγκρουση με την Τουρκία. Όταν δεν έχουμε επιλύσει το απλούστερο ζήτημα των χωρικών υδάτων και θυσιάζουμε αν-θρώπινες ζωές και εκατομμύρια ευρώ για εικονικές αερομαχίες, είναι η καταλληλότερη στιγμή, με την οικονομία στα όρια της χρεοκοπίας, για ένα ακόμα διπλωματικό μέτωπο;

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:Οι εξορύξεις δεν είναι πανάκεια και χωρίς δημο-κρατικό έλεγχο και διαφάνεια, η εκμετάλλευση των πόρων γίνεται ληστρική και καταστροφική για το πε-ριβάλλον με μόνους ωφελημένους τις πολυεθνικές και την ντόπια νομενκλατούρα.

Με ή χωρίς πετρέλαιο, χωρίς ισχυρό αδιάφθορο δημόσιο, είναι αδύνατον να χρηματοδοτήσουμε την πραγματική οικονομία και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Καμία υγιής οικονομία δεν στηρίζεται αποκλει-στικά σε εξορύξεις. Η Ελλάδα έχει τεράστια περιθώ-ρια ανάπτυξης σε μεταποίηση αγροτικών προϊόντων, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ποιοτική τουριστι-κή ανάπτυξη. Η Ελλάδα μπορεί άμεσα να περιορίσει την κατανάλωση πετρελαίου, που είναι σε παράλογα υψηλά επίπεδα.

ΕΠΙΛΟΓΟΣΆνθρωποι ή συλλογικότητες προοδεύουν μη παρα-σιτικά, όταν προσφέρουν προστιθέμενη οικονομική αξία στους άλλους. Οι αγρότες προσφέρουν καρπούς της γης. Οι πετρελαϊκές εταιρίες προσφέρουν οργά-νωση και τεχνογνωσία. Οι περισσότεροι κάτοικοι μιας πετρελαιοπαραγωγού χώρας μπορούν να ωφελη-θούν έμμεσα, αλλά αν περιμένουν να λύσουν έτσι το οικονομικό τους πρόβλημα, τότε προσβλέπουν σε παρασιτικές προσόδους. Στο Νορβηγικό μοντέλο, τα πετρελαϊκά έσοδα επανεπενδύονται στην πραγματι-κή οικονομία, και ελαχιστοποιείται ο παρασιτισμός. Αλλά όσοι βλέπουν τις εξορύξεις ως πανάκεια για την ελληνική οικονομία, σίγουρα δε σκέφτονται Νορ-βηγικά...

ΧΩΡΑ ΕΛΛΑΔΑ ΝΟΡβΗΓΙΑ ΣΟΥΗΔΙΑ ΚΑΤΑΡ ΑΥΣΤΡΙΑ ΡΟΥΜΑΝΙΑ ΙΣΗΜΕΡΙΝΟΣ βΕΝΕζΟΥΕΛΑ ΤΟΥΡΚΙΑ

ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑΠληθυσμός εκατομμύρια 10,8 4,7 9,1 1,9 8,2 21,85 15,2 28,1 79,8Ποσοστό ντόπιου πληθυσμού 93% 94,40% διάφοροι 40% 91,10% 89,50% 90% διάφοροι 72%

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑΑΕΠ σε δις $ 308 264,5 379,4 181,7 351,4 263,9 125,8 373,7 1026Κατ/λωση πετρελαίου βαρέλια ημερησίως 371.300 221.000 351.100 166.000 277.900 196.000 166.300 746.000 646.300Ημερήσια κατανάλωση πετρελαίου/ΑΕΠ 1.205,52 835,54 925,41 913,59 790,84 742,71 1.321,94 1.996,25 629,92Έσοδα από φόρους %ΑΕΠ 39,90% 59,20% 51,30% 39,70% 48% 32,20% 28,20% 28,60% 23,20%Εξαγωγές δις$ 26,64 159,8 204,2 104,3 180,7 62,5 22,29 92,6 133Εισαγωγές δις $ 65,79 132,7 187,4 25,33 183,1 70,82 23,58 46,4 212,2

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑΚατά κεφαλήν ΑΕΠ σε $ 27.600 53.300 40.600 102.700 41.700 12.300 8.300 12.400 14.600Κατά κεφαλή ελάχιστο εισόδημα σε $ 11.454 ~ 29.000 ~ 16.584 ~2400 14.101 3.734 5.680 7.387 7.069Μέσο εισόδημα σε $ 22.317 31.479 27.656 ~21.300 28.269 5.484 7.500 13.500 8232Συμμετοχή στο ΑΕΠ του φτωχότερου 10% 2,5 3,9 3,6 1,3 4 3,3 1 1,7 2,1Συμμετοχή στο ΑΕΠ του πλουσιότερου 10% 26 21 22,2 35,9 22 24,5 35,3 32,7 30,3Δείκτης GINI (παγκόσμια κατάταξη 140 χωρών) 33 (102) 25 (136) 23 (140) 41,1 (56) 26 (135) 33,3 (100) 47,3 (31) 39 (71) Ποσοστό πληθυσμού κάτω από το όριο φτώχειας 20% ? ? ? 6% 21,10% 28,60% 27,40%

ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 4,70% 9,20%

Βιομηχανία 17,90% 38,80% 26,90% 79% 29,50% 32,90% 34,60% 34,90% 26,90%Υπηρεσίες 78,90% 59% 71,30% 20,90% 69% 59,20% 58,90% 60,40% 63,90%

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ Παραγωγή πετρελαίου σε βαρέλια/ημέρα 7.900 2.134.000 4.833 1.437.000 29.590 107.100 500.000 2.375.000 55.110 Παραγωγή φ. αερίου σε εκ κυβικά μέτρα 1 106.300 0 116.700 1.716 10.590 331.000 22.900 649.000

1.Ο δείκτης GINI μετράει την ανισοκατανομή του εισοδήματος. Ο δείκτης GINI ιδανικής κοινωνίας, που έχουν όλοι το ίδιο εισόδημα, είναι μηδέν!. Αντίθετα ο δείκτης μίας κοινωνίας μέγιστης κοινωνικής ανισότητας είναι 100. Στην κλίμακα του World Factbook της CIA σε σύνολο 140 χωρών, χειρότερη εμφανίζεται η Ναμίμπια με δείκτη 70,7 και καλύτερη η Σουηδία με δείκτη 23. Η ευμάρεια δεν καθορί-ζεται μόνο από την κατανομή εισοδήματος. Μία φτωχή πόλη με μικρό χρόνο μετακίνησης και δωρεάν υπηρεσίες υγείας και παιδείας θα ήταν δικαιότερη από μία άλλη με μικρότερο δείκτη Gini. 2.Οι πλήρεις παραπομπές και οι επίσημες πηγές για τα παραπάνω στοιχεία αναφέρονται στο yannistsironis.blogspot.com

ΠΑΚτώλΟΣ Η ΑέΡΟλΟγιΑ;

Του Γιάννη Τσιρώνη, από το

yannistsironis.blogspot.com

Σημειώσεις:

Page 10: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 2012

Α πονέμονται και φέτος από την Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης τα βραβεία αντιοικο-

λογικής δράσης σε δημόσια πρόσωπα, που έχουν διαπρέψει κατά τη διάρκεια της προηγούμενης χρονιάς για πράξεις ή παραλείψεις σε βάρος του περιβάλ-λοντος και της ποιότητας ζωής. Τα βραβεία έχουν συμβολικό χαρακτήρα και αποτελούν ύστατη άμυνα σε όλους αυτούς που κάθε 5η Ιουνίου φορούν τα καλά τους ρούχα και πλέκουν εγκώμια σε ένα περιβάλλον που εξοντώνεται.

1. Το διεθνές βραβείο αλληλεγ-γύης απονέμεται στην κυρία Κριστίν Λαγκάρντ και στο ΔΝΤ για το ανυπό-κριτο ενδιαφέρον τους για τα παιδιά του Νίγηρα. Η χώρα αυτή είναι η τρίτη στον κόσμο σε εξόρυξη ουρανίου, υλικού που εμπορεύεται η γαλλική εταιρεία Areva για να προμηθεύει τα πυρηνικά εργοστάσια της Γαλλίας. Τα ελάχιστα υπόγεια νερά της περιο-χής των εξορύξεων έχουν μολυνθεί ολοκληρωτικά, το έδαφος έχει γεμίσει με σκόνη ουρανίου ενώ ανάλογη τύχη

έχουν υποστεί οι εργαζόμενοι και οι κάτοικοι των καταυλισμών, που έχουν δημιουργηθεί χάρη των εξορύξεων. Η εταιρία ξοδεύει μόλις 0,05% από τα ετήσια έσοδά της για υγειονομική και κοινωνική φροντίδα στους ντόπιους, κυρίως για την περίθαλψη των θυμάτων του AIDS αλλά και για τον υποσιτισμό των παιδιών. Για περισσότερα: -http://www.greenpeace.org/international/en/news/Blogs/nuclear-reaction/left-in-the-dust-arevas-uranium-mining-in-nig/blog/11734/ και -http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE7B509620111206

2. Με ελάχιστους ψήφους διαφο-ρά απονέμεται το βραβείο αειφόρου ανάπτυξης και εταιρικής ευθύνης στην καναδική εταιρεία Eldorado Gold, «έναν από τους φθηνότερους παραγωγούς χρυσού», όπως αυτο-διαφημίζεται. Η εταιρεία εξαγόρασε τον περασμένο Δεκέμβρη με 2,4 δις δολάρια ΗΠΑ το σύνολο των μετοχών της επίσης καναδικής European Goldfields, που είχε τον έλεγχο κατά 95% της «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.», η

οποία εκμεταλλεύεται τα ορυχεία της Β.Α. Χαλκιδικής. Μερικές μαρτυρίες για τη συμπεριφορά της Eldorado Gold στη γειτονική Τουρκία μπορούν να βρεθούν και εδώ: http://respentza.blogspot.com/2012/04/eldorado-gold.html.

3. Το εγχώριο βραβείο πράσινης ανάπτυξης απονέμεται στον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργο Παπα-κωνσταντίνου, καθώς μετά τη συμβο-λή του στη «σωτηρία» της χώρας ως Υπ. Οικονομικών, επιδόθηκε ως Υπ. Περιβάλλοντος σε ένα ράλι αδειοδο-τήσεων δραστηριοτήτων με σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, ακόμη και την τελευταία μέρα ως υπηρεσια-κός υπουργός. Μεταξύ αυτών, έκανε δεκτή και τη χωροθέτηση του ΧΥΤΑ Σιθωνίας στη Χαλκιδική, εντός προστα-τευόμενης περιοχής Natura 2000, που είχε απορρίψει η προκάτοχός του!

4. Το βραβείο τουριστικής πολιτικής απονέμεται από κοινού στο ΥΠΕΚΑ και τον Δήμο Ν. Προποντίδας, για την προώθηση του άριστου μο-ντέλου τουρισμού σε περιοχές Natura

2000 (Αγ. Μάμας). Η παραχώρηση του αιγιαλού και της παραλίας τα προη-γούμενα χρόνια γινόταν χωρίς σχετική απόφαση του ΥΠΕΚΑ, κατά παράβαση της σχετικής ΚΥΑ και οι παραλίες γέμιζαν Beach Bar! Μόνο φέτος και κατόπιν αναφορών Περιβαλλοντικών Οργανώσεων, ερωτήθηκε το ΥΠΕΚΑ, το οποίο, ωστόσο, εισηγήθηκε θετικά, με υπογραφή του Παπακωνσταντίνου! Για την περσινή κατάσταση: http://ecology-salonika.org/2010/07/27/coastal-zone-in-despair/

5. Το βραβείο περιβαλλοντικής ευθύνης απονέμεται στην ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, που -εκτός του ότι σήμερα καθοδηγείται από τον υπερασπιστή των ρατσιστικών θυλάκων στο στρατό κ. Φράγκο Φραγκούλη- κα-λύπτει τους υπεύθυνους στο στρατό-πεδο Καρατάσου στη Θεσσαλονίκη, οι οποίοι επιτρέπουν δοκιμές αρμάτων μάχης πάνω από ερείπια με πλάκες αμιάντου, διασπείροντας καρκινογόνες ίνες στον αέρα της πόλης. http://ecogreensalonika.wordpress.com/2012/04/30/dangerous-asbestos-to-camp-karatasou/

6. Το βραβείο εναλλακτικής διαχεί-ρισης απορριμμάτων απονέμεται από κοινού στο Σύνδεσμο ΟΤΑ Θεσσαλονί-κης και στην Περιφέρεια Κ. Μακεδο-νίας, καθώς με τις ενέργειές και τις παραλείψεις τους απέδειξαν ότι όχι μόνο δεν μπορούν να αλλάξουν το μοντέλο της διαχείρισης απορριμμά-των, αλλά προωθούν μεθοδικά την απαράδεκτη λύση της καύσης. Από τους δυο ΧΥΤΥ που προβλέπονταν για το νομό Θεσσαλονίκης, έγινε και λειτουργεί της Μαυροράχης, κι αυτός ως ΧΥΤΑ. Από τους επτά σταθμούς μεταφόρτωσης οι τρεις προϋπήρχαν κι από τους τέσσερις καινούργιους μόνο ο προβληματικός ΣΜΑ Ευκαρπί-ας άρχισε να υλοποιείται. Από τα τρία ΚΔΑΥ τα δύο προϋπήρχαν ενώ ο ΚΔΑΥ της Ευκαρπίας, που εγκρίθηκε σαν ενιαίο έργο με τον ΣΜΑ, η τύχη του αγνοείται. Οι δυο μονάδες μηχανικής – βιολογικής επεξεργασίας, μετατρά-πηκαν σε βιοξήρανσης και «θερμικής επεξεργασίας των δευτερογενών καυσίμων» -κάτι που σημαίνει προε-τοιμασία για καύση. http://eco-solidarity.org/?p=2249

περιβάλλον10

Η απόφαση αυτή, αφενός επιβεβαιώνει την ανάγκη προστασίας του συγκεκριμένου πάρκου, αφετέρου διαμορφώνει νομολογία για την προστα-σία των ελεύθερων χώρων και αποτελεί πιλότο για την αντιμετώπιση των χρήσεων των ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Δεδομένου ότι το ανώτατο Διοικη-τικό Δικαστήριο της χώρας αποφάσισε για το θέμα εν ολομέλεια με το αντίστοιχο βάρος της σύνθεσης αυτής και δε χωρεί κανένα άλλο ένδικο μέσο για την προσβολή της, καλούμε την Περιφέρεια Αττικής και το αρμόδιο Υπουργείο ΠΕΚΑ να εφαρμόσουν άμεσα τη συγκεκριμένη απόφαση.

Η Αττική Οικολογική Απάντηση είναι απόλυτα ευαισθητοποιημένη σε θέματα πολιτισμού κάτι που αποδεικνύει έμπρακτα τόσο με πρωτοβου-λίες που λαμβάνει στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής όσο και με την παρουσία της στις αντίστοι-χες επιτροπές της περιφέρειας. Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα είναι και η πρωτοβουλία

που έλαβε για τη διαμόρφωση από την ελάσσονα αντιπολίτευση ενός «Μανιφέστου για τον Πολιτι-σμό στην Αττική». Σε καμία περίπτωση επομένως δεν αμφισβητεί την πολιτιστική δραστηριότητα του Μπάντμιντον αλλά δεν μπορεί παρά να επισημάνει ότι η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί ύψι-στη πολιτιστική ανάγκη. Με αυτό το δεδομένο, η εφαρμογή της νομιμότητας για την προστασία ενός πάρκου με βαριά επιχειρηματική δραστηριότητα- έστω και πολιτιστική- εκτός των άλλων αποτελεί και παράδειγμα εφαρμογής την έννομης τάξης χωρίς αυτή να παραβιάζεται από βραχυπρόθε-σμες πολιτικές επιλογές, κοινωνικές-πολιτιστικές προφάσεις και μη αναστρέψιμα αποτελέσματα σε βάρος του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής που δημιουργεί είτε η Πολιτεία είτε ιδιώτες.

Ο περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής και επι-κεφαλής της Αττικής Οικολογικής Απάντησης, δικηγόρος που χειρίστηκε την υπόθεση για λογα-

ριασμό των κοινωνικών οικολογικών κινημάτων της περιοχής στο ΣτΕ, κ. Κώστας Διάκος δήλωσε: «Χαιρετίζουμε την απόφαση της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας ως νομολογιακή προστασία των ελεύθερων χώρων στην Αττική, πι-λότο για τις προς εκδίκαση άλλες υποθέσεις χρή-σης των ολυμπιακών εγκαταστάσεων στην Αττική και επιβολή της περιβαλλοντικής νομιμότητας αρ-νούμενης να επηρεαστεί από τετελεσμένα γεγονό-τα. Χρόνια τώρα το οικολογικό κίνημα στην Αττική αγωνίζεται για την προστασία των ελεύθερων χώ-ρων που το Δημόσιο παρέχει στην ιδιωτική πρω-τοβουλία με στόχο την εμπορευματοποίηση τους έστω και με την επένδυση κοινωνικού μανδύα. Η νίκη των Οικολογικών κινημάτων της Αττικής είναι μεγάλη και ανήκει σε αυτά που διαμόρφω-σαν το μοχλό κοινωνικής πίεσης προς τη δίκαιη κατεύθυνση. Εγώ χαίρομαι για τη συμμετοχή μου σε αυτή κι έχω να πω ότι συνεχίζουμε. Ο αγώνας δεν τελείωσε.»

θέτιΚΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ τΟύ Στέ ΣΧέτιΚΑΜέ τΟ ΜΗτΡΟΠΟλιτιΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣτΟ γΟύΔιΗ Αττική Οικολογική Απάντηση εκφράζει την ικανοποίηση της για την πρόσφατη απόφαση (αριθ. 1970/2012) της Ολομέλειας του ΣτΕ η οποία ακύρωσε τις αντισυνταγματικές διατάξεις σχετικού Π.Δ. το οποίο παραβίαζε ευθέως το άρθρο 24 του Συντάγματος και τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις που προστατεύουν το μητροπολιτικό πάρκο στο Γουδί.

Τα Φετινά ΟικολογικάΑντι-ΒραβείαΈνας ετήσιος θεσμός, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος

Page 11: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 2012τόποι-άνθρωποι 11

Σ την Ελλάδα, η δημιουργία κοινωνικών και συνεται-ριστικών επιχειρήσεων θα μπορούσε να αποτελέσει ένα βασικό εργαλείο εξό-δου από την ταυτόχρονη περιβαλλοντική, οικονο-

μική και κοινωνική κρίση. Παρόλα αυτά, όμως, με την εξαίρεση λίγων εξαιρετικών προσπαθειών προς αυτή την κατεύθυνση, η χώρα βρίσκεται στα πρώτα της βήματα στον τομέα αυτό. Αναγνω-ρίζοντας αυτές τις δυνατότητες αλλά και την πλούσια εμπειρία που υπάρχει σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στο πλαίσιο του θεσμικού του ρόλου ως ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, ο Νίκος Χρυσόγελος διοργάνωσε τριήμερo εκδηλώσεων για την Κοινωνική Οικονομία και τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις.

Το τριήμερο ξεκίνησε την Παρασκευή 6 Ιου-λίου με μια συζήτηση που ανίχνευσε τη σχέση με-ταξύ κρίσης και Κοινωνικής Οικονομίας σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαïκό και παγκόσμιο επίπεδο με τη συμμετοχή της Ειρήνη Γλυκή, (συνεργάτης του World Watch Institute), και των Βασίλη Γιόκαρη, Γρηγόρη Μαλτέζου και Νίκου Χρυσόγελου. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος Ανδρέας Ρουμελιώτης, συγγραφέας του βιβλίου “Μπορώ και χωρίς Ευρώ”. Ακολούθησε στρογγυλό τρα-πέζι διαλόγου που επικέντρωσε στο δημιουργικό ρόλο που μπορεί και πρέπει να παίξει η Τοπική Αυτοδιοίκηση στην προώθηση της Κοινωνικής Οικονομίας ως εργαλείου αναζωογόνησης των τοπικών οικονομιών, με δημιουργία πράσινων θέσεων εργασίας, προστασίας του περιβάλλο-

ντος και προώθησης της κοινωνικής συνοχής. Συμμετείχαν η Αντιγόνη Λυμπεράκη, καθηγή-τρια οικονομικών και περιφερειακής ανάπτυξης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Κώστας Διάκος, Λά-μπρος Μπούκλης και Αντώνης Γάκης, Περιφε-ρειακοί Σύμβουλοι, ο Νίκος Σαράντης, δήμαρχος Αγ, Αναργύρων και πρόεδρος ΠΕΔΑ καθώς και ο πρώην Κοινοτάρχης Ανάβρας Μαγνησίας Δημή-τρης Τσουκαλάς. Συντόνισε ο Κώστας Παπακων-σταντίνου, Περιφερειακός Σύμβουλος στην Περι-φέρεια Δυτικής Ελλάδας.

Η δεύτερη μέρα (7 Ιουλίου) ήταν αφιερωμέ-

νη σε μια ημερίδα ανοιχτή για το κοινό με θέμα «Κοινωνική και Συνεργατική Οικονομία». Η ημε-ρίδα, αποτελούμενη από 9 ενότητες στις οποίες μίλησαν 25 ομιλητές από την Ευρώπη και την Ελλάδα, εστίασε στην παρουσίαση επιτυχημένων παραδειγμάτων σε διαφορετικούς τομείς εφαρ-μογής της Κοινωνικής Οικονομίας καθώς και στην ανάλυση του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στο κομβικό ζήτημα της χρηματοδότησης τέτοιων πρωτοβουλιών από εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης.

Συμμετείχαν εκπρόσωποι πολλών ευρωπαϊ-κών και ελληνικών φορέων από διάφορα πεδία εφαρμογής της κοινωνικής οικονομίας, όπως ο Dirk Vansintjan, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομο-σπονδίας ομάδων και συνεταιρισμών πολιτών για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ο Niall O’Keefe, Πρόεδρος της National Association of Building Cooperatives στην Ιρλανδία και αντιπρόεδρος του CECODHAS HOUSING EUROPE, ο Ugo Biggeri, Πρόεδρος της Συνεταιριστικής Ηθικής Λαϊκής Τράπεζας Ιταλίας, ο Βασίλης Μπέλλης πρόεδρος

της Αναπτυξιακής Καρδίτσας, o Σταύρος Αργυ-ρόπουλος από την Λακωνική Βιοενεργειακή ΑΕ, ο Joris De Brone, εκτελεστικός διευθυντής της κοινωνικής επιχείρησης επαναχρησιμοποίησης Kringloopcentrum στο Βέλγιο, ο Ηλίας Αθανασί-ου, Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Οργα-νισμού Εργατικής Κατοικίας,ο Άκης Δημόπουλος από την ΚοιΣΠΕ Κλίμαξ Plus, o Κώστας Νικολάου από την Κίνηση 136 και την Bios Coop, ο Βαγ-γέλης Σπινθάκης από την Ηράκλεια Αναπτυξιακή Σύμπραξη και άλλοι που παρουσίασαν τις εμπει-ρίες τους και συζήτησαν τις προοπτικές αλλά και τις προκλήσεις της ανάπτυξης συνεταιριστικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα.

Η τρίτη και τελευταία μέρα επικεντρώθηκε στην εκπαίδευση περίπου 70 ενδιαφερομένων σε θέματα δημιουργίας, λειτουργίας και δικτύωσης κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων στους τομείς των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, Επα-ναχρησιμοποίησης–Ανακύκλωσης απορριμμά-των, δικτύων παραγωγών – καταναλωτών και Κοινωνικών υπηρεσιών.

Το τριήμερο πραγματοποιήθηκε με την υπο-στήριξη του Πράσινου Ινστιτούτου Τεκμηρίωσης & Επιμόρφωσης, του Heinrich-Böll-Stiftung, καθώς και της Θεματικής Ομάδας Αυτοδιοίκησης των Οικολόγων Πράσινων, σε συνεργασία με την “ΤΕ-ΧΝΟΠΟΛΙΣ” του Δήμου Αθηναίων, την Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, τον Οργανισμό Ελέγχου & Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων – ΔΗΩ, τον Σύλλογο εργαζομένων του Oργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ), και την Κλίμαξ plus.

Του Νίκου Μάντζαρη

θέτιΚΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ τΟύ Στέ ΣΧέτιΚΑΜέ τΟ ΜΗτΡΟΠΟλιτιΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣτΟ γΟύΔι

σημείαδιανομήςBooze Cooperativa Κολοκοτρώνη 57 10562 ΑΘΗΝΑ | BΙΟΒΙΖΖ Εμμανουήλ Μπε-νάκη 98 10681 ΑΘΗΝΑ | ΚaNNaBiSHop Χαριλάου Τρικούπη 24 10679 ΑΘΗΝΑΦυΣΙΟ-ΛΑΤρΙΚΟΣ & ΑΘΛηΤΙΚΟΣ ΣυΛΛΟΓΟΣ “ΠΑΙω-νΙΟΣ” ΣΚΟυρΤΟυ 30009 ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ | ΘηΣΑυρΟΣ υΓΕΙΑΣ Παπαφλέσσα 26&Τρα-λέων 11146 ΓΑΛΑΤΣΙ | KampoS BiomarKet Αρτέμιδος 9 & Λαοδίκης 16674 ΓΛΥΦΑΔΑ | ΒΙΒΛΙΟΠωΛΕΙΟ ΑνΑΓνωΣΤΟυ ΔημηΤρΙΟυ \ ΕυΟΙ ΒΑΚΧΕ Αγ.Βαρβάρας 89 17237 ΔΑΦΝΗ | ΦΑρμΑΚΕΙΟ ΠρΟΚΟυ ΛωρΑΣ Λ.Πρωτόπαππα 14 16343 ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ | BioCaFe Κυπρια-κού Αγώνα 15 49100 ΚΕΡΚΥΡΑ | ΟΙΚΟΖωη Ιωάννου Θεοτόκη 104 49100 ΚΕΡΚΥΡΑ | ΣυνΕΤΑΙρΙΣΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠωΛΕΙΟ ρηΓΑ ΦΕρΑΙΟυ 10 50100 ΚΟΖΑΝΗ | ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠρΟΙΟνΤΑ Διονύσου 3 15124 ΜΑΡΟΥΣΙ | | ΦωΤΟ ΕΓΧρωμΟν Αγ.Ι.Πράτσικα 109 26332 ΠΑΤΡΑ | ΟΙνΟΧωρΟΣ Καποδιστρίου 15 18531 ΠΕΙΡΑΙΑΣ | eYoi eYaN Αριστοτέλους 9 18535 ΠΕΙΡΑΙΑΣ | ΒΙΒΛΙΟΠωΛΕΙΟ “ΒΙΒΛΙΟΠΟνΤΙ-ΚΑΣ” Ανδρου 10, Ερμούπολη ΣΥΡΟΣ | ΓΑΙΑ Δημητρακάκη 2 73100 ΧΑΝΙΑ | ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠρΟϊΟνΤΑ “ΚηΠΟΣ ΑΓΓΕΛων” Χίου 18 15231 ΧΑΛΑΝΔΡΙ | ΦυΣΙΟΛΑΤρΙΚΟΣ ΟμΙΛΟΣ μυΤΙΛηνηΣ “υΔΑΤΙνΟΣ” Αεροπόρου Γιαννα-ρέλλη 18 81100 ΛΕΣΒΟΣ | ΤΟ ΠΕρΙΒΟΛΙ ΤηΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ Ανδρέου Μεταξά 13-15 10681 ΕΞΑΡΧΕΙΑ | ΟΙΚΟΖην ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠρΟϊΟ-νΤΑ Στουρνάρη 36 ΑΘΗΝΑ | ΟΙΚΟΖην ΒΙΟ-ΛΟΓΙΚΑ ΠρΟϊΟνΤΑ Εμμανουήλ Μπενάκη 26 10678 ΑΘΗΝΑ | Bio-armoNia Αγ.Ιωάννου 43 15342 ΑΓ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | νΑρΑΓΙΕνΑ Αιγ.Πελάγους 85 & Ελβετίας 15342 ΑΓ.ΠΑΡΑΣ-ΚΕΥΗ | ΒΙΟ ΤρΟΦη ΠηΛΙΟυ 28ης Οκτωβρίου 38 38333 ΒΟΛΟΣ | iN vivo ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠρΟϊΟνΤΑ Πλ.Δημαρχείου 4 60100 ΚΑΤΕΡΙ-ΝΗ | ΒΙΟΤρΟΠΙΟ Καπετάν Κόσυρη 7 72100 Αγ.Νικόλαος ΚΡΗΤΗ | ΠρΟΠΟΛΙΣ Παναγούλη 26 41222 ΛΑΡΙΣΑ | ρΟυΣΣΑΚηΣ ΙΟρΔΑνηΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠρΟϊΟνΤΑ “η ΦυΣη” Προύσης 15 66100 ΔΡΑΜΑ | ΠΟΛυΧωρΟΣ “ΘυμωμΕ-νΟ ΠΟρΤρΑΙΤΟ” Καποδιστρίου 20 45332 ΙΩΑΝΝΙΝΑ | ΓΚΟυΣΙΟυ ΑΓΓΕΛΙΚη ΒΙΟΛΟΓΙ-ΚΑ ΠρΟϊΟνΤΑ 14ης Μαϊου & Παλαιολόγου 84435 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ | ΒΙΟΣΠΟρΟΣ ΒΙ-ΟΛΟΓΙΚΑ ΠρΟϊΟνΤΑ Βορείου Ηπείρου 135 ΣΕΠΟΛΙΑ | ΑΓνη Γη Φερτάκης Λ.Πεντέλης 104 ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ | ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧωρΙΟ Αγ.Ιωάν-νου 28 16673 ΒΟΥΛΑ | μΙνΙ μΑρΚΕΤ Stop & SHop Χρυσ.Σμύρνης 10 19009 Ν.ΒΟΥΤΣΑΣ | ΕΛΙΑνΘΟΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑνΤΟΠωΛΕΙΟ Αρτάκης 66 17124 Ν.ΣΜΥΡΝΗ | ηΛΙΑΧΤΙ-ΔΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠρΟϊΟνΤΑ Δημοκρίτου 6 32200 ΘΗΒΑ | ΑρΚΕυΘΟΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠρΟϊΟνΤΑ Βασ. Γεωργίου 7 16674 Γλυφάδα | ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΓρΑΦΕΙΟ ΣΑΚηΣ ΑΠΟΣΤΟ-ΛΟΠΟυΛΟΣ Παλαιάς Καβάλας 212 ΠΕΡΙΣ-ΤΕΡΙ | ΚΑΤΑΣΤημΑ ΕνΔυμΑΤων ΚΟΣμΑΣ ΠΑνωρΙΔηΣ Αραπάκη 100 | ΚΑΛΛΙΘΕΑ aLoe FLoWerS Κατερίνα Αναστασάκη Φιλελλήνων 33 ΠΕΙΡΑΙΑΣ | ΓυνΑΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΙΑΤρΕΙΟ μΑΚρΕνΟΓΛΟυ Ανίκητος Λεωφ. Ιπποκράτους 211 18900 ΣΑΛΑΜΙΝΑ | ΟΔΟνΤΟΤΕΧνΙΚΟ ΕρΓΑΣΤηρΙΟ Βενιζέλου 92 40200 Ελασσόνα | ΚΑΦΕ ΟυΖΕρΙ μΠΛΕ Λένορμαν & Επιδαύ-ρου 39 ΑΘΗΝΑ | ΚΑΦΕνΕΙΟ “μΑνΘΕΛΑΣ” Διπύλου 6 10553 ΑΘΗΝΑ | ΒΙΒΛΙΟΠωΛΕΙΟ ΚΟΖΟΚ ΧρηΣΤΟΣ Κυκλάδων 23 ΚΥΨΕΛΗ

«ΚΟιΝώΝιΚΗ ΟιΚΟΝΟΜιΑ & ΚΟιΝώΝιΚέΣ ΣύΝέτΑιΡιΣτιΚέΣέΠιΧέιΡΗΣέιΣ:ΔύΝΑτΟτΗτέΣ ΑΠΑΣΧΟλΗΣΗΣ Σέ έΠΟΧΗ ΚΡιΣΗΣ»

Στρογγυλό Τραπέζι, Ημερίδα, Σεμινάριο, Έκθεση

πρόταση για ιδιωτικοποιήσεις παρουσιάζεται τώρα ως η ορθή και ‘’εθνικά ωφέλιμη’’ λύση.

Τόσο η κυβέρνηση όσο και οι κάθε λογής κα-λοθελητές, όμως, αγνοούν αυτό για το οποίο οι Πράσινοι προειδοποιούμε εδώ και καιρό, το γεγο-νός, δηλαδή, ότι η υποβάθμιση των συλλογικών αγαθών σε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης θα μας καταστήσει διπλά φτωχότερους. Ιδιαίτερα τώρα όταν αυτή αφορά και επιχειρήσεις που η λογική των αριθμών στην οποία οι κυβερνώντες υποκλίνονται έχει χαρακτηρίσει ως ‘’κερδοφόρες’’. Οι Νέοι Πρά-σινοι δεν πιστεύουμε ότι με τις ιδιωτικές εταιρίες στο τιμόνι οι πολίτες θα ωφεληθούν πραγματικά, όχι γιατί ως χώρος εχθρευόμαστε την ιδιωτική πρω-τοβουλία, αλλά διότι αντίστοιχα παραδείγματα του εξωτερικού έχουν αποδείξει στην πράξη πως και κατώτερης ποιότητας και ακριβότερες προς τον πο-λίτη έγιναν οι αντίστοιχες νέας μορφής επιχειρήσεις. Γι’ αυτό, άλλωστε, αναπτύχθηκαν και μαζικά κινή-ματα επανακρατικοποίησής τους, που ζητούν την άμεση αποχώρηση των πολυεθνικών.

Ως Νέοι Πράσινοι, στεκόμαστε στο πλευρό των πολιτών που ετοιμάζουν ήδη την απάντηση, όπως στη Θεσσαλονίκη, με την ‘’Κίνηση 136’’ που επιδιώκει να περάσει στους ίδιους τους πολίτες η εταιρεία ύδρευσης (ΕΥΑΘ) και να διοικείται αμε-σοδημοκρατικά, με σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Ζητούμε από την κυβέρνηση να επα-νακαθορίσει τις προτεραιότητές της και να ακούσει επιτέλους τους πολίτες που ζητούν να μην αφεθεί η ζωή τους στο έλεος των κερδοσκόπων. Παράλ-ληλα, ενώνουμε τις φωνές μας με όσες ομάδες πολιτών αντιδρούν στην υποβάθμιση των συλλο-γικών αγαθών και διεκδικούν καλύτερη ποιότητα ζωής. Δεσμευόμαστε να προωθήσουμε τις θέσεις μας στη Νεολαία ακόμα πιο έντονα την περίοδο που έρχεται και να οικοδομήσουμε ένα ευρύτερο μέτωπο διεκδίκησης, επικοινωνώντας και με άλ-λες προοδευτικές δυνάμεις.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ ΤΗΣ

http://neoiprasinoi.blogspot.gr/2012/07/blog-post.html

Η αρχή είχε γίνει με την μετατροπή των εταιρειών σε ΑΕ και την ει-σαγωγή τους στο χρηματιστήριο, ενώ η προπαγάνδα υπέρ της ιδι-

ωτικοποίησης κύλησε για μια δεκαετία, με τα μέσα ενημέρωσης να σπεύδουν να ενημερώνουν για το πόσο επιζήμιες δήθεν αποδεικνύονται αυτές οι επιχειρήσεις στον Έλληνα φορολογούμενο ή για ακραίες και καταδικαστέες περιπτώσεις συνδικα-λιστών που παρουσιάζονταν ως ο κανόνας. Έτσι, η

ΟΙ ΝΕΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Ως βασικός στόχος του προγράμματος της κυβέρνησης για το αμέσως επόμενο διάστημα παρουσιάζονται οι αποκρατικοποιήσεις, η πώληση, δηλαδή, σε ιδιώτες του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών δημόσιων επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, όπως είναι οι επιχειρήσεις νερού των μεγαλουπόλεων, ο ΟΣΕ και όσοι οργανισμοί μεγάλων λιμένων της χώ-ρας απέμειναν απούλητοι.

Page 12: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 2012

Ο ι τομείς της ναυτιλίας, των λιμανιών και των ναυπη-γείων έχουν ιδιαίτερη σημασία για τη χώρα μας και τις χώρες της Μεσογείου γενικότερα, από οικονομική άποψη και σε σχέση με την απασχόληση. Έχουν άμεση

συσχέτιση με τις κοινωνίες των παράκτιων και νησιωτικών περιο-χών αλλά και σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Στην περίοδο κρίσης, οι τομείς αυτοί ακριβώς μπορούν να συμμετάσχουν σε μια πράσινη στροφή της οικονομίας που συνδυάζει την οικονομική δρα-στηριότητα με την καινοτομία, την κοινωνική και περιβαλλοντική υπευθυνότητα και την δημιουργία θέσεων εργασίας.

Αναγνωρίζοντας τις παραπάνω προοπτικές ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος, διοργάνωσε την Τετάρτη 27 και Πέμπτη 28 Ιουνίου, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, διήμερο συζητή-σεων και παρουσίασης των ευρωπαϊκών πολιτικών και εμπειριών για την «Πράσινη Στροφή της Ναυτιλίας, των Λιμανιών, της Ακτοπλοΐας και της Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας».

Κεντρικός στόχος της ευρωπαϊκής διημερίδας ήταν η συμβολή στη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού σχεδίου ανασυγκρότησης και πράσινης αναζωογόνησης των σχετικών κλάδων, αξιοποιώντας την πλούσια ευρω-παϊκή εμπειρία και καλές πρακτικές που ακολουθούνται σε άλλες χώρες.

Στην διημερίδα συμμετείχε, μεταξύ άλλων, και ομάδα 30 εκπρο-σώπων ελληνικών επαγγελματικών και κοινωνικών φορέων – ερ-γαζόμενοι στα ναυπηγεία Σύρου, Σκαραμαγκά και Περάματος, συνδι-καλιστές από τον χώρο του μετάλλου, επαγγελματίες από τον χώρο των ναυπηγείων, εκπρόσωποι εργατικών κέντρων κι επαγγελματικών επιμελητηρίων, εκπρόσωποι πανεπιστημίων, νησιωτικών αυτοδιοική-σεων αλλά και περιβαλλοντικών οργανώσεων - προσκεκλημένοι του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων για να επωφεληθούν από την μεταφορά γνώσεων και εμπειριών, να θέσουν τα ερωτήματα και προτάσεις σε εκπροσώπους της Κομισιόν αλλά και για να έρθουν σε επαφή με πανευρωπαϊκούς φορείς και καλές πρακτικές στο πλαίσιο των ενδιαφερόντων τους.

Εισηγητές στη διημερίδα ήταν εκπρόσωποι σχετικών Διευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Γεν. Διευθύνσεις Επιχειρήσεων και Βιομη-χανίας, Μεταφορών, Θαλάσσιων Μεταφορών), προγραμμάτων της ΕΕ σχετικών με τις θαλάσσιες μεταφορές, την ναυτιλία, ευρωπαϊκών ναυ-πηγείων, του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Θαλάσσιων Λιμανιών καθώς και 3 μεγάλων ευρωπαϊκών λιμανιών, ερευνητικών κέντρων καθώς και ευρωπαϊκών περιβαλλοντικών δικτύων που δραστηριοποιούνται σε θέματα πρασινίσματος της ναυτιλίας. Οι εισηγήσεις εστίασαν τόσο το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο όσο και στις πιθανές πηγές και μηχανισμούς

χρηματοδότησης για τις αναγκαίες μεταστροφές και εφαρμογές. Σημα-ντική ήταν και η συνεισφορά εκπροσώπων του Ευρωπαϊκού Δικτύου Μικρών Νησιών καθώς και του Οργανισμού Θαλάσσιων Περιφερειών της Ευρώπης. Στην ημερίδα στις 28 Ιουνίου συμμετείχε και η Επίτροπος Θαλασσίων Υποθέσεων και Αλιείας, Μαρία Δαμανάκη.

Σε σχέση με τις ακτοπλοϊκές συνδέσεις των νησιών, διαπιστώθηκε ότι μέχρι τώρα η ενίσχυση των σημαντικών για την οικονομία και την βιώσιμη ευημερία ακτοπλοϊκών συνδέσεων δεν έχει ξεπεράσει το 4% των ποσών που έχουν διατεθεί για τις θαλάσσιες μεταφορές συνολικά. Παρόλαυτα υπάρχουν δυνατότητες να βελτιωθούν οι ακτοπλοϊκές συν-δέσεις με στοχευμένη αξιοποιήση των ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων αλλά και της εμπειρίας που έχει αποκτηθεί από τις νησιωτι-κές κοινωνίες άλλων χωρών.

Κοινή ήταν η διαπίστωση ότι το πρασίνισμα των πλοίων, των λιμανιών και της ναυτιλίας γενικότερα προσφέρει

μια θαυμάσια ευκαιρία όχι μόνο για να βελτιωθούν οι περιβαλλοντικές επιδόσεις των τομέων αυτών αλλά και για να αναπτυχθούν βιώσιμες, πράσινες οικονομικές δραστηριότητες και να δημιουργηθούν ή να διατηρηθούν δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας στην Ευρώπη.

Οι δραστηριότητες σε αυτούς τους τομείς δεν μπορεί να επιβιώσουν στον ανταγωνισμό με άλλες χώρες στη βάση των χαμηλών αμοιβών των εργαζομένων αλλά μόνο στη βάση της καινοτομίας και της προ-σφοράς ποιοτικών υπηρεσιών. Η νομοθεσία και η τεχνολογία είναι δι-αθέσιμες, απαιτείται όμως συνεργασία μεταξύ φορέων και συνεκτικός πολυεπίπεδος σχεδιασμός από τους ενδιαφερόμενους φορείς για να προωθηθούν λύσεις και στην Ελλάδα.

νέα από το Ευρωκοινοβούλιο12

Η επιβίωση των ναυπηγείων και των ακτοπλοϊκών συνδέσεων περνάει μέσα από την πράσινη οικονομία

Σ τη χώρα μας χάθηκε πολύτι-μος χρόνος και η ευκαιρία να

ακολουθηθούν λύσεις που αντιμετωπίζουν τα δημο-σιονομικά προβλήματα με κοινωνικά δίκαιο και αποτελε-σματικό τρόπο. Εφαρμόστηκε μια ανόητη πολιτική που δεν αντιμετώπισε ριζικά τα δημο-σιονομικά προβλήματα και κυρίως το εμπορικό ισοζύγιο συναλλαγών και το έλλειμμα που προκύπτει αλλά δημι-ούργησε επιπλέον προβλή-ματα επεκτείνοντας την κρίση στην πραγματική οικονομία. Προκάλεσε επίσης τεράστια ποσοστά ανεργίας – της τάξης της δεκαετίας του ’50 –’60 – και βέβαια δημιούργησε προβλήματα κοινωνικής συ-νοχής. Καθημερινά βιώνουμε τη δίκαιη οργή της κοινωνίας. Ως Οικολόγοι Πράσινοι αλλά και ως Πράσινοι στο Ευρωκοι-νοβούλιο επισημαίνουμε ότι χρειάζεται μια άλλη πολιτική που θα δώσει έμφαση στην

αναζωογόνηση της οικονομίας δημιουργώντας τις βάσεις για μια καινούργια πράσινη οικονομία, προς όφελος και της κοινωνίας και του περι-βάλλοντος που ταυτόχρονα θα δημιουργεί θέσεις εργασίας.

Η ελληνική διάσταση της κρίσης συναρτάται με τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, κοινω-νίας αλλά και διοίκησης καθώς και με το πολιτικό σύστημα και το αδιέξοδο μοντέλο παρα-γωγής και κατανάλωσης που ακολουθήθηκε.

Παράλληλα, όμως, υπάρ-χει και η διάσταση της κρίσης της Ευρωζώνης. Δημιουργή-σαμε μια Ευρωζώνη βασι-σμένη σε ένα νόμισμα χωρίς όμως κοινή νομισματική και οικονομική πολιτική. Επιπλέον η Ευρώπη κινείται με αργούς ρυθμούς για να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα με αποτέ-λεσμα και η κρίση να επεκτεί-νεται και σε άλλες χώρες και

το κόστος διάσωσης να γίνεται πάρα πολύ μεγάλο.

Οι Πράσινοι από τις ευρωε-κλογές του 2009 λέγαμε ότι με 500 δις ευρώ θα είχε αναζω-ογονηθεί η οικονομία, θα είχε στραφεί σε πράσινη κατεύθυν-ση και θα είχαν δημιουργηθεί και 5 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας. Τώρα η διάσωση έχει κοστίσει πάνω από 1 τρις ευρώ και προφανώς θα κοστίσει ακόμη περισσότερο χωρίς να διασώζεται η πραγματική οικο-νομία καθώς τα χρήματα πάνε στη διάσωση των τραπεζών και για τα ομόλογα.

Πρέπει να προχωρήσουμε με περισσότερη Ευρώπη για να αντιμετωπίσουμε τα προβλή-ματα. Απέναντι στις παγκόσμιες αγορές δεν μπορούμε να εί-μαστε μόνοι μας. Περισσότερη Ευρώπη σημαίνει ενοποίηση του τραπεζικού συστήματος – ώστε να είναι ισχυρό και να αντιμετωπίζει τις επιθέ-σεις των κερδοσκόπων - και

διασφάλιση των καταθέσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό θα έχει πολύ μικρότερο κόστος από τη διάσωση και ανακε-φαλαιοποίηση των τραπεζών μεμονωμένα. Θέλουμε,όμως, και οικονομική και νομισμα-τική ένωση: Μια Ευρώπη που βασίζεται μόνο σε ένα κοινό νόμισμα δεν μπορεί να επιβι-ώσει γιατί το κοινό νόμισμα δημιούργησε ανισοκατανομή: ο βορράς έχει πλεονάσματα, ο νότος έχει ελλείμματα.

Θέση των Πράσινων είναι να μετατραπούν τα εθνικά χρέη που είναι πάνω από 60%, σε ευρωπαϊκά έτσι ώστε να αποσβεσθούν πιο εύκολα. Αν γινόταν αυτό, η Ελλάδα θα διασωζόταν πιο εύκολα και με χαμηλότερο κόστος, αλλά το ίδιο ισχύει και για άλλες χώρες. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο πρέπει να γίνει αντι-ληπτό ότι η αλληλεγγύη και όχι η τιμωρία των χωρών θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση του χρέους.

Επίσης ζητάμε πολιτική ένωση

της Ευρώπης που σημαίνει ότι θα υπάρχει ένα θεσμικό επίπεδο οι εκπρόσωποι του οποίου θα εκλέγονται απευθείας από τους πολίτες. Συγκεκριμένα τόσο ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσο και ο υπουργός Οικονομικών θα πρέπει να εκλέγονται άμεσα από τους πολίτες και το Ευρωκοινοβούλιο με ισχυρή εντολή έτσι ώστε να συγκλίνουμε στην Ευρωπαϊκή ενοποίηση.

Βέβαια αυτό σημαίνει εν μέρει και μεταφορά εθνικής

κυριαρχίας, μηχανισμούς ενοποίησης, κοινές ευρωπα-ϊκές πρωτοβουλίες, δημο-κρατικό έλεγχο και διαφάνεια – που θα διασφαλισθεί με μεγαλύτερο ρόλο τόσο των Εθνικών Κοινοβουλίων όσο και του Ευρωκοινοβουλίου. Οι Πράσινοι έχουμε εισηγηθεί να υπάρξει μια Σύνοδος των Εθνικών Κοινοβουλίων, του Ευρωκοινοβουλίου και της Κοινωνίας των πολιτών έτσι ώστε να διαμορφωθεί μία νέα συνθήκη ευρωπαϊκής πολιτι-κής ενοποίησης.

Οι Πράσινοι στο Ευρωκοι-νοβούλιο έχουμε επεξεργα-σθεί μια σειρά προτάσεων κι έχουμε κάνει εισηγήσεις και στον πρόεδρο της Επιτροπής κ.Μπαρόζο, ιδαίτερα για το θέμα της κατάρρευσης του ελληνικού συστήματος υγείας. Προετοιμάζουμε, επίσης, ένα συνεκτικό σχέδιο για πράσινες επενδύσεις στην Ελλάδα προς όφελος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος.

ΠΟλιτιΚΗ ΚΑι ΟιΚΟΝΟΜιΚΗ έΝΟΠΟιΗΣΗ, Η ΜΟΝΗ λύΣΗ γιΑ τΟ ΜέλλΟΝ τΗΣ έύΡώΠΗΣ(του Νίκου Χρυσόγελου)

Ευρωπαϊκή υποχρέωση το πρασίνισμα πλοίων και λιμανιών

Page 13: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 2012world wilde 13

έλλΑΔΑ,ΑΠΟ λιΚΝΟΣέ ΜέλλΟΝ τΗΣέύΡώΠΗΣ

Ο ι περικο-πές των συντά-ξεων σε συνδυ-ασμό

με τις περικοπές στο εθνικό σύστημα υγείας έχουν οδη-γήσει πολλούς ηλικιωμένους στην εξαθλίωση, την πείνα ή την αυτοκτονία σαν έσχατη χειρονομία αξιοπρέπειας ή απελπισίας. Παράλληλα, κλείνουν όλο και περισσότερα καταστήματα και μικρές επιχει-ρήσεις λόγω της ύφεσης χωρίς να διαφαίνεται η παραμικρή ελπίδα ανάκαμψης. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, υπάρ-χει και οικολογικό κόστος γιατί αυξάνεται η πίεση για ξένες επενδύσεις και δίνεται η δυ-νατότητα σε ξένους επενδυτές να εκμεταλλευτούν φυσικούς πόρους και περιοχές φυσικού κάλλους, παρακάμπτοντας σε

μεγάλο βαθμό τις νόμιμες δια-δικασίες ή τις περιβαλλοντικές μελέτες.

Αυτές τις στιγμές, η Ελλά-δα δεν είναι μια οποιαδήποτε χώρα: είναι ο τόπος, όπου αποφασίζεται αν θα δοθεί η χαριστική βολή στο μοντέλο της «ιδιωτικοποίησης και της κοινωνικοποίησης των ελ-λειμμάτων» ή θα απλωθεί σε όλη την Ευρώπη. Aν απλωθεί, ένας από τους επόμενους στόχους είναι η Ισπανία, το άλλο PIIGS (pigs= γουρούνια, στα αγγλικά) σύμφωνα με το ακρωνύμιο που χρησιμοποι-ούν οι αγορές- με τη δική τους ιδιαίτερη και νοσηρή χρημα-τοοικονομική αίσθηση του χιούμορ- για να ονοματίσουν την Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα, το ιστορικό λίκνο της ηπείρου

μας, γίνεται για άλλη μία φορά το επίκεντρο του μέλλοντος της Ευρώπης: Αν καταφέρει να βγει από το αδιέξοδο, ανοίγει το δρόμο της αξιοπρέπειας και της ελπίδας για όλη την Ευρώπη, που οραματίζεται την ειρήνη, τη σταθερότητα και την ευημερία.

Το πρώτο βήμα, που πρέπει να γίνει άμεσα είναι η επαναδι-απραγμάτευση του μνημονίου εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το θέμα της επαναδιαπραγμά-τευσης-ταμπού για τους οικο-νομικά ισχυρούς και τους πο-λιτικούς που κυριαρχούν- δεν θα έπρεπε με κανέναν τρόπο να συνδέεται με την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, πόσο μάλλον να χρησιμοποιείται σαν εργαλείο εκβιασμού απέναντι τις επιλογές τροποποίησης της δανειακής σύμβασης. Όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ζη-

τούν την έξοδο από το δολάριο μίας ομόσπονδης πολιτείας σε περίπτωση πτώχευσης- όπως συνέβη με την Καλιφόρνια- έτσι και η Ευρώπη δεν θα έπρεπε να κάνει κάτι ανάλογο σε ένα κράτος- μέλος. Μία Ευρώπη των πολιτών και των λαών -οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης όπως συνήθιζε να λέει ο Βίκτωρ Ουγκώ- συνε-πάγεται πάνω απ΄όλα πολιτική αλληλεγγύης σε δύσκολους καιρούς. Αν όλοι και όλες εί-μαστε Ευρωπαίοι, σήμερα όλοι και όλες είμαστε Έλληνες.

Έχοντας αυτό στο μυαλό μας και χωρίς να νοσταλγούμε καθόλου την εποχή πριν από το μνημόνιο, είναι αναγκαίο να συσταθεί μία ανεξάρτητη διεθνής Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου για να υπάρξουν αναλυτικά στοιχεία για το πώς διαμορφώθηκε διαχρονικά το χρέος και να καθοριστεί το ύψος τυχόν απεχθούς χρέους. Βάσει του αποτελέσματος του λογιστικού ελέγχου και ανα-λογιζόμενοι το προηγούμενο των ψευδών στοιχείων της Goldman Sachs για την είσοδο της Ελλάδας στην ευρωζώνη, οι υπεύθυνοι για την κρίση θα πρέπει να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη (ας αναφερ-θεί εδώ ότι στην Ισπανία, η Goldman Sachs έχει αναλάβει τον έλεγχο των λογαριασμών της Bankia…). Από την άλλη μεριά, εκτός από μία παράτα-ση δύο ετών μέχρι το 2016 για την επίτευξη των δημοσιονο-μικών οικονομικών στόχων, απαιτείται τρίμηνο πάγωμα των μέτρων λιτότητας που έχει επιβάλει η δανειακή σύμβαση. Σε αυτό το χρονικό περιθώριο, είναι αναγκαίο να υπάρξει ένα εναλλακτικό σχέδιο, με ρεαλι-στικούς οικονομικούς στόχους για τη δημοσιονομική εξυγί-ανση, την πράσινη στροφή της πραγματικής οικονομίας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, καθώς και για θεσμικές και δομικές αλλαγές για να υπάρ-ξει αποτελεσματική δημόσια διοίκηση, διαφάνεια και δημο-κρατία (δηλαδή να ξεπεραστεί το καθεστώς της διαφθοράς που έχει επικρατήσει στα περίπου σαράντα χρόνια του δικομματισμού) και ένα αξιοπρεπές κράτος πρόνοιας, που θέτει σε προτεραιότητα τις βασικές ανάγκες των πολιτών

του και όχι τις οφειλές στους πιστωτές του.

Για να υπάρξει δυνατότητα

δημοσιονομι-κής εξυγίανσης, σύμφωνα με την κοινή λογική, πρέπει επίσης να παγώσουν τα εξοπλιστικά προγράμματα. Η Ελλάδα είναι πέμπτη στον κόσμο σε αγορές όπλων, οι προμηθευτές του μισού εξοπλισμού της είναι η Γαλλία και η Γερμανία, οι ίδιοι που της ζητούν κοινωνικές περικοπές και δομικές μεταρρυθμίσεις!

Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διασφαλίσει τα σύνορα της Ελλάδας και να κάνει ένα αποφασιστικό βήμα για την επίλυση της διαμάχης στην Κύπρο. Με αυτόν τον τρόπο, εντός τριετίας μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος της μείω-σης των αμυντικών δαπανών, έτσι ώστε να μην ξεπερνούν το μέσο όρο των χωρών του ΝΑΤΟ, περιλαμβανομένης και της Τουρκίας. Εάν αυτή η πολιτική είχε εφαρμοστεί την περίοδο 1974-2010, η Ελλάδα θα είχε εξοικονομήσει περισ-σότερα από 100 δις ευρώ. Επιπλέον, είναι καθοριστική η μάχη ενάντια στην οικονομική απάτη: με την ενεργή συμμετο-χή της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δοθούν αναλυτικά στοιχεία για τις καταθέσεις Ελλήνων από τράπεζες άλλων χωρών (όπως η Ελβετία) ώστε να ελεγχθούν γκρίζες περιουσίες από δια-φθορά και φοροδιαφυγή και επίσης να δοθούν αναλυτικά στοιχεία για το μαύρο χρήμα που διακινήθηκε από ευρω-παϊκές εταιρείες στην Ελλάδα. Τέλος, σε κάθε περίπτωση και ακόμη περισσότερο σε καιρούς κρίσεις, είναι αδιανόητα τα προνόμια της Ορθόδοξης Εκ-κλησίας. Το Ελληνικό κράτος θα έπρεπε να σταματήσει να πληρώνει τους μισθούς των ιερωμένων της και θα έπρεπε να φορολογήσει, καθώς και

για κάθε άλλη εκκλησία, τη μεγάλη ακίνητη περιουσία της.

Όμως για την οριστική έξοδο από την κρίση, είναι αναγκαία η στροφή σε ένα διαφορετικό κοινωνικο-οικο-νομικό μοντέλο. Αν η λιτότητα δεν αποτελεί αποτελεσματική λύση στην παρούσα κατάστα-ση, άλλο τόσο δεν είναι λύση η επιστροφή στις προηγούμενες πολιτικές της τσιμεντοποίησης και της αλόγιστης οικονομικής ανάπτυξης. Δεν αποτελεί λύση η αναδιανομή του πλούτου μέσα στο τωρινό μοντέλο ανάπτυξης: αυτό που χρειά-ζεται είναι ένα άλλο σύστημα που θα εξασφαλίζει κοινωνική δικαιοσύνη μέσα σε οικολογικό περιβάλλον. Για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής πρέπει να αξιοποιηθούν οι αδιάθετοι πόροι ύψους 15 δις ευρώ από ευρωπαϊκά προγράμματα για επενδύσεις στην Ελλά-δα. Οι πόροι αυτοί πρέπει να διατεθούν για την Πράσινη Στροφή της οικονομίας (Green New Deal) που συνδυάζεται με την κοινωνική συνοχή και την προστασία του περιβάλλοντος. Πρόκειται για μια δομική αλ-λαγή της οικονομίας με στόχο τη σταδιακή απεξάρτηση από το πετρέλαιο και το λιγνίτη, την αναζωογόνηση της υπαίθρου και την προώθηση της βιολογι-κής γεωργίας, την ανακαίνιση των κατοικιών, τη στήριξη της τοπικής οικονομίας, κοινωνικής και αλληλέγγυας (όπως το το-πικό νόμισμα ανά περιοχή), τη δημιουργία θέσεων εργασίας στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τη βιώσιμη ευημερία.

Απέναντι στην ιδεολογία της λιτότητας,

υπάρχουν στην Ελλάδα οι εναλλακτικές οικολογικές, κοινωνικές και αλληλέγγυες πολιτικές.

Εκ των πραγμάτων, πάντα υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν σε κάθε τόπο της Ευρώπης.

Florent Marcellesi, μέλος του Equo*

Βέρα Κορωνάκη, μέλος των Οικολόγων Πράσινων.

*Equo: Ισπανικό Πράσινο Kόμμα.

Στην Ελλάδα γίνεται ένα κρίσιμο πείραμα της ιδεολογίας της λιτότητας. Τα δύο τελευταία χρόνια, η χώρα βιώνει μία από τις πιο τραυματικές περιόδους της μακραίωνης ιστορίας της εξαιτίας της τρόικας και του μνημονίου που της επέβαλε. Το πρόγραμμα προσαρμογής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομι-σματικού Ταμείου έχει δημιουργήσει μία πολύ επώδυνη κατάσταση, με ποσοστό ανεργίας που ξεπερνά το 20%, ρίχνοντας στην ανεργία το μισό νεανικό πληθυσμό. Οι «τυχεροί» που έχουν δουλειά, βλέπουν το μισθό τους να μειώνεται σταδιακά όλο και πιο πολύ ενώ οι συνθήκες εργασίας συνεχώς χειροτερεύουν.

Page 14: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 201214 δικαιώματα

Κ αλλιερ-γούσαμε μύθους, ότι ο νεοναζισμός είναι ασύμ-

βατος με τον Έλληνα! Μύ-θους καθόλου ξένους με το στερεότυπο της Αρείας φυλής, που στα εθνικά της προτερήματα περιλαμβάνεται και …αυτονόητη δημοκρατικότητα!

Οι μάσκες έπεσαν. Μόλις οι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν τάισαν την πελατεία τους, αποδείχθηκε ότι στην πολυσυλλεκτικότητά τους, στέγαζαν και …«κακά» παιδιά!

ΠΟΣΟ ΒΑΘΙΕΣ ΡΙΖΕΣ ΕχΕΙ Ο ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕλλΑΔΑ;

Η ιστορία μας δεν κοσμείται μόνο από τον ένδοξο αντιφα-σιστικό αγώνα. Το ΟΧΙ το είπε ο ελληνικός λαός στα βουνά τις Αλβανίας, δια στόματος του φιλογερμανού δικτάτορα Μετα-ξά, που προσκολλημένος στην ευμενή ουδετερότητα υπέρ του Άξονα, «αγνόησε» την πρώτη πράξη πολέμου: τον τορπιλισμό της Έλλης. Χωρίς την μωροφι-λοδοξία του Μουσολίνι, πιθανόν η Ελλάδα να παρέμενε ουδέ-τερη, όπως η Ισπανία. Το πόσο κοντά στους συμμάχους ήταν η Ελλάδα πριν το ΟΧΙ, υπόκειται σε ιστορικές υποθέσεις και αναγνώ-σεις. Είναι όμως αδιαμφισβή-τητο, ότι η δικτατορία Μεταξά είχε κοινωνικά ερείσματα! Τι έγιναν τα παιδιά της ΕΟΝ; Πόσοι τραγουδούσαν οικειοθελώς το «Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά πατέρα»;

Στην Κατοχή Έλληνες συγκρότησαν την Χ. Όσοι δεν κρύβουν τα εθνικιστικά τους φρονήματα, την θεωρούν αντιστασιακή οργάνωση. Οι αντίπαλοι την κατηγορούν για συνεργασία με τους ναζί. Αντιστασιακή ή όχι, η Χ δεν ήταν ολιγάριθμη!

Κατά τον εμφύλιο η επιλογή πλευράς ήταν συχνά τυχαία. Αντίθετα μεταπολεμικά, η CIA αξιοποίησε φιλοναζί για την καταπολέμηση της Σοβιετικής απειλής, με αποκορύφωμα την Χούντα.

Ο Καραμανλής επιχειρεί να τερματίσει τον εθνικό διχασμό με δύο ιστορικές ενέργειες:

Νομιμοποιεί το ΚΚΕ γλυτώ-νοντας χιλιάδες ανθρώπους από διωγμούς δεκαετιών.

Χαρακτηρίζει το αδίκημα της

χούντας «στιγμιαίο», οπότε χι-λιάδες πολίτες που στελέχωσαν το χουντικό καθεστώς επιστρέ-φουν άσπιλοι στην κοινωνία.

Ωστόσο η προδοσία της Κύπρου έπληξε ανεπανόρθωτα την ακροδεξιά. Οι «εθνικόφρο-νες», αποδείχθηκαν …«αμερικα-νόφρονες». Οι νοσταλγοί της Χ, έπαψαν να εκφράζονται δημόσια αλλά οι κοινωνικές ρίζες του φασισμού υφίστανται.

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

Στο 7ο συνέδριο της Γ’ Διεθνούς το 1935 ο Δημητρώφ ορίζει τον φασισμό, ως «την πιο ανοιχτή δικτατορία των πιο αντι-δραστικών και ιμπεριαλιστικών στοιχείων του χρηματιστικού κεφαλαίου».

Μέχρι το 33, οι κομμουνι-στές δεν θεωρούσαν πραγματική απειλή τους φασίστες ή τους ναζί, αποδεικνύοντας πόσο πίσω από τα γεγονότα ήταν η Αρι-στερά: Μόνο το κομμουνιστικό κόμμα εκφράζει τους καταπιε-σμένους! Κάθε άλλη πολιτική έκφραση είναι είτε καπιταλιστική συνομωσία αποπροσανατολι-σμού των προλετάριων, είτε παραφυάδα, απόρροια των αντιφάσεων του καπιταλισμού.

Ωστόσο ο φασισμός έχει βαθιές κοινωνικές ρίζες:

• Ο φασισμός ολοκληρώνει την εθνικιστική ιδεολογία, που μετέτρεψε τους υπηκό-ους ενός βαρόνου σε πολίτες ενός έθνους. Η αμερικανική, η γαλλική και η ελληνική επανά-σταση, είναι εν μέρει απόρροια του εθνικισμού. Ο κεμαλισμός γκρεμίζει την παρηκμασμένη οθωμανική αυτοκρατορία, αλλά ρίχνει τους λαούς της σε δίνη εθνοκαθάρσεων. Μέχρι τον 17ο αιώνα σπάνια οι εξουσίες έθεταν φυλετικούς διαχωρισμούς και η βία προοριζόταν για τους απείθαρχους. Ο ρατσισμός, που αφορούσε κυρίως μαύρους, με τον εθνικισμό αποκτά εθνολογι-κά κριτήρια.

• Ο φασισμός έχει αντικαπιτα-λιστικές ρίζες: Οι Εβραίοι, λόγω μακραίωνων διώξεων, σπάνια αποκτούσαν γη. Ως έμποροι, γιατροί ή τεχνίτες αποκτούσαν «κινητή» περιουσία. Αρκετοί βα-σιλιάδες στον ύστερο μεσαίωνα είναι υπερχρεωμένοι σε Εβραί-ους τραπεζίτες. Χιλιάδες Εβραίοι κάηκαν από την Ιερά Εξέταση για να παραγραφούν χρέη της

βασίλισσας Ισαβέλλας. Η υπό-θεση Ντρέιφους εκτυλίσσεται σε σκηνικό οικονομικής κρίσης και «κατασκευής εχθρών». Αντίστοιχο ταξικό υπόβαθρο έχει ο ναζιστικός αντισημιτισμός: Η, ηττημένη στον 1ο παγκόσμιο πόλεμο, γερμανική κοινωνία βίωσε σκληρά το κραχ του ‘29 και αγανακτούσε με την κερ-δοσκοπία εβραίων τραπεζιτών, ενώ η ανεργία εξαθλίωνε την μεσαία τάξη. Όταν κάηκαν 3 συμπολίτες μας στην Μαρφίν, ακούσαμε «αντιφασίστες» να λένε: «Ας είχαν απεργήσει!» Οι εμπρησμοί δικαιολογή-θηκαν ως συνέπεια οργής. Αντίστοιχα δικαιολογημένοι ήταν οι εμπρησμοί των ναζί. Δεν τρομοκρατούσαν οι ναζί προλετάριους, όπως ισχυρίζεται ο Δημητρώφ. Αστούς τρομο-κρατούσαν. Όσοι αριστεροί, με άθλια θυμοσοφία, βλέπουν τα μπάχαλα να καίνε περι-ουσίες συμπολιτών μας, δεν διαφέρουν από τους Γερμα-νούς του μεσοπολέμου, που θεωρούσαν την ναζιστική βία συνέπεια δικαιολογημένης αγανάκτησης.

• Ο φασισμός λατρεύει την ιεραρχία και την ανθρώπινη τελείωση. Η μυθολογία του ήρωα, που ξεπερνώντας τον εαυτό του γίνεται ημίθεος, δεν πηγάζει από συνωμοσίες μεγαλοαστών. Είναι ριζωμένη στα ιεραρχικά συστήματα από την αρχαιότητα. Οι αρχαίοι, που θεωρούσαν τους ηγέτες τους «Θεούς», θυμίζουν δικά μας παραληρήματα με σημαιάκια κάτω από το μπαλκόνι του Καραμανλή ή του Αντρέα. Λοιδορούμε τους νεοναζί, που αναφωνούν «εγέρθουτου», αλλά ξεροσταλιάζαμε στην ορθοστασία για να ακούσουμε αερολογίες κάποιου εθνάρχη. Ας αναγνωρίσουμε το αβγό του φιδιού σε τέτοιες συμπε-ριφορές! Η Χρυσή Αυγή δεν φύτρωσε από το πουθενά.

• Ο φασισμός εκτρέφεται από την έλλειψη κοινωνικής συνοχής. Στην μεσοπολεμική Γερμανία και Ιταλία, μικροί αγρότες ξενιτεύονται σε πόλεις. Αποξενωμένοι από τους γείτονές τους, αναζήτησαν ένα σταθερό σημείο. Αυτό ήταν ο Führer, ο Οδηγός! Η αυτοεκτί-μηση αποκαταστάθηκε στις ομάδες δράσης. Μας θυμίζει τίποτα αυτό; Πόσοι, αντί να λύνουμε τα προβλήματά μας σε αλληλεγγύη με τον γείτονά μας, «εξυπηρετηθήκαμε» από Πάγκαλους;

Στις εκλογές της 6ης Μαΐου έπεσαν μάσκες. Και η πιο μεγάλη μάσκα έκρυ-βε τον ναζισμό.

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ: τΟ ΠΡΑγΜΑτιΚΟ ΑύγΟ τΟύ ΦιΔιΟύ 'Η ΜιΑ θέΑΜΑτιΚΗ τΟύ ΑΝΑΠΑΡΑΣτΑΣΗ; του Γιάννη Τσιρώνη

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Ο Φασισμός δεν είναι καπιταλιστική συνομωσία. Ο εθνικισμός, η επινόηση εχθρών, ο λαϊκισμός, η έλλειψη κοινω-νικής συνοχής, υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία.

Τείχη ανάμεσα σε δημοκρά-τες και Χρυσαυγίτες εκτρέφουν την ναζιστική ιδεολογία. Όσοι γκετοποιούν την Χρυσή Αυγή ως «αντικοινωνική λέπρα» θα εκπλαγούν άσχημα όταν διαπι-στώσουν πόσοι φίλοι, γείτονες και συγγενείς, βρίσκονται στην μαύρη μεριά του τείχους!

Στις αρχές μου δεν χωράνε τεί-χη! Έκλαψα το ίδιο για το ορ-φανό παιδί στην Γάζα ή στους δίδυμους πύργους. Έκλαψα το ίδιο όταν σκοτώθηκε ο ζητάς από τους ληστές ή ο μετανά-στης από τους ναζί. Ο χαμός του μπάτσου εν υπηρεσία δεν

διαφέρει σε τίποτα από τον πρόωρο χαμό ενός εργάτη!

Όταν δικαιολογώ την βία ενάντια σε εχθρούς, εκτρέφω τον ναζισμό.

Όταν αδιαφορώ για το καμένο μαγαζί του γείτονά μου, που έχει το θράσος να αγορά-ζει ακριβό αμάξι ενώ εγώ είμαι άνεργος, εκτρέφω τον ναζισμό.

Και ο γείτονας μου εκτρέφει τον ναζισμό αν αδιαφορεί που είμαι άνεργος και θεωρεί τη κρίση ευκαιρία για τους «ικα-νούς» και τιμωρία για τους «ανίκανους».

Οι Γερμανοί που ψήφισαν Χίτλερ δεν ήταν τέρατα. Ήταν απλοί άνθρωποι σαν εμάς, που έβλεπαν το εισόδημά τους να χάνεται, τις αξίες τους να καταρρέουν και έναν «εχθρό» να

κερδοσκοπεί σε βάρος της οικο-γένειάς τους. Ο Χίτλερ εγγυήθηκε την αξιοπρέπειά τους. Οι αξίες του φασισμού είναι διάχυτες στην κοινωνία και για αυτό είναι ακραία επικίνδυνες.

Δεν χρειάζεται λοιπόν να κηρύξουμε

πόλεμο στον Μιχαλολιάκο. Ας πολεμήσουμε για κοινωνική συνοχή, για ουσιαστική καλημέρα με τον γείτονά μας. Αν καθαρίσουμε την καθημερινότητά μας από τα αυγουλάκια του φιδιού, η θεαματική τους αναπαράσταση θα περιοριστεί σε μία αποκρουστική αποκλίνουσα συμπεριφορά.

Page 15: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 2012 15υγεία

Σε γενικές γραμμές, αυτά που συμφωνήθηκαν ήταν τα εξής -

Στον εργασιακό χώρο δεν πρέπει να υπάρ-χει διάκριση λόγω ηλικίας. Αυτό σημαίνει ότι η επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται για όλους, ασχέτως ηλικίας. Χρειάζεται ελαστικό-τητα στην ηλικία συνταξιοδότησης, και μέριμνα για την βαθμιαία αποχώρηση από την δουλειά όσων το προτιμούν.

Μετάδοση της εμπειρίας - δια βίου μάθηση Χρειάζεται αλληλοβοήθεια και αλληλοϋποστήρι-ξη των νέων γενεών με τους ηλικιωμένους, με το μοίρασμα των εμπειριών των ηλικιωμένων και των γνώσεων των νέων. Επίσης, πολλά ηλικιωμένα άτομα ξεκίνησαν την ζωή τους σε χωριά, και έχουν εμπειρία που θα βοηθούσε την προώθηση των πρά-σινων προτάσεων για βιώσιμη ευημερία. Το κράτος πρέπει να παρέχει ευκαιρίες για συνεχή εκπαίδευση.

Δικαίωμα για προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη Όλοι, σε οποιαδήποτε ηλικία, πρέπει να έχουν την δυνατότητα να καταλάβουν το ρόλο τους στο οικοσύστημα, και να αναπτύξουν την προσωπικότητα, τα ταλέντα και τον εσωτερικό τους κόσμο. Έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν ενεργά σε κοινωνικές, πολιτιστικές και ψυχαγω-

γικές δραστηριότητες, και η πολιτεία πρέπει να φροντίζει για αυτή τη συμμετοχή τους.

Εθελοντική εργασία Μετά την συνταξιοδό-τηση, τα ηλικιωμένα άτομα μπορούν και πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν σημαντική εθελοντική εργασία στην κοινωνία. Η προσφορά αυτή πρέπει να υποστηρίζεται ηθικά και με κατάλ-ληλη εκπαίδευση αν χρειαστεί.

Συντάξεις λόγω ηλικίας Οι συντάξεις πρέπει να εξασφαλίζουν αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης και να μην οδηγούν σε φτώχεια. Πρέπει να διασφαλι-στεί ένα ελάχιστο επίπεδο εισοδήματος κάτω από το οποίο δεν πρέπει να πέφτει κανείς.

Κατάλληλη κατοικία/διαμονή Όσο είναι δυ-νατόν, τα ηλικιωμένα άτομα πρέπει να παραμένουν στα σπίτια τους με την κατάλληλη διαμόρφωση του χώρου ώστε να αποφεύγουν τα ατυχήματα και να συνεχίζουν τις δουλειές τους με άνεση.

Περιβάλλον και μεταφορές Το περιβάλ-λον πρέπει να είναι ασφαλές και να ενθαρρύνει το περπάτημα (χωρίς εμπόδια στα πεζοδρόμια) και να υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε χώρους πράσινου. Οι δημόσιες μεταφορές πρέπει να είναι ασφαλείς και να παρέχουν εύκολη πρόσβαση σε υπηρεσίες κα μαγα-

ζιά. Χρειάζονται αρκετά καθίσματα στα πεζοδρόμια, όπου μπορούν να ξεκουράζονται τα ηλικιωμένα άτομα, καθώς και καθαρές δημόσιες τουαλέτες.

Απομάκρυνση φόβου και ανασφάλειας Οι ηλικιωμένοι πρέπει να νιώθουν ασφάλεια στο σπίτι τους, και να περπατάνε άφοβα στη γειτονιά. Χρειά-ζεται καλός φωτισμός στους δρόμους, καθώς και μέριμνα για τη μείωση της εγκληματικότητας.

Κατάλληλη υγειονομική περίθαλψη Τα ηλι-κιωμένα άτομα συχνά έχουν πολλαπλές παθήσεις, και οι παθήσεις αυτές είναι χρόνιες. Επομένως χρει-άζονται βοήθεια, αυτοί και η οικογένειά τους, έτσι ώστε να αναλαμβάνουν οι ίδιοι τη διαχείριση της φροντίδας, και να επιλέγουν την πιο κατάλληλη για την περίπτωσή τους, που να μην κουράζει ούτε τον ασθενή, ούτε τον συνοδό.

Υποστήριξη των ατόμων που παρέχουν φρο-ντίδα σε ηλικιωμένα άτομα. Όταν τα ηλικιωμένα άτομα μένουν με την οικογένειά τους, τα άτομα που τους φροντίζουν πρέπει να υποστηριχτούν με κάθε τρόπο, ώστε να συνεχίζουν αυτήν τη σπουδαία προ-σφορά, χωρίς επιπτώσεις στην προσωπική τους ζωή.

Αντιμετωπίζοντας το θάνατο με αξιοπρέπεια Για ορισμένα άτομα, οι τελευταίες εβδομάδες της

ζωής είναι δύσκολες. Οι τελευταίες αυτές στιγμές πρέπει να είναι σε ζεστό, φιλικό περιβάλλον, και ο ασθενής να μην υποφέρει από πόνο αφού στη σημε-ρινή εποχή αυτό αντιμετωπίζεται.

Φροντίδα για ηλικιωμένους μετανάστες Το κράτος πρέπει να φροντίζει ώστε οι μετανάστες που έχουν διαφορετικές θρησκείες και πολιτιστικές συ-νήθειες να έχουν υγειονομική και κοινωνική φροντί-δα που συνάδει με τις δικές τους αντιλήψεις.

Συμμετοχή στην πολιτική ζωή και στη λήψη αποφάσεων Πολλά άτομα ηλικίας άνω των 50 υπήρξαν ιδρυτές κομμάτων και έχουν να προσφέ-ρουν πολλά στην πολιτική συζήτηση και στις πολιτι-κές εξελίξεις. Τα βιώματά τους είναι χρήσιμα πάντα για τις επόμενες γενιές και θα μπορούσαν να αξιο-ποιούνται σε μόνιμη βάση με πολιτικές συζητήσεις σε συγκεκριμένη θεματολογία.

Αυτή είναι μια αρχή. Σε συνεργασία με την Ομά-δα των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων των Οικολόγων Πράσινων και με την συμμετοχή των ηλικιωμένων, αυτές οι γενικές αρχές θα αναπτυχθούν παραπέρα, με συγκεκριμένες προτάσεις για μέτρα πολιτικής.

Άννα Ριτσατάκη

To ποσοστό του πληθυσμού που είναι 65 ετών και άνω ολοένα και αυξάνεται. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι για μια καινούρια κοινωνία που θα φέρει και προβλήματα αλλά και ευκαιρίες για ένα καλύτερο μέλλον. Η γνωστή ηθοποιός Μάρω Κοντού είπε κάποτε, σε τηλεοπτική συνέντευξη, «γερνώ επιτυχώς». Για να γίνει αυτό για όλους μας, υπάρχουν ορισμένες προαπαιτού-μενες συνθήκες. Έτσι, η Θεματική Ομάδα των Οικολόγων Πρασίνων για την Υγεία σκιαγράφησε πρόσφατα τα δικαιώματα της τρίτης ηλικίας.

τΑ ΔιΚΑιώΜΑτΑ τώΝ ΗλιΚιώΜέΝώΝΝΑ γέΡΝΑΜέ έΠιτύΧώΣ

Ακολουθεί το κείμενο της επιστολής:

«Κύριε Πρόεδρε,

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν επανειλημμένα επισημάνει ότι οι ελληνικές πόλεις και κυρίως τα μεγάλα αστικά κέντρα είναι απροσπέλαστα και μη προσβάσιμα για τους ανθρώπους με κινη-τικά προβλήματα, προβλήματα όρασης ή άλλη αναπηρία. Αυτό επιβάλλει τη διευκόλυνση, με τις απαραίτητες παρεμβάσεις και διοικητικές ρυθμίσεις, της μετακίνησης των ανθρώπων με ανα-πηρία μέσα στην πόλη και την προσαρμογή όλων των δημόσιων ανοιχτών χώρων στις ανάγκες τους.

Με την υπ’ αρ. πρωτ. 52907/28.12.2009 Απόφαση της Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΦΕΚ 2621/31-12-2009/Τεύχος Β΄), εγκρίνονται οι προδιαγρα-φές που εφαρμόζονται για τη διαμόρφωση ή ανακατασκευή των κοινόχρηστων χώρων των οικισμών, που προορίζονται για την

κυκλοφορία πεζών για να εξυπηρετήσουν και άτομα με αναπηρία. Σύμφωνα με το άρθρο 8 της ανωτέρω Απόφασης:

«1. Από τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης όλοι οι φο-ρείς (Ο.Τ.Α. α και β βαθμού, Οργανισμοί Κοινής Ωφελείας κ.λ.π.) που παρεμβαίνουν με προγράμματα στους κοινόχρηστους χώ-ρους κυκλοφορίας πεζών οφείλουν να εφαρμόζουν τις προβλε-πόμενες από την παρούσα προδιαγραφές και να διευκολύνουν τη μετακίνηση των εγκαταστάσεων τους κατά την εκτέλεση έργων ανάπλασης κοινοχρήστων χώρων (...)».

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω παρακαλούμε όπως μας ενημερώσετε εάν οι Δήμοι-μέλη της Κ.Ε.Δ.Ε. έχουν προχωρήσει στην εφαρμογή των προβλεπόμενων από τις ανωτέρω διατάξεις».

Η Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των ΟΠhttp://www.ecogreens-gr.org/humanrights/

έΠιΣτΟλΗ τώΝ ΟιΚΟλΟγώΝ ΠΡΑΣιΝώΝ ΠΡΟΣ τΟΝ ΠΡΟέΔΡΟ τΗΣ Κ.έ.Δ.έ. γιΑ τΗΝ έΦΑΡΜΟγΗ τώΝ έιΔιΚώΝ ΡύθΜιΣέώΝ γιΑ τΗΝ έξύΠΗΡέτΗΣΗ ΑΜέΑΕπιστολή προς τον Πρόεδρο της Κεντρικής Ένω-σης Δήμων Ελλάδας (Κ.Ε.Δ.Ε.) κ. Κώστα Ασκούνη έστειλαν στις 26 Ιουνίου οι Οικολόγοι Πράσινοι, ζητώντας να ενημερωθούν για το εάν οι Δημοτικές αρχές τις χώρας έχουν προχωρήσει στην εφαρμο-γή της υπ’αριθ. 52907/28.12.2009 Απόφασης της Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΦΕΚ 2621/31-12-2009/Τεύχος Β΄), με την οποία εγκρίνονται οι προδιαγραφές που εφαρ-μόζονται για τη διαμόρφωση ή ανακατασκευή των κοινόχρηστων χώρων των οικισμών, που προορίζο-νται για την κυκλοφορία πεζών ώστε να εξυπηρε-τούν και άτομα με αναπηρία.

Page 16: Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 105

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ 2012

των αιτούντων άσυλο στις διαδικασίες ασύλου αποτελεί υποχρέωση της χώρας με βάση τη διεθνή νομοθεσία για την παροχή διεθνούς προστασίας στους /στις πρόσφυγες. Η πο-λιτεία θα πρέπει να εγγυηθεί την απρόσκοπτη πρόσβαση των αιτούντων άσυλο στις αρμόδιες υπηρεσίες με ειδι-κή μέριμνα για τις ευάλωτες ομάδες, όπως οι ανήλικοι.

Πρέπει επίσης να θέσει τέρμα στην ατιμωρησία, οδηγώντας στη δικαιοσύνη τα μέλη των ρατσιστικών συμμοριών που έχουν διαπράξει αξιόποινες πράξεις και να μεριμνήσει για την εκπαίδευση των μα-θητών σε θέματα ανθρωπί-νων δικαιωμάτων, με ειδική αναφορά στους πρόσφυγες και στην προστασία τους από το διεθνές δίκαιο.

16 περισκόπιο

Τα 9μερα / Ιούνιος-Ιούλιος 2012 του ΚΩστα ΛΟΥκέρη

Μ ετά τις εκλογές στην Ελλάδα, η

Ομοσπονδία Νέων Ευρωπαίων Πρασίνων (FYEG) μαζί με τους Έλληνες Νέους Πράσινους εκ-φράζουν την έντονη δέσμευσή τους στην ευρωπαϊκή ενότητα και την ισχυρή αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.

Το ελληνικό μνημόνιο θα πρέπει να αποτελέσει αντικεί-

μενο επαναδιαπραγμάτευσης, ώστε οι οικονομικές μεταρ-ρυθμίσεις και οι πολιτικές λι-τότητας να καταστούν λιγότερο επιβλαβείς για τους κοινωνικά ευάλωτους. Αντί της μείωσης των χαμηλών συντάξεων και τον κατώτατο μισθό, θα πρέπει να μειωθούν οι στρατιωτικές δαπάνες και να αρθούν τα φο-ρολογικά πλεονεκτήματα υπέρ της Εκκλησίας. Επιπλέον, η Ελλάδα χρειάζεται ένα πλαίσιο επενδυτικών δράσεων, προκει-μένου να βγει από την ύφεση.

Η Terry Reintke, συν-εκπρόσωπος της FYEG, σχο-λιάζοντας το αποτέλεσμα των εκλογών είπε: «Η προπαγάνδα εις βάρος του ελληνικού λαού πρέπει να σταματήσει.Ένα μεγάλο μέρος των ευρωπαϊκών Μ.Μ.Ε συμβάλλει στην έλλειψη κατανόησης και εμπιστοσύνης μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών, αντί να αποτελέσει μέρος της λύσης στην κρίση που περνάει η ευρωζώνη και την επακόλουθη απώλεια πίστης για την ίδια την

Ευρώπη. Στεκόμαστε αλληλέγ-γυοι με τον ελληνικό λαό και πιστεύουμε στην αλλαγή της Ευρώπης , μιας Ευρώπης που θα είναι περισσότερο κοινωνικά δίκαιη, δημοκρατική και οικολο-γική στο μέλλον!»

Η Μαρία Πετεινάκη εκπρόσωπος των Νέων Πράσινων στην Ελλά-δα πρόσθεσε: «Η Ελλάδα χρει-άζεται μεταρρυθμίσεις, αλλά όχι με τον τρόπο που προτείνει η Τρόικα. Χρειαζόμαστε ένα περισσότερο αξιόπιστο πολιτικό

σύστημα και ισχυρές ενδείξεις από την ευρωπαϊκή πλευρά για περισσότερη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη καθώς είμαστε ένα ουσιαστικό μέρος της Ευρώπης! Το δημοσιονομικό σύμφωνο και τα αυστηρά μέτρα λιτότητας κινούνται σε λάθος κατεύθυν-ση και αυτό θα οδηγήσει την Ελλάδα σε ακόμη βαθύτερη ύφεση. Οι εκλογές αυτές ήταν μια μεγάλη ήττα για την πολιτική οικολογία και το κόμμα των Οικολόγων Πρασίνων. Θα πρέπει να ανασυνταχθούμε, να

κάνουμε την αυτοκριτική μας και να βγούμε σοφότεροι.

Τέλος, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την τεράστια απειλή για τη δημοκρατία από την είσοδο του κόμματος των νεοναζί στο Ελληνικό Κοι-νοβούλιο. Γι αυτό, ένας νέος τομέας κοινωνικής εργασίας, δράσεων και συνεργασιών θα πρέπει να ξεκινήσει»..

ΝΕΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ

ύΠΟΣτΗΡιζΟύΜέ τΗΝ έλλΑΔΑ!

1Ευρωζώνη... Νευρωζώνη... Νευρωζώνη αγνότητος...Νεκροζώνη...Μας (ευρω)ζώσαν τα φί-δια![Τι συνειρμοί...]

2Η Ελλάς έχει πρόβλημα ρευ-στότητας. Κι αυτό εν πολλοίς οφείλεται στο γεγονός ότι τη χαρτούρα του ευρώ την «παρά-γει» η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) στη Γερμανία. Απορώ για τη στενομυαλιά μας όμως. Νομίσματα του ευρώ ποιος «παράγει» και διοχετεύει στην αγορά; Στην Ελλάδα η Τράπεζα της Ελλάδος. Και γιατί, λέμε τώρα, δεν διοχετεύουμε 5-10 δισεκατομμύρια ευρώ σε νομίσματα; Πέρα από τα ξεπερασμένα περί διεθνών συμφωνιών έτσι και μόνο έτσι και θα μέναμε στην ευρωζώνη

και θα δίναμε ένα μάθημα στους ‘κακούς’ και θα κάναμε κάτι μούσκουλα σαν του Ποπάυ με τα φραγκοδίφραγκα που θα κουβαλάγαμε για τις συναλλαγές μας... «Του Έλ-ληνος ο τράχηλος, ζυγόν δεν υπομένει»!

3Το Σάββατο πριν τις εκλο-γές, έγινα ωτακουστής ενός διαλόγου μεταξύ ευτραφούς κυρίου και συμπαθούς κυρίας σε παραλιακή ταβέρνα έξω από το Λουτράκι. Της έλεγε ότι τη μέρα των εκλογών θα έσβηνε η ΝΔ κι ότι η μόνη λύση ήταν να ψηφίσει και αυτή ΣΥΡΙΖΑ. Μεταξύ μπηρωίνης και χταπο-δακίου, greek salad και πη-γαινοερχόμενων καλαθακίων άρτου της εξηγούσε ότι ο ίδιος δεν μπορούσε να κυβερνιέται άλλο από τσι Γερμανοί... («Σε γνωρί...») Με αναπτερωμένο το ηθικό – μετά από κολοκυθάκια

τηγανιτά, που παρεπιπτόντως ήταν μούρλια – πέρασε στο κεφάλαιο μετανάστευση όπου την κατακεραύνωσε λέγοντάς της ότι ο Σαμαράς (ο Αντώνης κι όχι ο Τρύφων!) άνοιξε τις πόρτες στους μετανάστες. «Τους κάναμε ανθρώπους», συμπλήρωσε για τους Αλβα-νούς. Το ΠΑΣΟΚ ήταν εκεί, σε ταβέρνα παραλιακή...

4Στο Ελληνικό Κοινοβούλιο τα πολιτικά κόμματα πια δεν θα κάθονται σε διάταξη δεξιά-αριστερά ως προς το Προε-δρείο και κατά την παράδοση της αντίστοιχης διάταξης της Γαλλικής μετεπαναστατικής Εθνοσυνέλευσης. Πλέον θα κάθονται από τη μια μεριά όσοι/όσες κατέλαβαν παραδο-σιακά «έδρα» κι από την άλλη όσοι/όσες κατέλαβαν «παρά φύσιν έδρα». Στη δεύτερη θα κάθονται οι πάσης φύσεως

εισοδιστές, οι εκ μετεγγρα-φής και αι προσωπικότηται μεγάάάάλου βεληνεκούς για τους οποίους προεκλογικά σφάχτηκαν παλικάρια.

5Είναι η τρίτη φορά σε περίπου εκατό χρόνια που ο γίγας που λέγεται Γερμανία έχει τόση ισχύ και για τρίτη συνεχόμενη φορά δεν ξέρει πως να την αξιοποιήσει δημιουργικά και συνεκτικά. Μπορεί η ιστορία να μην επαναλαμβάνεται, αλλά για remake δεν άκουσα ποτέ κανέναν ιστορικό να γράφει ή να μιλάει.

6Λέμε κι εμείς για το δικό μας λαϊκισμό, για τον «αυρια-νισμό», τους προεκλογικά εκκλησιαζόμενους πολιτικούς κλπ κλπ. Και όλα τα δημοσι-εύματα των Bild, Stern, Focus, Frankfurter Algemeine κλπ

κλπ σχετικά με την Ελλάδα σε ποιους απευθύνονταν; Κάθε χώρα λοιπόν έχει τον «αυριανι-σμό» που της αξίζει!

7Η εκπαίδευση των ελληνοπαί-δων εξωτερικού εις το πυρ το εξώτε(ρικότε)ρον. Πάνε για κλείσιμο δεκάδες σχολειά, τα οποία στηρίζονταν στις αποστο-λές Ελλήνων εκπαιδευτικών. Κι αναρωτιέμαι πού βρίσκονται οι ταγοί του έθνους, όσοι κόπτο-νταν τόσο για να μη «χαθούν τα Ελληνάκια» στη χοάνη άλλων κοινωνιών. Πού είναι οι Πρόε-δροι Ιδρυμάτων, αι Ακαδημίαι, οι γλωσσαμύντορες, οι μακεδονο-μάχοι και οι απόγονοί τους ...

8 ‘Pacta sunt servanda’, αναφω-νούν οι εκ Εσπερίας δανειστές μας. «Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος» ξεφωνίζουν οι στριμωγμένοι ημεδαποί. Εδώ

σε θέλω κάβουρα να περπατείς στα κάρβουνα...

9Σαν ένα Άρλεκιν,Σαν μια ηλιαχτίδα ένα δροσερό πρωινό σε μια Κυκλάδα, ένα Δωδεκά-νησο, Σαν το πρώτο τέντωμα μετά από απογευματινή σιέστα/ρέκλαΣε μια καρέκλα και σεζ και λόνγκΣαν το αντάμωμα συγχωριανών στην αυλή του ερειπωμένου, παλιού μονοθέσιου σχολειούΜε τη ραστώνη του ατέλειωτου θέρους ζωγραφισμένη στα φρεσκοβαμμένα μάτιατων κοριτσιώνΣαν τις βουτιές με την κοιλιά σε λαδωμένες παραλίες. (Ακόμα δε φτιάχτηκε καφές που να ξυπνάει το έθνος) Μ’ ένα δάνειο ξεχνιέμαι...

Ε λάχιστοι άν-θρωποι έχουν πρόσβαση στη διαδικα-σία αίτησης

ασύλου, δεκάδες χιλιάδες αιτήματα παραμένουν σε εκκρεμότητα, ενώ σχεδόν ενάμισι χρόνο μετά την ψήφιση του ν.3907/2011 οι Υπηρεσίες Ασύλου και Πρώτης Υποδοχής δεν είναι σε θέση να λειτουργήσουν καθώς στερούνται προσωπικού και υποδομών. Πολλοί πρόσφυ-γες παραμένουν σε κέντρα κράτησης κάτω από άθλιες και εξευτελιστικές συνθήκες, ενώ είναι αμφίβολο εάν τηρείται η πρόσφατη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δι-καιωμάτων του Ανθρώπου για την απαγόρευση της κράτησης ανηλίκων.

Η ρατσιστική βία βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη και οργανωμένες ρατσιστικές συμ-μορίες δρουν ανενόχλητες υπό την ανοχή της οργανωμένης πολιτείας η οποία φαίνεται να παρακολουθεί την κατάσταση ανήμπορη και απρόθυμη να αντιδράσει. Η ρατσιστική βία δεν εμφανίστηκε ξαφνικά. Είναι αποτέλεσμα της αδιαφορίας, της προσπάθειας να “κρύψουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί”, των αποσπασματικών και αναποτελεσματικών μέτρων από την πλευρά της ελληνικής πολιτείας σε θέματα μετανά-στευσης και ασύλου τα οποία έχουν οδηγήσει σε εκρηκτικές καταστάσεις σε πόλεις και χωριά σε ολόκληρη τη χώρα.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούμε ότι η πρόσβαση

Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων 2012Για ακόμα μια χρονιά η 20η Ιουνίου, παγκόσμια ημέρα των προσφύγων, βρίσκει τους/τις πρόσφυ-γες στην Ελλάδα σε εξαιρετικά δύσκολη θέση.

Θεματική ομάδα δικαιωμάτων των ΟΠ